Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

181쪽

Et Puer , & Deus, humani sub imagine vultus,

Soluerit antiquos nomine sontis Auos. Siderei Proceres fuerint quo tempore creti, Cui statuant superos agmina mille ehoros: Concreto ducant immistam corpore vitam, An sine mole animas spiritus auctor alat: Vis eadem socijs, natura sit omnibus una, Inspecto videant tempora nostra DCo. Quae desertricem violarit culpa cohortem, Et luere aeterno iusserit igne malum. Haec mihi sint dicenda, nouas dum mutuor alas, Et volucri Caelum metior ingenio. v Interea vos, o quibus insudauimus annum,

Vivite, sed memores , saecula longa, mei. Hactenus indulsi vobis, mea cura, laborem 3 Quamquam in vestra labor commoda ludus

erat.

Nec placui, fateor ue quid enim mea damna recusem

Non est aegroto dissimulanda lae . l, ΙMulta quidem de me nutrix oracula siuxit; l IMulta. etiam tempus vera fuisse probat i di Sed, quod erat demu memorabile, callida pressici An quia quisquis amat, sponte timenda tegit Debuit hoc dictis at ere, mς fore Wondam, Dicere qui possem multa , placere parum. Vertam ego ni placui, satis est meruisse volando; .Parcite, quod debeti parcere quisique sibi. Solabor proprium communi sorte dolorem, Publica nec memet fata subire pudet. Extremum hunc, Elesia, mihi concede furorem,

Ut facili aspergam feria dicta ioco eti

182쪽

Εt, quamuis non sat diearis idonea ludo ;Te semel arbitrio ludicra finge meo. Accipite haec animis , quoniam vacat ; & sua

discat

Somnia , si quis amat omnibus esse satis. Forte parens gnato comitatus agebat asellum; Hic puer inualidis viribus, ille senex:

Risit, ut aspexit vicini ruris arator, Carpere dorso animal liberiore viam. Cum tamen , immodicos agitator Vterque per aestus, Vix traheret crebro coreora fessa gradu ;Gnatus aratori morem gerit, emicat Vltro , Iumentique sui terga subacta premit. Alier adest, iuuenemque vehi miratur, & odit Ire gradu miserum languidiore patrem. Rudijt haec genitor, dictisque assensius amicis, In dorsum, nato desiliente, micat. En alius; Puerumne tuum laniena moratur Siccine venalem, mi vetule, inquit, habes ZAn it ille, jubetque una conscendere natum; Iamque grauat mitem pondus utrumq; feram. Obvius hanc alius miseratur: &, O pudor, inquit, Bellua, nonne vides, ut vehit una duas ξQuid faciat genitorὶ partes se versat in omnes, Si queat errantum comprimere ora virum: Desilit, & vectorem ipsum resupinat arena , Induit & iunctos in bona vincla pedes: Et, quoniam toto passim obiurgante Senatu, Vix ullum potuit ferrer feratur, ait. Nec mora, transuerso perdura ligamina canto, Insolitam iuvenis cum sene portat onus.

183쪽

17s V INC EN TIr sv I NISI Scilicet exsultant tanta ad sipectacula ciues, IVndique conueniunt, ore vomente iocoS; Vrbanosque sales, opprobria rustica iniscent, AExcordem puerum cum seniore vocant.

Inde redardescit patri furor; & mihi poenas Interea, dixit,bellua vincta dabis: a. S em per ero pro te populari obnoxius irae ZPondere te nostro nos, a Ne, solue tuo.

Dixit, & intrepidum de culmine montis asellum In prope labentes praecipitauit aquas. Hic finis asini fatorum, hic exitus Illum, Qui sperat multis posse placere,manet. ' Fabula narratur, sed non & nomina de me: QNec sumus his titulis turba minuta pareS. Nempe probaturos aliis quam gessimus artem Egit inexhaustus semper agetque labor. Vicini laudator agri quam rarusὶ honorem, Quem tribuit, credit quisque perire sibi. Tantum aliena sivo metitur commoda sensi, a In quibus ipse etiam liuet Sc odit honor. Quot chartae nigra signa gerunt 3 quodcumque

volumen

Attritas facies ungue legentis habet. Mancipium ceu turpe notas & stigmata praefert, Nescio qwd serui Ditia Poesis olet. Musarum censius numquam censiore vacabit, Doctrinaeque penus poena sit acris hero. Hic amat eloquium facili reuolubile cursia, Huic tenuem in nodum verba coacta placent: Quot voces alij, totidem mysteria poscunt, Atque' etiam punctis numen inelle volunt:

184쪽

Simplicitas alios delectat candida lingrue, Nec mendicatis culta Minerua boni. Raro conspirant animi. Cui knsa palassi Dulcia ret pondent, rursias amara nocent. Oderunt melimela alacres, quibus Aspera cordi; . Et quae nouit acu pungere,lingua sapit. Abruptus sermo propriam si vendicat artem; Defensore suo, non tamen licite caret. Sunt, quibus e Caelo deducta tonitrua Vocum . Detineant aures,quas leuis aura fugat. Nemo Vnus punctum omne tulit, licet utile dulci Misceat, & tria sub pectore corda gerat. At quodcumque animo plebs improbat, ore lacessiit,

. Nec acile arbitrij fensa reposta premit. Nos, quorum commenta leui Iudibria vulso, Et turbata Notis carmina saepe volant: 'Non ultra popia lare malum patiemur inulti, Cedimus, & gratis iam pudet esse ioco. Ars mea, si me audis, exemetio mitis aselli, Tu quoque Lethaeo praecipitere vado. Sic vulgi posthac clamore carebimus ambo

185쪽

IN CENTII G VINIS II

POESIS LYRICA.

NASCENTI IESU

Ollis 6 Amor aurei Cultor , aetherium genus, i Huc ades bonus, & bonamo age facem, O age fidem: Facem, qua tenebras moues Vltra Cimmerias plagas; Et Solis profugum iubar, Si nocte vocaS,t i Et nocte rςdit: - I et , Fidem, a

186쪽

Fidem , qua Superos cies, Et Caeli volucres fugas, i Cantu sistis amabili ιNumenque feris, Si forte furit. i' Linui Huc ades, bonus Aliger, Fronte, qua nitidum seles

Serenare meridiem. I Isic Deus iubet,

Sic Puer iubet: Puer sidere peschrior, uotis rsu Et pellucidior vitio, is i J

Ille, dum placido imperat N ox facunda silentio, Exspectata diutius Tollit lumina

Materno sinu. Sic nociturna latet rosa Matutina recluditur: Sic concha maris Indici Inclusa diu Mox bacca fuit: Sic Sol maiie renascimr,sis a ri H

Deque alti gremio maris Exit purpureus puer, Dari Invectus equis, Et lotus aqvrs. 3Viden Bethlemio in solo, Inter prata comantia, i

187쪽

Inter saxa rigentia, Vt saeua feras LSpelunca fouet Hic amoena crepuscula, Viui semina luminis , lul θ 2c. Hic amabilior latet 1 od ut IIn nocte dies, I U . 7ED. I IIn die DeuS. Infans Regius hic latet, Summi progenies Patris: Matris delicium integrae, lPura brachia, Nuda pectora Horrenti in stipula locat. Hic natalitio in thoro, Par solis thalamo incubat; Foenumque leue, Coenumque graue, Et tristes hiemis vices Per nostrum patitur scelus. O beata necessitas lo caecus Amor, Qv am dulce vides t 'Infami tegitur specu, Paruo in gramine conditur: Sed vides, ut inardeat Duro in gramine, Turpi in careere 'Sic nigro it et in luto. Saepe luxurians onyx Aut carbunculus occuli;: i ' Pres

Disi i

188쪽

Mersiisque licet; 33 NO OLucet ambitiosius. o sol ra Dra OSic praenuntia fulminis 1 bin DFlamma incluseivalentius ti OΕ nube micat, . t aiad LIZΕ nube tonat. III eQui vultu lepor innatati o T. UOQuae genis Charites sedenti Quam micantia siderat ilo Quam cara omniat ibba DTQuam pulchra omniali In miU A Intactis viden in genis a ὶ sub I AMistas parthenicae rosias' i Dii Viden labra corallina, O v 2 il N iuesque pedum, j rv i ad Eburque manum3

Nam fidos quid ocellulos,

Quid stipercilium loquor, Quo Canum graue sustinet, lImum ue solum, i tam IVdumque salum Z. i) tua za dilVide candidulos sinus aut α se Vitae yersu Sium meae, ni I I. , Cordis hospitium sui.

Nihil, crede mihi, vidcs2 eia T Sunt pulcherrima quae latent. O si rimula pectoris . . ICor exprimeret, . t Cor tenerrimum t

189쪽

184 v I N C E N T I I G v I N I s I IQuae spectacula cernereSl O . O cor, semen amantium t M O punctum orbe capaci l . DIUIO nidum meum Ilin .l id O nodum meum lΠl io Arn ILITSed haec scena recondituri t. ESunt nobis adyta invia, tQuae soli Pucro parent. .il intur itis,

Sat corda videli ita 'iii

Qui corde gemit. Τu redi ad Pueri latus, Σὼ in ita Aulae si patium intima aq sm. Ad dulces animi fores. nubiv eis UtilHic fige gradus isoti l L ZM Q Hic vota praei. iob mdat ti bi

En, ut brachiolis micat, IAtque eburneolas manus Ad Matrem bonus explicat; l m .

Intercede licentius: iEt parui oscula Numinis, Quae Matrem cupidam appetunt, VCara vulnera Laetus excipe. P

oris pungere vividi, ii Puris stringere brachiis: di P Et luminibus, . . luq rutae Et fluminibus utraia it OIrrorare liquentibus. aDDO quae gaudia concipiti Ii I 2UD De

190쪽

Despumata doloribus lQuae dona capit, Cui vita sapiti At iam delicias suas Deponit gremio Parens: At iam fasciolis tegit. Heul Solis opes In nube latent. Tenerescite gramina Attachis teneri Dei; Cui Cactum in lacrymas abit: Et lacte pluit, Et melle fluit. Parce flatibus AEole, Ventorum leuis arbiter, Cadentum fator imbrium, Antrisque cauis, Caecisque iugis,

Immites animas preme , Bono neu Puero noce. Si nescis, Puer est Deus, Matre senior, Nec Patre minor. Heul venti lacerant preces lias GnPer surdas precibus plagas. l . - α Cattigatur inertia: Caurusque volat, Eurusque volat: in 'ri Et, facto velut agmine, Infantis teneri sinum Duro frigore sauciant.