장음표시 사용
11쪽
Poetu cum primum animum ad scribendum adpulisset admodum adulescentulus, nam virgini ipse se contulit in nubium parabasi, cui partum facere nondum licuisset eam sibi tabulam mente eoneepit conceptamque docendam confecit, tuae omnium maxime aduleseentuli et aetati conveniret et studiis ' nam quos ipse sodales puer in ludo, in palaestra, in gymna Sio cognoverat, quorum ipse aduleScenseXpertus erat aut morum modestiam atque integritatem nut perversa studia licentiamque, eos ipso tunc munerat virili piadam et iudicii et morum gravitate ac constantia - in senenam traducturus erat, ut per iocum risumque acerbe moneret et patres, quantum peccarent in filiis edueandis, et filios ipsos, quantam, si novam illam SophiStarum oratorum iu sequerentur disciplinam, et in ipsos admitterent et in patres et in patriam iniuriam. atque Daetalensium tabulam composuit, qua fratres illos,
rustieae et simplicitati et morum astitati assuetum, niterum urbanis voluptatibus sophistarumque nova institutione turpissime corruptum neque improbavere pueri fabulam spectatores secundo loco posuere iudices meaeni ei neci . Daetalensium sabulae argumentum iuventutis voluit institutumem esse id quoi maxime proprium fuisse iuvenis Oetae Vixdum e SchO- Iarum unibraculis egressi mihi tuidem videtur Bonsted quaest. Aristoph. 872 p. 9 ins
12쪽
sed temporum iniquitate laetum est, ut interiret haec
ipsa fabula quam Omnium primam summus Oeta ciVeshd GD αναγευsu M. nec Venere ad iane aetatem nisi Dagmenta non ita pauen quidem, sed litibus, si ceteros
audias vix alii tui magni de fabuli ipsa assequare. at ego nil illo minus oe mihi munus obeundum con-8titui, ut, si tun possem nil integrum fere reviteare comoediam clarissimam conarer qua in re haud scio an
non Oedipodis radium mihi suscepisse nemini videar, cui Sphingis aenigma solvundum fuerit tam multis mortalibus non Ohltum ego vero, nihil motus liminis invidia, id unum Opto titue eupio, ut tam bene mihi cedat res quam cesserit Oedipodi, qui Solverit aenigma, Occiderit Sphinga, uXorem duxerit Ioeasten reginam, regnum ipse sibi acce
iustitui autem libethim ita, ut primum ea, quae ceterie fragmentis oniecere de sabulla, asserrem, deinde quae
κἀγώ, παρθενος γαρ ἔτ' ἐν κου ἐξῆν πώ οι
τεκεῖν, ἐξεθηκα, παις δ' ἐrέρα τις λαβουσ' ανείλετο. 3 cs quae Frit Escho in commentatione de aetat Arist. rausatus Strat. 7: iiii luo casu accidit, ut, cum multi huiusce fabulae cr-Sus etatem tulissent, ante ne unus quidem locus Inveniri posset, e quo neXum orationis singulRrum personariis partes, totius denique comoediae dispositionem acile perspiceres. OS, quam tuam spes est fieri posse, ut alia missa prius aliquando suppleantur, dissipata alia connectantur ut avulsa in suo quodque loco reponantur, Sive repertis sorte, si quae virorum doctorum oculos nugerunt, siVe reliquis preti maras quam numero definitis, non dubitavimus tamen vel nune nostrum de Daciniensibus sententiam, haud gravissimam illam fortasse, Verumtamen ut in tanta rerum Obscuritate certe non ingratam dicere'. - Onsted I. I. . 10: quae ad ipsam sabulae actionem attinent, nucisSim tantum extant.
ipse nova excogitavissem, copiosius Xponerem, 08tremo vero, cum certa quaedam ne firma SSecutus essem,
ipsam constituere tabulam conarer partibusque interaetores, it par est. Histributis ad integrum quasi revo
ni tu a choro iuidem, ut a tuo nomen sabuli duxerit, faciendum videtur initium. fuerunt autem αααuῖς illi sive parasiti, ii ii appellaibantur nomine antiquo, noniiuivis convivae, tui ad enam luamlibet convenerant, Sed dives generis nobilitate et vitae probitate in8ignes,
ut ait Diodorus poeta domistus apud Ath. VI p. 23 D, tuo ex unoquo lue pago mos erat deligi, qui dicta die
tuovis ut videtur mense in Herculi sanis epularentur, lulparasiti ut ex omnibus agis secundum leges eligerentUr, rex archon iurabat in id autem Hereulis fanum iuod sui in Cynosarge, non ex germanis Atticis, Sed ex Spuriis parasiti conveniebant haec sere Bergi Ar. r. p. 133 Sq., cuius verba resert laydes rist. cum XII p. 98 sqq.)id unum dubium est, qua tandem ratione talem horum in orchestram poeta produxerit. atque Frit Z sche tuidem, qui doctissimum copiosisSI-mumque de aetatensibus libellum composuit, in praefatione magni aliquid de choro a Rankio gaudebat ullatum, tui primus omnium ad lueem protulisset Suidae locum, qui ipsum non minus fugisset quam in dorsium, quem quamvis corruptum pondere tamen longe quam linquaedam graviorem uerito censere sibi videretur: nam illud iam apparere regi archonti, qui non solum Lenaeis praesuisset, Verum etiam propria quadam ratione parn sitorum curam habuisset, aliquas Saltem partes demandatas fuisse et, quod aliquanto pluris aciendum 88et, plane intellegi horum aetatensium in orchestra cena8Se
13쪽
et . dum cenarent in orchestra ne spectaculum deesset cenantibus, patrem cum lio expostulavisse in Senena. est autem Suidae loeus s. v. Λαιταλεις hic: αιταλεις,
Ranke vero ipse in omni de Arist. vita . CCCXIid actum voluit regis rehontis opera, ut alterum quoddam drama in dramate, in ipsa comoedia quasi noVncom0edia post epulas ageretur, quemadmodum in Shah8perii fabulis, tuae inseribuntur Hamlet et A Summernighrs-dream alia luaedam dramata inserta sunt id a Rankio mirabiliter inventum amplexos video et Bergkium l . 13 sq. et Bothi uni Arist. D. I si sis.): qui interponendum ipsi inveniebant drama suoddam non ita ipsi Due talensium fabulae dissimile in tuo item serent Herculi alicuius epulae ac talia ut confirmarent Suidae fragmento illo in usumque verterent Daetalensium Aristophanis verba obseuriora, neredibilem in modum laboravere M po8t
4 atque Frit Esche riuulem ait hi uiti secutus scribere iussit ita in praelatione): ἐπιδείπνιον βασιλευς θέαντοι Λαιδαλευσιν, ἄσπε αξιον λογευν λογου anhe)
χαυι ιιενος TODr' ἐδείκνυεν. Burgh autem mutat λογων genetivo talem exhibuit lectionum: Toις αι Ταλευσιν, οἰσπε αξιον λογον sci . vesp. 54): iam Othe ali modo emendandum ratus versum scripsit ita: ἐπιδείπνιον
εὐσπερ θέαν οὐθ' ὁ βασιλευς ἀξιολογον τοῖς δαιταλευσι χ' ιζομενος ἐδείκνυεν.Blaydos vero, ut ne ipse taceret de tali loco, tentavit ita: βασιλευς ἐπιδείπνιυν
νοῖς δαιναλευσιν υσπερεὶ Θέαν τινα
Rankium viri doctissimi emendando, suptuendo, in iamborum numerum redigendo, ut satis mireris tantum vel laboris vel euminis vel temporis consumptum ad expediundum locum unum omnium expediti 8Simum. nam iacent omnes illae virorum subtiliorum de tabulis interponendis fabulae una Oupii annotatione, qua ille dudum non Aristophanis esse, sed Theophylaeti Simo-
cattae, scriptoris Bygantini, eum locum unus Verissime docuit.
exceptos enim tradit Bygantinus ille a Chosroe er-
Rarum ego epulis esse Romanorum Persarumque duces β): tuae epulae eum in medium proce88issent, Brygacium ducem Persam, tui, eum ad aramum a rege defecisset, a Romanis proelio aptus regique missus esset, Vinetum auribus nasoque abscissis introductum esse in luem eum convivae satis illusissent, regem, ut post cenam singulare quoddam spectaculum convivi e X- hiberet, stipatoribus ut interficerent praecepi8Se. haec sere Theophylaetus ille quem quidem assumpsisse sibi tali in re poetae comici versus, quos forte meminisset, ut exornaret orationem suam splendore quodam ac susto,
ριέσον παραγεται, θῖνα καὶ or ἀναπηρος οτε δὲ παιγνίων τοῖς δαιτυμοσι παρανάλωμα γέγονεν, ἐπ ιδείπνιον ὀ βασιλευς θέαν τοῖς δαιταλευσιν ἄσπερ ἀξιολογον χαριζομενος τοῖς υπασπισταῖς Τοῖς περε αυτον ἀσήμο προσταξας θεσπίσματι, τῶ θριπτι τῆς χειρος, θανατι Tovro ἔκδίδωσιν κτλ.quo ex oeo id aliud elucet τοὐτ' ἐδείκνυεν Suidae verba esse, non
Sim attae, ideoque ortasse in αυro δεικνυε corrigenda ita: Drως
14쪽
haud vereor, ne quis dicat neque enim regi arctioni probabile est locum fuisse in comoedia, quamvis suspicatus sit Frit gehe, et totum illum locum infra lacile apparebit
alienissimum Sse a sabula. nec minus non posse tolerari horum cenantem intellegitur ex aliis duobus locis, quos Frit Z schium p. 23)Bergkiumque p. 136 secuti attulere viri doctissimi,
quibus locis, tuanam ratione introductus a poeta chorus sit faeillime possit disceptari. primus est locus Orionis p. 49 10 και Ῥαιταuῖς ρδεια
σταντες χοροὶ cirDoντο pio adhibito de choro explicavit
Bergk p. 136 ita: eonvivio nito eosdem, tui ellulati
essent, tam luam horum prodi SSe in orchestram. sane quidem nihil verius es id unum miror, non ostendisse virum doetissimum in plurali χοροί, i luem tuidem eis, imi antecedunt, pluralibus δειπνουντες et νασταντες facile adductum apographum falso scripsisse satis credibile videatur. namiluod affert duos choros fuisse et virorum Ρntrum et adulo: centium filiorum, qui patres secuti essent, non ita videtur probabile: aut enim fallor aut non cliori duo erant, sed hemi choria duo, unus chorus. Sed ne δειπνουντες quidem tolerari posse arbitror; nam unum noristi partieipium δειπνησαντες recte cum νασται rες articipio cinaiungi pro certo habeo totumque locum scribendum censeo ita ἐπειδη
ἐν ιερω υρακλέους δειπνήσαντες και ναο ζαντες χορος ἐγένονΓο.
alter locus est tymologici Magni p. 286, 19 sqq.:
δειπνοιντες ἐγίνοντο recte Mindors γενοντο χορος. quem locum facile ita interpretor drama id esse gestum, factum etc. dici autem dramata etiam ea, quae 98 quidem Vera dramata non int, sed a Scaenicis tantum per imitationem - 15 agantur, it dramata ἐν ποκρίσει iVe ut quae per simulationem tantum fiant in scaena ab actoribus, ut sit apud Aristophanem . iam haerere licet de eis, quae sequuntur, Verbis ἐπειδη
ἐν ίρφ Ηρακλέους δειπνουν im, δειπνησαντες, ἐγένοντο χορος quae verba quid hoc ipso loco addita sint a grammatico, parum liquet. atque Berg. p. 136), cuius verba refert Blaydes p. 101), obscurum dicit totum locum nee satis integrum: at equidem hac in re in dorsi ed. Arist. Ox. I p. 526 auctoritatem sequi malui, qui delendo
sanandum locum constituerit nam teneo id quidem, alienissima esse ab hoc loco verba illa ἐπειδη - χορος, neque habeo, qua ratione interpretando coniungam cum eis, tune
antecedunt de simulatione illa Aristophanea. aeutissime vero indor verba illa clio loco removenda ad alium superiorem locum addidit ita: l. 2bl. 40 Ῥαιταλενς
tum a Dindor fio mihi persuasi, ita de illo altero haesitavi, quanam ratione ad hunc ipsum locum delata verba ab superiore illo demonstrarem. atque deliberando inveni haec, quibus, si velis totam dimicultatem fastile expedias si recte ac vere se habet Dindor fit illa eonidetur audaeior, id quod non dubium mihi quidem videtur, factum est, ut ap0graphus quidam
si parum recte Berg p. 136 sq. sabula illa, quam interponendam constituit, inductus haec verba explicat de actoribus, qui se ipsi, ut n
itramate interi Osito, imitarentur, dicta esse nam tune in Vit reguntur, ea per inlitationem ac simulationem in scaena rei'etuntur eaque Dinsimulata vero nomino vocantur δραματα, quasi Vere acta et non Simulata sint.
15쪽
- 16 Suppleturus, quae superiore loco omissa essent, falso ad locum inferiorem deserretur at tui non potuit ita salso deserri, nisi oculis deceptus similitudine quadam verborum utriusque loci communium iam non invenio similia iis locis: φ ο δραsre Ἀριστοφανους in οφιασται Λαιταλεῖς et ως εν ποκρίσει, ως νησιν Ἱριστοφανης ergo nihil aliud video quam omissa esse alio errore post commisso verba illa similia ideoque ad sanandum locum a nobis iam inserenda. age igitur, adde ad alterum locum εἴς φησι, Ἀρισrο ιανης verba similia D Λαιταλεουσιν iam utrumque locum habes restitutum ita:
ceterum ex his ipsis locis non solum venisse in orchestram chorum pullitum et non epulaturum intellexeris, sed etiam aliud, si pilaeet, inveneris aetatensium Dagmentum , ῶς ἐν ποκρίσειμ, quo de fragmento infra paucis eXp0DemuS. sed de choro quidem aetatensium aetenus satis enim mehercule ex Herculis sano post cenam egre88um potum et epulatum non in petulantiis, ut suspicor, iocisque in orchestra postremo ut chorum constitisse apparuit. iam tempus est ex orchestra, si placet, in eaenam ascendere, ut ipsius fabulae VeStigia persequamur.
illum in quo filii nequam petulantia et in patrem m . ,. . mbdiberitor perstricta esset; sed mutata
I .. tas, d eo tu seu servo nescio qua in alia tabula parte narrari φ Uy' ' . . .,
ιυ Οἰλῆ eito tirocurare debuerit, a cultu Hercu id,
diret, a rotirendos esse ad eum prologum versus
iungendos inter sese arbitratur Ita:
in agro sive ruri D P non esse stri sim neque labastrum.
16쪽
nam dixisse patrem de filio rustico et rugi es. Bergh
p. 155). ceterum totum eam oratiotiem etiam in colloquio senis cum tribulibus suis inter cenam locum inbere potuisse idque veri similius videri propterea, quin, quae illis contraria de filio urbano memoraret iratus seneX .ihi, tib uλλ' - γ υρ ιαθε ταυ ε ιον 'ε ι Ποντος,
iambicis tetrametris conscripta essent; ad quod genus metri, alienum prologi transire a senariis potuisse virum bonum gliscente nisectu. audio ego quidem sed primum dullito de cena nam in orchestra cenandum erat tribulibus illis ut ehoreulis. in Senena autem proli gus agendus. Iam quid senex ille pater, eum accumberent illi in triclinii cenaturi nee umberet ipse, ni fallor nam fuit ex parasitis verum ubi quaeso accumberet in orchestram igitur descendendum ei erat; at quid negoti aetori in orchestra, ut quidem in scaena una gerenda aes 'it' ac ne quis gamemnona Aeschyleum vel Cassandram obiciat in orchestram advenisse et non in scaenam nam curru illi vehebantur nee loeus fuit neque aditus in scaena curruis dum vero exorchestra ascendebant in scaenam es hic OSter cum primum in senena de filiolis disputavisset nescio quae, 08t, ne Xeluderetur cena, in orchestram descenderet at enim ipse mutata sententia Bothe colloqui senem voluit inter cenam eum tribulibus de filiorum moribus; in enim manibus, opinor, garrulo illi os oppressissent ceteri, si talia dicundo locum omnem atque hilaritatem n cena prohibere conatus esset. - atque talia cum inter sese collocuti essent cenantes, in scaena tabulam aetam esse interpositam illam ), qua servus callidior inter cenam aliquam
domesticam eam enim tum ipsa tabula communem fuisse 'erum stupidissimum ludificatus esset. talia Bothe, cuius ratio ne cui probanda videatur, non timeo nihil enim video perversius. iam intellegitur, quam non absolverint aut restituerint
prologum viri subtilissimi id unum extitit certissimum,
non fuisse patrem ex parasiti neque cum parasitis ei
ullum de filiorum indole inter cenam colloquium. atque haec quidem de prologo iam de pisodiis quae vocantur audiundi sunt viri doctissimi ac rit g schequidem p. 103 mirabile quiddam excogitavit, quo ristotilianem suspicaretur totius tabulae finem et subitam causae Sc quae patri erat cum filio nequissimo inclinationem secisse intellexisse poetam nec patris Senis querelas, qui dissicilis, querulus, laudator temporis acti a Se puero, castigator censorque minorum iure haberi posset, solas sufficere nec vero ipsius luxuriam filii, quoniam illa aetas, cerea flecti, blanditiis voluptatis ac vitiorum illecebris non facile resisteret, sed per deos in8igne quoddam scelus, quo novae disciplinae alumnus se obstrinxisset, addendum esse placuisse maxime parricidium; quod iam dudum monstrare debuisse illum locum euius vim nemo unus ad id temporis perspexisset, Tryphonis
apud Athen. IX, 400 a de lepore:
nam leporem diei marinum, animal venenatum tam in potu quam in cibo dari solitum, quod nefarius servus mali filii instinctu strinxisset et pelle nudavisset tunc demum intellegi, cur perditus coquus exclamaret peri8Sese, quippe qui in eo esset, ut deprehenderetur. miror equidem doctissimi viri sagacitatem neque St, cur defendam filium de veneficio a tanto viro accu8atum;
8 iiunm nil salmiam non auo fragmenta vir loetus rosor p. 60 sqq. θ. - 13 i. e. Tr. 203. 202 212. 200. 14. 215. 213 206. 205. 219. 201. 204 d. och. - ad eandem roseri Berir is 203. 200. 204.
17쪽
21 sed talem fuisse finem comoediae propter unum illum VerSum, quem non minus recte de lepore silvatico interpretari licet, non possum a me impetrare, ut credam; nec video, quid obstet, quominus ipse, si possim, alium snem inveniam. itaque missum facio leporem sive marinum sive sil- Vaticum ad eam enim scaenam festinat disputatio, qua de morum ac Studiorum pravitate expostulantem secit poeta patrem cum filio ac totius fabulae potissimum institutum ac consilium illustrabat. cf. Berg p. 138, cuius verba resert laydes p. 101. quam ad scaenam retulere longe plurima fragmenta viri doctissimi et metro anapaestico et iambico compOSita, quae cuncta ad litigium quoddam pertinere acile tibi persuaseris. sunt autem primum versus anapaestici hi:
o ratam. 212 Bl9 de verbis placet aliquid Odere; nam de . 3: o ais υν σος hao δ' κτλ. multum laboravere viri doctissimi sed quod adhuc emendationis allatum est, non ita videtur probabile. Fritzsche quidem quo leoniecit p. 44y ἡ μὲν ο ς σός, ἔριος δ' ἰυro αδελφος aer t. , non
Vereor, ne ui Probarit. concedo ego quidem, nam quis repugnet υν, ηνίαν etiam in stolidos homines et in stuItitiam dici, ut apud Romanos suem Minervam, suem oratorem, ut apud Pindarum Βοιωτίανυν id unum teneo, quo facile suem omnem everias si fratrem ille suem Vocasset seque simul illius suis fratrem, ipsurii hercule ridiculiun fuisse.
quibus de versibus ita explicant patrem cantare aliquod pristini poetae carmen filium iussisse, quemadmodum
in nubibus iuberet Strepsiades pater Phidippidem filium es Dindor p. 30. Bergh p. 143); tum eundem de
Homerica dialecto ex eo quaesivisse, ut, quantum non didicisset, ipsum convinceret; sed filium, cum Homerica illa ut prisca obsoletaque nesciisset, ipsum alia de iure, de Solonis legibus legumque formulis obscuris vocabulisque reconditis quaesiisse a fratre, ut, quanta ille esset ut agrestis inscitia, ipse convinceret ses Berg p. 14b, cuius verba referunt Bothe p. 6 et Blaydes p. 108 Sq. - Kock p. 449.)2. πβ id παρανοία πορνεία Bergh καί αναιδεία,
quae verba senis esse in filium male moratum dicta, postquam in manifesto scelere deprehensus esset Frit g schep. 60 cs Berg p. 143.
quo versu filium, gravissimis patris obiurgationibus ac querelis Xeandescentem, peregrinitatis se illum minari esse postulaturum Bothe p. 70ὶ nam poeta comico hoc dignum esse, quod novitiae disciplinae nefariam audaciam ut Stenderet, ipsum parentem a filio in ius rapi secisset Berg p. 153, laydes p. 114, qui utriusque Verba refert. atque hunc ipsum versum suspicatur Frit Z sche p. 60 , nisi forte vehementer erraret, totam illam Scae
iam ipse, cum μεν υν articulas prorsus non tollendas esse Rrbitrarer neque R Pronomine Dro substantivum Io nimis abhorrere, ita sere conieci ἡ μεν ον σος υἱος, ἔριος δ' ἀδελ ιος φρασα τω, τί καλουσιν κτλ. in sequentibus versibus cum incerta omnia dubiaque essent, Se id Ieri et Do braei emendationes elegantissimas recepi δυίους
18쪽
quibus verbis inter alia mensam urbanam suam descripsisse filium suspicatur Bothe p. 5.)post anapaestos ad idem litigium retulere iambos tetrametros hos: l. 'Hἐbi, uλλ' οὐ γὰρ μιαθε ταντ hιου πειιποντος, αλλα
quo versu dicere patrem Senem, qui aegre ferret, quod tam male essisset sibi consilium, qui puerum in urbem bonis artibus instituendum misisset, depravatum autem recepisset Berg p. 151, cuius verba refert laydes p. 105. f. ock p. 446.)2 sq. sit. ηυι ει ς υσυ ἐγχελ ς, 9νσους χέων κικν DNς, quibus verbis reprehendere patrem in filium, quod lae-vem genam et capillos artificiosius compositos gereret.
cam calamitatem, eonqueri de nimia iudieandi stupiditate deque legum novandarum studio, quo Atheniensium animi tenerentur nihil praeterea Athenis inveniri. Bergh b. .
10 exhibent libri inni suam quartum versum verba haec: κυχίκων ριέθυ ηδέως καὶ τίλως, de quibus diversa secutos video viros doctissimos: retinent alii, corrigunt, emendant laborant Frit Esche p. 82-88, Bothe p. 4), alii dolent, ut ab interpolatore quodam dilita equidem delenda esse mihi persuasi, cum nihil aliud viderim nisi κυλίκων pro glossemate additum esse ad Ἀακαιναν genetivum, μέ3 xi y καὶ φίλον nam ita corrigenda verba constitui ad ιον οἶνον .
quae verba dubium esse, utrum sene de improbis calumniatoribus, quorum tum magna Athenis copia erat Bergi. p. 152, laydes p. 116), an de se gloriabundus filius improbus dixerit. Kock p. 447. cf. infra not. 30.)
quibus versibus id conqueri senem, quod Athenienses temere prosunderent pes publicas, quibus, si maiorum exemphi sequi vellent, muri restituendi et naves comparandae essent. Bergi p. 152, cuius verba refert laydes p. 222. f. ock p. 448. - ceterum lios versus singilhitim allatos a Suida quid in unum viri docti coniunxerint, parum video vide infra not. 1.)post tetrametros iambicos constituerunt trimetro huc
quibus versibus Frit Z sche p. 47 sub finem comoediae suspicatur oeum fuisse nani prioren locum Ποος et uiri ni λεγν D. 222l212), ubi Sene filium, tamquam aliquis veles, leniter icessivisset, tum secuto eo eSSe
19쪽
finem Vergente paulo ante, quam iudicium rite instrueretur, de moribus adulescentis vehementer conquestus esset maximeque prodigam nebuloni luxuriam notasset, qua,
ut nimio equorum studio in nubibus Phidippides, omnibus
senem bonis, nisi tandem Occurreretur, VerSuru eSSevideretur tum vero iuvenem tot quae sibi obicerentur, probrorum impatientem in haec verba erupisse:
audio equidem virum doetissimum; sed quae de luxuria filii prodiga tali loco narravit, ea parum intellego. nam quae eis, qui antecederent, versibus in filium pater dixerit, ex ipsis, ni salior, qui sequuntur, qui praesto Sunt, intellegere licet num vero de luxuria filii pater vel verbum memorat nihil minus; quem sophistam aut oratorem singulis suis verbis imitatus sit, hoc non sine risu atque ira pater edocet quid igitur ante hos versus dixisse patrem statuamus nihil aliud quam artificiosiorem eius orationem nec tolerabilem esse, ut qua sophistas illos oratoresque netarios turiliter imitaretur bellum ipsi quidem ut puero et pulchellum id videri, sed aliis auditu turpissimum tum puer
ille indignabundus, quod talia curriret pater morosior tu Vero, inquit, capulus es et unguenta et vittae . e. npulari SeneX, cuius morositas atque importunitas vix possit perserri ad quae senex clamans: hoc illud est, inquit, quod modo verbis attigi et eupulum tuum a Lysi- Strato petiisti. U)II multum versatos video viros doctissimos in his versibus corrigendis nec tamen, opinor, emendatione opus est. nam Othe quidem, cum in primo versu mutavit αλχων σορέλλη, καὶ μυρον καὶ ναίνιαι i. e. liorum esse ista et unguenta et vittas, nihil attulit sane iuidem dicimus, id quod ille πυξ καὶ λαξ prohibet, senem inessum esse et unguenta et Vittas, non profecto, quod in fingit, ea unguent vittasque,
quid igitur de luxuria morumque impudentia num prius expostulasse dicamus patrem cum filio, id quod
profecto attingere non potuit nisi cum summa quadam ira utque ardore cf. d παρανοία και αναιδεία se. 226 211.)- ac cum ita expostulasset, tum demum de parvolis istis vitiolis nimii orationis ornatus ae sophistarum imitationis cum risu quodam ac ioco verba fecisse at Vereor, ne qui hebetiores nos iure dicat, ut qui ne id quidem satis cognoverimus a minoribus ad maiora patri
expostulanti pergendum suisse non igitur ad finem illius litigii hunc locum, imo ad ipsum initium spectare con
tendimus. r. sta Si ox αισχυνονιιαι To ταριχον IOUTOVὶ
quos versus dubitat Κο ok p. 441J utrum in improbum
quae ad cultum pertinent elegantiorum hominum et iuniorum, sed quae nil curanda mortuorum corpora, quale Orpus esse patris capularis dicere non erubuit filius. - in sequentibus versibus nova quaedam et inusitata verba indagavere viri doctissimi qualia prompsisse filium ut Oratorum imitatorem suspicarentur pro arαπλαγησε quidem librorum invenit Bergh, quod in Hesychii glossa est, καran λιγήσει i. e. de gradu deicioris, tum ἀποβυσεται pro αποβήσεται quasi verba et non Os conser-ciatur , quod oc mutavit in ἀποκείσεται. - miror ego quidem, quRnta illi sagacitate hinc illinc contulerint, unde emendarent emendationes ipsRSut Probem, non adducor nam satis mihi illud terrore concutiere Orn- torum illam nimiam gravitatem verborum iu in rebus minoris monienti speciem ac vim Significare videtur, nec minus hoc alterum ad finem aliquem evadent verba tua Alcibiadis perfidam illam ambiguitatem ac providentiam. Ionge aliter sentio de καλοκἀγαθ εῖν verbo, quod idem coniecit Bergh. nam quod senex, unde petierit filius, nescire se clamni, ex eo repparet inauditum aliquid filium attulisse huc adde varias librorum Iectiones, e quibus facile καλοκαγαθεῖν verbum quamvis novum atque inauditum recte conieceris. - de Thrasvmacho rectissime Och, Sue vernium de nubibus p. 27 secutus, absentis sophistae ridicule implorare Patrem auxilium XΡlicat, quamvis acriter repugnarit Fritzsche P. 53 sq. cf.
20쪽
quibus versibus oc explicat p. 441 certare inter
sese fratres, uter subtiliora didicisset ac cum probus de utilis scientiae a se collectae copia dixisset, improbum respondere ridiculum; num illum artium utilium scientiam possidere sibi videri cui probum illum se certe quaesivisse illum vero statim e ludo, in quem pater
disset, acerrimam poenam minari patrem videri itaque fratrum expostulationem fortasse in modum litis institu tam fuisse. cf. Berg p. 153.
quibus verbis filium improbum suspicatur oc per ironiam fratri de unguentis suis quie luid velit sterre. 6. I,4 y ἐγ ν ae δε χαλκίον rore In rc κοτταβεῖον l
quem versum improbo attribuit octi ineptias fratrem aliquas didicisse se vero multo utiliora, cottabi ludum
scoliorumque cantum.12 sic ipse, libromam lectionem secutus, correxi, ochii tenens rationem, qui ἐζήτησα ριήν primus emendavit. - de aliis ad hunc Iocum coniecturis vide Ochis. 441, laydes . 121.13 quo in fragmento explicando et emendando nimium video laboris
consumpsisse viros doctissimos ne lue inmen. luod Probes, Mecutos. atque Frit et sche quidem p. 95 sqq. primum . ne obsium, Gro l-dechium, Schweighauserum, in dorsium reprehendit, quod magno errore tria verba Tnυr' ara Orreeβεῖον non a Comico, sed scholiastae ver ipsius Athenaei interpretatione Prosecta esse Statuissent; dein in dorsium reicit, qui trochaicos versus suisse suspicatus esset; iam ipse iambos tetrametros asser hunc in modum: ἔγνω εγωγε χαλκιον ου 1 εσrι OTTαβεῖον,
quae Xplicat ita: tene equidem est hoc vas, cottabi ludo destinatum; sed praemium te oportet constituere et myrtorum ramulos apponere; nam in fine verbum deest) . nam senem suspicatur locutum haec esse, qui ἀλλ' u reo μα, ' τα Dr' μου πέμποντος supra queStu eSSet, quocum hoc fragmentum et metri et sensus necessitudine conveniret vidisse enim senem tum filium malum, tum reliquos epulones 3 Iudentes cottabo; quam Iudicram voluptatem in Herculis alumnos 3 egregie cecidisse. admiror equidem summi viri doctrinam atque elegantiam ut probem, non adducor. nam eum desidero equidem senem, qui de conviviorum luxuria epulones istos, e quibus filium statuit Frit Esche iratus acrioribus verbis persequatur iam video senem aliquem imbecillum stolidum, qui cotta-bei astans, cum ludi rationem nesciat, multis verbis, ut intellegat satis pro ingenii tarditate, docendus est cf. Cratin apud Athen ib. TOνκoryαβον PO ένTας π ατρικοῖς νο ριο ς); atque ubi satis cepit, tum o simplicitatem et senilem et rusticam - repetit, quae Odo O-gnovit, scilicet quo firmius memoria ipse teneat longe aliam emendandi rationem iniit ergk p. 150), qui satis facili mutatione Tovro
ἐς ὁ κοτταβεῖον scripsit, ut alienum illud dicatur praemium propositum esse ut Rhenum tene ego quidem vas illud fuisse, quod cum aqua repleverant, ludum illum acetabulorum mergendorum inibant; quod pro raemio constitutum esse ab adulescentulis cottabi studiosioribus Berghio Parum assentior. - iam Bothe locum correxit ita p. 9): ἔγνωκ' ἔγω δε χαλκίον τουτοις ἔπι τὰ κοτταβεῖον ἱστανα καὶ μυρρίνας:nam praeter alia, quae calleret, dixisse filium nequam etiam cottabi ludum sese didicisse subtiliter inventum, sed parum probabile vel propterea, quod ab thenaei Ioco, quo de praemio agitur, prorsus abhorret rodi θλον Ἀρισro ναννὶς ἐν Λαιταλευσιν Ti. . endem ratione Omiit Kockii illa, quam supra attulimus, audacior scriptura, qui deletis quat-