Hermanni Conringij Assertio juris Moguntini in coronandis regibus Romanorum

6쪽

AS MERTIO IURISMO GUNTl NI IN CORONANDIS REGIBUS ROMANO RG M.

EDITI TERTIM AUCTIOR ET EMENDATI OR. HELM EST ADI,

7쪽

SuMMA Riv rcio Rillis Cautum est Privilegiis erem, morum Potenti mηrumqΨes. I. I. Vicariorum, ne quis unquam libros Hermanni Conringis curascriptos vel duos, citra ejus heredumque consensum, intra limites uariaruum inprimat, aut alibi impressos divendo pinna delinquentibwdina, mi ionis omnium ei jusmodi obrorum se Iur is decem marcarum ori rior ipsi Pris

8쪽

VS CORONANDI

MOGUNTINUM.

I lustris est controversia, quae ho

die inter duos Eminentissimos summos Imperii Principes, Electores Archiepiscopos, Moguntinum ac Coloniensem agi, latur, de jure coronandi Regem quem appellant Romanorum Moguntinus enim concedit uidem illam coronandi facultatem Coloniensi, scoronatio Aquis grani au intra Coloniensem dioecesin instituatur,alibi tamen sibi soli eam vendicat. Ex adve so Coloniensis omne hoc iis Moguntino denegat, tanquam sibi uni omni loco tempore debitum. Possit videri contentio de re levi vero non est in ea salus rei publicae collocata; ait tmen interest ipsius quoque reipubl. ut sua cuique dignitas suum servetur, praesertina maximis Principibus quod noceant cjul modi injuriae saltim exemplo,&iniquu)c endo muniant quasi viam licentiae. Principum lane, Archiepiscoporum cum primis,in ossicio est, Sed is que move suae irra defendere praesertim quum illa neutiquam sint propria possessionis quae pro arbitrio liceat alienare vel negligcre. Rogatus sententiam non dubito caussam minentissimi Electoris Moguntini ap- pro .lsiti lecta&cum cura a me situ expensa, tuae ab advers parte hactenus sunt edita id ne inductus rationibus validis quam multi Ea proinde boni publici causa procul odio de amor in patrocinium recti ci aequi, prodii camin medium . sermone nudo implici, ut eo

9쪽

Antequam vero ad rem ipsam aggrediamur, maioris

lucis ergo praemittemus nonnulla quoniana circa illa impingitur non vulgo tantum, sed etiam ab iis qui Eminentis Electorem colonicia sena defendere susceperunt . &tamen uni ipsissima veri in hoc negotio fundamenta. I. Principio igitur observanduin si, Caesares nostros non una corona insigniri solere. Cis Alpes enim in Ita- Ita duplex ipsis competit Romana altera altera L Ongobardica Trans Alpes plarrumque non nisi una ha

ctenus fecerunt sese coronari. Interdum tamen rarelati alteram imponi sibi curaverunt. Conradus sane II. Burgundi camillam coronam accepit anno io33 &filium suum qui Patri post successit Henricum Ill. anno Io38 eodediademate ornari curavit quod testatur Pippo in aCon rad Fecit idem Fridericus I. qui ducta in matrimonium Beatrice Re noldi Burgundiae Comiti filia, non Ham Surgundiam do Provinciam, Imperio jamdiu alienataου familia Nerpos uere coepit ceu loquitur Otto Frisingensis I. a. c. ase de 'e-

is Ariae lino secit illud Carolus IV ut quidem memorat

Christophorus Marcellus Caeremo Romani I. ct . cap. de triplici Imperatoris corona. mas inter coronas tamen sola Romana vere Caesarea est,h e vere competit Caesari inquantum est imperator Romanorum. Idque solent ipsim et Caesares nostri publice profiteri, electos C ares sese appellantes quamdiu corona ista non sunt insigniti, etsi in- Germania coronati jam fuerint. Vt merito mireris, vulgo passim limo viris quoque doctis, Caesarea corona nomine usurpari illam quae an cryaania confertur, contra publicam Caesarum cspontaneam professionem, ne alia nunc tangam. illa vero quam Germania exh: bet coronabolitia quidem,peae usque adseculum Christianinia duo deci

10쪽

decimum, audi it corona egni Francorum inde si equetius dici cepit corona Regni Teutonici: quomodo ea in in se Fri de r. I. appellat in epistola ad Ottonem Frisingcn- aut Alemannici; posteaquam scilicet Galliae regnum κατ ἐξαγην sinii retinuit Francorum nomen,Gemnania Imperii Rona anili tui una,post obtentam Caesaream dignitatem subeunte Plurimis id possit confirmari testimoniis veteris aevi, si opus sit. Imperium Francorum videlicet, quod Caroli Magni cum primis felicibus armis in vasit aniam plitudinem excrevelat quamvis post Ludovicum Pium inter hujus filios tres in partes fuerit divisu na, singulae tamen partes aliquamdiu brancorum commune nomen retinuerunt. Praecipue vero ita diu audiit,praeter Gallicum,

Regnum Germanicum quod Ludovico Ludovici Pi filio e usque posteris cessit. cum pars quae Lothario obtigerat, Regnum Lothariens seorsim usurparetur. Et vero populi Germanici Franci Orientales sunt dicti, ut Gallici Franci Occidentales. Vnde jam olim scripsit Frisingensis

l. c. I i, Franciam Orientalem comprehendere, praeter Franciam proprie sic dicam, Baxariam, Sueviam, Saxoniam, Thuringiam, Frisiam . mo&ipsum Lotharisagire regnum in Francorum regni commune nomen reccptum cli, polli L m in unam rem Dublicam cum Germanicis illis pri Germanicos accepit domi nos i , ni Magno, etiam tum cum Aquis corona liensi, porrecto gladio acclamavit hum, xoeycias omnes Christi