Chronologiae Tertullianeae supplementa [microform]

31쪽

cornelius P. f. Anullinus 193 94. Consul II anno 199 C. I. L. I 2073. Praef. urbi 200. Proconsul Afri noe nnno, quo Severus Cons. deSign. Erat i. e. 193 3. Chr. Titulus civitatis Ueres apud Tisso tum pag. 13 Seqq. Non est idem atque ille dux Oxercitur pupriani, qui pud Issum vicit Dio 4, T. To, 3. s. ullus Asper. 191 92 vo 194-196. Consul suae incorto anno, istrum consul una cum filio anno 12 Dio Cass. o 5. Η, 22. Proconsul Afri ne ori ad Seap. 4. addington fastos 168. Marini acta arv. 84. Tisso pam 138. Orres, Fr. Inhrbii horsu protest Thool. IV 316. Wirth l. e. pag. 50, cum Orghesi eius pro- conqulatum Are ad annum 19 removere vult equidem eum litu remo

Hilarianus 196 T. Procurator cum iure gladii Acta mari Pei p. t ei. c. Praeses Afri 'ne

Scapula 197 9Ν. Proconsul Asri ne Tert ad cap. c. 3, ubi tempus vid uter definitum Ost. Probabile At Dum consul Qua ord anni 195 esse Domino caseulum Di tullum Digg. I 18 14 Capit. Vita M. Ant. c. 29. . . . III 4407. Waddington fastos r. 121 n T41 1 r. r. 167. Inscriptio lapidi Burnensis. Sen Pul Leg. Augς pro . Dalmatiae. Buli di palato 18i I 110. L. Fabius valerianus 198-2023 . Duc sexercitus Noveri uni lapud Issum uno 194 Dio T, Pro eonsul Africae incerto Duo ruter thes inscr. 1013, 40. Tisso pag. 34. suspius Rufinus 203 4. Conμ ord 197. Proconsul Asricii Plutinuo o Zeta con s. do vini tyrol. 1μ. Iuli uir. Sormo Ν0-Ν2. T. Sextius Lateranus 204 o vel 20 9. Dux militum ovorianorum in bello stati eo anno 195. Di i5 2. Cons. ord 197. Proconsul tr. nun trib. Ot Severi imp. XII. cons. III i. e. 204. Vide titulum inventum apud Maliter. Compi s rendus do I nc nil dos inscript Pt . M pag. 3 .... MAXIMI P. P. TRIB. OT XII. COS. III. . . . NO SEXTI LATERAN PROCOS. C. V. L. RVPILIUS. A. traim in hoc titulo set timius Sovorus imp nominatu fuerit an CaracallR, On nti, certum PSSO, moneo. Non olum enim Severi annus trib. 3ot XII iundi ata consulatum eius tertium, Verum etiam Caracallae annus XII ius consulatu tertio Congruit, qui et ipse nomen habuit Parthi et Maximi. te in fasti pag. 1 ad an. 208. Ergo hi titulus odona iuro distinum 208 9 ὐ-Vocari potest, atque ad 204 b. Μ. valerius Bradua MauricuS. Cons. ord 191 Proconsul D. SoVero et Antonino impp. Dig g. I 21, 4. XXV 10, 1 quo anno nescitur i SNotu eum x Conjeetura probabili huic loco iusseruit fr. C. I. L. VI 1980. M. Macrinius Hermogenianus. Proconsul Afr. Vide titulum Vernisanum C. I. L. Ol. no. 4860. Annus omnino incertus est is solusque conio eiura probabili ductus eum cinhoc loco collocavi 207 es 208 9. I'. Cornelius P. f. Anulli-n D I93 9. L. Fatitu Valerianus I94

32쪽

T. Flavius Decimus 269 10. Proconqui se Vido tituluin C. I. L. VIII 121 Sevor anno trib. pol. XVII imp. XI cos. III. Tis Motus ag 142. claudius ulianus. Proconsul D. Nido tituluna C. I. L. VII 4Ν45 Annus ignotus est Hic

Iulianus idem habetur nique Appius Claudius Iulianus praes inutionii relΡrnes prRPt. 202 iterum consul 2244rno urbi 234. Tis Hotus pag. 14 huic Pro . tre Runo Pro onsulatu nPscio qua ratione intus tribuit. Maximus ii 18. Iterum proconsul Asr nnno trib. cit. XX Imp. Res M. Aurelii . . . Rrthici maximi Britannici Vide lapidem milliarium inventum apud Hadrum 'tium SouΝΝR Tisscitus, qui hime tituluti affert, eum perpernm interpretatur diesens, PROCOS II signis caro unum secundum ProcODSuhituΝ, qui nussu erat pag. 14Ν). unc Maximum eund0m sesse ni illo Anni 1m MnXi

mum, Onesulem ordinarium uni 207, coniicio.

Marius L. f. Maximus Perpetuus Aurelianus 219 20 vel 20 1.

Dux militum evortunorum apud Bygantium et tigdunum, deinde conΝ. Num legatu AuguSti, propnetore provV. Belgicn0, Germaniae ins Caele-Νyrine, sine Africii praef. urbi 217 Dio 78, 14. 9. 2. Consul ord 223. Kle in fasti 96. ab muM luattuor inscriptioneμ, une iuri nomen prRH-bent i cursum honorem no docent. Tum tD, quo niano Proconfiuintum Africae obtinuerit, definiri ne luit. Vnddington l. l. r. 16 Rnt eius consulatum factum Ase, probabiliter coniecit Vide Ti Asotum pag. 353.

T. Flavius Decimus 269 19. Qu. Flavius Scapula Ter- fullus 16-213.

Librum id poenitentia ineunte anno 205 scriptum esse maxime probabile St.

Inter amicos et ne teSSario. Severi maXime Claruit C. Fulvius lautianus, vir omni e parte Seiano et Perenni et Cleandro Comparandus. Plautianus natione fer humili loco natus, propter Seditionem iam Xilio multatus, ut Herodianu quidem narrat, in Severi intimam ut rotissimum amictitiam pervenit ita quidem, ut homine tantam familiaritatem sine turpi more inter eo intercedere non OSSe SuSpiearentur . QuomodoCunque hae re se habuit, lautianus intimis Severi Consiliis bello domique per depem annos interfuit. Iam anno 193 Simulatque Severu imperator appellatu eSt, ad Ceupandos Nigri liberos ab eo missus est , anno autem 196, tribunum Ohortis deCimae praetorianorum inscriptione arae, quam pSe ad Omprimendam editionem Albinianum per annoniam profiCisCen Poetnvione poSuit , eum fui Sse ConStiit. Jn Xpeditione Syriae secunda

De amicis et Oeossariis Caesarum recole nitimo, quae ScripSit Frie diander, Sittengeschichio Ronis VI. d. t. pag. 33 seqq. et se Plautinno, quae ibidPIn pag. 219 leguntur. merod. III 10. .. Spart. SeV. 6, 10. Praestitoli Iovi S. C. Fulvius Plautianus, tribunus coli. X prael cultor numini ip siuΗ, proficiΗcennad opprimendam factionem Gallicanam iussu principi Sui ram istam Posuit. Vide A. On Prem mer- η te in in Archae l. epigr. Mitthei lungon Rus e Sterreicii ην pag. 31 I. L. III 4037.

33쪽

Plautianus Severum prosequebatur eo enim autore Per ennianas reliquius a Severo in Asia Xtineta esse, partianu Confirmat' Quo anno praetori praemetu sit, neS imuS, Sed quin hane praemeturum per longum tempus Obtinuerit, non dubito. MOX Summo in republica honores naetu Ot domui imperatoriae affinitate Coniunctus St. rimum enim Severus insignibus ConSularibus eum auxit η ita ut eius primus Consulatu pro Secundo haberetur. Finito bello Parthie secundo, quum Severus anno 202 Romam Van ingrederetur, una cum Plautiano Capitolium petiit et paulo post reditum, decennalibu Summo Splendore et maXim apparatu meus Iunio anni V Celebratis, lautillam, lautiani filiam, Carneallae fili natu maiori in matrimonium odit , deinde olim una Cum fratre optimi Geta Consulem ordinarium

Sod Plautianus in summo honorum et pum sustigio positus ruinae erat rOXimus. Erigebuntur enim ei ab adulatoribus et lientibus tum Romae quum in provinciis Statuno in diem plures et maiore a Splendidiore quam imperatori, quum ipse iam antea tn- tuam suum inter propinquorum Severi SimulaCrn non haesitan posuisset Inde suetum eSt, ut vulgus eum haeredem imperii ore Crederet. Quibus rebus in odium everi in- Currit, uiues indignatio tanta fuit, ut iam tum hoSti et neSae maiestati reti renuntiatus multo putaretur Id intra annum ante eiu mortem Venit i. Quum nullo OS per breve tempti Cum SeVero in gratiam rediisset, O de Ortunis omnibus deturbatus ost vitumque amisit. Iam pridem enim inimiCitiae Cerbissimae intervenerunt inter illum et Iuliam, Severi Xorem, quam Semper pud SeVerum Columniabatur et inter Carneallum generem, qui lautillam ut seminam impudentissimum male traetabat. Postremo Septimius Geta, frater imperatoris, moriens ovor Omnia indieavit, quae Plautianu moliebatur vel moliri putabatur' Ita factum St, ut Carneallae, qui iam diu Se n e liberare et indieare Statuerat,

tempor ludorum palatinorum Omnia e Sententia Suc Cederent. FulSi enina, ut Videtur, necusationibus et indiciis Soeerum apud Severum in SuSpieionem OCavit, quaSi eius et Caraenilne ipsius noeem e inSidii moliretur. Ita inutianus illi 'o vespere in palatiumaCeorsitus a militibus statim eodem die gladii Confossus est . Neoem ineXspectiniam et troeem tum potontis et divitis viri et anale imperatoris non Sine portentis O Ostentis epidisse putat Di CnSsius, Seriptor Supra modum Super-

Id ib. Uter verivis hanc rem narrn erit, Dio an exodianus, hiStorici inquirendirin relinquo.

34쪽

stitioSus. Primum enim pro ostent habuit, quod cotu maXimu in portum Augusti up pulit ibique Cuptus est, deinde quod Comete per multo die Romae Videbatur, OStremo eruptio montis Vesuvii magnum aliquod malum portendere et Visn St. Vesuvius enim illo ipso tempor ingentes flammas Vomuit atque rugitus monti talis erat, ut Capuae, in qua urbe io, quotiens in Italia degebat, habitare solebat, nudiretur. O miraculo naturae magnam immutationem rerum portendi, putans Dio non dubitavit Credere, olim statim x in hiutinni fortuna metam OSSe. Eiusdem eruptionis Tertullianus in libro, quem de poenitentia inSeripsit, mentionem seCiSSe Videtur , Qt id illum heκm mn , inquit, istiιiA aeterni aeκtimanιuκ, uuii fui hariola

ident sibi de die serens' iiAsiliunt uin At perbisAin i montes igni extrinsecti fetu μ' . Quae Verba Si qui Cum iis Comparaverit qua Tertullianus pol. o. 40 et in libro de pallio C. 2 de Pompeii e Suo monte et de Vulsiniis o nolo igni perfusis dieit intelleget, eum illic de re praeteritu, hic de re praesenti Sese loeutum. Proxima enim monti urbos flammis inna elotus Pompeio et HorCultantini et Stilbilis esSO, nemo St, qui Oseiat, et quum idem dient, lin urbos dona de illo speraro, nud dubium St, quin demonte VesuVi eodem tempore igne evomento loquntur. Alii enim montes, friene proXimi, Aetnam ' die et montos insularum Liparnonrum, O tempore, quo Tertullinnuri Scriptor CCleSin Stilus florebat, ignes non vomuisso, historino monumenti Satis Constat . Insuper in insulis Liparaeis urbeS- uno dirui potuissent non erunt, sed Sola oppidula et Viei. Quare Tertullianum, urbes monti ViCina eo tempore interitum de die XSpectaro diCentem ad montem Vesuvium, qui teste Dione eo ipso tempore, quo lautianu OCCiSUSeSt, tremuit et ignes Vomuit, respeXiSSe, non Coniectura Sola probabile St, Sed pro X- plorato haberi potest . Quae quum ita sint, Tertullianus librum de poenitentia e prorSu tempore Cri 9Sit, quo nuntius de Vesuvio dissiliente et ignem evomente Carthaginem pervenit, quod nullo ante aedem Plautiani siletum est. Ergo solemus, quo tempore liber Tertulliani de poenitentia Seriptus sit, si Cognoverimus, quo tempore in ut innu OCCiSu Sit. In enarrandis his rebus Dio Onssius temporum ordini Servando non uti Curne lin

v. Hoff, Chroni cler 1 dbebon uti vulliani schen Ausbrucho Goth 1μ40. In tonio II huiu operis, cui titulus Geschichio de durchmohsertio ferunx nchnowiesenen naturii chen Pranderungen de Erd ObΘrflliche, documenti probat, inde ab anno 176 vel iii . Chr. usquo ad annunt in recte 204 neque terrae motum neque eruptionem Vulcaniam in orbe antiquo suisse pag. 177. Idem nutor in tabula chro- nologica has eruptione Aetnae numerat 40 . Chr. deinde 251 . Chr. Vesuvii 7 deinde Chr. Idem de insulis Liparaeis eri, quae nil rem nostram pertinent, collegit t. II png. 252-266. Videsiμ, quRQ dicit . Roth, se Vesuvis. s. ingebung. orlin Νῖ, png. 4. nn dg rQbe l. l.

35쪽

buit. Diem enim, quo lautianus Deentu eSt, memoriae perte prodidit , Ianum non item. Quare aliunde eum quaeramus oportet. Atque primum quidem falsum St. quod legitur in Chroniciis paschalibus sive Aloxandrinis , hiulianum die 23. Ian. 203 diona supremum ObiisSe Argumenti enim CertiSSimis evinctitur, eum mense Augusto eiusdem anni ViXiSSe et Consulatus munia obiisse β. Idcirco putres viri do 'ti pro eri linbobunt, eum ineunt anno 204 e vita migraSSe. Sed longfius procedendum videtur. Refert onini Di CnSSius , quum alios ut OnNCiori et participes Consiliorum hiuliani punitos oss0, tum Aegyptium quondam nominO COOra num eiu umieum in Xilium ieetum poStquam Septor nnnOS Xulii' erit, a Cura 'albieUm reVOentum SSe, OStea in Senatum adleCtum quod Hilii unquam Ae*ypti Contigeriit, et Consultiri dignitate nuptum Sese Cara assum eum Simuli C rinoi Pntum rutro O- Cato Olu OCCupnvit ab Xili revoCasse, persuaSum hul, 'O id Si anno 2ll, o si posteXilium septem annorum redii suetus est, ineunt anno n. 3wXsilio mulCintus OKN videtur Post Caedom Philitiani Carneuthi Plautillii uxori vel udium remiSit, Olim tu domo eiectium in insultim relegavit. Omina vero non oluna inutinni ipsius vorum tinni liberorum pius, inprimis Plautilia . ubi 'unquo monumentis public is honoritio intor nomina AuguStorum inspulset 0rant deleti sunt, quod quid0m dis Ompori lius moris orni si quis

ab Augusto hostis abobntur. Hi mos nos adiuvat nil inveniendam quam quaserimus notatona libolli sertullian i de poenitentin inseripti. Etenim his quum viginti anno abhinc Hormannus Ors90Xit 'inscriptioni eius reus, qui in honorem totius lamilia Novorinna ab argentariis in foro boari erectius est, olim nomina Plautillae et Plautiani inserti fuisse, quae odio non leguntur. In Ioeo enim liturae, ubi hodie legitur: Senatus et patriae et e vestigiis et relliquiis litterarum originalium primo: Fulviae Plautillae Augustae' et infra filiae Fulvi lautiani insculptum esse apparet. Atqui illum nroum anno XII trib. pol Severi id est anno 20 p. Chr. dedicatum ess Constat, ergo inutilium Oo nian ab Antonino in honore habitam aut Corto eius uxorsem fuisse patet. Indo Soquitur ut Phraitii nuri quom die festo ludorum palatinorum, id est mense Ianuario, CCiSum SSQ, Certum XploratumqueeSt, per integrum annum V vixerit et proinde die X ante Cal. Februarius 20: , interfe

Revertamur nune ad Tertullianum nostrum Quodsi lautianus ante diem X Cal. Febr. anni 20 intermetus est, mons Vesuvius paullo anto illum dioin flammas Oileor Coo-pit. Cuius rei nuntius quin post paucos dies in Afrieam pervenerit, non est dubium et quum circa idem tempus Tertullianum librum de poenitentia seripsisse demonstratum sit, id primo mense anni 20 laetum SSe, maXime probabile est.

36쪽

Tertullianum loe supra illudnto cap. 12 ad eruptionem VeSuVii respeXisse, hi pri-dom vidi et publico defendi Sed quia tune in ea sententia Ssem, ut lautianum mo204 Celsum esse putarem, librum de poenitentia in prinoipio anni 204 reposui nunc Vero, re iterum perpensa, tam lautiani mortem, quam librum de poenitentia initio anni 20 tribuendum esse intellego.

qu , temp0r Tertullianus ad Montani partes transierit inquiritur.

Viri doetis, qui historiae antiquae oelesiae investigandae Studia Sua navabant,

Semper urne erat, quo anno Tertullianus ad Montani partes transiisset, e monumentis eruere Sed pro subsidiorum qualitate et pro ingenii auumine alii aliter de ne re enserunt. nuo intorim Summatim attingam. Noesset anno 199 id nutum esse putat, e NOurry O UOSSOlber anno 200, Nonnder et lithorn anno 202, Oeliter eum nisi iam anto Certo nilo 202 Montani dogmata amplexum ess Opinatur plurimi Certum de tempore Sententium proferre non sunt nuSi. Omne nutem, quo diXi, iam qui1 d eruendum Ompu SQQuro prOCedere OSSOnt, non uti munitum et praeparatum habuiSS Videntur.

Difficultatibus huic rei obiectis hoc modo modori poSSumus. tenim nemo unquam negavit, ea, quae in libro de poenitentin inscripto do Xomologesi et de reconciliatione poenitentium a Tertulliano diei sunt, Cum Celesine primaevae agendi modo ConSentire et proinde a Montani dogmate abhorrore. Ergo Quieumque perSuaSum est, illum librum eXeunte anno 204 aut ineunte anno 205 esse Conseriptum, sine ambage ConCedet, TertUllianum anno 204 et 205 Montani OCtrinno nondum addietum SSe. Quo Vero anno Montani dogmata publie docuerit et defenderit, Tertullianum ipsum optimum et luCulentissimum testem habemus Libro enim adverSus areionem primo Praeter ConSuetudinem Suum, annum inSeruit, quo Seriptu est, Septimum diCO QVeri imp., id est annum 207 8 p. Chr. n. Autorem autem libri primi adversus Mureionem Montani Seetne addietum esse, O iis orbis Colligo, quae in fine leguntur Sed et si nubendi iam moduη ponitur, quem quidem apud o Apiritalis ratio paractes autore defendit et reliqua .

Inde mihi Satis Constare videtur, Tertullianum post annum 20 set anto annum 207, ergo anno 20 p. Chr. ad Montani dogma delapsum SSe.

Vid diesserintionein mentia, qtiam in commentariis menstrui Maguntinis, tuorum titulu est Dor Κatholi anno 1879 t. II pag. 561-58 publicavi. Quam quidem dissertationem non videtur legisS Vir doctisΗimus i lii ci em, qui Pandem sententiam ut novam nuper protulit, quRm nunc in meliuS P- formatam denuo Xhibeo. Ter t. adv. Marc. I 15. annus septimus Severi imp. incipit a Cal. Iuniis anni 20 P. Chr. D. Id. dv. Marc. I 29. Onwet sch .l pag. 42 quantum ei solus huic sententiae relingatur t-que indolem ontanianam libri primi di . Marc. negat. Sed ipse viderit l

37쪽

31 Librum de corona militis anno 1 eon Seripium Sse probatUr.

Praeter Solita Stipendia, quae militibu per Illium ut SemeStre Spatium OrSOlVebantur, imperatores Singuli militibuS Otiu eXer itu Romani pecuniam largiebantur, uno largitiones haud raro effusae erunt. Fiebant nutem Varii de nuSSiS X. r. b Vietoriam ab imperatore reportatum, tempore quinquennalium, deCennalium litSque de Caussis similibus. Quarum largitionum maiore liberalitateS, minore donati, a dic in osse videntur. SeVerii omne antecessores liberalitatum et frequentia et magnitudine factit superavit, quum per Oeensionem de tonnullum Singulis militibus depem aureos donavori Ioris erat, ut largitores liberalitates suas posteritati memorin proderent, nummOS. quo OORDI udebant, inscription apta ornando. Qua insoription LIBERALITAS AUGUSTI adiuti annos eruere possumus, quibus liberalitate Singula sueta sunt. Ita Severum imp. 80Xie militibus inles largition os praestitisse, nummi annorum 193 94, 196, 202 203, 208, 21 p. Chr. n. probatur nrnc ullam putris Nemplum PCu- tum SSe, OStquam CaeSar notu eSt, O nummi annorum 197, 203, 204, 20μ, 21 intolligitur , Getamque idem fecisse nummis annorum 208 0 21 Confirmatur . Quarum liboralitatum alia a Severo Solo, alia ab eo una Cum filii praestita esse, nummi testantur, quum illae liberalιtates It/stvκfi, ne Iuguκfom m nunCupentur, et imaginibu CeteriSque SymboliS, quae nummi inSculpta Sunt. OCemur, utrum ab uno vel a pluribus faeta sint. Eiusmodi liberalitates Communes donabantur annis 203, 204, 208, 211, quod e libris eruditorum lector benevolus moillimo discet β. Liberalitas anni 2 8 trium Augustorum ' Communis fuit, liberalitas autem anni 11 Communis Getae et Caraealtae' Liberalitatum, quas ovorus una eum filiis aut eius filii simul militibus tribuerunt, quaedam Tertulliano CCasionem praebuit, librum de Corona militis' Cribendi. Etenim quum pecunia militibus in Castris, Carthaginiensibu Credo, persolveretur, unus e ii non in eo habitu, quo iussus erat, id St Orona Capiti imposita, sed eam manu gerens adaeeipiendum donativum CCessit. Quare Christianus deprehensus a Conturionibus ad tribunos uetus et CCusntu Sine dubio poena dedit. Hun militem stulte egisse, multi

Cohen descr. hist. d. II. t. IV ng. 32-34. Id ibid. pag. 156-159. Id ibid. pag. 260 q. Id ibid. pag. 34 r. 28 et 295. pag. 156 nr. 121-130 Cis png. 260 r. 1. Id ibid. pag. 157 nr. 127. Septime Sevhre assis putre Caracalla o Gein, ou troi Aunuchi surun estrade. Inqcripti est Liberalitas Augustorum VI. Id ibid. pag. 157 nr. 130. pag. 260 r. 70 et 71 quae moneta eadem est atquo illa pag. 157 1ir. 150 praeterquam quod Getae nomen prae se fert P. Septimius Geta ius Aug. Brit. illa vero nomen Caracallae, Antoninus Aug. Brit.

38쪽

LOCu igitur praeeipuus, qui id liveniendum tempus idoneus est, initio huius libri legitur Proinime factum est liberalitas praeAtanti88i mortι imperatorum e ungebatur in caAtria Cap. 1. Sed quum, ut Supra dictum St, largitione duorum vel trium imperatorum Commune quinque metae Sint hie loeu per se non sumoit, ut certi aliquid de tempore statuamuS, quo iste liber Seriptus sit. Quare alias tempori notas quaeramuSOportet. InVeniuntur autem uno, unrum potior est, quod ertullianuS, quo tempore librum hune publieavit Montani iam prophetia admisit a defendebat. Reprehendit enim in Capite primo QOS, qui illa aspernabantur, his Verbis: Prophetias eiusdem spiritu sancti revuerunt. Atqui, quoniam Tertullianus Montani dogmata ante annum 205 non est profeSSuS, liberalitntum, qua Supra Commemoriivimus, duae Vel tre priore eXCludendue Sunt. ReStant igitur aliae duae, quae post annum 205 Xpunetne sunt, liberalitate Augu-Storum anni 208 et anni 11 p. lir , quarum altera ea Videtur SSe, de qua loquitur, Tertullianus E enim tempore, quo ista pecunii militibus Carthagine distributa est, oe-Closin CarthaginienSi a perseeutione liberii orat et iamdiu pace bona fruebatur. Quae pax no ob militi illius stultitiam perturbarotur, timidiores Christiani tune non in Caussa motuebunt, eumque Criter Vituperlibunt: MusMitabant denique fovi bonam et longam ibi pacem periclitari. Si liberalitatem, quae Christianis Carthaoniensibus tantum metum ineusAit eam PSSe VelimuS, quae anno 208 Xpuneta est, tempus ii fine perseeutioni Severianae Sque ad

illum diem brevius fuisset, quam ut pax, qua fruebantur Christiani, longa diei potuisset. Cessavit enim perSeeutio eVeriana, quae proprie dieitur, in Africa non ante annum 204, quum Guddenen anno 203 martyrium subiisse Certo Constet L Melius vero re Se habet, si illam liberalitatem sumimus, quam Carnentia et Geta post bellum Britannieum militibus largiti Sunt, quia inde ab anno 204 usque ad annum 11 Septem anni pacis et quietis Computantur, ita ut nee a potiti longa diei potuerit, quam illa trium vnnorum Quare librum de Corona militis anno illa Tertulliano editum osso iam prido por-spexi et defendi, cui opinioni nuper oldeChen assensus est, Bonwetseli ieet refragetur. Ne quid, quod ad rem pertinere videtur, mittam, illemonii etiam montionem fa- Cio, qui hunc librum anno 23 Seriptum esse putat . Id eum Senesisse nemo miretur, quum vir ceterum doetiSSimus Tertullianum usque ad annum 4 vixisse putet. ano quidem opinionem in trutinam reVOenre neceSSe non eSt, quum Hieronymus, Tertullianum sub Severo prinCipe et Antonino Caraealta maXime floruisse, dieat . Sed Tertullianum hunc librum anno 235 onmino non CripSiSSO, iam inde patet, qui isto anno non erant plures Augusti Sed nuri AuguStu et imperator, MnXiminu Thrax, et proinde Tertullianus vo o liberalitu AuguStorum μ, uti non potuit, Sed liberalita Augusti dicere debuit.

Vide Adonis inartyrologiuinis dioin 18. Iulii. Tille montonem ires p. s. t. III ng. 99, 101. AEd Bruxet. Hieron de Vir ili. c. 3. Cohe l. l. t. IV pag. 416 nr. 41 - 14 set pag. 50 nr. 19-27.

39쪽

Habe denique, eetor erudite, ea, quae quaestionibus a viri docti nuper habitis addonda vo in iis corrigenda mihi Videbantur. Si qui nune quaerat, Cur Supplementa chronologiae Tertullianeae seribentes tamdiu in his solis septem libris Tertulliani moratisimus, respondebimus, quod ad tempora totius generi horum librorum pertineat, re Classes esse distinguendas, sicut Harnaec iam pridem reCte monuit. A primam quidem librorum Tertulliani Classem esSe eorum, qui Certum aliquod VeStigium anni, quo Seripti Sunt, prae se ferant, illo die Septem, de quibu Supra disputavimus. Seeundam ClasSem O-rum Sse, qui Certum annum, quo Seripti Sunt, non praebeant, Sed quorum tempuS, Si Cum Ceteri Comparontur, tu minusve erui possit, in tertia Ver ClnSSe eo reponendo eSSelibrOS, qui nullum omnino temporis indietum habeant. Primam classem a dissertatione iteratis Curi discussi et siquis mihi exprobare velit, quod nune in quibusdam robus aliter sentiam atque Olim metum est , proVerbium Grae-Cum obtendum Δευτεpa cppoVTibες σοφωτεpai. Seeundae ero et tertiae Classi, iam pridem diSSertiuneula quadam , Cuius argumentum repetere me piget, SatiSseCiSSe mihi videor. Summa autem eorum, quae de ordine Chronologico omnium librorum Tertulliani superiore tempore disputavi, et eorum, quae ad memoriam auguStissimi regis riderici Gulielmi III, fundatoris huius alma matris litterarum univerSitati BonnenSiS, PleueColendam nunci Conscripsi, latoreulo in alae huius dissertationi appoSit repraeSentatur. Quem quidem ita diSposui, ut eos et libros, quorum annus erui et aeCurate definiri potest, in medio poSuerim. Restant ii, quorum tempus plus minuSV inVestigari poteSt, Si ObSerVRVerimuS,Quius sint indolis ot argumenti, aut quomodo eum alii cohaereant eOSque memorent, quorum tempus novimus, Vel in iis memorentur. Quorum librorum OS, qui Sunt de moribuSChristianorum in sinistra parte, eos autem, qui speetant ad re dogmaticaS, in dextra parte OlloeaVi.

Vide Brieger Zeitschrin L irchengesch. 1877. Hest pag. 373. In versione Germanica Tertulliani, quam Coloniae anno 188 edendam curaVi. In commentariis aguntinis Der atholi 1879. I Organischer usammenhangon Chronologiodo Sehrino Tertullians S. 561-589.5

40쪽

Do spectaeuliS. De cultu seminarum. Do idololatria. Ad uxorΘm. De patientia. Scorpinee.

Do baptiSmo. De exhortatione astitatis. Do fuga. Do virginibus velandis.

a. 197 aestato. Ad nationes. a. 19 exeunte. Ad eapulam. a. 198 aestate. Apologeti um. a. 204l hiems. De poenitentia. a. 207l8. Adv. Marcionem lib. I.

a. 11. me Corona militia. De praeseriptionibus. Adv. Hermogenem. Adv. Valentinianos

Adv. Marcionem lib. II et IV. Adv. Iud OS. De testimono nimae. Adv. Mareionem lib. IV. De carne Christi. De resurreetione. De animis. Do fato. Adv. Marcionem lib. V.