Oratio in theatro Collegii Regalis Medicorum Londinensis, ex Harveii instituto, habita die Octob. XVIII, an. M.DCC.XCVII

발행: 1797년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

tem, sed quasi cursu conficientem; conspiciebatis denique de tanta spe, subito, morte nimis acerba, dejectum.

Quam vellem ut nunc inter ViVOS Versarotur, mCDC,

nihil licet auribus ejus dignum proferentem, hodie benignus audiret, quocum olim benignus sermones et Consilia conferre assuevit lovam vellem quoque ut annus ultimus omnino Collegis nostris pepercisseti Verum enim vero non ita res est. Volvente anno, CADOGANU Μ mors oppressit. POC-tore erat hiC aperto, virili, omnia sine fuco et praestigiis agens. Imaginem viri in tractatu, quem de Podagra in lucem edidit, depictam licet aspicere. In quo, nullius vestigiis inhaerens, sed de seipso omnia depromens, sensus suos audacter in medium profert, de aliorum opinione securus, sibi cum animi sinceri esset conscius. Atqui CADOGANU Μ amisium etiamsi debita Commemoratione prosequamur, deplorare tamen ViX Possumus, quoniam annis et senio Confectus e vita potius CXCedere, quam eripi, videbatur. NeC esset cur sortem humanam fortunamque nostram hodie quereremur, si hic lugubrem Vocem deponere, caeterisque omnibus sociis salvis gratulari, daretur. Heu vero non datur l Nam, nobilem nos victimam poscens, ex omnium oculis et Conspectu mors illum quoque removit, qui toties alios a morte Vindica-Vit, pro dolori WARRENUΜ. Qualis in omni studio-

32쪽

rum vitaeque ratione fuerit WARRENUS CXponere, non

hujus in dicendo mediocritatis est; non nostri ingenii, expressam illius emgiem in conspectu vestro collocare. Qualis fuerit, vos potius vobiscum Colligite; Vos, qui familiaritate ejus utebamini; VOS, qui, CommUnia CUmillo consilia de aegrotis capientes, toties summam illius in arte nostra praestantiam vidistisque admiratique estis.

Vetat autem haec Harueiana Commemoratio, Vetat reverentia, qua erga eos assicimur, qui summi in nostra arte extiterint, vetat madium quo in vitas eorum, etiam ab ineunte sua aetate, inquirimus, qui fama floruerint, quominus de medico hoc celeberrimo PaUCa Proferam.

Natus igitur WARRAN Us in agro Sustoiciensi, honesito loco, Patre Clerico, puerilem animum Buriae Suffol- ciensis literis informavit, juvenilem honestissimis studiis, in Collegio Jesu apud Cantabrigienses, Corrobormit. Quos ibi progressias fecerit, praecipue in mathematicis disciplinis, ex honoribus quos illi, Cum gradum Bacca- laurei in Artibus susciperet , decrevit Academia, indicium licet sumere. Hae vero disciplinae, ipso etiam

HIPPOCRAΤΕ teste, multum ad Medicinam discendam conferunt: nam ad Filium, Μedicinae studiosum, scribens, ut Geometriae et Arithmeticae det operam, pluribus adductis rationibus, hortatur. Si sint autem, qui

Hunc gradum suscepit anno MDCCLII; atque inter Baccalaureos, quibus sua reservata est senioritas comitiis prioribus hujus anni, secundum obtinuit honoris locum.

33쪽

de mathematicis disciplinis non aeque nobiscum sentiant, sciant hi, quod caeteras disciplinas, quod Graecas Latinasque literas, WARRENUS diligenter Coleret; quod, tenacissima praedituS memoria, eorum, quae semel didicerat, oblivisceretur nihil. Talis cum esset, ad quamcunque se applicuisset artem, summam de illo spem sui jure Concepissent. Quod in suum, quod in publicum

commodum optime cessit, ad Medicinam se applicuit. Cumque ab hac arte discenda ad exercendam se conferret, Londini sedem figens vix se medicum professus erat, cum illius fama serpere inciperet. Quid Θ Cum non multos adhuC annos in Medicina exercenda posuisset, dignus habebatur, qui REGIS OΡΤΙΜΙ ΡΑTRI E-ciUE CAR1ssi Μ 1 saluti prospiceret, Μedicus Regius Constitutus. Jamque ille artem suam in luce atque sole

Collocaverat, unde fructus, qui antea se aliquatenus ostenderant, incrementum et maturitatem cito sunt adepti. Nam quo magi S WARRENUS civium oculos in se convertit, eo indieS magis de ejus in medendo peritia crevit opinio, eo magis a Principibus, ab Optimatibus, ab omnium ordinum aegrotiS, quaesitus est. Nimirum, in illo RADoL1v11 sagacitatem, doctrina atque humanitate insigni temperatam, ConspeXerunt. Erat enim in morborum natura distinguenda acutissimus, in curandis morbis solertissimus; sermoni autem ea gratia et facundia inerant, ut, assidente WARRENO, suorum dolorum obliviscerentur aegroti, adeo ejus delectabantur eloquio.

34쪽

Non quod vir ille eloquens, blandimentis et assentatiunculis tempus terendo, eorum, quibUS medicus affuit, favorem captaret; nihil liberali viro indignum, nihil otiosum, nihil, quod non ad aegrotorum res pertinebat, in illius sermone deprehendisses : omniumqUe, de qui

negotia citius expediebat. Illius denique, ne longum faciam, sive ingenium, sive doctrinam, sive mores, sive diligentiam ac industriam, nobiscum reputemus, in harum Unaquaque Virtutum absolutum illum et perfectum invenimus. Atque haec Cum ita sint, quid mirum quod

summis hujusce sevi medicis annumeraretur WARRENUS, quod maxima artis suae Praemia reportaverit,

quodqUe nomen, Una CUm MEA DII, RADCLIVIIQUE, Una CUm Vestrum nonnullorum nominibus, serae posteritati tradendum reliquerit Θ Vos testor quam in arte nostra emineret; quam aegroti illum suspicerent et diligerent, quam illum, undiqUe, medicUm vellent, ut, dum aliorum saluti invigilabat, non satis consuleret suae. Vos testor, nam ii estis, quibus, etiamsi ad illius famam

praedicandam mecum Conspiretis, minime tamen est verendiam, quo minUS vosmetipsos vestra sit mansura. Quaeret forsan aliquis, quae ingenii monumenta virille eXimius, scriptor, composuerit. Equidem non existimandum est, illi, qui tantum temporis in artis exercitationem impendit, multum lucubrationibus et calamo

superesse; neque postulandum, ut qui diem totum in

35쪽

agendo posuerat, noctem etiam in scribendo consumetaret. Nonnulla tamen scripsit, quae vobis in manus tradi, et actis Collegii medicis inseri, voluit; atque haec ejusmodi sunt, ut populari de illius in medendi arte praestantia judicio fidem faciant.

De caeteris WARREΝ1 virtutibus disserere, a nostro forsan Proposito alienum videretur; ideoque, quod ad has attinet, Viduae, Liberorum, Propinquorum, Amicorum luctus, oratoris vestri vice fungatur. Candor Vero, sinceritas, liberalitas, altitudo animi, hae virtutes et privatum virum Ct mediCUm aeqUC Commendant; quaS ergo non possum quin in illo emicuisse Commemorem. Tantus erat WARRENUS : atqUC Cum tantus esset, cui non in votis fuit, ut inter mortales quam diutissime versaretur P Quod quidem illi fatis non concessum: nam climactericum annum ViX CXCedentem CreptUm Vidimus. Famae quidem et fortunae satis ViXerat; publico autem commodo, cum tam multi CX illo penderent, salutemque suam illius salute contineri Crederent, PRrum. Haec ab imperito oratore de Viro hoc eXimio accipite; ab eo quem fors, non ratio et selectio aliqua, primum illius virtutum praeconem constituit. A futuris Har Veianis oratoribus, ab iis qui ipsius WARRENI magissimiles erunt, pleno ore hae Virtutes Celebrabuntur. Nam quo magis ipsi eXcellimus, eo Clarius aliorum eX-cellentiam perspectam habemUS; Ut, apud HOΜERU Μ

η Vide ILIAD. v. lin. Ia I et sequent.

36쪽

tum demum Dio ΜΕ DES inter Deos atque Homines quid interesset dignovit, cum mortalem ab oculis caliginem Μ1NERVA abstulisset. Vos interim ea, quae in manco hoc et imbecilli praeconio desint, cogitando supplete. Iidem orationi meae subvenite, qui Arti nostrae,

WARRENI morte aliquatenus amictae ac debilitatae, subventuri estis. Et sane id tandem mentibus nostrorum, in lenimendoloris ob tam peritum medicum defunctum, Occurrit, quod vos tales sitis, quales esse omnes certo sciunt; quorum nonnullos illius famae jam nUnc aemulos, alios illum aequis passibus secutos, et ad idem famae fastigium ProperanteS, aspiciunt. NunqUam defuerunt de vestro

numero, Praeses Sociique peritissimi, qui in Μedicina

principes et essent, et haberentur : qui hanC artem auctoritate sustentarent, dod trina promoverent, moribus honestarent. Nunquam defuturos esse Confido, dum

Ρatriae leges potestatem suam retinebunt, dum a vi et insidiis tuti erimus. Quid enim P Ex iis vester ordo componitur, aut qui in Academiarum alterutra temporis multum, sumptum haud parvum, in omnem liberaliorem disciplinam insumpserint, aut qui, ex Permissorum numero cum fuerint, liberalibus disciplinis studendo viam sibi ad hunc ordinem fecerint. Nam graviter errant, qui ad Medicinam, tanquam ad quaestum aliquem Vulgarem, animum praesentem et quandam quasi

37쪽

dexteritatem sufficere putant, ac non poti Us medicum varia quoque literatura instrui debere agnoscunt. Gra-Viter, mehercule, errant, qui in Academias nostras sed me rePrimam, nam nollem ut in querimonias deflecteret oratio.

Atque ut finem dicendi aliquando faciam, Tibi, Praeses Dignissime, Vobisque, Socii ornatissimi, salutem, felicitatem, bona omnia eniXe precor. PreCor Ut Cadom, qua hactenus, via insistatis; ut probis et literatis praesidio, improbis et circulatoribus terrori sitis; ut unde orti estis reminiscamini, et utriusque Academiae amorem servetis; ut literas, ut bonaS arteS, CaS PraeCiPUC, quae cum Medicina cognatione quadam propinquiori connectuntur, ut ipsam prae omnibus Μedicinam, studiosissime Colatis. Quo autem cogitationes laboresque vestri op-tRtRm metam Contingant, precor insuper ut Patria sit ConcorS et Prospera, ut legeS Vigeant, Ut ordo rerum maneat. Precor, deniqUe, nam literarum atque artium studiis armorum strepitus adversatur, ut det nobis D. o. Μ. Cum eXteris nationibuS Pacem: Pacem, dico, non instabilem, non infidam, non pretio et dedecore emP-tam, sed firmam, sed sinceram, sed honestam.

SEARCH

MENU NAVIGATION