Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

81쪽

relinquo. si quis curiosus es. ito ad aestuanis 'tes colluvione verborum Grammaticos . Nec mi nor est de Elymologia, apud Eosdem . primaque huiusce carminis materia, quam de origine opi- .nionum diversitas. Ego sententiam Horatii non possum non certaem arbitrari & retinere. Ad testimonium dicendum voco ejus dom versus,

Versbur impariter iunctis querimonia primum Pos etiam inclusa es moti sententia compor.

quibus aperte significat , materiam Elegorum fuisse initio querelas. amantium ad sores Emia carum , diffusa deinde significatione ad eos , qui Voti compotes essent sacti. Haec sententia sulemas ni illius Caesaris Scaligeri, addiditque pulcherrimam iacti illius rationem. Nam, inquit, Jc frequens eonquesto es in amoribus, θ veri sima mors, quae nobis amantisimis amentissmo, atque ingratissimo sexui νivitur. Uerba haec sunt, an fulmina, an tonitruat talignem sententiam l& plane cum hoc Poetae cujusdam Epigramma

tio convenientem: Nit amor est aliud , Ii nescis. quam sine vita rivire; nil aliud. qviam Iliae morta mori.

82쪽

De InfelicItate amantum, seu potius amentum, sic olim scripsisse me memini.

Ah miser insano qui se eommittit amori. In eidit inque tuos, saeve puer. laque Og

Sordidus ti vitiis , & probris undique operti

Inde sui Iabem contrahit ingenii: . Nee satis innumeras saevire in eorpora pestex. Ni quoque in infandum mens ruat exitium. Qn id mihi Caueaseo pendere Promethea saxo . Faeeunda & poenis viscera commemoras 3 Et fixos manibus e Iavo . & fortia vincla, Membraque perpetua torrida de glaeie Ilis graviora pati miserabile vulgus amantum Impetiosa malae Reptra iubent Veneris. Nulla quies animo. eeu cum sera Saga susurro. Devovitque suis pectora earminibus . Impia cantatas exurit flamma medullas, Saeviit ante pyra qualis in Herculea e Iline patrii subeunt animia oblivia coeli. Nee sedet in easto pectore Religio. Non pistias cordi, nulla est reverentia Iegum, Cui Venus ardentes ipsa adhibet stimulos. Cunctorum inventrix scelerum est vesana libido, Ingenii atque hominum maxima pernicies ;Non amor hie primo fuerat . sed amaror ab aov.

Dicendus, cum sit nil nisi aruarities.

83쪽

Turpia . & est morbi spe etes horrenda eadeel; Aspite post sua furta ut jacet exanimis Sed tu dius amor gemino de lumine Inmen. Fons . & origo honi alme amor omnigeni Tu mihi divino sensus, Tu flamina Iustra. Ure rogo igne tuo mentem animi atquε animam. SeiIieet hi poterunt seIicem ducere vitam. Quorum casta tuis corda calent facibus.

Sed iam audire mihi voces cujusdam videor Paedagogi conquerentis ex me, quod reverendis crinitae turbae moderatoribus illudendi gratia, di studio trisyllaba importune. ac veluti prodi torie intruserim; Adhuc , inquiunt, tibi res est cum loricata hisyllaborum nostrorum cohorte, atque , ut est in triviali proverbio: nemini licee canere ante victoriam; sic tibi nefas tua haec trisyllaba, atque quadrisyllaba obtrudere, ante quam cum hisyllaborum cataphractis phalangibus pugnam ineas , atque egeris Iuso domitas

triumpho , sed praenuatio Gens dura, O νisida bello debellanda es. Tibi es Ne irasaris mi uulsella.

84쪽

Corrigenaea

P. Is iiii. 7 Planti ---- Iege Plauti P. I G I. penuit. Plautinae - - r. Plautinaa P. 29 L penuIt. Se is Seis P. GO l. 16 praetermissio, tamen I. praetermisso tamen P. Io I. 2 mirifiee mirilice P. II I. a reliquor reliquos

P. 87 I. II frustra. frustra in r. frustra, P. 9I I. a a uittiua ---- I. ae tristius P. 96 I. 23 protulit ---- I. protulit P. IIo I. a I Pa Iade ---- I. Pallade P. II 9 I. II hella I. bella

P. I 23 t. 34 potis, est - - I. potis est P. I 33 l. II abrumpo. styli - l. abrumpo styli P. I 38 I. I 3 grenio gremio

P. I 89 23 eusas -- -- I. enses P. I 4 I. Io multua multust

P. ISI l. 7 sine alius - - is sive alius P. I σ3 I IS si, prosecto - - l. sit , profecto P. I67 l. ao inopia - - - . I. inopia P. I9I I. II Catullius . . . I. Catullus P I09 I. 4 Saturnio - - - I. Saturnino P. 2Is I. ult. relioquimu1 - - l. relinquemus P. 22s l. I 6 deniqua denique P. 229 I. 8 proserendi - - - I. esserendi P. 287 l. 4 restiterat - - . I. restiteras l. 24 quot Penere - . I. quot perier. P. 230 i. 28 versantar - - - i. versantur i. as Iargitaur - - - I. largiatur P. asa I I coet ι. coetu P. 262 I. 23 ne fragag - - - ne frangas P. 27s I. a Striades . - - I. Staiadea I. 22 clarum nomina - I. elarum nomine P. III l. 6 emo l. esse P. 298 l. us fore1 ---- L foret P. goa I. 2 unda pede - - - I. unda , pede P. go l. 6 abigens. Divumpro- abigens. Divum proo

. P. Disilired by Corale

85쪽

P ggi I. 9 de eora est - e - - I. decore est I g34 I. 37 muleere Et mulcere P. 33 I. Ia in numero - - - innumero P. 848 L as ex qua ex quo P. 3sa I. 23 Mater Tiresiae - I. mater Actaeonis Alia . quae pro arbitrio ureovis modo scribi queant. quaeve ex scriptorum propria cuique . nee tamen constanti orthographia studiose hic retenta sunt. aut quae non aequaliter quibusque in exemplaribus atramenti aliquando aliove vitio exprimi contigit. aut quae denique ad ereperam saepe lucem relegentis aciem oculo. Tum minutiore in typi forma subterfugerunt . vix aliquo jam relicto sententiae perturbandae periculo , Ee

86쪽

R in pat ris modicam . N medioer; bile ferandam. c.

Non haec tIbi Ovidii mancipso, non fungis scripsimus, sed quibus cor salit, dc acre acetum est in pectore, quique sciunt, quid dii tent aera lupinis.' Apage a me

Proeu , hine proci I eso prophane. Non mihi res fetum es ludi scelerate Mati e , c ' Invisum Puerit, et i iniburque eaput.

Habes ecce bi syllabum, ec is sonus ν detis tubi suavior. & mollius quoque finem Penta me tri claudere. Iamque areipe ta me quiesum aniamum . atque hac gaIea eonfensus abito. Sed iam redeo ad propositum, totamque Elegiaci carminIs rationem breviter evolvam. Erit igitur Elegiarum primus inventor adhuc sit sub iudice . tamen si nos eum statuamus , quem plerique Υheoclen NaxIum. qui surens primas eia fudisse elegos narratur , putatis ne illum Iaisto surore carmen Ovidianum effudisse, quod numerorum eorundem uniformi aeqnalitate deincurrens nil suroris, nil caloris prae se fert, selcra Horat. c' D Μartialia. virgulus.

87쪽

nestio quem languorem languorem dico, si adsuroris rationem respiciamus . nam alias versus Ovidii languidos appellare mihi sane religio sit propius , & penitus intuenti exhibet. Quis autem spiritus , qui numeri, qui soni in carmis nibus eorum, qui spiritus libertatem angustis

Ovidianorum pedum includunt legibus , nume ros suspenso animo velut ostiatim emendicatos, eodem, vel nullo colore conspicuos , exsuccos, atque sine anima usque ad nauseam insarciunt, sonos non ex rei natura , sed asininarum auricularum suarum stultillimo iudicio adhibent. adhibitos admirantur. & in iis se palam ostentant. Haec hercle ad enthusiastici caloris impetum non quadrant, quin imo adeo meo judicio pugnant , ut nihil diisimilius, nihil absurdius inveniri posse censeam. Et tamen haecce optima versificandi via habetur in Polonia a multis , verus scribendi carminis Elegiaci modus iudicatur , profitetur , atque etiam propugnatur. Sed resipisce tandem, Juventus Polona, di vel ex ipso fletiae ortu disce, qualem Elegiam esse conveniat. Quod si hoc frigiduli qui-

88쪽

dam Mari stelli non admittant, iube illos, suam

numerorum aequalitatem, id est, suum Ia guorem , suam maciem, suum sibi habere cadaver, tu contra audentior ito. Memini sieolim me strinxisse calamum in rus merum Grammatisten. Vana solae eis mi quod te eonturbae imago. Non stupeo, cum sta de grege Grammaticum rsiren . Sirenis, Sireni diei er . & seit . Nondum subducta est eui manus a ferula. Graeea per Ausoniae fines sine Iege vagari, Ignorat, insulsissime. quot suerunt. Paedagore 3 palam & vates majore loquendi Libertate uti, & multa licere, caput Queis vinctum Iauro Parnasside . queisque Camoena Permessi sanctos ducere dant latices Non tibi, eui gemina Alecto comitata sorore

De Phlegetontaea poeta tulit scatebra. Tantum ergo te diligimus. Saturnius Heros Quam Eneeladum torto sulmine eum feriit. Et merito ; nam quis te nostras . improbe . Nusas,

c Virgilius.

89쪽

Εt salso earmen nostrum insimu Iare Solaee , Faedare & nostrat turpiter ille eebras Phoebo Pater . Lycio late spectabilis areu . Nodosa Atardi eaede nates scuti ea . Et vos Permessi . Divae . bifidique Heliconis. Quae eo litis sontem, laurigera & memora. Turpantem flores. & vestri munera montig . Atardum sureis praeeipitem rite ite, Ast ego te Pindi labem . Pindi te ego pestem Armato aeternum prosequar Archilocho.

Sic ego soleo Grammatistas istos, qui res diversissimas uno quodam orationis filo contexunt. certisque quibusdam & eiusdem generis numeris includunt. Egregium sane coquum, qui varia jura in unam simul confundat ollami Nonne idem illud il-Ιi agunt, qui res diversissimas, una, eademque ovidianae phrasi, unis, iisdemque Ovidianis pedibus illigant, ex eodem calice dulce. amarumque propinant. iisdemque coloribus tristes, hilaresque depingunt, iisdem vestibus de Principes, & plebem induunt 8 Vel me tacente res ipsa clamat, di loquuntur eorum Poemata, quae quoties legimus , plerumque non sine stomacho , tapeetiam cum risu legimus. Danda ergo sedulo est

90쪽

opera, de hoc unum assicine nobis ob oculos ponendum, ut ad omnem animorum motum orationis harmoniam, ipsamque formam numerorum, quibus in oratione utimur. ad intimam rei naturam omnino accomodemus. Quis au tem id vel mediocriter praestet, nisi vocum naturam . pedumque proprietatem omnem exacti

fime didicerit in id itaque vero Poetae est incumbendum, hi pro ratione argumenti, verbis, numerisque nunc assurgat. nunc subsidat, totatim modo , nunc gradatim incedat, nunc dulce lectori, nunc amarum depromat. Poteritne Poeta varietatem , & inconstantiam affectuum humanorum Euripo aestuosiorem . uniformi versuum tractu , aequali numerorum serie . pari

syllabaruin dimensione , quali in pictura , ut

oportet, repraesentare Ut Pictura Posis erit.

Inquit Romanae fidicen lyrae. Profecto non poterit, si rei naturae parem velit orationis naturam & esse, & videri; poterit autem commoda tum verborum , tum sententiarum varietate, tum grata pedum accommodatorum dissimilitudi-