장음표시 사용
21쪽
4. Ad ScapulRm. Multo laboro in perquirendo et magna diligentia in deliberando opus est, si tempus quo Tertullianus libellum supplicem ad Capulam pr0P0nSulem miSerit, eruere VolumuS. Etenim quia, quo anno Capula proVinciae fricae praefuerit, aliunde non innotuit, fere omnia ex interpretatione eeurata unius alteriuSV loci libelli ipsius pendent.
Plures autem sunt loci, quorum ratio habenda Si CaVendumque, ne, dum partem aliquam tuemur, reliqua deSernmuS. A primum quidem vestigium certi temporis, poSt quod ille libellus seriptus est, invenitur in mentione existis Byzantini' id est Xpugnationis urbis Bygantii, quam per tressere annos Xeroitus Severianus obsederat, menS Rutem Iulio anni 196 p. Chr. cepit. Deinde vero post cladem Albini hune libellum Scriptum esse, indicant hae verba Nunquam Albiniani ne Nigriani vel Cassiani inveniri posverunt Christiani'. Tum do o loco disputandum videtur Ipse etiam Serem pater Antonim Chriκρω- norum memor fuit. Nam et Proculum Christianum, qui Torpacton' cognominabatur, Euhodi
Procuratorem, qui eum per oleum aliqMando curarerias, requiκirit et in philosio suo habuitu8que ad morten eiuκ Quem et Antoninus optime orerat sese Christiano educatus .
Sunt, qui dicunt, Antoninum a Tertulliano ho loe memoratum Elagabalum, qui et ipse nomen Antonini sibi imposuit, non Caraealtam vel Bassianum, Severi filium, esse intelligendum. Quae Caligeri et Holstenti opinio plane reiicienda est, quia Elagabalus anno 20 p. Chr. in Oriente natus, Proeulum, qui in palati Severi, ergo Certe ante annum 11 p. Chr. diem supremum obiit, OSSe omnino non potuit. Antoninus autem, Severi filius, natus anno 186 p. Chr. Proeulum Optime OSSe potuit Severum iam ante annum 19 nomen filii sui natu maioris nomine Antonini permutaSSe, nummi illius anni
Porro manifestum est, eapulam eodem loco a Tertulliano, qui id agit, ut animum eius Christianis placet, ad exemplum prinoipis O pS tempore impernnti provOCari. aratione ductus dicit Tertullianus, Severum necessitudinem aliquam habuiSS Cum Proeulo, viro Christiano. Quare eos interpretes Valde errare enSeo, qui SeVerum eo tempore, quo Scapula Christiano persequebatur, jam mortuum SSe putant. Rrum enim mortui
imperatori memoria et exemplum ad Scapulae animum OVendum mitigandumque profuisSet. Sed nune maiora Onemur Venio enim ad loeum prinCipalem, ad quem reCte interpretandum opem eorum, qui Siderum Cursu et motu numeri et rationibu peraequuntur,
Tert. l. l. cap. 2. De origine et recta scriptione et vi huius nominis lege, quae affert r. Oerre dahrb. stirprotest Theologie 1878, pag. 300. Bochartus enim Orpacion e voce Punic TorPReio corruptum
Putat, eamque nutritorem interpretatur.' ΤΘrt. l. I. cap. 4.
Cohen . IV p. 160 nr. 148 155, p. 159 nr. 142, p. 20 nr. 597.
22쪽
implorare necesSe est. Tertullianus enim in Capite tertio quum de aliis malis naturae, quae pro prodigii et portentis habet, tum de deliqui solis paullo ante saeto loquitur, quod signum imminentis irae Dei esse putat. Et sol ille, inquit, in conventu Uticensi eae- tincto paene lumine, adeo portentum fuit, ut non potuerit eae ordinario deliqui hoc pati, positu in suo hyssomate ut domicilio. μTertullianus o loco aperte loquitur de demetione solis prope perseeta et de tali,
quam pro non ordinaria habuit, quia Sol in Suo hypSOmate ObSeuratus St. Quae vox ante omni reet interpretanda St, non ero neglegenda, Si uti quidam re entes autores fecerunt. Sidera enim in hypSomate esSe leuntur, quando Summum lOCum, quem RSSequipOSSunt, trunSgrediuntur', quod Sol quodammodo patitur omni die, quum meridie circulum meridianum trunSgreditur, VerisSimo autem tempore solstitit aestivi dieitur sol in
Suo hypSomate SSe. Eo enim tempore praeSertim in regionibus australibus eum locum, quem OS VOCumus enith tangere videtur. Illa ergo elipsis Solis, de qua Tertullianus ad cap. C. 3 loquitur quum tali esset, ut lumen soli paene eXtingueretur, Valde magnam vel paene perseetnm fuisse apparet et Lu-
Super eo tempore QCidit, quo Sol Culmini vel Summitati Coeli quam proximus fuit, quod ttempore solstitit aestivi et simul tempore meridiano. Quare nulla alia polipsi admitti potest, quae aut parva fuit aut alio atque meridiano tempore aceidit. Quas quidomindicia optime congruunt in eam clipSin, quam Stronomi die tertia mensis Iunii anni
Tertullianum per solis hypsoma nihil aliud indicare voluisse nisi altitudinem verticalem Solis ipSO meridie ulminantis μ, bene iam vidit uinarius . Quodsi Tertullianus
negasse videtur, eo tempore deliquium naturaliter fleri potuiSSe in eo populariter erravit, impune, ut in arte aliena a Studii et profeSSione Sua HypSOma autem a Tertulliano definiri quasi domicilium solis, nequo Si mirum neque alienum ab Sitata loquendi ratione neque puS S ad alia interpretatione Subtiliore Confugere quod ii faciunt, qui domicilium solis Arietem vel Leonem'. notiSSima Signa odia i Signifieare volunt. Quae opiniones sunt futiles nullaque ratione fultae. Sed, ut quam autissime progrediamur, inbuin et Computatione astronomorum perlustremus oportet. Quae quidem Se exhibent Severiani temporis Clipsos solis Uticae
Conspicuas , quarum prima undecim digitos' lata, quae lucem diei maxime obtenebravit die mensis Iunii anni 197 . Chr. paullo post meridiem, aestidit.
4 'ar de sirinor es dates. AEd. aris. 1819 depuis la naissanee Hora Chr. p. 218 exhibet computationes, quas instituit ingr6 S. I. Non Oppol ger, Canon der insternisse, Wien 1887. Astronomi latitudinem duodecim digitorum soli tribuunt.
23쪽
Seeunda valde exigua, quia unum digitum lata, ocidit die XIV mensis Iulii anni 204
Tortia orat die XIV mensis Maii anni 20 Septem digitos lata. quae Ora Secunda
Quarta valde parva duos digitos lata anno 20 die XVI m. Octobris Uticae paullo
Quinta dio II monsis Marti anni 1 paullo ante eoasum soli aeoidit, quinque Cir-oitor digito lata. Sexta dio XVI monsis Augusti anni 12 undoeim quidem digitos lata sed Summo
mane paullo OS Ortum Soli erat. Aline eelipses OliS, quae tempore eVeriano aestiderunt, Utieae Conspicuae non erant. Ex hoe indie apparet, Olipsin e undam non SSe talem, qualis hi requirrtur, neque tertium, quam nemo adhue tenendam putaVit. Ut de his et de aliis taeeam, quas reiicere non est opus, Vir Cl. Wirili ea eclipSis maxime arriSit quae 211 paulo post Severi mortem evenit. Sed quia Oeem hypSomatis plane oblitus St, eius sententiam probare non OSSum. In frien provinCia et liene Cerni quidem potuit, sed hora quinta post meridiem i. e. nullo ante O QRSum OES, quare admitti non poteSt. Neque eclipsis anni 12, quam NoelleChen elegit, meliu Congruit, immo plane reprobanda St, quia summo mane finem habuit, ita utitiine vi aut ne i quidem Conspicteretur. Deinde quod idem vir doetissimus Sserit, SeVerum imperatorem eo tempore, quo libellus ad SCapulam SeriptuS St. mortuum QSSe id probare omnino non potuit
Quae quum ita int, nulla eclipsis illiu temporis inlis erat, qualem deseribit Tertullianus. XCepta ea, quae anno 197 Recidit. Itaque ei sententiae assentiri debemus, quae tenet, libellum ad Soapulam paullo post diem III mensis Iunii anni 19 esse Con- Seriptum, Capulamque proconSulem eodem anno proVineiam Dieam administrasse, in Onque Sententi nequieSCendum St, quantumvis Sententia Communi adversetur . Equidomi, Joh. eum nun De Rom. Stant undisi alig. Κirche pag. 182 Ota 2 affert o quae Wirthet quae No et dochen diXit, sed utrius sententi probanda sit, in modio relinquit. Quoniam prba Tertullianio Scap. c. 3 in eclipse anni 11 et anni 12 uulino non quadrant, aliquamdiu cogitabam de clipsi anni 17 . Chr. Quae quident clipsis, alibi perfecta ot centralis vide Oppolgor Utica etiam valde magna conspiciebatur, Scilicet plus quam octo digitorum, o quia ante meridiem i. e. circa horam optimam Uticae initium habuit no illa quidem convenit. Sic in contrarias sententias distractus Virum spectatissimum professorem L. Sehon feld, speculae astronomicae Bonnensis praefectum, collegam amabilissimum Consului, qui me humaniSSime RudienS, re Perpensa, Ospondit, Verba Tertulliani optime convenire in eclipsin iani 197. Deinde demandavit me viro in his rebus vorsntissimo F., Gingol, instituti regii Berotinensis a computationibus socio, ut qui iam pridem his rebus occupatissimus laborem calculos necessarios instituondi iam subierit. Quae res ita se habuitntquo hic vir doctissimus omnia dubia solvit. En comiter et officioSe mihi hae rescripsit. . . . Ich habedio silmilichen fur Utilia libertiaup sichthare Sonnensinsternisse, SoWOh centrale te artiale, oligore lino undisio albwegs fit Utilia araus ni siphthar ervorgehende gena undisWRr unior infulirun meine empirischen ondbalineorrectione nillier hestinimi Danach orgibi sicli folgendes: VOD de partiollo is nur die Vom 16. Oct. 209 init 2 5 um in idi Mittag in Utilia sichtbar ge-Weyen, o de contrale die folgondon:
24쪽
dimoiliter ab animo impetravi, ut huic sententiae Consentirem, quia dimouitate haud
exiguae inde Oriuntur, quae infra OlVendRe Sunt
Hoc igitur deliquium solis a Tertulliano in ii signis ponitur, quae eo tempore hominibus iniquis et incredulis, inprimi Christianorum perseeutoribus, imminentem iram Dei minabantur. Iisdem in memoriam revoeat imbres inundantes anni praeteriti et igneS, qui super moenia Carthaginis impendebant . UniverSalem autem et supremam iram Dei, id est tenebras aeternas Tertullianus eo ipS deliqui solis extraordinario significari Credit, quod accidit, quando proconSul Utieae Conventum habuit . Quamquam Tertullianus, a quo proconSule ille Conventus habitus sit, non dieit, tamen non Si dubium, quin eapula ipSe id feCerit. Quare eius proConsulatum in annum 197l98remoVere non unCtor, eorumque opiniones, qui eum ad nnum 11 vel 1 detrudendum SSe putant, reprobo. Alia teStimonia quae de Scapula eiuSque proconsulatu plus lucis asserant protidolor, neque pud rerum geStarum Criptores neque in monumenti adhue inventre Sunt. Qunre neSCimUS, X qu gente eapula ortus sit. Aeeedit, quod ertullianu Ceteris nominibus, qua viri nobiles Romani illo tempore quatuor habebant, miSSis, Ognomen eius solum exhibet. Ideo ne id quidem affirmare ausim, eum anno 19 Consulem fuiSSe, quamvis verisimile videntur, neque id pro Certo habeo, eundem SSe, Cuius nomen in
Digestis QCurrit, quem Mare Aurelii temporibus floruisse constat, quamvis ut opinioni nihil obstare videatur β Denique si issolus titulum. Cuius fragmentum C. I. L. t. ΙΙΙ
25쪽
nr. 939 legitur, ad Scapulam noStrum pertinere putat, vir ille doctissimus in Coniiuiendo nimis audax est, quia in illo lapide mutili imo' nomen Scapulae omnitio non legitur. Itaque, quod Valde dolendum St, plura de Scapula proconsule, qui anno 197l98 Africam provineiam administravit, ut Supra dietum est, nobi non innotuerunt. Quaestio quidem Chronologica, quam discutiendam mihi proposueram, quamquam ad finem iam perdueta videtur SSe meere non OSSum, quin a penso paullum digrediar. Nam quum in mentionem Scapulae proeonsuli in iderim, non ab re Videtur, de Ceteris quoque proconSulibuS, qui, quo tempore Tertullianu Vixit, provineiae Dione praeerant, pauca dicere. Quod ut suetam, quum alii de CauSi additeor, tum ut X haetenus dietis fructu uberiores Colligam, quandoquidem omnium seriptorum Tertulliani hi libellus unus a Solu est, Cui quaedam n hiStorium priscae Celesiae AfriCanae pertinentia autor inseruit. Inoipi a loe illo Celeberrimo, quo praeSideS frieae enumerantur, qui Christianos illius provinetae persectuti Sunt. Possumus, inquit erit Iliam A aeque et exitus Morundam Fraesidum tibi proponere, qui in sine ritae suae recordati ut deliqt se, quod rex AAent Christianos ius Saturninus, et i primus hic gladium in nos egit, lumina amisis'. Hoc loco nomen gentilietum illius praeSidiS, qui primus in provinCia Africa Christianos gladio persecutus est, iniuria temporum interitSSe, valde dolendum est. OdiCes enim manuSeripti nomina quidem Xhibent, sed alii alia et libri editi perinde inter odisserunt. Si ad eodices manuSeriptos recurrimus, ode Vindobonensis neeuli XV, quem Oehlor signavit, habet: Vigellius Saturninus, Ode LeidenSis Ingellius Saturninu A, eodices vero Vaticani saeculi XIII numeris 19 et 191 Signati, quo ipse inspexi, habent M. Gellius Saturninuη. Quae diversitas ieetionum nos doeet, formam nominis in omnibus Odieibu esso Corruptam. Huc Ceedit, quod neque Vigellianorum neque Ingetlianorum gens inter eas familia reperitur, quae Saecul Seeundo tertioque in republiea Orobant. Indo motum est, ut viri doeti hune locum Conieeturi Sanare Onati Sint, X. gr. Ρamplius, qui oniooit Valgius et r. Iunius, qui posuit Vitellius. Sed oleum et peram ridentur perdidisse. Lue enim elarius est, nomina Vigellius et Ingetlius SSe Corrupta atque elicia, ideoque omnino retieienda β. Restat sola scriptio odieum Vaticanorum notatu digna, qui quidem praeter agnomen, quod omne pariter praebent, praenomen Maret II bono ConservaSSe identur. Illum igitur proeonsulem, qui primus Afros Christiano perSe utuS St, nomen M. Saturnini habuisse Constat. Deerat adhue nomen gentilicium, quod Aemilium suiSSe, hi rationibus adduQOr, ut Credam.
Extant tres tituli fricani M. Aemilio Maero Saturnino dedicati, Ruibu probatur, C. I. L. VIII 39 TertJUL LJVS. V. C.
Tert ad SeRP. . . Nonaei gentilicium Vigellianorum in indicibus C. I. L. frustra Omnino quaeritur. Videtur autem forma haec alias inaudita orta esse ex Vigilius, vel Vicilius, quod raro invenitur Gens Ingetlia vero pror8us S ignota neque Romana.
26쪽
eum a. 72 p. Chr. legatum Augusti it propraetorem provinciae Numidiae praemisse et filium eiusdem nominis habuisse, qui intrem in administranda provineia adiuVRbat . M. Aemilium Macrum Saturninum patrem paullo post anno 174 dico, consulem Suffectum fuisse, fastis Consularibus OCemur'. quodsi ille anni 174 fasces gerebat, meque lec neque OnSuetudin ObStabat quominus inno 180 p. Chr. provinciae africae proconsul
Sed ultra progredior. PrOConsulem friene, qui nn 180 eam provinCiam administrabat, nomen Saturnini habuisse, hodie non est opinio utili aut mera Conieeturn, sed certo autore Comperta. Eximin enim providentiae divinae henignitate proSpeetum est, ut optimus testis nobis innotuerit, versio Graee martyrii Oillitanorum, qua reperta et edita Vir ornatissimus Sener, omnis antiquitatis peritissimus, de historia ecclesiastica optime meruit. Qui teSties, quamvis Cetera nomina non praebent. Sol nomine Saturnini Contentus, probat, hune Saturninum non ann 200 vel 201 Sicut nutore nostra aetate superiore pro Subsidiorum ratione pinnbantur, Sed anno 180 provinetam AfricamRdminiStrRSSO. Porro, quum eum quoque proconsulem, qui primus in Africis gladium in Christiano egit, nomen Saturnini habuisse, ertullianus dieat, nemo adhue id pro ea o Fortunae Casu vel lusu habuit, Sed omnes viri doeti iudiCem erudelem, qui martyreου
Neillitano Capiti Condemnavit, eundem esse putant atque illum, qui primu in Africa Tertulliano teste Christiano perSeCutu est. Eum, e gente Aemilia Ortum et M. Aemilium Macrum Saturninum Volatum SSe, inscriptionibus supra allatis valde probabile redditur. Quae sententia mihi eo magis arrisit, quia gens Aemilia neredibilem numerum virorum elarorum, iure OnSultorum et magistratuum reipublieae donavit ε. Quorum Clarissimus haud dubie ille iureconsultus fuit, e cuius libris sexaginta loei XCerpti in Digestis leguntur , sed eundem esse atque illum, de quo hi agitur, mi mare non audeo. Idem de Aemilio Maero praefecto praetorio, qui anno 202 aut 203 hortatu Plautiani a Severo necatus est, et de Saturnino ConSule anni 198, qui Gallum Collegam habuit, dicendum videtur, immo quia Tertullianua Saturninum proconSulem friene, primum perseeutorem ChriStianorum ibi degentium, lumina amisisse
Vigellio proQOnSuli favere videntur. Inventus est enim paucis abhin annis in Moesia inferiore lupis', qui hane inscriptionem habet P. Vigellio aio Plario Murnino Atilio Braduano Aucidio Tertuli Leg. Aug. ordo roesmensium eae decreto suo. Quem igellium Satuminum, ungenti congerie nominum ornatum, de civitatula Troesmensi optime licet
C. I. L. t. VIII. 420 et 4210. visenter inser Alg. 1418 et 1419 M. Aemilius Macer Saturatinus Leg. Aug. r. r. . . . . Aurel trib. pol. XXV - 172 p. Chr. C. . . . ΙΙΙ, 2731. ruenter M. l. 40 M. Aemilio macri Saturnino. M. Aemili Naeri Leg.
27쪽
meritum, in reliquo autem orbe Romano plane ignotum Bonwetseli et Tissolus ibi aucupati sunt ut eum consulem et proeonsulem Africae meerent, quamvis lapi nullam temporis notam praebeat. Qui ut ire a. 16 ConSul Sum fuerit et per tres annos, quod somniavit Tissolus, provinetam Africam reXerit, tantum beSt, ut eius nomen, Seriei proconsulum Dieae sine ulla ratione insertum, potiu omnino delendum sit. Crudelitati Saturnini, Cl. . Herminiani, Caecilii Cupellae praesidum Tertullianus Capite quarto elementiam et humanitatem quorundam pro nsulum provinetae Africae Opposuit, qui de Christianis in iudieium voeatis Ognoseere Coaeti aut dissimulaverunt aut iis, quid di endum SSet, ut absolvi OSSent, ipSi SuggeSSerunt. E quorum numero
erant Cineiu Severus et Vesproniu Candidus et Sper. Quae de eorum viti et Cumibus honorum apud historiarum Seriptores et in monumentis inveniuntur, fere ne Sunt. Cincius igitur overus, qui Thysdri Christianis ipso dedit remedium, quomodo reSponderent, ut dimitti OSSent eo anno, quo CommoduS OCQiSuS St, Senator et PontifeX, in illum animo infesto erat. Atque etiam inter adVersario SeVeri numeranduS St, utpote a Severo anno 19 interfeCtuS, qui eum ineusabat, quod se Venen adpetiSset Τ.Ηostis Severi ille quoque praese Africae erat, quem Tertullianus Seeundo loco laudat, espronius Candidus, vetus ConSularis. Qui quum parsimonii et austeritate invidiam militum in se concitasset, haud multum abfuit, quin ab ii anno 193 ne aretur. OStea quum Romae nuntiaretur, Severum a Iuliano deSCivisse et Cum Xercitu Romam profleisei, a Senatu SeVer obviam miSSus est Cum alii legati S, qui militibu perSuaderent, ut Se-Verum repudiarent et effieerent, ut is SSet imperator, quem Senatus elegisset . Vir Senatorii ordinis, qui legationem tam perieulosam SuSCeperat, ultio Severi Certo timenda erat, ideoque Vespronium Candidum non ultra annum 198, quo anno SeVerus post ' demiam parrioidarum raeemationem illum, de qua Supra IOCuti SumuS, eQit, ViXime Coniiciendum est. Sed quia inter Celso neque a Spartiano ς' neque R Ceteris Criptoribus eiu temporis numeratur, eum morte ante id tempuS praereptum SSe puto. Ut id redam e facilius addueor, quia iam anni multi RVatu erat Monumento, quod Bor-ghesius intra anno 183-18B reetum esse demonstravit, eum sub Mare Aurelio fasces egisse probatur i. Sub nomine Aspri, quem Tertullianu eodem loe tertium fautoribu Christianorum adiunxit, C. Iulium Asprum, qui anno 12 eonSulatum iterum deptu eSt, latere, OmneSinterpretes Consentiunt. De Omio CaSSius quaedam refert, quae etiamSi ad rem nostram non pertineant, memoratu tamen digna videntur Seeundum Dionem ipse Cum filiis suis
28쪽
Caraealta imperatore in magno honore habitus, postea vero in exsilium relegatus est LAlii Aspro, qui eius filius videtur esse, Caraealtis Asiam provinciam obtulit, sed hoo imperatore repentina morte Sublato, Maerinu eum revoeavit, quum iam in itinere esset . C. Iulius Asper in consulatu filium C. Iulium Galerium Asprum collegam habuit,
Cuius honore Consulatu anteriore e titulo auritante novimus . Hae inseriptione
fretus addington conclusit, Sprum iuniorem quaestura Africana anno 205l functum e88e, et qui mori erat, ut proconSules, Si quo lilio idoneos haberent, eos quaestores Suo in eadem proVincia, quam regebant, in erent, idem Vir doetissimus conieeit Asprum Seniorem provinciae Astieae anno 205l praefuisse. Quae quidem Conie tura, quamVis
verisimilis esse videntur, Cert argument non nititur. Fieri enim potuit, ut Asper post primum OnSulatum, Cuiu tempu neSCimuS, non OS Secundum, Africam provinetam Obtineret. Atque ita fuisse, nune putandum eSt, quin ecliS, quae Supra di in Sunt, apparet, Asprum eam pro 'neiam reXiSSe, antequam Tertullianus libellum ad eapulam seripsit. i. e. ante nnum 197. Quibus de auSSis eius proconsulatum non eum issolo aliisque in anno 205l Collocandum, Sed alitu remOVendum ESSE, CenSeo. De Apro proeonesule proV. Asrieae Tertullianus refert, eum oram asseSSOribu et advocatis in tribunali sedentem professum esse, dolere, Se ineidisse in hane auMRm et Christianum Reeusatum et modice exatum non Ompulime, ut norifiearet.
Si textui ab editoribus reoepto fides habenda sit, quartum insuper fautorem ChriStinnorum 'rtullianus produxerit Pudentem proConsulem. Sed quia omnia ex interpretationereeta pendent, totus locus transcribendus est. Tertullianus dicit: Quanti autem praesides et constantiores et crudeliore dissimulaverunt a huiusmodi caussis Ut Cincius Severus, qui hysdri ipse dedit remedium, quomodo responderent Christiani, ut dimitti possent Ut
V pronius Candidus, qui Christianum quasi tumultuosum civibus suis satisfacere dimisit 'Ut ver, qui modice reaeatum hominem et statim deiectum nec sacrificium compulit a gere, ante professu inter advocatos et asseκMores dolere, se incidisse in hanc caussam. Pudens
etiam missum ad se Christianum in elogio concussione eius intellecta dimisit . Quem loeum si accurate discusserimus, videbimus, ortullianum in senumerandis pro- Consulibus ea ligura usum SSe, quam rhetores repetitionem appellant, diesens in Cinciuου Severuη, qui . . . Ut evrontu Caudidu8, qui . . . . Ut Aver, qui . . . QuRre, quRESO, R quRrtum prOConsulem transien eundem modum dioendi non servaVit neque in eadem ompositione Verborum Consummavit sermonem dioens Ut Pudens, qui missum te. Nulla mea quidem sententi Caussa erat orationis ordinem mutandi. Huc accedit, quod eodeXVatiCanu 190, quem inspexi, loe voei ἡ Ρudens habet pudet et si eum aliis Codicibus illud pudens retinere volumus, non pro nomine proprio habendum St, Sed pro partiCipio. Dio 77, .
s cl. 8, 22. Tisso t. pag. 139 Nar in Gli niti e nonumenti si fratolli arvali Om 1795 . II pag. 844. Tert ad Scap. 4 secundum odit Oehler. Concussio est depraedatio simulatione potestatis publi
29쪽
uar laCum istum mendos editum SSe mihi persuaSum est Verborum enim ambitu et orationis compositio expoStulant, ut ultima par periodi eum anteriore Coniungatur, O SepRretur ab ea, totaque periodu Si interpungonda et emendanda est Ut Asper qui modice eaeatum . . . . ante profe88u inter advocatos et asseκκore dolere, e incidisse in hanc cauagam, puden etiam, mis8um ad se Christitimini in elogio concuκgione eiu intellecta dimisit, scisso etiam elogio. Hoc loco ortulliani sanato, explosa omnino sententia de Pudente prOCOngulo eumque e numero magistratuum Afrieanorum e faCiliu delebimus, quod Severinno tempore nullus udens ConSul aut prooonsul neque in fastis neque in monumentis invenitur. Nam Qu. Servilius Ρudens consul ordinarius anni 166 a Severiano tempore nimis remotuΗeSt neque, quum a ertulliano ultim loCO nominetur, Spro praeponi potest, quod meit Tissolui De persecutoribus Christianorum, qui in libro ad Capulum misso denotantur, de Caecillio Capella reliquisque disserendi non est opus . ssarianum autem POCuratOrom, dein prOConsulis vicos gerentem Silentio praeterire non lictet, quia in Africa ipsa iis muneribus funetu est. Eius proConsulatum in anno praeferis Oollo ture Tertullianus Videtur his verbis: Sicut et sub Hilariano praeside, quum de rei Mepulturarum no8inarum adcω-m Aeni Areae non int, areae p8ortim non fuerunt. MeAMe enim Aua non egerunt. δε-
ferum et inifres anni praeteriti et His verbi duo malu Vel dua Calamitates anni praeteriti eVidenter memorantur, agrorum Sterilitas et imbrium inundantia, quarum illam aestate anni 196, an vero hieme 196li CCidisse puto. Quae verba ertulliani si reote interpretatus Sum Sequitur, ut Hilarianum usque ad Ver anni 19 Astieae provineiae praefuime CenSeamuS. Nnm X Cti SS. Perpetuae et Soeiorum martyrum cognovimus, inuetum Timinianum pro OnSulem intra annum prOCODSularem mortuum eSSe, eique Hilarianum procuratorem Cum iure gladii SueCe isse, ut reliquo illius anni patio prOCODSuli ViCeS geret. Quae quidem opinio Sententii Virorum doetorum omnium qui de a re CripSerunt, adversatur omne enim proConsulatum Hilariani et martyrium Perpetuae in initium saeculi tertii p. Chr. detrudendum esse putant , sed hae Sententia quRSi Communi nulla Certa ratione uteitur, sed e sola Coniectura orta St, quare eum Sine Crupulo derelinquere licet, meliore et probabiliore inVenta. Ham Sententiam, quam quaSi Communem diXi solamentio Getae Caesaris tueri videtur. Credunt enim Getam Severi filium natu minorem non ante annum 198 a patre Caesaris nomen obtinuisse M. In ea autem re o solum
Inscriptio alumensis, quam affert is solus pag. 125, nihil probat, quum mutilisSima sit. Ti solus non haesitans eam suo arte supplevit dicens: O peut combier a lacune a les mois Cos. Procos. ProV. AD pag. 126 Sed quo iure hoc fecerit, non dixit.
Praefectus legionis vera a Scap. 4, quem G dirae S, Jahrb. Di prot Theol. 1876 praefectum urbis Leo in Hispania sitae perperam eoniecit, est praΘfectus Legionis Nun idicae, cuius EaStra stativa The- vestes erant. Omm8en Rom. Gesch. V pag. 632. Marquar di- omnis en Rom. St.-VΘ-. d. II t. I
30쪽
verum est, Getam anno 198 dignitate Caesare iam OrutSSe, Sed quo tempore eam obtinuerit, Compertum non habemus. Videtur Rutem eam obtinui SSe postquam bellum Parthieum primum a patre feliciter finitum est. Spartiani enim rerum gestarum seriptoris id enarrantis verba Geta 5, 3 et Sev. 16, 2), quominu ad bellum Parthieum primum, non ad se undum referamus, nihil obstat. Ita fit, ut tempore, quo Tertullianus libellum ad Scapulum pro OnSulem miSit eruto, Verum quoque tempu martyrii Celeberrimi SA. Perpetuae et Felicitatis inveniamus Nonas Martias anni 197 . Chr. Sed haec aetenus Re ipsa ad finem perdueta, paucis Verbis eam omplecti et fruetus Colligere iuvat. Nemo doetu hodie neSCit, quantum ad historiam Celesiae primaeVae reete Conseribendam et inprimi ad Chronologiam Saniorem reddendam prodest proeuratorum atque prOCODSulum nome et Domin et tempora. Quare operam et oleum non perdidiSSe mihi videor, Si Seriem prOCODSulum, qui Severiano tempore ADteam adminiStraverunt, quam accuratiSSime fleri potuit, denuo conteXui et Cum ea, quam is-SOtu CODCinnnVit, Comparandam propOSui. Ita enim ponitur historiae primordiorum eclosiae Africanae mimimum fundamentum.
Proconsules prov. Asrieno 180-220 . Chr. .
Expunctis denique, qui expungendi sunt, fictitii proconsulibus aliisque quoad tempus rectius dispositis, haec prodit Serie proconsulum Africae eius tonalioris, quo ortullianus scriptor ecclesiasticus vixit ac floruit.' M. Aemilius Macer Saturninus 180l81. M. . . . Saturninu proe AD. Tert. R Scap. 3 aTupvivo Usener acta mari. Scili Graece ed. Consul suss. a. 174. le in fasti pag. 79. Legatus prOV. Νumidia C. I. L. VIII 131. 209. 21 Renter 1418 1419. cinctus sive singius Severus anno incerto 180-88). Pontifex et Lamp. Vita Com. c. 20. Pro Onsul Afri ne Tert ad Scap. 3. Adversarius Septimi Severi, a quo interfectus anno 19 est part Sev. c. 13 9. vespronius candidus anno incerto 182-188 . Vetus consularis et legatus senatus ad Severi milites missus Spart. Didius Iul. e. 5. Dio Cass. 73, 16 C. I. L. ΙΙΙ 1. 1092. inpis anni p. Chr. 183-18b secundum orghesium annales 1855 pag. 32ὶ Alba Iuliae inventus. c. Helvius Pertinax 188 89 Proconsul Africae Capit ort. . . Consul sum Alein pag. 80. Mirili quaest SEU PRg. 49.
M. Didius Severus ulianus 190 91.
Consul suff. te in pag. 80. Proconsul AD Spart. Did. Iul. . . f. Bull. della comm arch. com 1884 I pag. 90. Wirili quae8t. SeV pag. 49. P. Vigellius Natus Plarius tu imι Atilius Braditanus C. Iuridius Tertullus. 180 p. Chr. Cincius Severtis 189-199. Qu. Servilius v. f. Pudens 176 183. Vespronius Candidus 189
C. Tereius Sabinianus 190 91 in. C. Helvius Pertinaae 191 92. M. Didius Senem Iulianus I92 93. C. Vettius Gratus Sabinianus, consul Ord. a. Mi fuit proconsul Africa C. I. L. VIII 823. III 4426 sod, quo tempore, omnino incertum est C. Vettius Atticus Sabinianus fuit consul ord 242 Chr. Tissotiao . 128.