Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

lare redeba premere cum lana impiger insans hydros , non sui coitioni auctoritate, porro in Petronii opuscula quod iiicipit primus in orbe deos secit timor' Mey. 145 cum exhibeat liber Sta. ligeri, qui omnium optimus est, proiectum uitium atque errariussit inanis agriculas primos Cereri dare me siclion es'. se ibendum esse aio ut quod unice sententiae conueniat porrectussi uitiumst , ut praecedentia quae sunt mox Phoebus ad ortus ei

cetera pertineatit ut primi uersus uerbuni et plene sit interpungenduin ante porrectum neque uero aniatiam scripsit quod

Barthius ei explenda lacuna tribuit L 227Jstringimus hinc exesunt et nuctu et tempore Castrum sed potius hinc canens'. at reuera sunt eximii uersus Nemesiani

ilat Libye naagnarum auium laecunda creatrix

imateriae nuctantis opus uerum sila summi. ex quibus tamen alter praecedente elisam uocem nomine proprio alter adverbio imminiit excusatur iam ceteri horum norinani diuersa quidem seueritate sed simili ratione optinuere ac primum quidem cauerunt poetae uel milius diligentes, ne aes alahide uies iungas aui medias eliderent sinales quam seculi sunt normam Cato aibullus Graiius auctor Aetnae immeriis Latinus solumella Martialis eironius in bello ciuili Silius Claudianus Sammonicus Martianus rator Luxorius Maxinii alui Loriplius iii audibus Iustini praeterea notandi, qui, ut Seniel liisue admiserunt in

quinta thesi aut sexta ars elisionem inediae, ita longae in eisdein partibus studiose uitarunt quorum e numero hiemes' a cuius est l. 231J Ariminum et ignes Germanicus cuius arat 635 Oceatium ortu Valerius qui dixit JI. 300 alque iterum inflat sed statim repetito iterum Statius theb. I. 41 qui inniodicum irao porro Iuvenalis Manilius Catullus in hexametris Sidonius. a qui ne longas quidem post quiuiam arsin timuerunt imminuere, paucissimis tamen tali insolentiae indulsere exemplis qua semel usus Ouidius mei. VII, 172J ergo ego cuiquam semel Sedulius V, 412 operari in omni itaque Priscianus 541 insulaeabydi' bis Vergilius georg. I, 3. aen. XII, 26 ergo age terrae h0c animo hauri bis Prudentius peri t. 9, 1. 11, 1 hoc Italiurbem Romula in urbe . nam et idem si uersus sede rari Sune imminuere sustinuerunt ullabas medias quid quod ne bre-

302쪽

ues quidem sinales in sexta ars elidere plerique ausi sunt praetor particularuni innexibilium eas, quae in e uel i exirenUl cs. Froelad. phil. XI, 542. - praeterea lange durissimumst in tertia thesi elidi longam aut ediam. nec refert dedeco is ea synizesis iunionosyllabo an in polysyllabo accidat, cum rationes paullo sintiliuersae unde commode usus illa Vergilius in atrocibus rebus aut miraculosis describendis uelut exemplis hisce queui non incusavi amens hominumque deorumquertotum cui comminus ensem condidit adsurgenties multa morte recepit. vix haec ediderat cui trusis imbribus ali a tempestas sine more furit. nec iniucunde admissa synliaeresis eadem talibus stant terrae defixae hastae. stant longis adnixi hastis. quare auctores plerique SyniZesi si aut uin tu alii usi simi aut perraro et omnino abstinuere a longa elidenda ibullus cum

suis Propertius Gratius Homerus Latinus uidius Columella Lucanus Manilius scriptor Aetnae Martialis Sammonicus Claudianus auctores priapeorum Terentianus Sedulius Arator Maximianus alii.

similis optinuit obsi ruantia in secunda thesi lex anteiri pentametriue - nam hunc statim addo remissa quidem aussul seueritate nam ne in hac quidem longas elidere sustinuerunt uidius extra metamorphoses Lygdamus Manilius Homerus L unus Lucaniis Columella scriptores priapeorum Petronius Martialis Sammonicus Sedulius Arator Maximianus sunt qui rarissime uiantur synigesi eadem semel Tibullus I, 2, 58 semel Gratius 4 nec saepius Claudianus 5, 15 quater uidius in transformationibus F, 94 259 XV, 28. 77M. porro quamquam media syllabae elisionem non omnino eadem seueritate arcuerunt ab istis uersus partibus, tamen quoquis langarum unigesin accuratius ab

eisdem abstinuit, eo infrequentius in in exeuntes sedibus illis sunt imminuise ceterum quaecumque in tertii ac secundi pedis

inest optinet norma elisionum, ea uero etiam pertinet ades 'rinai et quarii, si cum hephthemuneri tristemimeris optinet quod si tamen pud unum alterumue auctorem aliquantulum mittitur seueritatis, id uenit cum a libertate ea qua proprie fruuntur pedes illi tum a reliqua incisionum istarum seueritate celerum admissa

post septinium semipedem elisione langae si pariter post arsin

303쪽

lem seiniquinariam, sed non, si eadem sub condicione post terium trochaemii, punere eandem muliebrem iam de elisione istoesura secundi teritique et quarti pedis admissa haec notabimus. qui saepe in quinio semipede coniunctiones aut praepositiones monosyllabas collocarunt, eis et sael, sed eaden admissa syni-gesis uerum iste mos cum quarto loco non perinde celebretur,luiud erit mirum non similem elisionum frequentiam adesse potuisse hephthemuneri nam omnino quoqui diligentius particulas istas a caesura arcuit, e minus in eadem admittit elisionem. Iam pentametri artem enarraturi rursus cancelli in modum reuorsum incedentes prius posteriorem partem scrutabimur, quam longe cultiorem altera plerique si non omnino segregarunt a quin

Zesi, tantum breuium non longarum aut mediarum uoluere esse perviam elisioni quelit se truserunt morein Ouidius euin suis praeter epistulam contii auctor elegiarum de Maecenate Martialis Petronius scriptores nudis et priapiorum ac phoenicis amasianus Palladius Claudianus Avianus Boethius Maximianus Luxorius Aratur sedulius hi cuncti elisionem breuis si modo ullam admisere

nam et plane abstinueruiit pleri illi adhibueruiit erraram et serme in e uel i. etentii quod legitur in epistula Sappillis 96 non ut ames oro, uerum ut amare sinas non magis Si cerium probunique quam in libello de Phoenice 134 15M de supera arce solet et se exhibet usque hominum at excipiendum suit, quod his Martialis in an litheto legem alibi seruatam deseruit Vll. 3. quisquis tuque labitat Maxime, nusquam habitat et porro X, 1, 4 nil illi respondes dicam ego praetor erat'. restat ut enarrem inlaesim in quivis sextoue accidentem semipede cuius speciem utramque ut admisit catullus ita priu- reui habes apud Porcium piaeritis igit uuy'ite huc quaeritis ignis hi ni0st posteriorem apud Tibullum sic b, 4, 6J post etiam collo se Inplicuisse uolet

e apud Properitum L 5, 32 III, 14, 10. IV, 22, 1M

quaerere non impune illa r0gata uetiit. inmortalis ero, si, ter talis erit. Hereulis Antaeique estieridumque choros alia autem migratae elegantiae exempla ab Augusti inde aetate iam non reperiuntur classicorum libris quippe salso probaui Diuitia ' Corale

304쪽

mymis in elegia de Maecenate 109. 13 tale in Caesaris almi

dextera Bonaaiiae et tu uigil urbis eram'. illide quasi ori uplae

uetustatis specinaen irridetur a Martiali illud XI. 90 44 Lucilitatumelia ii situ Metrophanes . - christianis iidem absumiere elisione ista Terentianus Boethius Prudentius Sedulius Aratur Sidonius Avianus Iare ius Eugenius usi sunt sed rarissime Ausonius Paulinus Martianus. Porro in reliquis metris eadem plane licentia aut modestia elisionum optinet quae in hexametro pentametroue, ut primae paries mediis mediae ultimis habeantur interius ueluti ut hoc exemplo uia ab auctoribus optimis iamborum in ultima inest elisionis breuis eiusque rarissime non facile admittitur.' sed ut ceteraeSequar, quod triinetris permultas elisiones indidit Seneca, id pro non insigiti quadam illorum oritur libertate sed multitudine uersuum et licentia scaenica nec, quod idem quintae potissimum arsistimetri admittit synizesis frequentiam, arcana quadam causa et remota sed satis simplici illa ejectumst, quod paenultimam sedem

spondeo semper aut anapaesto exclusis ceteris modulis constare opus est cui simillimam heroico ne tro Supra obseruauinuis licentiam denique in Aeolensium metris praeter bendecasyllabum sapphicum cum Horatius haud raro locis circa caesuram suis sineti si uocalium adhibuisset, id sequentes studiose uitarum uelut Statius numquam aut in quinta syllaba aut in sexta uersus sapphici uel alcaici ad inittit synigesin, quem sequitur rudentius excepto hoc uersu per st. 4, 62 'ipsa uix Roma in soli locata idem non magis quam ceterorum plerique omnes sustinuere elidendommminuere mediam partem meis asclepiades minoris et ita optinuit apud posteriores, quod uel durissimi poetae raro migrarunt placitum, omnino si ulmitteri itur synigesis circuna Aeolicorum metrorum caesura certe ne longa aut reiedia imminueretur nisi concessa

legitime uenia. nam Senecae Hippolyto T68 quod praebet liber Medicetis languescunt soli ut lilia pallido'. illud ut recte iam

damnatumst a Gronouis. Sed elisionis Latinae plene persecuturum suptilitatem cito dies desiciet quare iani pariter et excerptis nostris et lectorum parce-ulus taedio. nain et magis timemus diligentia nimia ossendere ingeniosos homines quam nimia neglegentia morosos. Verum priusquam hiatus exempla expediamus, de imminutis copulae formis quae sunt est uel es pauca proseremus. ac pim

305쪽

iiiiiiii qui seu quod nega tuis enim secundae personae mineariu alem praecedente in . mihi rem non probauit, cum nec ratio appareat praecepti uitis nam duriora sunt uelut magnumst dignumsi quam magnum s dignum et certum sit obseruantiis

metricis dixisse Terentium necir. 681 alteram' et reperitimisiV, 23, 1M qimiliam, Martialem VIII, 40. M lignum's. coimira satis liquidi apparet, cur ne potuerit quidem saepe ea trus

catum sylla hae ili in exeunti acre tere iam cum uulgo existini eiursaepe e luidem imminui illii est, at alterum es rarissime, ego maximo opere assii in prius quidem semper suisse truncatum poetarum ut scaenicorum ita dactylicoriun usu praeterquam ubi in opiis consisti seu sententiae siue ordinis metrici, hoc autem mininieliasi elienter ac primum quidem cum propter regulas elisionum modo propositas in nilnieris exemplis oporteat iuncari Sl. 3pparet meliercule per Omnia deinceps tempora usitatissimum luisse morem litterae primae abiciendae uerum enimuero cum cerium in ne duriores quidem poetarum actilicorum ita lauisse Misioni, ui eam arriperent positis cupide quani meridis necessitate tolerarent, nonne plurimos implebit uineros prohabilitatis poetas synizesiilitandae admisisse auxilium, quod uulgatissimus usus et consuetudo ipsis a prima inde aetate exercita suppeditaret quid dicam de illis, qui certissimum cauendae elisionis prae se serunt iii dium' pios et ipsos crassa Minerva siquis statuem adsumps es Ormam ampliorem, id ne metitoria quidem erit dignum porro

eum sat con Stet amare ii alite poetasQρrtiae personae uerbum substantivum collocare post uocales, ne huius quidem rei apparebitratio nisi truncari statuerimus copulam. iam codicum auctori-iai non simius immunietur plenum est quam semianimis aut 'semiustulatus prinnim enim e tribus uel antiquissimis mira pii- ne in hac parte uarietas, delirile ut iam supra nemoratii haudquaquam certumst Romanos omnes litteras sono quas Scriptura expressisse ceterum ad extrema usque imperii tempora dem piae aperi uocalis non desunt exempla ita habes in cynegeticis NM

mesiani 13 facilest et apud Palilinum 21, 217 minores apud

Luxoriuin 339 6 palmas porro alia alibi ceterum barbaros doctores Bedam et Consentium secuti qui ii eiciant nostra placita non moror. nam sane ille cum recte testetur lv. 35 tu ergilii hisce nec non aurumque animusque Latiuo est et quam laus est subtrahendum , in hisdem auctoris metro ali nnin

306쪽

LIBER QUARTUS

talae agnoscitnt excussa lite pectore Iiino est uult Iulioni de inisnalem 35 . cui sinailis Beda liabet haec 23i,9 arta uia est, uerae quae ducit ad atria uitae cauditur ita aria ut dactylus estu spondeus intercepi a syllaba quae per inalipham absumitur . alia autem non maioris sunt momenti quam quod earinibnibus othmicis itidem plenum habetur est uelut sic Dan. I. 67, 1. 76 10. 7, 33 meridie orandiani est praedixerali quod facti in est uirtus ex alto data est'. at secundae personae ueri,um tantum abest ut semper esse imminutum a dactylicis statuam, ut ne scaenicos quidem mmquam longiore forma usos existimem uel iii non capio, quomodo possit Mare uersus Plauti alis mil. glor. 625J, qualem probauit illachelius nil amas, umbra' ait a Iitum magis quam amator Ι'leusicles , cum umbra' non minus debeat explere trochaeum quam alias naufraga' dactylum quare et bic integrum seruandum illud es ei haud dubie alibi at si non semper, longe tamen saepius quam placuit Lachmann p. 7 imminuitur idem ueluti rationibus metricis firmiter probatur Martialem dixisse non uetuis modo et satua' et homo's Lachm. . . sed

praeterea I, 64. 4. VIII, 9 5 puellas I, 2, T. III, 44 4Jpheia' bl 28, 5 ergo DII, 33. 1-3 calua's rusu's lusca, III, 72, 7 nuda, IV. 7, 4 longa's V, 16, 2 causa, Hi, 18, 14Jniuia's X. 39, 2 naia . porro Nasoni philol. l. 69 uindieandumst ubi' longa' placita's. neque minus certumS apocope usos dixisse Propertium fili. 33 21 dolori s auctorem carminis

de Maevio 820, 28 teles Catullum 66 27. 29. 110. Ladepta' locuta scinimica's quid quod hunc in orconicis ad Dianam 34.23 sine ulla metrica necessitate sollia' potius posuisse quam

solita es satis constat e . ii od Santeni eo die lia hetur stilitas es' et nequis ultimis ten laoribus insolitam litisse starniani breuiorem existimet, habes apud Prudentium p. st 10, 89 munere s apud

Paulinum 26, 282 propago' apud Sidonium paneg. u. 42M in actu's apud Martianum I. I, 9 cura' fiu 222, 32 promissi' alibi alia ceterum etsi credibilest ut uitaretur ambiguum non fuisse expressam plerumque seriptura formam breuiatam, tamen ne diuersi quidem moduli exempla desunt ita ut alia mitum, Catullum 66, 27 et 0ctauium 204 eodem quo pronuntiarunt modo scripsisse illa adepta' naufraga' apparet inde, quod traditumst antiquitus adeptus et naufragus. Neque inepte hoc loco de minutis dicetur iste ipse igitur

307쪽

sicut Imramis in epistulis dixi modo sis pro isto, e lac pro eo lito est ex istoc habes in tersibus Lucilii seruatis a Nonio s. Ipoesis et poema p. 428 , quos emendatos adscribi placuit, ut non sine summa uoluptate uulgatae traditionis scabritiem cum linentiore posses comparare. sunt autem tales non haec quid ualeant quidve hoe inter si ei illud cognoscis primum quo 1 dicimus esse poema,

pars est parua poema idem . . epistula item quaevis non magna poemastilla poesis opus totum utriuia ilias una est thesis anualesque Enni atque e stoc liber unus est maius mulio quam quod dixi ante poenia, quapropter dim nemo qui culpat Homerum perpetuom culpa neque quod dixi ante poesin. uerum unum culpa uerbum enthymema locumue praeterea quod in sexto aeneidos 389 habet liber Medicetis lare age quid uenias iam stinc et conlpri in greSSum . non errore quodam aut neglegentia ortum esse si in altero potest probari testimonio etenim in Osidii Medea cenione Vergilian eiusdem illius uersus 194 pars postrema talis cum seratur iam sunget

comprome gressum , facile etiam agnoscetur stinc denique iam supra Sedulio uindicauimus stic pro istic contra ipse non iam

inuenitur concisum in libris dactilicorum praeter illud Ennii 37M quo res apsa - , . quod quidem solo casu putamus euenisse, cum et ratio eadem sit uocalis primae quae tu isto et satis con- siet dixisse sicut Plautum Men. 637 eampsus etiam Tullium de

rep. III, 8. Sen. p. mor. 108, 32 Sepse et reapse alios apse Paul. i. 77J. certe illud sat multos implet numeros probabilitatis praecedente i nec in ipso nec in isto exauditam suisse initialem. e ierum similiter pronominis quod est ille absumptam esse plerumque syllabam priorem cum Romanicarum linguarum docemur formis tum hoc uersu Afranii Non. p. 343 immo i milem saxo laciant sustibus'. quid quoi alienam oninino Ismaeli lioni inis har harioriticipali lii litteram abicere ausus est auctor libri in genesin 531 hoc uersu quin etiam patria Sinaeius pro prece diues. Iam de naissa ut agam elisione, quamquam refert Tullius neminem fuisse Romanorum tam incultum, quin uocales uellet coniungere, tamen rudi etiamtum ciuitate plerumque in saturnio earmine ac modis popularibus admissum hiatum satis constat. sed ubi primum ars inualuit, scaenici communem naturam Sinino

308쪽

rum et sermonum nec minus propriam Latinae lininae secuti indolem in sine plerumque me nuntiati seu metrici ordinis, praeterea in longis seu mediis nonosyllaliis se silente breui admitti uoluerunt hiatum cuius tamen exempla apud Inaulum longe sunt frequentiora quam apud Terentium at dactylicorum ut recte per metantur rationes, paullo altius repetenda res. ac primum quidem in tanta disserentia usus elisionum, quanta oritur a uerborum diuersis spatiis siue tonis, sponte consequitur lex plurimis ualens exempliS, ut, quo Sit uox quaestue minus pervia syniges adhibendae, e magis pateat propria natura permissi alioquin hiatus licentiae. quare non erit mirum, ut bis utar exemplis, quod in thesi prompta diaeresis non spondiacis potius uerbis quam iambicis aut creticis euenit, uel quod improbatur hiatus pari uocali

priore et posteriore, qua uuluani in tot milibus uersu uni et parata plerumque aliunde excusatione ne huius quidem exempla desse uerumst. is ob ipsam deformitatem commode usus Vergilitis in re atroci et inmani describenda sicie sunt conati inponere Peli 11ssam si pereo hominum manibus periisse iuuabii teterunt salsissimianas quod uitlgo Statuitur interiectiones, quoniam

non elidantur ei me apud dactylicos, eximia quadam frui libertate hiandi, quod sic est uerum, ut sane monosyllabae limgae uel in arsi uel obesi maneaut hitegrae, sicuti Terentianus uocalium uel

breuium notas poni productas sequente uocali sed neque -- reptionem patiuntur illae magis pleris, nec ulla omnino disyllabae libertate ruuntur quai non pertineat ad reli pia orationis partes. nam quae leguntur apud Catullum o Hymen Hymenaeeis o Hymen menaee et apud Nasonem et bis io Arethusa uocauit in Arethusa , ea singulari quadam ratioue et multiplicatis

defenduntur nominibus propriis praeterea uehementer displicuit uel uetustissimis dactyli eoru in litatus latis. pio breuia letur syllaba non elisa, qualis ubi reperitui Graecorum plerumque prouenit

aemulatione aliquanto patientius uiui aetate tulere diliaeresin inarsi admissam, qua longa manere uocalis prior, quamquam biiune probantes Graecorum exemplorum frequentiam ceterum non recte credentur hiatus licentia uoluisse ut christiani, ubicumque spiritu initio uer hi collocato praecedens seruatur syllaba, quoniam ultimorum temporum magistri eum plerumque consonae uice fuligi existimarunt, ut recte staret ars uersu hoc Maximiani I, M

309쪽

neque lamen thesi irae dente perinde consonae iungitur iure ii licet dixerit uxorius 344. 3 non iam ne ludiim sapientum calcitius aptet et alibi 379 ij plus tecto ut uigeat, solet quam horto itaque Corippus laud. lusi. l. 369 quoniam deus omniunt hic est'. quibus equidem exemplis proluitur, in extrema dictione missam serme esse evaporibus ultimis, sed ui uis maneret uocalis antecedens. Superest ut Singillatim persequar exenipla igitur non in thesiuiagis qua in in ars cum dilia eres ponitur syllaba breuis, ut aliena sint a niore perniisso Vergilii et Columellae haec Verg. l. 2, 53 aen l. 40' Colum. 22Maddam cerea pruita in alios erit huie quoque pomo et uera incessu patui dea ille ubi matrem. Deli te Paean et in subie Lubi Paean. quae tamen sensus uterstitio ui uocabulis propriis mitigantur. contra omni uenia ,rbum Ausonii parent. 26. ergo commentorat naue maestuinque uocata', quod quam recte haheat uiderint

alii. nam neque Sidonius scripsit b,aneg. Auit. 232 nil sine ingessit, cum plurima in sine illo', scripsit ut sine illa'. neque Persius 3, 5 discite o miseri aut uxoriiis 302, L magnunt deprendere lSun lier hercule meinoria dignumst, quoidsertur in sutilibus quibusdam ciui illi lilii is o laeti in male o miselle passer et IIoratii iam uirum expcilae inale minatis at-6..que item Maronis sancta rad uos anima: atque Isilus insciat cubpae'. quid uod ne communes quidem uitanis hiare in i laesi

passi sunt classici non ut credam posse tolerari quod admisi in culicet ii 245 IIauptius otia quaeretitur frustra sibi ite puellae'. at dactylica aut pyrrhichiaca in in exeuntia cum haud dubie hient exemplis Ennii et Lucilii hisce 486 336. Lue L 2M dum quid nus homo Romanu toga superescii insignita sere tum milia milhium octo. praetextae ac tunicae Lydoriim opii sordidum omne, non erit ineptum Enni quod ei de coniectura reddemus iam moirum tale

mensam seritionesque suas rerumque Suarum copiani iniperiit.

pro quo es ritur in odicilius G sellii Ul. 4 comitum siue comiteriinpertit nani quod abieno placuit congeriem partit, absonussies' ne ipse quidem negabit, cum ibi significet congeries nisi

310쪽

rerum non bene iunctarun discor dia semina, qui sensus quana sit

alienus a loco in facile quiuis intelleget neque nini, si Claudiantis Mallium suum dixit sinceram bonorum congeriem, aut ex saeculi quarti quiniique p. m. n. usu metiemur aequalem Catonis a Scipionis, aut obliuiscemur quae in Claudiano egregio quidem homine sed paulo tumidiore ut fila et Nonni populari sint loleranda plerumque ab Ennio esse aliena ceterum Lucretius hemitam elidendi medias finales in monosyllabis continuit ad exempliun Horatiani met niuia adest honor idem . -- a longa syllaba nec ipsa stare potest in thesi cum hiatu nisi ut migret quantitatem. nam quod dixit Vergilius V luuc et Panopeae et Ino O Me-gerelae , dum tintide studet ille uersuui praeceptoris Euphorionis Παυσιφ καὶ Ληρη καὶ γνω si Μεμκέρτ intidem reddere umtibus - unde ne potest quidem esse uerum, quod amerus probat Glaucoque , certissimas artis Latinae normas pusillis facetiis posthabuit at apud Luc illum quod legitur πυρω eu- paterelam aliquam rem insignem habuisse , licuit in uerbis Graρ- eis et sormula omerica Dd. l, 35 externigenam normam retineri nam illud quod grammatici asserunt ut simili insigne licentia Musae Aonides , inopia lique exemplorum unxere ipsi quae eum ita sint, non a metim rectius quam a sensu stabit quod etiamnum plerique trihuunt oratio Mam Daedaleo ocior Icaro neque uero corripi potest longa finalis nisi vocum creticarum uel

nimbicarum sequente longa aut monosylabarum addita in eui ethanan quidem hialus quavis pari metri potes accidere, reliquanini in prima ferme et quinia sede subsistit quare male habes apud Propertium tuo iam optinet uulgo III, 33, 31 tu quo-

qile o Eurytion uino Centaure peristi . cum sit unice uerum antiquitus traditum inque o ' sicut habes alibi etia in in enumeratione sensuum eandem sententiam consimianium bill, 19. 21 Hiique Minoa venumdata Scylla figura . sed conuenienter regulae simpra propositae scripsere Ennius 321J Scipio inuicte Lucilius Vll. 1 anophel inquit et alibi XXX. 48 ripa id seritas quo

eam porro similia Lucretius at ullius semel arat frag. 21J hoc motu radiantis Desiae in uada ponti'. praeterea dixit Ca-

huius in 7. D non ita me di ament et in hendecasyllabis 55, 4.

SEARCH

MENU NAVIGATION