De commentitio Lazari et Maximini, Magdalenae et Marthae in prouinciam appulsu. Dissertatio. Auctore Ioanne Delaunoy ..

발행: 1641년

분량: 144페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

COMMENTITIO

MAXIMINI:

MARTHAE

IN PROUINCIAM

APPVLS V.

DISSERTATIO.

Autlore IO AN NE DEL AVNOYConsanites Theologo Parisens

Post Deum denta, talenda est , qua sti homines Diis proximas facit. Martinus Bracarensis libro de moribus.

Diuitia b

4쪽

NOBILISSIMIS,

CLA RISSIMIS OVE VIRIS,

DE CANO,

C A NON ICIS

ET CAPIT VLO

AUGUSTODUNENSI

l quandiu , Viri Clarissimi,

num illa vobis de Laetari no-α stin rebus significarem , quae ι diosa Academici contuberην otia mihi pepererunt. Sed haesitationem tria νιcere, mestmin vos obsequium , vestra cum in me beneuo lentia , tum in Deum pistris. Exigis obsee- qaiam , ut Nos de rebus vobis reddam semtiores , bmmolentia me de priuata commonuisu securum facit, pietas imperat Chri-

5쪽

mnam inscribendo libent tem, immo, es er μιν ω nomine certam audiensiam Hon-

ροι rebus cum illo theologo , cui- nomen mopem fronte videtis , non semel communicaui siscitatus , an vera Ecclesiae traditione sulcarentur, quae de Laetyro o in nostris , sem aboram Isiris circumferantur. Renuit Egeg - ea super re quid sentiret inperire,

sed nihil tandem aliud mihi ad rem , ni quod otim in Cleonem dictum monet, iam, 'τροφαὶ5ος in λευ noos τίω βου--enim eum υrgerem nihil esse, quod a me timeret , immo Deia esse , quod de me optine mereretur , ingenuδ dixis ea omnia ex Ecclesiae nostris libris tollenda videri , quine Laetari Episcopatu, Mari is , se Tra

rent angusta eorum ingenia , qui non forte Gant, La tri gὶoriam hominum figmen-- σιν , sed qui narrationibuae Breuiari=fui quamlibet fabulosis incredibilito delectuntur. Neque υero haec prius audiui , quam quaesiverim ex Doctore , quid ergo certi, quid-ve dubi= de Laetaro per veram Eccleβαθι ditionem habere ur GuFrendi causam

Iuggerebant Concilia duo , Senonense, o Tria

6쪽

dentimum, quae agatuerunt, Libros Ecclesiastici O cst purgandos esse ab incertis Historis 1 , quibus proculdubio nec Ecclesiae sita an tur, nec fideles ad Christianam pietatem instituuntur , ηα Sanctorum auxiliam imploratur, diuina laudatur maiestas. Itaquebeologum enixe rogaui, ut siquid hac d

re accersiti haberet, me illius pro sera humaritate participem faceret. Vuod se eo fac hus consecutuου sum , me sperauit istud ad Dei , o Ecclesiae nostisae honorem nonnihil Irofuturum. Dissertationem igitur hanc mihi

is manus dedit, qua una ex parte vetus de Laetare traditio retinetur, ex alia rejciuntur,

quae de eodem sabulosa recens invexit pseritas, Ceteram Re pii laboris obficium non prius mei ruris fuit , quam o vestra quoquaesse volui, vi ex e s quid ex Ecclesiae vestrae libris corrasendam es, corrigatur. Scio quidem aliquid habere antiqaitatis , quae de La- Uro libri vestri tradunt ,sed ad verum re ditionem non susEciunt , o hac qualicumque

antiquitate ampliora 'unt iura veritatis , ex tra quam nec Deuου adoratur, nec amicra

Christi Tamma contur , qain effam dehon fater. Veras ex se sibi laudes vindicar

7쪽

mendationem hominum eget mendacio Sua ine fabulis habet ornamenta , guib- mmmultis Galliarum Milesiim sanctissime iuxta se verissime certet. QMd ne stram celebem' mum Sy borianum, Andochium , Torsum,n Felicem inrer primos interioris Galliae Mar-πres Quid Reticium , Stagnum, Leodegamini Quid plures alios, qui optimis oe vitae ctrit ae in is Ectae iam 'seram xinor'

marunt λ Quae de tam excellenti argumento dictor- essem , nemo vestrum ignoraP. Flo rem adhuc inter vos , qui manantem ex re Hlutis olim Menianis eruditionem tu se Granarunt. Panem non sicribo, sit Epaem, Viri Clarissimi, cuius in asserta ventate unicus sinis Uy , o meae in puriorem Dei oezarari cultum voluntatis significatio , oeperpetuum iu νω o Milesiam, ceu tam pie semitis, obstruantia monimentum.

Ex Nauarra Parisiensi die 3. Octobris, qui B. DionynjAreopagitae Marirrio sacer est 1641. .

8쪽

IN DIs SERTATIONEM DE

COMMENTITIOL A ZAR IMAXIMINI,

MAGDALENAE

vΑM disputandi rationem p stituit Deus apud Hieremiam Prophetam, omnino sequimul nequis sui nimium, rerumve suarum a-

9쪽

mans nos deinceps calumnietur: med xii Dominus Dre Auper vias, se videte, serrogate de semitis antiqvis,quae sit via bona, o ambulate in ea. Quod uti Commode fiat, & ad assertionem veritatis apposite, Dissertationi geminam tribuemus partem, scd quae insuper tota sis quatuor praescriptionibus , ut secernendae amend cio veritatis gubernaculis dirigetur. Prima est, in rebus, qui ad historiam , & traditionem pertinent, ijs maxime credendum, qui quo tempore res ipse gestae sunt, scripserunt, dum

nemo Ceteroqui coaevus notς probitati , α doctrinae refragetur. Altera, post Coaeuos auctores magis eorum scriptis

assentiendum , qui rerum gestarum temporibus viciniores, quam qui remotiores fuerunt. Tertia , Apocsypb',& quae incerti sunt aussoris, ac potissimum recentioris, aduersus rationem,& receξtami mai9rum tradiIionem ponderis nihil habent, ac momenti. Quarta , perspicua Neotericorum, qui de his quatitor Sanctis hominibus infra annum Christi mille simum scripserent,

10쪽

asione inter sese in plerisque distis sios Has autem de rebus historicis, traditioni commissis disserendi Iegcs Si nullus opinor respuet, qui sit curio sateritatis explorator , scriptorumque Volcrum literate peritus. Guse , inqui Tertullianus lib. q. contra Marcionem cap inter ηos determinabit , nisi temporis ratio , ei praescribens auctoritatem , quod antiquω reperietur , o ei praeiaduam vitiationem, quod serius restincetur. In quam tum enim salsum corruptio est veri , in tam tam praecedat necesse est veritas fallium. Porro vero Dissertationis pars prior comstantem inter Graecos, & Latinos ex- bibebit traditioncm, qua Lazarum,Maginc dalenam & Martham in Oriente vixis- a se clarum erit, ac tandem deuixisse:

nisi & producemus euidentissima, quae oistorqueri, & probat i ssima , quae repelli Tertulliani legibus non poterunt.

SediMaximinum non attinget, quem ve-- iterum nemo. nouit. Posterior friuola ab quasdam narrationes in certam inteX-s; si perniciem historiae, & traditionis distandet , & quae fabulatoribus cauta singendi fuerit in multis, eXamina

SEARCH

MENU NAVIGATION