Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ri nimium minore elegauit rescidii arani ita 2357 is erit ana

paesius'. apud reliquos simile non inuenitur. Iam dignissi iiiii inst in unoria illud ommuni obseratantia timuisse Latinos eorum arsi soluere uersuuin, a luibus excluSissent SP --

de is quod quibus a poesis et qualibus in metris sit laetum pra exposui unde quis iam probabit quod eremis in priapeo uno solis iambis coiniani uersum dedit talem teneraque matre

mugiente uaccula ' quae eum ita sint non me mouet quod auct0rincertus, cuius carmen habes apud Atilium 2 f,72 l. identideu nietriti hyphallici priniam et secundam arsi resoluit, cum eisimis euie

de Graecis s. Atilius i. c. nobilis poeta nullus parem aut sitia leni licentiam admiserii praeterea abstinuere solutione arsis re- densius hi dimetris uel iriniustis qui sunt catalectici, porro S

dulius Ambrosius Sidonius Drepanius Amoenus Damasus Ennodius Eugenius porro quod obseruauimus anapaesticum pede ii a primorum atque ultimorum temporum poetis Latinis astidiosius esse

adhibitum quam a mediis plane etiam pertinet ad sinitam arsin. itaque Catullus quater non saepius eam distraxit 22, 19 37, 5.59. 3. 25 5 ier aucturo prialieorum 51, 18 58 4 63, Mbis Vergilius 5, 13. 36 mox Prudentius excepto epylli in iniuersibus quinquiens non saepius calli. 12, 141. peri t. 2, 3. emth. 9 40 103. per M. 1, 2 semel Venantius mim L 2.28J. ' At numero tonico a minori puros uersus composuere illi qui eo per sinaphiam sunt usi uoratius Terentianus et cuius asseri

hic fragmentum auctor incerius quos secutus Martianus in carmine tetranietri ionicis constante, nisi quod senae nainus quidem

eleganter molossum, semel etiam admisit ditrochaeum at aliter longe plerique adhibuere numeros lanicos igitur uersus anaere te mutata per anaei in specie principalem hanc sumpserunt se mani duplici iuga inuolui ' super alia uectus Aius', in quibus pyrrhichius initio collocatus non natura potius metri ionici quam licentia priini lii dis potest cogi ita ' iam iam dolet quod egi'. quam tamen uitauere licentiam Sidonius et Prosper Tyro IVernsit. ΙΙΙ, 41M iam nactas natos trochaeos iam rigide custodierunt pleri , ut nollent recipi alienum numerum qualemcumque a quibus lamen diuersus Laeuius, qui semel esui ars usus habes

uersum talem Venerent igitur almam adorans.

162쪽

LIBER SECUNDUS. 159

sed eniim idem non scripsi. seu semina siue mas est namhoe ae litarit metrum i illicos a maiori , scripsit quod lauptiii tuentuti secutus posui . priolo seu semina Sue nias epi'.

deinde Boethius ternis carminibus Il. 2. 4. III, 6 puros adlisebuit innicos dimetros specie tali sitis ardescit habendi', ut tamen abundantia iugarum saepius primam partem incohare molosso, pio adimisso species oritur talis

caelo sidera fulgetit. lilii Boetilium qui tractarunt egregii iudices rei metricae araeter unum rotelandium statuerunt liaberi carminibus istis herecra uelaus, quorum identidem soluta esset arsis initialis. qui meliora ' doceri potueruiit exemplo Martiani quia tu cum habeat metrum tale carmen admiadeum id quale esset ipse siginsicauit inmixtis uersibus his

palmain dedit cicutis.

mage percrepa flagello. porro galliambi geminato qui nascitur anacreonte cum debeat esse forma talis abero sede palam stadio et gynmasiis, integer. Ithnuis ionicus numquam per totum metrumst continua-uas quem ne in parte quidem saepe adhibuit Catullus at per auacissili species cum oriatur haec aliena quae petentes uelui exules loca, hanc priore metro deliter seruatam catullus posteriore immutauit soluendo arsi secundam

celeri late illaria.

quod ueteres grammatici e g. Ter. 289 sq. liaud inepte inde dixerunt uenire, quod sic enervati ac molles uerent numeri. rarius multo 'petiui scindi arses primam uel secundam seu quariam ieritam solus Latinorum in quanium constat resoluit Maecenas hoc uersuades et sonalite typano quale flexibile caput.

nec magis placet binas distetuli longas uno hemistichio. nam quod semel artem migrauit Catullus itauo niulier ego adulescens ego ephebus ego puer, id a graui concitatione animorum et multiplicato illo ego habet ueniam. ceterum metrum illud non iam propria dissicultate quam stultitia et arrogantia grammaticorum mirum in modum sui deprauatum, hodieque ut reperiantur qui galliambici uersus gnarum

163쪽

tamquain nucunt in inui eaelo rei nistrio suspiciani existimi torem ueluti ut probat res ipsa i gregie fallitiir illitis 2678J statuendo Oilin linem esse quartain pedit secundi Illabant, recie ut possit habere uersus talis hic nympha cingit omnis Acheloium senem. neque uero ulla nititur ille qua firmet vinionem auctoritate pra ter solam Vahletii, quae etiali inino est nulla nec aelius tabel quod dicit Seruius in centimetro constare uersunt illum dimetro iambico catalectico et allapaesto uel spondeo cum duobus iambis.

quo uerior longe auctor incerius Aiu 269M, qui metri galliam- Ne hoc proponit exempluin

miserarii si neque amori dare posse remedia, in quo minus recte dedere uischius possessore inedia 'possit remedia Gaissordius. - ceterum quamquam plurimis exemplis cognouimus cognoscemusque, qualis insit in abieno metrorum

peritia, amyn ne hic quidem carpendi eum praetermittetur re sis, Omnibus ut possit apparere, quam utilia hodie quanta cum . securitate in publicum euulgentur itaque cum Octius quasi abliambum et quidem pulchrum protulisset talem horrida silentoracla repera in lenioribus congruit autem reliquae artiistius , ahlenus, uelut si eaecus iter monstrare uelit priore

damnato hemistichio concessit p. 24 de posteriore at quam- Quam de pulchro iudiciumst in medio positum, tamen quae Vah- lenis sunt pulchra nobis sordere aequum erit uides autem non esse pulchriam illud sed salsum, nam est ad rectam mensi iram syllaba porro iste fit, ilici potuisse ex uerbis Varronis isdem. quibus unum dempserat Lochius, tolerabilem galliambum sungilis modo

prisca horrida silent mmc oracla creperahi nemoribus.

in uillare, ut omniam quam languidum ei superuacuvin illud ni me additum sit ab Aristarcho Vindobonensi uersus ipsius galliambici

species non est tolerabilis sed tollanda, nisi sorte tolerabileni non tolerando sed a uocabulo Teutonico quod insanum significat uenisse existimabis. nam uides binas desiderari ad iustum modum syllabas ceterum cum pari ferme arie tantur in galliambis ebius abienus Ribbeckius, suspicor eos, dum Bonnae eone di-ier aetatem degunt inuenisse in bibliotheca librum grammatici Latini nescio cuius, qui nitra de hoc uersu praecipiat. hunc igitur

164쪽

uiuiis esse editurum, poteritque haud inepte praemiit fragmentis Varronis ab isto collectis, quorum iam mi desideri omnes na- grani philologi.

Iam de sotadeis dicturus Attium et Varronem praetereo, neOiericorum potius enarraturus artem de quibus quae exposuit Lacti-

mannias prooem Berol. 1849-50. p. 4 bi repeiam paucis additis itaque demonstrauit ille adhibere hos praeire puram larinam umici eam qua aut prior aut posterior arsis resoluatur ei porro

admissa nactas ditrochaeum , ceteras uero exclusas esse species, licet semel etronius utramque longam distraxerit pede proceleusinatico ita semoreque facili semelque erentianus in exempla quarti paeonis et nomine proprio ditrochaei primam longam resciderit sic Pelopidae sonabunt . id etiam Laeuius adiuisit ni meris lanicis supra a me commonstratis et maxime quidem usilaia formast ea, qua primo et secundo pede uersus ditrochaeus arceatur, istineatur idem in tertia, ut est ille Victor. 252M rumpunt teneras uuiserae comas laget. paenultimam uero syllabam non licere miliari et eis quae exposui initio huius libri apparebit hanc sideliter eruant norma in I)etronius et Martialis, non perinde Τerentianus, ut qui ali luotiens in principem sedem admittat anaelasin. sed hoc esse durum satis mi tat Ps. Diom. 51M , quamquam non desuerunt eodem teste Terentiano qui et secundo loco reciperent ditrochaeum sed omnibus simul pedibus anactasin admissam non .inuenio certis poetarum exemplis praeterea soluendi longas maximam initio adesse libertatem uerumSt.

Denique aptum memoria e choriambicis metris uersuum talium I dia dic per omnes' numquam solui arsin, quod contra eius metri quod inde suxit dane pater Iane tuens diue biceps biformis primam tertiamque et quartam arsin soluerunt Septimius et Terentianus, praeterea hic cum summo dedecore etiam quintam. nec non Seren admissa in secundo pede anaclasis ita cui reserata mugiunt aurea claustra caeli'. reliqui neutra usi licentia. Iam .ad loga oedica metra ut transeamus, glyconeos et ilia inde prouenere uersus habuisse basin ab initio mobilem admissis pariter cum trochae iambo ac spondeo satis constat quam regulam Caiullus ita obseruauii, ut in lycuneis et pherecrateis raro spo

165쪽

doum et miniis etiam Dequenter iambum admitteres contra in

pede ident usus in basi asclepiade maioris isset 'rum si in ilia placita quin aequales eius seruarint, non potest dubitari. ita sertur hie uel Sus Furii racemi duo tegula sub una

et alibi

ilioni iiiudo ἰalle Tusculanun et porro alterius auctoris Cato grammaticiis Latina Siren

nec aliter est in priapeo 3, 2 'dicans ex Elephantidos libellis'. iam hendecasyllaborum certe ne Augusti quidem tempore poseam

artis rationem labia mansisse docet exeniplum Maecenatis etiam alias proni in i iii ulli et C alui initationeni. sico niti ilIe Ninnio uideas strigosiorena'. at aliter longe habuit res in metris reliquis, quorum locis conunianilius notumst a Flacco ereptam esse breuem excepi uersu illo ignis Iliacas dumos , quae phino viiiiiiii norma apud posteriores quaeritur iam quanam adductus causa buccinnumeris nouarit Horatius id uero non ea re uenit, sicui uisumi piibusdam, lulii Spoiuliari mi in ivluin ingi innior St Pollia Sermoni. Latino quam trochaicorum uel iambicorum namque etsi id uerumst, tamen minime huic explicatur quonam Horatii rigore sit lacium, ut iii ancipiti uersus sede, quos frequentiores e ueniat esse pedes, ei iam soli atque unici inueniantur sed enim cum exiguus esset usus spondei in uersibus quos uuipserat a Graecis, quod lanien genus 'innom mi grauitati Latinae longest aptissimum, cautum sui certe ab eo ut ubicumque illum admitti liceret Graecorum ex norma, ibi certa Obseruantia iam idem sanciret u . credo et ideo factum esse, nequa ipse uideretur iuuare pudicorum di criminuim couteniptum illum qui scaenicorum licentia orius ne ab huius timiden aequalibus innino sui alienus celerunt qualicuntque de alis rena Supra expositam noliavit laeeus, aptissime certe instituit eandent, id piud lami se ad inulatione popularium satis declaratur nec hercule decet i ii iam firmissimis iudicibus nixam turbari ratiunculis alienis aut neotericoriim arbitriis igitur Senecae asclepiadeis uersibus et glyconeis eadem constanter a se uatur quae Flacci al in thalaec iis uersibus quamqvana idem Suca illud tenapus au loro iis ferti optinuit, ii ii re allirutasse uideatur ossius d. a. r. I, c. XXX Statiani aeui poetis non in-

166쪽

LIBER E M M 163eoliatos eos a tristaeo, tamen in tanta librorum ueterum penuriametrum a Catulli inde tempore populariter habitum Omnes seueritate eadem norinae adstri lixissi quis pro certo audebit asserere' equidem contrarium potius itum existuno Plinii uerbis, qui de

aequali poeta sic resert l, 16 5J Jacit uersus quales Catullus aut Caluus quantum . illis leporis dulcedinis amaritudinis amoris inserit Sane, sed data opera messibus leuibusque duriusculos quosdam,

et hoc quasi Catullus aut Caluus . , quibus uix aliud uidetur posse significarios iam trocliaeus uel ambus in basi metri hendecasyllabi admissus mox coalita aemulatione antiquissimorum quae sautoriam prius arbitriis iam communi frequentari sunt coepta usu ita Terensianiis ut hendecasyllabi ita lycones uersus initium aliquando trochaeo et iamia, continuit idem semel asclepiadeum posuit hunc 267M

epodum ex geminis subicit alterum'. et hic quidem grammatici magi quam poetae uicem seruans rationibus ab ipso expositis innititur 2624-26 2634 2640-43J. ceterum similiter Septimius - nec enim plena libro priore huius proposuimus fragmenta geritque intus in oppidum anhelos Panopae greges

et huius aequalis

purpurae leguli solles. intus hic ubi consitumst.

quorum accedit normae Boethius, qui aliquando trochaeum et iambum in gliconim ei phalaecis meim admittit ipse idem totum ea men glyconicum iv. Joasi rechaica composuit, quippe cuius ultilii iterSu pridem sit perspectunt oportere erili Vinentis ulcere saeuiunt pro illo nientis uulnere . ulcus enina de uitio non

enim eo dictum in si a xeniplis firmabitur similiter uxorius in bendecasyllabos admisit interdum trochaeum et iambum unde non saltemur uersum quendam eius wrruptum sic restituentes quo serunt se Heliconides puellae , cum sit in libro Diuionensi,

ut accepi ab Hauptio, quos placodes serunt puellae addito suprae syllabam ni sed idem non magis quana Claudianus uersus

asclepiade minoris basin alio quam spondiac pede continuit, nec non ipse Terentianus seueritate eadem legis est usus maiore ineamulo glyconico in quod praemisit operi quam adhibuemini usquequaque Ausonius Prudentius Sidonius Martianus Seuerus e quibus maxime certa res in Ausonii epist. 4. 80 sqq. Sidoniiquel ad Consentium 20 28 phalaeciis uersibus, quippe qui disertis 11.

167쪽

164 Lisse saecvrmus. probent uerbis spondiaca istos basi esse incohand . quare quod leguntiat apiti Alisoni iiiii in iiii epistulae quartae haec

nee iam post instities ut, illus dictum lite usi ubi Tluti ii pol l; lillsus bonorum mala carniinum alterna ,

non sies epigrammatium illud ab ipso descendisse nisi sorte imiecto trochaeo simile Theonis quod ipsi uideretur uiuum persirim

xit iani liasin naturi ex selsepiadeo minori orti talis a regina irraui saucia cura spoliden illi Oharunt seinper erentianus Martialius Boethius quod contra hymnis a Daniisse collectis II, 21. 22.100 101J, aliquando et trochaeus et iambus prima sede reper, utitur a sapphici eis. quartam syllabam mi promiscue habuisset Sappho, catullus quin longam esse uoluerit, non inest

esse lubiiiiii reputanti ab eo ter non saepius admissum pede s eundo trochaeuii et quident exemplis iis otiuin Catulle tibi molestumst. seu Sacas sagittiferosque Persas. pauca nuntiate meae puellae.

quae quidem iniecto nomine I imprii, aut polysyllabo mitigantur.

iam Ioratio placitam normam solatii apud posteriores optinuisse ueruInSt, nisi luod Sellera niti a prauilate iligenti ceteria in licentia tragica iisus ali sit aliens se titulo loco anapaestum spondeum

tertio adhibuit illipp. 286. 287 288. road 824. 36 853.1051 Med. 63M. denique minoris metri Sapphici similitudine tractumst maius at alcaici uersus euueasyllabi uel hendecasyllabi naci usin ab uitio commune: n Horatius in prioribus tribus carnalitu in libris uti pleruinque uoluisset esse longam, hanc normam in quarto, id quod uerissime obseruauerunt Meinexius praes.

Π r. p. 41 et Zumptius gramin Lat. est X p. 683J, Semper optinuit idem cuius seuerius placitum custodierunt Statius et Pr de inius, quod inuisa claudianus bis terue breuem admisit anacri sin itaque habes in hymito auctoris nescio cuius Dan. I, 9, 34 sed per antillieton legari praestat tiam dare vitificum . at istiniam illabant quin longam semper uolueritioratius, non est dubium nam piod quidam pro tuere Ham bis Monaesis et Pacori mauus pro illo Monaeses uix est dignum memoria neque integrum existimo, quod libris scriptis omnibus ii sitim plerique

tulerunt si non periret immiserabilis , ut tamen non definiam, potiuSne acti illauni inuentum amplexentur, cui perires Scribi Pla-

168쪽

culi, an Benueii, a quo uenit perirent immiserabiles . quodsi suis

tradita antiquitus uti lite seruari malet, exempli eius quod supra memoraui riguis Iliacas do inos quandam iniit illidinem licentiae ueniamque ut glyconico uersu a nomine proprio ita alcaico

polysyllabo uerbo paratam esse poterit contendere. - mox et ipsi secundum pedem spondiacum semper uoluerunt esse Papinius Clau- sanus rudentius tamen in hymno quem supra esse Menet Danielis uolumine priore locum undenonagesimum TD admissum

in medium habes trochaeunt metro hoc gestaret aula nobilis intimo itaque Boetii ius uersu tali Mergatque sera aequore aluntas non dest VI, 5. 2. 20. '6 ubi et primam et quintam perniiserit esse breuem illabam iam in metris eis, quae ex diuersis numeris in unum consutis mixta constant, uel thesin spondei uel arsiniambi seu trochaei resolui uel dactyli contrahi partem alteram plane cum si uelitum, apparet non potuisse commisti ista nisi aut ignorantia hominum indoctorum, cuius tabes plera lue exen lala in tabulis ac lapidibus uetustis incisa, aut peruersitate doctorum, dum professoria sapientia usi simplicis elegantia ei ges epiploca praestigio destruunt talia apud Romanos uitia quarto potissimum quiuinque p. chr. n. saeculo euenerunt itaque cum plerique adseuerarent grammatici uersum asclepiadeum minorem ortum esse demendo

pentametro ultimam syllabam, qui poterit esse mirum, iussi Martianus eiusdem et psoluit aliquando Spondeum primum et dactylum sequentem contraxit quod contra saliuntur qui simili Luxο-rium usum licentia existimarunt uersu hoc an tabulae melius praemia grata sunt . placuit adscribi totum carmen 33M qu0niam quinquiens non minus Burmannum et Meyerum in paucorum uersuum opusculo seselli uerum. uenit autem a Luxurio tale iussis nec superat alter ad aleant, nec quidquam in tabulam das nisi uirginem, sp0ndens latiditias et coitus simul. hoc cur das aliis quod poteras tibi δan tali naelius praemia grata sunt 3 aut prodest uitium tale quod impetras si uineas, ego te non puto uirginem in luxuui cupet e sed mage uendere.

et luoniam semel ad obscaena res deuenit, dicam in altero auctoris eiusdem 319Dearmine uersus ultimos sic esse scribendos

169쪽

166 Lium EUM DU8. si nihil ergo uales, uana cur arrigis orge et facis ignauus mentis adulteriimiritiligo litilletur iacito et ignariis. iii luibus Orge dictas ut apti l IIorali lim in ea milii nil ferbuit ita si ii ne sola ista nos tetigisse uideantur, addam et iisdeii Lilxorii alios duos uersus euaendatos.

igitur in carmine trochaico de pisci s 303 cum sit stadiiuni nec manum fugit uocatus nec pupescit regiam , scribendum exin sum pauescit. item alibi quod istu de Romulo 336J

di se iii illi facinus ,ercus ῆ Boni ut Dalr . sic tilii nonia datur liuius an noluili culpat nemo te caedis niurui uinis ilecet illel ,

pro illo aperte salso si restituendum sine usu sed at ut repe iam uiam quam declinaui, similis uii Martiani Boethius in priore parte metri huius a regitia graui saucia cura' cuius sunt talia

tendit in xternas ire i nil ras. stantina sollicitent ae litora ponti. hic quoiulaui caelo ille aperto.

neque aliter idem in numero tali tu legat tardus plaustra Bootes' pro spondeo admisit anapaestum sic cum nimis celeres explicet

Orius . dentiliae idem in uersu hoc propinqua summo cardinet alii secundani arsit resoluero siistinuit ut liuia ' stupetque subitis ni obile uulgus . nec dissi utili longe ratione actu inopiod e classicis Catullus in uersibus plialaeciis et se inel in plierecraleis comis axit dactylum, quod unde sit repetendum apte docuit Lachmannus praes. Ter. p. 15 sq.J. scilicet cum Varro est Terentiano 2882-2884 statuisse phalaeciis inesse pedem ionicum a maiore, qui recipit identidem imolossuin, uti ii disciplinati potius quana elegantiam respicienti admitti in is deni pii bus i at ullo uidentus placuisse nerei spondeus quam litam satendum satis commode uni Catullum ratione ista in opuscula de Cameris cui soli eam adlibbuit.' hoc enim carmine, quod Laelimauni demum uirtute in intogrumst restitutum, bene exprimitur multiplicatis spondeis quantis laboribus molestii situ anquisitus fuerit Cainerius veruincii ullo pacto credibilest quod latuit Ilerni annus idem cum Catullo admisisse Senecam in chorico Oedipi illo 8ST 914 riata si liceat mihi', quod ipsi lyconicum numerum habere uisumsi, eum potius odiiseims trochaicos repraesentari. supra indicarim. nam es hoc restititur pinio Hus quod semper spondiae basi glycone uersus utitur Seneca praeter cantica liberiori metro constantia ceterum

170쪽

quod legitur in carmine illo de Icaro donec in ponto uianus mouit implicitas puer comes audacis uiae'. habet ultimus uersus neque toga dicam mensuram neque is huicam sed nullam scriben-iuini inii in existimo con pos audacis iliae . - quodsicui uideliorii, hoc cum maxime libro Saepius temptasse uersus Senecae, is cogitet illud liuius auctoris carmina iniuste damnata a plerisque, qui non omnium Romanorum non ipsius Senecae indolem non temporum rationes aut tragoediae quae sui Neronis aequalibus conditionem probe perspexissent, nondum percepisse amplas satis criticorum curas, Sed maxima qui dein t io noui in inundandis illis esse merita, at inediocria Bothii, adii nulla, neque aut nosti a aetate innotuisse, qui iniuriam temporuui tolleret, aut tempore primimo id futurum neque uim quidquam princietur nisi ei, qui edictas rursus et Thuaneas et siquae alibi exiani cognitione dignae denuo excusserit membranas quod cum ita sit l,lacuit proini tuae ad emendatulas bitulas illius utilia collectaneis nostris notauimus et in ioc finem libri fieri. naque in ercule . urente 126M antiquitus radii legitim

uir haec indilioranda potius omnibus facta intuens unius a te criminis ueniani pete. haec uertia cum sint Amplii tryonis Ilerculem pii coniugem et natos peremerat solantis, non p0test recte habere illud nemoranda.

quid enim iam dirum facinus nonne et ipsum sui dignissimili memoria Ominum at ipse uercules dixerat paullo ante i 24M

noti sic furore cessit extinctus pudor populos ut omnes impio adspectu sugein praeterea uocabulo Sesquent criminis apparet priori uersu adfuisse quo aperte laudes sigil illi arentur Herculis. iii ab auctore ueneranda ita inmedipo 718 primus restituit Gronouius praedonem uenerans suum pro e quod auio ipsum ferretur numerans seu memorans. - porro in Thyeste haec

si iiiiiiis durilsci PHees spernet Tityestes, lil)eros eius rudes prece cDII mouel unt.

in iluilius commovebunt scripsi, cum in libro loreutiuo sit comminebo, quod nec ad sententiam satis apiumsi neque enundere ab Atreo ipso Thresiae pueros precibus ambiri et lae-dumst hiatu ob insequentem uocalem sed non magis potest esse

SEARCH

MENU NAVIGATION