De anacoluthis maxime grammaticis in libris Ciceronis De oratore [microform]; dissertatio quam..

21쪽

quidem loco, ne clicam de Danaa nilliliatio iii millime implicata, sensus etiam Obstat, quominus ana coluthon osse velimus; si enim haec, ut socii Mailli., oratori abs te tradita l. e. philosophia/n explicanuis, male lio congruit cum eo, quod Crassus cum Apollonio ait contulisse ea, quae a Panaetio accepisset; quia sane ita liae esset circumlocutio pro simplice ea vir issa. iii vero cum Ioniiclisen. haec interpretamur ea, VHae a Philosophis dicebantur, durum lio est alitu rursus illarum ambagum caussa nulla perspicitur. Quare huic loco corruptela aliquid insidere arbitior eiusque vestigia latere in ea lectione, quam eXhibent uter s. Memm ., Alall. ,

Pithoe., , , Erlang. uterque. Ei f., qui habent

quae quam scripturam e Vera plod ita ortam puto,

ut librarii in dictione quod 7uuin, ut ipsis videbalur, inepta offendentes, quum Particulam pio ipso

relativo haberent, numeri sormam Praecedentibus accommodarent. Xempla autem locutionis hiodquun eis nostr loco non plane respondentia habes

Oss 2 8, 29. et 3, 31, 112. Nam loci in. 4, 8,

19. quem lamshoan et ipsum hoc nomine citat P. 12. alia Prorsus est ratio. Ceterum Nostro loco quod de cuius hoc usu iam supta est dispulatum, significaret ad quod, sua tu e Seu Otiti OUE Aia. Alterum in tunc sinem a Matui laudatum eXemplum requentem conlinet apud optimos utriusque linguae scriptores loquendi rationem, quani qui illustraverint, magnum videre licet Numerum apud

Faesium diligenter in hanc rem inquiretilem Dis-quisitione grammatica de leonasmo ut perhibetur particulae et post comparali tinti cub. Miscc.

C1 P. II p. 697 sqq. Est autem liae illa eadem speciosa abundantia et tautologia, quam supra abana colutho quippe desectum aliquem prodente sepa-aandam censuimus Praemittitur aulem pronomen demonstrativum, quo lagis lectores attenti reddantur ad ea, quae deinde dicentur. Xempla alia liuius pleonastici ptam apud Nostrum leguntur in 1 619. et . D. 1, 15, 38. ubi L Ieind. SimiliteΡrodundat eius infra 23, 105. Positum Propter hy-ber halon et longam inici positionem simulque significans talis, tanti; haec, ib. 109. hunc 37, 169.: ex quibus duobus illud, quamquam ea modo Prae-

Cessit, amori surpatur, Ut Certius CognosCallar, quae

ad pari in domonstrativam enuntiationis, qua ad relativam pertineant. Altero loco inter eum et epulon hunc intercedit liae ratio, ut priore demonstrativo animus octoris iam ante dicenda ad ea origatur sequento, quae vi pluribus sunt XPosita, an Unum Compi Chondantur atque ita efficacius etiam ad Sensum legentis accommodentur. Sed haec sufficiant de ro extra huius scriptionis suae posita, quam quidem separatim atque accuratius X plorare quin futurum sit operae pretium, nullus equidem dubito. Iam i ad locum, quem proprie tractandum Obi Proposueramus, revertimur: Videmus eum nec Natura sua neque Xomplorum similitudine anacoluthiam iobare, atque suspicandi locus est, Corru-Plam osse librorum auctoritatem, in qua Apiscanda depravatione succurrit nobis locus nostri libri 17, 75. Paullo ante tractatus, ubi corruptelam in pluralic ut deprehendere nobis visi sumus. Idem plane

hi quoque accidisse existimo, ut ignoratione dicti-

22쪽

onis cylloc nisi scribae nil merum relativi antegressis aptati dum censerent. Xempla liuius locutionis habentur praeterea infra 2, 55, 224. Tusc. 4, 16. CStr. Verr. 2, 26. Xtr. Mil. 6, 15. IV. 1, 17, 5 Haec cytuMn ego etc. V. Supra P. 25. q. V. 1, 19 86. Ultocis tantam im rerum

7 Naxit rarum Grio sua rhetorici illi doctores cont-PleClerentur: quaerebat, cur si prooe/iliis et Hee ilogi - - - re ferti essent eorum libri etc. Nunc locum Mailli in Diss de ann. p. 24. in Nacoluitiis commemorat, i comparans 23, 108. Nauts ars ita definitur, t Paullo Dite exposuit -- toraltas, ex rebus penitus Perspectis larie pte suitis etc. Sed est liae breviloquentia, quam Supra di Ximus, non anacoluthia, quia ista de arcte O- haerent, ut auctorem statim ab initio non aliam, sed

hanc lanam construendi viam secuturum suisse Aistimes. Quid autem facilius quam in priore XCmplo vocis Praeceptis similisve vocabuli onisissio, quum de per se ipsum ostendat satis, Prooemia Ct epilogos non esse ipsam librorum illorum maloriam, sed obiectum remolius, obiecti loco propior ipsi inservietis. Caussa vero, cur Noster hic Participium re-Jerti insolentius paullo construeret, porto fuit rationis concinnitas; nam quum duos ablativos diversexeserendos auctor deinceps ponere nollit symmetriam membrorum adversative ibi iunciolum turbas set, si in prioris fronte notionem collocasset alienam Plane ab ea, unde alterum membriani incipit.

Altero loco efficiendi atque colligendi vis, quae est definiendi verbo inclusa, praepositionis o Pali O-

cinium sustinet cuius in dicendo brevitatis ansam in e dedisso videtur, quod Crassus, ut sieri sole Antonii verba 20, 2. 6ignificate 3gis quam repetero volens, ob id ipsum singi commode poterat paullo praesi actius eloquens. Similis locus quum Iuli luna ero Prius commemorato legitur Osr. 137. s. s. ΠeVUc enim mue eisdem e rebus eo omni tempore nec imiliter delectamiar, i. e. 1sdem de rebus colloquendo delectamur. f. etiam Supra P. 12.1, 20 91. in quibus etiam sis ille

ridens si e quod ita utaret atque citi audisset me illo numero, qui TOI Telat. Anacoluthon ob parentilesii a scriptore admissum,no dialogi sormam imitans inveniatur grammaticae

regularum putidus Paene assecla Celerum animadvertendum, alterum in mota sequentibus anacoluthon,

illud quidem levissimum, inde Asistere, quod Propter interpositorum longitudinem anteeunti primun non deinde, sed ero subiungitur quae est species nantapodoti V. supra P. 20. s. VII. 1, 23, 105. sed ex homine

eius sententiam sciscitantur. V. Supra P. 27.

supra P. 28. 1, 23, 109. Sin autem ea, qua - --, haec etc. V. supra P. 27. 1, 24, 111. quam cyllam moderabor ipse, ne ut quidam magister tune ut ex sed lVrsi

unus e t satorum numero atque ex Oreus usu horri λλὶediocris neque virilia rudis, idear On

23쪽

monem Destrum incidisse. mini pluribris inlei positis cliogativa larticulae me Potestas paene obruta certe infracta esset atque debilitata, auctor, quo magis opposilio duorum ultimorum membrorum palefieret, simplicem negationem ante prius repetiit, nonne, quippe quum essecliva indoles eruolam nuntiationem lati Non obscurata osset Nimis artificioso neque cita scribentis ratio Iacile perspiciatur, Henriclis. hoc anacoliatiliae genus ita solvit et X-plicat: ne ut tridam, sed quasi /ὶΩ - udeat dicere, mi Vtic Ut videar, es ipso, sed Jortuito etc. Orcilius non Acusari ait praecedente scit rudis, cuius oppositionem aciat. quam qui dein X-cusationem sateor me non satis intolliger videtur lamen vir doctus hoc voluisse, Crassum ipsum a se aliquid promittentem opponi crasso quasi in o lo-galorum numero etc. promittetili: at Crassus quasi unus e togatorum numeronihil Pr ολ rialis, sed Ortuit in sor no ten incidit atque etiam ciba: Non ipse a me hoc modo languerent admodum. Quod et Orellius et Henrich- senius non Matthiaco suspectum vel delendum videri dicunt, adnotandum erat, hoc sicri in eius programmate1809. edito de anacoluthis in Cicerone; nam in disser-

lationes Volsii Analectis inserta Matthiacus sine ulla

dubitatione locum nostrum anaeolii thon esse Nis limat.1, 27, 128. has cuissas ins eniebam duas: Nam, quod intelligerent ii, quos, Ocraisset, risurauuquam, Procedere ita non iniuria, quotiescunque dicererit, id, quod , ne lum ccideret mero. Iam sequi debebat alteriit, q&od celerariaΠι homines artium, putantur sed quia Verbum accusativum unam regens adsperso Antonii de proba-

bili late istius talorum timiditatis iudicio parum iam

valore videbalui', altera sententia non aliunde pondens constituitur atque talio ita pergit Altera seolc. s. r. 2, 27, 16. 72, 294. 295. Oss. 1, 6, 18 19. 20. n. Firi. 3, 21, 72. c. 22. 73. XII. 1, 29. 133. 'Nunc enim te iam exoremus

necesse est, quora iam et e nos in hoc studio nec ni aliam dimittis artem, it nobis explices, uti quid est istud, quod tu in dicendo potes; neque enim stimus nimis apidi: istin tua mediocri eloquentia contenti sumus, idque ea te quaerimus ut ne plus nos Ssequamui quam quantulum tu in dicendo

sunt, ea dicis non nimis taeeδse Obis, quid Praeterea esse assumetidum Pules' Proprie quidem elegitime sententia sic Xire debebat ut nobis explices, quidquid, stiterati umias, suid Praefer ea,

propter interiectorum quidquid - sur mi multitudinem is, qui verba acit, inqhoatae sententiae adeo prorsus oblitus videtur, ut non solum mutatis plane Verbis seu sum superiorum repetat, sed etiam ita itquibus illa continuantur, diae ipsis io subiici quidem possint. Nam ioc si esset, epanalepsin agnoceremus, sessi huic admittendae et obstat repetitorum collocatio, quippe cum interiectis loc modo cohaerentium, ut illi prorsus emineant; et inest in continuantibus noli mon misi repetitis conveniens, nempe pluribus Aponenda, si scalptor continuantia Ctiam e Superioribus apta esse voluisset est enim illud practerea idem quod Praeter ea, quae a natura expetentia sunt. s. Tusc. 5, 29. n.

24쪽

Dionem estriam lucii se utina pluribiis illei positis est galiva particulae me Potestas paene obruta certe iis racla esset atque debilitata, auctor, quo naagis oppositio duorum ulli morum membrorum palesieret, simplicem iregationem ante Prius repetiit, nonne, quippe quum essecliva indoles per lotam nuntiationem Platae Non Obscurata esset Nimis artificioso neque cita scii beniis uatio Iacile perspiciatur, Henriclis. Jio an acolui lita et nus ita solvit et e plicat me ut quidam, sed illas iantis, idear dicere, itVtis Ut videar, i Ora ipso, sed fortiatioolo. Orollius non Acusari ait praecedente sed rudis, cuius oppositionem aciat. quani qui dein X-cusationem sateor me Non satis intelligero . videtur lamen vir doctus hoc voluisse, si assum ipsum a se aliquid promittentem opponi Crasso quasi in o lo-gatorum numero etc. promittenti: at Crassus quasi unus logatorum numeronihil ro1iri lit, sed i tuit in sermonen incidit atque etiam ciba non ipse a me hoc modo languerent admodum. Quod torellius et Ilenricli senius non Matthiaco suspectum vel dolendum videridiculit, adnotandum erat, hoc fieri in eius programmato 1809. edito de anacoluthis in Cicerone; nam in disser lationes Volsii Analectis inserta Matthiacus sine ulla dubitatione locum nostrum anacohithon esse Nistimat.1, 27, 128. has caussas ins eniebam i as: nam, quod intelligerent ii, quo doctiisset,

cunque dicerent, id, quod , ne tum accisiore t mere. Iam sequi debet,at alterctan, Mod celerariam homines artium, putantur sed quia Verbum accusativum unam regeus adsperso Antonii de proba-

bili late istius oratorum timiditatis iudicio parum iam

valere videbatur, altera sententia non aliunde pondens constituitur atque tali ita pergit Altera seolo. s. r. 2, 27, 16. 72, 294. 295. Oss. 1, 6, 18 19.; 20. n. Fin. 3, 21, 72. c. 22. 73. XII. 1, 29. 133. 'Nunc enim te iam exoremus

necesse est, quora iam retines nos In hoc studio nec

est aliam dimittis artem, it Obis explices, uti quid est istud, quod tu in dicendo potes; neque enim sumus nimis apidi: istin tua mediocri eloquentia

contenti sumus, idque ex te quaerimus rit no plus nos SN quamul quam quantulum fra in dicendo assecutias es), G Hiam, sGae a matura vetenda

sunt, ea dicis non nimis cieesse nobis, quid Praeterea esse assumendum Putes' Proprie quidem elegitimo sententia sic Xire debebat: ι nobis expliaces, quidquid, stiterati umias, suid Praeter ea,

propter interiectorum sui quid - sumus multitudinem is, qui verba acit, inchoatae sententiae adeo prorsus Oblitus videtur, ut non solum mutatis plane verbis sensum superiorum repetat, sed etiam ita, ut

quibus illa continuantur. haec ipsis no subiici quidem possint. Nam hoc si esset, epanalepsin agnoceremus, sed Juli admittendae et obstat repelitorum collocati οὐ quippe cum interiectis loc modo

cohaerentium, ut nihil prorsus emineant; et inest in continuantibus notio non nisi repetitis conveniens, nempe pluribus Aponenda, si scripto continuantia Ctiam X Superioribus apta esse voluisset est enim illud praeterea idem quod Praeter ea, Vae a natura expetentia sunt. s. Tusc. 5, 29 in.

25쪽

telligo esse in Praeceptis Omnibias, moi ut ea secuti oratores eloquentiae laudem irat clepti, sed, quae ua ponte homirae eloquentes facerent . ea quosdam Obseri asse alque digessisse Gesii. et Schueig. o etc. Haec matutiaeus De anaoc. p. 25. bievius dicta vult pro lutum lolligi esse in PVaeCePtia ., Ora it ea secuti eloquentiae laudem adipiscamur; intelligin enim Ora ea secratos Latores eloquetitiae laiadem esse adePlos, sed - Obseri asse atque digessisse. Ac secundum lianc quiadem explicandi rationem sane locus ii esset Daco- Iuthon idque rhetolicum; iam sic caussa nulla iuin letatis posita Cmbrum adversalivum negativo non admi respondens abesset supra p. 2.) sed minus si tisiciosa contorta idiplicatio ii fuerit,

qua n duplice sensit interpretandum sunt imus ut ad priora: non adepti voculam illam sens caussae efficientis reseras, ad posteriora autem pro notione 'e senisicalu adhibitam χNplices Ita

vero non haec erit duarum constructionum confusio anacoluthica, sed legitima carum ad unum idemque caput reIatio.

N. 1, 37, 169. Quid et ζο hoc eri turpius

etc. V. SUPT P. 25. q. et P. 24.

moria Patrum euit, ut Paterfamilias, qui exHrmania Omam venisset, utim - reliqui Set, CmiSSi66et moriu&6que esset intestato, ε esset mediocrisne res in contro Dersiam adducta est Sic edd. nihil variantes, reli. Hem'ichseII.,

cui tamen in constructione , ilium messes videtur Sed ' pendet, propter adiectorum coacervation n loquentis memoria elapsum . . supra p. 19. C.

cdd. haec sit lectio: Sic uim e res habet, ut, ciuem-

stimatis uas caussa neero et construere ni s GbOG 'u' caussa passim ac libere solutas Oseero GO 'Pere de eos gestiunt in Dolitares of StCACmplo usque, quae huic comparari iussimus, ver

pia se tamen serunt indolem suam parentheti am

proprio cle avibus quam te hominibus sui pari

Quae quum a sint, quatili uti uisum ilhibiti

modus magis placet altero. quia itidis ille.

26쪽

ti assumserint, vi dicas, longe lalom remolum sa- cito eos oblivisci potuisse laud negabis. Dictionis si se res habet sequente ιι Wyttenbacti. Bibi crit. I. p. 18. Xempla asser o Osii O . D. 3, 37 89.; Fin. 2 32, 105. similis Ornuatae est ri clicis, sequenlo it Or. 2, 36. n. commodissime vero . Cl. locum huic, de quo agimus, geminum attulit ex horum librorum , 52, 200. Tum deniq/ι nobis

hie orator ita confOmnandus est et Uerbis et sententiis, ut, quemadmo. In Mi lGΠtΠr υλιis arat palaestra, non olum sibi itandi aut feriendi rati onem esse hiabendam putant, sed etiam, ut crina enustate moveantum sic verbis quidem ad viam

compositionern et deceratiam, Sentetiliis ero adgraoitate11 Oralionis utatur.

i istis est oratoris facultalern non illitis artis terminis, sed ingenii Mi suibus immensis aeno describere. Nam et cis italum Getidariam oratori gubernacula sententia sua tradidit etc. Recte Matthiaeus ad h. l. in Seel, Misceli criti. I. P. 677.: soluerat addere et philosophiam. Sed quum ad priora refulanda abril' se passus esset, illa erbaLio omisit et ad quaestionem do Philosophia cap. 51. demtim transit. Sic 50, 217. post et quos fecerit addendum erat et philosophi idem essent geometrae ac musici potius et phil. iidem geometra aut musici , quod uuc alia rationis formamn adiicit. Est vero hoc rhetoricum anacolithon in hunc sinem a scriptore admissum, ut sorma quoquo distincla atque insignita essent, quae insulsitate et insolentia Praecedentibus etiam antecellunt:

qua re sermoni vigor Atque lacritas quaedam adspergi uti Potro Matthiae Us Ouserri iubet 2, 11, 48. M/λ et ρεliumniGm Saepe diceni ut est clα, tibi sequi debebat et Iriati data e suenda sed exemplo illius rei pluribus Aposito atque o, quod spectatui', ab lia parto demonstrato, quum lana illud of mente Xciderit, Antonius capitis sequontis initiosio digit Quid si maudata Sint expononda clo. Denique comparandus est locus 2, 78, 319. ubi Orellius ita tabel Sic et jacile reperientur princi pia); sumentur eraim ex iis rebus, quas erunt uberrimae et tu a Vumeratis et in iis artibus, ad quas dixi de redi ae o Portere ita et momenti aliquid aboretit, uult C wι - πromPla, et appa obit etc. Sed umstur Ahibent avia. B., Vel Steph. Guelli . . . , Ei l. edd. antiquisf.;

reperietur lunes edd. et Vulgo edd. ante Schueig. Ita singularis numerus ulroque loco relinendus videtur, sumentur et O inde ortum, quod seribae vel editores putabant, apte laic transitum ori ad sequentemplinalem ast erent, quia e rebus non Principium sed principia arcesserentur. Atque Sic quidem post a renthesin sententia de integro instituta est, quam tamen orationis consormationem duriusculam csse

Si in iliter plane alterum ei omissum deprelienuitur 3 18,65 in iis Sed utrumque est in his,

Iam longior interpositione, quam parum OC Ora torem deceat, iliaribus exponitur. quod ubi fecit,

27쪽

Noster ita se igit cedit, Ilod ratiouis elicini Letitis olin, tu ibitis iii libis sensu inest respondens Patii Cula. Duo Di in sunt, qua Crassus in Stoicis reprehcnclit: cos itala cotuin et Olba. Vii. 1, 50, 217. Na n si quisque, M in liqHabet lectyacultate excellens aliam quoqlle arteΠ sibi ass/GΠse- ἰt, la Perficiet, ut olo. Sic omnes post Lambin.: dei omnes dii praeter I avn. . qui omittit ita; edd. deinde vult. quarum Waldai sca'. iis Per . Lips. Thanneri id cij cxlii boni Iu C pl. Mari Prae bent is qua lectio descia dilui liis similibus Clu.7l 202. qui, i quisqv H eli6sitiae OPPH 'IGlut cum lenissimo sub L alis etc. I am. 0, 22, 2. Si

Pter interveniens aliud pronomen quique Constructionis genus mulatum esse dixeris: nostra vero O- quendi alio ne lictoricum quidem a Nacoliallion vo-

cauda est, sed nil nisi ellipsin correlativi ita indicat, cuius ut pol primum locum Noli maximoporo distinguenda occupat, quam non aliam esse choro Iris Pronomen demonstrativum etsi in his exemplis longe si equentius, refellit locus in . 5, 20 57. Ila-qVe, Ut quisque Optime natus in StilGlGSque est, esse omnino /olit in ita, si te. Hic et particula correlativa et pronomen demonstrativum gravioli cibo CD8serunt. Ceterum de nostro loco V. etiam supra P. 35.

Viderint, qui eius artis arronantia, suasi di sicu-llina sit, ita subnixi inbulant. dei ille etiam ita ipse videris, qui cain artein acilem esse d/CιS,

Vm, I rum quod facillima sit. detulis quod εit pleni delectatio ris, Huste jacis; iam im δ/ἰ /u. quain sit jacilii etc. Sed quum Antonius urbano caussis quibus Crassi accusati rescinditur, relativam Tormam induerit, it cista quodammodo levi braclito nemorata polius videantur quam iu5te Contra Crassum adli ibit ipsa vituperatio ad sententiae sinem reiicitur quodque pluribus IliterIeetis

Verba Secuturam repeliensionem ludicaralla. iam quod aco satis sunt obruta ac sere oblitterata loquens lia opportunitale usus, vere improbantia Plane et1-cet cuius attacotullii ae praecui sorem quasi sacitqru d post deinde loco accusativi vel membri clativi Positum. In sua arte liabent codd. et vulgo editt.;ru quo uel s. C., cliuolet. ueli. Poll. Simile no- Stro inacotullion qua id Tormam riua ad dicentis consilium cliabetur ad Q. P. 1, 2, 3. suod autem In I taxime NODere solebat, uui3 audiebam illum Plu apud te posse, quati gras itas istius aetatis et i/nperii prudenti postularet, quam mullos

28쪽

Giatev ipsuΠι ita protralisse etc. quibias in rebus etiamsi fidelitas sui Dira est, quod ΓΟΓεUS VC. , quOAH an tu ita radicas, tamen species ipsa anagratiosi liberti ut sero dignitalen habere Hi iam potest. Vides hic quoquo ipsam obiuigationem, Cuius dispecialioliem faciunt liaec: uod auferar rem. m. Ob interposita si naulque Lalernu ni tui. XIX. 1. 62, 264 erum ex non solum arbitrabar, his Praesertim Milietilibus, a re infornica-Ti Portere, quc dis esse Posset is, qui habitaret Daεubselliis neque quidquam amplius a fert Ct, Haυι quod caussarum necessitas Osirataret: sed alias qu/ddam 'idebam, quum, etc. Hunc locum Matililaeus o Drac. . . comparat citato o nostri operis 2 46, 292. sane an acolu illico Et ne hoc in caussis, in radiciis, in t Nicorram Periculis, - α - cidere miremur, quum Ggitur Ou solum in enti nostri existimatio uir id esset les V GS; quamquam, q&um professus sis, te a Posse facere, quod pauci, ne id quidem negligendura est sed ita sunt maiora multo, fides, Picium, iliarentia, quibus rebus addes fi lc. Ilio nim collocatio verborum: non soluta salis arguit, ea non nisi ad partem nuntiationis i. e. subiectum pertinere, quare respondens quoque membrum adversativum e Veii, agitur suspendendum erat sed Parenthesi in te tecta scriptor negligentius post hanc novum verbum adhibuit Priori Contra loco piae ter pauca haec his r sertim audientibus nihil non ad sententiae integritalem necessa io pertinet et verborum non solum ea est sedes, ut optimo iure aliud c. bum si iiii possit, quia

illa ita sunt posita, ut totae enuntiationes non paries harum sibi adversentur. Itaque poterat sequi, sed non debcbat, ut vult Matthiaeus L c. sed etimn qualis esse deberet quae orationis Orma viro docto sic erat colatinuanda is, qui nullius Ornamerati eversessos Schuelg. e coniectura edidit Verum ego noxa talem arbitrabar. XX. 2, 1, 4. Sed fuit hoc in utroque eorum, ut Crasεus non tam existinutri ellet non didicisse, quam illa despicere et nostrorum hominum uomui genere Pria lentimn Graecis anteferre, Anto-Nius auferat Probabiliorem hoc OPul Orationem fore censebat suam cle. Recte Henriclisenius ad hunc l. Anacoliath gentis satis frequeris, quo quas secundaria esse ebebat sententia, primaria fit. Verum hoc est rhetoricum anacoluthon, utpote On- nisi e variandi studio ollum ac liberioris sorinae

ConsCc talione in quo commemorando viri doctus mi-NUS Constante versatus est, quum eque hic locus

conlia alios inici proles editoresve defendendus esset et alia in iis libris rhetoricae anacoluthiae exempla inveniantur eodem iure quo illud asserenda, quum et ipsa alteium membrum, quod cum priore ad id ni caput reserendum erat, non aliunde pendenso1hibeant, ut 1, 6, 23. 18, 4.3 3, 24, 3. Ceterum ad ios triani locum cs Tusc. 3, 26, 3. On 1, 3, 8. I in G, 13, 45, 46. supra II. XXL 2 6, 23 Sic enim e res habet cic RSupla T. 33. XXII. 2. 1 l. 48 Naiu et testimonium AE tc. V. supra P. 35. XXIII. 2, 22 90 Tum accedat exercitatio, VH ι

29쪽

illum, trem ante delegerit orator, qui singiuir ,

imitando eyngat at lite ita evmmat, Ora i ld-tos imitatores saepe cognos i Vtia etc. alii, ut bene observat Matthiaeus in Seel, Misco criti. I. p. 81., quum secundum instituta in orationem post haec:

excellent, ea diligentissime Persequatur, Post Pi O- rem partem subiungit ea, quibus probet, quae di xit;

tum ab hac degressione redit S 2. verbis: Qui autem ita facie etc. XXIV. 2, 46 192. Et ne hoc in caussis lc.

V. supra P. 38.

XXV. 2, 78. 319 Sic et facile reperientur etc.

V. supra P. 35. XXVI. 3, 1, 3. Hic, M saepe inter homines a i-entissimos constare illi, Ham VHaut hoc Crasso, quum aliquid accuratius dixisset, semPer Jero Ou-tigisset, ut nunquam dixisse melius putaretur, ta

Ald. Iutit. Man. Lamb. Grui. Muoli , is havs., in ell. Henriclisen. fulto post iu natum addunt cd Mea l. edd. antiquiss. Eria. Schuel Z. Nar l. audii inius eodem loco habet d. l egius 7703. p. leCloxq. quae Psa διττογρα vita, recte monente rellio, glossematis iudicium praebet. Particulam ut omittunt , vel L A. et dii aliquot e terquii: Gueis B. Xhibet hic et aepe quae Omnes discre-l antes scripturae e studio vitandi anacoluthi aperte

sunt derivandae. Tu eri igitur debemus lectionem

supra positam utpote librorum auctoritati aptissimam, ad quam confirmandam l)Aud minimum asser momenti coniunctivus manis esto obliquus contigisset; et vocula t/m initio positam hic repotens, ut nihil plane commune sit limo institutae et Post secunilatium membrum conlinuatae orationi. cc vero locus Noster Aplicatione caiet, sed Pendet verborum: a Neu - iudicatura constructio ex nuntiatione Secunda via ut o Ista e idi quae est illa ana-cohillitae species, quam Supra vocavimus attracti

Nem. V. p. 3. Sempla sunt nostro similli Osr. 1 722. ubi Beyurus rectissime Observat, esse hunc Gia cismum ilham, quo Post la cum aliquo verbo sentiendi iunctum sequi soleat pro sinito verbo insinitivus. V. p. 3. Rep. 1, 37. Consilium autem siqua vis quale fuerit scriptori, ut hoc anacoluthon admitteret voluit graviores etiam videri maximas illas Crassi laudes, si dictionis Oama non modo sentcntiam, sed etiam Prope verba illorum hominum repoli indicaret. Quod cur non statim ab initio ita instituerit, in caussa est vel negligentiae quaedam consociatio vel id, ut eo magis legentes illud ipsum consilium animadverterent. Ilamshornius p. 1009 substantivum recordationem S 1 vocula sic repetipulat, sed neque quomodo hoc omnino statui possit intelligo et sic aperte ad sequentia spectat.

aut imitatione ex aliquo expressa, de iis te, si qui

30쪽

in quibus continuantia interloclis applicantur atquidni etiam sine intellectis autent ii poni poterat XXVIII. 3. 18, 5 Sed fruntque est in his etc.

V. Supra P. 35. q.

non possuIN , sunteiada sunt nobis ab iis ipsis, quibus expilali sumus, durar/Dodo illa ad hanc ci-Milem scientiam, quo Pertinent et Nam intuentur, transferantiis Neque, ut aut dixi, Omnern tera Inus in his discendis rebus eici leui sed tittur fontes Oiderimus, quos tot Hi celeriter Og Horit, Nunquam cognoscet omnino, Vm, quotiescitiaque Pus erit, ex iis taclturat, quatitiara res ciet, hare iemias. Sic dit et vulgo edd. hara iam us Lamb. e coniectura, Ern. Schuetz. Hari. Mulli. At recte Matthiae. De aran. P. 23. nonnunquam ait o duobus membris, quae ad unum idemque caput referri debebant, allerum sententiam non aliunde pendentem constituere, id quod otiam in nostrum locum cadit. Vilaturus enim speciem omnium ad amussim prorsus aclOxum, praesertim quum Setilii et cunctis a particula conditionali pendentibus membris longiusculis Ianguescere orationem, Cicero admisit a letoricum illud nacoluthon, tostio quidem loco a quo ille OP- Portunitate usus, quod Noga livialia iiDiti bi talia c-qus, aetatem liabet positivum alii 'gredicus, in

quod se quasi reclinet. Cf. XX.

I. Non inde incertum videtur utrum L. i. Crassus in Macedonia an in Asia quaestor uerit. II. Io. Serviti: iudiciis 'quilum cum ' senatu

conam unica tulis portata videtur.