Eduardi Corsini ...De praefectis vrbis sive series praefectorum vrbi, editis, ineditisque marmoribus, et conlatis, emendatisque innumeris Vett. Scriptorum locis exposita et constituta, qua supplentur ... additur dissertatio de praefectorum vrbanorum

발행: 1766년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

isse ; ut nimirum priores versus duo ad unum , postremi tres ad aliud Μarmor spectaverint . Concesseritii quoque in reliqua parte, quae sola de Probo nostro loquitur ; in quinto & sexto versu PREF. PRAET. GALLIAE II. PRAEF. PRAET. ITALIAE legendum esse. Semper tamen Praese stura quaedam ab aliis is omissa supererit, nimirum VERON. III. quae fortasse, si PRAEF. VR. ROΜΑE Iegatur, PRAERURBIS fuit. Quid vero quod in ipsis quoque Marmore , quod anno 174a. Romae estos tum fuit ist . atque anno 378. excitatum fuerat, Galliarum Praefectura omnino reticetur ρPETRONIO PROBO VIRO CONSULARI PROCONSULI AFRICAE PER ὲLLYRICvM ITALIAM ET AFRICAM CONSULI ORDINARIOvENETI ATQUE HISTRI, PECULIARES EI vs PATRONO PR AESTANTISSIMO

in adversa parte

Ita propemodum Claudianus ubi varias Petronii. Probi di nitates enumerat, Praesediuram ipsam Galliarum omittit : ut proinde mirari non iube t si in Le-

332쪽

AN. V. C. et II1. CHR. 372. 237 in Legibus , ae Μarinoribus eadem illa Vrbis Praefectura dissimuletur. Accedit etiam quod Probus eo sortasse munere plurium instar fungi potuit dum simul alio

Praefecti Praetorio munere decoratus erat; ideoque in

Legibus Praetorio Praefecti titulo designatur. Addi etiam poterit quod Probus ipse non supremam , sed vicariam solum, Praesecturam gessisse potuit, eaque de causa ab Ausonio Senatus Praesul vocari . Ac certe quidem Lex quaedam et. Kal. Martii anno 37 a. edita r) ad Probum Vicarium Urbis Romae dirigitur , qui non alius fortasse fuit quam Probus hic noster, ad quem veluti Praetorio Romae Praesectum Lex alia eodem anno a 3. Kal. Martii Romae proposita , directa fuit Σ). Quod enim Cl. Gothos redus insuperioris Legis titulo peccatum esse , ideoque VI. C. PF. P. idest Virum Clarissimum Pra ectum Praetoris rescribendum putavit, vix ac ne vix quidem admitti potest , nisi mira temonis varietas , ac insolitus titulus eiungatur. Ceterum , ut a variis dignitatibus a Probo susceptis tandem digrediar , eiulque mores , & casus ab Autonio indicatos opportune illustrem , asserit Ausonius quod Probus ipse vicis aevi iniuriam Rirpis nomaror omniae . Quanam autem ratione id intelligi, vel

eXplicari poterit, quam si dicatur Amniorum familiam, quae recens extincta , vel extinguenda fuerat, ab ipso renovatam , vel instauratam fuisse quod saeminam ex Amnia familia superstitem uxorem duxerit, atque eX illa Amnios filios sustulerit ρ Certe . gmnius Manius Caesonius Nicomachus Anteius Faustus Parulimus occurrit', qui

anno 333. Urbi praefuit, eiusque familiae, vel sti pis postremus esse potuit ; ut eius haeres ac filia Probo nostro nupta stirpem ipsam editis liberis renova-

L l verit;

333쪽

uerit, antequam Probus ipse Aniciam Faltoniam Probam duceret, atque ex illa Anicium Probinum , hiermogenianum Olybrium , & Anicium Probum procrearet , quorum quilibet in Consularibus Fastis occur. rit. Haec mihi suspicio ex sepulcrali Probi nostri Epitaphio suboritur, in quo legitur

CoNsvLIBUS PROAUIS SOCERIS E ET CONSvLE MAIOR QUOD GEMINAS CONSUL REDDIDIT IPSE DOMOS

quo plane innuitur ipsum duos soceros , ideoque duas uxores habuisse, duasque domos procreatis liberis reddidisse . Quandoquidem vero in Epitaphio ipso dieitur quod Probus sexagesimo aetatis anno e vivis excessit, eiusque mentio in Legibus ad annum usque 374. reperitur , facile brevi post annum illum occubuit , postquam Senior donatus munere Chrini, sacris nempe Christianorum ritibus initiatus suerat; ideoque Marmor illud, quod nuper Romae effossum suit, ipsi iam defuncto dic a. tum suistet . Ex duplici vero Praefecti Probi eoniugio intelligi sertasse debet quod Anteiae Famniae Probae . nios, Pinctos, o uioAue decoranti titulus a filiis positus

suit i , sive quod Amnii, Pincti, & Anicii ad unam eandemque .Aniciam gentem spectarent, sive quod Amnii quoque ex priori Probi coniuge geniti ab ipsa etiam noverca decus acciperent.

Ceterum quaecumque demum vis huiusmodi coniecturis illustrando Ausonii loco a me propositis esse debeat , illud , ut opinor, perspectum esse iam poterit quod Petronio Probo ipsa quoque Praesecti Vmbani dignitas concedi debet y aut certe non prorsus immerito eius nomen Praesectorum Fastis inseritur . . Caius

334쪽

4. Caius Cetonius Rufius Volusianus II.

Volusiani nomen , quod in Praesectorum Serie ab

Ammiano prorsus omissum , vel ignoratum eia se iam vidimus, iterum hoc anno Fastis inscribendum esse demonstrant Leges illae , quae hoc anna . Kal. Ita. 8. Id. Aug. & 3. Non. Sept. editae ad ipsum tanquam Vrbis Praescistum diriguntur si . Ceterum, licet hie C. Cetonius Rufius Volusianus a Gudio cum alio cognomine confundatur , qui anno Chr.3ro. Vibi praesuit, perspicue tamen ab illo distingui debet , ut ad annum ipsum observavi ; quemadmodum Marmora, quibus haec altera Volusiani Praefectura indicatur, ad annum 363. Protuli.

Flavius Eupraxius

V. C. 027. Chr. 374.

EVpraxit nomen semel iterumque ab Ammia o memoratur . Etenim ubi ritus, & pompam describit , qua anno 367. Valentinianus Augustus Gratianum Imperii participem fecit, subdit sa): Eupraxius Caesarien-

D Maurus Magister ea sempestate Memoriae primus omnium eκclamavit: Familia Gratiani boe meretur , satimque proin

motus suasor. Sic etiam Ammianus ipse Legationem memorans , quae a Romanis Patriciis ad Ua-Ientinianum Augustum anno 3 I. missa suit , Eupraxit adhuc Quaestoris meminit. Itaque , si Qaestoris L I a munus

335쪽

munus anno 367. aecepit, ut Tillemontius cist existimavit, integro sex annorum spatio illud obtinuit: tandemque hoc anno 37 . Vrbi praeesse caepit, sal tem ad diem usque 24. Februarii , ut ex Legibus si ad ipsum datis apparet . Quamvis autem Quaestor, & Praefectus ille sol

Eupraxit nomine designetur ; ego tamen Flamii quoque nomen adieci quod ipsum unum eundemque suisse putaverim , qui in hoc Muratorii Marmore nominatur h3 FORUM POPVLO ROMANODO HINI ET PRINCIPES Nos TRIVALENTINIANUS. VALENS. ET GRATIΛΝ vs CVRANTE. FLΛVIO EV PRAXIo. V. C. Haec ipsa Vrbani Praefecti dignitas ab Eupraxia suscepta a Symmacho memoratur , quamvis ab italo solo exscriptoris vitio Cuprasius appelletur .

Claudius

M. V. C. II 27. 374-

EX Lege , eui Claudii Praefecti Vrbis nomen

inscribitur s3 , perspicue apparet quod Iz. Kal. Iunii Eupraxio sive amoto , sive defuncto Claudius ipis successerat et postquam annis 368 & 36ς. & 37o. Asricae Proconsul futilet 6 . Eiusdem Claudii veluti Praesecti nomen apud Ammianum ipsum occurrit. Etenim ubi de Terentio Ici-

336쪽

ΑN. v. Q rr18. CHR. astili loquitur , qui pistor, mox Tusciae annonariae clar- rector fuerat, asserit quod ille periit carniscis manu regente Claudis Romam o Quamvis autem Ammianus Corinrectoris honorem post Procopii mortem , ideoque post annum 366- Terentio concessum fuisse dixerit, verisimilius est tamen quod dignitatem illam annis 36 & 36 s. obtinuerit sI . Claudii Praefectura iterum ab Ammiano 23 memoratur: claudis regente Urbem aeternam Tiberis usumne imbrium e berans nimia omnia pene eontexitis Bic ipse Frajectus egit admodum quiete, nullam seditionem superquenta iussa perpessus , o instaurai vix vetera plurima .

Ei us quoque mentio in Romano Μarmore apud Gruterum extaret, si Reinesti opinio admitti posset , qui Marmor illud ad hunc ipsum Claudium revocavit ) . Verum , ut opportunius ad annum 49 observabitur , in Marmore non claudius hic noster Vmbis Praesedius, sed Claudius Iulius Ecclesias Dynamius longe recentior memoratur.

Φ Magnus

Cis. an. V. C. II 28. Gr. 37s.

EXimia prorsus tanti Viri eIementia , & humanitas optimo quocumque iure promeruit , ut ipsius memoria , ac illustre nomen in aureis inclarum Libris aeternitati consecrata foret, quos S. Ambrosius post annum Chr. 386. conscripsit 3 . Itaque eloquentissimus Scriptor consilium Romae susceptum memorans ut in maxima annonae caritate pauperes , & hospite Urbe

337쪽

urba excedere cogerentur , subdit si : cuanto Hu ν Aius, qui cum iam provecta processi fer aetate , O famem

toleraret Ciuitas , atque peterent vulgo ut peregrini Urbe pellerentur, Praefecturae Urbanae curam ceteris maiorem I sitnens convocavit honoratos , O locupletissimos viros , proposuit tit in medium consulerent. . . Quantae hoe commendationis fuit sanctissimo seni, quantae apud homines gloriae rine Magnut vere probatus, qui vere potuit Imperatori di-eere : Hos tibi omnes . reservavi. . . quanto hoc utilius ,

quam illud, quod proκime Romae factum est, eiectos esse Urbe amplifima . . . Arriserat annι Deeunditas , invecticio Urbs sola egebat frumento : potuisset iuvari , β peterent ab Italis frumentum , quorum filii expellebantur. Ex hoc illustri Ambrosii loco erudimur quod ipsius aetate semel iterumque Roma annonae caritate. boravit , cumque secundo hoc infortunio premeretur, exteri Urbe pulsi sunt. Itaque, cum Symmachi testimonio et constat quod anno 383. maXima annOnae caritas, aut fames Romanos vexavit , exteri , qui

civitatis iure non fruerentur , expulsi sunt , nullus hic dubito quin posterior haec calamitas ab Ambrosio indicetur , qui ossiciorum Libros proxime post annum3 86. conscripsit. Quandoquidem ergo Ambrosius ipse testatur quod haec calamitas, ac exterorum expulsio proxime famem aliam consequuta fuit , qua Praefecti Magni diligentia ditiorum opibus pauperes alii , reconservati sunt , Praefectus ille circa annum 37 . collocari facile poterit, quo nullum Praesecti nomen iaFastis occurrit. Ac certe quidem Valentiniani senioris 3 Leges anno 367. ad Magnum incarium Vrbis Rσmae diriguntur, nihilque verisimilius esse potest , quam quod Magnus ipse Vicaria haec Praeseetura praeclare gesta, ad supremam

tandemti Lib. III. e. 7. sa) Lib. X, Epist. 14. 3 Cod. Theod. Lib. VII. tit. II. l. 3. & q.

338쪽

ΑN. V. C. ri 28. CHR. 37s. a 63 tandem dignitatem ascenderit. Ita quoque Gothoste-clus ipse observavit quod anno 373. Magnus quidam sacrarum Largitionum Comes a Socrate si) , Sozomeno ha), Theodorito s3 memoratur, qui sertasse proximis annis Vrbi praefuerit ; atque eximiae charitatis in pauperes, exterosque merito ab Ambrosio laudari

potuerit.

Quamvis enim Ambrosius ipse obscurius loquatur, in ambiguis 'tamen verbis illis: bis magnus vere probatus verum Praefecti nomen aperte satis indicatur , quamvis Cl. Μuratorius illud incognitum esse putaverit . Id enim sanctissimus Scriptor Ambrosius eo dicendi genere expressit quod Magnus Vrbis Praese-Ehus hoc illustri humanitatis argumento se vere Magnum ostendit ; quemadmodum prorsus Corippus de alio Nagno dixit . . . . meritis , O nomine Magnus y & Sidonius de Magno Felice loquens ait so) consulari V

ro vere Magno .

Ceterum an Magni nostri gentilis , ae pronepos fuerit Magnus ille , qui a Sidonio Magnus olim eae Praefecto , nuper Eκconsule vocatur , alii subtilius inquirant . Certe Magnus ille ad annum 46 o. in Consu- Iaribus Fastis occurrit ; sed ipse non Urbi , sed Praeto, io fortasse Galliarum praesuisse videtur , ideoque in hac Vrbanorum Praesediorum Serie recenseri non de-

bet .

Denique observandum est quod Gothosredus ad hune Magnum in Codice memoratum ipsum quoque Gruteri 8 Marmor referri posse putavit. At Magnus

ille ultimo veroque nomine suadratianus vocabatur,& ad sequiora tempora spei lasse debuit, ut ad an num 443. observabitur . Rufinus

339쪽

Rufinus

M. V. C. II 29. Chr. 376.

QVum Rufini P. V. momen in Lege r quadam

VI. Kal. Iunias ad ipsum directa memoretur. dubitari non poterit Muin ipse hoc anno Vrbi praefuerit. Symmachus trj etiam eiusdem Rufini meminit in pluribus Epistolis , quae ad Jpsum in ocrario cognitorem, ac iudicem , Vrbanae nimirum Praesecturae munere fungentem , scriptae videntur ; longeque clarior ipsius veluti Praefecti Vibis mentio in Ep. 226. Libri VII. reperitur ubi ait: Mustris memoriae Viri Ru- Ilai ΕΜ-Praefecti Urbi Dias paterna assectione defendo .

Gracchus

ETsi Praesectum hunc .anno Chr. 377. adscripserim, tamen ex Lege s3 .quae r. Decembris cie ad ipsum data fuit , .erudimur quod vertente iam superiori anno Gracchus ipse Rufino successerat , & sequentis anni initio Vrbi praeerat, ut ex alia Lege δὶ de monstratur . Optime quidem novi .quod in Theodosiano Codice .Gracchus ille in Legum titulo P. P. v catur , at in Iustinianeo Codice P. V. appellatur. Ac certe quidem haec ipsa Gracchi dignitas testimoniis aliis mire confirmatur. Etenim Hieronymus in Episto-

340쪽

AN. V. C. II 3 o. CHR. 377. 26 Epistola VII. de ipso loquens ait: ante parecos annos propinquus vesiπ Graccbul nobilitate ν Patritiam sonans nomine, Gm Pr ecturam gerem Urbanaat , nonne specum --rbrae , O omnia portentosa simulacia subvertit , fregit , -- ωssit, He Hr quasi obsidibus ante praemissis impetramit Baptismum Chrim 8 Itaque prorsus immerito a Baronio ambigitur an Gracchur ipse vel Vrbi, vel Praetorio prae fuerit , cum perspicue diserteque a Hieronymo Prae-ctetura illa Vrbana dicatur. Eximium vero pietatis , Christianaeque religionicstudium , quo Gracchus ipse Praesecti munere sangens falsorum Numinum simulacra abolevit , a Prudentio quoque adversum Symmachum memoratur si

Iam quid Poblicolas percurram carmine Graecisi Iure potestatis fiator , O in arce Senatus Praecipuos uiacra Deum iussis revelli cumque suis paruer tactormus omnipotenti s vficiter Chrisso se consecrage regendos Θ

Gabinius Vettius Probianus

M. V. C. II 3 o. Chr. 377 .

IN Gmteri α quidem Marmore Praefecti huius notamen occurrit, sed Praefecturae tempus nullo prosesta charactere distingui potest

GABINIUS. VETTIUS, PROBI ANUS. V. C. PRAEF. V R B. STATUAM. CONLOCARI. PRAECEPIT. Q VAE. ORNAMENTO BASILICAE . ESSE. POSSET INLUSTRI

SEARCH

MENU NAVIGATION