Phaedri, Augusti Liberti, Fabularum Aesopicarum libri quinque

91쪽

PHAEDRUS.

Inoenta perficere non inglorium. vin judicare cogitet livor modo, Licet dissimulet, polchre tamen intesigo. Quidquid putabit esse dignum mentoriae, Aesopi dicet: si quid minus adriserit,

A me contendet fictum quovis Pignore. Quem volo refelli jam nunC respoum meo Sive hqc ineptum, sive laudandum est opus, Invenit ille, nostra perfecit maDUS. Sed exsequamur coeptum Propositi ordinem. XX.

Veras diMitias remit nemo. ΗΟΜΟ doctus in se semper divitias habet.

Simonides, qui scripsit egregistin melos, Quo paupertatem sustineret facilius, Circumire coepit urbes Asiae nobiles, Μercede pacta laudem victorum CanenS. Hoc genere quaesteis postquam locuples factus est, Venire in patriam voluit cursu pelagio; ErRt autem natus, ut aiunt, in Ceo insula: Ascendit navem, quam tempestas horrida,

92쪽

75 LIBER IV.

Simes et vetustas, medio dissolvit mari. Hi zonas, illi res pretiosas colligunt, Subsidium vitae. Quidam curiosior: Simonide. tu ex opibus niΙ sumis tuis pMecum, inquit, mea sunt cuncta. Tunc pauci enatant, Quia plures onere degravati perierunt. Praedones adsunt, rapiunt quod quisque extulit, Nudos relinquunt. Forte Clazomene prope Antiqua fuit urbs, quam petierunt naufragi. Hic litterarum quidam studio deditus, Simonidis qui saepe versus legerat, Eratque absentis admirator maximus, Sermone ab ipso cognitum cupidiissime Ad se recepit; veste, nummis, familia Hominem exornavit. Ceteri tabulam suam Portant, rogantes Victum: quos casu obvius Simonides ut vidit, Dixi, inquit, mea Mecum esse cuncta; vos quod rapuistis perit.

Magna ne jactes, Sed P EStes. 1 ous parturibat, gemitus immaneS Ciens,

Eratque in terris maxima exspectatio: At ille murem peperit. Hoc scriptum est tibi Qui, magna quum minaris, extricas nihil.

93쪽

PHAEDRI FABULA RUI, L

Vera gloria sciam Obscurat.

Fo ais re et Μusca contendebant acriter Quae pluris esset. Musca sic coepit prior: Conferre nostris tu potes te laudibus pUbi immolptur, exta praegusto deum, Moror inter aras, templa perlustro omnia; Ia capite regis sedeo , quum visum est mihi, Et matronarum casta delibo oscula; Laboro nihil, atque optimis rebus fruor: Quid horum simile tibi contingit, rustica pI si gloriosus sane convictus drum, Sed illi qui invitatur, non qui invisus est: Aras frequentas, nempe abigeris quo Venis: Reges commemoras et matronarum OSCula, Superba iactas tegere quod debet pudor :Nihil laboras, ideo, quum opus est, nil habes. Ego granum in hiemem quum StudiOSe congero, Te circa murum Video pasci stercorer Λcstate me lacessis; quum bruma est, Siles :ΜOri contractam qunm te cogunt frigora , te copiosa recipit incolumem domus. Satis profecto retudi superbiam. Fabella talis hominum discernit notas Eorum qui se falsis ornant laudibus, Et quorum virtus exhibet solidum decus.

94쪽

Deum colenti stat sua me ES.

QuLuxu M valerent inter homines litterae, .

I)1xi superiuS: quantus nunc illis honos Λ superis sit tributus, tradam memoriae.

Simonides, idem ille de quo rettuli,

Victoris laudem cuidam pγciae ut Scriberet Certo condixit pretio: Secretum petit: Exi πua quum frenaret materia impetum , Usus poetae, ut Inoris est, licentia, Atque interposuit gemina Ledae sidera, Auctoritatem similis reserens gloriae. Opus adprobavit, sed mercedis tertiam Accepit partem. Quum . reliqnam Ii Osceret: Illi, inquit, reddent quorum sunt laudis duce Verum ne irato dimissum te sentiam, Ad coenam mihi promitte; cognatos Volo Hodie invitare, quorum es in ilumero mihi. Frandatus quamvis et dolens injuria . Ne malo dimissam gratiam corrumseret, Promisit; rediit hora dicta, recubuit. Si,Iendebat hilare poculis conVivi Um , Magno apparatu laeta resonabat domus:

Repeutc duo quum ju Venes, Sparsi pulvern ,

Sudore multo diffluentes corpora, Humanam supra sermam , cuidam servulo Mandant ut ad se provocet Simonidem, Illius intoresse ne faciat moram. Homo pcrturbatus excitat Simonidem.

95쪽

18 I HAEDRI FABULARUM LIB. IV. Unum promorat Vix pedem triclinio ,

Ruina camarae subito oppressit ceteros, Nee tali juvenes sunt reperti ad ianuam. Ut est vulgatus ordo narratae rei, omnes scierunt numinum praesentiam Vati dedisse vitam mercedis Ioco.

. POETA.

Seribendi nullus Anis. Α D nuc supersunt mesta quae possim loqui,

Et copiosa abundat rerum varietas: - Sed temperatae suaves sunt argutiae; Immodicae essendunt. Quare, Vir sanctiSSime, . Particulo, chartis nomen vicιurum meis

Latinis dum manebit pretium litteris, Si non ingenium, certe brevitatem adproba, Quae commendari tanto debet justius, Quanto poetae sunt molesti validius.

96쪽

LIBER QUINTUS.

An sopi nomen sicubi interposuero,

Cui reddidi jampridem quidquid debui,

Auctoritatis esse seito gratias Ut quidam artifices nostro faciunt saeculo, Qui pretium operibus majus inVeniunt, novo Si marmori adscripserunt Praxitelem suo, ΜFronem argento. Ρlus Vetustis nam favet Invidia mordax, quam bonis Praesentibus.

Sed jam ad sabellam talis exempli seror. FABULA I.

DEMETRI Us ET MENANDER.

DR METRI Us, qui dictus est Phalereus, Athenas occupavit imperio improbo. Ut mos est vulgi, Passim et certatim ruunt. Feliciter subclamant. Ipsi principes Illam osculantur, qua sunt oppressi, manum Taciis gementes tristem fortunae vicem. Quin etiam resides et sequentes otium, die defuisse noceat, reptant ultimi: In queis Μeuander, nobilis comoedus, Quas, ipsum ignorans, legerat Demetrius, Et admiratus fuerat ingenium Viri;

97쪽

Unguento delibutus, vestitu adfluens, Ventcbat gressu delicato et languido. Hunc ubi tyrannus vidit extremo agmine: Quinam cinaedus ille in Conspectu meo Audet venire p Responderunt Proximi: Hic est Μenander scriptor. Mutatus statiri : Homo, ii quit, fieri non potest VenuStior. atemque et scripta meritis tollit honoribus. Exemplum scriptor Vertat ad Prudentiam. Ingenio, non luxu, Paratur claritas.J

VIATORES ET LATRO.

Ventosa lingua, Pedes fugaceS. D uo quum incidissent in Latronem milites,

Unus profugit; alter autem restitit,JEt vindicavit sese sorti dextera.

Latrone occiso, timidus accurrit com S.

Stringitque gladium; dein rejecia Penula :Cedo, inquit, illum ; jam curabo sentiat

Quos attentarit. Tunc qui depugnaverat: Vellem istis verbis saltem adjuvisses modo. Constantior fuissem vera existimans: Nunc conde ferrum, et linguam pariter suidem, Ut possis alios Ignorantes fallere. Ego, qui sum expertus quantis fugiaS viribus, Scio quod virtuti non sit credendum tuae. Illi adsignari debet haec narratio Qui re secunda fortis est, dubia fugax.

98쪽

LIBER Vi

c ALVUS ET MUSCA.

orate peccanti nullus est mentiae locus. C Lux momordit Musca nudatum CaPut, Quam opprimere captans, alapam sibi duxit gravem. Tunc illa irridens: Punctum Volucris parvulae Voluisti morte ulcisci; quid facies tibi, Injuriae qui addideris contumeliam pRespondit: Μecum facile redeo in gratiam, Quia noti fuisse mentem laedendi scio; Sed te, contempti generis animal improbum, Quae delectaris bibere humanum sanguinem , optem necare vel maiore incommodo. Hoc argumento veniam tam dari decet, Qui casu peccat, quiun qui consilio est nocens, Illum esse quamvis poena dignum judieo. IV.

Felieiter sapit qui alieno periculo Suit.

Quin Μ immolasset verrem quum sancto Herculi, mi pro salute votum debebat sua , Asclio iussit reliquias poni hordei :Quas aspernatus ille, sic Iocutus est: Tuum libenter prorsus adpeterem cibum ,

99쪽

8, PHAEDRI FABULARUM

Nisi qui nutritus illo est jugulatus foret. Hujus respectu fabulae deterritus ,

Periculosum semper vitavi lucrum.

Sed dices: Qui rapuere divitias, habent. Numeremus agedum qui deprensi perierint ;Μajorem turbam punitorum rePerieS. Paucis temeritas est bono, multis malo.

V. SCURRA ET RUSTICUS.

sim dicata opinio Iudicium Obruit.

I 'κ ά v o favore labi mortales solent, Et, pro j adicio dum stant erioris sui, Ad poenitendum rebus manifestis agi. Facturus ludos quidam dives nobiles ,

Proposito cunctos invitavit praemio Quam quisque posset ut novitatem ostenderet. Venere artifices laudis ad certamina; Quos inter Scurra , notus urbano sale , Habere ilixit se genus spectaculi Quod in theatro numquam prolatum seret. Dispersus rumor civitatem concitat :Paulo ante vacua turbam deficiunt loca. In scena Vero postquam Solus constitit, Sine apparatu, nullis adiutoribus , Silentium ipsa fecit exspectatio. Ille in sinum repente demisit caput, Et sic porcelli vocem est imitatus SUR , Verum ut subesse pallio contenderent , Et excuti juberent: quo facto, simul Nibil est repertum, multis oneraut Iaudibus,

100쪽

Hominemque plausu prosequuritur maximo. Hoc vidit fieri Rusticus : Non mehercule Μe vincet, inquit; et statim professus est Idem facturum melius se postridie. Fit turba major: jam favor mentes tenet, Et derisuri, non spectaturi, Sedent. . Uterque prodit : Scurra degrunnit prior , Μovetque plausus, et clamores suscitat. Tunc , simulans sese vestimentis Rusticus

Porcellum obtegere, quod faciebat scilicet. Sed in priore quia nil compererant, Iatens,

Pervellit aurem Vero quem Celaverat, . . Et cum dolore vocem naturae exprimit.

Adclamat populus Scurram multo similius Imitatum, et cogit Rusticum trudi foras. At ille proseri ipsum porcellum e Sinu; Turpemque aperto pignore errorem Probans, En hic declarat quales sit a judices. VI.

Non omnia omnibus cong Tuunt.

Iuvasti Calos forte in trivio pectinem: Accessit alter aeque desectus pilis: Heiat inquit, in commune quodcumque est lucri. Ostendit ille praedam , et adjecit simul: Superum voluntas savit, sed fato invido;

Carbonem, ut aiunt, pro thesauro invenimus. Quem spes delusit, huic querela convenit.