장음표시 사용
31쪽
In li0c testimonio primum quidem maxime offendit, quod ordo rerum lilane confunditur, ita ut omnino in t Hllegi nequeant. Hanc autem rerum perturbationem librari0rum cullia ortam esse milii persuadere non potui, Sed cum partes ρstimonii omnes liraeter Verba Gὶ maesta συυ/,tκεῖ, ut rh in ipsius orationis tenore exstare Videam, salsarium alii luem puto Sententias oratoris eXcerpsiSs ' Sed Verum rerum ordinem non retinuisse. Alteram ost nSion sempraebet 0 imit, quae quidem ViX 0rruptela, sed p0tius falsarii neglegentia vel inscitia i ta esse Videtur. In rationis G2 rat0r promittit se praebiturum esse
illa Sequuntur, rat0r Hillis verbis exponit Phrastorem aegrotum a Phan c0mmotum esse, ut puerum ex illa ortum ad0ptaret et in gentem Brytidarum et phrati iam induceret, sed cum ennetae ne illum puerum in gent0m reciperent recusassent et a patre postulassent, ut juraret filium ex cive mulieremi tum esse, ipsum noluisse tale jusjurandum dare. Cujus narrationis veritas nobis uno li0c testim0nio confirmatur, luod exstat in 9:
Hoc testim0nium esterniann plane ineptum Videtur esse, quod hoc innino nihil demonstretur, sed tum demum ratum esset, Si Phrast 0r qu0que Se jurare noluisse testaretur. Quae issensi mihi Videtur gravissima esse ita ut, nisi aliud subsidium exstaret, hanc Drmulam subditiciam judicare n0n dubitarem. Sed qu0m0d illa rat0ris Verba, quae Supra laudavi, intellegenda sunt Mihi quidem necesse ess0 0n Videtur Significari, ratorem unum teStim0nium, tu id simul a Phrast0re et a ceteris sat praebiturum PSSe. sed his verbis optime duo testimonia intellegi posse put0, quorum alterum Brytidarum etiam nunc eXStat, alt0rum Phrast0ris intercidit. At liae instrumenta uno tenore, nullis oratoris verbis interpositis, a Scriba recitata essena illi 0n verisimile est, sed ab initi p0st Brytidarum, p0st G Phrastoris testim0nium insertum fuisse existim0. Cum autem alterum testim0nium, Phrastoris dico, nescio quo casu Xcidisset, ille qui p0stea rationem desuripsit, cum videret de Phrast0ris rebus in sequenti
quoque dici et Brytidarum testim0nium in media
disputati0ne exstare, aptius hoc positum esse in ne narrationis ratus, et Verba rat0ri κώ ri tax δην ταυτα θω
testimonium post G transp0Suit. In ipsa vero f0rmula, hac rati0ne, quae arbitraria appellari p0sse mihi quidem n0n Videtur, in justum locum repi Sita ineSSe, qu offendamur, i put0. Nam qu0d viri
Pευγοτων ο καλλυντα II UzHut, in hac dictione noli offender0; nam tam c0piosa significati0ne pus erat, ut judicibus, qui quidem non omnia phratriarum gentiumque nomina n0SSe poterant, aperte exp0neretur, qui Viri essent Brytidae. Quod autem nomina Virorum, quae hic nume-1'antur, nullo ali l0e exstant mihi non magis offensi0nem habere videtur quam quod testes ex diversis pagistrii sunt.
Forma enim patronymiconam in aliis qu0que signifieationibus, ut in nominibus liratriarum, reperitur. es Philippi l. l. p. 150.
32쪽
H0 umini Drtasse scrupulos m0Veat, quod in Drmula Brytidae gentiles tantum dicuntur, c0ntra in ipsa ratione puerum recipiendum et ad phrateras et ad gentiles productum esse contenditur. At haec qu0ilue offensi facile tolletur, si qualis ratio tunc inter lilii atrias et gentes
intercesserit exponsemus. Clisthsenses enim, cum civitatem nova rati0ne disp0neret, liratrias, quae antea eXStiterant, plane SuStulit atque novas, quarum in unam induci omnibus civibus c0ndicio civitatis erat, constituit. Contra antiquas gentes non plane am0Vit, sed i testatem tantum
eis eripuit, ita ut liberi ennetarum p0rro in Stemmata gentium inscriberentur, sed haec inscriptio per se ipsa n0n esset condici civitatis Quare liberi, quorum patreSjam in aliqua gente fuerant, in duo stemmata, et phratriae et gentis inscribebantur. Atque phrateras, cum quaeStio esset liberine recipiendi essent necne judici gentilium, qui quidem aut eodem temp0re aut paullo ante judicabant,
maximam auctoritatem tribuisse pilane consentaneum est. Phrastorem igitur, cum Brytidarum gentis esset, primum quidem apud gentiles puerum induxisse n0n est mirum, atque cum hi puerum recipere recusassent, ii in phrati iam
quidem recipi 0tuit, ita ut Brytidarum testimonio illiud
phraterum jam contineretur uare lio milii offensioni mitraebere non Videtur, laesertim cum aliis tuoque bicis
liiij us liberorum in gentes inducti0nis menti fiat. In g 83 rator aliud quosiue argumentum Se allaturum esse promittit, cum judice admoneat his Verbis: Ofς υσδε
Res autem, quam Unc multi Verbi eXponit, haec est:
Non omnes eives in gentibus erant cuni Clistlienes multos peregrinos et libertinos qu0s in civitaten receperat, in lilii atrias tantuni in luxisset. De his rebus cf. Philippi. l. l. p. 68; tilbert, antiq. iiii l. graec. p. 42 et 20 sq. Schoeniann antiq. gr. Vol l . pSi,. cf. Isae orat PQ l:l: Andoc orat. 1 g I 27.
Stephanus ab Epaeneto, quem in Phano Neaerae filia,
adulterum deprehenderat, magnam pecuniam Xpre8Serat. Epaensetus autem, cum praedibus datis in libertatem vindicatus esset, statim Stephan litem intenderat, quod cum Phan non civis, sed peregrina atque meretri fuisset, omnino non adulterasset, Sed injuste comprehen SuS SSet. Qua lite cum Stephanus se casurum esse intellexisset, Sua Sponte ab illo petierat, ut accusationem t0lleret, et per arbitros in gratiam cum illo redierat. Hujus autem narrati0nis fides du0bus instrumentis confirmatur, quae in
H0rum instrumentorum verba apud h0mines d0ct0s mult0s scrupul0s moverunt. Primum quidem Reiskius p0st verbum uni desideravit pron0men χυτον, qu0 miSS V0Xλ α 'iasout 0n nisi ad arbitr0s referri posset; sed Su0jure Seliae serus opposuit vocem n0n addendam, Sed subaudiendam atque etiam V0ce missa Sententiam esse manifeStam. Tum esterniannus Verba, quae n0n in orati0ne, Sed in formula tantum exstant, a falsari aliqu0 de suo ficta esseeXi Stimavit. At iu0d narrati0ne ratoris n0 significari Epaenetum Saepius cum Phan rem habuisse vir doctissimus c0ntendit, id mihi n0n recte dictum, sed pr0babile
33쪽
est Stephanum antea saepius paeneti et Phanus c0nsuetudinem permisisse, ut ii e securior fieret. Gravior aut0m est altera est ei manni offensio, luase in e0 St, qu0d 0sterioris partis pactionis ab oratore nulla sit menti atque postrema condicio etiam reliugnat Verbis εt ἔχω/stru Cui posteriori ostsensioni luanti tuam obici pot0Stn0n intellegi conubium, quod brevi fiat, sed d0tem ideo
dari, ut mulieri tum denium, Si forte nubat, praeSto Sit, tamen pri0 illa restat at lue maXime mirum SSet, Si ra tor in accuratissima enarrati0n lianc condici0nem omisissset. Tum hasesitavit esterni annus in Voce in λακωό, illae 90Sita SSet pro illa ut τη tui, cum in tabula publica verbis propriis ac sollemnibus utendum fuisse judicaret. Quantostension0m ud tWalekerus ita t0llere studuit, ut re Vera QVακροχ exstitisse c0ntenderet, diversos ab iis arbitriS, qui dicerentur utra rudi , at cum Vir doctiSsimus Sententiam suam locupletibus testim iniis e0nfirmare n0n potuerit, mihi estet manni offensio adhuc Valere videtur. Ut autem Vana argumenta, tuae c0ntra aliarum quoque formularum auctoritatem protulit flua 'sive jam Supra repulsa Sunt, mittam, Vir doctissimus id00 testim0nium Supp0Situm esse judicavit, qu0d io minime probatetur idqu0d rator dem0nstrare v0hiit Nea0ram fluidem ninino non n0minari, id n0n mirum est, Sed ab arbitris quisiuidem quaecunilue res ab utra lue parte geStae erant, non ign0rabant, si non hae Innes, attamen ea, e qua 80la de Haerae origine conici potuit, commemorari debuit, Steplianum ipsum Sua sp0nte pr090SutSSe, ut ingratiam redirent. Itaque sacere non poteris, quin, cum t0 offensiones concurrant, fortitissae auct0ritatem defendi n0n posse
matrimonium data si alitu etiam, cum ii magistratu in
regis sacrificuli administraret sacra publica fecit The0gene autem, cum ab Are0pagiti Vituperaretur atque puniretur, qu0 peregrinam mulierem in matrim0nium duxisset et ut reginam sacrificulam sacra publica facere permisisset, pr0fessus se a Stephan deceptum, Sed Statim mulierem e dona ejecturum esse Phano in patris d0mum
remisit. Cujus narrati0nis fides n0bis h0 testim0nio ali 0nfirmatur:
H0 testim0nium esterniannus dicit h0 loc plane ineptum esse e Verbis enim, quae orator antea fecerit
m ini igitur erat id qu0d in Are0pago disputatum erat;
sed cum hae disputationes in arcano fuerint, orat0 Selia re eventu pr0baturum esse promittit. Quid autem, Si, ut Vult esterniannus, acti0nes in Are0pag factae pr0barentur, tum in arcano esSet, quod rator pr0barenisquiret 8 Neque mihi recte sentire videtur vir d0ctissimus, quod V0ce Aui probari dicit n0n 0do Ventum, Sed totum rerum i dinem intellegendum esse, quem audientibus in memoriam revocari fortasse m0leste ferat he0genes; sed n0nne id jam orat 0ris narrati0ne factum est, ita ut haec cura plane inutilis esset Quare viro d0ctissim0 assentiri ne lueo, sed testim0nium omni offensi0ne vacare existim0, qu0niam alterum Scrupulum, qui inest in n0mine
34쪽
duo instrumenta XStant Separata Verbi Orat0ris, quibus se ad scribam publicum vertit:
Quarum 1 0rmularum in posteri0re c0dice manuscripti exhibent Verba ori sim siri, quae ind0rsus in editi0ne sua servaVit. At haec Verba ferri n0n 0ssunt, nam orator id ipsum dem0nstrare Vult liberos esse non Stephani, Sed Neaerae, id qu0d apparet ex Verbis, quae Sequuntur. Quare mihi V0emelius rectius secisse videtur,
Iam si de auctoritate instrumentorum quaerimuS, ne V estet mannus quidem ullam justam offensi0nem pr0ferre
p ituit, sed objecit m0d0, qu0d jam alibi refutatum est,
formulas ex oratione compositas et n0mina testium a falsari feta esse. 0ntra fortasse n0nnulla quamvis levia argumunt afferri possunt e quibus auct0ritas atque siles instrument0rum appareat. Nonne enim judicandum est falsarium, si verbis oratori usu esset. SuperVncanenqu0que, ut 0mina Servarum, in teStimonium translaturum, et, cum cetera Verba recepiSSet, Verba qu0que UM. ηκαλου Ξ Γ recepturum fuisse γCum autem in structura non ita eleganti Vγὶ Ου
in judici a scriba recitatae sunt.' Praeter haec quae adhuc tractavi litis instrumenta in hac rati0ne duae formulae reperiuntur, una quidem
p ipulisciti, altera uri urandi. Atque primum quidem inquiramus in p0puliscit de Plataeensibus Ἀ0rmulam, quae in Q 3 exstat:
Item hane formulam genuitiam putat iretiner l. I. p. 33. De tempore, quo lio p0puli scitum factum est, Vide quae Zanto scripsit in studiis ind0bon. a. 1 4 p. 160.
35쪽
De his iis formulae auct0ritate num certo dijudicari possit maxime dubito, cum hoc populiscitum nullo ali l0c0 laudetur. Atque hac quidem formula non totum p0puliscitum c0ntineri cum per Se Verisimile est, tum ex iis apparet, quae rator explicandi causa addidit. Possunt autem tradita verba initi p0pulisciti scripta fuisse et caSu neSci0quo altera pars in tua cum de aliis Drtasse tum de examine recipiend0rum, de ei Scripti0ne nominum deque civitate liorum disSerebatur, quam lue pSam qu0quq ratorem legi usSiSSe persuasum habeo, p0stea Xcidisse. Cui sententiae n0n repugnat, qu0d 0mini ejus, ilii legem tulerat, n0mina patri aut pagi addita non
Sunt nam in eis decretis, quae ante annum a Chr n. 353 consecta Sunt, nusquam haec nomina adduntur. Neque eo ostendaris, quod n0mina arch0niis, tribus, Scribae, diei non exstant nam haec n0mina facile jam orator mittere potuit, cum mnia enumerare minime e re Sua esset. Verba autem Drmulae et Verba oratoris ad easdem res pertinentia optime inter Se conVeniunt, neque multum valet, qu0d orator dicit PlataeenSe Ii Phlitia tVuos Ἀνης
longe plurima sacerdotia hereditate intra gentes, in quas quidem Plataeense non recipiebantur, traditae Sint orator non prorSu accurate lataeense omnium Sacerd0tiorum eXpertes esse dicit. Quae cum ita sint, niSi graViSSima cauSa contra formulae traditae auctoritatem proferes, mihi haec Verba
55 nunquam in p0puliscit illo exstitisse, sed a falsari aliquo
comp0Sita Sse non ei Suadebis. Quae sententia mihi confirmatur, cum Videam et Meierum qu0que et Isterum et gant ovium lianc formulam genuinam putare neque V. d. Esium, qui de plerarumque aliarum formularum austioritate diserte judicat, huic s0rmulae fidem derogare
Idem sero dicendum est de litis instrumento, quod jam unum restat, de s0rmulti juri urandi sacerdotum,
quae Vocabantur ε'V-, cuju Verba in oratione haec laudantur:
Primum quidem de formula Scriptura pauca verbasa tuenda sunt. Praeter lectionem enim Vὸ uo in codicibus legitur Vλα uo Vel γε uetituo , Sed has Drma agrammaticis vel librariis pr0pter tym0logiam a verboru=miluo ficta esse judicat indorsus, quem Α omni- Settius secutus esse Videtur. Tum in verbis formulae ipsius praeter s0rmania HVuo reperitur in c0dicibuS VHχόρω, sed cum sacra acienda demum Sint futuri formam neces- Sariam esse dem0nstrat M0mnisenius. Denique quaerendum
cibus legitur, recipienda sit de his autem n0minibus II nam senius 'c0njecturam protulit, quae mihi maxime plac0t quamque a Gilbert0 quoque probari video. Existimat
es de diaetetis p. z. cs. Fleelieis ann. a. ISTI . ita es. l. l. p. l cf. Stepliani thesaur. Vol. 2 l . S2. es Monunsen, heoriol0g. p. VJ Sq. es. l. l. p. 327. cf. Gilbert, de temporibus Bacchanalium atticorum p. 161.
36쪽
enim vir doctissimus ab initio tuidem Bacchanalia, cum agerentur, ne unquam se hominum animis memoria Bacchi dies natalis discederet, nominata esse oso; υtu; POStea autem, cum Bacclius magis magisque deus cujus tutelae praecipue
Vinum Sset putaretur, hoc nomen mutatum esse in νεοαυtu.
Cum autem in litimis codicibus reperiatur Vo oro; tune iue in jurejurando qu0ilue formam mutatam Sse Verisimile sit, mihi luidsem folina δε ni Mu recipienda esse Videtur. Hae autem Voce cum Bacchanalia rustica significari Harpi crati bi nobis tradiderit, contra A. Vstu ad quae Bacchanalia pertineant non constat.
Sed ut ad examinandam formulae dem accedamuS, 0 nunc iuid 'm de hac re nihil certi proferrep0SSe confitendum est. Cum enim jusjurandum nullo aliol0co laudetur, id modi iluaeri p0test, num haec, quae in tradita s0rmula insunt illis temp0ribus re vera jurata esse putandum sit; seque mihi in formula quidiluam inesse Videtur, quod n0bis scrupuli in inicere possit. 0rtasse autem obiciat liuispiam comphira in formula desiderari, ut 0mina deorum invocatorum vel assi mationem civitatis;
quas partes ab oratore missas esse n0n putaVerim, cum
his ipsis sanctitas et dignitas cerimoniae luasi in con- Spectu anim0rum p0neretur, id qu0d rat0 Sibi pr0posuerat; at fortasse ipsae erant tales vel conjunctae erant cum talibus, quas enuntiare n0n licebat. Diserte enim orat0 et ante formulam et post eam laudatam dicit n0n omnia iiij iis cultus instituta enuntiare licere. Qu0d autem M0mmsenius gravibus causis n0n allatis formulam genuinam esse negat, mihi fluidem sui persuasit; nam tuamquam in dijudicanda hac Drmul. omnibus auxiliis destituti sumus, tamen id unum fortasse ad confirmandam formulae fidem afferre p0SSimus, qu0d neque Aerm0ne neque argument e oratione illam c0mp0sitam esse probabile est. Unde autem falsarium, qui p0Steri0ribus demum temp0ribus Drmulam comp0SutSSe putatur,
sibi n0titiam formae et argumenti hujus juri urandi pa
37쪽
57 Ut igitur hujus disputati0nis summam efficiam, in
0rati0nibus, de quibus quaesivi, et subditiciae et genuinae formulae exstare Videntur. Quare maxime puSest de unius cujusque litis instrumenti auctoritate separatim disserere, ac ne tum quidem in universum judicare licet, si quis tanta prudentia utatur, quanta Fr Blassius
usus est, qui rati0nis adversus Neaeram formula omnes, cum tenues sint et ex rat0ris Verbis facile componi potuerint, SuSpecta eSSe, ea autem, quae in ratione adversus Stephanum posteri0re XStant, nullam omnino ostensi0nem praebere cenSet.
38쪽
P0st litam jam dissertati mea typis exscripta est, in Mus Rheli. 0l. 40 p. 377 sq. ii clineri de testim0ni0rum formulis iii rationem adversus Neaeram insertis commentati edita est. Qua in qua0stion vir doctissiaeus plurimis l0cis idem censuit, qu0d milii qu0que placuit, atque etiam c0ml dura in testim0niis commem0rata nomina aliisqu0ilue locis exstare dem0nsti'avit et duas conjecturas pr0tueit, quarum alterii milii probabilis videtur. 0nnullis autem l0cis, ut in examinandis testim0niis, de quibus
p. 39, t. 45, 4 disputavi, vir d0ctissimus e studio
impulsus, ut 0rmula omne ad unam genuinas dem0n-Straret, offensi0nses ab adv0rsariis prolatas minimi vel nullius uiuin m0menti esse judicavit, quam tamen Sententiam non magis c0mprobare p0SSum quam quaeSti0nem
de Phil ,strat0, Dionysii filio, institutam.
Pliil0strat , ut Lysia amico minus quadraginta annos tribuere non licere existimo. Huic sententiae non obstat qu0d Philostratus ab Oratore Duo Signtificatur, nam hac voce lio l0e non adolescentia, Sed
caelibatus significari mihi quidem videtur.
Natus sum Oti Sta6ker Quedlinburgensis die VIII.
mensis uni a. h. s. LXIII. arentes Vener0 Superstites patrem Gulielmum, matrem Minnam e gente tein. Fidei addictus sum evangelieae. Primis litterarum elementis imbutus patriae meae gymnasium per n0Vem ann08 frequentaVi. Vere a. h. s. LXXXI. maturitatis testimoni instructus. ut studiis phil0l0gicis et theodiscis peram darem, apud facultatem phil0s0phistam universitatis Lipsiensis n0men pr0ωSSu Sum. Inse luentis anni Vere Ber0linum transmigravi, et cum ibi bis Se menSes 0ratu eSSem, acceSSi, ut studia mea persequerer et absolverein ad Almam Matrem
l latensem. Atilii seminarii phil0l0g0rum Halensis per du0 semestria S0dalis ut 0rdinarius, cum jam antea proseminarii Lipsiensis exercitationibus interfuissem. Ut in s0cietatem plui0l igidam reciperer ellii benignitate mihi c0ntigit praeterea Zacher ad seminarium th00discum me admisit, ut exercitati0nibus suis interessem phil0sophicis Vm, the0- discis ei in benigne c0ncesserunt. Septies autem αmensibus seli0las audivi vir0rum illustrissim0rum, pris d0cit.
His viris milibus, ut egregia sunt eorum de me merita, gratiam hab00, praecipuam Ver iis, qui in seminari aut plivatis exercitationibus vel c0nsiliis studia mea foverunt atque adjuVerunt.