Oratio in theatro Collegii Regalis Medicorum Londinensis, ex Harveii instituto, habita die Octob. XVIII, an. M.DCC.XCVII

3쪽

ORATIO

COLLEGII REGALIS Μ EDICORUM LONDINENSIS,

DIE OCTOB. XVIII, AN. Μ. DCC. XCVII,

ROBERTO BOURNE, M. D.

5쪽

SPECTATISSIMO VIRO

THOMAE GIS BORNE, M. D.

PRAESIDI, SOCIISQUE ORNATISSIMIS, COLLEGII REGALIS MEDICORUΜLONDINEΝSIS,

HANC ORATIONEM

IPSORUΜ HORTATU IN PUBLICUM EMISSAM,

EA, QUA PAR EST, OBSERVANTIA,

D. D.

ROBERTUS BOURNE.

7쪽

Ν ΟΝ sum nescius, Praeses Dignissime, Sociique Ornatissimi, quam omnibus numeris absolutus orator is esse debeat, qui in hac Harueiana Celebritate dicendi munus aggreditur. Quod ad me attinet, Cum Considero qualis ego sim, quales Vos sitis ; meUm qUam CXiguum sit ingenium, vestrum quam limatum judicium ; quales insuper quantumque facundia pollentes fuerint isti, quos in hoc munere obeundo antecessores habuerim; haec cum Considero, Paullum abest quin me oratorii hujusce muneris suscepti graviter poeniteat. Verum equidem impulit me officii ratio, scilicet eXistimantem, aequum esse ut is, qui honore aliquo affectus fuerit, nullos labores, qui cum honore isto Consortium quoddam ha beant, detrediet; impulit animus in vos Colendos propensissimus, et vel dubiam OCCasionem mo vobiS COmmendandi arripiendi avidus; impulit midium quo veneror memoriam illorum, quorum laudes hodie sunt celebrandae, quibusque, si quid in medendo valeam, id

8쪽

magna CX Parte acceptum referri debet. Et profecto ego si is essem, qui quid frequentissimo hoc virorum doctissimorum consessu, quid hujus instituti splendore, et HARVE 11 proposito dignum afferre me posse Censerem, haud injucundus hodiernus dies mihi illuxisset. Adeo dulce est cum optimis ornatissimisque viris, Vivis, Versari; adeo gratum Optimis ornatissimisque viris, vita defunctis, debitas laudes persolVCrC.

Oro autem Permittati S, Ut, Priusquam ad eorum Commomorationem accedam, quorum ingeniiS et munificentia res nostrae in tantam amplitudinem Creverint, mihi vobisque gratuler, quod has res etiamnum nostras appellare sit datum. Nam veterum quidem injuriarum memoriam oblivione deletam volo ; scimUS autem quam hostili animo, quam instructa acie, manus hominum infensa nuper in nos impetum fecerit. Quorum Conatus

quid aliud propositum habebant, nisi ut in hoc Collegio perturbarentur et CVerterentUr omnia Θ Non agebatur do Contumacia reprimenda, non de mulcta huic vel illi circulatori, audacter malas suas artes apud Credulum vulgus eXercenti et venditanti, imponenda ; haeres, molestae quamvis sint, levioris tamen sunt momenti : sed agebatur de statu et dignitate Collegii, atque, ut ita dicam, de aris et focis nostris. Conjuravere enim multi, sive odio, sive invidia, sive, quod his temporibus nimiS grassatur, novarum rerum studio, sive honestiore quaviS causa permoti, non meum est dicere, sed qua-

9쪽

licunque causa permoti conjuravere) et quodcunque OpeS, quodCUnque industria, quodcunque solertia potuit, id omne in hoc Contulere, ut labes ad haretur auctoritas vestra; ut mores institutaque longa annorum serie Ponfirmata in desuetudinem abirent; ut Academiae nostrae privilegiis suis spoliarentur ; ut denique nihil esset, quod non loco dimoveretur suo. Horum Consilia conatusque VOS ea prudentia, eaque Constantia, quibus oportuit, repressistis et fregistis; atque ita repres istis et fregistis, ut se ultra Commovere Contra nos ViX posse videantur. Ideoque, ut diXi, mihi vobisque gratulandum est; gratulandum etiam Patriae, cujus leges adhuc integrae sunt et valent. Maximae insuper vobis agendae sunt gratiae, quorum ductu haec ardua negotia ad tam felicem exitum pervenerunt. Stat LINACR1 nostri Domus, Patriae legibus firmata, vestris consiliis munita, vestris virtutibus ornata. Stat, stetque, obsecro i diu

Quantus autem, ut in hodierna laudatione inde ordiar, unde omnia nostra Commoda Originem sumunt, quantia S is, Cujus modo mentionem feci, ROMULus noster, LINA CRUs i Cui sane iniquior essem, si sua in nos solos Commemorarem beneficia. Non enim ille Medicinae tantum promovendae, sed omni literarum generi, natus esse videbatur. ΝOstiS equidem quomodo, ab Imperatoris AUGUsΤ1 temporibus, inclinare labique

10쪽

sensim literae inceperint; quomodo, TRAIANO rerum potiente, iterum se erexerint; quomodo, haud ita multo post, funditus corruerint, Omnisque doctrina, omnes artes et scientiae, superstitionis et ignorantiae tenebris circumfusae jacuerint; nostis barbaram vocem OΜARI ', Mahummedani Chaliphae, Bibliothecae AleXandrinae par-CCrCire Cusantis, quantaque exinde calamitate affectae fuerint literae. Nostis denique quomodo, Capta a TVrcis Constantinopoli, tandem aliquando, post longam noctem, lux affulgere literarum reliquiis in Italia inceperit, artes scientiaeque Coli, hominesque barbariem exuere. Sub hoc tempuS natus est LINA CRUS , qui, pueritia doctrinae elementis impensa, Cum ferret aetas, ad Academiam Oxoniensem migravit, ubi studiis, quae tunc in Academia viguerunt, inclaruit. Nondum vero in Britannia literae squalorem excusserant; in Graecis literis plane hospites erant nostri. Britanniae igitur iis

Capta, anno DCXLII, a Saracenis AleXandria, JOANNES PHILO

PONUS, Philosophus, cum animadverteret Bibliothecam in urbe ista celeberrimam a victoribus nihili haberi, hujus partem a Duce AMRo sibi expetiit; ille vero precibus ejus annuere minime ausus est, veniam tamen OΜΑRI, Chaliphae secundi, quaerebat; qui his libris parcendum esse ne gabat, si enim in illis contineretur quod cum Alcorano conveniret, in Alcorano esse quod sussiceret absque illis ; si contineretur quod Alcorano repugnaret, neutiquam illis opus esse. Jussit ergo AMRus dispergi illos per halnea Alexandriae atque his calefaciendis comburi : et ita spatio semestri consumpti sunt. Vide Asu LPHARAG11 Hi or. 'nas. Latine a Pococtio versum ;