Rudimenta prima Latinae grammatices Io. Pellissone Condriensi autore. Modus examinandae constructionis in oratione, per eundem

81쪽

ascritis: qme omnia multo latiu3 ac stilus disposa sunt ac disiρ'ra, quam ut una aliq a Praeceptione astringi cr concludi posuit: sed dollcnti obseruati ne opius est, propterea quod tu cu pus

vulgo peccatur. Est tarnen ubi interim genitivum construere licet, aut ablativum cum Praepositione, de, et, vel ex,absque discri-,mine, nempe calum materici, ex qua aliquid elle, scus , flari significatur. ἐ

crater argenti upred pollum 5 Cp Oratcr cx urgento, aut etiam crater argentem. Oe ultro, aut vitreum, aut uitri, subucula lini. aut e lino. Vost e prico, Ut scrica, sciiscriced. Iisquibus omnibui. etiam expyimitur Gassim articulus , de. Atque huc referri licet partitiuorum naturam. Optimus picta , Cr optimus de plebe: Eorum unus , axest unus. Alia auteni cuiusdam rationis ex formae sunt. Omnium horam sum homo , homine qIi est a tolli. Et, Perpaucoram hominum λα no, horime qui ne conuient pas auec tolites gens. Alicubi magis conuenit loqui per ablatiuu cum prae positione: ut in exprimenda origine,aut esticiente,atque

autore caussat

vt,EY itastri familia uir mi me de nobie mathii, gcnti omisme: sic enim accommodatius dicitur , ad id, quod signiscatur, quini uir illustr9familiae: tiam alioqui uir illustris familiae, eadem ratione dicitur, qua uir incertae originμ, ii diu cuius origo incerta est. Minivire, Virgo e diuite ac potenti domo ,sille de riche er pulpantema fὸn: potivi quam praediuitis ac potentu domus: quo uricli,eet uia iis illic nua ,seu orta. sic omnino uir ex Deo , Ignificano, i ta

82쪽

tim tilant , uam uir Dei, quasi etiam tu dicas, ut vim , qui totus a Deo et Mim ac compositus sit ad ea quae sunt i sua Dei: alioqui duabiam non est, quini Dei lima, omnes. sic. O . Max. praeceptor Crdominu3 noster Crinis Tus, Vos, inquit, ex patre diabaola se: potuisquam, patris diaboli. Sic Cr Terent. ut misceam fucra profanis) Ea primum ab illo animaduertenda tauria est. Di.

iuria ab illo, inquit,significantius omnino, quam si dixisset, uria illiu/: id quod uci caeco appareat. Nam in illo, ab isio, mirasubcbbe potest amphibologi u in istius, subesset, quippe quum A geniti; ε σinitii Cr potve significare posit, ut fit iniuria illius, uel quam fiacerit,uel quum paesus sit. Sicut in Eunucho: Vbi uis, adpunt tibi Oritia a Phaedria. Num 9 Phaedriae dona dixisset, dubium erat, utrum diceret, donane quae Phaedria alicunde accipisset, ut sua haberet, an quae is ad Thaidem mirecret. Ergo, adsunt tibι hic a Phaedria dorina, rectius etiam dixit, quam ad unt tibi hic Phaedriae dona. simile est ciceronianum illud de oratore: A caeteris flentium, ab oratoriis λη solitudo, nempe quod cx eaeteri crent, oratores solam resim quissent, id est, deseruissint curiam.vitanda est enim ubique, quoad eius scri poti, amphibologia. Alioqui interrenter dici poterit,

hoc rerum esse credebam, ex hoc esse a te credebam te cro is que tu fulses rotcur er s. tum eur de ce . Hoc plotι eji Jeu e Plauto, seu Plautinam. Cyanquam etiam, amicu3 ex animo, magis mihi quia dcm arrideat,quam amicus cordis: Cr e schola Socratis, aut Platoanis discipulus, quam schola Socratis acit Plutonis. Nec omnino diuersa crit constructio,vbi Gallice dicitur, de cher,&deuers: ibi enim ablativo cum praepositione a vel ab,aptior fere mea quidem sententia, locus est, quam genitivomam genitivo imbi etiam locu esse non sum qui negem.

83쪽

pone, ou tu porte de Acet mo Alibi:A me nescio φιis exit , tenesco qui fore de Acet ino. Alibi: concrepuit a Glserio ostium: quum ostium Glγccrij sine uitio Acire potuisset: 'ut Μ. cicero lib. i. de Oratore. Testis est, inquit, Q inviij ianua, er usibi lum. Item alibi idem Terent. Ab Andria est ancilla haec quum,An Otie ancilla dicere potuisset , Ceste chambriere est dcuers, ou de cheetr Andricline. Rursum alibi idem: A uobis est,inquit,de pucro loquens: si s de Acet mus : prum, Vester est, tiam ibi dicere potuisset. Sic, A me tibi dabo chlamMem, v te bai crudi in municaude ac et nolis, ou de cheet mo=aut a me, id est, meum. Haec fine dum biolatifime patent etiam extra hunc scii : ut, A Laurentio Vara Elegantiarum praeceptiones: π Laurenti Vallae Elcgantiarum, seu de elegant spraeceptiones. Quint hani oratoriae senstitutioncs, A Quintiliano Oratoriae institutiones. Num etiam construi possunt substant tua nomina cum ablativo sine praepositioneὶ Non per se. Quid est non per se s Nam quod construuntur cum ablativo sine praepositione, similiter accum genitivoquii tribuimus cuipiam

aliquid in laudem aut vituperium, id eis citur adiectivo, seu epitheto ipsius laudis, aut vituperi j. Vt, Puer ingenij summi, Cr ingenio sismo homo ualentigimi

morst,er ualent imo corpor mulier perfrictae frontis, π p α fricta ronte ,fmine cfrontee, Crfans honte. Nec ullas casus dimittunt substantiau ὶ Non. Quid ergo ' relia quis obliquisὶ Eos adiectiva bi adsciscunt. Non haec etiam genitivum

sibi adsciscunt i Quidni s Fliraque singularem Cr pluralim geniatiatim nullo discrimine: quaedam pluralem tantam. Quae adiectiva utrumuis genitivum flagitanis Expersbessi, qui nescuit que cest de gucree: Peritim rerum: piadens animi cupiens lucri: Fugitans litium, qui bait proce: Cr nota ses. Tolerans laboris, qui endure bien tu peine: Patiens inediae, qui

dare bim de ne manser rim: Propulus sui, qui cst prodis e dabat.

84쪽

NOMINIS. Pipem Participiallustresant, Cr uerbalia, Miae significant.

Quae adiectiva genitivum multitudinis intum admit- cunis Partitiua, idque cum generis consensu. Vterque nostrum: Alter Aiacis:sodalium Franci norum quia in Quidum tuorum: Si quisquam horum: Quicunque ciuium Huius natiotist quid iam: Vnus utrorum: Primus auditorum. item gradus comparationis,NU ae lana π:Fortior ma iam nium praestinatisimus: π hoc genus caetera.

Quur genitu multitudiust quam pluralem maluistis visingularem genitivum collectivi nominis complecterer,qui tametsi uoce MDinu est, tamen de multis dicitur: ideo etiam genitium Vim istudinae Quaenam uero adiectiva nomina partitiua dicuntur s Ea pori quae pars i toto abduci significatur. Quo pacto s Nam quum dico,omnium praestantisimus: in GOmnui dico torum: in Praestantisimus,partem eius totivi, quam inde, id est, ex illo eodem toto abduco G separo: significo enim unum aliquem ex ita omnibu3. Atque itidem, cum dico,uterque noα struman genitivo nostrum, est totam, ut hoc loco accipitur totum. Vterque, id est, ego er tu , inguli partes sumus irius eiusdem toatius. Referunturae in numerum partitiuorum gradus comparationisi maxime.

Quoifunt grusis comparationis Tres. Quis positutis,ut friri fre. Comparativus,ut fortior, plus ist. Superlativus,ut Iovi fimuia plus Di, ou trcs ort. Ecquis de hst in uniuersum tradi potest canon Videtur posse. Qui uam s cedo. Siquidem ad hunc modum praecipitur: ut, Quod Gallice dicitur,le plus, ou la plus des, aut tesplus des: si duo tantum sint, dicendum sit per comparatiuum cum genitivo multitudinis.

85쪽

dein cum genitivo multitudinis.

Vt, Graecorum fore inius cst Achilles, Achilles est te plus frides Grecet. Prudenti mi ciuitatis qui taccnt, lis plus figes de la uil,lefiant crux qui ne sonuent moLVirginum pulcherrima , tu plas belu

Nec inibi quid inprobandam uidctur , quod uulgus hic dicere solet, la tresbclle des, letresfore des,Crc. Nam Galliciussi illud, trcs, tu ni de ora in supcrlativum compotit, er quibat, quum sue absoluit id est, ne casu poniturint, illud 4ὶ optimumcolu est tres bon. Q duero Gallice dicitur,plas qui,hoc astutur per comparatim cum ablativo sine praepolistione: ut, Achiilcs erit fortior Hediore,

Achisscs dioit plus βrt qui Hector. Ossi quid tu ab 'atiuus resolui potest in casum similem ipsi comparativo, intercedente partici tiquam ut,Hectorem perhibcnt fortiorem qu re Acbi cm. Atque hoc est, quod de his rebus in genere tradi posse reor. Nam Gallico illo, lepus des, la plus dis, les lusi s , quarum rerum fui comparatio, eis 'cius cm g neris esse: isto uero, plus que,non item esse oportere inat illi satis ditium cist. Addamus mincii , ct uidet tr,iqud quoque o soruandum esse, O da comparationis ipsius nuttira comparatum est, er de cad in regula lut stigi pote st, ubi adsunt res,ut dic: muti milis gene R duae tunatum er int uel insola adiectivi cum ubi nitur congructitia,Cr citragoni tui exactionem , ut com ar stlas utamur. si uero plures, superlitiuo: ut, Certior polus e l aut.ircticus, non certi imus quia

tantum duo siunt poli. Item, sol est planeta maximis,idemque optrimus ac si laberrimus. Antio, er fateor. Iam dativum quae adiectina sibi adsciscunt Datnium vel genitivum recipiunt, Asinis criminis vel crimini

86쪽

NOMINIS. 8 'suas, conscius, confrrus, contemnus, Cyc. Quae adiectiva dativum tantum postulanis Quaecunque commodum aut incommodum significant: ut,R ήmico. Perfidus regi, qui romyi jufo au Ro. Omnibus acceptus, aggreabis a tows. suis malus, alienis bonus, Qui uis dux siens, bolud Molirangcri. Huc pertinet opus, quod cum datimo & ablativo sine praepositione costruitur, inpermedio quidem verbo substantulo Sum, es, est.

Vt, Mibi uiatico opus cst: ubi plantas etiam dicere solet, Ure, , pro opim: li me furi : ec; o pusscr mon coctam senectutu si uis aliquo tibi opud crit: Tu d .m sola de qu hue bucton de uicisi αρ.ystinis 3 ctiam , N tibi opus, te ne te so pia b solii: id est, Non egcs mei. Mibι opus non fuisti. Et, Mibi te opus non fuit: id est, tui non egibam. Te incii tui facile curui ilη mebun biin pot

Quae adiectiva accusari ausibi vendican xὶ Quae ad lis, quam di in ensionem spectant. vi, Cuῆlsi pulmum altus: Ie trone dune herbe luit ellant brat. Septem pcdi= ἰυns s. crassus tres digitos Latus siluam , largi d ne

Quae adiectiva ablatiuum sine praeposit ὁ ne volunt contcntus parvo: p ditus viri te: dii cs agris: n e I Pla quindem dignus: gen re Andria: latifer pi acre zr disrunte, Pt qui rhonneur ni run diminue. Quae adiectiva ablatiuum sibi cum p positione sti vel ab, subiiciunis ρnimo est a litcris alieno. Hoc ab eius sententia diuersum est. Hic est ulto ab illa. A me pudica s, quasi soror mea sit: seunt amfra te ne so touchce, non plus que δε cile e ldit masam. Tercnt. Narrat q*c, Mi virgo 4 sc intcgra etiam tum sit . alcm ab animo aegcr funi, etsi a misbo satis uulco. Tu ab anima otiosos es: Tu ις doniis ς θυο ι Ei: Tu ne prens tollit ita

87쪽

D E EXIGENTI A

CVis a pronomine exigitur casus t Genitivus pluralis: sed hac lege, ut accedat consensus generis: Vt, Aiacum hic Telamonis, ille Oilei filius fuit. Quot sunt pronomina domon strativis omnia. Nurum enim pronomen cst, q od uim demonstrandi non habeat. Quot unt gentilia ,scu patria3 Duo: Nostraser utras. Quin ita uocantur : Quia per ea gentcm, Cr patriam, aut etiarino pionem significamus. Quot uni relativa' octo, Ite, ipse, iste, bis, st, uisuus, idem.

Quot sunt reciprocasDuo. Quaes Sui, Cr suus. Quare dicuntur reciproca s Quia in seipsa refectuntur: ut,

scioli scire sibi placent. Quot funt posscsiuas Quinque: Meus, tuus, suus, noster, vester. Quur uocantur HI fluat ia per eupuid iri aliquid signi

ficamin. Vtrumdicendum est, mei ne libre, an meust Liber meus. Quiditat Quia mei cum similibus potue, non possesiae ,seu actives, gnificant: ut amor, delucrium, cura , folicitudo, incmoria, compta, dolor , potestas, utilitas, usus, ust,fastidium Jauor, mei, tui, fui, nostiri , u iri, pastae ignificant, quodhaec ab alijs de nobis bais beatitur. At dsiderium, f lidium, cura, solstituti, memoria, copia, dolor, potestas, Militas , is, amor , meus, tuus , , nousio, uesti ri active seu posscsiue igni icunt, quod ea penes nos lati neque aliunde ad nos emanent atque in fluant. Vebementer tua sui memoria desectatur , It a grand pluis, de la fou enance que u εκα et delum sic ornate etiam dicimus, heu unius opcru liberiatus cs : Tu os se delucre par te moen de modi tout fui. Ex

88쪽

iuo tribu animo coniecturam feceris, an grauer ita accipi: Par ruffection de vom memis, uous poinred presumer ouimagincr, sit me geme Potire ainst traicte. Noster duorum corinatuuen hil e Pici, mi' minum ipse admouerit: Uifframent de nou dcuae ne stra rien, si ludi nisiue n, mitti mala. Item, Mei soli se es immemor: Demolieultu naspoint ρMenance. sui eo

uinendi omnibus pol tutem faciti it permet facilcment acricum de parier aso.

DE EXIGENTIA POSTE

Quot cose exigit uerbum a post lare Qi impie mominatiae , genitiuum,dat m, accusativum, π astitiuum, Quae ureba exigunt aposteriore nominatiuum Verbum substantivum, verbum vocativum,& quod cunque eorum vim obtinet, exigit a posteriore nominatiuit, qui ad idem pertinet, quod significat nominatiuus a priore: Vt, Sum pius, vocor Aeneas, salutor poeta. Quot uniuerba substantivis Dium tum,sum, cs, cst. Quot sunt uerba uocativusQuinque: Appellar, dicor , nominor, nuncupor, eruocor. Dic horum uim habenti uὶ Flo, evado, existo,uenio, uideor,iudicor cognominor, inscribor, CT lmiliastre ex omni genere personalium: ut obscurus fio. Hodie intelligentes, boni uident stulti, Dormit securus. Bibo ieiunus. It cubitum

mae uerba exigunt genitiaudis 'Omnia verba cuiuscunque generis sint, quorum quiadem significatio ad aliquod pretiit attinere potest, admittunt post se hos genitivos,tanti,quath tantadc quantivis, quantalibet, quanticunque,pluris de minoris, substantiue quidem acceptos. Nam si adiective ponuntur cum sub-F e stantivis

89쪽

stantivis, abeunt in ablati uos: quemadmodu caetera pr tu nomina, quae omnia in ablativo ponuntur sine ulla. pr Spolitione

cli mihi copia renti, ut scri scrum uentrA amore lictis. Quantima tutcmpcndes, fucics,hab.bi , uti bis,tet itidem apudi homines penderis, fies labeberis. CMuntι pransus es combicn as tu poe polin ton diocri Quanti constitit tibi sci ci duo Gip csi corictim te muste uno deuetuine depalasi Tanti eme tria pondo curast utraech G id est, libri . . Q hastilibet indicat panni , I fuit son bap diuit quilue uti Pluris lictor quam quanti est, Ie uom cn offre pus quil ne inuri Liceor praesinti pecunia, i cirrisere argent contenti on addicet tibi ricsnmoris, Ilneuoto detinerans iam ponat rollas. Tanta sumna nori mercori Q nunto pretis redempta est

Nihilo minore pretio distrahitim signim, quain si risus esse acrius.

Doc non ualet teruncio, alit terunctura clium. i priuatim verb verba aestimandi, Curo,put facio,consul duco, pendo, habeo, id est aestimo, praeter dictos genita uos, amant Etiam hos sibi adiungere, magni, Parui, nihil ,maxi , minimi nocci,nauci, allis huius.

Quid de me fui,parui Gras, P cu te chaut, quit adulene de mo. Von Vis fucio, nihili,flocci pendo illas nebriones: Ic me timc ricuccs lancirmers. Acqui boatquc facio, eqhi bonique consulo, et boni consulo, Ie prens en gre. Praeterea ex activis verba accusandi, damnandi, absolvendi oncndi,& cosutulia prater accusativum, adicii cura

90쪽

aut pinnam.

Qui altem inc sat probri, sumse intueri oportet, mi accinscun a tire de ecfhonneur, se doli bini regarderi Arguo tesoloecio soloeco,ute reprens d nongruitE. Ne qucvPM pcccati temere damnes e condumne dum Ulleuruent de faute, ou suo, fulis. Magnae summae damnatus fuit, aut magna m Iid em comm mne a line grande somnie. Reuincam te mendacij ,seu mendacio, ae te conuuincro de mensoriri in mutit beram auaritiae,il accuseson mai re dis icci Absolui illum iniuriarum, AbDiui illum intaria. Admoneo te erratule t'adesse dela Dulci

commoneo te promisi. Omne tempus nos admonet C HRISTI . Excipiuntur alter, uter, uterque, ambo e construuntur enim haec duntaxat in ablativo Vtro accusetus es,mendac ,an periurij, dunt per Respondebit,neutro, ut a tero, arat umbcbM. Atque ex neutris satago, allu aut genitivum rerum.

Vt, Hic fatagit rei sareum , csv c 4 ei se s cst Aignei enses afaires.

Quaedam genitivum recipiunt aut ablativum in eumdem sensum. Vt, Egeo tui, egeo p cunia. careo fuim curco libris Memini, ni ruitur Gm gcnitivo ut memini huiuη rei cum aca stiuo: ut, incinni hanc rem,id eis, recordori cum ablatιμο unum cedente praepostilioue de ut,non meminit de bac re tu sonentionemihon fecit quo sense dicitur etiam, nou bullia rei. con lautatur praeterca cum in laitivo ut, nou meminit legere. Tum ex deponclitibus, Misereor, Recordor,obli es cor genitivum requirunt. Vt, Miscrcre mei Dcus.Recordaresuperioin vitae. Obliuiscere

Ad haec snterest, refert, &est, pertinEntia ad officium