장음표시 사용
41쪽
cupasset. Mihi ianὲ id dudum oecurrerat, Odonem quodam honoris caractere fuisse insignem, cum hop tuto Reserenaessimi, item & Compresbiteri honoratum legerem, qui tunc Abbatibus, aut Presbiteris nulla alioquin Ecclesiastica dignitate fulgentibus insolitus erat, maxim8 ut ab Episcopis tribueretur: verum in hoc notitiae qualiscunque obtinendae defectu, quid decernamus, non suppetit. Odonem 3ensque magnae virtutis fuisse , vitae assumptae Tatio abundi demonstrat, quem tanquam piissimE mortuum Mol lius in suo auctuario non dubitavit
susSamarthanus adscribentem Od is huic fundationem Congregationis Aroasiensis, locum reperit suum: quem tamen hoc ipsum scripssie, nobis incompertum, quam vis tam librum de Origine Canonicorum Regularium , quam opera omnia diplomatica, non tralatitio usu frequentius disquisiverimus ,
nisi fortὰ in veteri editione qua
Omnino caremus sphalma potius Scriptoris irrepserit, Odonem, dum Cononem debuisset, referentis. Memishrum mille Congreg. Moas. quidem asserit in notis ad Diploma Lamberti , in Catalogo id omnino omittit, ut atet L. de oris. Can.
Quando in hanc Aquacurten sem Ecclesiam Canoniea inducta sit disciplina nequit pariter a nobis definiri , primitus enim per Odonem Fremitas institutos fuisse , apertEnimis Lambertus in citata charta eL fatur: Curam, inquit : animarum Confratrum tuorum Gemitarum tibi romittimus , or decimam agri eidem Me ae circumjacentis, quam Fratres Gemitae incolurit, annuimus.
Dionysius Samarthanus , Lam herium dicit Acquacurtam privilegiis adornasse. ac imprimis Acuutate eligendi Abbatem , ut patet , inquit: Ex ejus D limate disti mutat. Μυ. an. IIo I. At, seu id in Diplomatibus Belgicis Miraei, seu in instrumentis Dionysii scruteris, ne verbum de hacultate eligendi
Praelatum , ne dicam, Abbatem, re peries. Haec Diplomatis in re praesenti verba : Unde justas petitiones euas, ct Baurini Decari nostri με feritu prosequentes, ct te, se Sucres
res tuos hae donamus tibertate, ut tam
tummoia Epimpo respondeatis . o in manu ejus in lilaenate spiritus perma neatis. An hoc sit facultatem elis gendi Abbatem concedere , aut monasterium , ipsumque loci hujus Archimandritam, ad Abbatialem dignitatem elevare , cujusVis judicio transscriptum esto. Ipsum tamen Odonem non hujus chartae beneficio, sed alia occasione hujusmodi honorem & sibi, & monasterio Aquaxurtensii , dum simul illud ipse quoque Canonica vivenis di norma instruxerat, Obtinuisse iubens assentior ex omni parte ut quid certi adstruamus in instrumentis desideratis, si hoc unicum Lam herii Diploma excipias. Floret adhue haec Abbatia nostris temporisbus , Estque Aquaeurtensis Abbas Comes de Courcelles, Dominus de Ligny, & Wallenco , Praepositus,& Dominus de Meersen , Clem-men, dc Beke Ecc. Existit in finibus Artesiae ,una leuis ea a Bapalma Oppido non procul Atoasia. Mir. de Orig. Can. Reg. cap. o. &cap. IO. idem Dipl. Belg. L. I. cap. 46. Gall. Christ. l. 3. col. 446.
Praepositura primlim ab Arnulso, Concedentemoti, Tervanensi Antistite,an. Io 69.'oCanonicis Deo ρν vituris in honorem& ridomari ibidem tunc quiescentis fundata est, ac dote sat munifica locupletata : poli modum eorundem Canonicorum eo trans negligentiam Baiari s -- densis Toparcha eandem Canonicis
Regularibus cru Episcopo M rinensi annuente sub Notbercino
42쪽
Instituto Deo militantibus ex tradudit anno I r44. qui in ea usque
Sita est haec Praepositura in oppido hujus nominis in eonfiniis
Bologniae, & Artesiae ad fauces Aretes fluvii,quatuor milliaribus supra Audomaropolim. Mir. Cod. Belg. T. I. c. 37. & 3'.
Arietila in urbe eius no minis S. Petri Praepositura.
Balduintis cognomento Pius, alitidi ius Iasistinus hujus Collegii, &cum eo quatuordecim praehenda tum Fundator adstruitur , legitumque in quodam Chronographo vera,su muris chori Ariensis adscripto. sed satis incultot
haud dubium, quin antiquioribus documentis innixo , quae memoriam nostram essu gerint. Primum instrumentum , quo nobis hujus Ariensis Ecclesiae notitia suppetit, est Privilegium P ini Regis an-xo s. fundationem Batauini com limantis , sed nulla In eo mentio praebendarum . quae dein occurrit in charta Philippi Alfatii Flandrotarum, &Veromandorum Comitis data an. II 69. magni in hane F.
clesiam benefactoris, qui sedecim praehendis Canonicalibus fundationem Balduini adauxit, & paulo post,
anno nimirum II 2. trerentarum menseurarum terra donationem addidit, denique anno II ' o. rursus dota
vit sex praebendis , in quarum existraditionis literis ait inter reliqua tae eas dedisse praediatis Cononicis is
perpetuam eleemosnann. Praebenda a tem , inquit: quotiescunqMe vaeave
risi , non nisi Meerdotibus iari possum , is flationariis , hae adiuta conditione , quod quamdiu uterque nostrum s hoc est Philippus, Uxotque ejus in Edri vixerit. velet
Frum decessum aliquam Meiarim Harum vacare, Deca s, ct C D- tam idoneam personam debunt elum re , electam Praeposito praesentatant , Praepositus praesentata Persenae pratenudam vacantem assignabit. Harum aphil γ praebendarum designatio , di praebendariorum electio. ac in Bitutio videtur pro hoc tempore Ariensem Ecclesiam caecularem in sinuare , nam C. super 4. de stat. Mon. & Gn. Reg. a Clemente 3. definitum est anno ri=o. imo tamquam iam antea dectetum ad ex cutionem imperatur de reguIari C nonico, in morte proprium conisi a regulam retinente: adeoque neephebendae hoc tempore videntis compatibiles fuisse cum Canonicis Regularihus , utpote quae domi nium arguunt proprietatis. Hane objectionem quamvis non mages momenti adducere placuit, eorum in obsequium dita luendam , qui omnino , si Ecclesias praebendatis alicubi exstitisse reperiunt,nihil cer tius . quam saecularium Canonico. tum fuisse concludunt. Scio au tem , nullum per hoc talia optinantibus , ae concludentibus a' gumentum suppeditari, praecipubal legatis temporibus: nam imprimis multae saeculli prioribus Ecclesiae Canonicae, eaeque regulares exasti erant, imo fundabantur sub ob ligatione observandae reguloquis granensis , erantque tunc Canonici aliqui sub hac regula , aliqui umrδ sub regula S. Augustini , Caec roqui non alia fors sorte distincti, quam Monachi S. Benedicti, quos simpliciter tales vocamus, & Mota Chi fructuarienses , de quibus ad rem nostram Schamnahurgensis ad annum Io I. Clim hujusmodi Rei formatos narrasset in Sigebergense Coenobium, & S. Pantaleonis Coloniae, demumque&in Salefeldin- ductos, subjungit, & se illuc venis. se, collaturum cum eis de ordine.& disciplina monasterialis vitae; eόγδd magna quaedam, & praeclara de illis vulgi opinione jactarentur C Dea Diuitiam by Corale
43쪽
Denique t verba sunt Scia naburia gentis ) sicut vulgo assiduitate viles
eunt omnis, se popularium animi novarum rerum amidi magis presse pent ad in xuitae nos , quas Uu n verant . nihili aestimabant, o hos , quia novum, inusitatumque abquid riserre videbantur, non homines , ros, non carnem , fled spiritum arbitrabantur. Et Mae opinio Principum, quam privatarum mentibus abiisseresesiusque insiderat. A quibus ad populum
derivatus rumor tantum terroris plexuque in hac Regione monasteriis imjecit , ut ad ingressum illorum alias triginta, aliar quadraginta, alias imquaginta auferioris vita, metu si amdati iti , de monasteriis asederent. Quantamcunque in hac forma vivendi reperit discrepantiqm, ejusdem tamen speciei Monachos tam Fructuatienses , quam quos Anno Archiepiscopus reformari curavit, Lambertus Historicus aestimavit, ut patet ex subsequo contextu. ELquid dicam de illis , quos Mabillio in Annalibus suis meminit , ipsam S. Benedicti regulam ignorasse ὶ an non hi potius discriminati Monachi habendi fuissent , quam qui Aquisgranensem, Augustinianamque,utpote utramque ta
menCanonicam observabantὶ Nihil igitur referebat, seu sub hac, seu illa regula militarent,donec demum reingulaAugustiniana successu temporis eam distinctionem induxit, ut, qui se huic subjicere renuerent,& aliam, id est, Aquisgranensem aliunde dimitterent, aliis dudum saecularibus Canonicis,seu Clericis accenserentur. Verum quo tempore id
factum t definiri nequit; quamvis
certissimum . hanc mutationem ad unam temporis Epocham constriningi non polle. Neque obstat Conc. Agathen. C. 48. ubi generaliter conceditur Episcopis, juxta Glossam, & Clericis: De rebus propriis vel ΜώμA D. vel quidquid de proprio habent M. redibus sitas derelinquere. Nam id &Augustinus concessit, ut, cui volue
rivi, dent, se Ecclesie, sia Caenarii.
Hoc enim non erat proprIetatIs viatium, quod a Praelatis concedebatur , & novimus modernam pra-xim apud Episcopos ex Religiosis
factos , non tamen minus exinde
Religiosos. Adde i id quoque de
Canonicis, Clericlive intelligi posse , qui votivi nunquam fuerant, quales non diu post tempora Ap stolorum jam exstitisse , alibi dictum. Interea nisi certiora indicia producantur, solarum praebem darum ratio nullum perpensis nostris principiis facile movebit , ut dicat, talium Ecclesiarum Canonicos inter Smulares computandos. Nam praebendas, ipsos apud C nonicos iam Augustinianae regulae addictos repertas fuisse, notum est
bis in Exegesi nostra relato : sol hantque tum apud hos, tum apud ipsos etiam Monachos , praxi puε Olficialibus, seu Obedientiariis in perpetuum rerum fructum quaedam bona concedi; hinc a Cones.lio Trid. decretum Sest . a F. C. 2. t nemini Regularium, tam P rorum, quam Mutierum ticeat bona immobilia, vel mobilia, CD cujuscataque quatitatis fuerist, etiam qu3vis modo ab eis aquisita, tanquam propria, aut etiam nomine Conventus possidere, vel teneres
satim ea Superiori triaantur, o
Consentui incorporentur. Hoc ergo
decretum sustulit usum hactenus eidem contrarium , adeoque solitum. Et quod hic signate notaniadum occurrit', est, jam olim anti Concilium Aquisgranense, imo a te tempora Chrodegavi , vel cera tunc, in Collegiis Canonicorum quamdam permixtionem votivo rum, & proprietariorum sic exstitisse, ut saepe beneficia, ac ossicia istis prae illis obtingerent, nec ablatum hunc usum legimus. Quin , cum jam strictior illa reformatio 1ὰculo undecimo assumpta in multis Collegiis per institutum Augusticitanum invalesceret, adhuc inserti erant Reformatis aut relaxati illi, dispensataque Aquiurauenses, aug
44쪽
planὶ proprietarii , iacularesque Clerici. Exempla talia post iacu
tum undecimum , ac deinceps videri pollunt apud Thomassi. P. 3. L. a. C. a 6. S 17. ex quo dein f
ctum , ut iaculares Clerici possidentes non solum beneficia extra monasteria, sed ossicia quoque ali qua ut sunt Sacristae . AEditui. Thesaurarii &c. praecipuE in Cath dralibus illicerent Regulates ad ambitionem talium proventuum, maxime , quod iis in perpetuum rei huerentur: Exstat Honorii 3. De cretum , hanc opinionem nostram dilucidans: Praeci mus, inquit H norius , ut in nudo Monaserio ad' lendas recipiant de catero Abbates , o Monacti Clericos saeculares. Nec hi, qui jam recepti seunt, vocem vel loeum in Capitulo, Dormitoris vel Refectorio, Clausero sibi vendicare contendant, seu Monaciarum eatibus importune se
praesumant miseere M. Quod hic ob
Monachos prohibetur . a Clericis iacularibus tactum, necdum ob mInorem inter hos discrepantiam Ea
tum legimus apud Canonicos : Et hoc ipsum cauta dein fuit, ut sepius disciplinae dissolvendae occasio sup peditaretur Regularibus , eX quo, tanto impetu , non raro integra Collegia facta sunt iacularia. Innocentius III. quibusdam Canoniacis Nemosensibus tunc Regulari bus, qui regularitatem reticentes, petebant confirmationem super quaedam beneficia regularia sibi personaliter concedenda, renuit dum eadem beneficia inaudiit regulario in perpetuum conferre. occasionem hoc petendi iuppeditavit CD nonicis perpetuitatis beneficiorum cupiditas, quae dum solerent eonis ii iacularibus Clericis in perpet
um . hanc perpetuitatem etiam ut Regulares appetebant. Haec omnia adduximus , ut ain pareat , qua libertate iaculo I a. ac 23. Canonici,quos certo Regulares novimus, non obstante rece te re matione, vixerint: ut hinc
merito concludere liceat,&id prio. . H.
ribus, maximeque Augustinia Regulae necdum amis usevenisse. Itaque Ariensi hoc, de quo agimus, Col legium aliud non fuit, quam Canonicorum Aquisgranensi Regmiae adstrictotum . Regularium e go, atque vocivorum, sit alias jam probavimus. . Nam quamvis a N colas secundo haec regula quoadas qua refutata fuerit; non tamen id factum quoad omnia , librum enim primum summopere approbat: Praeter, inquit, quod indisserenter inserta conecimum quaedam Capitula Canonum , quae Pi stibis a flutis popularibus Curitas, non auum his, quis et aluo Canonici duuntur, congruunt. Abse utas populares aer cos Uocat Nicagarus eos , qui nulli Collegio adscripti inter Saeculares, ut nunc dicimus , censebantur .
quos pridem exstitisse , & passim
quidem , nullus unquam n SE ram; votivam autem Cloricalem ubram , de qua loquimur , sempee conservatam . & in Collegiis Cl ri libus floruille . de quibus vitae gommunisi institutae in eis , do cumenta suffcientia prostant, nisi perspicua argumenta in contrariaum adferantur , Omnino contendo, & sumcientibus rationibus me jam evicisse confido; nam amplioeusus rerum . 3c dominii licentia . quam Aquisgran. regula praeseserti non insinuat iacularitatem , sed laxiorem modum vivendi, velut actu non scillim in multis Coli giis Canonicorum, sed ipsorum
etiam Monachorum continger nemo expertus dissenserie, sed nodi attingimus extranea. uregios o tinuit haec Praepositura viros, qu rum suo tempore merita, laudem
que debitam non silebimus, praeci pue Petra de Chrest is, & R erat de Messines, qui ambo hujus loci rimpositis memoriam sui perennem omnibus bonis reliquerunt , illo ob pietatem insignem , qua erga terram sanctam ferebatur , ubi Mobiit; hie ob aelum praestantem emulatae fidei contra Albigenses. C a l. qu
45쪽
quo se Balduino Constantinopo litano, Flandriae Eomici, in expeditione adversum illos Comitem adjunxit. Est autem Ariensis haec Praepositura ipso in oppido Aria , vulgo
Hre , olim Dioecesis Morinensis , nunc Audomarensis, olim Flandriae, nunc Arinesiae Comitatui itinera. Mirae Dipl. BeIg. I. I. c. 61. &66. & Suppl. p. 36. I FOppens. nov. collecti Dipl. Belg. P. 26. 72. Mab. Annal. Bened. Tom. 4. Ap pend. n. 77. Cap. ad nostram s. de Confidi util. decret. Greg.
amIquissimae Ecclesiae inteium Γλῶ eulo secundo sancto Metensium Miseopo Patienti tribuitur, quem Chronicon Episcoporum Meten sium ait, discipulum mille S.Ioaninnis Apostoli. Primum consecrata fuerat sanctis Apostolis, mole exigua , sed lapsu temporis magno
aedificiorum, aliarumque praeroingativarum incremento succrevit.
An iam a divo Pati te dictae Ee-elesiae additum sit , di vocamus smonasterium , quamvis vix dubivitem, at deficientibos veterum do. eumentis, ut idem Chronieon lassi inniaso insinuat, absolute nolim asserere, dum aliunde , ejus
versae , postmodum intra annos Eoo.&ε34. hic Praesul eximius alter Fundator exstitit, ac propaga tor. Certὶ eum in ea saerae ipsus Reliquiae a Gorem Successore con derentur , continuo multiplicatis miraculis , diffusaque ejus sanctiis ratis fama per omnes circumjacentes regiones mirum in modum est
adaucta , ita quidem , ut pristino Ecclesiae nomine sensim obsisteto, nup , uti meritis, sic & honoraista sit nuncupatione. Neque dubi- rationi locus superest , cum pibmum Coenobii aut Collegii eidem Basileae structura adjuncta est, seula S. Paetentis tempore, seu dehine obrigerit, eandem Clericos voti vos , ac Resulares incoluisse useque ad Ottiis diriperatoris, dein Abisanti Episcopi Metensis tempora, id est, 'annum 942. testantur im
primis istud acta Abbatum quatuor primorum i Arnulfiani monasterii, apud Martene infra citandum, ubi Author eorum sequentia scribit i ando, inquit, mutatas seu i do, id est Canonici Regiatares in Dia nem mona um , tune factus est A bretus 'imur Albas tu Eeri a S. AH- i. Nota Lector hoc verbum muratos est, quod sanὸ non indicat . ordinem monasticum antea ibi umquam exstitisse r ut adeo immeristo Mabillonius asserat in suis Annalib. ad an . I 8s. Ecclesiam illam ab Hunnis subversam paulo post restitutam , Monachisque eoncissam. Sed in hoc refutando non opera mur; suffecerit hic adjecisse, quae Boshius in commentario praevio ad vitam S. Arnusi ad I 8. Iulii in eumdem notavit: ubi cum ancea ex Madaurens p. 3I. observasset, Baslitam praedictam Monachis pH-mum saeculo decimo fuisse concessam di Subiungit, rem hanc sesquidem certam videri , quidquid eam etiam alibi negare videatur Mathissonitus, Monasterium enim, in
Canonicos rexuta , id es , Regulares pertinuit, donee talis inde, quiad A
lutioris erant vita , nec emeniari po
terant , expulis inalbero Metensis E mpus istius nominis primus sabunctis Monachos S. Benedicti dre. BAth
let in amentum authenticam apia
rur , quo bona Canonicorum PDdem Monachis Imperator MPm ad dicat te OA M o Junii , anno Domini 94'. item alia ipsi s Adiaberonis, qua tam verte dorent nunquam ante is diem
billonio visa non Disse, vel ceria lotas amelisisdiffiisnulata. Haec BOschius: At quid miremur , hoc Mabili nil pro inducto seculo jam sexto monachismo in Ecelesiam Arnu phi assertum cum mirari praest
46쪽
ret, quM argumento aequ8 vacit IantI , imo a se Ipso in diversis Ioiaris subverso, evincere contendar,
passim nomine Clericorum intelliis geridos prioribus saeculis Monachos esse. vide, quae de hoe in nostra eges discurrimus. Instrumentum vero illud , quo Adalbero Clericis Heli Is inducie Monachos, exstat apud Mimum in sua notitia Eccles Belgii , in quo retosissimus hic Presul inter alia I
quit : Monasterium cunctis notam a Filiret B. Arnuis, in quo videbatis
coadunatio Clericorum, utque verid
is Heam, Aeephalorum, sub specie CAE NICORUM REGULAS exissere, Fuceremit ardor Fumini desiderii, ni qui illorum mores, se vitam incorrigibilem noveram, quo potioribus, vita 'aestantissimis ipsius loci 'abem vim converterem dist plinis, hujus μ idem inliberationis nma fuit, ut res inde expellerem, o Deo auctore vi ram insittierem mona cam , ni
ses sancta illius subiserent vita ι sed
-s quasi de pectui habentes, iat erant ininati eam , maluerunt esse pares MLNem Iionum consensu. Haec ibi et
deploranda certὸ tanta in dictis CI ricis perversitas, & obstinatio, quae plurium Collegiorum ab ordine sacro Canonico deficientium causa fuit, atque corruptella. Tempus vero praecipue a x Amnufo usque ad saeculi decimi initia, quibus labefactari coepit, ac pene corruere disciplina Canonica i termedium computando, semper praecipuo honore ab omnibus sus.cepta est tum Fcesesia ipsa, tum huius Clericalis Congregatio , dche verIdies testatur loco citato Ma-hillonius , In hac Basilica multo
rum Imperatorum , Regum , ac Principum, insigniumque Person rum monumenta exstabant. Nune de eadem nihil omnino superestidum saeculo I 6. Carolo quinto urinbem Metensem incassoMarte, impugnante diruta , ac solo aequata
est. Monachis in ipsam predictam urbem migrantibus, di obtinent,
hos Conventum Fratrum Praedie torum, qui usque ad quatuor illud jam ante deseruerant, dogma hae resis Lutheranae sectantes. Meurimus p. 3o . in inst. Ep.
Metens MarteneThesaur. Aneed L. r. 3. c. I I9'. in . not. Eccles Bial. a. c. 24. Mab. l. 7. n. 3I. Annis
celeberrimam , & nullis satis Comicorum titulis pmdicandam Abbatiam, si, ut par est, describetire conaremur , non modo praefixum compendium, sed totius hujus libri limitem excedere Coger mur , tanta nobis de ea loquendi messis suppeteret : unde solum in eo erimus, ut, quanthm in tam amplissima segete licuerit, quasdam , easque minores spicas laudum proferamus. Fuit primum hic locus quoddam latronum liastentaculum, Nam, ut ait Chronista Aroasensis r e lutis seuper straram publicam comsitutus inoma , quae dicitis Arida. montia, olim spelunca latron-μμrat , unde, est hunc quidam, truncum Berengarii, ab ejusdem nemiris latro num Prine e via, denomisant, praeo, quMpost mortem e Ulitos esses rant salestites ejus trunco, quod cava merant , ea os a se quoslibet praesimeare, infra quod quidam ex iseis, quasi idem Berengariin, loquens summam captivis redemptionis Amponebant , quam nun minuere, etes mutare Me .ret. In eo igitur tres virtute pM-cellentes viri Heldeminus, Cono, &Rogerus Circa annum Christi roso. Illi quidem duo officio Presbiteri,no fessione Canonici, ut inquit praefatus Scriptor, alter Laicus, cellam sibi ad Deo serviendum construxerunt inhon. SS. Trinitatis, & S. Nic
Is , cujus ex recenti translatione, ut pote anno IO8 . facta, crebratane per orbem evulgabantur miracula, o Em timentes latronum Ofidias omneAEC a stram
47쪽
mo entia , sed etiam corporasi praesentia
secaros redibant. Fuerunt Heliamarus, & Cono G-
noescae Religionis Professi in Αn- Alia , ac uterque Mathilaei Reginae Gallielmi Regis Conjugis 1 Capellae obsequio : sed vitae aulicae lubricutatem pertaesi . hanc sibi eremum inhabitandam , Rogere Laico jam antea isthinc divina solatia identidem quaeritanti adhaerentes prae legEre. Uerum non diu pia isthinc, Deoque devota trias charitatis mania sit unita vinculo , nam Clericus quidam pietatem simulans, eidem
que se adjungens . iniqui spiritus
odio compulsus primum Rogerum innocenter occidit , dein graviter Helimarum vulnerat, qui intra annum eundem. piissimam animam suam in manus Creatoris emisit. Igitur solus Cono superstes socios sibi defunctorum loco congregat, nee dissiculter obtinet, tantaque sanctitatis fama cum suis , Domino,.proximisque omnibus famulatur, ut ea ad Lamberium tum Atr
halensem Episcopum perlata, mox ab ipso Parochia de Rochines, in qua Aridagamantia sita , donatus sit cum libertatis privilegio ann5Io97. in Synodo Attrebat. Iconces so, ubi inter alia sic Lambertus loquitur : Ego Lambertus Dei miseratione Atrebatensis Epimpus gaudens daerellisse conmersatione tua Reverenaesi sime Frater, o Compresbiter Como, afiderio desideramus paci , se quieti
tuae, tam praesentibus temporibus, quam Diuris providere. Inadventu enim tuo, o bonae memoria Heldemari , - - stri. σ Conseacerdotis tui , in Arid gamantia in Parachia ussera, qua d citis Rochennies, locum vobis ia Deo
serviendam elegisis, qui sicut aliquania fugiendus, velut θHuma latronum fuit, nune per Dei visitationem , ormam, ct Fratrum tecum habitantium
factus es refugium , ct Flatium ibi
transeontium. Unde se te in eo , quo os . Aco er oriane, sesuccessores tuos. Reluisse, ct Canonice inibi vietaros, hac donamus libertate, in tantum ' scopo respondaeotis, o in manu editis, insibertate spiritios permaneatis, conre rimus etiam tibi , se per te legitimis Successoribus tuis, eum Fratri s inj-bi religiose, se absque proprietate vi
ventibus , atque victuris in augmentum pacis, atque quietis, loci tui pro Hetam Parochiam Rochennies &c. Concedit pariter Lambertus Ius reconciliandae Ecclesiae, si quo caseuposta retur e EligendF etiam , si praedictus.
locus ad tantam copiam rerum, sese vinum Dei ibi commorantium excresi ret, cum consilio. ct auctoritate Atrebatensis Episcopi, Magistrum,se Domi
num iuxta timorem Dei, se institvita Canonum tiberam potestatem &c. 'Excrevit autem haec Cononis aggregata Societas tanta divinae bene dictionis ubertate , ut multa prae
dia a Castellano Peronensi , & ibberis suis eidem fuerint collata , pauloque post auctis facultatibus Cono dejecta lignea cellula Ecclesiam lapideam erexerit , quam duo sancti Episeopi God fridus Ambiainnensis, dc Ioannes Tervannensis r
gatu , & permissu Lamberti solita celebritate dedicarunt. In quietati dein a Monachis S. Quintini, C nonici ob Coemeterium, Cono mox summum Pontificem Paschalem adiaiens emancipationem illius liberrimam adeptus est.
Hic Cono primus hujus Aroasiens sis Canoniae Praelatus illud eximi. um in Belgio exoriens , ac paulo post undequaque effulgens sidus est , quem praefatus Pontifex Paschalis ob pretium virtutis , ac doctrinae collateralem sibi Cardin lem , ac Episcopum Praenestinum ordinavit, quique tanto spiritu e inde , Zeloque Ecclesiasticae libertatis jurium defensor exstitit , ut
quidquid prope negotii Ecclesiam
concernentis in Germania, Gallia, imo, di in toto oriente agitandum contingeret, Ommtanquam legato Apostolico committeretur: unde complures ejusdem viri praesta
tisinu Epistolae , aliaque Scripta
48쪽
stant , E quibus satis, superque
ejus simul Sanctitas, ac profunda sapientia , nec non in agendo perinspicacissima sagacitas Hucere solet, aliquando nostro operi inserendis Quamvὶs vero Cono a summo Pontifice in suorum Iaborum futucimen assumptus jam a filiis sui Moasiensibus absens existeret, non tamen ullatenus ab iis divelli potuit praesentia charitatis, hinc anno II D. pretiosas, plurimasque eis submisisse reliquias dicitur, inter quas eminuit incorrupta manus S. Salvini Epic &Mart. Legatus jam factus corporali visitatione Aridaingamantiam suam dignatus est, &super sepulchrum tunc Magi stri sui B. Heliamini oratorium conitrui fecit, oblatisque vestimentis tam sacerdotalibus, quam leviricis , ut narrat Chronista , illud in honore
S. Maria Magdalena conlecravit.
Summae humilitatis amator Pontificatum Romanum sibi oblatum constantissime recusavit. 6c, ut ad hunc Guido Archiepiseopus Vie nensis sui loco assii meretur, offecit. Demum cum sub tribus summis Ecclesiae Capitibus Paschale II. Calixto Il. & Honorio II. indefessa Ecclesiae obsequia sua frequentibus legationibus etiam per totam late Syriam, praestitisset, Praeneste in Civitate sua animam Deo reddidit anno III 8. aut Verius Hag.
quo tempore Honorius sedit. Ampliata est autem haec dein in. comparabilis Abbatia, ut vix E flore suae institutionis progerminans
iam aliquot Monasteriorum tanquam in Congregatione coadun, torum quorum Miraeus 26. recenset caput existeret. Tantaque reingularis observantiae pra rogativa una cum omnibus sub suo regimine constitutis monasteriis undique praefulgeret, ut passim ejus Can nici pro Exemplari virtutum prOPOnerentur. Totus in hujus Comgregationis laudem se effundebat Iacobus de Puri ο, ex quo aliquid decerpsisse juvabit: Guoniam, i
quit : nihil imagis virtutem Religi nis conservas, ubi plure1 sunt Congregationes , ct Conventus , quam respe mi ad unum Superiorem, qui cis s. sub se membra regit, continet 4 qua ummum, σsupremum Capuis mel in anno sub primo , ese principati Mare generale Concilium celebraturi
convenium, ut omnes unanimiter M.
is, orianis Abbares, secundum quod Milioni viderint expedise. corrigant corrigenda , reficent seu sua, instituant , ct addant, quae fuerint supera
addendia , vel secundum temporum, aut rerum mmationem, quae fuerint commutanda commutent , ct , novisse. pervenientibus , ita veteraret, tantur,
quod vetustissima veterum, prima Ariticet antiquorum Patrum insit ut a si miter , o invariabiliter observentiar.
Principatis sequi em Abbas filiasseas.
inferiores miscet Abbatias ,per ρ, vel per viros idoneos sudiose visitanis , quantrum Religioniseubministret Die
mentum . ne per negligentiam desua vel per dusiati .m satus Riligionis enervatus carruat, ex his isquet tam ventibus, est Gurgatioribu , qua ex uno tantum Abate pendentes, uni suam Superiori intendentes , Cum com
mence plerumque corruunt , cum nori
habeant, unde alias fulciantur, vas
Hiam fili I quia si ceci erit , non
habet subvantem &α Sie sanὸ prudenter, & circum spectE Jacobus noster , in laudem Congregationis Aroasiensis, cujus haec, quam describimus, Abbatia, Caput. Abbas vero illius, Gener lis fuerat per multos annos. Porro Aroasiensis Diseiplina a sanctis. simis quibusque Viris Canonicum
institutum reformare cupientibus ut plurimum quaerebatur, in cujus tessimonium sequentia quidam v tus Scriptor Aroasiensis Canoni.
Cus memorat : Sancia memoria Ma
Lehias Hybernensium Archiepiscopus per nos iter faciens inoectis consset dinibus msi is , approbatis , libros
nostros , ct Uus Ecclesiae transsiriptos secum in Hyberniam driatit . erfia
49쪽
nram eonstitutis Orssinem nostrum est halitum. O maximὸ disinum in Seia
e praecepit. Quod ipsum S. Laurenistis, Dublinensem Archiepiscopum actitasse , vi Amasienses nonicos , viros omni virtutum p noplia provisos in primaria Εces sa sua collocasse ejus vitae Scriptor meminit apud Surium. Sicut a tem paterna gloria suis in Fund toribus eminere iam caepit vix naς cens Aroasia, sic postmodum ips. multorum excellentiam ultro vi rorum nutrix esse perduravit, idemtidem tales instituens , qui ordini non solum Canonico . sed & toti Ecclesiae in praecipuum decus essent,& emolumentum e e quorum mero Acharias exstitit primum ex
Moasiensi canonico in Archidi conum assumptus Morinensem, dein in in Priorem templi Domini in Hierusalem , cujus dignitatem , ac praeminentiam alibi describemus. Joannes quoque de Bessinis Abbas Αroasiensis , qui praestantissimus sui temporis orator excelluit, ut eum in Concilio Lateranensi sub
Alexaniso Iu perorantem totus Patrum Conventus sit admiratus. Uerum ab aliorum encomio ob prae
fixi compendii limites abstinentes, notissimi illius Canonici, ac Prioris Aroasiensis Mai rei nuncupati dignum est meminisse , ea praecipue de causa , quod per hujus solertiam, ac sagacitatem mirandam, Aroasia anno II 6 a pretiosissimo S. Monti a Matris sanctissimi ordinis nostri Restauratoris Augustini sacro corpore fuerit decorata ; quod propriis manibus ostiae levavit, s cumque Aroasiam multis intercuriar entibus , Deo veritatem reliqui eum indiciis non obscuris confirmante detulit. Integram descriptionem fide planε sincera , & narratione ingenua, nulloque fuco Ilulita, jam olim suis operibus,de quiadem Tomo a. Maji Bollandistae aequali cecisura sinceris,nia bsis
maltero ipso scriptae inseruere, quam nos, hi primigeniam, ac Certό nul, lius falsitatis ream operi nostro futuro cum debitis uotis reservamust solum hic insinuantes , quod jam antea praefati annotarunt Bollandisitae, scilicet: hujus egregii viri opora factum, ut a composita per illum historia translationis a se factat dein piancipium sumpserit totus S. Momea cultus ignotus antiquiori bus Martyrologiis omnibus & ab Aroasiensibus ad caeteros Canoni cos Regulares per Belgiam , Galliam, Germaniam, inde etiam ad Eremitas Augustinianos , ac deniaque ad Ecclesias omnes sit transfusus. Iidem ipsi Canonici Aroasienisses priusquam de reliquiis S. Muni ea scirent aliquid , habebant iausu celebrandi festum Conmersimis S. Augustini sta Maji, atque intre caetera illius festi propria etiam illud ulurpabant responsorium. Λ emta Baptiμι gratia &c. ex quo i
nE arguere dabatur , cum a S. --gusino dies ejus mortualis non ex pressus esset, ut diem praevium ipsi festo Conversionis, quam scirenu6. Maii contigisse, praefigerent di em B. Monica, qui nunc a tota fic-clesia receptus est. Factus autem est. lit diximus ex maduri narratione , harum sanctarum Reliquiarum ad ventus in Aroasiam anno is fia. ubie solemni Processione verba Auth ris sunt umma devatione am Crisi
ei quam Larei obviam exierunt,er eum magna exultatione cantantes respons
e e. in Ecclesiam inferentes seuper Alta re. quod in hanore beatusimi Augusinni , ct aliorum Confessorum specialiter consecratum es, posiverunt e ut quasi emeniens Mater privis filii memor am visitaret; ct indesuper mayas ADtare reverenter oblata est , exinis in sacrario eum Fumma diluentia i a. Rac
Mast. t seu 2 o. Aprilis reposita est.
Haec Walterus. Recitatur autem ad
eundem diem in Martyrologio Α-roasiensi quotannis haec Trausi
50쪽
traiulatione veridiea , & nulli pla- δεῆ dubio ab eo squi Ralceri narra conem animo sedato, nec studio partium Irretito perlegerit γ exponenda retulerimus, causa est trans.
latio altera , quam Martyrologiis Romanis ad s. Aprilis reperimus insertam, quaeque facta dicitur, ut ait in notis BaronI' , sub Martina
P a v. anno I 43 o. hujusque hi storiam ipse Martisvis contexuisse asseritur. sermone ad Fratres Augustinianos dato: ex, quo dein Con
cessa ea praefatis pratribus, annue celebranda sub ritu duplici, quintdlans Aprilis bea8em nanslatio. An omnia , quae hanc , fratribus Dein
mitis praetensam, ac ex olliis trans marinis Romam , i factam translationem , & praecipue substantiam
Reliquiarum attingunt, sua verica te nitantur. undet alteri narratio de transportatis a se annos ante ducentos sexaginta octo S. Monicae Li
planis vacillare debereti condebi, in crist examinare , & Walteri authenticam decernere, loci angustia non admittit. Quamvis indubit tum habeam, id & Martinum sensurum fuisse , si in hac facti quae
mone sic per Moasienses eidem e posita fui stet certitudo Translatio nis S. M nicae Reliquiarum ante annos 268 peracta, velut Patres De mitae Sanctissimum nulla oppositae Partis t/tione audita informaverunt de sua; praecipue, qui totius causae Authorem, dc fortasse non mi nus sermonis illius conditorem me
tat Petrus Assalbitus Episcopus Al ctensis Apostolicae Capellae Sacrista, Martinique Constor, &Augustinus Favorius Episcopus NazianZenus. uterque praefati ordinis Profestiis r ut facile ex affectu sesidinimium prodente in illo ad Fratres Eremitas sermone . M vix tanto Iom. α ' - , Pontifici ut Martina/HM appe priando colligitur,cum aperta adeo invidia Canonicorum Regularium Paviae in eoelo aureo tum degenti-rim , imis ipsum Monasterium siepossidentium, ut in Bulla illa J
annis 2 a. qua Fremitae anno I 32 I.
primum assumpti sunt in coelo auia reo a Canonicis Regularibus e pressἡ omne praecedentiae ius , fleantiquitatis praerogativa his asser
tur , non nisi ex gratia speciali ndquid isthie de surreptione satis jam
a Pennoto nostro L. I. instor. p. c. 64. n. 2. probata dicamus iisdem Fremitis i praefatum mona stetium admissis; tu nullatenus ambigam , longe alio processu sanctissimum Patrem totam istam D mitarum in sua hae translatione eausam praehabitam agitaturum
misse. Multa essent a quibus non nisi violenta cohibitione retrahimur γ hic disquirenda, praecipua
in dicto Martini sermone . quem omnia prope sisspecta reddunt, ne in eodem Summo Capite dictus , minas compositus iudicetur: sed
hujus aeque, ac aliorum concomitantium quaesitorum examen ad mintura disserimus; hoc tamen in nostris ipsis Canonicis admirantes Fquo Authore factum sit, ut ista ab Demitis praetensa translatio in pro pria nostra Festa Canonica . & qu, dem annis penE 2s'. post eam ab ipsis constitutam, influxeriti Cer- id , cum anno 3666. Reverendisi simus Abbas Philippus Piciae ius idem Proprium ederet, & notis illustraret secundum Pii U. Concessionem in Bulla, quae incipit: LAeetitassia Dei Sponsa e relata in Bulis lario Lat. novae edit. Roman. P. a 97. F. Omnium quoque aliorum di m Conmregationis ore. nihil omniano de hoc Translationis Festo meis minit. Porro hie incidenter adveniati cupimus praefatum f. Omnium νη- &c ab illis Criticis, qui hac Bulla minus fortε perlecta insul itant nobis de tibialo propriorum ossacrorum nostrorum emrmure aucta, se