장음표시 사용
41쪽
habendum sit,argumenta ostendunt Pininum quod Sicambros, quos Augustum Suetonius in Belgicum trans Rhenum di xisse narrat, an dextra Rheni ripa collocat, Tum quod Bructeris ,.quos ipse Bus ctores uoca pristinas in Vuestualia ad A- .masis ripassedes assignat, Distinctionem'
in maiores & minores inculcat, quo Taciuius,hoc prior ab Angrivarijsae Chamauis lectos, eorum his domicilia Siortunas occupatas tradit. Ac qua ratione quae sid fieri potuit, ut insulse istae tam repente enascerentur gens a tam ceterirer Percre hesteret, Sutrum ῬTacitum, pauid natu
maiorem Ptolemaeo , Utpote qui sub Tr iano senectae vicinus se ad scribendum contulit, sugerit, Ptolemaeo vero, qui Tacito posterior Antonini temporibus fi Tuit, haec omnia innotuerint, sint jabeo literis consignatas Verum Tacitus, ut di Ni, obscuriorem gentem vel quae, quod in insulis lateret, non siit ta, Praeterii Atqui Ptolemaeus ex antiquiori quadam Tabula edoctus Saxonum illas insulas esse prodidit, nec hoc modo, sed eorum in continentem eruptionem significare vid tur, quando non tantum insulas attingit, veru etiam S Ones in ora littorali ponit.
42쪽
Hos autem,uta alias gentes ex Asia doducere omnino ratio suadet: Et uel una cum Cimbris huc appulisse,vel non multo post insequutos,illas insulas occupas se non a uero est alienum Videtur uero a Sacis,ut Philippus de Peucerus sentiunt, quorum Herodotus passim, Xenophon in prooemio Paedicae Cyri inter gentes Persicas in minere,propagati, uel a Satibnibus,quos Ptolemaeus habet, vel coniunctim a Sasb-nibus Scriacis, quoniam idem Ptolemaeus non longe disiunctos regionibus in Asia prodit Saxones ital primo in Germaniam aduentu partem insularum incoluista palam est. Verum cum citatus Ptolemaei locus non iis tantum insulas , sed Sc continentis partem assignet, videor mihi inde ratiocinari non inscite posse ex mari in terram Sisos cumo postea rapinarum&helli si iidio flagrarent quis expeditius imruptionibus incumberent, se in continen tem traiecis e non absurdum est , di non diu ante Antonini tempora, quibus Ptolemaeus vixit, accidisse consentaneum sit, cum circiter idem tempus Dacos illas insulas inuasisssea oppugnas e coniectura PrΟ-
habile sit.Quinam ergo sint Daci, quibus ortum hiscnx Dani, Videamus. Beatus ni
43쪽
D A A RV M. . I. Rhatus Rhenanus libro mim Germ ni arum primo,eos ex insuli Oceani ex mai3ici in Cimbrorum veterum sedem veni β. pimum extra controuersiam esse stribu A quibus ortinannos, ut d Peucerus, qui Mediomatricum ubi nunc Epi scopatu Metensis est , fines depopulati sutar, tandem,in propinqua patre Galliae
consederunt, propugnatos asseuerat. Du
do rerum Aquitanicarum , quemadm dum Saxo Grammaticus initiosus historiae reseri,scriptor, Danos a Danais,hoc est, Graecis derivat fortasse illum nominum similitudo de uicinitas, ut id statueret, a duxit, cum alioqui ratione nulla id assi mari possit, coniectura valde sit lanoui dum, propterea quod Danorum,qui a re ge suo Danao sic nominati sunt, nimis, iusta sit memoria quam ut conueniat lauic negotio, na audiuimus hactenus Daniam ante Danos a Cimbris habitatam , post quos Danis cessit, cum ne forsan in uniue sa rerum natura Danai essent, Sc supra multa secula eorum nomen interhilet at pinu nuisset. Erit ital nostrarum Partium paulo altius .probabilius totam hanc rem
Herodotu in Primo quo gente Per-
44쪽
seas ad desectionem a Medis ab Cym tav.
citatas recenset, Daos prodit. In fine elusidem, ubi Cyrum a Massagetis consectum Inemorat , ad Tyram fluuium Tyrigetas collocat.Quin et Da cum Sacis in exhrcitu Dari contra Alexandrum suisse traduntur. Ptolemaeus in eodem Asiae tractu complurium aliarum gentium meminit quae veteribus Germanicis appellationibus
consonant. Nam Sc Sastanes Sc Syebos seu Sueuos Sc Alanos nominat, tu Alanis in Sogdiana, quae hodie est Corasena ad fluuium Iaxartem collocat partem Mastigetarum , quos de Sacis admiscet, de in
Margiana coniungit cum Dais ad fluuium Oxum. Equibus hoc initio animaduerti attendi volumus, in Asia semper finitimos quasi coniunctos extitis Dacis de Getas qui Gotthi postea suere appellati. Dionysius ad Maeotidem paludem Gemmanos Dacos ita enim postmodum n minatos vel Getarum Germanorum s cietas de coniunctio in iis locis coarguit. Na de Germanos Herodotus Persici regni populum tradidit 4 Getas una ponit.
45쪽
Quos versus ita latino carmine reddidi:
Lotigius in Borem loca procurrentia gentes complures habitant, Maeotidos ordine stagni, Ostia nimirum,primum Germanica putas, Hinc sumtues, et es,dem Bastarna re tu Amplas Dacorim regio, fortes. Al . Ex quorum auctorum descriptione consequitur ex Asia paulatim ad Europae limites una cum aliis populis accessisse in Asia nam Merodotus dbPtolemaeus D os collocant, Dionysius verti Dacos eosdem ad lacum Maeoticum commorat scribit. Sed S utri maci de Gotti diu ambas Istri ripas accoluerunt, confines in ter se, & eadem lingua scilicet Germanica, veluti auctor est Strabo, si Quod inserne in dubium vocari potest, cum de Gottis liquido constet. Primum enim aliquot regum Gotticorum, qui in historiis passim
nominantur,nomina docent,velut iniae
pugnatione Constantinopolis facta a Gose
46쪽
DE ORTUtis Valentinis dominatu, in qua appellatur dux Didigernus, hoc est, pacis amans et studiosus Strabo uai festu in ducem Getarum,qui Romanis temporibus Thraciam depopulatus sit,prodit, dictum quasia ueritate Sc constantia. Similiter Theodoricus in Italiam contra Odoacrum Rugum a Zenone imperatore missus sororem habuit nomine Am lsredam, eiusque fili am Amelbergam quae nomina a dietione
Germanicam A MEL, quod est agnus
seu aries,veniunt. Nam hoc nome fuisse s miliae Theodorici, quae sic a vellere Iasonis dicta est, literis est proditum S c. Qiun re liquias Gottorum Chersenesum Tauricam, quae non longe distat a Constantinopoli,Germanicum sermonem retinere, ploxic confirmat. Quod etiam eos ex Colchi de in Europam concessisse coarguit Sed attriuit Zooppressit has reliquias Mahome . tes 2. Imperator Turcarum,duobus eorum
caesis ducibus,qui quidem se Gottos dictitarunt& Germanica lingua usi sunt. Postremo hoc ipsu comprobat dioma, quod conservarunt in hunc usis diem Gotti insulas Arctoi maris habitantes, quo Vna cum Dacis illam Septentrionis plagam applicuisse dubium non est. Nam omnino
47쪽
cornipta Germanica Se vernacula,quae de prauata Teutonica est, 'tuntur. Planissime ergo demonstratum est Gotticam linguam eandemini Germanica fuisse, quod etiam de nostra Danica sentiendum nemo pugnabit, cum finitimi coniuncti societate helli S migrationum suerint, cumi Strabo eos ομογλω et rescribat. Sed de ipsorum dialectus non multum a SaXonica discrepat, ita ut non peregrinus ignarus peius linguae in dubium vocare possit,utrum hanc nostra corruptam aut nostram Saxonica permistam, pronunciare velit. Diutius autem Gottos quam Dacos prope
Istrum haesis ex eo confici possse videtur, quod Alexander cum Syrino rege Getico non longe ab insula Peuce, quae nota est, Paululum supra Byzantium dimicasse traditur Lysimachus item postea a rege Geti co Dromichete acie uictus de captus scribi rur. Sed cum postea liberaliter esset dimisi
sus, permisit ut ad Istrum Getae sedes h herent,regi b Getarum filiam matrimonio
collocauit. Ex Herodoto perspicuum estiam Daristempo1e,Getas ad Istrum poten tes suis se, cum eos ανδροοτα et in maeo τε et θρακ Np,hoc est,fortissimos de iustisamos Thracum appellet Forte tum non,
48쪽
adeo magna Dacorum virtus sui Gebriori sui Getarum vide illis nominatim dicatur,cum interim nihil ambigam, Gotarum signa sequutos Dacos, propterea
quod finitimi S haud dubie foedere sociati, tum in migrationibus semper coniuncti fuere. Nihil itac reser nominatim non proditos in istis hellis Dacos, cum viis ex
societate constare possit, cum Getis in expeditionibus istis suisse. Sedes porro suas Daci obtinuere ad Ca pathi radices intra eos montes qui hodie Transylvaniam ambiunt descircumdant, qua haec ex conclusis undi pis an fas
vallibus, in apertam ac patentem Muldaauiae uallachiae , planiciem versus litui ripam Aquilonarem sese expandit.Nomen autem hoc, quod primum fortasse obscurius suit, Graecis dominantibus, maxime innotuit increbuit Romanis tempori
hus, quibus soli eos bello lacessere non formidarunt ijsdem locis quibus antea consederant. Factum id est principatu
Domitiani,quo Decebatus,qui Dacia ut cinast aliquot regiones tenuit, Romanis hellum secit Daciam autem tum dictam quae nunc est partim Transylvania partim
Vualachia docti, ut modo dixi, arbitrana
49쪽
mri me autem Decebatus, cum singularis quaedam in eo Virrias, ut Diori memorat, Huceret, ad annos sedecim Romanos exe cuit, donec vi tandem a Traiano sini Oratore, ut Paulo post exponemus,reprime
Domitianus quidem aduersus eum sus cepit expeditionei hostem tamen adortus non est, sed ut suit crudelis occultator, dis fidens, suspicax & insidiator, obscenus rapax,abdidit sese in lustra libidinum, d
multos amicos de medio tolli praecepit. Cum a C. Fuscus,vicum hoste decernerct B confligeret, missus esset, cum legionibus superatus concisus est, Caesar pecunia Pace coempta triumphaturus Romam se recepit, passimi trophaea huius magnificae victoriae collocauit. Qtiapronte PC to , cum poeticae peritus haberi vellet, ementitis laudibus hanc expeditionem colebrarunt, ut Statius inquit.
Rhen ta attoniti Midit domin ardita Duci. Item: Et Oniurato deiectos vertice Dccos. Qiii Domitiano successit, ut sui prim
50쪽
DE ORTUceps moderatiis Sciustus Nerua Cocceius, xebus turbatis sub Domitiano remedium
adhibuit, Cum 3 vltra annum non diu an uiuis superesset, cum Dacis nihil nego o habuit. At qui hunc excepit Traianus, etsi etiam alius in bellis se praeclare gessit,
maiorem tamen laudem inde consequutus est, quod Decebatum qui, ut diNimus, circiter Annos sedecim Romanos infesta. xat, ct recens Iazygas , hodie Transylvanos dicimus, VeXauerat, debellauit. Diuturnitate nam i belli fractus aici aliquot praeliis deuictus,mortem sibi ipsi conscivit.
Traianus tum pontem supra strum labri catus est in Bulgaria incredibili Sc mira d opere. Nec procul inde Nicopolin condidit, ad quam magno proelio victus est Sigismundi Imperatoris exercitus a Ra laetete imperatore Turcico Pontem a Trari iano stratum, Adrianus eius succes ,r metu sormidine Danico potentio ij animositatis deturbauit disiecit. Quini jdem hisq; coniuncti Alani ab Antonino
Pio repressi scribuntur. Quae sane bella cum Romanis gesta demonstrant quam Gens haec initita etiam bellicosa fuerit, quanta animi magnitudine in suis vigil xierit, quantal asiduitate institutum, serit