장음표시 사용
1쪽
Dissertatione in , cuius pars hoc libello continetur, totam eripiam lingua germanica seorsum editurus sum.
2쪽
3쪽
De incursionibus, quas Goti usque ad Constantinum in imperium Romanum susceperunt, omnium optime P. Herennius Dexippus Atheniensis egit, qui res maxime sua aetate gestas et uberrime et summa cum de protulit. Hic in operis quod inseribitur μονικα libris duodecim, quae ante Claudium moriunm saeta sint, breviter atque annalium scriptorum modum secutus nominibus archontum et consulum praefixis describit. R Idem de pugnis, quas Romani cum populis qui trans Istrum et Pontum habitabant Scytbicis, qui dicuntur, commiserunt, accuratius quam in chronicis disseruit in libello, qui Σκυθικαε inscribitur, quod opus ex excerptis, quae nobis conservata sunt β), ab Istro a 238 deleta si usque ad 27 processisse cognosci potest. Inter eos, qui Dexippum excerpserunt, ceteris excellunt sex scriptores historiae Angustae, qui inde ab Hadriano usque ad Numerianum imperatorum vitas descripserunt. Quibus ut antea viri docti non diffisi sunt ita nostris temporibus aliter de his iudieatur. 7 Quamvis enim dissentiant' de vitarum auctoribus
1 Fragmenta apud uellerum, ramenta historicorum Graecorum III, p. 666-6, et indorsum, historici Graeci minores I, p. 165-204.23 cf. tymologicum Magnum ed. Gaissor p. 333 Stephanus Byzant. v. Ελουροι praeter quos quae proferunt Eunapius ed. indors. hist. r. min. I, p. 208 Euagrius, hist eccl. V 24 Photius bibl. d. Behher cod. IIp. 3 eod. 8 p. 4 Niebuhr, corpus script historiae Bygantinae , praef. p. XIV sqq. Dittenberger, dicatusche Panathenaidenaera, comment in honorem Morumgeni. Berlin 1877. p. 246 adn. i.
3 Eunapius apud indorsum I p. 207 208 v. Gordiani 2, 1 Photius
bibl. c. 82. p. 4 c. 86.4 Photius cod. 8 p. 4; goues, hil. IX, 27 sqq. 5 Bohme, Dexippi agmenta ex Iulio Capitolino, Trebellio Pollione, Georgio Syncello collecta Commentationes Ienenses II, p. 1-90. Leipetig 1883. 6 cf. v. Max et Balb. 16, 3. I De eis, qui usque ad a. 1882 tractaverunt. s. H. Peter die scriptores hist. Aug. 186b-1882. Philol. 3. l884 4. 137-194. 8 cf. Dessau, Hermos 24 1889 p. 337-392 Herm. 27. 1892 p. 561-605
4쪽
et de temporibus, quibus sint compositae, tamen omnes ad unum tabulas et litteras narrationi intextas sere omnes ab auctoribus ipsis fictas esse putant epistularum quidem nonnullas, quarum summam aliis ex fontibus deprompserunt, aliqua esse auctoritate. γQuibus scriptoribus, quamvis minore diligentia fontibus usi sint, ita ut nonnulla saepius proferrent λ), idcirco non parva vis est attribuenda, quod praeter ceteros Dexippi annales secuti sunt, qui saepe ab eis allatus maxime Pollioni permulta tradidit. Atqueqnae de irruptionibus a Gotis suseeptis illi proserunt, omnia Dexippo debentur. Quod inde perspicue ognosci potest, quod narratione consulum nominibus praepositis annalium scriptores imitantur δ et Scytharum nomen Gotis attribuunt neque minus de iis, quae Zosimus et Syncellus eisdem de rebus asserunt. Quae cum ita sint, aegre serendum est, quod inde a Philippo usque ad Gallum imperatorem vitae integrae, praeterea Valeriani vitae maxima pars non ad nos pervenerunt, quibus ipsis temporibus fines Romani ab Gotis permultum invasi sunt. Multa de eisdem rebus amotorum populo his temporibus gestis Zosimus memoriae tradidit, qui in prima operis parte εὶ plurima ex Dexippi chronicis deprompsit 3 neque enim eis assentiri possum qui eum alio quodam scriptore, qui illius Σκυθικα adhibuit, usum esse censent μ). Zosimus autem, quia ad narrandas magnas expeditiones a Gotis terra marique susceptas Dexippi chronica semper secutus est, quamvis interdum non diligentem praecipue in Ioeis describendis et temporibus definiendis se praebuerit, tamen
gravissimus putandus est auctor.
5쪽
Εodem de sonte hausta sunt excerpta nonymi qui dieitur post Dionem, quem praecedente Niebnhrioi cum alii tum de
Boor λ esse Petrum Patricium demonstraverun Hic autem praeter Dionem et Herodianum Dexippo a post eum unapio auctoribus
usus est. 3Ad hos testes accedunt Georgius Syncellus et Zonaras, ex quibus ille saeculo nono κλογην χρονογραφίας, quo pere res usque ad a. 284 gestas tractat, secutus Alexandrinos chronographos Panodorum et Annianum composuit, quorum ille usebii auctoritate nititur et Dexippi, de quo Syncellus et ipse videtur nonnulla hausisse. Praeter quos alium seriptorem adhibuit, cuius opus saeculo octavo exeunte conscriptum esse de Boor δ demonstravit. Exstat autem de compluribus Gotorum invasionibus' optima apud Syncellum memoria. Ex quo aliquo modo Zonaras pendet, qui in rebus ab Alexandro usque ad Constantinum enarrandis cum aliorum tum Petri Patricii vestigiis ingreditur Τὶ nam eorum, qui hunc solum eius sentem fuisse iudicant sententiam refellunt vel haec, quae Zonaras et Syncellus de elade, quam Persae Valeriano capto acceperunt, proferunt': Sync. p. 716 5-7 KαHέστου τουτοις ἐμελθοντος του
'Hυμαιων στρατηγο . . . . O φυγόντες προεσιήσαντο αυτοὶς - i Corpus scr. hist Byzant. Ι, p. XXIV. 2 Byzantin. Zeluchr. I ii 892 p. l3sqq.; sed Mai scripti veti nova collectio; Mendeissohn Zosimi praef. p. XXXIV Mommson, Herm. VI l872 p. 89 sqq. do Johanno Antiocheno ea esse decerpta putant. 3 cf. Schmidi in Zonara a Dindorfio edit VI p. LIV Marti p. 2;Boehmo p. 3 de Boo I. c. Peter die geschichilicho Litteratur uber disroem gessergett. LeipZi 1897. II p. 174. 4 es. Gulachmid, Elein Sehristen Berita 889. I, p. 42b Boehmop. 14 Gelger, S. Julius Ahicanus v. dio byzantinische Chronographie Leipetigi 880 et 1885. I, p. 8b Mumbacher, Geschichio de byzantin Litteratur. Manchen 189 p. 340 sq. 5 Bya Z I P. 29.6 Annis 250lb1 2b3 267 factis. 7 Schmidi, donar. d. indorf. VI p. 277 280sq., Miner-Wobst, comment. Flecheisenianae Leipgig 890. p. 169. De Petro a Zonara adhibito egerunt: Schmidi l. e. p. 276 sqq. Boehme p. 9 de Boor Bya Z. I, p. 3 sqq. Patau, Bya Z V 1896 p. 26 enset, Zonstram Petri Patricii rotationem e libro hausisse, cui nomen indit Leoquello cuiusque auctorem Traianum Patricium ess Byg. 2. III lS94 4. 47 ratiocinatur huic se applicat rumbacher, Byz. Lit p. 322.8 Pataig, Byz. . . p. 3S.
6쪽
Zon. XII, 23 ed. indori. III. p. 141, 29-30 , οἱ μέντοι εὐ-
τινα ' Καλλιστος enim ab his salso scribitur pro Ballista os praeterea Sync. p. 721 4 sqq. - Zon XII, 27 III p. 152, 21 sqq.); Sync. p. 721, 16-19-Zon XII, 27 III p. 53, l-123, quod ab alio anctore non traditum est Sync. p. 24, 3 sqq. - Zon. XII, 30 III p. 56, 21 sqq. . Praeter Syncellum autem Zonaras Synopsina Sathai editam in suum usum convertit λὶ quae chronica maxima ex parte de imperatorum historia deperdita, de Zosimo, de Malala excerpta usque ad annum 126 1 pertinent. Ex reliquis scriptoribus, qui de rebus Goticis egerunt, ad Dexippi opera v. p. 1 non reserendi sunt urelius Victor, Eutropius, Festus, qui ad enarrandas res ante Diocletiani imperium gestas eadem illa quae iam non exstat historia imperatorum usi sunt.δ Praeter quos nonnulla auctor epitomae, quae aut Aurelio Victori adscribebatur, interdum ex utropi repetita memoriae prodit ). idem in extrema parta multa praebuisse
Hic scriptor, qui Dexippo, ubi demotis disserit δ), usus est, cum aliis tum Iordanis operi subest, quod inscribitur de origine actibusque Gotorum. Iordanes autem omnium solus demotis ipsis historiam non tam ipse scripsit quam de pere a Cassiodoro duodecim libris composito excerptam paulo amplificavit. si Isse enim in rebus inde a Philippo usque ad Constantinum describendis praeter Ammianum, cui plurima debet Τ), nonnulla ex usebio- Hieronymo mutuatus est, ipse autem ex Orosio, qui usebium-i Paris 894.2 cl. p. 25. adn. 4.3 Enmann Philol. 4. Suppl. Bd. 1884 p. 347 432 sqq. Peter Litteraturgeschichio II, p. 30sqq. 4 cf. Enmann p. 404. Pete l. e. II, p. tb minus recte putavit hoc in libello Herodiani o Dexippi relationes esse coniunctas. b es Ammian. XXXI, 5. Ib-17. 6 Sybel, de fontibus Jordanis diss. Berlin l837 Sehirren de ration , quae inter Iordanem et Cassiodorum intercedat. Iss. Dorpat 858 Κ0pke, deutache orschunge l8b9 p. 40 sqq. J. Orimm Mein Schriston III. --lla l866 p. 171 - 235 Ranks, eligeschichio IV, 2 p. 3l3-327 plurima profert Mommsen ed. Jordanis, Monum Germaniae Historica V, 1 Berlin i 882.
7쪽
Hieronymum et Eutropium magna ex parte exscripsit i). Cassiodorus vero Gotorum historiam, quantum potuit, inde ab antiquissimis temporibus repetere conatus est et summis laudibus ornavit, ut eos principatu Italiae dignos depingeret. Qua de ausa Scytharum res, quorum nomine illa gens a Graecis scriptoribus saepe appellabatur et, ne quid inter antiquissima tempora eaque, quibus Goti ipsi ad ontum Enxinum pervenerunt, interesset, Getarum quoque, quorum sedes illi postea partim occupabant ), eis attribuit. Praeter ea id spectat, ut illi sero semper Romanorum amicitia usi esse videantur bella igitur ob tributa a Romanis recusata exorta esse docet ), bene Gotos de Romanis esse meritos enarrat. )Quod in Cassiodori opus excerpendum Iordanes parum diligentiae eonsumpsit; nam de maximis quidem expeditionibus a Gotis susceptis perpauca nobis tradidit. λ)Idem scripsit ordanes chronica de summa temporum Vel origine actibusque Romanorum quae ut Cassiodori' et Prosperi Tironisi chronica et chronica Gallica Τ maximam partem originem trahunt ex Hieronymo, qui Eusebi chronicis in Latinum conversis nonnulla ex Eutropio hausta adiecit eaque usque ad annum 378 continuavit Hieronymus autem Isidori quoque, qui historiam Gotorum, andalorum, Sueborum' composuit, primarius sons fuit. γAd tempora vero nibus quisque imperator imperium tenuerit, ecuratius definienda spectant chronica urbis Romae achronographo a. 354 conscripta', quae cum Eusebii in linguam Armeniam translatis plerumque congruunt. ' Accedunt fasti consulares ab Hydatio a. 470 compositi hi quibus cum ex consularibus Constantinopolitanis a. 395 editis, quos chronico Paschale λ)l cf. Moerner, de Orosi vita eiusquo historiarum libris VII adu paganos diss. Berlin 844. p. 144.2 es P. I.
8쪽
quoque sequitur, deprompti sint, haud parva auctoritas adseribenda est. Praeter hos omnes sontes magno numero et inscriptionum et nummorum nobis conservatorum permultis de rebus optime docemur. Haec habeo, quae de sontibus rerum amotis gestarum disseram; nam quoniam hoc opusculo illorum expeditiones post Decium mortuum actae non tractabuntur neque de ceteris scriptoribus, qui de illis egerunt, eque de codice Iustiniano et heodosiano
ad Maximinum eum Romani e0mmi 8erunt.
Priusquam Gotorum in Romanum imperium incursiones accuratius tractemus, necesse esse videtur pauca de origine atque migrationibus proferre, qua antequam cum Romanis congressi
Ac primum quidem quod ad eorum nomen attinet, ipsi Gut- nuda id est Gotenvolh se nominabant, quae sorma in fragmentis astorum monasterii Bobbiensis memoriae tradita est i), qui aut quarto saeculo aut dumtaxat temporibus Gotorum imperii adscribendi sunt. Gutonio in anulo aureo tetrossae invento scriptum est.* Quacum scribendi ratione consentiunt scriptores et Graeci et Romani, nam apud Plinium Pytheam Massiliensem secutum . h. XXXVII, 35 legimus . Gutones' idemque V, 9.Τacitus autem Germ. 43δ et Ann. II, 62 Gotones eos nominat. Neque differt a formis a Plinio et Tacito usurpatis Γουτέωνες, quam sormam Casaubonum secutus apud Strabonem VII p. 290 pro Boυτωνες scribendam esse puto. Unde elucet vetustiores usos esse scriptores voce quae est Goti litterari non aspirata; primus vero Ptolemaeus III, 20 aspiratione salso adiecta Γυθωνας
1 Ang. Mai, Ulphilae pari inedit specimen mailand 891. p. 26. 2 'rede, prache deris odin. Strassburg 189 l. p. 44. 33 Gothones ' eos codices vocant, sed uellenhOR Z. f. deutach Altertumskunde IX, p. 244 Gotones scribendum ess censet. 4 De Gotorum nomine egerunt Zeuss, die Deutscho und thre Nachbar-stamme. Munchen 1837, p. 34 J. Grimm Geschichte de deurachen Sprache.
9쪽
eos appellat post quem Romani scriptores eos sere semper Gothos, Graeci Γότθους nominant, quae forma e Gut- nuda nata esse videtur. i Quae serma Gotthi etiam in nummis nonnullis invenitur ); adiectivi autem forma et in nummis et in inscriptionibus plerumque est Gothicus, rarius Goticus, Gutthicus C IL
Graeci autem Gotos, quia eos populosque Germanicos cum eis coniunctos Sarmatiam uropaeam tenentes primum cognoverunt, nomine gentium, quae illas regiones habitabant, Scythas nominaverunt. Quam rem recte perspexit exippus ), cum Scytharum plurimos esse Gotos diceret, falso auctor V. Gall. 6, 2, eum Scythas partem Gotorum fuisse scriberet, quem in errorem Dexippo auctore parum diligenter usus videtur delapsus 8se. Zosimus vero I 37 2 Alamannis, Onaras XII, 24 III, p. 44)etiam Francis Scytharum nomen indit. Interdum oti Getarum nomine appellati sunt. Getae enim cum antea trans Istrum habitavissent ad septentriones versus, ea regio etiam expulsis plurimis Getarum , Γετῶν - ια' appellabatur. Quam quia postea Goti obtinebant et gentium nomina inter se simillime sonabant, Getarum nominatio in eos quoque transiit. β Facile igitur seri potuit, ut Cassiodorus, quo maiorem auctoritatem et amplitudinem Gotis compararet, Scytharum et Getarum historiam Gottine adiecit, qua re commotus . Grimm contendit eosdem esse Gotos a Getas. i Jam vero quos ad Germanorum populos Gotorum appellatio pertineret, et antiquis et nostris temporibus non una eademque
erat sententia. Ac nos quidem nulli populo nisi illis, qui ipsit Zeus p. 34; rede p. 45 adn. 6. 2 ei. Cohen, descr. histor de momates, Tacitus nr. 57 - 164. 3 ct Sync. p. 70b. 10.4 Strabo VII, p. 30b cf. Zeus p. 260 sq.b V. Carac. 10, 6 Geta 6 6 Maxim. 4 4 Oros. I, 6. 2, alii cs Zoussp. 403 Wietersheim-Dalin Geschichio de V6lkerWanderung. Leipgi 1880li I. p. 606 sqq. 6 J. Grimm Gesehichte der deuischen Sprache c. IX Klein Schristen III, p. 90 sqq. p. 232 sq. eum secuti sunt ras', Ansange de christlicheniarche. Berlin 857. p. 77-i 27; ahnol, dio Bedeutun do Bastarne furdas deuischo Alterthum. Leipetigi. Dresden 1865, p. 10 et 49 Jahn Geschichio de Burgundionen. alle 1875, p. 22 adn. 1 quacum opinione omnes fero docti dissentiunt.
10쪽
se nomine quod est ut- uda voeabant, appellationem illam attribuimus; qui hoc nomine ceteris populis circa Pontum et Istrum versantibus opponebanturi et ipsi in Ostrogotos sive Greutungos et in Visigotos sive ervingos dividebantur. Cognatos autem eis fuisse Gepidas testimonio est ipsorum memoria. Neque scio an eosdem propinquitate Taifali contigerint, qui semper una cum Visigotis nominantur eorumque erant socii in bellis contra Decium, contra Gepidas ac Vandalos, contra Constantinum gestis. γEtiam pristinam provinciam Daciam obtinebant nitimi Visigotorum μ), quibuscum postea Galliam oecupaverunt. β Iniuria autem nonnulli viri docti nomen Gotorum etiam aliis mihi quidem videntur attribuisse maxime Procopium secuti, qui omnes populos trans Istrum et ontum Euxinum habitantes Gotos appellavit ut Gepidas si), Vandalos'), Sciros'), Rugios '), etiam Alanosiq), qui fortasse ne Germani quidem putandi sunt. ii)Bae fere de nomine de sedibus autem primus Pytheas Massiliensis rettulit, quo usus Plinius ' narrat Gotos aestuarium Oceani Metonomon, quod hodie dicimus urisches aff, accolere et a nitimis electrum emere. Neque enim quod uellenhor δ,
1 Namert genethl. axim. T; Ammian XXXI, 3. et et 8 Zos. I, 2;IV, 2b et Sybet, Entatehunides deuischen Κ6niohuius Franklar a M. 1881. p. Ib; esset Gothen apud Erschium et Gruberum secti , . b, p. 149.2 Jord Get. o. 17; ropatsehecli do Gepidarum rebus disg. Hallo S69, p. 10 sqq. 3 Jord. 6, 21 Mamert genethl. Maxim. 17; Zos II, 3 l. 3. 4 Eutrop. VIII, 2.b Gregorius Turonicus IV, 9 ef Schalarili, lavischo Alterthum Er. Leipeti 1843. I, p. 432. De Taifalis plurima protulit Zeus p. 4ll 433-35; quocum omnes sero nostrorum temporum scriptores hos Gotos nominant, ad eum is esse 9 149 et ueh, deuischo Stammaitae. Hallo a. S. 189 23,
6 Beli. Vand. I, 2. T B. V. I, 2 beli. Go IV b. 8 B. G. I, i. 9 B. G. III, 2.10 B. V. I, 3 b. G. I, 1. 1l A Dahnio etiam omnes orientalis Germaniae populi Goti appellantur dis sinigo do Germanen II, p. bi Urgeschichio de german. u. roman. 6lher. Berlin 88I; Deuticho Gosehichte I, p. 100. Gotha 1883 cl. Baum- stark, aut Real-Eneykl. III, p. 22; ropalachecli p. 8sqq. 12 n. h. XXXVII, 35.13 Deutfeho Alterthumshunde. Berlin l870. I, p. 479.