Rochi Perusini De epistola componenda liber

11쪽

ό DA eo MPONENDA

amico missicemus animum, re mentem, ei nostram infundimus. Hinc Dem ..... . '' triuSPhalereus:Plurimum habeatepiastola moratum,quemadmodum 8c dialogus; serme enim qui imaginem M. nimi sui, suorum morum scribit epiastolam. Et licet quidem ex alia omni Oratione videre mores scribentis, e nulla autem perinderet ex epistola.Cicero ad .i .lib.,. 4E Ego cum tua lego,te audire: cum

ad te scribo, tecum loqui videor. Et -- lib. π. ad Att. Vt ab urbe discessi, nullum adhuc intermisi diem, quin aliquid ad te litterarum darem: non quod haberem magnopere quid scriberem,

Em .i. 3 sed ut loquerer tecum absens: quomi-

hi, cum coram id non licet, nihil est iu τρυ- α cundius. Et Cassius ad Cicerone. Non . i. me hercule inhac mea peregrinatione quidquamlibentius facio,quam scribo ad ter videor enim cum praesente loquire iocari. D. Hieronymus item epist 4 a.ad Nicea TurpiliusComicus tractans de vicissitudine litterarum: sola, inquit, res est, quae homines absentes Praesentes facit. Quam

12쪽

'Quamquam vero latissime patet nosmen epistolae fere enim quidquid di ci,quidquid scribi potest,sub epistolam l cadere, k eius ambitu comprehendi

quidam affirmant illam tamen pro-i Priam, veram, Sc germanam epistolam esse statuimus, cuius caussa inuentam Nareatori. rem ipsam ait M. Tullius lib. a. ad' mil. ep.4. nempe,qua certiores facimus

absentes, si quid est, quod eos scire, aut vide nostra, aut ipsorum intersit. Huc spe, stat illud eiusdem ad Q. F. lib. I. Illud, inquit, quod est epistolae proprium, usis ad quem scribitur, de iis rebus quasi ignorat, cetior fiat.

SCHOLIA.

Imaginem animi sui. tonem, quum esset ex eo quaesitum, .Archelaum Orgia. Perdiccaesilium, qui tum fortunatissimus haberetur,nonne beatum putaret' Haud scia nquit: nunquam enim eum eo loquutin sum. Fuit autem senarius antiquipoetae, , ut arbitror,M nandri, qui ersus, quod tangit his Demetrius, Victorim is

13쪽

melioru ne an deterioris notae, ex oratioηe i is coquosii. Graece ille ita pronuntiatus fuit. δὶροσ λούακταρ ἐκ λογον γνω, ετρα furetur Visur ad illam sententiam allusisse Demetrius e ut id Nerum esse eouesit, ita addidice nullo genere id magis percipi qua ex hoc quodvocatur epistola, in qua indoles, ingenium, moressseribentis eximie expressa sunt, ut qui illam legit, eodem tempore quasi extum assiciat

pectus illius quiseripsit,intimos eius sensus

omnes notos habeat.

M. Tullius lib. a. ad famil. III liquemba hae sunt. Epistolarum genera multa esse nou ignoras sed Nnum illud certi limu, euius ea a iuuenta res ipsa ess, ere. quo loco quaeri pote 4 quare genus illud Nnum appellet certissimuH. Vtrum ideo, quia de eeteris aliqua dubitatio potessi existere φ Sipotest,quae nam tandem 'fle harebendum est: illud certi limum)ad ipsam appellationem referri, perinde ae si certi rimum esset, epistolarum nomine assistenda esse illa seripta, quibus certiores facimus absentes, si quia sit quod eos ire e e. illa ,ero scripta, quibus ab-Jentes de j quae ad illos, Nel ad Nering pertinet,

certiores non facimus,fed,el commendamus, et gratulamur, ei petimu , et consolamur ete. -.bia videripossit, an voearisimiliter epistolae debeant. Certissimum igitur nominatur, uou quia Maxime probarigeognitum,ci lectatumsic se

quia

14쪽

quis elui musit, ei appellatisnem epissolae coΘ-μenire. Peringe aes diceret Cicerρ. Varia fluviaeribMigenera,vel, artaesunt seriptiones, s ι-bus appellatio epistolarum tribuitur , ae dubitet quissiumoria sic ansatis omnibus illa eonvena-at: sed j ane conuenireseriptionibus certis huiuest, quarum ea sa inuenta res ipsa e Z,Ῥt certioeresfaceremus,eF e. Do ius quida 'stir cerimimugenus epistolarum exposuit, verissimum maximegermanum: quae expositio a operiore non dissentit, quamuis non indicet quo ressaerens Cr-eero,adie lino illo potius, quam alio Niatur. Ac principio quidem epissa hute uni rei desinata feruiebat, ut per eam aliquid absenti de re, cum publiea tum priuata, quid actum,quid ageretur,4 uidetiam futurumputaretur nuntiaret: quales magnam partemvidemus esse Cieeronianal illas praesertim,quaesunt ad T. Pompon. Atticu.

Irrum epyloti artificiu quod-

I Epistola sermo est absentis ad a,

sentem, imago quaedam sit oportet quotidiani sermotiis, oc coli tilicuius

15쪽

eo MPONENDA

cuiusdam perpetui. Ita audiendi non

sunt, qui epistolam instar orationis, suis constare partibus,& coloribus docent, nullam* propemodum inter epistolam 8c orationem differentiam relinquunt. Vnam esse artem epistolarum nonnulli censebant, nullam adhi- here artem, ec excultissimam sentie-hant esse illam, quae sine cultu scribes retur, ut tamen nihil sordidum appare-rςt. Quo enim simplicior,facilior,magis verbis quotidianis 5 usitatis co- texta foret epistola, eo ipsam ornatio rem, laude digniorem iudicabant. Qualis sermo meus esset, scribit ad Lucillium Seneca, si una sederemus, aut ambularemus, illaboratus 5c facilis,lales esse epistolas meas volo, quae nihil

habeant arcessitum 5c fictum:sed si fi ri posset, ostendere qua loqui malIem. Et A. Gellius D. August. epistolas ab elegantia sermonis, ne morosa ne anxia, sed facili re simplici commen, dat. Noete quo ista proxima superi re, inquit, cum librum epistolarum D. Augum

16쪽

Augumquas adCaium nepotem suum scripsit, legeremus, duceremurq) et gantia orationis, net morosa, nem an xia, sed facili hercle oc simplici, idipsum in quadam epistola super eodem anno clima sterico offendimus. Eius epistolae exemplum hoc est.

ιemi Cai, mem Oeellus quem semper meaiusfidius desidero,cu a me abes: sed praeeipue diebus talibus , qvi lis est hodier-rai. Musnus,oculi mei requirunt meu Caium, quem bi βην--euns hoe die fuisti) Jero laetum . bene Ῥalen- , rem celebrose quartum γ' sexagesimum nata lem meum. Nam Ῥt Ῥides κ aoesiueit eommunem seniorum omnium tertium in sexagesimum annum euasimus. Deos autem oro, t mihi quau--ρ .rumcuns superest temporis, i aluis nobis tra- iaris seu dueere liceat in statuReipubfaelissimo γαδευντων nμωυ διστο ιχομά ναν. l. ra. Mix. Kalend. Octob.

Nec vero alium sermonem diuini iblius Ciceronis epistolas, qui prae cet ris omnibus suspiciendus oc imitandus est, exprimere videmus, quam domesticum ec familiarem. Ordinem enim

17쪽

ita negligit, ut undecun* visum est.

6. pro re nata exordiatur t cum aliud

su,teste Plinio,scribere historiam,aliud epistolam,etiam de eodem argumento. Alii tamen, ad quorum iudicium ego meam quo sententiam libens ad. scripserim, non inanem aut vilem quandam rem epistolam esse arbitran, tur, sed aliqua Rhetorica, si minus intima, arte componendam existimant.

Id quod de Cicerone ipso cognosci postest. Noua quaedam postulat, inquit, Bc putat me eius generis artificiu quod.dam tenere. Et ego pollicitus sum, me

ex intima nostra arte depromturum mirificum genus commendationis.E go, ut nimis cultus, ornamentis

compluribus nitidus ac splendens, oumnibusin rhetoricis coloribus distinctus illuminatus sermo fugiendus est, sic latinis,puris,elegantibus, Sc elec iis vocabulis contexenda, Sc quodam tum naturali, tum oratorio artificio illustranda est epistola,ut vitetur plebeis sermonis nimia vulgaritas, 5c omni

absit

18쪽

sit deformitas ac sordes, nimum

perturbatus ordo. Ideo non crebra prouerbia, ct nonnullas sententias, no admodum tamen frequentes , sed con- cinnas re venustas, pro rerum subiectarum decoro epistolis interserendas Gregori admonent. D. Gregorius Nazianzeν Demet. de

nus, epistola ad Nicobulum, in qua γ '

Prudenter ac ingeniose, quae ad hoc ipsum scribendi genus attinent, omnia persequitur, prouerbia non excludit, verum crebra non probat. Demetrius autem ita scribit. κἀλλω , et υ-

παροιμία - κοινον. Pulchritudo epist lae crebra prouerbia: etenim hoc tantum in ipsa existat sapiens: est enim Proverbium commune quiddam , ocvulgo satis faciti Nos seruabimus Greugorii documentum, ut nimirum Prouerbijs nem nunquam, ne saepe via mur: accedente praesertim Ciceronis exemplo: quem cum legimus, rheto/rum Praecepta non magnopere desid

ramus.

19쪽

ramus. Sed iuvabit ipsum audire Gregorium, huiusmodi verbis loquentem. Tertium eis, insolarum gratia. Han o

roseruabimuου, senes Acca orsines inus num siribamus, se illapida inornata, orinculta, quod dicitur, ut sinesententis o prouerses, se dictu orsalibus, se reconditis iocis, quibus sermo conditur: nes valde his

abusi mideamur. t iterum enim a se, alterum vero cum satietate. Haec autem eatenus utenda quatenus se purpur- -- αντα textilibus. Figuro autem recipiemus qui- τια dem es paucas, o has no impudenter. Gλισοκωλα. titheta vero, es aequalia, se similiter desioμοιοτερ nentia rhetoribus dimittemus. Sicubiaut λαντα. assumamus, tamquam iocantes potius hoc faciamuri quam serio agentes. Summa haec pers eis, quod ab eloquente quodam homine de aquila accepi,cum diceret: quo tempore aues

principatu di eptabant, or alia aliter exornatae venerunt, in aquila formosissimu

id isse, quod nihil formosim es utar

rur. Hoc se in epistolu ob mandumve minimesimi elaboratae, quodproxime ad naturam accedit S C H O-

20쪽

Instar orationis Risunulli eum de arteepta solida libros faciunt, degeneribus ea arum, de salibus, deproaemijs,narrationibus,eonfirmationibus, epilogis, inuent. dissostere. longe pluriama ex Rhetorum rammentarijs ad verbum res rita,in Dant: vergeneratim modo, verum etiaissingulis propemodum epi, olis ista quaerunt,

em obseruare iubent. Hosalty doctiores grauiter reprehendendos putat. Sane,artificia quoddam, ior artificium Rhetoricum in epistoia feruatur, iatis ὰ doctissimis viris inprimisi 2 M. Tullio harum seriptionum principe seruatum est. Verumtamen, de hispraereptis tam multa praeseribere, ervbi , exordia, narrationes, eonfirmationes secinere, eu neesemper, nee frequenter eastam res iri optimorum autorum episeotia demonstrare qui quampsit, hoc inquam probari non pote L uando inter nos loquimur, an non multa eorum facimus, quae sunt in arte dicendi ' at nullus, opinor, praeepta loquendi e Rhetorisa vobis tradet. Distolae autem, uon tam orationum ex legiabus orator'subtili artificio re et Iam quamquam id quo F alituo tenuσ)Juam sermonis quotidiani debent esse similes, in quibus prudentia ipsi etiam arti moderatur. σInter epistolam&orationem audirier epistulta se