De origine gentis Danicae, et iis populis, qui Cimbricam Chersonesum ac in Oceano & ad mare Balthicum terras, inclyto Regi Danico subjectas aliquando incoluerunt, commentariolus, scriptus a ... Matthia Schotte

31쪽

RERVS GESTIS. millinum,cum,ut alibi diximus, haec loca initio inculta,suos ex Asia aliis i terris c lonos receperint. Ne l enim tantum Cimmerii in hanc plagam commigrarunt, sed& aliae his coniunctae gentes,ut Caucones, qui Caucorum parentes sunt emplum Cimbrorum imitatae, quarum quaedam longo Iocorum interuallo, quae da breuiore eos insecutae sunt, ut suis locis

mouebitur.

Hoc italia prima origine, quam de veteres scriptores non uidetur improba re, discusa, postulat locus ut de mori hus S studηs, quae domi foris 3 coluerunt, pauca dicamus. Dixi paulo supra Strabonem quorunadam referre dc perstringere frigidas, sed i me facetas opiniones de Cimbris, quar tione adducti latrocinh vacaverint, pr pter inauditam scilicet eluvionem maris, habitata domicilia liquisse, cum tamen ad

huc ea teneant, Item arma aduersus inun

dationes sumpsisse . Adhaec cum pelagi prospiciant reciprocationem seu impetum, quod Clitarchus sensit, equis insidentes equorum concitato cursu retro sugere, at pinter fugiendum non longe abesse quin aquis apprehendantur. Sed quae eo in loco

32쪽

Strabo siue de sua siue aliorum sententia scribit, de caussis migrationum gentis Cimbricae, saceta magis sent, quam ut pro certis accipi possint.Etiam Posidonii,quam supponit sententiam, antea ex Herodotoxesellimus. Nihil itas necesse habuerunt veteres illi fabulas comminisci,quibus populorum mores Scibidia ostentarent. D minandi enim cupiditas serocia, hos

Splerast alias gentes commouit viali nas tenas inuaderent. Quamobrem eius.

modi commentis assentiri non possum, sed simpliciter statuo, innata quadam ad hel tigerandum procliuitate alios heslo lacessore occepisse. Romanos autem, uti literis proditum est, primum Vna cum Teutonis Vicinis,

armis&bello insestarunt, valde i sormiadabiles Romano imperio suerunt, quem' admodum graues narrationes, quae apud Velleium, Tacitum, Florum alios , --tant, contestantur. Ac tanti eius gentis memoriam facit Tacitus, ut nominatim annum si ripserit : Sexcentesimum, in quit,&quadragesimum annum urbs nostra agebat, cum primum Cimbrorum sunt audita arma Caecilio Metello

Papirio Carbone Cossi hi multa pro

clare

33쪽

esare in Iaudem eorum disseruntur. Nihil ab hoc dissidet Paterculus,qui Tiberio, gnante vixit, eiusdem praesectus equi, ium fuit, de Metellis fratribus loquens qua uno die Triumpharint Tum ait, Cimbri Teutoni transcendere Rhenum, multis moxnostris suis .cladibus nobiles.

Quae vero Teutonibus et Germanis cau

sae Galliam captandi fuerint,Cerialis apud

Tacitum, his uerbis indicat: Eadem sem- Per causa Germanis transcendendi in Gallias libido at priuaticia & mutandae sedis amor, vi relictis paludibus de solitiidini-hus suis, foecundissimum hoc solum nos lipsos possiderent. Hinc Beanis Rhenanus, Cimbros Teutonos 3 e Germania veteri in Galliam honitate agri illectos autumat,

avitarum nimirum sedium ad mare Germanicii prope monas pertaesos: Proinde

s adio per Chaucos S Frisios itinere trans Rhenum,in ultimis Galliarum consedisse. Ex quibus cur citius excedere coaeti sint, Florus exponit: quod stilicet Oceanus ipsorum terras inundarit, quod multi perperam de patrijs ad mare Germanicum si dibus acceperunt. Inde ita b mole eluuionis ecti Galliam peragrarunt ad Rhodanum iis iubi considere decreuerant. Inter

34쪽

vagandum vero cum illis Tigurini Ambrones, Gallicae nationes, apsi suis laribus expulis, nouas j sedesinitaeritantes, coniunctae essent, virium copiarum baccessione ferociores insolentioresq3 facti, rerram a Romanis Stipendii loco sibi dari postularunt. Quod cum ipsis denegar tur, repulsami passi essent, seno Marmis

attentare legatos Romanorum, animum

induxerunt. Primum ita , Silianum Cosi profligarunt,qui Meodem proelio mortem oppetiit. Ab huius Siliani consulatu hel lum hoc in Annum octauum ad consula tum Marii quintum, a quo reliqui Cim-hrorum, Teutonum d Ambronum concisi sunt, productum est.Anno ergo urbis Sexcentesimo quadragesimo nono, Manli iis 5 Seruilius Cepio proconsuIes a in hris in faucibus Alpium usi caesici sunt, ac ceciderunt ciuium sociorum s Romainorum octoginta millia. Anno post su-nestam Cepionis pugnam, C. Marius consul secundum designatus est, at s commissum est ei bellum Cimbricum, de quo ita Velleius assusa immanis vis German rum gentium, quibus nomen Cimbris Teutonis erat, quum Cepionem Manli

unal os vi ante Carbonem Silianum btudissent

35쪽

fudissent sugassent in Galliis, ε extiissent

exercitu, Scaurunti Aurelium Cosi:&alios ces inerrimi nominis viros trucidas.sent, populus Romanus non alium tantis

hostibus repellendis magis idoneum Im Peratorem quam Marium, est ratus. Tum multiplicati consulatus eius, Tertius in apparatu helli consiimpius. Quartd trans Alpes circa aquas sextias cum Teutonis conflixit,amplius C. L. M. priore, ac po fiero die ab eo trucidatis, gens excisa 4 et

tonum , iunio circa Alpes, in campis, quibus nomen erat Raudis, Haec ex Pater culo Marius, tamen postquam bellum hoc ei demandatum εἰ creditum fuit,non e u

stigio signa contulit, verum admonitus a

quadam vate Martha nomine quam Me lanchthon Iudaeam fuisse sitispicatur post hiennium demum cum Teutonibus de Ambronibus ad aquas Sextias, prouinciae Galliae oppidum, conflixit, in qua Pugna his centena milia hostilina strata sunt renonaginta millia capta. Hi in Galliam penetrarunt, cum interim Cimbri per oris cum in Italiam introirent, copias Catuli

ab Alpium aditu propellerent, ic ad Athesin fluuium castra metarentur. Quoccleriter Marius contendit, suum* exe citum

36쪽

D CIMBRORVM estum cum Catuli coniungens,centies qua

draginta millia sexaginta Cimbrorum ad fines Insubriae trucidauit. Huc illa Hieronymi oratio pertineti quamuis no mine Cimbrorum omis de Teutonisa quatur quando in Epistola ad Gerontiam

scribit his verbis: Gens Teutonum e ultimis Gallorum, Oceani, at 3 Germaniae prosecta littoribus omnem Galliam inu dauit, saepius caesis Romanis exercitibus, apud aquas Sextias Mario pugnante, soperata est. Hanc etiam historiam Claudis

an versus ad Stiliconem spectant: Saepe lace,fitam sed non impune fatemur Ausonum, Haec Semnum restinxit μnguine sua Haec, Teutonico quondam patefacta surari concuthenatiuidit Auesentia cimbri. Item quod alio loco dicit: Venit accola hi Bructem Hercinis, uuis paludibus exit

Iam porro illud silentio praetereundum

non est, ne ex patre Cimbrorum memori am recoluisse videamur, Aduaticos utrius b genti de Cimbrorum de Teutonum sobolem

37쪽

sobolem esse , Iulium Caesarem, scripturi reliquisse, Secundo enim Com mentari rum praemissa duaticorum mentione stipponit Ipsi erant ex Cimbris Teut nisi a prognati, qui cum iter in prouinciam

nostram ait Italiam facerent, lais impodi mentis, quae secum agere ac portare non poterant, citra flumen Rhenum depositis,

custodiae ex suis ac praesidio sex millia hominum una reliquerunt. Hi post eorum itum multos annos a finitimis exagit ii, cum alias bellum inserrent, alias illatum defenderent, consensu eorum omnium P ce la 'a,hunc sibi domicilio locum delege runt. Quis autem is domicilin locus extiterit, inter eruditos controuersum est.

Quidam enimi sicut Reimundus Marti

rius resert) popidis regni Eburonum hodie Leodiensium finitimos ac Nervij nunc Tornacensibus proximos asserunt , at ghabuisse amplum di in praecelsis rupibus oppidum, sorte nunc, ut quoi ui dam opinio fert, appellatum Beaumon vicinum Thudunio in finibus Hannoniae. Eosdem eae allusione vocabuli, nonnulli creduntesta , qui Donatum Atrebatensis

dioecesis oppidum non longe ab urbe C meraco distans, incoluit. Atqui probabialior

38쪽

aior coaiectura est, quod 3 Peucerus disti in assirmat, eos Aduaticos fuisse,qui hodi erno die Gallicam Brabrantium, ubi op- oppidum Nivella est,partem p Hannoniae circa Carmelum montem , de Bintiumpida Dioecesis Cameracensis , finitim

his loca extra Francorum regnum, inhabitant, ubi locus quidam in vici somniam redactus est sere desertus , cuius nomen Gallica lingua veteri satis alludit, monumenta adhuc quaedam praeclara vetustatis visuntur.

Aic haec quidem de Cimbris eorum ortu & rebus gestis probabiliter dici potu

erunt. Attendendum interim Cimbros non diuersam uel distinctam a Germanis gentem suis , id quod vel ex societate cum Teutonis intelligi potest: Quin etiam totum illud mare, cuius insulas coluerunt, Germanicumappellatur Ex quo conficiatur incolas eius etiam Germanos extitisse.

Etsi porro his proeliis valde attriti ac xt nuati sunt, non tamen Peiurus excises seu absumptos quisquam Putabit, cum non sit dubium aliquos in patriis restitisse do. micilη nec ad unum omnes in militiam egressos Nam de posteriores aliquot scri Ptores eorum in auitis illis locis memine

runt.

39쪽

AT RrT IONrimi Meminit Strabo, Velleius, aestus. Ptolemaeus, quamuis de Ptolemaeo dub ratio oboriri posset, quddeum antiquio rem horographiam sequutum fuisse

constet. Sed numero non parum imminu tos in sequentibus illis temporibus fuisse Iudico, cum& Teutonum, quos tamen Ptolemaeus nominat, gens, pene obscurata ac extincta suerit. Sed, fit cum ad interi tum tendunt gentes, nec amplius famam

pristinam & nomen tueri ponunt, aliis,

tentioribus& valentioribus se ultro su hciunt quamuis relliquiae supersunt,t men earum potentia lamplitudine quasi absorbentur, nomenc cum celebritate

perdunt.Sic simul S Teutonis de Cimbris accidisse suspicor,penitus enim absumptos mihi uerisimile fieri non potest. Idcirco sta. tuo cum bellis essent fracti,attriti,& numero admodum diminuti alteri sese genti,

quae recens coaluerat is magnam sibi Potentiam conciliarat, immiscuisse, ita imo' mensum gloria interhsse.

Haec de Cimbris primis Daniel regni ha-hitatoribus.Quibus tamen comodi adiungere posse videor Saxones quod illos

quonda Germanici ab historiographis sic appellati maris insulas quasda incoluissse.

Ptolemaeus

40쪽

DE CIM BRO MPtolemaeus prodat In itinta nam Ii Europae tabula, supra dorsum, inquit, Cimbricae Chersonesi insulae Germaniae adia cent, iuxta Albis fluuii ostia tres, in num appellatae Significat non longe ab eo loco, quo se in mare infundit Albis, has

insulas est sitas. Eas autem non primum Ptolemaei tempore natas esse statuo, sed mulio illius aetate vetustiores. Quod ea re admonendum fuit, quia Tacitus ne Saxonum neci SaXOnicarum insularum ineminit Fortasse quod propter remotius interuallum non aeque, ut alia Germaniae propiora loca, cognitae Sperspectae essent.

Atqui Ptolemaeus neutram rem Praeter misit, nam Sc gentem cui diximus nominat ac insulas subindicat. Quid autem me Permovear,ut Prolemaeo,tum gentem tum

insulas antiquiores est decernam sauris aperiendum est. Animaduerto Beatum Rhenanum virum doctissimum, non uno

loco asserere Ptolemaeum in sua Chorographia conscribenda non sui temporis ratio nem spectasse, ad rami direxisse,sed primam Mantiquissimam Germaniae descri Ptionem, quae unquam Romam perlata fuerit, sequutum: Video Sc alios huic sententiae astipulari. Cur autem hoc pro certo habendum