장음표시 사용
101쪽
ss GRAECORUM in testamehio S. Gregorii Naziari-geni apud Britanium πρό μας κα λανδῶν expresse. Verum haud probe quod sequitur secundum Alexandrinos Paebonia: ΠΑXωNIA sci licet est Pachon, Aegyptii mensis, dieS undecima. THMΑNnNΩΝ. Pridie nonarum ζ ac si dicerent ante nonarum primam.3Ι4-2. At 313. 9. ΠΡΟ Γ non est pridie III nonas, ut ibi redditur, sed tertio nonas I hoc est ante diem nonarum temitum . D. I. Κ. C E Π. ante diem decimo calendas Septembres . Fabret. p. 387- ΠΡΟΣΚΑΛOCT. ante diem septimo calendas Octobres . ΠΡΟΔΕΙΔCEsIT. ita scribendum . IV idus Septembris : apud Arringhium l. 3. p. 39ΙΠΡΕΚΑΛ. Spon. Μisc. pag. 334. σημdiem quinto calendas. HabemuS apud Thomam Smith in septemAsiae Ecclesiarum Νotitia pag. 38-
102쪽
s I G L Α Ε ' ον ante diem XL calendas: in s. Ηpi- polyti Cathedra. In eadem
SS. quae παρακεντήσεις ibidem vocantur . Stant pro re duplicato νιν ἐπισήμιορ ad denotandum bissextum: - Vox enim inde orta , quod anno intercalari sexto calendas Martii di- camus bis . Pro senario numero
occurrit aliquando S, & E, & S , &IS' pro XVI. & SEI pro sexto idus. Nono seculo Basilius Μacedo nume
- ωοις designari vetuit , ne fraudi essent idiotis peritisque hominibus, omnesque literis perscribi ius-- sit infimo etiam vulgo agnitis, &perspectis: Cedrenus tradidit. Nihil hactenus diximus de antiquioriri numeros conscribendi ratione apud Graecos, quam ab Inscripti nibus didicimus. Atticorum ea propria fuit. Terentius Scaurus, quem Grammaticum Adriani temporibus nobilissimum appellat Gellius: Attici,
qui principes literas vocum a quibus earum nomina incipiunt, pro nume.
103쪽
ris notant. Et alio loco: quoties unum notant, I literam ponunt, quoniam
apud illos de dicitur. Ita scribi
antiquitus consuevisse , ab Homero discimus Odyss. S. την μέν ἴαν NUησι ' unam quidem partem N m-: propterea Herodianus 2 unitatis numerumn significat unum ista rprosequitur, quinque alias literas, quibus in hanc rem utebantur, sic explicans. Π πέπει Δ Ωκα. Η ,κατο, s aspiratio est , quae ante literam tamquam litera signabatur : in lapide Sigeo HEPΜΟΚPAT .ὶ X. χι-- le, M. μυρια decem mile . Ut quinquaginta, Vel quingenta dicerent, Δ vel
H in ventre Π literae collocabant. Hoc modo Oxoniensium epocharum numeri omnes notati sunt reodem quos continet inscriptio in postrema editione Oxoniensis A inpendicis decima tertia, quam docti
enarratores non attigerunt. In illa ΔΡΑXΜΑΣ Μx HΗ. duodecim mille, trecentas.. Deinde M XXXX. ob quam
104쪽
tica est, cogitabam , num μεγάλας
legi deberet , ac si in ea civitate magnae , & parvae drachmae distinguerentur , sicuti talentum maius habebatur, dc minus. At Vesesu quinto scribitur etiam MIXΗΗΗ. ita ut anceps fuerim, num drachmae Milesiae ibi memorentur, ut in Corcyrensi amplissima minae Diar. Corinthiae . Intelligere etiam pos- 8 sumus drachmarum mFriadem unam 'cum mille trecentis.
At numerales nulli bi umquam visas servat notas Μus ei nostri inscriptio num. 28. Atticae videntur , & profecto in Atticas vergunt, sed inter illas videsis, amice Lector, ignotas figuras, & collocationem, dispositionemque animadverte, qua omnino inexplicabiles reddantur . Milliarii numeri non apparet nota, qua de caussa opinatus primo sum, cuspidatam illam eius vicem
supplere: sed qui admitti hoc possit, cum bis habeatur post ΗΖΙl-G a la
105쪽
roo GRAECORU Μla etiam, quam decadem indicare, putes,quid sit ambigimus, cum eam bis intuemur post P. Cur etiam Π. ante unitates quinqueὶ Ego quidem . quid haec . ιχωρια aenigmata sibi. Velint, ignorare aperte fateor. In n.8- ' ΠΙΙΙΙΙi Claudemus de singularia sermonem instituentes, quae doctorum mentes aliquando torsit , pluribusque concertationibus locum dedit; nempe de L litera , quae praesertim in Graece loquentibus Aegyptiis nummis, & item apparet in porphyretico marmore Μpsei nostri.
Cum hoc in rem suam adduceret magnus Scaliger Emendans Tempora , ineptire assirmavit, qui λυκάβαme interpretantur, neutiquam e- pM 481. annorum, sed in ea fleta numquam satis laudata Linrorum mentionem fieri. Exinde in Corrigen-Gruterianis , sic in nummis
106쪽
καβας , ut hactenus in te creditum. Hanc notam nimis inepte ab antiquariis explicari, vir alter maximus non dubitavit promere Casa ubonus , qui tamen , mira quidem cogitatione, non lixeram esse, adsuet. sed circumductionem quamdam au tumavit . Reinesius vero Scalige- Reis.
ri vestigiis prorsus institit :hi Soligeri sententia verissima visa. Fuere qui nec lycabanta, nec lustrum intelligerent, negantes L literam esse apud Graecos. Verumtamen λυκαβανα designari, e lapide ipso nostro manifeste evincitur, quem Scaliger non satis expendit. Quid enim agi in eo de Agone Capitolino comminiscitur, qui Romae in Capitolio , atque in Capitolini Iovis honorem celebrabatur Z qui a Graecis non Lustrum dictus, sed Καπιτωλια εν Ρω λη, ut a Cyriaco discimus , & e Sponti Cyr p. marmore, & in quo ingeniosarum si sartium, Poetices praesertim, Cer- III. p. g.
107쪽
tamen instituebatur, adeo ut qui vicerat dicatur in Pan viniana Ιnscriptione, coronatus inter Poetas Laistinos λ cum Graeca haec epigraphenihil nisi Graeciam senet,&Gymnasium, & Aliptas, & Μercurio, atque Herculi dicatos gymnicos ludos . Nec animadvertit Scaliger, Batonem nostrum primitus Gymnasiarchi munere functum dici Eo ETH ΔΥΟ. deinde id muneris rursus suscepisse EIΣ TOKL ΚΑΙΣ Κ LΚΑΙ ΗΚ L. postremo exorari , ut . etiam denuo capessat ΕΙΣΤΟ-L. quibus satis patet, ut ossicium primo susceperat in annos duos, ita exinde . in annos tres, scilicet XXVI. & XXvII- & XXVIII. tandem in annum Gymnasii XXIX. Non erat ergo cur hic P. Petavius ambigeret, num annus ipse, an aliud quidpiam quod annuum esse set, desisnaretur . Levax nos hac disputatione omni Vandalium , si editiosi ab eo procuratae .fidimus, nam pro L scribit Λ . . Id m sin
108쪽
sione extenuat, uno minuens. Lu- . culente ut solet hoc argumentum,
praesertim adversus Maligerum , pertractavit Card. Norisius in E-pochis, qui etiam Harduini comis c. I. mentum explodit, pro L inversa etiam T literam aliquando accipientis . Et ipse tamen paulisper declinavit Norisius nostras, secumque Fabretium traxit, illud etiam Fab=. animadvertens , quod inferior li- 418. nea protrahatur quandoque, & a communi typo aliquanto deflectat.
Verum ubi ea parumper inflectitur, ad parandum subsequentibus numeralibus locum id faAum est.
. Petenti autem , s λυκάβαντα de gnare voluissant, cur non initiali litera Λ us fuissent , repono credi posse, antiqua usos esse ad ambiguitatem evitandam: ubi enim AB. exempli gratia scalptum videremus, ambigi posset num litera Λ haberetur an numeralis nota , & num. annus indicaretur secundus, an tri
109쪽
archaismi beneficio tollitur. Latinum L Graecorum quoque antiquitus fuisse, indicio est vetustis- lima Atheniensis tabula inter Gaia Antiquitates exhibita , in qua Λ valet Γ, & lamda non ita quidem ut a Sponio repraesentatur , 'sed ita semper V efingitur, ad latinum typum valde accedens. B ne habet, me de hoc in praemissa inscriptioni Epistola monuisse , nam Parisiensis typographus literarum formas, ut in autographo dederam non expressit. Μirum non est, in hoc elemento cum priscis Graecis Latinos consensisse , nam formae literis latinis , quae vetem Amori. rimis Graecorum , ex Tacito' Ο veteres Graecas fuisse easdem pene , quae nunc sunt Latinae , aetate sua . . c.s8. docebat Plinius. Vocem autem λ ad annum significandum remotiori aevo adhibitam Homerus
110쪽
s I G .L. A E aos At novam mihi de hoc sglo conce vationem olim exoriri memini cum amicissimo , & supra quam dici possit prudito viro, Salvinio meo, . Cuius non sine benevolentiae sensu etiamnum mihi recordatio subit . Cum igitur de hac litera inter nos aliquando incidisset sermo, initialem nominis in multis nummis , & in lapidibus eo modo ad-
. umbratam con xendebat , inchoatam scilicet, & sorte ob angustiam spatii minime absolutam ; neque enim vocem esse nisi a Poetis , & in re Poetica usurpatam: quae illi sententia magis insedit,
cum suggessi , articulum neutrum an marmore nostro huic notae praeponi , EIS TO L. patere enim hinc aiebat, non masculinum σα, sed neutrum ενοι subsequi: cum 'autem coniecturam hanc ruam Veronensis olim alter, Norisius scilicet, amplecti pariter abnuisset, peculiarem quamdam de Veronensibus querimoniam iucundissime in sti