장음표시 사용
11쪽
De iure or actione, quam Pontifices habent in regno merose initano. De Dire G actione,quam Pont res bapent in rcgnum IIungariae. X XIV. De it re ct actione, quam Ponti ces in Daciae regnum habent. X X U. De it re o actione, quam Ponti ces habent in Bohemiae regnavi.
- XXVI. De eo iure, quod habent in Lotaniae regnum. I x VII. D rure ct actione,quod habent Ponti ses in re num a liae. 16o. XXVIII. De ture, quod habent in regnum Suetiae ct Norueriae. 16s a XIX. De ii re a tione, qliod habent Ponti res in re um Danie. 36 X xx. De ii restat itione,quam Ponti es habent in Gastiarum regnum. x x XI. De iurecta Itone,quam habent Pontifices in regnum Hispaniarum. 47i
. I. De Paps potestate. I. De immunitatibus Ecclesia Gallicans. De quibuslam aedibus,quas Pontis es ad suum commodum trahere roblemnia . cum adiuncto Discudis de absolutione IIenrici IV.Gad. Regu. 2 oet
12쪽
ECCLESIAE TAM SUPER IIS , QVAE
possidet, quam super iis,qine sibi de
Aucroris consilium,semens in libri compilatione VM Mus Pontifex Romanus , absquel ominis ullius controuersia, praetcr CX- celsium sacrorum imperium , ditiones multas, in Ecclesiasticorum manum diuersis temporibus collapsas , eo etiam iure possidet, quo caeteri Principes quisque suas. Alias quoq; non paucas tibi deberi, vel palam in medium affert , vel non iniuria in medium afferre potest. Quoniam autem rationum, causarumque multae vetustate obruuntur, quamque earum ex melioris notae scriptis eruere, M sub mortalium Conspectum erutam constituere non erit abs re. Hic vero ante omnia Constantini Donatio, Pontifici Sylvestro facta,dubium no exiguum animis parit. Namque ex Platinae, Socratis, & SoZomenis sententia nil,nisi munera aliqua,censusque;ex Martinianis Chronicis nil
13쪽
nisi quandam decoris externi speciem, dignitatemq; ag omni imperandi iure seiunctam, ea est complexa. Epistola vero, Constantini nomine circumlata, qua eius ad Christianam Fidem accessus describitur , allerit, Roma ipsam de Occidentis prouincias fuisse donatas. Id quod scriptores omnes praetermiserunt; sive quia id a deorum cognitionem non peruenit: siue quia ab hac eos opinio ne diuisio remouit, quam totius imperi3, Constpntino defuncto,vel ex ipso Patris testamento intorse filio Dcc. runt: siue quia sunt arbitrati, Sylvestrum vi aurco Diademati caput subtraxit, sic rerum talarum donationem respuille. Nusquam enim legere est,pontificem sese horum dominatui immiscuis Nec usquam apparet,nousirxegionibus illis dominationis genus fulta inuectum : cu tamen rei tantae nouitas tot in regna neutiquaminduci: potuimet, nisi fama id per uniuersum terrarum orbcm: peruulgante. At Cardinalis Bellarminus vir temporum nostrorum doctissimus, pientissimusque tenet, hanc Donationis scriptionem a Graecis Romanae Ecclesie infensis, dolo malo inter hominu manus fuisse obtrusam, ut per illam simultates, dissensio hesq; inter Pontifices, .& Caesares sererentur, atque alerentur.
At nobis quaestionem hanc silentio pertranstro setius est visum uetum alias de causis, tum quia ni it hactenus a pluribus,quam diligentissime excusia.Ilud attingemus, quod post ea stacula fuisse ab Ecclesia possessutia, vel aliquo iuris titulo acquisitum, duce Historia, reperiemus. Iura quidem, dc corum originc in in primis colligemus; his defici cntibus, vetustissimam, quoad poterit ulterius indagari, rerum pomenonem. Mirandoquidem autem scriptorum aliqui, nimio fors in animorum aestu, nimia Ecclesiastici dominij fines effuderunt; antequam rem
propositam aggrediar, quantum veritatu horum huiuia mota
14쪽
modi dictis inhaerescat,eruminabo: Nec, si quid falsi oc-
curret, historicorum auctoritate obiecta refellere verebor ut, assentationis suspicione fugata, verum penitius. - faciliusque fidem inueniat. Sed si omnia, quae in hanc rem fiunt ab omnibus cumulata, mihi percurrenda essent, longe ab eo breuitatis scopo,qui subest animo,aberrarem. Satis ideo intentio- ni meae faciam,si Gilberti Genebrares, recentiorum te- porum auctoris scrip ta perpendam, qui caeteroruΠx O- . mnium agglomerauit opiniones, cxcursionesque,. EBRARDus dum suis in Chronologi magno Gregorio agit, qui anno sys. a ChrisPontificatum sit scepit, sumqtie in hostes Ecclesibitur,qu Pinit se ai)inu tua erit Ρ h ocae te reqcxordium duxist impie estutiebant, firmiter ast Ecclesie patrimonium ante Phocς Imperium fuiplissimum: quippe talis apud Ezechielem promgebat cap. 8.inatusque sorsan, M opulentius, qu: sic sit. Uni,inquit ipse, i recte annotat rit otius cns libello. Ue corrupto Ecclesiae statu cap. quart trimonium Pontificum Umaura satis Iam attenuas
T idem facit Gregoram ipse in epistolis, e quibus libui: quid, aliquo labore, o Aligentia vetus stan Apo stolic
nium ostendere, ut isos suaevanitatis pudeat, or mlescunt inuidia. Patramonium Petri in Africa Epist. 3. primi libi Epist. 19. Gennadio Patratio, es arcno Africa impi inio Genebraria de magnitudine Imperij
hoc ita es caeter aciat., Patrimonium in Heapolitib. s. Epist. iti
15쪽
Campania deditione eius lib. 2. epist. 4o. Patrimonium in Dalmatia. Ibidem epist. ΑΙ. - . 6I. Patrimonium in Galliis lib. I. epist. ro. ad Candidum , Oep. 62.5 S. unc in Galliis multos habuisse redditin lib.2.epist. 72.quos libros .episto. ad Brunichildam Francorum. Reginam patrimoniali nomine intelligit, cuius rectorem Candidum ei commendat. Sic sequenti epistola 6. ad Childebertum Regem Francorum. Res S. Petri in Gallia.lbid. epist.Π.Patrimonium Sicilia lib.r.epist. 2. & epist. 68. & . ubi multae insulae de iure Ecelsae. Hinc in Siciliam epist. 3. Petrum Subdiaconum transenutrit,pro regendo Ecclesiae inquit)patriamonio. Et lib. 2. epist. 76. imperat Libertino Praefecro Sicilia,
ut Nasam Iudaeum corporaliter puniat. Et Diaconus lib. 2I. rein rum Romanarum. Sirilia tria talenta, o dimidium auri Ecclesiae Romana pendebat. Per Italiam Ecclesiae Romana multi prouentus, e quibuου vult aliquid deputari Nolanarum mulierum simptibus lib. I. ep. 23. ac Romam Ponti c uisse Πιris lib. s.epist.r2.deriarat,quanis Montanum, se Thomam, inquit, liberos ex hae die, se ciues Romanos efficimus. Sardinia de iure Ecclesia lib. I. epist. 6o. Hinc causas Catelia in Sardinia cognosti vetat, sec. quod repetit epist. 6. De aliis bonis Papatus lege lib. Cepist. 23. &C.
Confutatio opinionis Genebrari primo eorum quae infera de Aphrica:s quid antiquitin ideBD. Gregorij temporibu in i Thrica Ecclesia possederis. AT τ v L i Genebrardi verba, quibus,Pontificia auctoritate omissa , de qua ante omnia agendum
16쪽
erat, sat obscuro depromit, patrimonium Ecclesiasticum priscis temporibus amplius,& opulentius, quam recentioribus extitisse. Nec tamen hic de Const antini donatione meminit, sed de possessione tantum, quaRomana Ecclesia ante annum sys. rebu) insidebat. Atqui, priusquam Genebrardi assertiones perpendamus, animaduertendum est, hoc vocabulo Patrimonium, Hetruriae partem testamento a Matii de legatam Ecclesiae. significari, quae Patrimonium Diui Petri etiamnum appellatur. Hac autem accepta Patrimonia significatione, prout &ipsemet auctor interdum accipere videtur,non
eo inficias, latius olim Ecclesiae Patrimonium patuisse,
Praeterea Patrimonij vocabulo censius, redditusque priuati possunt exprimi, quales Δἴ antea possidebat Ecclesia,ut apud D. Gregorium epist. 4.ns p. videre est: Vbi Alexandro Siciliae Praefecto commendat Ioannem Diaconum a Martino Rauentiaterplicopo eo missum, Ut patrimonij, quod ad Rauennatem Ecclesiam attinebat, ibi magnopere dilapsi, curam gereret. Nec tamen profecto existimandum est,tuncEcclesiς Rauennati ius aliquod inSicilia imperandi competiuisse,sed bona tantum priuata; quemadmodum,& Mediolanensis, aliaeq; habebant Ecclesiae, ad quas vel ipsius Iustiniani temporibus,ut idem asserit,praedia non pauca tum in Orientis, tum in Occidentis oris spectabant. Hoc porro si per Patrimonij vocabulum significatur,nefas sit arbitrari,iuno Ecclesiae ditionem, opesque validiore amplitudinis, Mopulentiae vi redundasse exegerit illa licet D. Gregorio Pontifice in cunctis Christiani orbis prouinths priuatos census. At nos de dominatu, regnandique iure agimus: ex quo etiam Genebrardi versutia colligitur, qui ex priuatarum diuitiarum possessione regnum in Pontificem A 3 conieci
17쪽
coniecit. Sed,vii cclarissime innotcscant,qualibet Curramus Suinciam, perscrutemurq;, quidnam dominibin Aphrica,in Gallia, in Sicilia, in Sardinia, ali)sq; Italiae regionib' obtineret Ecclesia;& qd sup his D. Gregorius sentiat cuius epistolis sua fulcire conte dit Genebrardus. ApEricam quidem nonaginta annorum spatio, ab initio videlicet haeroseos Donatianae, vivente Constantino, ad annum Vsque 43C. D. Augustino superstite, Imperatoribus , eorumque ministris obtemperasse ex secta- do &tertio Arelatensi, ex albsque Concillas, in quibus haereseos illius progressus describuntur, liquet. Nec id obscurius elicitur ex primo libro optati Episcopi Mileuitani,& ex pluribusD. Augustini locis,prccipueq; ex epi- stolis,&libris, quos de Donatistis,uel in Donatistas emisit. Legitur praetcrea in eiusde sancti Vita a Posidonio,
Corum temporum scriptore,calamo excepta,Imperatorem leges per totam A phricam, vel in ipsos haereticos edidisse, Proconsulemq; ab Augustino, ut poenas ab ipsis
poribus, enucleata Gregorij Epistoli 3.qua dicti sui Genebrardus fundamentu statuit, colligimus, Gennadium Patritium,S Exarcham Aphricae, minist rum potius Imperatoris, quamPontificis extitisse,no tantum quiaGrς-cis, & Imperatori, uti proprium competiisse Exarchatu 'constat; verum etiam, quia, cum Gregorius ea in epistoti Gennadium a facticitate comendet, dicatq; ab eo no minus precibus ad Deum effusis,quam dexterat robore fuisse comparatam, ex hoc non interito arguimus, secudo marte, Gennadium in Aphrica cum Eoi te signa tulississe. Quisnama autem historicoria nobis innuit,Pontificios cxercitus ea tempestate in Aphrica meruisse'Si Gennadius magistratum Gregorio acceptu tulist et, nequaqua id infirmatione tam longe petita beneuolcuam aucupa
18쪽
ri studuisset: sed quod animo coceperat, confestim emisisset. Praecipue cum nil sibi aliud proposuisset quam litterarii datorem, quatenus aequitas posceret, comenda xe. At, inqui et fortasse Genebrardus,no ex ijs verbis de minium Ecclesiasticum dignoscendum, sed ex illis, quae postmodum ita stil,scit. Pluramus.nlropaycedis ovibm Γω- cs Petri apostolorum Principis utilitates excellantiam vestram praelitisse, idicimm,ita ut non parua loca Patrimoni' simpropriis nudata cultoribus, largitis datisioru habitatoribus restauriueris. Sed nulla ha csunt: Quilibet enim animaduertit,
Gennadium hic a Diuo Gregorio extolli,quod Ecclesiς agros, qui cultorum penuria sterilescebat, ad meliorem deduxerit frugem. Id quod ille no obligationis vinculo, sed pietatis studio effecit; ut nobis vocabulu, largitis,indicat, quippe quod officiosam potius actionem, quam
debitam exprimit. In Epistotis'. Genebrardus ait, Gre- onus Gennario hoc, cir i ud Imperas: Dominus igitur ei erat. At Gennadius erat Asim .e Lxarch a Adgcclesiam ori 'Aphrica Iertinebat. Mihi vero videtur,tantamPontificem illum in petendo adhibere Gennadio reuerentiam, Ut temporia
nostrorum Pontifex nulli Principum, quamuis omnium, maximo,maiorem adhiberet. Ciuitatis Teritanae Episcopus apud Gregorium G lacrymis manantibus, conquestus erat, quod milites Theodori non tantum ciues opprimerent; sed Religioni ctiam addictos homines vexarent, Theodorusque, militum illorum magister,ad se causas,quae ad Ecclesiam attinebant, auerteret: Gregorius igitur querimoni js expositis, inquit. nuaecun sint si tamen verasint,Reip.di ciplinae cotraria vos scitis;or quia haec omnia vestram excesientia conuenit emtaure, M i. salutans eminentia vestraposti' io,vI ea ulteri miseri no malis; sed ex opere illi iubere diligere,ut ab cles est laesione reo oueat.
Deiri subdit alia,qTheod. sacrQAdmonitionis loco sint.
19쪽
Haec affert Genebrardus, quibus nos in illam abripiat sententiam, Pontificem Aphricae fuisse dominum . Mihi tamen allata toto coelo a scopo videntur distare. Atqui ut veritatem penitus consequamur epistola 63. lib. . legenda est, quam Gregorius ad Mauritium Imperatorem dat,laudatque constitutiones contra Donatistas ab
Sed venien es viri reuerendissimi ex Aphracana prouintia Episcopi,asperunt ita esse incauta diffstimulatione postpositaF, ut nec Dei illic iudicium haberetur in metu, nec principales hactenus iussionessertirentur essectam. hoc etiamsubiungentes,quod in praefacti Prouincia, Donatissarum praemiis praeualentibus mdes Catholica publice venundetur. At contra glorios vir Gmnaditu de uno eorum mihi illa quesus est,qui talia querebatur. Cui etiam duo alij in re eadem testimonium ferebant. Sed
quia causa ipsa secuturis D dicis iwtererat, eosdem Episcopos ad pietatis vestrae existimai esse vestia dirigendos,ut per semetvsto rem1 is auribus gerant,quaest tentur prosi de C tholica pertulisse . En ut D. Gregorius attestatur, Res in Aphrica prophanas non Iurisditionis esse Pontificiat, sed Imper
Huius etiam fidem facit titulorum splendor, quos Gennadio Gregorius impartitur, sublimitatem, excelletiam, Vos,quibus Rauennatem etiam Exarcham inter Imperatoris praesides in Italia praecipuum,aliosque insigniores proceres appellare solitus erat;Defensorcs vero Ecclesiasticorum patrimoniorum nunquam. Sed id ante omnia demonstrat epist. 3. lybri s. in qua Gregorius Gennadio aliquos e Corsica in Aphricam appulsos comendat, SI ab ipso, ut Corsicam tueatur, petit. Ex quo videre est,ei etiam Insulae Gennadium praefuisse, Corsicamque, Aphricamque eidem subiectas dominationi: . ideo
20쪽
ROMANORUM PONTIFICVM. sideo Aphricam Imperatoris prouinciam, Gennadium Imperatoris ministrum extitisse, cum pro comperto sit, Corsicam ad Imperatorem spectassci. Si vero super his veteres historicos consulamus, hinc quoque nos non latebit, Aphricam ad Imperium attinuisie,ei a Vandalis ereptam; post quinque dem, S nonaginta annoS recuperatam. Nam ex omnium liquet dictis, Vandalos, orta inter AEtium patritium, & Bonifacium Duces eximios, de Imperi) Romani Gubernatores simultate, a Bonifacio in Aphricam, Valentiniano imperante, fuisse accersitos, qui eo Genserico Rege aduecti, Mauritaniam primum sunt depopulati, manu deinde cumBonifacio consecta, qui cum Imperatore ingratiam rediverat, eunt etiam fuderunt, & cum rursus Theodo-sij iunioris auxilio castra in eos mouisset, iterum eum profligarui: Aphricae dominio a Vandalis,extremistantum D. Augustini temporibus, Crepto. Paulo post adeptus carthaginem,cum Valentiniano Occidetis Imperatore Gensericus pacem intuit: Quem tamen Leo, plurima Imperio Romano illata damna vlturus, bello est adortus,centumque militum millia, Duce Basilico, in eum impulit: sed & id frustra, festino nimium obitu Leonis, institutum praesecante.
Genserico post unum de quadraginta Maricus filius: Marico post octo. Gondebardus ; Gondobardo post duodecim regni annos Tras mundus successit, qui septem,& viginti regnauit anos. Et hi Reges perpetuo fere cum Maurisses Aphricς populis bellati sunt. Post Tras mundum Ilderigus filius Regnum capessivit, qui cum otiaretur,a Gildimero post octo regnatos annos de solio deturbatus fuit. At Gildimerum Bellifarius Iustiniani Dux deuicit, captiuumq; Constantinopolim traxit, Aphtica Imperio reddita: ino iactum est, ut Aphricani