De iure saeculari Romanorum pontificum M. Antonij Marcelli Veneti patritij, et senatoris liber. Cui adiectus ingenuus et liber discursus contra elationem et potestatem temporalem papæ pro defensione regis nostri christianissimi, & immunitatem ecclesi

발행: 1627년

분량: 224페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

32 DE IURE S AE C V L ARI praecipit, ut Vrbi tantum frumenti suggerat, quantum aion modo vult, sed etiam delithssat sit, quo faelicissima

Regum tempora rerum copia late assiuant. Et cum idemandaret, Donaria nomine Regis, veluti moris erat, vicatim distribuit, admonitionem Petro subdit, ut munus ille ex fide obeat,& multa de recta Vrbis administratione percenset.

A talaricus, litteris ad Senatum datis, imperat, ne stipendium Grammatices,Rhetoricesque praeceptoribus constitutum diminuatur. Theodoricus Albenio, quo sbi aedes extruat, solum, Romae donat ;& Senatui praecipit, ut super turba quadam in urbe contra Iudaeos cxcitata, per quam SynagO-ga fuerat diruta, iudicium ferat.

Quid plurar Cum Rex Romam cogitaret, Cassiodorus Patritius per epistolam Maximo, qui vicarias in Urbe partes gerebat,mandat,ut eius cura pontem nauium compage , super Tyberi talem moliatur , ne titubet, transitu facilis sit: adminicula ob maiorem commeantium securitatem ab utroq; latere praetendat ceni in uitiose,dominum excipere decet.Theodoricus vero litte

ris ad Decium, qui paludem Deceroni) de qua superius

memini, ad arvorum cultum deducere in animo habebat, haec inter caetera commiscet. Hinc etiam ad amplis simum Senatum praecepta transmisimus,& eandem invectigalibus imperandis formulam adhibet. Cum autem Iustinianus Theodabato bellum intenderet, Senatus,litteris ad Imperatorem datis,cum pacis studio accendere contendit,in haec loquutus verba. Ro-i,. gamus ergo, clementis me Imperator, se degremio Curiae d phces tendimus manus, Ut pacem et somno o Regi firmissi

mampraebeatis. Et in fel m. Cui reis nostrae preces adhuc non videntur possiesufficere, si lepatriam nostram in hae rc -

42쪽

tona verba prorumpere. Si tibi aliquando gratas amatissime Principum,defcnsores meos. uni mihi dominantur,tibi debeant esse concordes. Et inferius. Habui multos Regessi neminem har modi literarum Habui prudentes vir sed nusium edoctrina,se pietate pollantem. Et inferius. si adhuc mi niu ess,B. olori Petri, ais Pauli petitio sanctissima cogitetur. Nam qui securitatem Romae saepe defendi iste probantur ab hostibin , quid erit, quod eorum mentis vester non tribuat Principatus sed ut omnia reurrentiae estrae congrucre videantur, per illum virum venerabilem, legatrem p Omi Rebs nostriadet estram clementiam de linatum preces nostras credimi d rigendas , sec. Omitto Theodobati litteras, quibus Senatui leuitatem obi)cit, ad euinq; spectare in primis asserit cultum, S obedientiam erga Principem caeteras prouincias edocere. De qua eadem recum ad populum scribat, inquit.Habetis Principem, ut etat studio ut inuenire quod CV . diligat. ' st.14 Idem Rex cum sese iureiurando, quod ab eo Romana ciuitas enixe poposcerat, obstrinxisi et, ad Senatum his verbis scribit. Senathi Vrbis Romae Theodabadus Eoim- CUpera a nimium res f. P. C. pictas nostra,quando propria voti ictate vincimur, qui alienis conditionibus non tenemur. Nam

cum, Deo praestante,possimus omnia sola nobis licere credimus laudanda. Litteris postmodum in eandem rem ad populum datis sic exorditur. Cognoscite Quirites,quase vos Prin- Epi . . ceps sester 'mitate dilexerit,eso Et in serius. V propter kisperitionibus vestris risium atq. t umpraestari vobis Sacramenta censuimus, ut siegis vestri animum non habeatis incognitum, O c.

Plurima mihi ad id afferenda suppetunt,sed saec ipsa,

quae attuli,ne plura sint, vereor, quam opus fuerat, dum mihi patefaciendum est, non in Pontificum, sed in alte E ri

43쪽

rius generis Principum potestate Romana antiquiori bus tui sic temporibus. Arre ver Clericorum ordo Regibus in summa fuit reuerentia, quod ex hs, quae modo lumus ad ducturi erit cogi scere: Prinio aulcm non p. stam nonasterretotam, breuis est tamen i Theodorici ad Arigernum opi C stolam. C reterpo V. S. Comits Theod. Rex. Iu rinae nostra conuenit, et I de in ullis hen ca mniab feri non mam , G quac rei praua interpretatiori te user jugata men uis nube reus mus. D senseres itaque cro incia Romanae E. clesilae conquest ni : bratae recordationi, quondam S: l cium don tim in s rarisma Vrbe poliam ab Eufrasio aco-hto in rumoris factis solemniter comparas , qliam pcr an norum longa curru la Ecclesiam Romanam quieto iure si,

gerunt possedisse , sius abenos ira ulisse securitate dominii. Nunc autem ex rere Samai pers Gionis poρο- tum improba fronte Hratrem , qui nalonam ibidem fi

sic in quis conatum nitarur , chm ad ῖomanos vos hah lachia lon e a ter formasa doceantur , quam potest esse memorata bon buctio. uapropter magnitudo tua , consi eni/ae probata tu filia causam diligenti ex minat one d uitat , o si vera cognouerit , quae veniunt Im qu Elam considerata aequitate de misi. 2 an htimanis ac ibus sint calumniae submouendae , quanto maxis ere mus cmen an , quae contumeliam dioinitatis tangere in Pamme Sed maiorem etiam venerationem erga res sacras in Atalarico, qui serum Ecclesiasticum a prophano iunxit, ex his litteris est videre. CPro Romanae. ilhalaracus Rex. Tanto Diuinitari plara debemuS , quanto a cat is morta bus maiora su epimus. Nam quid , iis rependat Deo , qui potitur Imperio sed i ei pro tan om

nere nihil compensari possit idonee tamen gratia redditor , dum inseruientibuου honoratur. itaque biis astron causammo

44쪽

ca sim ni , hoc fuisse longa consuetudinis institi tum , visi quis rer an fae Romanae Eccle ae seruientem ahqua crede res actione pulsem n ad tradicia riuitatis Antistit m x -go um iacturm occurreret, ne clerus et Ver forensibustitibus profanaim, negotys porrim secularibus occupetur

de' ases, Diaconum quoque vesrum ad contumeliam siel; Ionis , tanta ex cuIionis acerbitate compulsem , ut Sas um

propriae custodia oederet ancipandum. Pres ter in N-ram Romanae Ecclesiae pro lembin causis, a seritis, criminal ter petitum. nobis pro ingentia reurrentia, quam nostro Lbemus aucta licuisse pro temur, ut qui pridem acris meruerant inseruire misi erus, conuentronibus irreuerenter nefari s expo iti, iniuri' subiacerent. Sed aliorum plecrenda subreptio nobis obtutis plenissimae laudis euentum : mi causa contingeret prae odi,quae nos cci sibus commendauri auxili 3. Atque ideo considerantes Apo stolicae sedis honorem, se consul nies desideri, si vi cantium prae enis auctoritate moderna ordine de minus t si tu iam a stomanum clirum at quem pertinentem n qualibet causa probabili crediderit actione phiayandum, ad beati Fimi Papae iudicium prius conuentat audien d sint aut ipse inter viro que more ae sancta alis agnostat, aut causam deleger aegustatu fudio terminandam, si orie quod cretas ne as est, competens siderium fuerit Iesitoris elusum, tunc ad secularia fora iurgaturus ' occurrat, qicindo mu per

iiones probauerit a praestetistis Praesisti contemptari

uo si quis extiterit tam improbus litigator, atquc omn umfm r:t iniciosacrilega mente damnatus, uir Dorentiam tantae hibere contemnat, es aliquid de nostras astalibus credi derit promerendum, ante alicuius conuentionis ege tum doceml bra auri dispendio feriatur, quae a Salatinis sic raram largitionum exas, , per Manus saepe memorati Antistitis pauperibus crose tur , caremque. impetraris, negorij quoquc fri a mi fione mulctetur. Dignus eis enim multiplici poena E Σ perce c

45쪽

percelli, qui se diuinam reuerentiam, se nostra in se temeraris. Sed inter vos, quos iudiciano stra venerantur, Ecclesiasticis vi uite institutis. Magnum scelus os, crimen admittere, quos nec conuersationem decet habere saecularem,professio τι ira vita caelesis est. Nolite ad mortalium vota humilia, ct errores descendere. Mundani coerceantur humano iure, vos sanctis mor bus obedite ..Hic idem Atalaricus litteris datis Ioannem secundum Pontificem certiorem facit, a se confirmatam suis. se legem de Pontificum, Patriarcharum,&Episcoporum electione Simoniaca perSenatum,BonifaciJ 2.temporibus, constitutam, cuius in fine Confirmationis ad pontificem traditae, his utitur verbis. Orato igitur pro nobis edicta nostra custodientes;quia diuinis noscitis conuenire nis. Sed quo facium principis votum et niuersiorum mentibus innotescat,hoc Senatui,hoc populis per Praesecium Vrbis praecipimus intimarι: ut generalitas agnoscat nos illos prosi qui, qui maiestati Diumae potius viderentura vers. Vos quoi hoc et uersis,quos, Deopropitio,regitis, i pis intimat inesset alienus a culpa,qui potuit,agnoscere consiluta. Dum hac igitur Theodoricus, Atalaricus, Theodabatus,.qui sibi inuicem in Italiae regno successerunt, auctoritatis eminentia pollerent, sic Ecclesiasticum ordinem sunt Veneratio

At in conuentionibus, quas Theodabatus cum Iustianiano inhi, hoc inter caetera fuit expressum, ut R egi nec ordinis sacri, nec Senatus, nec ipsius er Imperatori cosensu quemquam de medio tollere; sed bona tantusti pro scri bere liceret. Insuper si quando aliquem Rex ad Patritiam, aliamve dignitatem attollere cuperet, id ab Imperatore obtineret Praeterea in sipectaculis,de publicis acclamationibus Populus nonae primo Imperatoris, deinde Theodabaxi emitteret. Sed cum huiusmodi pacta Rex

46쪽

cta Rex executioni mandare abnueret,Ιustinianus, Bellifario Duce initaliam misso, ei bellum intulit,in quo ille usq; adeo segnem,& inertem prae se tulit, ut, vel ipsam Neapolim Bellifario obsidente, δί obtinente, bellum minime instrueret. Quae tanta Regis vecordia ita Gotthis stomachum mouit, ut illum regno deturbarint, MVitligem suffecerint. Is bellum,quod ei cum Gallis erat,. ante omnia conficere instituit. Romam igitur Sylucrio, Urbis Antistiti, Senatui, Populoque, a quibus fidei seruandae Sacramentum exegerat,.commendauit ,& quatuor Gotthorum millia sub Leuthare Duce ciuitatis praesidio reliquit. Verum simul, ac Bellisarius Romam accessit populus,& Antistes victori manus dederunt, quae Vrbs per totos septuaginta annos ab Imperio fuerat avulsa,rursus est ei reddita,clauibus portarum ad Iustinianum Constantinopolim allatis. Bellis artus moenibus reparandis, SI Vrbi muniendae operam dedit: Et omnem protinus illam Italiae oram, quae intra Ionium mare, de Vrbem iacer, nullis adhibitis armis recuperauit. Sed V ittiges potenti collecto exercitu, Romam, obsidione cinxit,ubi Bellisarius ipse, paucis stipatus agminibus, consederat; qui postulatis ab Imperatore auxili JS

Post multa argumenta iubdit haec verba, ut Procopius, qui una erat,& ei medici operam prς stabat, refert. OmIt- Praev mitto id dicere,quodes Romanis videbimur perniciem attulis βεβρ Gρε

se, qui Dam minor salutem Iecere, quam erga te praestiam in tab Uem. Cum autem ei suspicio esset oborta, Sylveritam Pontificem ad Gotthos defecturum in Graeciam cum misit, vigilium substituit. Vittigcs; elapso anno,obsidionem disio luit,& victore saepius Bellifario, sese ei,& ipse dedidit, qui tantarum rerum potitus Constantinopolim remeauit. At qui superfuerat barbari,paucis ab inde men

E s. sibus,

47쪽

sibus, sibi in Regem Theabaldum, postea Atarictim,denique Tholitam crearunt, qui valida fortunae vi Roma-u 'norum exercitum fudit, & magnam Calabriae, Lati)que partem occupauit. Quare Imperatoris Duces sese intra moenia receperunt: Constantinus Rauennam , Ioannes Romam , Bessa Spoletiam, Iustinus Florentiam , . Cyprianus Perusium, alij urbes, & oppida alia velutiquitque Commodius e caede potuerat cifugere, tenC-bant. Rursus itaque ab Imperatore est. in Italiam Bellifarius imissiis, qui, Ioanne Constantinopoli in reuerti Ius - , custodiam Romanae ciuitatis Bessae credidit. Tholi las Vrbem obsidione pressit, qua non remiticiate, Vigilius e Sicilia multas naves onerarias cum reflumentaria Romam versus iter abripere iussi t, quae cum in hostiui

manus incidissent, Vigilius paulo post ab imperatoroe

Constantinopolim est reuocatus. Interea cum grauis Romam inedia torqueret, Belli serius , qui numero militum destitutus, sese in Dalmatiam Contulerat, in italiam cum exercitu reuersus

est. Thotilam tamen ab subiuganda Roma n*n potuit auertere. Qui capta Vrbe Senatores aspera verborum acrimonia correpsit: quippe qui multis a Theo dorico Rege honoribus cumulati sese ad partes Iusti niani contulisiciat, a quo dignitate omni fuerant spoliati. Commodum vero ab semidi rupta Vrbe pedem amouerat, cum Bellifarius in illam est ingressus: de formatam, Ut potuit, refecit : Clauesque iterum ad , Imperatorem misi: exin ic regendam Cononi tradidit, qui cum sordide adeo ad lucrum omnia referret, ut ipse frumenti mercaturam exerceret, fuit a militi- bus de medio sublatus: qui confestim per certos nuncios Imperatori exponi curarunt, Urbem a se Gottius deditam iri; ni sibi eorum, quae patrassent, venia in-

48쪽

ROMANORUM PONTIFICI M. dulgeretur, stipendiaque per olucrentur, quod facile

impetratum est. Tunc, de more, Belli serius Constantinopolim accessit, ubi Vigilius Pontifex, unaque cxteri Italiae proceres suppliciter Imperatorem rogarund, ut suas in unum colligeret vires , x Italiam totam suo ad curet domitia tui. Quod cum ille de die in diem traduceret , Tholitas iterum, immani edita Romanorum, strage, Romam, S ingentem italiae partcm occupauir. Quare secundum poli annum Imperator in Italiam Narsetem Eunuchum expediuit , qui signis protinus cum Tholita collatis eum fudit,&interemit, Romae que potitus tertio claues ad Imperatorem dedit. Tui tractis iterum Gotthis,&Teia eorum Rege interfecto penitus Italiam omnem ab eius nationis vexatione Vm-dicauit. In huius tamen belli descriptione, quod ad decimum octauum durauit annum, per Procopium, qui cunctis interfuit, secta, nusquam indicatur, Romam in manus alias, quam1rnperatorum . aut Regum tume delapsam. nec vestigium apparet unum, quod Pontificcstunc temporis,vel illam possedisse, vel ius aliquod possidendi praetendisse signi licet. Et quod de Procopio, pOrest Sc de Iornande, qui eandem descripsit historiam, δίeisdem vixit temporibus, alleucrari. Agalli as parit cr, qui Iustiniani res gestas, ubi Procopius desinit, orditur, & ad Imperatoris obitum perducit, nullibi Iustinianum Romanae ciuitatis, vel alterius partis italiae dominium a se abdicasse , aut in Pontificem exornaste admone P. Quamquam & ipse eadem tempestate aeuum agita uit, nec illum quidquam potuit effugere. Quare pro explorato habcndum est, Ecclcitam ad illa usque tem pora Imperio prophano pcnitus caruisib. Nec iuris quidem si ecies ulla, nec actionis se prodit, quanta

amplexati Pontifices aliquid sibi nille debitui .

49쪽

o D E IVRE SAECULARI

asseruerint. At diuinarum rerum dominio contenti, si quis illud labefactare, aut conuellere, est aggressuS, in gno ipsi animo sese obuiam tulere. Quare mirum non est. Imperatores, ad corum sanctimoniam habita ratio-

. ne, interdum rerum etiam humanarum curam eis credidissse, utpote qui sibi certo in animum inducebant, ab hominibus sanctitate conspicuis Imperatoriae Iurisdi- .ctioni nequaquam tenebras offusum iri; quo Diuus Augustinus mea sententia plane spe istauit, cumChris hi per-Ex νης- sonam agens dixit. GAudite ergo Iudaei, π gentes,audi circἄ- . ' , --ἡ o is,a di praepΠLiam, udite omnia regna terrena; non Imped oi S. Io. dominationem vestram in hoc mundo; regnum meum non eis de hoc mundo. Nolite metuere metu vamsimo,quo Herode emaIor, cum Christus natus nuntIaretur, expamt, o, tot infan-res 'Ut ad eum mors perueniret, occidit, timendo magis, qua m ira cendo crudelior. Regnum, inquit, meum non eis de hoc

mundo.

Et quae copiosiora in hanc rem sequuntur. Si enim v iustis illis taculis Romana Ecclesia humano imperio prouincias, & regna tenuisset, diuinus ille Doctor ob sanct sedis reuerentiam minore libertate fui stelloquutus,ne Sacerdotem suminum vicarias Christi partes sa-stinentem de eo forsan insimulare videretur, quod a Christo longissime abfuit. Ex aduerso multi, qui hodie de hac re verba faciunt, humanum Ecclesiae imperium in tempora, quo possunt, vetustioratiansferunt, ast erunt , Christum mundi totius fuisse Imperatorem, licet possessionem non fuerit adeptus,& in id Psilini verba ferunt in medium. Eius eu

Si quis vero asserit, Ecclesiam temporibus vetustioribus nullum possedisse Regnum,nisi sacrum, ei a Christo Domino concestum cum dixit; Dabo tibi claues Regmca

50쪽

torum; respondent, Ecclesiam, post Constantinum magnum semper possedisse Imperium occidentis,afferunt enim,Θluserpost disiessum Constant impraeerat Religioni, erudiebat Romanos,eorum,quae Constantinsu egisset remmonio, L 'hi probabat Religionem esse veram generis humani salutem ,per tam lib. 1. uniuersum terrarum orbem ad Ecclesias de scro Constantini scribebant,Magistratibi , Praetorabutas prouinciarum,qua gubernarent Christianae Religionis esse probabat quos e veligio ad pietatem commouere posset sin minus inebat eos praesegubernare. Von potuit eri subita mutario a profanu ad sacra,

quemadmodum non itur repente a morbo ad sinitatem.

Verba haec sunt ipsa in unum congesta, quae si meo percipiuntur intellectu nil nisi imperia sacri exercitationem indicant: quod si Pontifici ab Imperatore datum ominantur, aduersantur sententiae, a quar edere nefas est, Pontificem nempe rerum sacrarum curam Vm Deo acceptum referre. Id quod primo ux illorum Verborum cssicacia maximo emanauit, Pasice oves meas. Sed forsitan

per ea, quae subhciam, nos historici modum docebunt, quo Ecclefia ad id dominij, quod saeculare dictitant, est

prouecta. Quod sequitur igitur dijiciamus. Bonsu Medi- Irim Srancusquitur naturam, tempus is; optimus pietatis praesit nons h bito cuncta turbabat, rapiebat,prouincise idolarri deturbabat, Satis erat Imperium fuisse Christo; se Petro consecratum. Temptu autem,opitulante Deo,paulatim animos mutabat sensim ab idolatria transiebatur ad Religionem ensem Imperium uam semel acratum,ad eos redigebatur, quibus fuist sacratum. Paulatim imperare incipiebat Religio; Imperi7 habenaΥ capere, iussum acquirere .

Si quis rationem tradere voluisset, qua gentes a falso Deorum cultu sese ad Christianam Religionem receperunt,nullis Verbis,autumo, his magis apte, quam his potuisset uti. At non eisdem humani regni acquisitio sigiμ-F ficatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION