Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

musta pertinere ad diuersuastin memini a Midim et semiiiiiii, non ad carinimini ego emo si modo laceri tali uiro ire - uiam, mi iragici magis quam epici carasinis grauitatem sustinere

uersum illum pulo sed ex saturis esse sumptum et sotadicum uno pede uitiosum errore quodam Gellii, cum talis sit prosectus ah auctore capite nutantis pinos rectosque ut 0Mai in alter eiusdem Ennii exemplo quod est talentelanurtim turduin merulani pie umbramque marinam omnibus quae prolatae sunt de eo opinionibus mihi uidetur iro. babilius accentus ui et metrica necessitate ab illo melanuri uocabulum uulgari usu tritum clis iambica esserri mensura ceterum

quamquam de Ennii rationibus non prorsus constat, non tamen hercule dignumst grammaticorum refellere ludibria, qui in Vergilio ui acephalos uersus et nituros etiam proceleumaticum pedem uel anapaesticum adnaitti pro dactylo asserunt, eum nullo tenipore desuerint qui probarent ueriora es. Serv. ad georg. I, 397J. Altera regula numerorum extat Latinorum, ut dactyli hirsis

semperi si cogi in unam longam in ordine tribus pedibus integris

non minore ceterum quo minuitus erit metrum eo magis exclusus est spondeus nec uero ullo pacto credit illest trochaeum umquam aut creticum posse poni pro dactylo. qua norma exempla aliena quotquot seruntur apud antiquissimos auctores sedulo iam me

dabimus. itaque in fragmento uniano ann. 481J uiresque ualentes contudit crudelis hienipsillud contudit eis diserto irmatur testimonio Prisciani, qui dicueius troduci paenultimam, haud sane uerum esse concedem .etentia ut largiamur ad inissunt alii luando ab Ennio trochaeum prodaetris, tamen non aliter existimabimus id esse factum quam in uerbis auerso polline natis et herese meis ineptis. sed cur poneret ille uiolata lege creticum contudii, cum esse in promptu seruata dicere aut coniuntii aut contutudii quod ipsum uenisse ab Ennio omnibus spondebo igitoribus. quis autem ignorat et Priscianum et alios grammaticos haud raro salsis et corruptis uti testimoniis' quare et hoc loco lapsus est alitenus et peius alibi. nam cum apud Charisium 10M haec legantur uerba Mnii se dulciferae lactantes ubere into, illi iam aperia omnia sunt uisi, ut silentio praeter serii nos

142쪽

- κ mus. 130 tamen, priusquam erit explicatuni punaan pertinere ac spectare possint ubera arboris, scribenduin esse existiinabimus subere itaenini dixit Avienus in ieriegesi 1189 pingui dependens subere gland0 . liniliter idem Vahlenus in eis quae apud Nonium leguntur ex annali quinto homines Burrus uti memorant a stirpe, premo pro primo uerbo aperie Orrupi cum posuerit quod legitur opud Festum nomine, ne ipse quidem modo uerum lateri uelit,

hoc negabit esse ineptuin etenim quis credet regem longe clarissimum et cuius lacta uiua etianitum uigerent apud Romanos ita

esse significatum ab Enni ut solent ignobiles homines et plebeii. ia in sui hoc absurdum quasi si dicas oratorem nobilissimum n minorum Ciceronem quendam seu nescioquem mi uero scribe dum numinis, quod quo pertineat nisi qui sciet ab Ennio Pyrrhum identidem uocari Aeaciden. - Lucilii uersibus prinun eos dabo emendatos quibus in I. VIII agitur de littera et 221M. sunt autem ita constituendi r noniiunum habet hoc cacosyntheton utque eanina sie lingua dico nihil a me . ii te ab hoc est

illi. . ,

in quibus quod scripsi de propria coniectura, ut minora miliam,

r. nonnullum habet' - uulgo fertur a non multum abest non sententiae minus neceSSitate coactus posui qua in melli praeterea illud tibi quod legitur apud uischium post primum alterius uersus uocabulum abest ab utroque codicum Vaticanorum porro ex eiusdem Lucilii libris antiquitus eum sint tradita talia armamenta tamen mesum uel onmia seruo publica lege ut mereas, praestos tibi quaestur scii poeticon esse uide iunica et togae quid sit praeis noster adhuc quam spurcus ore quod omnes extra castra ut stercu foras eieci ad unum, haec simplici ueritatis lege ita sunt reconcinnanda ut ponatur uel in omnia' publicitus scit poleticon ad hoc quam spurcia' sit ore , ut si liplemur ei alii uel narrabo ceterum ut haudquaquam similest ueri adniissos esse ab antiquissimis pro dactylico numero pedes alienos praeter spondeum, ita certo constat apud millum hi

sequenti a ne apud eos quidem qui ultima aetate uocemini tales inueniri scilicet quaesumuis inepta magistrorum placita iudicii probitate declinarunt poetae, ut rationum peruersitas sicut seri solet uiuid usu mitigaretur quare ubicumque apud ehristianos trochaei aut cretici positi sunt pro dactylis, non metrorum hereule sed

143쪽

140 Lino recumus. quantitatuit inuere in i modulus stetit in illis uotmericis δῶρα παρ', ἰύλου et Πυθιον καλέ νιν de qua re l. V exponetiar. Tertia sane itast ea norma, ut in numeris anapaestico iam-bie trochaico choriambico continuum decurrentibus pro arsi ploriunque piissini poni binae breues.

Quartii in semialli ut spondeo uice iambi seu trochaei posito nulli Hliuii OsSil sitem dere an ἔipaestus nisi in ordine plene alii-bie uel trocliaico nec uero in tali promiscue sed artis finibus circumscriptus adhibetur idem ceterum plane sicut in dactylico numer euenii, ut quo breuius sit metrum iambicum uel iroelia, eum eo dissicilius admittantur formae alienae. Quintii in optinet ut in uersu uin sine ultinii tres semipedes principalen propriumque rigide conseruent numerum quam ad legem iuuandam nec non ob certam rationem musicam ultima metri sillaba pro communi habetur et indisserente. Igitur in heroico uersu uel pueris notu ins Optimam constare rationem numerorum mixtis dactylis et spondeis, par ut utrique cedat numerus pedum qualis si spernitur aequabilitas aut fractus

nimis et mollis aut durus et onustiis existet Filimus est tamen ubi laudi cedat per opportunitatem, quod ratione culpetur tales habes sacellas noto Schlogelii carmine de hexametro ei haud pauci exeniplis Maronis, cuius sunt decantata illa illi inter sese nia una ui litauilii tollui ilquadrupedalite uili sui sonitu luatit ungula campulit.

quae sic est imitatus Corippus boli. 19J

socium terroribus agmen exagitat solidum quatiens leuis ungula campum. magis laudanda illa, quae ii aternos liabent spondeo siue dactylos ueluti eiusdem Maronis sunt haec

te sunt conati imponere Pelioissam. non aliter quam qui aduerso uix numine lembum. id in innes simul ardor lialiel. ra I iuntillae ruunt lite. sternitur exanimisque tremens procumbit humi hos.

quin in partibus uersus idem Vergilius inuenitur dactyli sponde, que sapienter digessisse uices ueluti in his

uix ea salus erat, eum circumfusa repente scindit se nubes et in aethera pii gat aperium. quibus apte depinguntur et discedentium nubilim morae et puri iam aetheris serenitas. non minus bene habent illa

144쪽

quae graia lani late segetem ab radicibus suis

sublimem expulsam eruerent. huic geminae nares et spiritus oris multa reluctanti obsimitur.

est tibi complurium uersu in spatiis tales sacellas continuet auctor idem. prout est in primo georgicorum 356J. Uliti tu uentis surgentibus aut laeta ponti incipiunt agitata tumescere et aridus altis montibus audiri fragor aut resonantia longo littora misceri et nemorum increbrescere murnaur.

quibus similia habes cum alia plurima tuni ita initio aeneidos

leguntur tempestatem describentia in1-91. 102-123 quaeque in altero eiusdem uolumine de turri in Danaos praecipitatam 467J. neque ulla maior . est laus Vergilii quam quod istis se quentissime partier ac felicissime usus est sacellis quae non perinde placuerunt insequentibus quibus magis magisque suptiliora

discrimina pedum temporum spatio aequali ui sunt OmisSa. - praeterea quod creditur apud Ennium et ILucilium pleraque abundasse spondeis, cum minime probetur illis quae iam extant maioris spatii fragmentis, ex quibus solis cum quadam probabilitate diiudicabimus normam illorum, dubitu plerumque, an eo ianium differre

ueterum artem a posteriorum dicam, ut illi, dum uersus consicerent sine lege nunc dactylos nunc spoli deos continuando, parum uideantur curaMe concinnitatem numerorum ut uarietatem. - sed

enim sermo Latinus cum plures multo longas habeat Graeco, ob id ipsum uersus dactyicos oportui duriores euenire apud Romanos. nam et apud Vergilium ple mutue caient. mmdeis, neque ouidius et qui proximi ei artis persectione aut uoluere aut potuere uolubilitatem Graeci carminis exaequare, sed satis tabuere longioris pedis ac breuioris fere exaequasse usum. ceterum omni aetate partier mendosum existimarunt illud spondeis solis constare numerunt quare phst Ennium qui classicorum idem admiseri non inuenio praeter unum exemplum Catulli qui te lenirem nobis neu conarere at nec illud satis habet recte quod quidam homines docti tribuerunt Lucretio filii caelu in nobis natur ultro corru , II Sptuni et peius quod dixere nonnulli spondiagonteni esse Vergilii talem aut leues ocreas lenis ducimi argento , cum breuem esse priuiam tu crea probetur Diomedis et latii testimoniis 495. 2627J. at Terentianum quod de primo qui dictus est in antiquitate hexametro illo δε παιαν ἰὴ παιαν ἰὴ παιαν sic retulit

145쪽

spondeis ullam primo natum cernis non neglegentia potius quam consilio illud euenisse nemo non ubdet. deinde eodeni uitio abstinii et iiii sernae christiani tamen legi apud Auienum descr. orb. terr 1204J

et procerarunt fluctu uernat palmarum.

ei sui apud iuuenciun b. e. IV. 233 63M

certatim duplis auxerant incrementis. proieci templo tum detestans argenium.

ii Drepanius LM. p. 1087l

te muti pisces le uiros serpentes.

iam ut cetera exsequar, Satis certo potest demonstrari illud aequa-lbiliter distribuendis numeris si penthemii neris adsit hexameim de bere esse primum pedem et secundum ei quinium actilla ceteros spondiacos unde egregius quisque uersis io sic opus suum solent ingredi ueluti Maro aeneida aetamorphoses Ouidius Lucanus pharsaliam praeterea magis placet secundi et quarii quam aliarum partium inuerti numeros at in hephthemimeri miseisia paullulum ratione quae locata sunt ante aesuram cum debeant inius anapaesticum quam spondiacum numerum referre. thesis secundae et tertiae iam inuertitur condicio, quali metro Vedi

gilius orditur georgica

quid faciat laetas segetes, quo sidere terram.

hinc si quintae sed addatur spondeus cum exaequandis numeris praecedens utique debeat habere dactylum, apparet non posse bene poni paenuliuno loco pedem breuiorem nisi ut adsit meim seni, quinaria has autem persectorum uersuum species ii quis

praestantior arte eo magis optinere uerumst quibus iam missis pauca adiiciemus de spondeo quinto quen cuin necessitat PM-

minis uicti identidem adhibuissent antiquiores, alia long poetis placuerunt nouellis, qui aemulatione Alexandrinorum eo iam sunt usi pro mammis ueluti Catullus spondiazoniem nem ex inem cum alibi satis laequenter admittit abstinuit tamen eodem in hymenae tum in pyllio de Peleo et Thetide, quod paullo plus CCCC habet uersus, uiciens qui in lutens non linus semel etiam ternis continuatis exemplis, cum alibi ne bina quidem apud Latinos aueniantur iunctim propagata porro similes suisseis iisne aequalium Catulli probatur nolo Marci Tullii ioco, qui in epistulis ad Atticum VII. 2.1J ila helle inquit nobis naui ab Epiro lenissimus Mnchesmites hunc σπονδειάζοντα sicui uolo των νεω

146쪽

τέρων pro ui uendita . in Chima atque imitaui niues ridensis iiiii chrystallus . iam Vergilius cliuidius ratione exemplorum sed non perinde frequentia similes suerunt Capilli quem magis

aequauit auctor Ciris at ceterorum Augusti tetilliore qui uixerunt haec sunt placita habet Propertius ponilia Zolites Sed raro, cum

Tibullus simplex poeta et porro culicis auctor omnino acetiis tarilibus careant. Horatius ex uarietate operis diuersus nam cum in melicis et iambicis pro lania hexametrorum paucitate satis multa habeat exempla spondiaca, eadem in iniuris ei epistulis praeter unum

a. p. 467 omnino deuitauit quod nequis casu factuni esse credat. etenim numeri spondiagontes cum aetate eius solerent adluberi ambitiosa iactantia eruditionis et cupidine uersuum molliculorum, iam non potuerunt non abesse a satirici carminis simplicitate et eruditate, licet alioquin hoc abundet spondeis haec autem quae modo exposui placita, quin etiam Tiberio ac Nerone imperitantubus ualuerint non est lithi una itaque Persius cur nullos spon- diagontes Idmiserit satis aperte declarauit uersu quem unicum habet spondiazontem namque eius in prima satura haec legun-

sed numeris decor est et iunctura addita crudis. claudere sic uersum didicit Berecyntius Attis et qui eaeruleum dirimebat Nerea delphin' sic costam longo subduximus Apennino .

in iis quod primo loco posuit Persius Berecyntius Auis . uidetur ab eo is rideri pie imi mos ubique rebus personisque uel notis vis addendi epitheia uasta et sonantia, inania tamen secundo uersu carpitur quod Dequentissimo usu ponuntur a poesis Latinis

deorum nomina pro earum rerum tiaraim curam habent ac tute

lam de qua re nuper Lachmannus ti 164 et mox auplius sprooem Berol. 1859-1860 p. 8 sqq. e poSuerunt nam cum quaedam ex illis iam uulgaria facta essent, etiam in pedestrem se monem ut transireni, puta Bacchus pro uiuo seu pro fruge ceresues Venus pro libidine dicta alia tamen subinde prouenerunt uel poeticae orationi nimia qualia sunt cum Ovidii exenipla quaedam et Statii tum hoc Silii V, 404 ille sibi longam Clotho turbamque nepotum crediderat et Columellae 217 ista canat maiore

deo, quem Delphica laurus impulit', cum modeste dixerint Hor ibis P. IV, 2, 3M ct ines maiore poeta plectro caesarem et ni ianus 63 mox uestros meliore lyra memorare uti uni hos

147쪽

accingar ceterum non mecum apud dactylicos me legere qualia habes usu contrario isti in uersu hoc comici nescio cuius persuasi animo uinum, deus qui mullast maximus , et porro apud

alium aeque ignobilem uinuni precennii', nam hic deus praesens adest . Iuod si agnientuni ut alia plurini Ribbeckius per neglegentiam omisit sed ut redeat in uiam Oratio, in tertii exemplo non

iuniorem solum dictionis irridet Persius sed pariter, id quod is rique animaduerterunt, placitum poetis doctis heres rum uersuum exitum spondiamniem. ,ene autem id uerbum in sine uersus coibis uit, quo certatim poetae conclusere hexametros Horatius Seuerus Ouidius I,ucanus Silius Ilutilius Siloniuges riscianusJ. uerum enim uero minimo temporis interuallo alia apud auctores Latinos

optinuerunt libita namque uersuum spondiacorum praecipuo vino honore habitorum subito uenit contemptus, iam non ut uiderentur apii dociis potius grauisque malariae carminibus quam leuibus ei iocosis itaque Valerius Flaccus semel habet quinto hexametri loco Spondeum I, 468 nec saepius Sanunonicus 752 quinquiens

Claudianus X, 175. XXVI. 337. XXVIII. 178. XXXIII, 104. IV, 1J sexiens Silius fit, 314. IV, 225. 44. VIII, 32. 23. XV, 76J septiens Statius, numquam in achilleide uteb. IV, 5 227. 298 V, 288. IX, 305. u. 30 suu V, 3, 16M. abstinuere autem exitu

spondiagonte Symposius Nemesianus Merobaudes Palladius laudator Herculis Boethius denique erenti;inus praeter uersum sui r Prolatum a scilicet diuersa longe Martiali placuere ac Iuvenali, e quibus ille deciens quater hic triciens quinquiens non minus habet uersus spondiacus et haec quidem classicorum ratis a ex ebristianis abstinuere et ipsi numeris istis Avianus Luxorius Marinuamis Arator Eugenius quibus accedit Sedulius nam quod semes ali num exeniplunt extat tale fc. p. V, 196 scribitur et titulus hic est rex Iudaeorum inde excusatur quod biblicis uerbis migratur regula. itaque quod Priscianus semel et ipse talem admisit uersum 33M limite quam recto mediam secat Apenninus..umitas parata a nomine proprio at ex ceteris segregandiu si Avienus, qui, ut omnino duriores habet numeros, in libro peri gesis qui constat hexametris circa CCCC adniisit uersus spondiacos XXVIII, magis hercule similis Catulli et aequalium huiusquam ultimae imperii aetatis hominum etenim quamquam ab is subinde sunt adhibiti spondiazontes, non tamen binorum trinorumue uersiiuui exceptione in milium Obseruantiae migrabuntur neque

148쪽

LIBER SECUNDUS.

dubiumst quin quod Oliin eximia olegantia crederetur florere quarto quintoque Ust Cluisitim saeculo alientina ab arte sit habitum. unde Beda imagistelli nescio cuius ridiculo usus inuento dicit

2372, 3 r litteram solutionem recipere, ut quasi inculeata uocaliliis uersibus palpitat atque adstu spiraminis intercepto sic prope sic longe sic culmina respergebat' pronuntilandunt sit intericepto siue resperigebat et similiter in aliis, quoniam non sit

iii Oris tu quinta regione uersus heroici ponere spondeum lumiquartum liedem dactylicum optinendum, si proximus sit spondeus, supra iam indicaui quam normam secutus Lucretius Lachan.

p. 150J. at enim Catullus et cantores Euphorionis nec in hac parte externigenae immemores aemulationis non ram et quariam sedem Mere spondiacani, quod Vergilius ei uiduis ambitioso retinuere studio quanti tuam rarissime quin ne Ciri quidem auctor l promiscue admisit nam quod inuenitur apud hunc Nereidum matri et Neptuno Aegaeo', non est ipsius uersus sed Vergilii. uerum enimuero ex insequentibus poetis classicis nemo idem ausus est. nam quod semel habes apud Iuvenalem in sini uersus inaequales berullo n. 38J satirica id licentia excusatur at echristianis Prudentius semper pede quarto habet dactylum quae migratur identidem Obseruantia ab Avieno Iuvenco Paulino repanio medii Ausonius et Sidonius qui singulis uersibus regulam deseruemini hisce nodosas uestes animantum Nerii rum et porro

Silii Asiagenes curius Paullus Pompeius . iacinnus de hereses

uersus numeris.

Deinceps in pentametri posteriorem partem spondeum admittere ne christianorum quidem ultimi, quorum ego libros legerim, sustinuere in priore haud obscuram ob causam ea persectissima iudicatur esse species, qua initio metri dactylus collocetur, at sequenti pari spondeus uesui hoc uersu habes Nasonis nil mihi rescribas attamen ipse uini porro in latrametro dacisse non ea lalectico hanc haberi optimam formam lualis est et remeare licet soli tibi , et hexamptri similitudine demonstratur et mirifico exemplo Prudentii. iam hic in metro tali p. t. 12. 13J soluitur acris hiems grata uice ueris et Fauonim progressim est curae, ut in uertibus serme in X semper eam tetranteiri actylici normam quam modo declaravi optinerei ceterum aliter ri s liabet in uersu simili cuius est intimus pes catalecticus. hic enim extremis potius quam primoribus texametri

149쪽

i46 LIBER EC DUs. partibus cum uideatur omis, an ei inrisinu certa caret . exulat a tertia sede spondeus, nisi semel noratius dixit ita meti. sorem cohibent Archris celamim ea vitae habetur species.

qua irimus tertitis lite pes dactylico, secundiis constet numero tu .ui it latuis uilinduin ea tuae supra lisputaui euenit ut in trimetris hipei catalectis Seretius Terentianus Ausonius - non Pomponius - excluderent spondeum, neque niti abiuni iam quod a secundo pentametri hemistichio aut a uersu Moui abest idem pes, licet Ausonius, cum tribus carminibus admisisse dimetros hypercatale tos, eo quo Solum lio conti mi auit metrum tiros Burd. 10 spondeos dactylosque promiscui ha huerit praeterea Τerentianus aprinis pede uerSus qui Serere ingenuum uolet agrum noluit ali num spondeum ut ipse tamen testetur amare hoc meimui magis ueri actilicum.

Iain de anali aesticis inetris dicturo patulis poterit absolui aepi linum quidem ulScribam Varro itis totra inel ros aristophanti sinitol- plo extant omnes, statini ut apparere possit uel stultis, quanto

Plautinis distent interuallo. sunt enim hi

anima ui conclusa in uesica, itanidos arie religata, cum pertuderis aera reddet. demitis aeris pectore curas cantu casiaque poesi. ipsis istis dicit larulae et uiuos contemnite uiui, anticipate atque addite calcar, stultos eoutemnite ducti. ipsum ilippe uix liberii semairuti exequiantur. ipsum auidum uino inuitaui poclis ars atque benigne Luna expectant Adriam se itiner longum sermone leuare. iiiiii quaerendas homini qui habet uirtutem, paenula in imbri quibus addenda suu liaec

P g 1 In siuriae religiosae castaeque suerunt res nil es.

quibus triplici epitheto et missa post illud sacrae copula indiealiut

latens euum. et porro iurgare eoepit dicens quae scis, age que in uulgum uulgas artemque expromis ineriem rhinis locis hoc Dag mentum assertur a Nonio 182. 23ul quori in altero cum seratur ilia ae saeis', hoc, quod nullum plane selisum habet, ita placiti Vallieno, ne asserre quidem nominatim ut sustineret illud quod nos posuimus sed sane nisi hoc spernere omnino

actum era de uersuta eius quos asserre haud uacat imi tamen non celabo lectores illum haud dissimilem Themistoclis nisi

150쪽

quod hunc Miltiadis tropaea illa somno excitauere, ahlenus lollicitatur propriis noli aequievisse is quae initio libri p. 12J profert de Dagnient isto sed iterum arripuisse rem in epimetro p. 223J nam totius eius operis eximia diligentia cum aliis rebus amare tum ea, quod saepe ultima parte rescidit quae primore ac media ipse construxisset ceteriim illud age quei de nostra uenit coniectura pro quo antiquitus traditumst atque , sicut in Lucretii primo menti, ranae sena et hahentriquenem pro igne ni 690J.ultiniuin fragmentum Varronis huc pertinens legitur apud Valerium probum in 18 K. quod pro fide ita constituendum censeo

domus est maxima i mulli, quana quinque altitonae fragini ne Zonae cingunt, limbus pictus qua bis sex stelliinieantibu signis altus in obliquo aethere lunae bigas acceptat - - -----ου--- postumi cui seplasia se ei appellatur a caelatura caelum, Graece ab ornatu κοσμος, Latine aput tua mundus.

quibus primum quidem uersum, cui praeponi Solet illud mundus, quin recte emendarimus haud dubiumst, cum constet testimoni Probi de igni uersus istos esse accipiendos, nec minus ipsius Varronis uerbis pedestri quae sermone subsequuntur appareat nullam ante factam esse inundi mentionem secunduli uersum et quartu in grauissime afflectos quod non licuit eadein felicitate usis persanar sacile ignoscetur, cuni praesertim ne Ilermania quidem

eosdem expedire contigerit iam ex dimetris maxime nos adue tent exempla hoessit - nam uxorii anapaesti ei duri nimis et satis seruntur mendosi , quibus ille a solii alibi plane alienus

elegantia secundain diinetrorum resoluerest ausus arsin sicut Laeuius dixi corpore pectoreque undi lue obeso qualis abest licentia ab Ausoni et Claudiano at hercule extremi tedis arsis seinper mansi iniura, praeterquam quod apud Boethium IV, 6, 20 legitur elementa vilis ut pugnantia , in quibus ultimum uerbum uix

poterit cogi synigesi. - iam pro numero anapaesila spondeum et dactylum receperunt omnes, at non perinde proceleuSmaticulii quid quod ne diuersoruin quidelia pedum partibus estici patiuntur eundem numerum auctores praeter solunt Ausonium, qui bis idem

admisit pros. 6 41. 22, 10Jr nam Boethii primo in 30 quod

seriur debila sceleri noxia poena'. etiam positionis ut seruetur numna debet scribi sceleri debita .llestat ut de Senecae dicam monometris, qui et ipsi seueris- 10.

SEARCH

MENU NAVIGATION