장음표시 사용
21쪽
li alii legem re vera At lienis ditisse i impi illibus l0cis, illibris rat0res diis meliti0liem factulit, probatur. Qu0d argumentum legis attinet, ii allieimio, qui ipse qu0que formulam penuinam cenSet, assentior Statui ut vel vivo marito res pieteri filio tradantur, mater autem ipsa in tutela mariti maneat. Alii quidem viri d0cii, ut de tegerenus ' putauserunt epicler0n in tutelam qu0que filii vivo marito transire; sed li0 praeceptum re Vera Athenis fuisse ne illi per Se verisimile est neque i ic loco ulla V0ce Significatur, cum explicati 0rat 0ris, quae Statim Sequitur, n0bis nullius momenti esse debeat. Item in numer legum iereditariarum liabenda est haec 1 0rmulti, quam rat0r in i 29 reeitari jubet:
De scriptura hujus legis pauca praemittenda Sunt. Libri scripti 0bis praebent χλη ' νυ aut τὼγ P κ It
in καρων mittendus est. Tum libri in extrema liarte habebant mix/κυ, qu0d Hier0n. V 0lsius recte mutavit in
Qu0d additamentum eum quaerendum Sit, utrum recte p0Situm an alium grammatici alicujus c0mmentum Sit, nunc de t0t legis argumento distilitemUS. Per se enim, Si mittitur accuSatiVu g κυτ I, dubium esse p0test, quae V0X 0gitando addenda sit ad Verbum in ad ad Versari0 Verbum pertinere n0np0test, cum de e0rum Sortitione dicatur aut i γαυεti aut
es Isae orat. 8 g t 0rat. 04 2. es. l. l. p. 10 adn. 2. es an Stegeren, de conditione civili seluinarunt Atheniensium secundum juris Attici principia. Woll. I,3 p. 102.
hitie explicati0ni recte Sch0emannus, qui accuratissime de hac leges disputavit, opp0suit sortiti0num judicum in judiciis, quae sunt de hereditatibus, null0 0eo menti0nem
fieri tum exspectandum esse arch0ntem, quo adh0rtante omnin licuit thesm0thetis s0rtiri, commem0rari, deinde nullam esse causam, de qua thesm0thetae mense Seir0ph0ri0ue non 80rtirentur Quarum issenSi0num ultima, quae quidem hirimum Valet, non eo tollitur, qu0 Hudt-Walcherus: contendit per mensem Sciroph0ri0na justitium fuisse; nam vir d0etissimus id nullo l0c probare neque aliis persuadere p0tuit, inim ultim mense multa judicia habita esse putandum est, ne causae in Sequentem annum differrentur Quibus de causis Seh0emannus rectiSSime Subjectum utra νυτα et 0bjectum iaci intellexit, ita ut 0ce: Set legis argumentum: arch0n primu S, ad quem mneScausaes hereditariae civium deferendae sunt, partibus
thmpus destinat0, qu causa agatur. Sed cur hoc per mensem Seir0ph0ri0na 0n fiat, Drte quaeras Res n0n ita obscura est Si enim archon Scir0ph0ri0ne demum de judiciis e0rumque temp0ribus 80rtitus esset, sa0pe ' necesse suisset causam differre in sequentem annum, quo tamen ille arch0n jam magistratu se abdicaverat. Cum autem jam per Se c0n Sentaneum Sit eundem magistratum, a qu0 anacrisis facta erat, in judicium itu0que causam induxisse, id Athenis etiam lege statutum fuisse videtur. Voces igitur es dira γνω 0gQ0e aptissimae Sunt Sed quaeri p0SSit, num jam in genuina lege exstiterint. Cum autem apparuerit maxime dubium esse quae o Supplenda
es. Meter et Sehoemann l. l. s. H. f. HudtWalelier, de arbitris publicis et privatis Atticis p. 30. cf. IIeter et Sch0emanu. l. d. l. 691. Ῥ0n rectes judicat Beelsius l. l. p. l.
22쪽
eSSet, per Se noli verisimile videtur Allieitieii se lege in tam incertam sibi statuiss0. Neque ut posterio ibus denuuntemp0ribus iae verba addita esse dem0nstret, prosel'at quis pauli infra de causis tereditariis civium et peregri-n0rum agi, cum lex de civiunt modo causis sit; nam in alt0ra legis parte expositum esse p0tuit idem de peregrinorum tereditatibus valere Atque ne id quidem c0ncludere est necesse sui mulam traditam n0n esse integram, Sed Scribam alteram quoque partem recitasse hic enim orat0rnulla v0ce significat, id quod alibi saepius facit, se argumentum legi narrare.
Sub finem irati0nis Apollodorus, ut Stet lanu, quil puqui insidias fecerit, metum incutiat, Scribam hanc legeni recitare jubet:
Qua in lege neque c0ntra Serm0nem neque c0ntra res ipsas ilidquam dictum est. De serm0ne dubitet sortiisse quispiam, quid significent Verba in στη me συυ/hκυ I; Hessterus putat, V0ce τυ - significari de t0t judici hoc l000 agi; Sed rectius V00melius vertit: si quis adjutor fuerit 0rrumpendae heliaeae : nam talis significatio saepius in praepositi0ne συν- inest. Cum autem neque aliis ieis praecept0rum, quae his c0ntraria Sint mentio fiat eilue inter legis formulam et Verba rat0lis, quae praeeedunt,
Noniine cuni articulo conjuncto του se, seta irimus m0d0archon significatur. Rectissime jam Hieron. Wolfius συυδεχα et ido scripsit pro verbis, quae in codicibus XStant σω, δεκά ο et ra υ. cf. l. l. p. 154.
videtur. Cum leges, quas huc usque pr0tuli, mihi omnes genuinae, Sed e parte corruptae Visae sint, nunc disputandum est de testimonio, qu0d quidem maxime dubito num genuinum Sit. Lege enim quae est de tutela feminarum laudata Ap0l
ut TVλλυ. Exspectandum igitur est in testim0nio dictum esse et de temp0re nuptiarum h0rmi0nis Archippaeque et de provocatione Ap ill0d0ri. Sequitur autem in c0dicibus haec Drmula:
Quo in testim0nio esterniannus ' 0mpluribus rebus offenditur neque facere possum, quin hac in re vir d0etissimo assentiar. Atque prima quidem si ensi est, qu0d intestimonio ne unum quidem Verbum dicitur de temp0renulitiarum, quamquam orat0 disertis verbis se hujus rei testim inium praebiturum esse promittit. 0ntra in testi- in ni insunt, quae ex Verbis oratoris minime exspectari p0SSunt, narrati0nem dic am0rum, qu0s jam Vivo asione
inter h0rmi0nem et Archippam intercessisse Apollod0rus
es de hae lege etiam Meler, de bonis damnatoriam l. 1li, et
Meier et Sehoemann. l. l. p. 35 l. os et societ. Lips. a. 850. Vol. I. p. 1l2.
23쪽
contendit. Hi iis rei ne vestigiiimmitidem in verbis orat 0ris
reperitur, Sed rectissime est ei mannus ostendit Verba Vu u se anout nullo pacto ad aliud quid tuam pertinere p0sse nisi ad verba, quae supra fecit rat0r de tempore nuptiarum. 0rtasse autem mihi plionas h0citu isime l0c inscitiam iat iris apparere, tui inepte Verbis
aQ9 D τω του hanc rem, quae testimoni comprobatur, Signiscar v0luerit; sed etiamsi hanc sententiam probaremus, tamen non multum proliceremus, cum aliae quo lue stensiones Sint. In testimonio enim re vera altera pars P0rum. luae orator promiserat, compi'obatur, sed quibus Verbis comprobatur Iam Reiskius suo jure ostendebatur serborum structura,
jecturam luanuplam Selinei erus ' dedit, tamen cum Beelsi ingeni0sam etsi ita dissicilem esse existimo. Sed quid hoc prodest ad delandendam hane Di mullam, cum statim in
Verbi quae eliduntur, alia gravior ostensio insit uomodo enim Xplicemus, ii id in testimonio exstant verba τὴν /η rhin του h/ην Hoc l0co non licet putare Verba sex interpretati in p0Steri0ris Mai natici orta esse, Sed hac una tantum rati0ne hane issensionem reicere poteris, Si in monstrabis haec Verba esse c0rrulita; attamen milii quidem facilis mutati non est praesto. Denique quid pr0bari potest testimonio, in quo non c0mmemorantur n0mina testium Huic issensioni si Drto opp0nas, hae e re concludi non p0sse testimonium non esse genuinum, qu0d neque alsario, quem formullam c0mposuisse putem, ita magnum fuerit n0g0tium nomina testium in sentiri, et n0mina a librari aliquo, cum ad res intelligendas
nullius esse in intenti putarit omissa esse p0ssint: equidem h0e qu0 tu tibi c0ncedam. Vidimus igitur issensiones ita '0mparatas SSe, ut unas luae ille per Se Spectata ali pi modo videretur illi aut certe levari posse, sed omnibus in unum c0llectis tamen verisimilius esset sibi mulam esse supp0Sitam. Ne lue mireris,spi id in quaesti in de formulis hujus rati0nis instituta unam subditiciam, ceteras genuinas SSe Statuimus; nam
jani initio hujus disputationis diximus se his litis intrumentis singillatim dissorsendum atque quaestionis naturae plane consentanelim esse, Si non unum idemque judicium de
24쪽
De litis instrumentis Demosthenis quae fertur adverSUS Neaeram orationi insertis.
Hi iis rationis Di mulae ab initio verbis oratoris additae sunt atque id qu0d jam supra dixi, etiam Atticum has formulas in seditionem suam transtulisse e0dicum notis ad Stictiometriam ei tinentibus usus aperte d0cuit Clii istius. Quamvis auten hac re fides formultarum confirmetur at lueetiam Christius demonstrare studuerit in orationibus privatisn in esse Verisimile a falsariis e0dem in id qui in orationibus publicis interp0lationes aetas esse, tamen vir doctissimus ipse concedit his rati0nibus s0lis sidem sibi mullarum non omnibus dubitationibus liberatam esse. Nam lacile fieri potuit, ut 0rmulae 80lae aut 0njunctii cum Verbis, quibus orator ad scribam se vertit, interciderent; P0stea autem falsarius, ubi Di multi genuinae deerant, ei oratoris ad Scribam Verba et lemmata exstabant, n0Vas finxit, Sed earum formuhirum, luibuscum oratoris illo lue Verba interciderant, omne Vestigium periit. Quare cum de his aliisque Husini di rebus notis stichometriae certiores non amus ne de hujus quidem oratii mi Di mulis iiiiiiiiiiiam certi judicare
poterimus, nisi in Singularum Serm0nem titue arglimentumacem ate in luiremuS.
Postquam The0mnestus, Diniae lius, qui eastrae actionem itenderat, pauca Verba fecit, Apodi dorus, illii adVocatus accusatori prasesto erat bullii orditur et in ipsi
orati0nis suae initi significat, qua lege The0mnestus Neaeram in judicium v0caverit Lex autem, quae hoc loc oratoris verbis inserta est, h0 m0d legitur:
De hujus formulae seriptura haec diesenda sunt: In libris seripta videmus verba comi diu δὲ καὶ ἐὰν ἡ ξένη φ
χστρο συνοtχῆ κατα ταὐτά; quae Verba mutavit Bekkerus in ἔστι δὲ κυὶ κατα τα τύ, Schaeserus contra ita emendaVit, ut verba κατὰ deleret. Quarum c0njecturarum, quam-iluam utraque issensi tollitur, tamen B0kkeri emendatio ut aditior praeserenda St. Tum quaerendum est, quid sibi velint verba QM; li ηχανῆ , Viri enim docti de hac re inter se dissentiunt. Philippius ' quidem putat significari his verbis dol0s et maeliinati0nes legibus repugnantes, quibus peregrini efficere studeant, ut conubium cum cive aliqua laetum ratum sit; lontra qui ante eum in hanc rem inquisiVerunt, ' intellexinlunt Simulati biles, quas c0njuges inter Se sacerent. Quarum i xplicationum mihi magis ea, quam p0Steri0re 000 comme-m0raVi placet, neque quod Philippiusipp0suit brevi riginem conjugum palani fieri debuisse neque per multum temporis estiari p0tuisse, id mihi multum valere Videtur, cum putem non inter omnes constitiss0, utrum singuli h0mines cives an peregrini essent At omnino non ut Verba tantopere Premenda esse sed hanc formulam in segibus et edictis usitatissimam, latius patere neque aliud quidquam significare nisi qualibet impr0ba Via.
Philippi, synili ad historiam civitatis atticae p- 3. es latiter, de lit et aet vol. 2 p. 69; messier. I. l. p. I 63; V. d. s l. l. p. 2:ι. Exempla vid in Stephani th0s. Ol. I p. 2112.
25쪽
Lege autem pr0Visium erat, ne peregrinis, Si sorte errore perducti, non d0lo malo conubium inierant multa iri 0garetur. uae legis verba si cum ratoris Verbis c0mparabis, apparebiti in multum interesse, sed pauca tantum in lege exstare, quae orator misit. Haec autem Verba, quae tantummodo in lege exstant, viri docti putaverunt a salsari ficta, cetera autem e oratione ipsa translata esse. Quae sententia milii minime probatur; nam si falsarius verba oratoris in legis formam redegisset, nonne exspectandum est tuam maXime illum verba rat0ris secuturum fuisse ' Cur autem, quaero, salsarius neglexit verba o mi π Noomusino 340rro cur mutavit ordinem pra 'ceptorum 3 Haec maxime causa mihi videtur magni momenti esse; nam consentaneum est oratorem in Verbis suis id, luod magis e re sua erat, priore l00090nere, 0ntra non probabile est salsarium ordinem paritum legis mutare. Num autem omnino illa, quae in formula tantum ex-
Stant tam inepta sunt, ut riginem ducere n0n 0ssint nisi ab inscit salsario Platuerus et Meierus haec praeceptare Vera fuisse putant; sed Philippius causis non allatis ea neglegit, liatheimius ' de auct0ritate Di mula dubitare
videtur atque . . Esius etiam dem0nstrare studet haec omnino ita se habere n0n 0tuisse. Maxime autem Vir doctissimus frendebatur, qu0d peregrinus, qui civem mulierem in matrimonium duxisset, Veniret, c0ntra civis, qui mulierem pere inam d0l mali circumventus duxisset, mille drachmis multaretur. Sed mir0 Virum d0ctissimum n0 probare illii, quae latiterus ad explicandam hanc rem attulit, cum in monstraret peregrinum, qui c0ntra leges X0rem duxissset, ea de causa Vehementius puniri, qu id neque apud Athinnienses in cives e0dem m0d agebatur u in peregiqn0s neque in utros lue par culpa erat, qu0niam peregifinus civem
Falsarios io ita niditos homines fuisse neque in seribendo multuin curae ut 0nsilii adhibuisse, apparet ex instruitisentis orationis
de orona, Hau Supposita SSe Paene inter Onines constat.
cf. Platner, dedit et aet vol. 2 p. 70 Meier et Schoeniann l. l. p. 350. cf. l. l. p. I adn. 1.
Πiulierem in matrim0nium ducens sibi ipsi civitatem sumebat, civis peregi nam mulierem ducens n0n sibi ipsi, sed mulieri illi civitatem parabat. Praeterea putat V. d. Esius injustum esse civem, qui peregrinam duxerit, multari, ciVem, quae peregrin nupSerit,n0n puniri. At haec viri d0ctissimi sententia mihi n0n
penitus vera Videtur Sse; nam mihi persuadere 110n possum civem atticam, quae fluidem nullam habebat potestat0m conjugis luaerendi, Sed plane pendebat ab eo, qui erat f/tος, Haesiue plane inS0n erat, punitam esse Fortasse autem obicias eansimile esse poenam aliquam in tut0res, sui contra leges eam desp0ndissent, Statutam esse. Quam sententiam eram esse plane e incedo, at n0n erat pus tale
praeceptum lio l0c laudari neque huic legi adjectum esse, sed in propria lege Scriptum erat, atque in ea quidem lege, cujus de altera parte nunc diSSeremus. L0gimus enim in rationis hanc Drmulam:
Hujus sermultae argumentum plane resp0ndet Verbis oratoris, qui recitari jubet , mi , καν υ ἐγγύς ο et o
monem legis attinet, V. d. Esius ' offendebatur Voce ri atque liutabat salsarium, cum orationis verba in legis Drmama'edigeret, inepte Verba Ionuulsio: o neglexisse. At ex hac voce concludere n0n licet supp0sitam, sed id tantum, n0nila tegram esse Drmullam. ut enim hanc Drmulam esse P0Sterii rem partem l0gis, pri0re autem parte, quae Drta8Se incipiebat a verbis h uox utilio ri ἐκδυ se στη υ ξέγρο,
26쪽
c0nstiti itum fuisse, quae p0ena irr0garetur civi 0ntra legesciVem mulierem desp0ndenti. Tum offendit vir d0ctissimus in Vocibus ot ἱζEsetti et c0ntendit scribsendum fuisse mu itot in fiso ola ἔξεστιν. At Allienisenses in his locutionibus n0n ita seligiosi erant saepius enim reperitur D in tot ενος,
cum ita sint, mihi vid0tur nihil esse, tu ostendamur; neque enim id lisensioni esse p0test, lu0d nullo alio l0co haec lex iudatur Ut autem formula, de tua m0do disputavimus, nulli alio loco nisi in lac ratione exstat, ita haec luoilue lexnim nisi in rationis Iol reperitur:
Itane lugem non esse integram, cum e Vi ceoli, tum se eis apparet, tuae Aescliines' de Ρgo adult serina issert. Quod autem . . sius ' formultam in dubium Vo 'at, luod nulla usta causa fuserit, cur rator hanc insem orationi sua insereret, hoc mihi videtur non recte sacere; nam inter omnes constat oratores atticos Saepissime leges afferre, ut earum notitia gl0rientur, ne pie etiamsi hoc b co sormula non esset apta lia e re jure concludi posset segem esse fictam. Immo cum Videam in argumento jure offendi non posse ne lue Verbis oratori legem replignare, Dam DSSe luidem genuinam esse et Suasum habeo, illi iniquam nullo alii ilae confirmatur. -
es Demostii orat. 254 66. es Meior, de diaetetis . . cs. Reiske, orat ait vol. 3 p. 76 sq. et p. 4 et 55. cf. l. l. p. 37. Quod rati Lius ii diar stud ant. a. Si p. 7s objecit Itoc mihi nilii valere videtur.
Has tres leges in hac rati in a Scriba rat0 recitari jussit; 0ntra permulta testim0uia pr0tulit, qu0rum Di mulas paene omnes inter ratoris Verba insertas reperimus. Quas ad formulas examinandas nunc aededamus atque primum
liuident disputemus de testim0ni 30:
Quo in testim0ni040 primum offendit WeSterniannum,
κυLo: haec viri doctissimi offensi n0n nisi ad Verba m- σω γε προ ιν LV δευέ' ἀ- ό si pertinere p0tes At hanc rem quomodo p0tuit hil0stratus, qui antea omnin0 0n noverat Neaeram, testari N0nne autem e hac una re, quam sestatur hil0stratus, Neaeram c0rpus suum Lysiae vendidisse, concludi potest alias qu0que Neaeram c0rpore meruisse3 In ceteris formula cum rat0ris Verbis c011Venit, sed
Iiraeterea in testimonio exstat nomen patris Phil0strati. Aliis quidem ,eis, ilitibus hil0strati mentio fit, n0men patri non app0Situm est; qu0d autem B0eckhius c0ntendit JJionysium eundem in inscripti0ne quadam c0mmem0rari, Nesterniannus hanc sententiam n0n ita commendari litteris inscriptionis nobis servatis, sed etiam refelli temp0rum rati0nibus mihi aperte dem0nstrasse videtur. At qu0dWesterniannus Statuit falsarium aliquem n0men Di0nysii
27쪽
patris finxisse, 0 mihi vir dibetissimus melite praeoccupata judicasse Videtur. Nam cum satis c0nstet Atheniensses in addendis 110minibus patris et pagi neglegentissim0s fuisse atque tum Simple nomen p0suisse, tum Vel unum ex illis nominibus Vel utrum lue adjecisse. quo jure p0stulare p0S- Sumus, ut 0men Di inysii patris alibi quoipi exstet 3 Neaera ut cum Lysia, ita p0stea cum Simo Thessalorem habuit, id qu0d 0mprobatur testimoni 32:
In h0 testimonio Vesternia num nihil aliud offendit
nisi qu0d significatio τω Κυυαυτό δε Verbi λτη mTT Iχαυχ υνόδου D0n app0Sita sit Sed haec offensi nihil valet, cum Athenienses in n0minibus n0tandis n0n sibi constare jam antea dictum sit. Contra ex hac ipsa re fortasse argumentum quamVis leve auctoritatis testim0nii repetip0test; nam alsarium, si Verbis ratoris in formula c0nficienda usus esset, hanc quoque significationem translaturum fuisse existimaVerim. Ceteroquin autem Deilue 10rmanesiue Sermo ne ille argumentum hujus testim0nii ullam offensi0nem praebet, Sed etiam n0mma testium alibi ' exstant. Quare transeamus ad examinandum testim0nium, qu0d
Hoc maxime apparet ex titulis atticis.
Testim0nii verba optime resp0ndent eis, quae antea orator fecerat praeterea autem in 1 0rmula tantum exstat n0men agi, ex qu Hipparchus ortus erat. Qua e re ut est ei mannus larinulam genuinam Sse c0ncludat, tantum abest ut 0ntra putet ex verbis orati0nis a falsari0ali tu eam c0mpositam, pagi autem n0men fictum SSe.
At hujus rati0cinati0nis nulla usta causa est, immo nisi Hipparilium n0n fuisse thm0nensem dem0nstrari possit, hoc n0mine app0sit auctoritatem testim0nii maxime confirmari existimo, etsi n0men alibi aut apud orat0res aut in inseripti0nibus n0n exstare Videtur. Neaera p0stquam jam cum multis Viris rem habuit, emta erat a Phryni ine, id quod c0nfirmatur testimoni 42:
In h0 testimoni complura iunt, quae DBSi0nem praebeant. Primum quidemissenditur WeStermannus, quodn0n dictum sit, cujus rei causa Phrynion pecunias Sol- Verit; at 0 probare n0n 0SSum, cum hanc rem Satis significari putem verbis εαψας τος νυν ζωγρομένης. Gravior autem altera offensi est in fine enim formulae vir d0ctissimus sit jure Mndit, qu0niam neque rat0rullo loco dicit, quo Phrynion Sese Verterit, neque Xtrema Verba cum ceteris uli m0do cohaerent neque omnino ad
rem pertinent Fortasse obiciat quispiam verba librarii errore formulae adjuncta esse, ab initi autem ad Verba 0rati0nis applicata fuisse; at hoc statuere mea quidem
28쪽
Sententia n0n licet, cum rat0rem ad interruptam narrati0nem Semper particula reverti videam illi igitur falsarius aliquis haec verba, respicien et ea quae Praecedunt ες ' ον υ oohυδι' η υ;, 2 rout et quae Sequuntur
testim0ni adjecisse Videtur. In pS autem testimonio Phrynion, qui quidem ab 0rat0re Supra Demonis filius, Dem0charis frater, Paeani-enSi n0miuabatur, m0d Dem0charis frater ' appellatur. Quae Significatio fortasse scrupulos m0Veat, cum in titulis atticis et in his f0rmulis aut simple nomen ponatur aut patri Vel agi, Sed nusquam fratris, nomina adiciantur. At hanc stensi0nem levat saltem p0sse existimo Phryni0nem enim, cum h0 l0c0 0u testis esset, sed ab aliis ejus menti seret, Vix sollemni ratione notari pus erat; cum autem etiam testes varium in m0dum Significari VideamuS, num tantopere offendendum est in hac Phormi0nis n0tatione Sed cur hac ipsa ratione, fratris n0mine addit0, Phryni in appelletur, quaseras De Demochare Sanen0n talia ' nobis traduntur, ut putare possimus lias ob res tunc ' Hus n0men in sermone versatum esse. Sed fortaSSe Dem0chares alia quoque res fecit, quarum apud Script0l PS quidem nulli sit mentio, sed in h0minum mentibus tam integra haesit mem0ria, ut lianc ob causam orator ab usitata Significatione recederet. Pr0pter haec autem Verba formulam subditiciam judicare ea quoque re et amur, ilΠ0d
eadem significati sexstat in testimoni 53, cujus de auc-t 0ritate minime dubitare licero infra stendam
Quoi Athen 3, 593 Phryni0nem citcptoosi uolso It Dυς υ minat mihi videtur non multum valere, Sed hac in re este anno assentior, cujus descriptionem stemmatis familiae Demosthenis a Schaesuro quoque . . Ol. 3 liari 2 p. 56 probari video. Fere anno a Chr. n. 375 ut magister equitum cum Amyntariusque fili Alexandro pacti0nem fecit, qua de re f. C. I. A. v0l. 2 tit. 15b. Cum orati0nem inter annos 343 et 340 habitam esse e0nsentiant viri doeti triginta anni praeterierunt es hujus disputati0nis p. 42.
Neque Ver e parte m0d interp0latum, Sed prorsus subditicium atque p0steri0ribus demum temp0ribus a sal- Sario ex orati0ni verbis c0mpositum esse Videtur testim inium, qu0d exstat in 45:
Hujus testim0nii serm0 0bis c0mplures gensi0nes praebet primum quidem maxime dubitat esterniannus,
num aliis locis usquam scriptum Sit πιυiat εσrici τῆς νίκης γ Q νοῦ, tum offenditur Vir doctissimus verborum
quaerit, qu0m0d fieri possit, ut 0mines simul dormiant ac tamen res observent. Mihi quidem hae offensiones tantum Valere Videntur, ut 0 testim0nium pro falso liabere n0n dubitem. Qu0d autem c0mplures viri docti ultimam offensi0nem t0llere c0nati Sunt, interpretantes
Verbum o δευδεt aut cubitum ire aut pern0ctare, Vere0rne haec significati nullo ali l0c reperiatur. Neque mihi obicias, ut rat0res attic08 in c0nsciendis testim0niis plerumque ordinis et eruditionis testium rationem habuissent, ita h0 loco oratorem fortasse ideo, qu0d testes infim loco nati essent, minus eleganti dicendi rati0ne Sum esse; nam quamquam testes nobis aliunde Il0ti 0n Sunt, tamen ex ea re, qu0d amici Chabriae imperatoris: Sunt, mihi c0ncludi 0sse Videtur ip808 qu0que
29쪽
In li0 testimonio Vesterniannum primum luidem offenderunt spons0rum n0milia in fine eXStantia, quae plane SuperVacanea SSent, cum deSideraretur lio loco causa, de qua Sp0nsi facta esset. At i0 Vir doctissimo concedere nesiueo imm0 0ntendo polemarchi non fuisse cauSam afferre, Sed n0mina SponS0rum nullo m0do mittere licuisse. Nam cum Allienis in omnibus rebus, ex litibus fortasse lis oriri potuit, testes Vel lionS0res adhibit0seaque demum re talem pacti0nem ratam factam esse Satis notum sit, num omnino fieri p0tuit, ut 0mina p0ns0rum omitterentur 3 Altera esternianni stensi inde repetita est, qu0dorator in Verbis, quae Sequuntur, unum tantum Sp0nS0remasteri a liae res sten Si0nem non praebet, Sed maxime c0nsentaneum 5t rat0rem noua in ceterorum Sp0nS0rum, illine n0n ad rem uani pertinent, mittere et ejus m0do nomen asserre, in luem nunc magi inVecturus St.
Denique est ei mannia dicit ex n0minibu SponS0rum,qu.ie quidem in textu non reperiuntur, nihil de auctoritate instrumenti c0ncludere licere, Sed ea a falsario SSe ficta. Quam rati0cinati0nem quamquam nihil alere jam antea
Ilo niaxime apparebit, si comparabis Verba tuo υ χυτος ω
Rectissime Reiskius haec nomina scripsit pro iis quae in libris
dem0nstravimus, tamen h0 l0c pr0rSUS reicere p0SSumuS, cum illa nomina in titulis reperiantur. Stephani quidem Antid0ridae ilii Er0eadae nomen Schaeserus ex conjectura restituit in titul0, qui originem ducit ex anno a Chr. n. 347; at ilii Si sorte hoc documentum ut ex c0njectura ductum reicias, titulum' luendam c0nseras anni a Chr. n. 332, in quo Cl00eharis Glaucetae filii Cephisiensis mentio fit, et alterum titulum ' anni a Chr. n. 421, in quo c0mmemoratur AriSt0- crates Phalerensis, qui quin cum 110Stro neceSSitate conjunctus sit mihi quidem dubium non videtur. Aliud testim0nium qu Neaeram quibuslibet viris c0lsu permiSiSSe dem0nstratur, exstat in 1:
Quarum Drmularum in altera Verba τας rem ζ έρας υνο inepta esse c0ntendit esterniannus, cum id sane dici p0ssit de integris qui vocantur menSibuS, Sed non item de cavis, qui quidem in duas pares partes dividine tueant. Sed haec offensio niihi subtili0 esse videtur, luam ut magnam ei vim tribuam; nam haec Sane n0n
Ad hoc patris nomen optime quatiat, quod filius Neaerae vel Sti phani appellatur Antidorides. cf. C. I. A. Vol. 2 tit. 109 Ichaefer l. l. 0l. I p. 435 0l. 3part. 2 p. 342. cf. C. I. A. Vol. 2 tit. 804. cf. C. I. A. Vol. 1 tit. 260.
30쪽
Tum objecit vir doctissimus verisimile esse testes, qui ipsi qu0 lue arbitri essent. Simul pactionis argumentum
teStat0 esse neque ullam justam cauSam XStare, cur teStim0nium et pactio Separanda essent. Sed haec ententia non tantum verisimilitatis habet, ut hanc ob causam imi mulas subditicias existimemus; nam tuamquam concedendum est p0tuisSe lu0que testes testari pactionem et factam esse et illas Sententias quas Orator Supra enume-I RVerat continuisse, tam0n hujus c0njuncti0nis nulla est necessitas, sed formulae ideo 1 0rtasse ab 0rat0re Separatae Sunt, ii magis judices m0Verent Fuerunt autem, lilicontenderent omnino n0n potuisse formulas conjungi, Sed necesse fuisse Separatas ast 1 re, cum pactio, Simul ic acta esset, ab arbitris litteris mandata esset. At haec en-tΡntia non piorsus Vera mihi videtur esse, cum non nisi
his formulis c0nfirmari possit; sed fortasse Statuendum sit formulam postea demum, cum res in judicium Venisset, ab oratore c0mprobantibus et testantibus arbitris ScriptameSSe. Qua Sententia probata ultima est ei manni 1sensio facile t0lli 0test offendit enim virum doctissimum. lu0d
in pacti inis f0rmula non ea quae Orator Supra numeraVit, omnia c0ntinentur. At nonne rator, cum formulam comp0Suit, ea m0d0, tuae summi 0menti esse Videbantur,
eligere, alia minii gravia mittere potuit 3Tradita igitur pacti0nis formuli non integra fluidem est, sed sui liotuit, ut haec ipsa in judicio recitaretur. In testimonio autem ne Cesterni annus quidem habuit lu0d
Quomodo autem Neaera, cum in Stephani et Phry
nioni malui esset, ViXerit, nobis demonstratur testi
In 0 testim0nio neque si sermonem neque Si reSipsas respicimus quidquam est, quod VituperemuS, ac ne WHSterniannus fluidem habuit, qu0d contra ejus fidem proferret Vituperat autem id unum, nomina patrum in sol mula deesse; sed de hac re jam supra accuratius disputatum St.
Neaera cum ad Stephanum Veniret jam filiam, quae
anto Strybele, tum Phano nominabatur, Secum H Xerat.
Quam si iam Stephanus, quasi esset sua ipsius filia, Phrast iri desp0ndit, qui tamen paullo post, cum mulierem non Stepliani, sed Neaerae filiam esse c0mperiSSet, illam exd0m sexpulit neque dotem reddidit. Quare Stephanus initi quidem Plirast0ri eti0nem alimentorum intendit,
Sed cum c0ntra Phrastor ipsum accusaret quod Sibi peregrinam mulierem in matrimonium dedisSet, Sua sp0nte a Phrast 0ro petiit, ut accusationem tibi teret et ipse qu0que ab acti in destitit. Quam rem, cum Neaeram PSSe peregrinam aperte demonstret, Apollodorus in oratione multis Verbis exp0uit atque etiam Plirastorem adhortatur, ut re Vera hoc factum esse testetur Tum sequitur in Ihoc testimonium: