Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

발행: 1637년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Tela mouet, populis subeundae nuntia pestis, Nuntia venturi funeris arma quatit. Sic, ubi concreta nimborum in nocte cadentum Igneus invadit nubila densa vapor; Fulgura dissiliunt, tonitru Casum omne cietur, Et serit aut Rhodopen,aut graue fulme Athon. Testis erit, Grajas inter grassata cohortes,

Grande fagittiferi dedecus vita lues: Postquam res Cilicum, Thebanaque fregit Atrides .

Moenia, & Andromaches patria fumat humo: Fit gradus alterius furor alter: iamque phalanges Ad vicina ferus Pergama victor abit. Magnanimos iam sternit equos , spolia ampla

ferentes,

Atque triumphatis signa petita plagis.

Astynome haec inter, Chrysiae subrepta Parenti, Ibat inhumano praeda futura Duci: Astynome ante alias Domino πratissima Phoebo, Cui Genitor mistum farre serebat ador: Machabatque sacros ad sacra altaria tauros, Et stiper infuso ter sale vota dabat. Vt satis indulsit lacrymis, Chryseide rapta, Praedatorem adiit, post fera bella, Pater: Qualis ad accensam Thebani Smintheos aram Stare solet, turbam dum iubet esse procul Vitta coercebat tenues, de more, capillos, Pendulaque hauribat taenia longa Notos: Infulaque ad Phrygium praetexebatur amictiun Lanea, purpureo sed medicata croco. Vestis inaequali lambebat margine taloS, Ad summos una parte reducta sinu.. ς - Olli

172쪽

Fo Es Is ELEGI ACA. ELEG. VI. I 67 Olli candor erat,qualem componere posset, Si quis Arachnaea texeret . arte nivcs. lVeste super formas, varioque emblemata filo Docta Mineruali dextera pinxit acu. Vera putes, quae picta Vides; animata xecursane Penis, nec a muto stamine sensias abest. Haec chlamys antiquas Phoebi descripta figuras, Artifici textu facta cruenta docet. In medio Python spiris ingentibus orbes Voluit, & explicitus in tua membra rediti Et graue secreto deducit pectore virus, Et vomit in Caelum, quas creat Ore faces. Iamque solum late stabiectis ossibus albet,

Prata latent fusis mersa cadaueribus :Εcce tibi, extento Latonae filius arcu, Vlturus carae damna Parentis, adest;

Sonitusque oculis ictum, Pythona sagittis Appetit , exsuperat squamea terga chalybs. Parte alia intextae surgunt in stamina Musis,

Atque ora ad cantum vix taciturna mouent:

Mentitasque fides digiti, pulsuque lacessunt Non responsuram serica plectra lyram,

Haec vestem simulacra notant: nec dicere possis, An subsistat iners, an moueatur opus. Interea Chryses vittas, & serta gerebat,

Sanctaque Aξollineo sceptra reuulsa tholo At non sceptra senem, sed iuuit Apollinis arcus ;Hic potuit quidquid non potuere preces. Scilicet irato Chryses Agamemnone pulsus, Ad tua securus limina, Phoebe, venit ;Imploratque fidem, per si quos impulit umquam Stare coronatos ad tua Sacra boues.

Audite

173쪽

I68 VINCENTII SVINIs II

Audijt Arcitenens e Caeli parte precantem ;. Quamque recollegit, non tulit ira modum. Et iam tela rotat nimium exhaustura cruoris, Tela Agamemnonios depopulata Duces. Vt primum Zephyros hausit letalis arundo, Intulit in tauros sanguinolenta necem: Mox etiam latas animalia filsa per herbas, Strauit anhelanti saucia facta lue: Vltima pestifero tabes inimica veneno , Fortia Graiugenum pectora fudit humo. Omnis ad interitum sine lege relabitur aetas ;Saeua rapit iuuenes , & rapit aura senes: Iamque sepulcrales tellus negat ossibus urnas, Et negat arsuros caedua silua rogos:

Nil nisi congestum spectatur funere funus, Nil nisi combustae lata per arva pyrae.

Nec prius est numero caedes fatiata cadentum, .Quam dederit Phoebo Graecia victa manus: Victa manus dedit : & Chryseis reddita Patri, . Dura.Mycenaeo reppulit arma solo ;Reppulit, & facies risit mitissima Caeli, Desertiit segetes & sata moesta lues. Talia neglectus dedit omina Phoebus Achivis,

Et multo poenam foenore culpa tulit.

Ah procul hinc letale malii: tua, Phoebe,veremur, Tela, procul nostro de grege pestis eat: Quandoquidem tumet pecori,pecorisq; magistro Pascua, descripto limite, plena locas. Sunt tua felici composta novalia campo, Et tibi perpetuis messibus albet ager. Hic tibi nascuntur scripti tua nomina flores.

Et Domini ingenium fertile fundus habet.

174쪽

Quod si par coleret sola fortunata colonus ;Cyrrhaeis fierent inuidiosa iugis:

Nunc tame, ut vitium fateor, sic deprecor omem Cultorem accusat, si bona peccat humus. Iam quater aestiuas numerauit messor aristas,

Pressa quater pleno ferbuit uua lacu; Clim mihi seruitius ensi, Domi mq; paratum, Et dedi Apollineo libera colla iugo: Nunc optata ferar quamuis in pascua libet, Vix bene libertas illa reperta placet. Sic tener ex usu patiens fit taurus aratri; Et grauis ille licet, fit leuis arte labor. Quid facere λ si me nascentem amplexus Apollo.

Fac, ait,in primo carmina lacte bibas. Quin etia,ut perhibet, noltra incunabula circum Dicitur Ascrivus pervolitasse chorus; Doctaque veridicos animasse in carmina neruos, Carmina, perfidiae non subitura notam. Haec ego non memini, sed facti conscia nutrix Rettulit, astarem clim puer ante focum.

Ante focum nutrix operoi intenta labori, iAptabat laeua garrula parte colum; Inque apicem glomerabat opes, mollissima lini Pensia, leues nebulas, & sine luce nives: Pendula mox tereti ducebat stamina fuso, iEt sarae apposito dente domabat opus et Et penu vitia allambens haerentia labris, Mordebat, si quam lina tulere notam et Fila coaequabat digitis formata stupinis, ' Pollicis & proni turbine torta dabat. Hic adeo intendebat, iners ad cetera, mentem;

Tamque operi vigiles iussit adesse manus;

175쪽

ITO VINCENTII GUINIS IIVt non liciolum telae , sed stamina vitae Nere videretur addita Parca tribus. Tunc mihi fabellis mulcebat anilibus aures, iti'. Quas sibi narrasset Picus ad Exquillias. DAptus ab cm crita tendebam voce loquentis, mi IHaec in me solum ad carmina senilis erat. Solum index vive fuit aura reciproca cordis λ, Haec quoque per mutas ibat ab ore vices. Ergo semel, praeter solitum, blandissima risu, In me conuersa lumina fronte tulit; Et, velut acta nouo violentae Phoebados oestro, Defixis oculis haesit in ora diu: Donec abundantem rupit de pectore sensum, Et tales placida miscuit arie modoS. Quid teris ad cinere, cura o mea maxima,Vitam

Non bene conueniunt otia rebUS, ait. Sume pares animos: cum mox adoleverit aetaS, Te, Puer, exspectat non puerilis honor. O mihi vel referat veteres rota temporiS annOS, Vel sistat celerem tarda senecta gradum; Inque meu quandoque Oriens tuus incidat aeuum, Et capiant oculi gaudia tanta senes. Accipe, quae nuper rerum miracula vidi,

Vidi ego, sic Titan crassinus illa probet. Iam tibi sidercus spirantis anhelitus oris Vitales dederat ducere posse vices: In primo vitae ingressu Aini creditus infans Lasasti denos sub mea iura dies. Nocte serer media,cum iam tibi somnus ocellos Clauserat, &. tenuis prcsserat Ora quies φ. . IAdfuit ad teneras antehac incognita cunm Turba, nec ingressis perstrepuere fores. Tri

176쪽

Tu sopita quidem laxabas lumina somno; Sed tua, te propter , aduigilabat anus. Emicui ingressus, oculisque atque auribus haesi,

Excantatrices docta timere manus. Dicebam : Viden , ut cunas i mala Saga frequentat

Quis scit, an & puero sit nocitura meo pVt tamen inspexi propiore pericula vultu; Non video laruas , quas putat esse timor. Non species, qualis Sagas decet, illa rigebat, Non inerat vetulis pallida ruga genis et Non emissiliis oculis, facili ve rotatu, Aut niue dilutis caiulidiore magis: Fronte nec obducta , furibundae nubis amictu, Atque supercilio paene loquente doloS. Quin color ingenij viridis , quin mentis honestas

Et placido in vultu totus agebat honor. Qui lepor ex oculis , nitidis quae gratia labris

Dulce verecundi Qui modus oris erati

Neglecti crines , sed neglexisse decebat; et

Α rtis habent pretium , sed tamen arte carent. Clara Minerualis praecingit tempora laurus: Umis hic in nitido vertice cultus inest. Non ego bis quinis, quae vivens lustra peregi, Par opus huic vidi, progeniemque parem. E quarum numero citharam tulit una Sororum , Et vocem ad tenues est modulata fides. Auditos olim numeros, & verba tenebam ;Nunc vereor fragili lapsa cadant animo.

Scilicet est impar sectis iugenilibus aruum, Cui memor in sterili pectore sensus hebet:., P H α - Et

177쪽

Et senium expungit stimulacra veterrima rerum,iniae steterant alta mente reposta diu. Incipia tamen; &, quamuis non omnia tangam Dicere, quae memini, sit mihi pauca fatis. IErgo locuturas facundo pollice chordas Postquam consuluit, piaecinuitque lyra; Denique conueri, Puer, in tua lumina vultu, Plectra tulit tales inter eburna modos. Dormi, noster Amor; sic te tua prouehat aetas, Alma quies puerum sopiat, alma senem.

Non tu, cum teneros aetas grauis exuet annos,

Castali j viues vltima cura chori. Saepe triumphales lauros hederasque disertas Mordebis, docto pabula nota gregi: Saepe sitim pellet tibi fertilis Hippocrene,

Et fluet e vena liberiore liquor. Ni l . iForsitan haud tenui libratus in aera penna, Maior humo, superas inter agere plagas. Femida seu mauis moliri fulmina linguae, Arcere & trepidos ad tua verba reos; Siue per umbrosas libeat deuoluere ripas Eloquium, puro purius amne fluet: Et cadet excusso celeris sententia torno, in i

Quam grauis excipiet siue iocosa Charis

Seu iuuat in numerum Volucres astringere voces, Et trahere Aonio carmen ab usque iugo;

Par erit ingenium cunctis: sed & omnibus impar. Si mala desidi es fascinet ingenium. Desidios, mihi crede, magis quam Saga nocebit

Haec totidem in truncos vertere membra solet

Ne palpere, Puer, caue formidabile monstrum: Frangit adulando pectora, melle necat. P

178쪽

Te tamen auspicijs melioribus astra reseruant, Fac age torpescant otia tarda procul. Tempus erit, cum clara tui concordia cantus

Vsque Cytheronis lapsa sonabit aquis.

Caelestes humano animas tum carmine tolles, Vna quibus superas scandere cura domos: Ante alius Solymae nascentem in valle Puellam,

Quae Dium callo ventre recondat onus.

Lugebis Vitae artificem, Regemque dolorum, Quem dedit Isacidum turba cruenta neci: Lugebit pullum, gemitus te dante, Lyceum, lΕt paries doctas effluet in lacrymas. λMox per natas versu insectabere laruas, Quae faciem, forma dissimulante, neῆant: Vendentesque humilem per comica pulpita YO-

Et qui sidereum fime tuentur iter rEt turpes scurras, & odorisequos parasitos, Et ii quae Dominus monstra Lyaeus habet. Te dicente, super numerabitur Heroinas Margaris, Hesperii maximus orbis amor :Margaris, Austriadum non vltima gloria Regum, Fati immatura diripienda manu. Quin etiam audebis grandes vestire cothurnos, Et Tragico implebis docta Theatra sono. Plorabis Ionatham crudeli morte peremptum, Et male conquestos foedera rupta Duces: Spesque patris geminas, & dulcia pignora, natos Patre cruentari prospiciente duos: Membraque nolentem temerasse innoxia Mose

tem di

Corporeque in paruo vixhabuisse locum. i

179쪽

Qui tibi tum siensius, cum respondente Theatro, Aspicies plausus, sed sine voce , dari. Solum oculi plaudent sita luctu sensa fatentes Maanus erit lacrymas continuisse pudor.'l' Tu quoque Threicias agitabis carmine classes, JEt disces patriae considere historiae ,

Et coniuratas triplicato foedere gentes, . AEt data narrabis terga inimica fugae: Mortiferasque pilas, tempestatemque cadente Et bene vibratos aere tonante globos: Disiectasque rates, interque natantia fluctus Corpora , & irato vela refusa mari. . Cresce age,nosterAmor; n5 hic tibi meta canendi

Crede erit haec aetas ad meliora gradus. Sic ait, & vocem subito Citharistria pressit,

Plura licet dictis addere vellet adhuc. 'At tibi parua, Puer, reseravit lumina somnus, Coepisti ad dulces ora mouere mod . Tum vero sinfelixi velut indignata videri, Desieritit moestam turba daserta domum et . IDesertiit, secumque tulit fugitiva meum cor. Ah l tua cur soluit tam cito membra sopora Nuper ego haec vidi: quae sint ea visa volebam Scire, nec inuenit spes male cauta fidem :Esse puellarum genus acre , & nobile cantu, I LNarrare antiquus saepe solebat avus; iTI Illas diuino censeri nomine Musas, Et colere Aonias, rura beata, plagas. Torsitan hae cunas ct cum duxere choreaS, Et tibi venturos praecinuere dira I I sa - .

Quidquid id est, audita olim meminisse iuvabit Verba, Sibyllino carmine vera magis. PO D

180쪽

Concipe magnanimas puerili pectore vires: Est hoc ingenij magna minanti S opus.

Spero equidem,nec vana fides mea gaudia turbat Sic tua tum virtus spes velit esse ratas. Haec ad me nutrix. Sed non ego credulus illi: Saepe sibi fingunt somnia vana senta, Cumq; artas properat bissenum claudere lustrum,

Delirat veteres ut sub aratra boues. Vera tamen quis multa neget spectacula multa, Pluraque, quam nutrix est meditata, dedi. Vos ego nunc testor solitos audire canentem,

Atque aliquid nugas esse putare meas. Cernatis, ut superant noliri vestigia cantus, Constantemque facit pendula charta fidem. Exitus hic rerum . cantandi hic terminus ellan Sit posthac vitrae prieteriisse nefas.

Nos alio mentes , alio conuertimus annos:

Interdum satiant quae placuere diu. Semper ego humanae consistam in margine ripaer I demum, in Superos tende biformis iter. Ibo libens: vos cara olim mihi rura valete, Celsior humano vertice in astra feror. Hic mihi Diuinos libeat perdiscere mores:

. Quis certa mundum temperet arte Deus:

Ud sit idem trinum , quod Numen dicitur unum Vt bene conueniens forma sit una tribus: Vixerit aeterno Proles aequaeua Parenti, spirarit gemino e Numine Numen Amore Spiret Amor Patri, Natoque simillimus idem ; 'Aequarit sese par in utroque Pater. Quis tanto e nexu patriis descenderit astris,

Et se Virgineo clauserit in gremio:

SEARCH

MENU NAVIGATION