장음표시 사용
1쪽
aS partis the Foundations os sestern Civiligation Ρreservation 'oject
Reproductions may noti made Without permission hom
2쪽
This institution reserves the right to refuse to accepi acopy orde is, in iis uosement, ulli liment of the order
isoulo involve violationis the copyriunt lais.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIOCRΛPHIC MICRO FORM ARCET
Master Nega livo i Origina Materia a Filme Existin Bibliograptaic Record
6쪽
7쪽
, . . . . . . a. . . . . .. a a
uuamquam et locorum distantia et seiunctis civilium rerum rationibus emicitur, ut quae vel magistrorum vel civium ultro citroque commeantium communione Miscentum commercia, rara nobis Obiscum intercedant, non tamen committendum putavimus, ut celebrantibus Nobis inuarta Academiae Vestrae secularia issicium mostrum laesideraretur; neque dubium nobis est quin AEadem Mens si reliquarum Germaniae Academiarum omnium. Insignis enim haec et perpetua Academiae Vestrae laus suit, quod sicuti liberales litterae omnes communi quodam vinculo copulatae sunt, ita statuit etiam Academias Omnes, quae quidem ingenuo ac generos illas studi colerent, gloriosi laboris societate coniunctas 88e, quem animum vos quoque constanter retinere multis rebus robavistis. Quamobrem et betustum ineademiae Vestrae splendorem et praeclarum istum animum Vestrum cogitantes par est ex animi nostri sententia vota nos sacere pro Academiae Vestrae incolumitate ac perpetua elicitate enixeque cupere, ut sicut adhuc illa summo Dei . . avore servata est ac periculosa etiam tempora quae interitum ei paene certum assere videbantur, eliciter evicit, ita in posterum quoque si non praesulgens tam illustri gloria, quam suis seculis viri laudatissimi, es. Erasmus et Petrus Ramus praedicaverunt,
8쪽
at certe iis rebius omnibiis largissime instri icta et Ortiata perstet, quibus et salus eius et summa utilitas continetur. Nam vetus quidem illa celebritas, qua primis post renatas litteras seculis Basile enituit, liodie nec Vestrae nec alii ulli Academiae speranda est, cum insigni magistrorum laude urbisque amoenitate et humanitate civium allecta paene ex imi verso terrarum Orbe ingens Studiosorum iuvenum multitudo istuc congregaretur nec iis modo, qui praeclaros praeceptores audire poterant sed universae simul Europae iste quasi celebemnius quidam Optimarum artium mercatus esset ob typographorum Basileensium numerum amplissimum, qui doctrina, arte, industria nobilissimi praestantissimorum librorum infinitam copiam divulgabant. Sed ad saniani tantam ac splendorem eum, quo reliquae Academiae pleraeque Obscurentur, haud incile ulla iam Academia adspirare poterit nam neque tam crebrae neque tam litteris perniciosae publiearum rerum perturbationes hodie accidunt, quibus olina saepe Academiae aliae desolabantur, aliae illu- Strabantur, et est praeterea eruditi ipsa multo magis per terras Omnes aequaliter diffusa scholarumque et Academiarum numerus multo maior et doctorum virorum tam aequalis institutio, tam communia studia, ut qui vel maxime praeter ceteros ingenii doctrinaeque laude floreant, tamen quod et aemulos habent multos et Omne genus scriptis it quidquid in quoque insigne est divulgatur, non possint tantam quantam olim auditorum multitudinem allicere. Quo fit ut vel quae sunt Academiae nunc et magistrorum amae vari doctrinae omnis apparatu instructissimae, modum quendam celebritatis egredi nequeant certis illum finibus circumscriptum ac terrarum situ civitatumque natura quasi
praefinitum. Atque u egregi magnae gloriae facultas sublata est, ita singulis tamen
civitatibus tellus uequaliusque consultum videtur et Academiae ipsae magis coniunctae sunt communicatu studiorum perpetua diligentia et veritatis quaerendae ac defendendae communi amore. Vos igitur non dolentes amissunt veterem illum Vestrae cademiae splendorem, qui hodie nulli conceditur, Ortiter ac strenue, quod facitis, id muneris administrabitis, quod pro sua cuique Academiae natura impositum est; sed ut virtus ista Vestra divino auxilio perpetuo protecta magistratuumque ac civium Vestrorum rectis iudieiis generosaque liberalitate adiuta feliciter cumulateque praestare possit, quod Supientissimo consilio Academiam Vestram praestare voluit auctor eius ac conditor ius II Pontifex Maximus, piis votis Omnique qua ur est Observantia amicitiaque Optamus, rogamus. Cuius animi nostri ut interpretes sint misimus Obis legatos Academiae nostrae professores duos clarissimos, Curobium Iacobum Oe vi et Hermannum Leberi, alterum summis apud nos honoribus unctum, alterum nuper huc vocatum, utrumque confidimus et probe cognitum Vobis esse et ore gratum acceptumque Valete.
Dabamus Vratistaviae m. Septembri a MDCCCLX.
9쪽
Uum saeculo duodecimo atque tertio decimo leges Iustinianeae in Italia quasi reuiuiscerent, et iuris ciuilis doctrina apud Romanos olim celeberrima iam apud Italos denuo moreseeret, nullus populus a fonte recenti auidius hausit, quam Germani. Frequentes sedebant ad pedes magistrorum in scholis Italiae, utque assiduo labore eruditi et instituti cum in patriam reuertissent, tantum alieni iuris dignitati ac uirtuti tribuebant, ut posthabitis maiorum moribus et docendo et iudicando Sunam cum ardore pro illius auctoritate pugnarent suae cum ita essent, tandem factum est, ut Iustiniani uolumina legunt uicem etiam in Germanorum imperi obtinerent. Cum uer saeculo sexto decimo iuris Romani disciplina mirum quantum a Gallis rursus promoueretur, nouaque eius tractandi ratio iniretur, praeter exspectationem Germani eo animi impetu, quo illi in eruenda atque explicunda antiqui iuris monumenta incumbebant, minime se abripi passi sunt Licet enim haud pauci ad Culacium, Donellum Duarenum, Contium, caeteros audiendos profecti eorum doctrinum post reditum quoque domi coluerint ac professi sint, plurimi tamen nostrum neglectis et missis
Francorum studiis uix aliud quidquam, cum ad ius ciuile cognoscendum accederent, animo propositum habebant, nisi ut secundum ueterem consuetudinem per manus ab auis truditam, eamque saepissime aut omni probabili ratione destitutam, aut grauissimis saltem erroribus permixtum quotidiana hominum iurgia et lites dirimere scirent in eo enim iuris ciuilis artem consistere putabant. Neque quisquam Xuminabat, num re uera, quae in Oro dominabuntur regulae, cum iure Romano conuenirent nemo scrutabatur, si sorte hodierni ueterisque iuris discrimina alicubi apparebant, utrum posteriorum temporum Requitate, morumue Germanorum atque Romanorum discrepantia haec mutati essecta esset, an mera libidine aut imprudentia ab antiqua iuris sorma esset recessum. In ea potius causa sere omnes acquiescebant, quod ita se res haberet, itaque a maioribus esset obseruata Magnopere autem admiratio mostra augebitur, Si meminerimuS, ineunte
saeculo sexto decimo in ipsa Germania uiros egregios exstitisse, inter quos primum locum UdH-ricus Zasius obtinet, qui idem sere iurisprudentiae exercendae iter monstrauerint, quod postea Galli ingressi sunt ac ne tunc quidem nostros ad nouum illud iuris civilis scientiae genus transisse, cum Summorum iureconsultorum aliqui miserrimis rei publicae turbis et calamitatibus ex Gallia expulsi et in hanc terram prosus prosessorum munere in academiis nostris ungerentur. - Quae I
10쪽
eiae ditin titi 'amis sitiuo olim acciderint, si quaerimus, multa commemoranda esse uidentur. Neque m. min intram, erit emisque discordiis inimicivis, bellis, quibus et Germunorum imperium et iamia uiditio ex inbutitur, quam dissensionibus et controuersiis, quae de religione Intercedebant,
hominum animi illis temporibus a litterarum commercio, quod non arctissime cum rerum mina' rum cognitione puerorumve institutione cohaereret, ad studia prorsus diuersa uocabantur. Αωcedit, quod Gallorum in iure tractando nouationes Doc res publicae utilitatibus, nec priuato partium commodo uehementer inseruire sed iunium eorum, qui rerum gesturum memoria oblectarentur, curiositati satisfacere posse primo aspectu uidebuntur. Denique illi, qui actibus liberalioribus peram dabant, qua et olim fuit, et hodie est Germanorum socordia et negligentia, cum ab us, quibus rerum cura pertitissa erat, exceptis sane theologis, non ita magni aestimari solerent, et parcam modo mere dem quasi diurni nocturnique laboris praemium ferrent, plerumque rei prium unguinis summopere premebantur Qua communi sere doctorum homini tristissima sorte acerbii uuaedam et inuidia animos eomam inuasit Et occupauit, unde et sibi et sociis uitam insuauem ac miseram redderent Non ergo mirabimur, quod iuris ciuilis scientia, praesertim cum e peregrinis
terris euocanda esset, tune sedem commodam pud Os non inuenit.
Quae omnia epistolis aliquot oberii Giphanii, clarissimi illius Bataui, qui philologus an
potius iurisperitus sit nominandus, merito dubitamus, ad Thomam elidi mi nobilem Silesiae uirit m et Cratonem a Kriimheim imperatoris Maximiliani secundi medicum datis mirifice illustiantur. Quas ineditas adhuc o obliuione sepultas, quia omnes tanti uiri reliquias a temporum iniuria e senilendus posteritatique mandandas existimavimus, et quia res ibi narratas memoria haud indignas iudicauimus, oblata nobis opportuna occasione typis diuulgare constituimus. Insunt autem in Oino secundo et nono collectionis, qua mitterae a magno uiromim doctorum numero elidiger Urato-mque missae in bibliotlieea Rehiligerana Vraticlauiae usseruantur in illo numeris ι9 6 In ultero 4 50 signatae sunt, parum nitidissime exaratae, partim sestinante culam Scriptae, ut nisi cum summa molestia et industria legi nequeant. Describendi copiam eximia cum humanitate secerunt bibliotheeuo in digeranae praesecti, quibus uiris clarissimis, doctissimis, quoininus io quoque loco publie graiias quam maximus agamus, ten Perure nobis non Possum M . . . . Inter omnes constat Giphanium cum anno l567 Aureliae ad Ligerim utriusque iuris doctor
esset renuntiatus, mox cum regis Galliarum legato, cui nomen erat Paulo de Oix es Muret ep. I. b. 73. II. 5. Nonvelle biographio generale Paris. Firmin et Didot Tom. XVIII. p. 5 l .had Venetorum rempublicam misso in Italiam prosectum esse ses. Foppens Bibliotheca Belgica Bruxell. ι39. TOm. I. 928 Zei die Vitae professorum iuris, qui in academia Alinoraena ... inerunt. TOm. . Orimberg. 1770. p. 38. Biographie ghnerale Tom XX s. v. Gisse Q. Vnde cum Thoma Relidigero, tunc
Patavii commorante, cuius tamen in familiaritatem iam in Gallia peruenisse uidetur, frequens litteram in commeresuin habuit octo ex his epistolis in bibliotheca elidigerana exstant. Quae cum ex rerum nouarum metropoli, ut ipse noster rep. 83. Venetias nominat, utpote ubi ex Occidente et ex Oriente uenientes nuntii sibi occurrerent, sint scriptae, quid miriam, magnis partem eas expleri narrationibus de bellomini consiliis et praeparationibus, de proeliis et urbium expugnati nibus caeterisque id genus rebus, quibus lectoris curiositas moueretur, praesertim cum ephemermdum usus tunc prorsus incognitus esset. Vnde etiam potissimum rerum gestarum epiStoli Perscribendarum consuetudo illis temporibus apud priuatos inualuisse, consentaneum est. Accedit, quod Giphanius ea, quae nuntiabat, saepe a certissimo auctore, Gallico legato, cuius in cohorte ipse
uersabatur, acceperat, eaque amico summo cum studio Protestantium artibus menti, siue incumda, siue tristia semper tamen avide exspectata uenire sciebat. - Deinde uero, qui est mos doctorum hominum Giphanius et Relidiger inter se commmsicant, si quid noui uel memorabile in re siti raria alteri obtigerat, petuntque inuicem studiorum subsidia. Et maxime quidem Giphanium in eo occupatum videmus, ut antiquos libros, quos comparare posset, Rehiligero uestigaret, et m&earet ostremo priuatarum quoque rerum mentio fit. R diger etsi toto sere sexennio minor, nequo doetrina aut fama Giphanio comparandus, inulen huic Maecenas est summopere colendus Mox euin rogat, ut se comitem assumat in itinere riuod Romam Neapolimque sacere constituerit son 793 mox ea spe se destitutum deplorat atque inopiam excusat, qua coactus amico pecuniam mutuo acceptam nondum reddiderit ep. 80. mox bonorum a patre relictorum angustia oppressus
eum ab lectore Palatino professionem in academia Ruperuna peteret, elidigerum orat, ut apud illum causani suam agere uel adiuuare uelit ep. 82. 3.); tandem omni tum spe ubiecta ararum se esse confitetur, omissa elegantiore iurisprudenua ad quotidiana leguleiomam negotia transire, ut habeat, uude saltem uitam tueatur sep 86. En, quantis miseriis sine ulla culpa homo doctis-hiisti, hi diligonussimus paterfamilias implio'in movit' A. AA Reliquae septem epistola ad Cratonem Argentorates datae sunt, Giphanius tandem munus professoris publici nactus erat. Quarum maxime notabiles sunt quinque, quibus auctor Cratonem implorat, ut in causa Riheliana pro is apud imperatorem intercedat. Quam causam quantum equidem sciam, unus Zoidlerus memoriae prodidit in supplementis operis laudat Τοm. III.
430 14 L Norimb. 787, unde Hugo in historia iurisprudentiae ostiusti maneae d. 3. p. 3o Sq. et Baehrius in Encyclopaedia Erschiana ecl. I. Tom. 67 . . Gisanius sua mutuati sunt
20pere uero tota res schedis elidigeranis illustratur. Num praeter Giplim: --m O
Grompti trinae Tom. IX. No. 26-28. et ipsius Boumeri quaternae Tom. IX. o. 68-7l. bideminuemitantur, quibus Crato ut auctoritatem suam interponat, ab utraque parte Stanter rogatur.
Ut uero Ganius tu illas calamitates incideret, hoc modo auctum est Vetus intercessit inter Michaelem Beuuterum professorem, et Theodosium Rihelium bibliopolam, Argentoratenses, simultas Q. si 'minus orta, orto tamen nutrita et exasperata esse uidetur Beutheri improbitate, qua et neolartonsi typographo et Rihelio Stoidani intorpretationen Germanice a se concinnatam, addi- montisque siue m'uendidit ses p. 4 et L. Grempti ep. 27 ille qui lucri causa duobus typo- This Stoidani supplementum uendidit. x Qua do causa cum minus commode thelianae editionis: omplaria uenirent, hic librum denuo typis exscribere et noua quoque supplementa addere Onstituit quibus res usque ad annum I 574 gestae exponerentur; in ore sperans, ut Sua uoluminupo quam aduersariorum emtoribus placerent. Quo consilio Giphanium adiit suius semper sere: zus litterariis opera familiariter uti solebat, atque ab eo impetrauit, ut Sleidani commentarios 'sq o ad annum praesentem continuare polliceretur Paucis deinde diebus 1 promissa mestitit. Quas sex septemve pagellas Rihelius in linguam Germanicam transferendas curuuit, paucaque ad
2 6 1572 4573 45 74 phelitisinti itido eoeragit, quae Boutherianis additamentis adieci . cunctaque i, Bouiliori 6 in Stoidano adiunxit Ρriuilegio donique Caesareo librum a surimis rivalium machinationibus defendere studuit. ep. 46. suae diu anno διο publicata est.
No'ari non potest, Rihelium contra pactiones, quae inter ipsum et Belitheriam conueneriint, secisse eum editionem illam pararet. Quam ob rem euinem acerrime iratus et priuilegium m-
potari e6 usu quo a Riholio impetratum esse ratus, simul ueteri odi indulgen cupidissume