Rochi Perusini De epistola componenda liber

41쪽

enim me graece loqui in latino sermone non plus solere, quam in graeco latine.Hoc approbans Auditor: 8c rediequidem, inquit. Idem in T. deoss. Praecipit eo sermone v ti nos debere,qui n0 tus sit nobis,ne ut quidam,verba graeca iri inculcantes , iure optimo irrideamur. lib. i. Praeterea, Q, Horatius eos reprehen dit, qui Lucillium poetam Satyricum idcirco admirabantur, quod verbis latinis graeca miscuisset: perinde ac si sermo lingua concinnus utral suauior esctet. Adde A. Persium eos poetas Ui-Du- . tuperantem, qui ad aucupandum doctrinae nomen idem factitabant, quod Lucillius. Nugari solitos graece ecc. ii K. Iuvenalis quom huiusinodi sermonis graeci affectatores iracundius carpit.

Omnia graee, Cum sit turpe magis nostris nescire latine. IDesermone pauen hoe iram, gaudia,curcs .me eundia tundunt, & quaeiequuntur.

Nunc age paucis respondeamus.

Quod ad Ciceronem attinet, quam ille multis

42쪽

multis vocabulis graecis passim in suis monumentis sit vitis, Guillesinus Bu- comment. daeus copiose ostendu : qui non versus siri gr. ras modo fecerit a graecis, sed etiam, quae mutuatos esse maiores suos nou rat, quae* idem ipse tamquam utenda Togauerat, abiurare posteritatem si am docuerit, pro suist tueri, εc posissedere. In epistolis autem integras sententias enuntiat, re ad Atticum paucissimae sunt sine vocibus graecis. In- , telligendum est igitur, trequentiamoc crebritatem, oc minime necessariam graecorum nominum sententiarum. inculcationem prohiberi. Ca terum in Tuscul. disput. quos libros legi oc cognosci volebat ab omnibus,

etiam qui graece nescirent, merito a graecis abstinuit. De poetis nihil I horamus: fatemur ,carminibus grae. ca vocabula parum concinne, ele mler, aut saltem usitate interponi. Etsi

id in epigramnatis faciat Ausonii .

43쪽

Ohia Superest, Vt doceamus, cu fieri pes quomodo sit, quando oc quomodo faciendu sit,

iudicio enim opus est, ne peccemus.

2 Primum, si vel in sententia, vel in Ue ho graeco inest, aut graue, aut argutum aut suave, aut iocosum, aut demii eius modi aliquid, quod latine elatum, fe- stiuitatem vim suam amitteret. Norunt profecto graece doctii, quam illa omnium prestantissima lingua,talium

Gratiarum ac venustatum omneS P

nus omnes* cellas refertas habeat. Graiis ingenium, Graijs dedit ore r tundo Musa loqui, ut ait Horatius ad Pisonem. Tum, si quid exprimi, nisi fortasse barbaro, eclatinis auribus i audito, vocabulo non posset: hic nostram aegestatemGrscorum copia sui leuabit. Item, apud familiares eosde eruditos, quibus multa paucis per ab iusiones ad historias, fabulas, per dicta sapientum, versiculos poetarum, prΟ- uerbia, 8c insinuationes significare velimus. Quas ad res,mirum di qu,quam

tam nobis det facultatem lingua grsca. His

44쪽

EPISTOLA. 3 9

His de caussis tam saepe ad Attici scri-hensM. Tullius graecas voces usurpat, Paul Manut. ad Muretum frequentius,quam adalios obseru uimus. Cicero porro, cum graecam senten- Paul. Mamtiam adducit, fere aut prima tantum attingit verba, reliqua tamquam nota praetermittit: aut ita totum recitat, ut aliqua tamen mutatione ad id,quod sibi propositum est, accomodet. Vtriusque generis plenae sunt epistols.Exempla omnium quae diximus, non grauaremur adiungere, nisi longitudinem fugeremus. Magistri utriuit linguae vel mediocriter gnari, quod nos omisimus, inter docendum praestabunt, re exempla te Cicerone potissimu, ec Plinio Secundo depromenti

SCHOLIA.

Qui Lucillium poetam J Luesilii versus,in quibus verba graeea latinis miscuit, hi recitau-tur morat perf

45쪽

DE coMPONENDA Ocua lepiae texes eo uiae, t tesserula omnes, Endolauimento,ut emblemate ,ermiculato.

Et in a. de finib. In quo Lalis' elamores sophos illesolebast

Edere.

Eia, de Orat. crassum habeo generg, ne rhetorieotero' tusin aerat aliquis, trum m latina epistola, non graeca modo, sed Germanica item , Gallica, Hispanica, aut cuiuspiam Eterim barbari id ιο- matis vocabula at Nersus viserere eoneessum M. uuidam huius rei potestatem nobis largiuntur, entes,M. Tullium non quod linguagro ea elegansor exculta essetfupra oleras, idcirco res areanis illa eontexisse: sed quod Attico no-ia e set. Od si aliam quandum et Romanorum Uu remotiorem sivisset Atticus, eam ipsam usurpaturum fuisse Ciceronem, in rebud , quo nolebat evulgari. Nos totum hoe in medio relinquimus, in Ni magnopere non probamus, sis non valde reprehendimus. Illud non placet, tantummodo arcanorum oecultandorum gratia oribus gracis M. Ciceronem νti voluisse. Omni-

46쪽

Omnibus ne in rebus insola

Uersetur.

di non omne argumentum per Eam commode explicari posse, cultis simus grauissimust scriptor Dem trius Phalereus ex auctioritate Aristo telis quem ipse Veram re legitimam pej Eu, ii epistolae scribendae formam consecu- feribendatum esse arbitratur, ac Simplicius quo- --que commentariis in categorias astiuinat ostendere conatur. Aristoteles tigitur in epist. quadam sua hoc ipsum satis docuerat, cum ita scripsis 't: τουτο

tem no scribo ad te: non enim epistolae accomodatia est. Quare, inquit Deme trius, siquis epistoea sita acutas dispuo attones persequatur, quales fucrunt eorum , qui Sophistae dicebantur, siue naturae ipsius rationem explicet, hic

nequaquam epistolam scribere di n.

47쪽

PAlchrum dus est. Scriptio enim quaedam humanitatis illecebrarum plena debet es Iecpistola, ec illa quidem brevis 5c simplicis cuiusdam rei expositio, eodem Ppaeto simplicibus nominibus texi. Et Paulo post,cum declarare vellet,in qua culpam incideret, qui tamquam sententias cudcret, dum scriberet episto- Iam; Sc aliquem accurate quopiam im- pelleret autoritate sua, inquit: Qui autem sententias edit, ct suadet aliquid,

non ei similis est , qui per epistolam loquatur, sed per machinam, hoc est, per σε e quoddam, quo in sce,

nam personae Deorum repente descena 6 debant. Proprium ergo putat Deme tritis praestantissim s illius naturs,prscipere hominibus, quid facto opus sit, re quae sequi illos oporteat in vita, aut fugere. Cicero ad Q.F. lib. I. epist. et . cum eum de iracundia, qua laborabat, re quae caeteras Q. laudes obscurabat nonnihil, fraterne reprehendisset, non

addit ea, quae sententiam nostram Ualde confirmant. Qtiare illud non susci-

48쪽

piam, ut quae de iracundia dici solent a doctissimis hominibus, ea tibi nunc exponam, Illud,quod est epistolae Proprium, Ut is , ad quem scribitur, Significat ergo Tullius, disput

tiones huiusmodi, etiam morales, non V Dri ucadere in epistolam. Unde percipitur, comm-.euoluta vi natura epistols,quantope re peccent illi, qui res obscui as, re r motas a sensibus hominum communique vita, includebant in epistolis. Epia

curus autem in eam culpam potissimu Epicur κincidit, ut intelligere licet ex scriptis Laertii, quibus vitam ipsius subtiliter

Persecutus est:nouam enim illam suam rationem cum integris voluminibus

antea copiose explicasset, de iisdem reahus scripsit postea ad amicos nonnul Ias epistolas, quibus erudire ipsos vos luit, oc tradere paucis disciplina illam, cuius ipse princeps 8c auctor fuerat: 'hoc enim ipsi sedulo ab eo petierant, qui vellent degustare praecepta primo illo tempore mirifice grata oc accepta hominibus. Leguntur autem tres huiusces

49쪽

rem N mscemodi epistolae illic: quarum pri-

ςυσι- ma est ad Herodotum, de rebus natu. ratibus. Secunda ad Pithoclem, dere-hus superis. Tertia ad Menaeceum, de τεωρων, rebuS bonis oc malis.

SCHOLIA.

Seneca.

ricinino

Acutas disputationei persequatur) In eadem naui e t Seneca maior, euius epistolae, quid sunt aliud, nisi volamiua de Philo Ophias eo Marsit Tirinus, qui in epistolis suis de Platonicis quaestionibus perpetuo fere dissuturi M. Tuli. moralis Philosephiae t eos etenim mirifice. deditus fui, Drauissimos ηaepe laeserit. Immo etiam aliquoties Physica artinit. De Repub. ero sapienti me, e Canitissime loquitur tam er bro , ut si illius seententias tangerere Ῥelimus, non si Uurus modus. Verum aliud est tota e sola de re disicili, obseura, minime in ulgus nota disserere , aliud ipsamgrauiter er erutae

dictis interdum Gergere. hoc aut vitiosum nouis, aut longe minus quam alterum, Nitiosum. Od si doctrina Demetrij era est, ut ego qui-m νον eriis, dem bona exparte, si non omnino verum esse m um si hi persuadeo , multi hodie in errore magno ba rent, qui epist. erudisvis quaerunt, e ' η quae in geniose plena rerum ein argumentorumsit S re ποη dignavtur: m Minen ut audiuimus in hor

50쪽

De tribus epistolarum si

AFVT X. SIcut in omni oratoria elocutione

tres sunt dicendi figurae, grauis,modiocris, humilis, sic varij sunt epistolae cap. t o. Charactetes , longe tamen ab illis clidoctis quibusdam viris credimus db Demetiuersi: cum illis hi inferiores sint. Pro ebuere . Qualitate enim materiae de qua agitur, c personae cui scribimus, vel grauiter,

vel summisse, vel moderate scribem dum est. Nam iocosae 5c familiares epistolar, ec quae de domesticis rebus tractant, vel ad eos, quibus scribimus, spectan- tibus, in humili genere constitu niuri Ideo