장음표시 사용
11쪽
liceat, montem istum in quo templum aedificatum fuit, non alium ab eo esse, in quo Abrahamus filium suum immolare jussius fuit. Colligere igitur hoc licet ea eo, quod Abrahamus pronii isti jussus fuit in rana si , is in
onem Iorijab, in ea i, locum occupare, in quo imperata faceret, ut ex praediti cap. XXI Genes eos, versiculo I. apparet Regio, in qua destinatus locus fuit, dicta est regii Mori ab ipse nem destinatus locus mons fuit, ut paulo atrie colligebamus Monti autem in quo templum possea exstructum,& ipsi Morijah nomen fuit, ut itidem est ostensum. Ex quo sane fatis ver; simile fit, regionem Mor j jali ita dictam fuisse ab illo ipso monte Morijah.
3. D modo autem ex hoc nomine montis PNT ', fabricatum sit alterum ejusdem nomen i id nunc videamus. Scite conjecturam fecit Nicolaus Fulle rus, nomeni - proxime fabricatum e Te ex his,
at paret Deicis Notum est, elle alterum veri Dei nomen,
quod cum nominen Π in nominibus propriis fabricandis saepe permutatur. In exemplum capiatur modo nomen P*In yb auis quod item sic exprimitur 1pru' -- per aphaeresin n. 3-. Nec illud turbare nos debet, qarodi 'ξ in nomine Π Q non habet appili Udn impressum. Id enim in nominibus eX eo conat Oiliis G Inlt-ti solet ut vel ex nomine apparet. Ex voce QR remansit unica modo radicalis litera, Resib nimirum Litera Divilis a pro brevisun ero am i .accepjt longum Cῖο m. Neque mirum id esse debet, unicam modo radicalem remans ast e. Uaria nam mutatio fit in nominibus
propriis fabricandis. In nomine n a itidem remansit unica modo radicalis litera vocis etiit. Nam
12쪽
Taleni enim rationem hominis reddidit ipsa anna,
7T 7 otii a Domino petii ipsum Uideiciam. Leto. Hae porro voces O, ex quibus proxime fabricatum esse diximus nomen sensu plane congruunt cum istis vocibus, quibus ut nomine proprio Abrahamus montem appellavit, cum his puta, II Priora enim Ila ita vertenda sunt, Apparens est, sine apparet Jebο- ma posteriora vero sic. Jebova apparet sive videtur. gnovit& Latinus interpres, nomen nr ita formatum esse a radice I is Narnis Gen. XXII, et ita vertit: Abi in ternum vision s. Sed alteram vocem , eXqna compositum est nomen, nimirum, neglexit ideira InterpIeS. q. Dicat quispiam qui nominis 2 1sa etymon peti potest exilio nona me, quo Abrahamus montem appellavit, cum nomen rija sani tum obliquerit, antequam nomen fabricaretur Abrahamus Moyse enim nomen Moii sub jam expressisse in cap. XX li Genes eos, a nec- puam de impolitione nominis, quam Abrahamus fecit, narraret. Sciendum igitur, multa iaci literisse pIOlepsin sive anticipationem elle posita etiam nomina propria expresia est in tali histori, quae diu ante eoru Inno-mmum impositionem usu venit. Templi causa Gen. XLI. s. exprimitur nomena isti in historia Abiahanai; cum tamen constet, illuc nomen a Jacob demum, ne pote Abrahami loco fuisse indituITI . Ex nomine isto, quod Abrahamus monti indidit, Uiri docti conjectarunt , habere item partem aliquam nomen urbis' Priorem nimirum hujus nominis partem esie formatam exposteriore parte alterius numinis, vel nisῖ . Quod quidem nobis quoquo non
absumi vero videtur Pitivo his constat, collem istuma
13쪽
istum, qui ab Abrahamo his nominibus min
postea item nomine ejusdem significationis appellatus fuit , fui Te posterioribus temporibus intra Hierosolymorum moenia, una cum aliis quibusdam collibus illud ipsum spatium fuisse,cui urbs Hierosolyma innitebatur. Deinde constat etiam, eam urbem qua V dicta posterioribus temporibus, initio dictam fuiste nomine simplici quod reperitur in Gen. XIV. is, ubi Mel his deic Rex Salem dicitur, atque igitur tempore Melahi sedet tin Abraham frequentatum fuit. Idem quoque vetus nomen umrpatum reperitur a S. Davide tum, cum vulgo jam Jeruschalaim diceretur. Nimirum in Ps. LXXVI ita tussierit Uir sanctus Mim in Judae; Iuda,Deus in gyrari magnum nomen ejus V 'gyl a P In Salem tabernaculum ejus, s habitati eis in et o Fuit item, cum V eadem urbs diceretur. Nam inlud. c. XIX, eto. ita legitur Vmis in Jebus, ouae alter nomine vocatur Jerusalem. Et in I. Par. XI, 4 Abiit quoque Damidisomnu Una lii Ieru alem die, Cyebus, ubi enunt 3 busei babitatο- res terra. Nomen eru chalaim quod inter tria ejusdem urbis nomina est Ut Salomon lassius existimata Davide demum fuisse urbi impositum , cum is sebusaeis eam extorsi: si et quodq; idem nomen in antiquiore etiam histor a reperitur, verbi gratia jud. I, 2. id e me η is, ut alia quaedam esse intelligendum. Qua in re nos ipsi assisentire non sustinemus propterea quod statuendum sic simul foret, librum ludicum temporibus Davidis demum Porscriptum esse, quippe in quo nomen Jerufbalaim non semel reperitur. C. Malimus autem sic sentire, urbem, cum ab Abraham aetate usque ad ingressum Israelitarum in Palaestinam
14쪽
gal dicta esset, ab Israelitis , qui sub ingressum suum in
Palaestinam eam occuparunt, e sebaluim dictam fuisse. Occupasse Israelitas eam urbem , constat ex Jud. I, 2. Non vero planetum expulsi fuerunt Iebusaei veteres habitatores, sed una cum victoribus Bentem initis antiquas sedes tenuerunt, ut id ex ejusdem cap. v. XXIII constat. Postea casu nescio quo Benjaminitae rursus amiserunt eam urbem, soli tenuerunt sebusaei. Nec ita diu post expugnatam urbem id usu venisse apparet. Nam sacer Scriptor in eodem libro Judicum, in quo de expugnatione urbis prodiderat, capite quidem XIX. v. io ita scribit Venit in Gus, quae altero nomine Jeriis halaim dicit: r quasi diceret, Israelitas quidem Jeru balaim dixist, sed quod Jebusaei postea praevalerent, ut plurimum dictam fuisse
Mus, vetere ut videtur nomine, quodq; jam tum ante ingressum Istis e litarum in Palaestinam una cum alteio prisco nomine Salem frequentatum fuerit. Quoniam igitur constat de his duobus, urbem Jωνι LLim initio Sabm fuisse dictam , eandemque comprehendisse collem istum,
quem Abrahamus nomine T appellaverat: perquam verisimile est, Israelitas cum urbem expugnassent, paululum mutasse nomen, addendo partem nominis istius, quo collis iste jam olim dictus fuerat, ipsi veteri nomini urbis Salem fac iόJἡr phalaim dixisse. Sed qui exrd 'fecerint , nondum fortati satis liquet Monernus iterum, quod jam si pra dictum est, in nominibus propriis fabricandis mire sibi quandoque indulsi e He-biaeos adeo ut Velina modo radicalis litera remanserit.
Sic igituro in hoc nostro factum est. Remansit Iadicalis itera Resch. Deinde servili Jod et jam retenta est, muta
tumque est bire p. mdctiva, quod Schev sub is jam
15쪽
periret. Alip denique lita radicales non apparenti pro
as quoque cum au permutantur. Sed de nomine Hierosolymorum fusius a nobis dictum est, quam initio in-ctu ueramus. Consideremus nunc alia nomina rerum in animatarum quae e nomine a sunt composita.
. In capite XUII Exodi proditum est, cum lsraelitae Amalekitas fudissent, Moysem exstruxi is aliare, hincq;
nomen indidisse, Π Π . Quod nomen nobis in te pretari libet hocp.cto, ebova est vexrsium meum. Plerique omnes vocem vel non recte interpretantur, vel curia praece utibus non recte connectunt, Tremellius ita Attraxit 'Ly. . altare, cujκ vocavit nomen, Blovae vexit mei. Posuit is Perba quae nos casibus rectis ex-
pretiimus, obliquis casibus. Sed valde inconcinne. Cum quo enim praecedentium cohaerebunt duo isti Genitivi Sane sic fuerint ordinanda ista verba, cujus ali aras,nomen et cadit. Et habet guur vox nomen Genitivum cuj- nec Pertinere ad eam po illant duo alteri Genitivi Aben Esra ad voces istas mos subaudit vocem altare ut sic sit vertentium, Vocavit nomen 'ms, istare Jelovae vexrlli mei. Sed hi opus est, istam vocem subaudiri. Non novum est, istiusmodi nomina, quae integram pro possitionem continent, rebus imponi. Vidimus jam exemplum quoddam montem puta in quo Abrahamus filium suum immolare usus uerat , dictum esse
3 bovavi et Quidni igiturin altaris nomen proprium potulit et sic habere, r Jebου est, x stum meum. Graeci vocem Pa verterunt is φυ μου quasi vox oriunda esset a radice a fugere Latinus interpres Vertit, exalta mea. Quod propius sane est vero quam illud lae corusn
16쪽
eorum Vexillum n exaltari solet Chalclaus putavit,vocem hic mi dum significare, ut ex ejus paraphrasi intelligi
e. Nobis commodium videtur interpretatio ista quam dedimus isto, quam significatu vocis ista quoque vocum cohaerentia Quid vi id figmficabit gehoma
est υexillum meam An hunc credimus verborum esse iri teiledium,3 kva vexissum eri 'r' ut vexillum po istum sit provexistum erigente. Sane sacri ori Tremellius. Ita enim commentatur: Miper me popo suo in cons ob sto textilam erexit, in perpetuum eragit. l. Glassius in Rhet. S. p. 6s ita explicat D inus adjutor metu es , nunc conina Amale taes omnes abo adversarios. Nobis praeci poeil cet hic intellectus Jeseva me dirigit, quemadmodum m:lae vexillumstium in adyeλvam ipse Amper issicio, quema modum
ad existum milites, s i in iis capessere sim paratu . Tale igi
tur nomen S. Moyses indidit altam, in memoriam in 1iotiis istius victoriae contra Amalckitas, quam praeeuntua moderante divino Numine obtinuerant Israelitar. Qualis vero metaphora in isto nomine aliam apparet, talis est in aliis Scripturae locis Pertinet huc locus i. LIX, im z I tri DOm et exi lume3gre
m ipse Christo Quem locum Cl. Glassius in Rhet. i. continiae sic bre ut Chrasim si illa et ex dum
tem lib. I. Amma lucri . fac s. c. m.
9. Abud quoddam nomen, quod ex nomine lari OUA ompos tum est, superamus in Jud. c. si nhia verbis D ex Paxit ubi Gi eon altare Domino, ra
17쪽
Occasio ejus nominis altari dendi apparet e praecedente veri ulo, qui ua habet: tinxit ipsit Do ηὐ - 'UM MN time V, non ηοrist si Dixerat Deus, D in Gideon igitur altari nomen indidit 'n' Quod nomen primo πιδα sic intur pretamur, ebova estpax ea integram statuimus id esse en unciationem inuemarum odum' superiora nomina sunt integrae nunciationes. Deinde vero dicimus, in voce tropum esse, eamq; vocem hic significare pamsive bellabam autoron Atq, ita intellectus istius nominis percommodus est. Istius modi vero tropo, qualem significamus, metonymia putaeflecti pro causa, nihil frequentius est in scripturis fac ris. Capiamus exempla Egosum mercessua, Gen. XV, i. 3 ιο vita tua, s longitudo dierum tuorum Deut XXX, 26. Jeho-
vaticinu SabunVinu, Ps LX Um,ao Christus item Sabu Dei dicitur Es. XLIX, 6. in . . Io. Quamvis vero data a nobis explicatio tam clara&commoda sit, quam quae maxime interpretes tamen mire ab ista abluserunt. Ti emethus ne nomen quidem proprium agnoscit in praedictis verbis. Vertit enim sic: Ex ruxis ibi Gi bonistrare Τebovae, quum proclamavisset ipsi Iebο- vae pacem Uulgatus Interpres agnoscit quidem nomen proprium; verum non recte id exprimit. Uertit quidem hunc in modum: AE; caυis ibi Gedeon aliare Domino, vocaῬis , illud, Domina pax. Quo amabo, demonstrabitur, vocem in nomine isto altaris vim Genitivi casus
habere Sane sic in Hebraeo ponendum fuisset; πλOssander corrigere conatus est vulgatum Interpretem,
vestitq, Domini Pin. Sed nec illud recte se habeti si enim
18쪽
ita vertascipsum altare dicitur, nomine isto quod Deus sibi voluit escte proprium aspar Ledebuh
rius qui paucos abhinc annos de ratione accentuum nova, nec ante observata prodidit, existimat nomen non esse in eodem commate ponendum cum nomine
2 , neque nomen altaris tuisse: sed modo
Uertit igitur hunc in modum: δ' cavit ibi GHe-οnatare, συοcavit illudJιλυa, Upax. Uult, ut apparet, idem Ledebuhrius, ipsum Deum indidi me nomen altari non Gideonem, ut vulgo creditur. Quod nobis equidem parum Verisimile videtur. Quis ci edat, non ipsum illum qui altare aedincavit, indid ille nomen Deinde respicere tiam jubemus ad superiora, in quibus quippe exposuimus duo exempla Uirorum, quorum unus monti, alter altari eodem modo nomen indidit, constans quidem illud duabus enunciationis partibus, subiectoo pia dicato. Quod vero ex accentuum post tu diversum probare conatus est Ledebuhrius, id non vi
detur nobis fatis firmum esse. Fieri enim potest, ut
roeula ipsa exceptionem patiatur, ac ινωμαλως accentus
istic sit positus Sanem superioribus atque in secutur Is exemplis, ante plum nomen quod memoratur, positus est accentus T c qui levi te orationem distingvere olet, ac in praedictis utique etiam distingvit. In his autem quae nunc versamus, Tip&ba est sub ipsa voco , quae nomi
nis proprii quod altari inditum fuit , pars est, atque igitur
orationem, non sic ut solet, di singultia. H. Aliud nomen quod superioribus simile est, reperimus in extremo libi Ezechielis Uerba ta habendia:: fCi nomen urbis exilia re, I
HO A SCHAMMAH Agitur in isto loco de piri
19쪽
tualibus Hierosolymis , hisq; novum nomen inditur, quod ipsum superioribus nominibus perquam simile est. Namin hoc nomen integra nunciatio est, subjecto depraedicato constans,verbo substantivo ut alias fit suba dito, hoc modo: EH9 VA est ilirivi. Hic vero observandum est, saepe alicui rei aut personae nomen inditum dici, cum tamen res ipsa modo, quam nomen signi- Mare potest, demonstretur. Sicinis Ll, i7. Vocalta nomen θω Immanitet non quod hoc nomine appellandus esset Christus, sed ut res ipsa modo indicaretur squod Pura dum Christus est nobiscum, ipse Deus nobiscum sit. Ἀ-lia multa sunt inis capite X 6. Vocabitur nomen ejus, admia nubilis, consiliariusinc Tale etiam ess Es LXII, 4. Nouvocaberis ultra derelicta , sed vocalem Ξῖ Vult ptis mea
in ea. Non aliter urbs spiritualis vocatur EH0 SCHAMMAH eoq; nomine indicatur modo res ipsa, Jehovam nimirum in spiritualibus Hierosolymis, hoc est, in Ecclesia versaturum, eamq; gubernatu sua . II. Consimile nomen Ecclesia inditum quoq, est in Ie XXX lII, is Verba ita habent in illis diebus quo DMVidi excitabitur germen justum,salvabitur Juda, E Jerusa
c rhoe est nomen quo vocabit vocabunt eam, JEH0VAT DVE cI. Nomen istud inditur utique ipsis Hierosolymis, hoc est, Ecclesiae. Quod tum ex in αφέα ProXimorum superiorum verborum satis apparet, tum quoque X vocula quae sussaxum foem geri habet. Sicin in proximis sup vel bum foem. gen iunctum est nomini urbis hoc modo, Ierusalem habitabita Parum concinne igitur habet Uulgata Latina versio , bo iac nomen quod vocatum EUM. multa tamen SS.
20쪽
ejusdem versionis rectius habent EAM. Quam Iecti
veri Lovanienses in margine curarunt apponendam. Hunilaeus se surta ex voce Eux colligere volvit m Hebraeo teXtu olim fuisse m atque igitur in eodem phalma appa fere. Sed ineptus est iste, quod corruptiones textuum temere fingit, iec ad facilem istum ac perspic uni intellectum, que ii proxima supp. suppeditant, alte dit. Nomen ipsum in LatinaUersione iisdem non salssrο-cte si expressum. Habet quidem ita Dominus λὶψυ ηο-ser. Est autem omnino sic vertendum: ebova et justitia nostra Hoc igitur nomen apprime congruit Hierosolyinisi hoc est Ecclesiεe N. T. Uere enim se laova, hoc est, Christus eius ustui est. Quodvi Scriptores N. T. Opera erunt Paulus I. Cor. l. io . ita: o-ς ιι - ίῆ, δεκοMMσ-η,4 α γασμος , - λυπωM; In voce vocabit idiotismus lingvae est. Ita nam Hebraei absolute ponunt verbum tertiae pers S quidem sing. numeri quod in atris linguis verbo plurali num. est ver-etendum, subaudito convenient quodam nomine, vel etiam verbo passiva vocis. Nostra igitur vox Latine sic vertenda fuerit, vocabant vel vocabitur Germant commode talia exprimunt: in uir dyse nennen. Vide taliap trima a Ct Glassio collecta, Gratiam S tracti l l de Verbo, cap XXIII. Eorum nonnulla huc quoquo
adscribemus. Genes eos c. X irco voc mit puteum,lum, hoc est, vocarunt, sive puteus Vocatus est. Michaeta, si Tempore id proferet aevobκ parabolam, timentabitur lamentum hoc est, proferent , lamentabuntur.