Andreae Naugerii patricii Veneti Orationes duae, Carminaque nonnulla

81쪽

uia quaeque metet infesto corpora serro . Non secus ac praeceps hyberno flumine torrens, Cum tumidus late, ac pluuiis hyemalibus auctus Proruit aduersas insano uortice 'luasi Obstante que trahit ripas: campos'que per omnes Cum sonitu ruit: & rapido rotat omnia fluctu. Fortunate puert nunquam non uictor in hostem Bella geres : magni'que aequabis facta parentis . Ille olim magnos Callorum strauit aceruost Italesque hostili manarunt arua cruoret Τum, cum caesa uirum serpens per corpora Lyris Aequoreas cursum uix tandem inuenit in ungas.

Ille idem gelida cum gens immanis ab aristo Ausonios passim se se effudisset in agrosi

Audaces animos ingenti strage repressiti Alpinas que niues Cermano sanguine tinxit. Nunc quoque fallaces abrupto foedere Callos In latios iterum sines, praedarnque ruentes Proteret r& uictos diuinis credite parcis Italia expellet: coelo que aequabit honores . At tu liqua tuo restabunt bella parentii Ausoniam infenso nec dum pacarit ab hoster Ipse tua fidens animi uirtute subibis Haec primum t mox externas egressus in oras Implebis totum factis audacibus orbem. Te duce re Ausoniae rursum rediuiua resurget Cloria i & antiquum late uictricibus amnis Reddetur Latio imperium. tua signa timebunt Vna omnes passim populi, quesque incidit alto Aequore, & oceano seruentes abluit axes, uaque coloratis effert se Phoebus ab Indis. Tum demum placida contentus pace quiesces Saevaque mitescet posto discordia ferro. Aurea tum ueniet saeclis melioribus artast Felice que anni,& Saturnia regna redibunt r

82쪽

Tum pax alma colet terras, Astreahue uirgo i Immersum que gemet stygio scelus omne baratro Felices, qui tam laeto nascentur in aeuo. Tu uero ante alias superis gratissima tellus, inuam tanto diuum genitor dignatur alumno, Tu nitidas passim fruges, arbustaque laeta , Sponte tua, nullo que hominum cogente labore Produces t humiles sudabunt mella genistae: Inculti que ferent candentia lilia uepres. Finierant parcae . tum Iuppiter aethere ab alto Intonuit laeuumi & coeli de parte serena Perspicuus multo fulgor cum lumine fulsit.

Siquid remedi lacrimae afferrent malis rMinosque semper fieret lugenti dolori Auro parandae lacrimae nobis serent . Sed nil here istaec prosunt i res ipis nihil Mouentur istis i sue tu semper fleas , Seu nunquam, eandem pergere insistent uiam . Q id his iuvamur ergo e nil certei at dolor Vt ipsa fructus arbor, sic lacrimas habet.

Nam si te alumne genitrix cum peperit tua, Hac sorte es unus omnium in lucem aeditiis iΤibi cuncta ut euenirent quae uelles bonat Iaeque annuit magnorum quispiam deum: Iure optimo indignaris r ualde enim is tibi

Fallax repertus . quod , si eisdem legibus

Q uibus nos omnes tragicis ut uerbis loquar Aeque patentem cunctis aerem trahis rFerenda sunt haec leuius, & omnis rectius

83쪽

Ratio habenda . denique haec summa est, puta

Hominem esse te, quo nullum animantium omnium

Extolli, item' que deprimi citius solet. Ipsurr que id haud iniuria, minimarum enim Id uirium est i & maximis semper studet tPlurimaque secum commoda conterit cadens. Tu uero & magna non amisisti bona, Et mediocria sunt ipsa ea, quae pateris mala . Ergo & modeste alumne quod reliquum est feras . Salue cura deum, mundi felicior ora, Formosae Veneris dulces salvete recessust Vt uos post tantos animi, menti que labores Aspicio, lustresque libens: ut munere uestro Sollicitas toto gepello e pectore curas . Non aliis Charites perfundunt candida lymphis

Corpora r non alios contexunt serta per agros . Desunt nonnulla quae erant in litura.