De rebus Delphicis imperatoriae aetatis capita duo: Thesis, Paris

발행: 1905년

분량: 116페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

gratissimo animo benigne intentam in Pythii sedem

imperatorum et praesertim Hadriani mentem memoraret. Revera enim uidimus sacram urbem locupletibus donis cumulatam magnificoque suburbi auctam ei denuo Graecis omnibus religionis sacrarium actam. Vi caerimoniarum participes essent ludosque spectarent undique concurrebant

homines ad ιμ ραλι γης, aestimabatur plurimi ciuis et senatoris delphici honos, laus ex Pythiis parta et Amphictyonica dignitas non magnorum iam nominum umbrae esse uidebantur Maior numerus quoque factus erat eorum qui Deum quotidie colebant et utrique sacerdoti aderant multi qui nihil potius ab Romanis didicerant quam certum magistratuum ordinem observandum nobilem scilicet Apollinis puerum osiosque et Pythii συvδικου laudare sat est, quibuscum ἀρ hi et Pythia, ut ceteros et ipsius Apollinis et Bacchi ministros ceterorumque Deorum sacerdotes praeteream, Splendidiorem sacram pompam laciebant. Civilibus etiam rebus praeerant cum archonte buleutae prytanesque et demiurgi insignior apparatu, ut uidetur, quam superioribus temporibus.

Quod significant ipsi tituli qui non plures tantum sed

multo accuratius quoque et elegantius sub finem primi saeculi magisque etiam per alterum, inde ab Traiano serme usque ad Septimium Seuerum incisi sunt. Sed non ortuito quodam casu collata sunt tempora quae ante restitutores illos ueteris θρησκειας et quae post eosdem suere, cum statuas Caligulae sorori et imp. Constantino eodem modo in gradu templi positas esse memorauimUS. Νon enim in aeternum ut Plutarchus aliique credere potuerunt Sed non multo magis quam centum annos Delphos

102쪽

96 CONCLUSIO iterum reuixisse nobis iam licet contendere. Facillimum est nunc quidem ex eventu iudicare, aequalibus autem salsa non poterat uideri splendoris ea species quae imperatorum simul atque Deorum potestate semper in tuto firmata

apparebat. Itaque de illo tempore in primis digno quod

penitus introspiciatur sic liceat quaestionem summatim aggredi. Magna quidem ingenia cessere, sed haec omni quae est de uita et moribus hominum philosophia, non aliquot iam sapientium scholis inchisa, ad homines multo frequentiores et usque ad communem populum descendit. estimonium non sane in maius extollendum, notabile tamen praebetur hac noua formula, in decretis tum usitatissima : σα τοῖς καλοῖς καὶ ἁγαθοῖς Μοράσι δἐδοται, qua antiquum illud καθαπερ τοῖς αλλοις προξευοις καὶ εὐεργεταυ detrusum est. ecialibus rebus immorari uolo quanquam nonnullo nouimuS philosophos, latonico praeSertim uerum alio quoque, qui uulgari quodam συγκρητισμ* maiorum religionem ad

naturalium rerum scientiam et ad humanam rationem accommodare tentaverunt. Nempe omnia quae, ut πλατωvtστι

loquar, magis ad δοξα sortasse ἀληθη quam ad Lariset solvattinent nunc praetermittenda esse censeo. Sed si quis aeriorem earum rerum curam quae ud uitam honeste regendam spectant et illam caritatem generis humani et Deorum amorem, ut ita dicam, paene anxium in teneriores animos tunc irrepsisse negat, obliuiscitur profecto quam celeriter christianorum fides per gentes et maxime per urbium plebem manauerit. Cui rei etsi diuersum primo adspectu uidetur esse non possum non splendidum Delphorum decus alterius . Chr. saeculi conserre. Eiusdem enim generis duas Specie teneS.

103쪽

Sod ex hoc ipso quod componuntur statim quantum differant dilucide indicatur. Nam citristianorum religio paene tunc nascebatur et per ulteriora saecula sua sala peragenda habebat Tempus autem quo olympiorum religio evaneSceret atque exstingueretur appropinquabat. Quod uidere non poterani Plutarchi aequales et qui post eum Antoninis imperantibus suere ut qui iniuria sibi persuaderent τη πατριου καὶ παλαιὰ πιστι a Dei datam neque ab ulla parte impugnandam esse' Ergo caueat quis ne omnibus illis hominibus o Romanorum imperatori simul atque uilissimo θαυααeto toto, uel praestigiatori qui delphicum

sacrarium summo cum studio amplexi sunt commune

consilium tribuat quasi emphina densatis ordinibus tueri uoluerint. Documentis enim nihil adfertur quod somnia illa

uera euasisse Stendat, et reipsa Apollinis sectatores consulto adversus hostem non sese congregavisse liquet quem admodum nesciebant. Vniuscuiusque rei humanae lex est ut nascatur, uigeat,

pereat. Sed ut sit in morbis quibus corporis uires non uno ictu fractae ceciderunt, imminuuntur autem in dies, priusquam in noctem illabatur moribundus quasi inexspectato impetu resurgit ei semetipsum et suos decipit, ui si uita paene ultimo animae nisu reuocetur: ita delphica religio quae antequam Augustus rerum potiretur langueScebat, Traiano Hadriano Marco imperantibus denuo effloruit; quod certo demonstratum est. In ipsis autem floribus minime latebant signa quibus indicari potuit moram non diuturnam suturam et liquid temporis, ut ita dicam, rad

i in insignia Plutarchi verba Arua Or. c. 3, p. 56 B.

104쪽

possum haec cerie dicenda quae uitam ipsam penitus consumebant. λιγαvδρια scilicet illa quae iam teste Polybio Graeciam perdidit nullo remedio sanari potuerat inde aduenae qui munera in ciuitate non sua adipiscebantur. Add quod dignitates in quibus constitimus quippe quaS Graeci tunc eximio amore prosecuti sint non liberae ciuitatis iam instituta erant sed nihil aliud quam uana ludicraque nomina quibuscum reuera congruebat nihil Ioci autem et uoces ex thesauro antiquitatis depromptae imaginem quamdam uiuam efficere non poterant itaque porticus illae atque illa aedificia quibus Pylaea splendebat non multo magis ualebant quam restitutiones ab architectis et ἀρχαιολογοι in charta delineatae. ihil enim obstare poterat quin illaberetur templum umbraque uespertina Apollinis

sedem obscuraret. vidi, die XXI. mensis Marti anni MCMVFacultatis Litterarunt in niuersitate PariRiens DecanuS , A CROISET. Typis mandotur Acadomiae Parisiensis Bector,

105쪽

ΙΝDICES CAPITIS PRIORIS

tion archon P. Aelius Myron

Ρ. Asinius Sotion

Rabbius Magnus Habbius Maximus

archon

archon

Carisianius Iulianus

L. Cassius etraeuS........

Avidius Onesiphoruμ 4 ih. Claudius Celsus

106쪽

Cn. omnius Hyginus ... 4 25Ρ. Egnatius Iresianus ius. 34 Eubulides Eubulidae 36 Eudorus 32 Euhemerus Onesiphori . . . . 25 Euphrosynus Damonis iFabius Falernus sFlauius Aristotimus ... II, 34 T. Flauius Soclarus rarChon. 27-29, lGaius Xenonis . . . Gaius platonicus 36 L. Gellius Demostratus 5

L. Gellius Menogenes 45 Glaucias Antigoni 24 Iulia Chrysea ib. Iulius Agathonarchon . 26 Tib. Iulius Aristaenetus lb, 364 ib. Iulius Assidu u sarchon. 39 C. Iulius Capito II i. Iulius Ρatricus ib. Iulius rytanis 39 C. Iulius Pudens 43 Iulius Seleucus 50 Lamprias archon 32 Memmi Euthydamillo 4 Memmia Lupa IM 14 C. Memmius iniit hydamus

107쪽

I'raetatio T-12 CAPUT RIVS. De quibusdam publicis Delphorum institutis l3-58 I De sacerdotibus l3II. De archontibus rii III De demiuinis AiIV De epimeletis Amphictyonum

De Domitiano i5 De Hadriano I2 Conclusio Indices cap. I N

MATISCONE EX TYPIS FRATRUM PROTAT

SEARCH

MENU NAVIGATION