장음표시 사용
11쪽
CAPUT I. rein re dit transitus duoram Madoacorum e ) , atque a montibus aequa distantia; quia ita Venti planitiei exhalationes libere transferre possunt: Et praeter multa Viridaria ,&magnas plateas, quae insunt, quatuordecim millia terrae jugerum complanatorum post Maximiliani Imperatoris obsidionem moenia ipsa circumitant d). Praeterea cum urbs multum a paludibus, ac Lacubus se) distet, &non multum montibus propinqua sit per totam urbem optimus & saluber spirat aer f), & temperatus par, ter , quia in regione constructa, in qua inter circulum
iEquinoctialem , & polum Borealem distantia est circiter
Edente Petro Bertis Bevero. Lugduni Batav. I 6 I 8. to m. I. pag. 63. Editionis vero pag. TO.
Venetiae ciυitates mediterraneae.
cap. Is., Strabo lib. f., T. Livius lib. I . dec. I. Volaterranus lib. 4. de comomentariis Urbanis Sabellicus lib. 8. Ennead. 9. , F. Leander Al. bertus Deseri fone di tuita I' I talia ee. Venezia Is 77. Mareadi Trisset pag. 47 . Porti narius Della Felieita di Pado
ec. libri nove . Pado I623. lib. I. cap. s. pag. 28. amrmant Medo acum majorem esse Erenta, & minorem it Baebi. glione
soriae de urbis Pataυii antiquiis late me. in Tomo ur. Partem.
Thesauri antiqv talum m. histor. Italite . Jo. Georgii Gavii σαEjusdem autem Stardeonii lib. I. ctas I. pag. o. eὶ Nam Lacus Luguillarae xvii. millia passuum ab hac urbe distat Septemtriones ue sus prope Athesm, qui Lacus nunc lare exsiccatus videtur. Alter Lacus Vlabi noli dictus ab Ateste v & a Patavio xiv millia past: dillat , de quo Plinius use. Nat. lib. R. cap. 6. mentionem sortasse fecit sub T gisoni nomine. Ultimus Pataviis nae ditionis Lacus est ille , qua .
12쪽
citer ) xLv graduum sa); nam hoc modo, ut ita di
cam , a causa caloris & frigoris sere aequaliter distat. Praeter duos Medoacos, Athesi etiam Patavinus ager alluitur, quem flumina alluvionibus multum extulerunt
siquidem, ut putat Sabatinus ), Hieronymus Bettuς sus se , & Portinarius d), olim mare utque ad Montium Euganeorum radices perveniebat ; sed Bernardus Taurifanus e , Strabonis auctoritate sy , contrarium sentit , imo concludit cum aliis Auctoribus antiquitus Lacunam Venetam fines habuisse ad Loredum, Adriam , Equilium seu Jesolum , & ad Heracleam.
Montes vero Euganei sere triangulum eorum positione conficiunt, cujus primum latus a vico Battalea vulpo vocato, seu potius a Carbato incipiens meridiem versus se se extendit, & lineam curvam efficiendo usque ad Mou tem - diυitem pervenit. Secundum latus, ad septemtriones Vergens, continet Montem A grotorum , seu vulgo Monte rotum, Montem Anionem seu Montagnonem,S. Danielem , Montem se Ortonem , Aponum , Prata
A 2 leam, ain In Tabulis Clauii in
ri sanum Delia Laguna di Veneistia punt. I. pag. q.
bonus recensuit et. Excudebat Eusathius Vignon in rebat. Stra
ho lib. s. pag. I 48. de Patavio se ait. d eam a mari submis Iu es adissso sumine per ρο- Iudes ad stadia CCL, ex magno portu, cui , ut m sumini, n men es Medoacst.
13쪽
leam, aliosque montes : Tertium denique latuς vertus solis occasum efficitur a Monte se Roυοioue, a Monte se Prudice, Boccone, Valbona, Loeteto, Cataone, Cluto, aliisque montibus : In medio autem hujuς trianguli sunt Arquis, Venda , Rhua, Taurilia, Teolus, Liυiauus,niis &c. , quorum montium aliqui inter se a vallibus nunc segregantur, dividunturque, & diversis nominibus sunt vocati sa), qui sorsan olim unicum montem constituebant, quod indicare viden mr eorum lirata lapidis arenosi, directione b exacta cum propinquis montibus , & continuatione in vallibus cum basi propinquorum montium : praeter haec strata lapidis arenoli , quia me vocatur Cos particulis arenosis fere aequalibus minoribus , cum mic r nigris, continent etiam alia strata
lapidis calcarii rubri , qui in Hetruria gallesro Vocatur, ut etiam strata lapidis calcarii albi , vulgo Albares, in quo lapide praeter pulcherrimas dendrytes, aliquoties inveni corpora marina , inter quae Ecbinum sparagum &c. Marmora quatur diversi coloris se in montibus Euga
sa) Quae pleraque origine glaeca gaudent , ab Euganeis ipsis, iis Montibus sic tradita, sorsan ob Deos ibi cultos ;quorum nominiam etymologiam vide apud Marcum GuaZetum iu suo Chron. , Laurentium Pignorium De orla ne Pa-1aυii I Portinarium I. e. lib. 2. cap. LI., Sertorium Ursa. tum H βον a di Pado . PMdo . I 678. Parte I. lib. I.
pag. a. & seqq. b) Quae strata quamvis h rizonti parallela videantur, at. tamen ad septemptriones inest.
nant , ut in multis aliis montibus ego saepe observavi. Comes Aloysius Marsilius in Historia physica maris , ait, se observasse omnia Istrata lapidum montes constituentium parallela horizonti esse . Ut de . Menn. de Trem Fev. I 727. pag 23 . e) Quae marmora pertinent ad 8 speciem Cel. Equitis Linis naei in suo Naturae Sinsemate . ordo. a. pag. I 35. quae est Mammor soliubile, particulis impalpa. bilibus rasilibus. Disitire
14쪽
Fonte - f igido, cujus Fontis - frigidi marmor cinerei est coloris & omnino Burdiglio Lunensii amunitatur , & in Arqua etiam album marmor est, quod parum dillertab illo Statuario Lunensi. Silices, talpides nigri huc &illuc inveniuntur, ut etiam crystalla a , quorum aliqua amethysti instar sunt colorata. In montibus circa vallem S. Eusebii sparsim Vitrum sessile oblidianum b ,& aliquoties coloris coerulei reperitur , quod antiquum Vulcanum indicaret. Simile vitrum Imperatus se ) observavit, & Cl. Passerus sit in montibus Isauricis invenit, & ego in Mutineribus montibus collegi. Multae terrae species in Euganeis montibus existunt, inter quas
sa in Unumquodque nostro rum Crystallorum constat prismate hexagono, & duntaxat uno apice hexagono, quia alter non videtur, quartZo enim, vel se ri minerae adnectitur.
nius lib. 35. cap. 26. is in genereis vitri & obsidiana numera. tur , ad similitudinem lapi. dis, quem in aethiopia in- venit Obsultus, nigerrimi eo. loris, aliquando & transluisse cidi , crastiore visu , atque se in speculis parietum pro im
,, gine umbras reddente. Gem is mas multi ex eo faciunt r
se vidimusque & solidas ima. is gines Divi Augusti , eaptiis materia hujus crassitudinis: si dicavitque ipse pro miracu-
,, Io in templo Concordiae Oh- ,, sidianos quatuor Elephantos. is Remisit & Tiberius Caesaeis Heliopolitarum ceremoniis reis se peream ibi in haereditate eisse jus, qui praefuerat aegypto, si obsidianam imaginem Μeneis A lai. Ex quo apparet antiis
,, quior materiae Origo , nunc
,, vitri similitudo interpolata . A Xenocrates obsidianum lapiti dem in India, & in Samnio se Italiae , & ad Oceanum inis Hii pania nasci tradit. e) lib. 23. cap. 8.
15쪽
primum tenet argilla navescens, quia hac vasa figulina conficiuntur, quae igni magis quam alia resistunt : Mul- itis quoque Marmarum seu Margarum speciebus ipsi mon- ltes abundant. Color vero ruber galluseri , & quarumdam Margarum serri exilientiam in his denotat, quod sequenti experimento ostenditur; nam si supra lapidem ac margas rubras aqua regia eltundatur , martialis substantia solvitur , Sc cum menstruo conjungitur, & lapis,3c margae rubrum colorem amittunt. Hi montes multum abundant arena ferraria nigrescente sa) . Sed nunc sit fatis de his montibus ; dum diffuse in secunda parte hujus operis eorumdem integram Historiam naturalem dabo, cui adnectam Floram Patavinam, eodemque tempore de omnium montium Euganeorum altitudine di, cam respestu habito ad maris Adriatici littus. Hujus vero Regionis , ut etiam totius Italiae primi Coloni Indigetes, seu Aborigines fuerunt b). Lauren
saeus aὶ De qua specie arenae seris
rariae nigrescentis Walterius Mi. Meralogis . to M. I. geure 46.
p. 26o. n. I. pag. 473. sic seribit. Π es assere riche en um ser
me dia fer υἰerge o D quintae ea contient j q' a Vo. timΗaee nostra arena serraria tota attrahitur a magnete absque anter ori ustulatione , aut aliis doeimasticis operationibus.
clas I. pag. I., Portinarius lib. 2. , cap. o. pag. 73. . Sertorius Ur. latus Historia di Pariis par. I. lib. r. pag. I.
ia tenor una eum eiusdem Pi. gnorii anima eν .ibus , Iariae vertit , suisque notis auxia Gybertus Haver .rmpus. Lugd. Bainstam in Thesauri an is Italia Gν vi. Bu anni cap. I.
16쪽
DE PATAVIO. 7saeus sa) ajunt inde Hetruscog seu Pelasgos h4c habitavit se , atque insuper Mailaus b opinatur, quod Hetrusci, Heneti, seu Veneti, iident sint ; at Livius e
aliter sentit: Utcunque lim res se habeat, Euganei originem habuerunt ab Hetruscis, sicut narratur a Catone, C. Sempronio, atque a Dempitem sit , quos tamen
cum Venetis Plinius e) non confundit ).
Italia. Verona lib. I. Parte a. pag. II 8. num. I O. pag. I 2o.
e) ELII. Nat. lib. 3. cap. Ist. fi Et Marchio Mastaeus idem
facit Venetos & Euganeos marena illustrata parte I. lib. I. pag. I 3. lib. 8. pag. 329. Sed Strabo lib. 4. pag. I 34. n. so. ,δc lib. S. pag. I 46. n. SO. ali ter lentit; nam duas opiniones a flait de Venetorum origine . Ab aliquibus ereditur , Venentos a Gallis Venetis oriri, qui circa mare Oceanum habitave. re , alii vero excogitaverunt
principium duxisse a Venetis, qui cum Antenore a Paphlagonia venerunt post Trojae excidium , & haec opinio, ut ipse Strabo lib. I 3. ρος. AI 8. n. 3O. ait, a Sophocle credebatur. Pro nde, tenorem eum fΠίσω Mnetis sebi adjunctis in Trariam evasit Jer indeque in Venetiam , quae ntinc dicitur , aptid Adriam pervenisse e Idem scribit Cornelius Nepos . omnia
quae extant oeci Patavii. I73 I. Fragmenta pag. I 33. ab loco Eneto Paphlagones in Italiam transvecti, mox Veneti sunt no. minati. Solinus cap. 46. μυ-
hisor . de Plinius lib. s. cap. a. , sed prius Cato, ubi agi t,
Dio omnis e visas Italiae origianem duxisseet. & Trogus lib. 2o. dicens , e L dis cum Antenore eorum duce Veneti venere pasTrojae ruinam. Plinius lib. g. cap. I 9. in Mediterraneis dedi. mae regionis, ita scribit Venetos Trojana Airpe ortos auctor es
17쪽
An vero hi Euganei Herculis socii fuerint, decerne. re, dubium est: quidquid sit, ecce historia. a Diodoro
Cato; Polybius lib. a. , ut e- De Venetorum ori sine eccetiam Liuius lib. I. cap. I. pag. carmina cujusdam antiqui Poe- q. edit. Patavina I74o. in tae, qui Historiam Venetam principio suarum Hist. demon. conscripsit, quod Poema Μss.
strat Venetos cum Antenore inter Codices Classis XXV. huc venisse. Bibliothecae Malgiabechianae Florentiae legi. Vinegia exenplo Deeebio de visenti
ica forma e restola a venturi, Che non an peν ragion viver contentἰ.
Ducii per gallia addi s Venetian , Parte de quali diadis parve sententia Cbe net gremio Laariau dei mar d' Italia aliai Livio focca , li fer res enetia.
18쪽
DE PATAVIO. 9 Siculo a , Sabellico b , Scardeonio e , Pignorio d
desumpta. Hercules audiens pulcherrimos boves Geryonem habere , qui in Hispania dominabatur, illuc se transtulit, belloque facto, & victo Geryone, ejus armenta abripuit e): Postea Hercules Italiam petiit, ubi ejus exemcitus defatigatus ab itinere se segregavit, & huc illuc milites iverunt, quod Ovidius his carminibus indicat D. Victor abit, secumque boυes E theida praedam Absrhait : at comites longius ire negant. Magnaque pars horum desertis mansit in agris :Montibus his ponunt Demque, laremque suum. Ex his aliqui urbem Polae aedificarunt g , alii in Saturnii colle vicum h , alii etiam templum Iunonis Laciniae si &c. Aliqui demum Herculis comites nobiliores in regionem pervenerunt, quae postea Venetia appellata suit, ibique ob aeris temperiem , terrae fertilit,tem , montium amoenitatem , di praecipue ob naturales B The
pus , quo Hercules huic expeditioni finem dedit, videre potest apologiam opinionis Equitis Nevvronii de antiqua chro. nologia Graecorum , ac responsiones omnibus obiectionibus&c. Equitis Stuart. Franeofurti.
Romanarum antiquitatum libr. undecim. lib. 3.
19쪽
CAPUT I. Thermas a h ic morari decreverunt; ideoque hisce sontibus calidis graecum vocabulum Α πονος dederunt, ides absque labore; nam hoc modo significabant, quod hujusmodi locum eligebant, ut finem eorum laborum. Sed in dubium revocat hanc Herculis expeditionem Dyonisius Halicarnasseus bin, & Sallustius contra ait in Hispaniis diem suum obiisse Herculem se), copiasque ejus ex variis collectas populis huc illucque sui sse dispersas.
Hanc vero expeditionem suscepisse Herculem assirmant praeter antedictos auctores, Apollodorus, Iustinus, Uirgilius , Silius Italicus , & Claudius Mamertinus orator: Uerum de hac re meum iudicium afferre non audeo, quia narrationibus his, ut pote multum antiquis , falsaveris passim multa mixta sunt. Praeterita Euganeorum origine , scimus Euganeos sic
appellatos suisse ab eorum nobili ortu, ut Plinius d credit , quod Uυγοεις nobilem ac illustrem significat: Hi, ut scribit Livius se , regionem illam tenuerunt, quae est inter mare Adriaticum & Apenninum, ubi teste Catone γ trigintaquatuor Civitates fuere, inter
quas Patavium sorsan caput, aut centrum aliarum
sa , nempe ob thermas naturais Ies , multis mansisse diebus Saris danapalum Regem Parthorum eum suo exercitu ad radiees montis Hemi non longe ab Anchialo urbe, narrat IOrnan. des de rebus Gotborum . . Vu.
20쪽
DE PATAVIO. II Euganei igitur huc venerunt, si Ursato a credendum sit ante Christi nativitatem an. Ia 34; qui ubi Euganeam urbem aedificassent, incertum est: Scardeonius b
dubitat urbem a montibus Euganeis usque ad vicum Euganeum , qui vulgo Br Nana, pervenisse . Antenoris vero adventu Euganei ad montes confugerunt, Sc maxime ad Brixienses valles, ibique domicilium posuerunt; quare Plinius e eos inter alpinas gentes nominat. Ad hanc regionem Antenor cum Henetis venit anno
post Trojar incendium, idest mundi 4or 8 secundum Eusebii chronica, aut secundum Ursatum d an. 4ois. vel 4oi , di ante Christi ortum I 18 a se , & ante
Romae aedificationem 43o , aut 43 I. De Antenoris ad
Antenor potuit mediis elapsus Acbiυis, Astrios penetrare sinus e atque intima rutus B a Regna a ὶ refloria di Pado- . lib.
I. pag. I. Idem asserit Jae bus Salomonius. H Patavini inscripti es saera profanae .
Bisoria Patavina. Ms. seripsit uno a ereatione Mundi , aetquidam supputant 4o8I. anis ιe Cbrisi adventum III 8. Scar deonius ι. e. dixis amo Mianis di quatuor millibaes CCVI. , aliabi autem legitur ΜLVIII , uni CMissi a entum III 8, alibi vero II I. Qua de re multum ante Romanam Urbem condiis tam . ut patet ex ovidit veris
dice Trojana suasorem Antenora pacis, Et generum crinidem uis Daune tuum. Serus ab uiaeis, oe pose Antenora, flammis i ulip AEneas in Aea uora Gog. aen. I. vers. U.