Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

LIBRI HEPTEM.

ACCEDUNT EIUSDEM AUCTORIS OPUSCULA.

6쪽

PRAECEPTORIBVM CARISSIMIS

8쪽

PROOEMIUM.

Anno DCCCLV cum ordo philosophoruni Beroluiensium amplissimus hanc reposuisset quaestionem, ut T. Lucretii Cari genus dicendi uersuumque faciendorum ars exponerentur ei cum Deiarum Latinorum et imiorum et aequalium et eorum qui Augusti aetate uixemini consuetudine compararetitur, ego magno studio

gaudioque nec infeliciter rem tractandam suscepi certo enim tempore iudices prudentissimi legitimo operam meam decorauere praemio quo ego sum acrius accenam, ut rem semel incohatam pei

sicerem et quam elegantissime possem perpolirem itaque omissa in praesens priore parte quaestionis se qua quae digna memoria

uidebantur huic sere leguntur inserta uolumini totum me linplicaui ad metra poetarum Latinorum cognoScenda, cui uidena studio iam mulio ante plurinnim tempori impenderam etenim ab ineunte inde aetate magno poetarum Latinorum amore con- sinebar, primo quidem ut imitando eos conam exprimere mox ubi corroboraui aetas, quae prius sensu quodam quamquam non hebeti nec optus inceri tamen et obnoxio arisiuiis perceperam, ea iam temptaui explicando mihi disponere argumentisque et rationibus munire. Itaque eum illa, quae uiri docti de metrica Latina commentati erant, diligenter tractaui, tum omnium studiosissime ipsos libros poeticos nec hercule semel singulos perlegi, et iam quae aut pris- res inuenerani aut ipse mihi repperisse uideor hoc uolumine emittuntur. Sed primum omnium de eo alicis erit exponendum, quod minus sere lauti erentiique reflv xi placita metrica nec enim id ita uolui accipi, quasi ego horum aut numquam egissem aut numquam pertractassem carmina, sed enixius etiam rogo, nequis

9쪽

superbia laetum iu licet, quod excludenda sermo haec censui a serie operis, a qua ego tantum absum, ut illas haud sane cognitione indignus existiment, primum ad ipsorum qualemcumque ariem pedii illiendam, deinde ui appareat, quanio ab dactylicis instruallo sup rentur sed uidebam etiam post clarissimas riderici Bitschelii

curas permulta in illis superesse dubia, e quibus bona pars uereor ut umquam satis possit absolui, cetera certe non prius expedientur quam cunctos Plauti Terentiique libros babebimus eo instrucios apparatu, quo nunc a nilachelio editae nouem illius seruntur sabulae quin ipsum ni lactelium non semel uidimus post temporis interuallum haud ita magnum quae ipse presulisset improbare alit euertere iam cum ego non sim tam contumax, ut ali uiri temere repugnem, neque autem tam credulus, ut proprii

litus iudicii cum e diuerso tempore de eadem re minam buersa, illa quam maxime declinanda atque ambigenda esse censui. hoc tamen optima licebit asseuerari fide me haud mediocrem p

ram nauasse scaenicorum arti prorsus insinuandae, quod spero me omnibus probaturum eo loci, ubi de Lucilii Varronisque ac Phaethi iambis ac trocliaeis Italicis inclitet sermo praeterea passim ad Scaenicorum ueterum fragmenta emendanda digredior.

Sed horum, de quibus iam quaeritur, poetarum cum uiderem bina esse genera diuersa sane et arte et eruditione quamquam aliquanto minore quam uulgo putatur interse disianua interuallo, ego diu muliumque meditatus, quonam aptissime illas nomiii di

stinguerem, nihil tamen inueni melius breuiusque ad signissicandos eos, quam ut alteri classicorum christianorum alteri inderem uocabulum nam nec temporibus ullo modo disiunguntur, quoniam

plurimum spatii hoc est ab initio serme inriti usque ad sinem sexti p. cair. n. saeculi sita vi optinuere etenim quod pestilentia, qua

M. Aureli regnante lotus Orbis ei maxime omnium Italia uexatast, mox saeculi tertii bellis ciuilibus concussum dicunt imperium Romanum .ibbo et iburius, incolis in barbariem lapsis cito artium flores ut perirent, haec opinio quamquam in uniuersum habet rectissime, non tamen perinde ad metricam ariem scholas pie γ iarum pertinei sed horum unumquemque cuinam pari uelim adserita ut uideas, innui ne plus minusue expectes eo, quod spondeam me praestiturum, dabo primum omnium in conspectum illos, de quibus aequata sere cura exponetur erunt autem classicorum hi

10쪽

ex faecido v. c. v vel vir Ennius Lucilius Tullius Lucretim Varro Laeuius Caiullus,

ex Octauo

Cato Vergilius cum suis IIoratius Tibullus cuin Lygdalii et Sulpicia impertius Ouidius cum suis latius Manilius Columella Lucaenis Persius Seneca Petronitis. ius,iis suere aetate aui pares aut proximi Calpurnius auctor panegyrici ad Pisonem incertus de Aetna IIomeriis Latinus is qui scripsit de Maecenatis obitu elegias. porro de saeculo VIIII extitere hi Valerius Statius Germanicus Silius Martialis Sulpicia Iuvenalis. lui posteriore aetate eum classicis ut adnumerarentur uere digni, hoc serme temporum ordine se excipiunt Symposius Sammonicus Septimius Nemesianus laudator ne culis Palladius Claudianus Rutilius Meria laudes. at christianorum de magna multitudine quos eligerem inuenti serme sunt illi Avianus Iuvencus Porsirius utenus Ausonius rudentius Paulinus Nolanus Sedulius Martianus uxorius Arais Maximianus Priscianus Eugenius Mesanus. medium sere dignitate optinere uidentur Terentianus et Boethius quippe in plerisque rebus classicorum secuti artem et tamet aliquando ab eis paullo longius recedentes. Sed erunt sortasse qui mirentur, qui sustinuerim tu istianis inserere eos, qu0 partim non constet ceris suisse christianos, parsim ceri constet non fuisse esse etiam in his inuitioni illi addictos religionum, quae passim per ultima imperii Romani tempora

optinuit, qualemque sere Ausonius et Symmachus mox Merobaudes et Sidonius probauere uerum, ut iam dixi, quas adhibui notas non posui ut 1idem poetarum illorum discernerem sed ut artem erat

mihi quippe persuasum partem causarum, quibus adducti ab saecula inde tertio auctores permulti normam ab antiqua satis diue sam sum secuti, repetendam ων inde, quod ab illo tempore magis magisque percrebuit resigio christiana sed de hoc infra dicetur nunc

duo Sta genera poetarum quoniodo disserant ut explanena, de uni uersa metricae antiquae ratione, qualis suerit ueti Stissimis temporibus, qualis mox pristino Matu inverso paucis mihi erit disserendum. Antiquissimi Graecorum nulla dum extante eruditisne grammatica metricaque cum tamen naturae lege ad poeticam rissimum-

SEARCH

MENU NAVIGATION