장음표시 사용
11쪽
pori Geere, eum Graeco amplurimi seri erint dias norum, e Uut duo tantummodo nominabo, virum sanctae ct senerabicit --riae vi opum ενιν MANiυΜ, qui insigne nobis ingenii, di eruditionis suae reliquit volumen, quod
iusirigyit Λἰ , , Plinium . Demum M. ix. Commem rariarum in cap. x LII. ET E Mi Lis illud etiam memorat,
nempe librum ab is Epipa xi si me isse dono Super ibui de gemmis Rationalis loquitur divi fluctui, pi- ΗΛ Nius Episcopus, proprium volumen 1 ipraesens tradidit.
Porro nee desunt alii scriptores antiqui, qui Libro Epi- AN i, si fuerint, Meox recenset aequum bonumque esse nullus dubito, non tantum, ut Libri illius pretium magis magi sique appareat, sed 'tiam ut tempora, quibus ille prae litteratorum hominum manibus suit, innotescant. Itaque Acuso in Hermianenus in Ais ira Episeopu eas tera i liarii v. ex duocieci illis,quos medio circiter sex totael sae eculo gra Defenso Trium Capitulorum meliciis donensi ad Pusinianum Nervior in obtulit,4 nos typiced tos habemus eum studio si Mouot epistolam LMine e tit ac refert, qua liber hic Diodom Episeopo ab ενεν HA-υ1 dedicatur , utpote qui eodem Diodoro volente cone plus, Meraratus. p Acutio serme aequalis sui AN A WAs1υς ille Sinaita, qu Antiochenam Cathedram est adeptus An Chr. o LXI. Whi quoque maest. xi, ubi de vestibu Sacerdotis Sumitii Hebrae in Iermonem habet , omnia illa , quae νι- UANius in Libro de gemmis narrat, in epitomen contrahit sublMe titula: Τ. . . Eo, . .. .s P. .
12쪽
-- που, εὐων 3. M . . S. Dipsani de duodes, revorur in Ratio nul Sacerdotis infixis. Et iterum stuas xcv. de Samarit ni loquens ex eodem libro Iura deseribit hie tamen eum laudat sub hoc alio titulo: ΕΦ, in . . . - . - ΕΠ b mi ad Diodorum.
Praeterea Ep pMA Mi uide gramnis bis laudatum offendi immentarios illos in A Ucalypsin legens, qui licet, LAM- aEcio te M lib. v. Commentariorum M. Caesareae Hudobonensia c. ad tribranturo Ric Ni in Cod. eLxxia L. MOL
in Commentario de Seriptoribus festis re astris o
lom. H. L. V. ANDREAE Caesareens in Cappadocia Archi pis podii cuius nomine editi primum sunt a PELTANO, melior Codicu pars adjudieat; & eos interi ne aliorum studio jam notos iactos conte morem qui sub manu mihi est, Codex in papyro nitide seriptus, Manuseriptorii Bibliotherae Cotiiniame Dcccxxvi II. Ineipit hic: To pN Ar Ioi NAT poΣ ΜMN
CT PATRl Nos TR Andreae Archiepiscopi Camarea Caypa cenae Commemoris in sotale sancti νιμι inita gelistae OANms Theologi incerta est, uox g ε Caesareensi aetas; multo tamen probabilite coniecturis, atavos o M useon gessit, consuaderi arbitror nono stetit serjjisse Locus aut in quo E ip HANi Librum Agenum laudat, este apta ubi de
13쪽
-guus EpipH NIus dicit, non modo tumoribus, si dbibeatur, medetur, verum etiamferro Mam vincri 1. Et .Lxv M. postquam duodecim lapides, quos s. IOANπε nominat socies xxa secim dum varium eorumdem colorem,aut vim singulis Apostolis ae mmodaverit, subdit: inis P.
meaium adtulimur, quae s. Ept PMANtus de Lapidibus sis HGferuit, Tribuumque ser sis Principibus accommodavit e
Porro, quae priauam e cap. x Commentariorum A NO EA
retulimus, alius quoque Caeseleensis Aleti pisci us re imo Ecelosae sareulo ineunte clarus Ra TMA nomine, repelitras item x. Commenturiorum, eumdem s. 3OANNis librum Apocalypseos, quos nimirum ita eo Mnavit, ut non solum sen tentias, sed ipsa ellam verba saepe saepius transcriba ex , lis AMORRAE, quibus, cum eos auctor imperseetus reliquiuet, ultimam etiam manum jam imposuerat, si fides habenda est
Calli grapta interpretationis Arme inae Commentariorum NM REAE, quaeis s. exstat in Bibl. Iesu, in comperi ex ejus nisis. Codicum Catalogo Tom. l. v. LXXVII. Etiam ea . Lxxv Iutitur quidem AR ET MAS iis, quae ANDREA EX EplpHANuetuditione ereperat, sed non ut ille in eo quoque capite euio Atque hoc loe non incommodum videtur, non praeterire, quam habemus Commentariorum A Non si A versiciliem Latinam με LT No sectam cap. x Sardio Uitrutes dardi, qua Graeco textu non invito, multo fiat sus Iaspidi tribuisset. Ap
14쪽
o me quoque terrae semen viridem herbam sude, lat. As titur ad Mee Sardio, ob terrori, quem hystit in utere natur es. Adiam namque Sardium feri spectri iuierribilem videra is oraverea, quam Natura in tum habet liaegra mora sonore fatum. Sane vo Eriphanio
adit, non modo mi ιιγω, Fcommode s hibeat iit, medetur,
,erum eum ferro utam πα-ibur. Itaque iuda. te nimis db estum pisto p EQ A, Piulatur a . et nec Sardis eum in Graeeo x Sardis sit; contra Graeci exibis idem sunt illi, sint nam arrium die Griseus enim textus habes: is. I. ti . De Sardis tun primum loqui AN ag A v detur , eum ait dae 3 si quis velit post haee deesse aliquid , non pugno . Emendationis autem inti ex EpIPHANI , quem ANDREA eo loci seni ritur, praecipii ' constat. Hic neutiquam de Midio , cui solum sinandi is fugandi mala virtuten tribuit 'sed de Iaspide pilaea er spe lue te Bilem vides seri, ns: me, ut Qvint, ρ abutis refri u , estis in amo immi, aliaque portenta Neri lca AN REAE. mens , Ut κ sp fiat ad comparatione in , qua utitur AP licitus 3OΛN s, ea es vicietur sispidem una natural tum Potentiae , ,&ius litiae, di id inmisero miser cordiae Dei esse Symbolum, qui semili ridem eis, ibi se it iter, suaviterque omnia disponit, citani sicut ster eordiam emitidit. Prerro quod de Commemarii ANDREA dixinus, proe1 3 'ndatione etiam Commentario m AR TMA facere volumus, ita ut animadvertamus, aut eorum Grapeum testatum eum Latina versione essi reformandum, aut AR THAM , quae EPI A Nutas distinguit, pipHANiu dum laudat, turpiter confudisse. '
15쪽
autem cer neum, quae narrat de amaritanis.
Sed ut illue unde haud temet discessimus, reveri
enses Arehiepiscopi, ii omnes sunt, quos Seriptores inter antiquos mihi contigit in mire usque adhue s. Epi PHAMi Ia ibium ae gemmis diserte laudantes . At vero invenis Ite arbitrord alios duos qui usi sunt, licet tacito Epi-PHANu nomine resisto, PRO Ccipiti die Gagaeum , THEOPHAi4EM Cerameum Taurumiui Archiepiscopum P Roc Orius Gazaeus gente, arte vero Sophista Justino litae imperante Haruit an Cn. circiteris xx. , tera later eius seripta, exstat adhue lueuientissimus in octam teuchum Coimnent us ex Orthodo Lorum satrum scriptis ingulari delecta eo exec tus, unaniaque contextus indultila, qui laudatur pHorici in Bibl. Coae cevi. prodiit iam Diinus Tiguri an. 33ss. Aliis Graecis Latinisque, ut vocant, Catenis adnumerari hi certe debet, Commentariis nempe illis in Saeras Litter)s exsicriptis variorum Auetorum collectis: quamvis a lesCon Lia lentarii cuiqt,ebus oritatiAu Loris sui nc, omen adscribere leant, quod in uinent. PROCOPH minime apparet, ingenuus tamen Rocoris fatetur ex libris v terum eum collegille nomina uetorum adponere objlIud fortassi praeteriit, quod eorum auctoritatibus ita utatur, ut modo brevius sententiam comprehendere , modo vem alio deductas res eis interserere, religioni sibi nequaqu. moducat, quomodo quidem animadhertere est pag. Gera XXIX,
an multis epitomatum, in multis etiam initarum describit
16쪽
iequid pisu Miuxta eLibro disputat de sta montium iGatisim Gebs alis tame desumtum interserens numearum Saeerdotuni absicondentium Idola, quo eptuaginta fuisse ser 3 ubi EpipHANlus ait arietis altabun te gradus ditam relicto αμπρω m. - inventos supra, iste hos gradus fuisse seribit milis smeemosin unum . Praeterea docetis Somomn suisse antiquum nomen montis illius ad euiu rati ces Sichem erat se fortaue ex ipso Epipia Niouis eos igi putavit quod autem seribit de nitetvallo a Galgal ad Ierie lax Libro, quem edimus, certe non apparet, ted in illo, quo unico uti debuimus, librarii olei tantia praetermissium esse videritur Exstant autum in De an Copi 1 Commentario&qua damalia, quae ex εν Ps ΑNi Libro δεσe-1accepta si quis ni e et adversari nolo, nempe ilhi, quae a seruiitur a RoCO-ν iis ad Exodum mictori. Mexpimiiii qui mystice Rationale Aaronicum significaret. Epapia Naa ingenium ea qui dem minime dedecent, in eo Libro ε ipH Maura persee
tam esse mystieam Rationalis, iretiosorum eius lapidum signitieationem indubium est, eum ipse in istola Libro pia fixi hoe quoque in eo sibi proponat pertraetandum tarti tres rei ipsi Liber nos facere posset, sed mancum inveni mus. Si quando inveniaetu integer, ortassis quae ui RONetius de Mysterii Rationalis scripsit, mutuasse illine intelligetur . Praetere e diversis locis collectas, iaκONY-ὲ Mi sententias in lianc rem, quod jam colIegerit L POMAM Nox in sua Caten adris x pag. CCLxκκvII. Sed bae .
Venio nunc a v.MEcim A ME Cer eum Taurominii Arehiepiseopum, & Rogeris 1 L Siciliam obtinente illustrem i
Seripsit hie o lias Iures, quas Graece N Latme edidit Parisiis an ei OD L v. FRANCix υS CORsDNI I, has inter trigesima ea est, in qua , ubi de Samaritanis agitur, ex EpipHANi libro de Gem is multae esse compilata videri ,
17쪽
tur. Certe eum iis, quae ille narrat, omnino eo cordant, quae narrat THEOPH NEs, si excipias, quod hic oratorum more verbosor rem exprimit, ornatiorique oratione. Iam rem dummodo haec, quae de T κε opu AN dixi, vana non11m auguratus conjectura, Meo νHANE igitur recentior est Auctor, quem Episu Mi Libmis Gemm usum
esse novi . Puto autem amatum rarum fuisse factum, quum nemoriυ quidem eius meminerit, ε jamdiu quidem ita erat ignotus, ut destissimi critiei lugerent, ut perditum, se
re ac Librum illum, quem de eadem re ser iit EP Υr Mius TERTULLIANus secundum indicem operum eius, ubi eum adnotatum invenisse se tradit 1 iERONYMus an si ad F Molam superius quoque laud. , quae in M. Herem. . est xi .
Edidit sane ore Aous ς σπεκυ in miles Ione L biorum de onm rerum H um onere agentium Tiguri a no elao LXX v. opusculum quoddam de gemmis, M. Ratis galla, Epipti Anio adtribuit , sed licet illud, postea pluries sub eodem nomine typis rectussim fuerit, haud tamen aliud revera erat, quam Epitome Libri de eo argumento ab EripH Nio conseripti , etsi aliquanto prolixior Epitome
alia, quam cum interpretatione τυRRIAN aecepitas CROT- το, ediditque in sua erum s. Epipia Mia editione ET ultus Om. II pag. m. IV ., deinde deprehendit m tam esse AN Asr si Sinaitae Epitomen , quae extra corpus
operis A NAττAsit , R in nonnullis Uatitanis Codicibus deseri-μι legitur, tortassi quod cum perrarus ipsi EpipM uti Liber factus eis i illa ejus Epitome in pretio maxime luberetur nisi qui malit, immovero Epit omen ANAsTA sit , aut illam aliam a LxNERO editam euius auctorem ignoramus, Libro
18쪽
E 3 PHANI adtul e pernIeciem, quem modum solent prμmigeniis libris adferre hujus generis seripta.
Quamobrem OANNE A LRERTus Ast Riciυς, Iires nemini vi librorum cognitione secundus, Py. v. UM Graeeae e . i. q. v. n. v M. inluti quidem pronunciat, Deu
praeter rem librum de lapidibus inter ine usu phanta re lusisse, cipse quidem potius reprehendendus est, qui Epit
men pro Libro ipso Ep pHANil minus eauius aceipiens, illum fuisse editum asserit apEP Aviorem. i. s. EptpHANM , ea ATTHi A MILLERO in Iibro de xi I. Gemmis in pectoria Summi Ponti eis, nec non in Duragmati eis Hermen Dis. Praeterea vero male etiam docet, cες NERυM edidisse Epit men ab ANAsTAs o Sinaita confestam , 4 ET A Wio quoque
ediderit, quae apud ET Aviu exstat par xxv. Demum alud quoque adiicit,Aa Ri Cius,eos falli,qui libriiniden miripi νHANI abjudicant, iecte quidem de hoe eenset, si qui ite sint, qui EpapHANrυ in hane rem seripsius aliquid negent, sed qM EPIPHANr , quod ipsi εν isti Ni esse sibi consuadet, abibi dieant, minime quidem Eblluntur. opustulum de Gemmi a Ges NERO , aliisique editum,
jamdiu profecto brevitate sua aliud si esse prodiderat,ae librum
qui Fabiola potuisset. Quid quod neutiquam ab Epistolari
cinit, im deprimigenium prPMANi Scriptum initium sui sisse testis erat Acunnus Hermianensis Sed hae sunt quidem talia, ut nullus emunctae naris homo, ad rem propius accedens, dubitare debuerit, iure Semerito ab EpisHANi abiudicandum esse, quod sub ejus nomine circumferebatur opusculum de Gemmis a cx NERO vulgatum crassiores tamen litterati rei certiores fiet luculentius non poterant, quam si ob eorum ocesos poneretur primigenius ipse M μιν MANILLiber, ubi eum, ut modo factum est,
19쪽
El. exmss. dieibus Bibliotheeae Cocliniorum occcxv i. quem non aetate quidem, quae victa annos superare mihi videbatur, sed rebus, quas primo statim intuitu eontinere sintellexi, considerandum ratus, diligenter evolvi, nee vanus1ensi integrum ntiquissimi alicuius eodiei exemplum esse ea enim opinione Bibliothecam Vaticanam consiliens, ditissimum
, veterum mus thesaurum, codicem vere pretiosium, unde
Corsinianus, iliique huie similes in eadem atteana Bibliothera a me visi exorti sunt, adservatum inveni. Est hie in eli arta pergamena in sol. & notaturis
mero ΜM MMDcecαxi praeter illud autem, quod edimus, opusculum, multas Romanorum Ponthieum, Imperat rum Epistolas continet, quarum seriem diligentius evolvisse minime piget, deprehendi enim nie cum voluptate, bono autem non meo solum, ut puto, sed communi omnium , eum esse dicem Vaticanum, ex quo SARON Ius pulcherrima Christianae antiquitatis monumenta ad tertii, quarti sareulimelesiae historiam illustrandam in suos Annales derivavit, eumaepe Vaticanu Codicem appellans, interdum vero pervetusum Cossiem raritanum, in quo scriptae sunt E solae eom irium
Romanorum Ponti um, ut ad an h. cceova H. q. II. & modo Codiremi am, ubi scripta habentur ures Ponti um Romanorum Epi lue, ut fit an cec xxx I. q. I. ccccxxxv. v. Quod autem exhibet primum, libellu est Sehi limat te rum Mareellini atque Faustini, quem hine sane desieriptum vulgasse videtur si Ruo Nous, dic certum est quidemia, viditae ARONIVM, qui adan. ccc v. q. xlx ait: υ -
20쪽
nobis exhibuit. Etit olim iste de coeleberrimi Carae cui LLELM141 LEω et i, Peundum quod nota quaedam admonet, quae in prima, gina Oeeurrit Emmum exibris Cardinatis Sisisti. multima autem pagina adnotatum est, eum suille jam Monasterii Sin ctae Crucis Mellanae, Macquisivisse AM1AMuM sub alia tera enim hujuste paginae, ut ajunt, columna legitur Laberestinis erit S. Cruris Fontis ita an Eu siue Dio est: sub altera: Huru rarum aequi it Don Damianus S. q. .
Porro haee ultima nota antiquissimis litteris exarata. diei ex iis, quae eontinet, longe pretiosissimo, plurimum sane auget pretium decus, eum certae antiquitatis eum fa-eiat; nam, etsi plusquam septingentorum annorum aetatem statim redolet, tamen tali notarem ita esse eerto iudicio e gnos imus Eequeminam, statim ac talem Codicem Monasterio S. Crucis Avellanae acquisitum a DA Mi Auo fuisse intellexerit, set Rus ille AMiANus non sebit sanctitate vitae, in
Cktibus, seripti eeleberrimus, qui monastieam vitam is uasterio iniit, medium ei rei ter saeculum Relesiae undeeimum illi praesuit Verum quae quidem mala obvenerunt alite illae sunt, non integrum Epi Maura Librum, sed ejus partem, pra
terea non Graecum contextum , sed Latinam vertionem
tantummodo in Vat. Codice exhiberi hane saepe minus sellaeua, ita ut harbariem suam non solum in voeabulis prodat, sed interdum etiam eontra leges Latinae grammaticae pereare videatur. Sed hoc cum non raro Scriptoris potitis vi, tio, quam interpretis existimaverim factum, crassiores quosdam
sol eisimos typis committere minime passus sum, quod ad Orthographiam spectat, quae magis communis apud doctos homines nunc est, passim adhibui, illam odieti seruans nonnulli, sies in locis, ubi via est mihi Philologorum animadversione non indigra. Porro Bea corrupta, me restituere