Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

101쪽

aut ii coarctentur . multum deperdunt gratiae

& venustatis, quae plurium versuum subsidio retineri, atque augeri potest. Consu Ie Graecos, mox Catullum & Propertium . quorum ego aristificium in mea ad magnum iontem Elegia imia tali studebam.

Nam seu post latem saper herba sternere eorpus . Ludentem cythara, sive juvat vacuum Natutina quies ad fontis amabile murmur.' Securo teneris haud loca graminibus CDmmoda desuerint. nee citra. aut puniea mala. Ditia nee ramia robora Athlantiacis. Caelum ubi Ithyn Philome Ia canit sub frondibus aureis, Et turtur viduus voce nemus querula Reptat, densa tomis ubi sibila perstrepit aut . Et somnos fremitu pellicit exiguo. Die mi tegmine sub siliquae tenuis eaptantem Aurae frigus opaeum, arbiter Aoniduin Numine toto afflat. non jam ut cantibus ausim . Titanas memorare . atque acies superum. Ut genus antiquum terrae. Phlegraea Caterva. Congestos montes montibus imposuit. Vasta mole tumens, & in aethera protulit hostes, Saturai unde periclum Aula senis tremuit.

102쪽

Alibi ad Ioach. Cor gnam.

Nimbosis ceu tem Festatibus acti, Iouio in magno . vi maris undisoni Si fortasse remita . appellant littora nautae , Post iterum rapido eredere se pelago Nolint , & decursa pericula rursiis adire, Spes quamvis lucri assulgeat auriferi.

Alibi ad Caium Valentium Equitem Melitensem.

Ae volui I densis horrens exercitus armis Cum pugnam meditans agmen agit dubius Spemque metumque inter . ii circumferre tuetur Ductorem sexu lumina laeta hilari. Martia flammato spirantem pia elia vultu: Ira subit totos impatiens cuneos , conclamant pugnam nutu, strepituque minaei,. Tota acie Mavors aestuat armipotent.

Non addam plura exempla . quibus ostendam non semper uno diuticho periodicam sententiarum continuationem debere includi . sed saepe ultra binos, interdum etiam plures versus e X- tendi. Quod si hoc argumen 'um levius est, quam ut hodiernos Grammat illas tam pervicaci

duritie inflectere queat dicam ipsis, quod olim G

103쪽

scripsi in Matistellum quendam nomine Atara

δἰum. Phoebi medulla eur minus tatuo sapit Blenni palato At 'rdii y laenum eo ni est. Illud saltem confiderent, an affectus, qui, ut suin

. pia dixi, in Elegiis frequentes. varii , solliciti,

mobiles . an querelae , quae copiosae , anxiae . saepius interruptae sunt; an exultatio , admira . O . indignatio. in quibus animus extra se qua si raptus, in hanc partem modo , modo in illam sertur, neque sere consistit an inquam hae e omnia arctis distichorum vinculis constrin- ei patiantur. An haec omnia aequabili semper orationis filo, nec usquam recedente a distichorum monotonia, & Vinculo pollini comprehenis di. Negabunt, scio , si qui sapiunt, & in optimorum Poetarum libris magnam invenient exemia plorum copiam, quibus nostrorum Paedagogorum retundant pervicacem audaciam. Ego interim

Magistellum quin dam , cui me hac de causadIsplicuisse, placere est ,

Ad coelum hoe lepido voeabo versu. Insultissime . quot fuere, quot sunt,

104쪽

ς uotque dehine aliis erunt in annu. Quem rogo facies tuis cavillis Nodum 3 Grammattealibus cavillis. Non dudum tibi maximam esse sentia A grege Aonio erucem paratam 3 quam non effugere est. nisi unico Isto Nodo . teque, istaque sorte digno . Te porco ut jubeas saero expiari. Ut vites igitur erveem paratam Tuae stultitiae, atque asellitati. Poreo te jubeas cito expiari. Aut si sors plae eat magis . tuo quo statu uictima dignior videri Possit. auri eulosiore Asello.

Ha t Hal te caput insubidiim quod diximus t Hal Hal. Te stupidum. & nequam diximus. Hal Hai asinum t

Paedagoge . animo diras male conelpis iras. Ilai fila ridendo dicere vera licet.

Accedamus porro ad ea , quae restant de sine Pentametri, ut disputatio quoque nostra scopum fibi propositum attingat. Penta metrum non aliis, quam hi syllabis terminari serme jam omnes praecipue in hac vestra Polonia magistros vellescitis ; cur ita Velint, ego vero nescio , dc supe

rius me causas ab iis sagitasse meauristis. Ado

105쪽

serebant meliorem biwllaborum , quam reliquorum sonum. Ovidii auctoritatem, & consuetudinem, do istorum hominum calculo approba tam , longoque tempore confirmatam. Polix, mam hancce satis refutavimus. Priores duas nunc restitabo : quo absoluto . absoluta erit omnis de hoc argumento disputatio. Favete

Iinguis. stii diosi Juvenes, O cubito remanete pre fiso. Ac sonum quidem bisul laborum este aliis dicunt elegantiorem, ideoque solis bi syllabis finiendum. Praeclaram vero rationem l Quid ' in Pentametri fine sola mollities erit spectanda y At

non res omne S , ad quarum naturam nume

ros semper accomodandos esse , ad ravim fere clam vi . non res omnes, inquam , de quibus Elegia scribitur, tam sunt molles . ut iis quadrent bisyllaborum deliciae. Ergone res etiam sperae , durae. tristeS . intricatae , sublimes mollibus possunt numeris exprimi Non iam Protheus ultra erit fabula . quem absurdum est, in tot se formas transmutare posse. Demus hoc illis. quod minime . damus. Unde autem illis

mollities, illa eleganxia i a sono, inquit Magistel-

106쪽

lus , hisyllaborum. Audio quidem hoc, & saepe

audivi. sed ego , quae mea ingenii tarditas. nondum intelligo, quomodo bi syllaba meliorem edant, quam alia , sonum. Ridiculus es, inquit. Consule aures , & rem totam habebῖς.

Tu Magiltelle me ridiculum t dabis improbe

poenas. carmen ridiculo canamus ore Bardum in Grammaticae Scholae Magistium. oestro qui Arcadico surens Crisaurum Vatem ridiculum ausus est vocare.

Jam haud Magister adest . abit, recessit. Ignosco tibi , jam redi Magister.

Sed frustra voco; percitus furore Infelix rapitur . sonant flagella. Dat poenas sceleris, Μegaera ea edit, Ardentesque saces in ora quassat. .

En nudus sine pelle jam radivit. Sed eur auriculas habes aselli Dic quo Marsuam agis. Midamqua lato ΤChris aurum fuge denuo Iacessas ;Insanisse se isel . satis superque est; Ni stlictam eohibent lupata linguam, quod restat. corii, miselle, perdes.

107쪽

Ied iam aures meas eonsulo. verum illae ne rant se tam teretes, ut bi syllaba mollius , quam polysyllaba in Pentametro advertant sonare. Sed ecce alius Magistellus provocat ad eruditiorum aurium judicia ; libenter vero . de quin jam imus consulturi de sono aures Sed ne mihi judicem inter Philomelae de Cucu Ii ea n tum Asinum statuas; non Midam proten fis liberaliter auribus instructum volo; sed virum eruditum, cui aures animi sale . & aceto dominarum lotae, purgataeque sint; quid plura. son illum, ut supra dixi,

Bardum Grammati eae Selio Iae Magistrum Plenum ruris inficetiarum ;In quo cum salis invenire non sit Ii eam , se tamen usque & usque salsum Nullo tempore praedicare cellat. Et tanquam reliquus Catonis esset Sanguis . in modulog meos frequente PSum sit arbitrium , elegantiasque Sermonis Latii . negans Venustum , Quod non de Ovidio videt petitum. Quod non de trivio videt petitum ,

Viri haud notatae dignus . in a solli

108쪽

Et quia de sono bi syllaborum Poetico disceptamus , Poeticas quoque aures adire, & in iudicium adhibere necesse est. Interea lectores judicate , an quidquam usquam his versiculis quos modo reseram , venultius, mollius, suavius. r tundius inveniri possit 7 Scaligeri quidem hi. sua te

C.imlida luteolis arrident lilia Carthir . Luteola at violis calthula palli Iuli .

Isti diversorum Poetarum, quorum nomina st dio brevitatis omitto. Vivere dobro , vivere ut ineipiam.

Quaque odor e nardo , quaque odor e ea is. Nulla tenent aures . nulla tenent oculos.

Putatis ne eandem numerorum rotunditatem. &stupendam concinnitatem e bi syllabis eonfici potuisse Τ quod si dubius quisquam vestrum hae rei, consideret mecum iitum versum de sumtum a Graeco Vivam. I viυet, si eadat illa. oadam, Tum ubi satis confideraverit, eum hacca conser e , Ei vivit, vivo , Ii moritur, morier.

109쪽

Eadem est utrobique sententia; sed numeri quantum discrepant i quanto plus veritatis hic, ac concinnitatis habet illot Quare melior' Sono, inquam, trisyllabi vocabuli, quod male de sciis no nunc audit , non apud doctos Prosessores, sed apud Magistellos illos ,

ΜοIestam scabiem puellulorum . Culum caedere , verberare docing . Torvo lumine. voce . is ante, naro. Vae vobis pueri . eutique vestraeo Cives . adeone caeca mens est Vobis i qiccine liberos amatis. Vestra & viscera , sanguinemque vestrum leui idem sonus an sit etiam quadrisyllabis, dubitare nemo poterit, si cum bi syllabo illo versu, hunc conserat. Vivet, vivae essis: Occιdit, occiditis.

Equidem si verum sateri vultis . non tantum non meliorem , sed ne parem quidem jam sate bimi inni. Ne quid tamen sorte desideretur , nonnulla adiungam exempla , ut pateat, quam contrRjus bisyllaba reliquis suerint hactenus prκelata, neo

110쪽

praelata tintum, sed sola, ceteris dejectis, obtruias p. Non possum, quin eX clamem, miseros versus iqui, quidquid habent elegantiae, a bi syllabis coistuntur emendicare. Misero S Poetas i qui, quidquid habent laudis, id omne e bi syllabis conantur acquirere , rejecta stulae polysyllaborum majestate, dc gratia. O insulsi, sungi, buccones, atque pagani Nunquam vos credam in bicipiti solani asse Paris nasso , neque laurea unquam donasdos Apol linari.

- - Cui mens divinior. atque orusina sonaturum, do nominis hujus botorein.

Non tibi, quisquis es, Ovidii mancipi c. atque Simiolo, cui fi detrahatur Ovidii persona, quid tibi restat, nisi quod Asello Aesopico Sum ecce tibi consecro, Magistellet

quid mi asina obtrudiet y Tibi non sum injurius, ipsi

Si te ipsum saero, de aleo, pono tibi cu Horatius in arte Poetieri Diuitiam by Cooste