장음표시 사용
501쪽
tasta Cathedrali S. Pauca sunt, quae
de hae Eee lesia dicenda occurrunt; Eam peni tus negligere noluimus, quod is Adamo Bremensi habeamus ; Egimnem de quo jam in Dalbojensis Ecclesiae descriptione egimus virum Sanctissimum Liramia sedem Epistopalem constituisse, qui idem ipse 'via Dasibam rimposituram fratrum regulariter vivenistium esse praecepit. Quod quia contigit inter ea tempora, quibus Massertus Hamburgens, & Bremensi Ecclesiae Archipraesul praefuit, hoc est, inter annum Io 3. di to a. sane tunc crediderim Lundensem non miniis, Congregationem votivorum Clericorum, sicur
Dalbojensem aluisse: vertim quia de Suecia, cui Scandi via jam diu conjuncta est, paucissima suppetunt, rem nostram declarantia, prout cuique perquirenti seu Adamum Bremensem , seu historias Danicas apud Lindenbrogium in suis scriptoribus septent: &Lude- Ig. in reliquiis M. SS. t. 9. exstantes, patebit, hinc scut de Lundensi , sic & de aliis paucissima
nobis memorantibus benignus Lector non succensebit Adamus Brem. de situ Daniae p. a I s. & histor. Eccl. L. 4. C. ao6. Wolt erus in Chron. apud Meibom. p. 21.
drali S. Construxerat Carolus M. attestante Chronico Mind. M. SS. Schidrae Ecclesiam, eamque Episcopalem esse jussit an. 784. Verum inde Uallersiebam per Brunonem & ri sariam Saxoniae Principes, ultr6 ab Henrico Aucupe Hasam, de mum ab Ottone Parthenopolim translatum est, Tot mutationes hujus Ecclesiae causiaverunt, cum Via tersidia in Ducatu Luneburgensistuaretur, ut hanc Ecclesiam Episcopalem a notiore nomine Luneis burgensear diceremus. Porro
qnamvis Leuchfeldius infisinis
hanc translationem, &inter fabulas hane valletalebae Episcopalem
sedem reponat, nos quibusdam veterioribus Scriptoribus penitus in hoc fidem noluimus abrogare. Meibom. in notis ad Nitichiniadi Annal. t. I. p. 683. Chron. Pictur. Bothon. Edit. Leibnit. tom. s. p. 3os. de fundat. Saxon. E elec Anonymi apud Leibn. r. I. p. 26 o. &c. Leuchfeld. Antiq. Hal. berst. p. 142.
Canon. Praepositura. Hanc, MN.
ut nostro Catalogo insererem, monitus sum, de quidem ea de causa, quod ibidem Praepositus an . III I. dicatur fuisse Arnoldus
Canonictis Regularis Sereni montis.
verum cum obvium sit saepius Vi ginibus sacris in Praepositum datos fuisse alterius professionis viros tum religiosos, tum quandoque etiam solos Ecclesiasticos, id est, nulli voto adstrictos hac unica ratione moveri non possum, ut hanc Praeposituram tanquam nostri instituti in opere meo producam, nisi potiora fundamenta
Exstitit prope Bursfeldam. DO-
tura. Haec pariter documentis mihi communicatis inserta Praepo situra , tanquam sub instituto nostro aliquacido floruisset, his verabis: Lase ire, monasterium 4 in quo deposito is, ne Prae sieto sueeest an. Iacio. Mare Mardus Regularis sereni
moneis Canonicas. Ex Cisorico Mon.
tis serra . Quae quidem verba susficere haud videntur ad proban dum aut Ostendendum , quod, qualeve hoc coenobium fuerit, quippe quod inpe monuerim, Praepositos quandoque regulare alterius instituti Societati praese, disse. Neque ex relatis discere il- t. haec Praepositura fueritne
502쪽
VΤήImanu, ta Uirorum coenobiis umi scio complura loca hoc aequi- voco nomine appellari, aut non multum absimili, hinc apud Mei- homi uiri in commentariolo de pagis Saxoniae legimus Lubentetram, tramam fuisse circa urbem Nuris censem : apud Dithmarum exstat Lurbamet m. At Lusita apud eundem Dithmarum , tractus circambretaeum monasterium fuit, Ma pago Lusiri superare nomen Lausis me seu LUatia Marchiae dieit idem Meibomius, sortE Lausnidensis,
ille est, qui subscriptus legitur privilegio Dobirlucensi Coenobio
dato anno I 23 I. Me ardus Amehidiaconus L eae s. In Donationibus Monasterio mi aristimensi ord. S. Benedicti factis Iegitur Charta, qua testatum reliquit G-nsus ejus loci Abbas an. III 6. --- de ι Τttin reMississe Εαυμ saera Dei Geuitricis Mariae in i
co ReinherisDuns constructa quendam
Detim L nici dictum. Memorat& Schamelius quendam Parthenonem Lausinia sim, ejusdemque ad annum I 334. Praepositum fam em Purtium . aitque, Eisenbergensi urbi confinem. Singula haee loea 6me obtinere potuerunt aliquod suis temporibus Canonicorum Regularium collegium, verum quia de hoc notitia nulla sucis currit. solis Chronici Montis sereni allegatis verbis stare neque . ut dicam, quod qualεve fuerit G cense istud Monasterium. Interea mappae illud insemimus,
prout certiore conjectura divin
Thuring. sacra pag. 7s. Schamel. in hist. Gosech. Coenobii. P. 77. item in hist. Bosaviens Monast. pag. 23. & 26. item in Miscellan.
se praebuit Lotharius Saxoniae Dux. ac ann 6 Iras. Henrici in Imperto successista fundationis vero oris,nem assigie Cornerus in sua n vella Chronica anno II 21. quot quot hujus Coenobii mentionem veteres scriptores faciunt, Loth rum ejusdem conditorem constituunt, si solum inter hos, quos evolvimus. Chronicon Ducum
Brunsvicensium excipias, quippe quod ait, fundatum id fuisse a duobus Bernarias filiis fortasse Geris
trudis; at quique eorum, annum originis reticent; unde iCorner tamdiu fidem dandam censemus. dum in antiquioribus contrarium non legimus. Ait vero citatum Chronicon Ducum Brunsvicensi um , Luderium, id est, Loia
rium anno Domini II 3 s. hune locum, in qu primo Conventus Canonicorum funaeatus est, in momachos S. Benedi
sim lasse. Hos Canonicos Chro nicon Episcoporum Hildesemensum diseres ait regularea fuisse, sic enim illud in Burchardo Abbate S. Michaelis: sub eo, inquit, --
nasterium Regale Lutter datis ordini S. Benedicti, qui prius Canonici Regulares erant. Hic Burcharias anno II 4 . TheodoWico defuncto successit, ex quo discimus ante hunc annum translationem hujus
Lutterensis Coenobii in D. Benedicti disciplinam factam non fuisse, quia vero Lotharius annA II 37. fatis cessit iuxta hune calculum mutatio instituti in hoc coenois hio a Lothario fieri non potuit. Novi equidem Chronicon illud Ducum Brun vicensum auctorita te Antiquitatis piscellere ipsum Chronicori. Frisc. Hildeshem. at quia Leibnitius profitetur e dicem illius Chroniel paΑm vitiosὸ deis scriptum, & teste Nollem multis erroribus scatere; pro sed δ fieri Potuit, ut sicut error manifestus est in fundatione, dum Lotharia loch notatur pro Fundatore Re nardus, se non obscurὶ apparet lao o o 3 muta.
503쪽
mutatione aequale Sphalma, dum Lotharium immutasse institutum dieit illius Coenobii, pene eo tempore, quo illud condiderat: n que tam subitae mutationis cau iam allegat, porro Lotharium Fun
fuisse, alii quique Scriptores co clamant : Erphes fordensis monachus in additionibus Lamberti Seheslaab. Dodechinus ici appendice ad Mar. Scholi Chronicon. Si fridus Presbyter in Epitome L. I. ad ann. II 3 s. Paulus Langius in Chron. CitiZ. Bro erus in Annal. Trev. L. I 4. n. I 4. ut ideo
tam Rythmicum illud Chronicon Saxonicum, quam Botho 'in suo Chronico Picturato hujus Chro. Dici Duc. Brunsvic. verba de immutatione ordinis assumens, insuper 3c Virgines ibidem antea fundatas comminiscens aequalis erro, ris arguatur, quod ipsum ex parte secutus est ex Hermanno Cor
histor. tom. a. quem facili labore per praefatos auth res refutaveris. Hoc Regale Coenobium nunc a Lutheranis insidetur. Chron. Due. Brunsvic. Edit. Lethn. r. a. p. I 6. Chron. Rythmicum Principum Brunsvic. ead. edit. t m. 3. P. 44. n. 6 . seq. Bothonis Chron. Pictur. ibid. pag. 34O. &c.
Diximus cautionem nostram, cum
de ordineMonialium poenitentium in circulo Burgundico ageremus, ne improvidE videremur alterius instituti monasteria, aut Parth nones nostris accensere: id ipsum isthic repetimus. Hunc Parthenonem, qui Hildeshemii hodi dum floret inter Canonicorum Regularium monasteria nupernus Author in suo Nucleo collegiorum Regularium numerat, aitque Uirgines in eo sacras linea astoris veste non indui, neque gestare χ-
sita alioquin cinguli et Ieiunἱa.
Clausuram, lectisternia omniabaspera esse: Caeterlim eluxisse in eis fortitudinem pIusquam foemineam, dum Lutheri dogmate imbuti conabantur has pias Christisponas minis non minus, quam blandimentis ad sacrilegam vot rum suorum desertionem urgere ripas enim tam magnanime Omesis
bus insultibus restitisse, ut Cum dedecore impugnatores discedere
Existit in ipsa, ut diximus, ut he Hildesheimensi.
ante Ottonis Magni tempora exsti. tisse, Magdeburgum. & in ea a νου M. Ecclesiam fuisse conditam in honorem S. Stephani, bc ab
A rino primo Halberstadiensis Ecclesiae Episcopo dedicatam, disertis verbis enuntiat Chronista Magdeburgensis apud Meibomium. Quaenam. vero haec Ecclesia fuerit, quove in statu, dum Otto primus Imperator Abbatiam Sy. Petro, M uis
ritio-Innocentio exstruxerat, ne
conjicere licet, quippe quod historiae Magdeburgensis Scriptores vix ad alia tempora originis ejus epocham statuant, quam intonis.& fundatae S. Mauritianae ab eo Abbatiae , cujus initium Meib mius censet an. 936. saltem aliquo conatu factum , sed perfectum circa annum 96 6. Ungaris hacte nlis Saxoniam turbantibus, aede- mum hoc, vel subsequo anno deis
victis. Exstitisse longE antea ipsam urbem, patet ex Ansiense apud eundem Meibomium, ubi Magd debuet expresiὰ nominatur L. 3. C. s. Constit, Caroli M. adeoque hujus Principis aetate jam suum exinordium Magdeburg habuerat, &quidni Ecclesiam quoque suam; eum Religiosissimus hic Impera tor nullam urbem suae ditionisu ditam Divino cultu vacuam retin-Diuiti Coo
504쪽
linqueret, quod multis testimo ni is si opus erit) probari possiet:
In cujus rei gratiam sulficiet solum vitain Caroti percurrime. Atque hine nolim supra laudato Chronico Magdeburgensi refragari, asserenti, ab ipso Carola primam Parthenopoli constructam fuisse L clesam , quae sane suos quoque Ecclesiasticos ministros habuerit ad divina perficienda. Unde si augurari liceret, crediderim quoque aut illam fuisse, quam Hugo vitae S. Nosiori scriptor S. M-ia nun cupat, in qua viginti erant Canonici antiquitus sub Praeposito con stituti, de qua nos jam alibi egimus : aut illam S. Mannis in Monte successii vis temp.ribus erectam, Clericisque concessam, dum deismum inducta in hanc urbem dignitate Metropolitica Canonici
Montani cessierint monachis Mau Titianis monasterium suum cum Ecclesia, recepturi pro eo horum
Abbatiam, ideo illis prae his aptiorem , quod congruentius emet Cathedralem residere in sinu usebis . econtra monachos in soliti. cudine, vel saltem in loco ab urbe aliquantum remoto . qualis erat Mons S. Ioannis. Quidquid autem sit horum, verba Chronici antiquissimi a Bro .ero in suis Annalibus proditi, & a Mei bonito
t. t. scrip s. rerum Germanicarum
typis vulgati adducere Opor et, ut ex iis genuinam liceat haurire originem Magd urgensis Cathedralis Ecclesiae: pro quo breviter noto Ottonem Imperatorem dudum Dintasse urbem istam hac dignitate sublimare, cum vero in Spiritualibus subjecta emet Halherstadensi Episcopo, hicque omnimodis reis niteretur abstrahendae suo Juri Episcopali cuicunque demum pamti: voti sui Imperator compos factus est, cum Berκaria tunc praesdenti paulo post Miae ardvis succederet: Hic enim facile pAti. ias Otunis annuit, dum ad vicem
& utilitatem Ecclesiae suae Omnem decimationem in Hos tib ut terminatur in fluviis Sala, leueti dg Q pera cum omni posisessione de Abbatia B. Ivicbetti in territorio Heresuesseta constructa aquisierat. Igitur propositum misperaror aggres Ius cumprimis con-tirmando huic Concambio ipsi que Metropoli erigendae assensum expetiit, obtinuitque a Joanne Papa ann O 962. extradita bulla. His ita peracto , inquit Chronicon. Caesar admoiam laetatus, nec minus pro adhuc peragendis siciandum Deum soticisus . accersito Ruhar/s Magd Orgensis Carnobii Abbate tertio coram Aisone mormatiensi, eroe μM Hildeshemensi Episcopis secum tune
forte commo antibus, volebat istum officio Episcopatus fungi, in i a mutatione stris seuae ; sed impedierrunt quidam occulto consibo Imperatori pro secreto hoc delata litterae. sui sim se tanto honore privatum intelligens, minus a quo animo ferret, ac impediis endo tam sancto proposto Imperatori quoquo pacto obviare proponeret, iamalitia mutaret i ias inte ectum, Meis pulsatus valetudMe, terrena mutavis cauestibus , siccessit in ipsa
is intitatione Herdimus in eadem Congregatisme tristis or electus. Nammtitata ita j es Abbatia in momtem Iuliarias e Mem civi atis adi centem , Aeputaturae Ioanni Baptia
reliquerunt in Aris . aliis rebus plurima ornamenta, qtia ibidem -- periati m nerei se Fropria μὰ tria fuerunt congregata. Cum Asorum corda de hac mi eratiose non fimmeriia gravaret trisiitia, Cae r eis pro comselatione praeduram sua haereditatis non paret a dona adstiat, se quo nil in ioco eiam Canonicis in iana satione comeniant, 'si in dextra parte i cum supremo obtineant, constituit. saluit etiam de familia inrarum, E clesiat um. quas tunc partitus fuit, quod
505쪽
quodsi quis de ordine miniseriatium
Archi impalium uxorem duceret, deminiserialibus Abbatia matrem eum
pueris post paetrem Archiepiscopo attinere debere, eodems ordine, si minruperialis Abbatia tiorem duxerit mo
naserialem Epimpalem ore. sed se
praeterea , ut recurrente annuatim
translationis hujus dis, quae est 1. MaxAugusti, id est, in vigilia Hictoris
ignium Levita Laa rentii pectas nudis processione letiari, sedem sevam v
Atantes missam celebrent, quo tam apud Canonicos, quam se apud Monaehos secuis hujus perpesim staret
Misolabitis memoria gre. protulimus autem haec genuina Chronici ver-ha, ut appareat imprimis, certum esse, a tempore inducti in Ecclesiam s. Mauritia iure ae dignitate Metropolitana, recedentibus monachis Canonicos mox successisse,
nonicos, sed Clericos genuinos fuisse. Praeterea catissimum esse, saeculo decimo monachos in Cathedralibus Ecclesiis necdum fuisse, quippe causam allegante Κranetio jam superius ubi de monasterio
S. Ioannis actum, a nobis relato, quod non erat in Ecclesia fiatura m tropotitana fratribus Diis Bene iucti locus propter Ceremonias multas st tribus alienas. Nempe quia accuratior,& strictior regulae Benedictunae observantia componi neutiquam potuerit eum Cathedrali I re, ac muniis Clericalibus. Caeterum nulla dubitandi ratio suppetit de votivo instituto inter hos nebinductos Canonicos Parthenopolitanos, si solum Dithmarum in Chronico suo penitius dis. Cutiamus. Unus, quem ipse ad exemplum reliquorum Canonicorum adducit, Elias est primo Magdeburgensis Canonicus. dein Episcopus Misnensis: de hoc scribit idem. Erat vir Nobilis genere.
O Dives in praediis, paupertate
Spiritus hae Hha dueens, ante ben dictionem in Magdeburg cum caeteris eanfratribus regulariter, ac multum
lavida bire vivens es pos in Divinis negitas luerandis altius in Uenae, nam bilitare sua apostolicam initimius es vitam. Qualis vero Stastalis erat macterias ex Canonico Magdeburgensis Praepositus: italis Conradus, talis Otrieur, talis denique ipse hic Dithmarus omnes ex eodem votivo Magdeburgensi gremio praeelari Canonici. Neque refert in hac ipsa Dit, mari historia saepius occurrere Canonicos Magdeburgenses pecu liatos , non enim alii, complure ex ipsis . erant , quam quales Aquisgranensis regula inter C nonicos votivos plerumque dissimulabat, quos diu antὰ Pomerius infirmos vocavit: attamen tales
quoque fuisse, qui ad exemplum primaevi , ae praecipuε August, niani Cleri sic sua per pauperr
tis votum dimiserant, ut tamen quoddam ius ex voluntate superiorum dependens sibi reservarent disponendi, indubitatum est ex iis, quae nos multis argumentis ostendimus in Exeges nostra. Fuit autem Clericalis haec in Magdeburgensi Ecclesia societas
eximia atque per universam Sax niam laudata, multique ex ea ad
insignes Episcopales infulas assia-mebantur, prout id suo tempore comprobabimus. Caeterum quam
diu in regularitate votiva hi Canonici lperstiterint, non est pe spectum, & vehementer dubito etiam sub regula Aquisgranensi viventes , vel aliquos a D. Norberto cum sedem Archiepiscopalem Magdeburgensem anno II 26. Comscenderet adhuc fuisse repertos. Haec nobilissima Ecclesia anno I 647. ejecta Catholica fide jugo Lutheranorum submissa est, ac mox sequenti, omni Ecclesiastico suppresto Jure tota Metropolis in
506쪽
prompsimus neutiquam coeca nos
fide amplecti, sed Lbscribere omnino doctissimae Papebrochii ob
servationi, multa interpolata, mia dicum , quin aliqua penitus nullum mereri assensum , quale
cum primis illud est, quod de Monachorum staticine, ae praecedentia cum Canoaicis interpolator finxit Chronicon Magdeb. apud Mei
Dithmarus in Chronteo apud Lesbin
bert. 6. Iunii & in vita S. Adalbedita aci. Junii. Leuehield. in Antiquit. Numariis Magdeburg.
aedan. Mariaebornense S. Ma- , .I riae. Virginum Canonicarum Praepositura. Originem
huic Coenobio quaedam anno Domini Iaso. facta coelestis visio dein disse asseritur: historiam in Scriptoribus Brunsvicensibus a Lesbniistio editam reperimus. Uerum in Omnia in ea relata certa, atquei
convulsa sint, non discepto; dum Interea negari nequit, Deum cultitus sui augmentum diversis moiadis , mediisque curare, nec non &Matris suae sanctissimae: neque ego is sum, qui universim omnibus revelationibus , etiam antiquitus magis piE, quem docte conscriptis aurem praebeo a novique a nonnullis adeo hac in re libertis me procelluri futile, maxime saeis ii decimi alii, ac 4ti Scriptoriis bus, ut m nasteriorum origines vel modicὰ obscuras, min ubque Patentes ob defectum synchronorum
tis 1 se prodigiis, apparitionibus, ac revelationibus adscriberent, dea sumptis ex nominum quandoque plane inepta, ae insipida interpresetatione : quale profecto mihi dudum illa videbatur vocis Hilde
heim, quem Episcopatum Cura - . v.
nista Hildesheimensis Ides, hoe v
cabulo nuncupatum dicit, quod ibi locorum eoelitus missa nive Grais Magno indicatum sit pri- ci . . mum templum construendum, Hud.Tatque inde olim Hilistane nunc paululum immutatumiaappellari ueniam. Cum interea long4eertior sit conjectura, hunc locum victum Hildeshesen a saltu vicino. sappellator videatur Meibom. m. 3. p. 18, & 228. verum quidquid horum sit, neutiquam repudiare cum Haereticis nostri temporis omnes revelationes intendimus , & quae per doctiorem Ctisin Catholicam vera: agnoscuntur, irrefragabili assensu nos quoque complectimur. Hinc ut doista narratione aliquantum me tem nostram aperiamus, cense
lane historiam ipsam contigisse, at ab ejus scriptore multa inutili prosopopeja inserta fuisse, quis non videt t.sed nos de his similibusque apparisionibus &c. ab hinterodoxis , tanquam fabulae ac somnia essent, explodi solitis itinostro opere consulto agemus.
Porro quemadmodum in hae historia refertur, quasdam religio βsk Vmes praedictam locum adeuntes, ct voto regulari βμMentes cum omni patrimonia stio se ibidem regatasse, ac seum carnobium ad cantes fundatri res exsitisse nonposian in temporalibus, Fed etiam in Epiritualibus, ct GH siasticis Dis p is, qώod ins in b diernum diem perscitur. Pacet, Α thorem hujus historiae diu post amnum II 'o. scripsisse, adeoque pro mere per rumorem audita, aut forte lecta, non visa.
Uirgines vero illas disciplinam
amplexas fuisse Canonicam sub re. gula S. Aurastri, arguo ex Buschion Oltro, cujus aetate hane normam
vivendi, sed reformationis icidi gam tenuisse idem alleverat, sia etenim ille: Monasterium, inquit, Moria tam in Fonte A. Mariae ordianis nostri, Haliars elu Dioecesis
507쪽
- tintim mutare de Hel eis, μνPatrem Bernariam Priorem de H mers leve jam nuper consas reformatum, in quo satu , orianarium, Cantum, Babitum , se strinia ereo monialia Munialium ordinis nos , pre
Muniatis B. Maria in monte . a in m ea
rum informatrices, perfectὸ afuminrunt. Deposuerunt nurum bisuum
suum prasinum eum manicis, o meiatiis in subtilitas albis sicut se nos,
nigra vela magna, qua prius non ha
niatis , mihi ante inultos annos bene nota, qua reformationi valde fuit eam erMia , dicens: eum Prior de Hamersia leve ad nos venerit, tune in fenestra
furii stabo, se etiam ego eum AM naserium nostrum ingredI Ρxero,
altissima voce tunc exel malo. D-
interpretatur massen seu arma 'tit sic rota familia Monasterii pro earum csensione eoneurreret. Cum erra Prior tempore sibi eonveniente adve niret, μον Monialis in fenes petiessarii eam abi roribus, qua iam Maperiret ad exclamandum, claudere ossuum non potuit, sed aperto ore hiansfle sabat. Cui alia Frores circum flantes dixerunt: quare jam non cla
mas, stat facturam te jactasti l qua
signum dedit, quod non potuit. Suadem e avit ab intentione Hamania, di eune loquelam recepit. Eadem Mois malis , quia cre sevum non erat rectum eum Deo, me ad sanctam reformationem inclinatum, cum Mel anu emnam circa mensam eum atiis stariis roribus in Hemae ad eantandum bene dicite, ct eandelae in medis mense aris dentes luata estne supra eandelatra:
tune velum, pepla se corona hujus in malis in eapite eius fuerunt omnia deum candelae Alitis incensa, o elari
eum crine capitis, si flamma ardemtia. Unde Priorissa, ct omnes M males fuerunt territae, se intermittentes beneiacite accurrerant subita ad rapiendia omnia is eapite ejus ne cum m plisio crinibus caput etiam ejus ct ιο- tum corpus eius concremarentur. Sed nee L a territa etiam ad vit ad deponem dum omnia de βιο ea te tegmina ἀν- dentia ι unde pro magno id reputabarit miraculo, quia ima tam remose flans a mense eandetis, scamns intemmedis , sic potuit incendi. missi. Erum es, ut praefata Montabr post Me
ad perfectam β daret reformationem. Curis ego om Prioribas de Hammer
siliam visitarem, hae miti narro mis is ipsa Moniaia, quae a me ex hoe miarum de obsinatia se a Minois pata, fidelem se reformationi si eritis fore eonstanter omisis. Et quia amnes istae moniales juxta refremationem Moniatium Montis B. Mariae Hrginis
prope Hel eale omnisost regum, erstemant regulam ese tuta Moniatium nostrarum I etiam eis in pluribus siue eurri, bisos tantuales concedendo, ese
quadam eis fieri praeurando. suod Monasterium us, in praesens in Maapermanet reformatione, habens eonis
nos Patres ibidem adductas. Haec Buschius. Per Arcesepiscopum Magdehu gensem in neo-conditum Men blum non Moniales Virgines, sed viros ann6, ut praetactum est.
I xyr. inductos euisse Meibomius contendit. Hospitiae, inquit, inlota Morthia M es viae Praedonum impus Magd urgensis incoepit, quod
aliquot devoti viri, ineoluerunt Deo
Omnipotenti stratione edi jejunis sim vitari. ct trans Hibus pereTrinis pro viribus obsequia praesituri. Haec quia ex libera Meibomii 3c omnino suis specta pena videntur fluxisse, quimpE, quod ideo viris primatum tri-huat , ut historiam a nobis adductam facilius convellat ; insupet nullam antiquitatis Authostatem pro sua assertione proferat, nos nunquam eidem subscribemus. Prosecto ipse Meibomius primum. quod adducit, instrumentum est
Otreris Quarti de anno II 4. at
in isto nihil penitus pro utrovis
508쪽
seu virginum, seu virorum In hoc caenobio tum existentium parte reperitur, neque ullum vetus d cumentum deprehendi, quod aζsereret ibidem primitus hospitale fuisse erectum. Litteras Hugonis Cardinalis an 111 3. signatas utinam produxisset Neihomius, aut ejus Scholiastes Leuchfeldius , ex quibus sinceritis discere licuis let opinionem hujus , quasi ad certum ordinem, seu numerum restrictis sanctimonialibus Montis S. Mariae propε Helmstede ut docet breve chronicon eiusdem Parthenonis apud Lesbn, tium reliquae ad fontem S. MDriae demandatae primae fuerint, quae isthicGynaeeeum sacrum constituerent. Mihi certe e narrationes, quae
semel admira vel indirectε praejudicia non exigua generare possunt dogmatibus in Ecclesia catholica
communiter receptis . maxime ab Helerodoxis Obtrusae, tamdiu nullius authoritatis erunt, donec rationum pondera in genuinὰ pr ductis documentis antiquis firmata ediderint: atque ideo totam Mei homii Chronicam de Parthenone sontis S. Mariae vulgatam in iis quae fidei controversiam quomodolibet attingunt, omnimodis r jicio . & certus teneo , hoc Caenobium primitus, quemadmodum historia apud Lesbia itium enuntiat , a Virginibus cultum , propagatumque fuisse, adjunistis quibusdam viris religiosis sacra, ac divinaministrantibus.
Quamdiu fides Catholim & Immaculata religio in hoc caenobio
floruerit, non satis constat, quamis v s certum sit, eandem adhuc amno i s so. firmam perstitisse. An n3 vero I s 8 sacris virginibus, aut eliminatis, aut quibusdam earum dogma Lutheri amplectentibus , caenobium ipsum catholicum, ac religiosum esse amplius nequivit. Existit, Domi cellas Luteranas usque dum obtinens, prope Gue,
pherbitum. Breve Chronicon hujus caenobii apud Leibnit. t. a. p. 4a s. diplomata Ottonis 4. pud
feles de Ordine Cistere. iv Ke,
Marietiburgenset S. Ma- ω inariae Virginum Canonicarum Praepositura. Fund
torem hujus Parthenonis ex ejusdem Chronico seu mavis dic re historia percipimus, fuisse pis stamum Abbatem Werdinensem &Ηelmes edensem ex familia de Ruisburg r ut habet Henningius in suo syllabo Abbatum Neritinensium, sertε idem accreMeet,sicenim eum nominatMeibomius inorigin. Hel-meliad. Fuerat hic Abbas gemin rum monasteriorum ordinis S
nio. Hic ergo II 6. caenobiisum istud pro Uirginibus sacris Helm stadii ad latus occidentale in colliculo urbi ferE contiguo in honorem Divae Virginis condidit. quod ideo postmodum Mons S.
nuncupatum. Chronicon a nobis memoratum occasionem
fundationi huic dedisse narrat quandam prodigiosam B. Virginis
appraritionem: author neutiquam primis annis Incaepti hujus caeno
bii synchronus est, sed iis tem p rihus , quibus magis piε , quam criticE a permultis scriptoribus confarcinari historiae solebant. γtε stylus ipse tam ineptis florum Rhetoricorum quisquiliis refertus est, ut eandem primigenia phrasi referre fastidiat calamus, proinde
solum quae certiora censemus, ac lectu, scituque digniora, ex ea dece pimus.
Igitur in praedicto mon re paruisse crebrius quoddam cassitus lumen a diversi natus hominiuus visum asseritur, signis his excitati
509쪽
eives quamdam B. Virginis imaginem ex altari author locum, in quo illud situm, reticet sumunt.
ad locum saepe notatum currunt, mensam lineamento rectam ponunt, imaginem inferunt, solenis nitet offerentes. Innovant f
stum, ligneam in IV mstedia mmunt capellam , ac opere incepto duos humiles justos provisores devotos instituunt, inquit i. dem Author. Hosque, ait, sanctae Mariae primos fuisse proviso
res, ut per hos veniretur ad procuratores doctiores.
Exstat vero in ipsa hujus monasterii Ecclesia Pictura quaedam
cum inscriptionibus denotans ejus dem tum fundationem, tum quae
dam prodigia. Atque cum primis legitur ann5 xx o. illud fundatum fuisse. At in quodam diplomate ait Leibnitius sive privilegio .ertinensi leguntur ista:
Anno Domini II 6. Mul anus Aiabas monasteriorum pDdinensis ,
Helmsedensis fundator fuit se consisti De S. Mariae in Monte propὸ --- sude pro regniari vita Canonicarum
S. Augustini Epistopi. Conco dari autem haec facile possunt ; si dicatur, picturam illam signare originem' per miraculum factam hujus loci primum a duobus illis Laicis, quos pictura otionem , &Fridericum Faber nominat. excul-6 : econtra diploma denotare ipsam fundationem caenobii. Ibidem dicitur anno Domini ras s. Dominica Misericordias Domini s L radiam Episcopum Halberstadem iam monasterium pςr naliter confirmatIe ; anno quoque I 2 s. Regem Romanorum Irilhelmum monasterium visitasse, & sublimiter privilegiasse di denique Pontifices summos Gregoriiam ae Cales num, Hugonem quoque Cardinalem,& cum plures alios ordinem ipsius Nonasterii confirmasse, privilegi- asse . & maximis indulgentiis dotaue. Subsequitur exhinc nova narratio cujusdam Beatissimae Dei Matris Imaginis per praeviam reve lationem in locum Cilbialinus dictum an . I 29 I. deportatae , & ab
Aser ο Duce libertate donatum , in quo deua erectum sacellum ipsa sanctissima Uirgo multis miraculisse beneficam praebuisse refertur. Cum demum anno 13 3 o. Otto Dux Brunsvicensis de consensu Omnium haeredum suorum dedit . &transtulit Ecclesiam cum capella ia Melinias cum omnibus earum juribus , εc appenditiis conventui monsterii S. Mariae prope muros Helmstad. Denique indueuntur Praeposti hujusIParthenonis,. qui
Virginum curam gerebant, ac Eumno Domini II 8 I. ad annum usinque I I . verum cum nuda solum
a Leibnitio, qui hunc catalogum praefatae historiae subjunxit, nomina proferantur , insuper ex his nulla conjectura haberi possit, quo
tempore in manus Novatorum deis venerit, haec, quae retulimus , de monasterio laudato lassiciant Hist. Montis S. Mariae apud Lesbniti tom. a. p. 426. seq. Menbom. In oratione de in .Helme- stadii. tom. 3. p. 229. Hennin sus Hagen. syllab. Werthin. Edici LesbnitatOm. 3. P. 6OI.
Meminit hujus chronicon Halber- stadense , dum Arnoldi seu ArmLphi Noni Halberstadensis Ecesesae Episcopi acta enarrans sequentia
edisserit: Renerabilis Dominus Ariano hus Episcopus intus ad se reversus, Zelo charitatis, se devotionis accensius, ut perpetuam sibi benedinionis mem
riam compararet: infra ambitum ma
ri Mediam in honorem Dei omnip tentis, o gloriose sua Genetricissemper Virginis Maria construxit. Pr posituram. ct Canonicorum vitam ordinans in eadem quia mente provida intuebarur , quod bonum, se
510쪽
dtias has fraternitates, fraternitatem inquam , B. Stephani Procomartyris ,
ct S. mriae Hrginis sub una reginta Hse bisa Ecclesiasica adunavit ,
nee minus simili eonsuetudinis lege Mexterioribus collegiavit. Quemadmodum ergo regulari observantia
obstricti vixerant tum Canonici eathedrales Halberstadii , sic ean
dem aemulabantur aequali fervore Canonici Mariani. Quo vero tempore Arnosus hane Praeposituram construxerit , incertum manet, aliquibus ejus originem anno Iocis . aliis Ioa .
alligantibus, pro quo non dis-
Hate Melesia una eum prin-eipali matre sua profanata decumbit. Chron. Halberst. apud Lei
nit. t. 2. p. I 2I. Leuchfeld. in
' S. Mariae Praepositura propE fluvium Jasonii. De
hae nil nisi brevis memoria Occurrit in Catalogo Monasterioruin Congreg. Windelemensis apud Miraeum , quae tamen nec in Calain logo Buschii, nec alteto Bodecen si reperitur, eam penitus negligere noluimus. Hoc eam obium, olim non ignobile, nunc in Urethem per Heterodoxos conversum est.
mus iterum ad aliquod ordinis nostri camobium , quod e funestissima tot in Saxonia celeberrimorum monasteriorum clade feliciter emersit, & hodie adhuc praeclarε floret, eo quidem laudabilius , quo antiquitate nobilius. Fundavit illud sanguinis non mi-ntis , quam viscutis claritate eximius Petrus is Richensor Canonl-Cus tum Ecclesiae S.S. Simonis &Judae Goblariae. Annum hujus fundationis constituit Hein eccius diplomatum authoritate , tit ipse inquit, sic edoctus, I III. con sentit Chronicon Steder burgense, quod inquit: in annum IIII. Ecclesia in Richeniarg primum incep ta est. Unde non audiendum Chronicon breve saxonica diale-clo scriptum apud Leibnitium quod ait: Anno decimo Regni L thurii Petrum Canonicum funaas
monasterium in Rirchenberge. Annus decimusLotharii conveni cum anno II 3
Dotavit hoc caenobium idem Petrus praeclara liberalitate, totum nimirum Richenbergense praedi um eidem ex integro consignans: initio statim fundationis in praeposituram illud erectum Praeposi. rum pariter obtiniuit & advoca-zum , quamvis modica religiosorum societate provisum. Hein eccius observat anno primum II 3I. hujus loel clericos regulam S. Minoustini obtinuisse ad nitente Bernaris do Hildefensi Episcopo ; cui tamen aliquantum dissentire videtur Chronicon Stederburgense et iahoc enim legitur Gera iam prius Gosis lariensis Ecclesiae Cooniciam Deo ins rante , arctioris vitae nam Gosla-rienses secundum regulam Aquis- Sranensem, ut notum , vivebant majori ex propriationis libertate aes moris regulae tramitem con-evivisse se Patre ae Matre, se coranatis omnibus er eoncupissentiis mum
G postpositis ad Eexlefiam Dei Genntricis Mariae in Richenia e eum omnibus ad-se pertinentibus confugisse .er opus boum c quia ab ingressu atatis inceperat θ libere Deo vacantem , se ab omnibus se ab inretem ire
prehensibiliter adimplevisse , ct in brevi eidem Ecclesiae suae Patrem sid-
est Praepositum P praefectum fuisse.
Hoc necesse est contigisse ante annum II 3I. tum enim assump-