De futuri graeci indole modali

21쪽

In nostra igitur quae proposita est: de morali usu Futurorum a Sopho eis usurpatorum quaestione hoc summum est, ut de eis locutionibus atticis disputetur, quae explicari nequeunt nisi ad Futurum modale s. coniunctivum relatae, Et quaeratur num aliquae sint prisci usus reliquiae. Huic disputat Ioni altera praecedat necesse est eiusmodi quae in eas locutiones quae speciem quandam Modi habent inquirat videatque ne genuinus Indicativi usus cum Modo misceatur.

cler lat. unu uer roman. Spraehe ein prasentes Futur aes Conjunetivs r bei den Grieehen kbnnteman im Aetio una Medium der metalen Verben den eralen Aoriat des Conjunetius Ohinreehnen. - Primum de paradigmate nemo concedet quo origines et per se Obscurae et saepe postea usu obliteratae pueris Verbi formas diseentibus minime obtrudendae sunt. Tum ex comparatione linguarum faeile sequi videri possit eontrarium iis quae Herlingus p. Isisi de lingua graeea narravit, hoe dico: non esse ullum Coniunctivi Futurum. Deinde ipsa ratio contra istam doctrinam saeere videtur. Aoristi Coniuncti um quem dixit ad suturas quoque res pertinere quis neseit Verum etiam Praesentis et omnino omnes Coniunctivi res suturas speetant sed ita ut non tam suturae esse dicantur quam ex statu qui nune est rerum eoniecturam lacientibus hominibus eonsequi videantur. Formae significatio igitur si consideranda est nee vero forma, eodem prosecto iure quo Aoristi, Praesentis etiam Coniuncti um Herlingus ad Futurum referre potuit. Imo ad Praesentia prisca non solum mulla Futura reserenda sunt sed etiam Coniunctivi. Lohecyl. l. p. 435. Eadem res aulem aut sutura esse dieitur aut a praesentibus rebus pendere: verum utrumque eadem voce esserri minimo posse sed alterutro elato alterum mente intelligendum eSse, manifestum est. Neque viro ei. Madvigio Bemer tangen uber veraehiedena Punkle der latrin.

Spraehlehre, Braunaehreeis IS433 Futuri Coniunetivum 'λὶ largiri licet. Qui quamvis Verbi latini

historiam praeclare perepexerit et Coniunetivos Perseelorum non a Persectis sed a Futuro exacto si proximam originem quaeris l) duetos esse docuerit, non poterit lamen illi Modo alias res attribuere atque eas quae Persecti Coniunctivo enunelantur. Nullo etiam minus sua placita in grammaticam discentibus Feriptam inseri e debuit p. I 08. I 09. Hoc potius dicendum erat: Con-ὶ Vide mihi Lobee um strenue soloeeos Futurori Conii. persequentem. Phr. Parergorum

eap. V. - Madvigii errorem conferri lieel cum simili eoque vel praxiore commento grammaiieorum veterum, quos Latinum Fut. exae t. pro Coniunetivo habuisse et Futurum subiunetivum nomina,Sedocet Schmidi doctrin. temp. Partie. I, p. 22. es. 29. es. G. Herm. dissert. de Madvigii interpretatione quar. in . y. s.

Adnotatio I, Parti I addita.

22쪽

unelivum latinum s Praesentis et Perleeti) res quae a praesentibus rebus pendere eogitentur signisi ea re, nihil autem pendere a praesentia nisi quod aliquando futurum sit, lantum non enuntiari tanquam futurum Sed esse iudicium praesentis hominis: eaque de eausa laetum esse ut Romanorum Coniunetivi flegam legas; legerim legerisJ perquam similes fierent Futurorum legam. leges; legero, legerisJ. Nam quae de Futuro exaeto cloeuit Nadhinus aperte ad alterum quoque Futurum spectant. Omnem autem, quam exposui doctrinam de eoniunctione Futuri et Coniunt livi quis non videt eomparatione Latinae linguae valde eonfirmari Etsi in sanseritica eandem rem deprehendere mihi videar, satius dueo tacere, ne Sanseritiee balbutiam.

Adnotatio 2, Parii I addita.

Qui Aoristi Coniuneti, um ex praeterito Tempore Aoristo natum esse et propter hanc originem Futuri exacti propriam habere notionem arbitrati sunt grammatici, doctrinam suam neque approbasse videntur nec si quid hideo potuerunt idonea ratione demonstrare. Neque enim explicuerunt, qui tandem factum sit, ut Aoristi Coniunetivi non semper vel potissimum 1im Futuri exaeti illis propriam visam servarent. imo raro sic usurparentur quod iuro dixit Bern harur Sint . p. 403). Quid Τ Futurum simplex, quod eandem quam Coni. Aor. sormam quondam habuisse doeuimus, ex illorum doctrina pro exacto Futuro habendum laret. Nam quae Futura Modi, e ex Praeteritis nata sunt ut Futura tertia, ea originem referre solent. Αοristus igitur ut prior Coniunctivo et Futuro in unam tormam coactis exstitisse, Futurum e coniunctivum ex Aoristo natum esse putetur, Aoristive Coni. pro inclinato Aoristo habeatur, nullam video eausam proferri quae idonea votari possit. Verum vidit Mad, Igius sBemer ungen cet. pag. 76 seder Aorist in Conjunetio, Optatio v. s. in. fiat gar niehi aus dem Priateritum, dem er indiesen Modia nichi angehibrι ins Pinsens uber. - es. not. ibidem. Aoristus potius ex radiee, abn qua Futurum coniuncti um propagalum est, et ipse natus esse hideri debet. Nescio an huc laetant sorinae θῆσαι et ἔθηκιe alis quo Aoristo Modi non ducuntur. Grammatici autem Futuri significationem, quam recte quibusdam in locutionibus interpretamur, Pro vi propria torinae herbalis habuisse videntur. Maiihiae Gr. I bul pag. II 33-aer Conj. mit Zei arti eIn δγαον ἐπ ύι ν aueh ἐι ν entspriehi clem Iateinlaehen Futuro exacto,

laune reeto eriantur hoe modo: - nihil solatii mihi erit simulatque Oreus te lare coniux abripueri Verum Praesens sumtit. Schillerus enim in carmine sua, issimo Homeri verita sie expressit: -wer te i rd hun is aetnen Eleinen Iehren, wenn der Anstre Oreus clieh verse hIinst HImo vel Praesentis Conl. illis partieulis sic assititur ut Futuro exacto similis fiat. Plat. Protag. 33S B. ἐπεισι ν σὴ βούλη λαλέγεσθω - - rίτε σοι Maλέξoiam l. e. quando olueris. Nee non Futurum simplex: Sopli. El. 462 εἰ re δ' ii τε κοὐσιι πείσε rara πικρῶν δε κω ias πεῖραν τὴν do roiu ,σειν ω l. e. si eognoverit genetrix. es. ibid. 422. Futurum post ἐπιέ apud Nim

23쪽

dieat, causam non video. - Κuhnerus eisi. subtiliter de hae re disputat lamen eodem in errore ereatur seder Aorial ariιe t namIieli uas Ilendete una der Conj. clas Zukun iste atis tet.

j 447 A 2. Bemhardyi autem exemplum ex Plat. Soph. 235 C. allatum alienum est, Thier- schii I 291, 4, e, qui homericis locis utitur. ratio interpretandi perquam eontorta et plane mira.

Haec igitur nunc hactenus. Ego ero editor. qui milii in hoc indicendae

sollemnitatis officium socium assumsi alumnum disciplinae uo, trae Egregie spectatum. haud vereor, ne inauspicato secisse videor. Magna autem me spes tenet, lectores aequos hoc tui en ilium studiorum specimen etiam publica luce satis dignum esse habituros. quod si de legati Schassiani consilio quaestiones philologae proponuntur non quo literae in entis augeantur. sed ut ipsi qui susceperint iuvenes in pulcros studiorum cursus invituntur, tamen horum sollertissimus quisque ultro proiicit eo. ut cliam quod pluribus prosit eon liciat. Atque huius quidem dissertationis scriptor, etiamsi modorum quaeglionem. ut non omnem complectitur, ita ne Composuerit quidem plane, certe merito veniet in numerum eorum, qui nuper plurus intellecto errore doctrinae, quae modos ad categorias veritatis, possibilitatis, necessitatis retulisse satis habebat, certatim sed gua quisquo via ad veriora perruxerunt. Unusquisque eorum ex rationibus, quibus modorum intelligentia conficitur. unam recte perspexit, omnes nemo dum complexus est . quod sciam. Dico auten' haec memor

Scheuertei nil IIalensi s. IX aegelsbachii et Graseri. ad cuius doctrinam Momseni

mei disputatio proxime accessit. Verum hoc agamus. Ad audiendam orationem sollemnem, Ea inque germanicam, quae in gratulationis Publicae eommunionem d. X lli. m. Septembris hora Xll. ln auditorio maiore a Ludo vico Pelt. S. theol. I r. et P. P. O. hahebitur. Celsissimum Ducem, Curatorem illustrissimum, rogios et urbicos Magistratus Amplissimos. cives a cadomiae humanissimos. omnium denique ordinum incolas et accolas huius urbis ea qua decet Ohservantia invitamus.