장음표시 사용
281쪽
aetate plerii que perisse hiatuum sensus, si poterii urgeri, mimin uenibus saepius longe elidantur finales in illam consonant quam in longam exeuntes uocalem ceterunt ut consulatur ireuitati,
syllabas in lium terminatas appellabo tedias munis minui iudipis est hiatus iu uocalibus plene firmiterque hira mathus, quae sunt o , quam in nuntius ac teneris e uel i. lani quod statuit Lachmannus p. 15S in uerbis elisioni ob. noxiis si palmitima syllaba habeat uocalem longam seu diphthun-gum non addita consona, esse 'rii haeresin parum uti sani parum minui illi natu, hoc quidem ibi nuu persuasae uehu quod nega Iuleae licuisse poni cum unum a Lucano, cimi ipse eo cedat eandem admisisse in uerbo si Lucilium et Horatium, similis baiid dubie licentia adhiberi potuit nominibus propriis, nec magis perspicitur cur qui Coeo ni eladoque et Troiae excidium posuit cum elisione Vergilius maluerit dicere durissium hiatu, quod ψ cui Lachmani , Alpheae origine quam quod iraditumst antiqui uis Alpheae ab origine . nec uero concessit Ruschelius aucti a Plauto illud. liga praecedente uocali pura sequens itidem longa inani inueretui ad ei S. 409J quare qui eeuulque unitae' resis istius extant ex rinpla, retinenda esse ais, inuit adiuvim alia quaedam exempla auctorum se mini quidem aetate sed nutume circa . elisiones neglegentium itaque apud Terentianum habes baec fi87M
bacchiasiduersus et pes nain breuis antesi.
et apud Prudentium domart. 286Juellere non ovium sed rus corbe petitis, quibus adde Paeonianum illud, quod certa emendatione restituit rei
speculumque mentis et Mei instar tuas.
ita etiam in iambico metro Aulanus re mar. 31M
erythea ab arce qua diei occasus est. nec tamen est dubium ingratam esse elisionem, si l)raecedat m,nuendae syllabae uocalis lilaliscumque id iiod certa dentonstrari potest ratione etentui cum uocalis inima quadamtenus absorbeatur syniaest, uis uerbi sub elisionem Mentis ad protiniam recedit syllabam, quae si integra terminatur uocali, denuo oritur incoimi dum simile hiatus constantis exitu vocis et peius quidem id uitium in uocali longa et tarda paenultima uisum esse et
282쪽
re ipsa et uelaruin urinatur auctoritate ceterum nec breui ressa bene habet unde uoratius maluit dicere qlieni uimini aut heroa lyra uel acri libi sumis celehrare i liiii iuuii tui ui non uerso Orditie quein deuin quem uti uni', quod et ratione ipsa et exemplo Pindari commendaretur. Praeterea certumst plerosque auctores Milios esse Males Graecas elidere de qua re satis plene disputauit Laesimanniis fit. 272J, nisi liud iligit illi nicinoria taliai iiii, illi Od attulit ille, Tisiphon et non satis uideri certum, cum libris Cassetano et aliis minatur copula, quae ut grauiter concitata ratione melius abest iam ex eis auctoribus quos silentio transiit Lachmaninis ut quisitu magis millianam tenuit normam eo mimis est ausus elidere uocales longa i raecas. - quantitia ado roximali uocalem, illinc quideli liotabo loediorem euenire sonu in si sit eadem cum
proxime praecedente nam quod itellitis Vl 20, 2 sq. ni ollem quendam hiatum statuit iu se in Homerico ἀαν νῆα θεσκε ποτὶ λόφοω ei ut ipsi uidetur Catiillian ebri Iuctu ebriosioris Ies. aupi prooem uest. Derol. 1857J, id aliena testimonia ut omittam, simplici iudicii elega lilia et coinparatis litatus in medi uerti accidelitis rationibus relellitur sed quod dicit idem adeo iuueniri apud nobiles poetas huius suauitatis multa, id exemplis oportui comprobari ceterum facile coire litteras pares etiam firmatur Tullii narratiuncula iam supra mihi memorata, qua asseritur idem sonuisse Catineas sit caue te ΗΝ.
Sed ad remouenduin hiatus iniucunditatuni uetustissimi Latinorum hisce serme usi suisse uidentur modis uocalem priorem ut
aut vularint cum longa quasi per diphthongum aut mitterentante breuem hae uer rationes quamquam egregie conueniunturi R0inatio, SI Hriores lanieli Sunt et uiolentiores, unde covinio deiisus et ergilius suptilissimus uersuun artifex ad res deici ines aut graues describendas ueluti in iis sublimem expulsam eruereni monstrum horrendum informe ingens et me me ais sum, qui laci in me conuertii tela'. ceterum haud facile poterit definiri, quani diu durauerit illos extinendi prorsus uocalem hian- leni. iis quod coiislat salis certo per nulla tempora iit e coicyelitaui exeuntes uoces inflexibiles cum pronominibus amisisse litteram inalem sequente uocali qualicumque, nec abhorret a uero Abreui ei miliaias earticulas eodem modo iniquusi cum praesertim iuueniantur etiam nise quas sine illis, quibus simile illud mihi,
283쪽
deprendisse uideor hoc Germanici meim 'GL 100J - Δεe svi inluvii quadrupedesti eum odiis junio habeatur medi
nil ne praeterea illud ambiguum admissa synizesi et oriente diph-lliongo longa localis trior nulli breuietur quantillian I,otius
addum ut credani id non factum, cum aliter uix perspiciatur, cur mutus saepe producias sinales quam correptas cum 'Mhaeresi posuerint auctores quod mira quamquam diphoni duabus longis aut longa et breui constantes mediis uocibus uere insolitaenis, tamen easden diuersoriani uerbori in syllabis inali ac principali suisse adsumptas ad tantani hiatus per has uenientis ossensionem tollendam nou est incredit ille nam et idem hanc ipsam ob causam ui eximerentur prorsus meu uocales in extremisis tabulis suae quod rarissime factum alias supra declaraui, innuimeris
permisere exeniplis ceterunt O Promiscue utemur syniregis et elisionis nominibus, nisi ubi intererit nostra ieri accurauim ibstinctionem.
Iam propter erias sonorum et a minum rationes euenit illud ut uerba plus quam monosyllaba facilius paterent elisi in producta iii quani si correptant haberent paenultiman , cuius pii. deni legis diuersi noduli a plantitate peiubuit inalis porro qu0duidemus uocalium quantitate parium tantun pro accentus et spatii uerborum diuersitate uarium fuisse pondus, id etiam ob aliam ea sani uenit nam id quod optime quidem poterit rationibus coinprobari uertim non perinde percipi sensu, certo nec dubie constat illud finales uociun ualde frequentatarum quae plerumque Sunt innexibiles quales habes enim etian L si uidem tantum uerum 3 evi; MMe proniores fuisse ad sinis in quam reliquarunt nam ei accedit quod indeclinabilium uuales plerumque propter inopiam similium exemplorum milius sunt tenaces originis primae ei rectae
Diensurae. - aui uocalis plioris cuni asperior sere esset inuni-
nullo, si in arsi accideret quam si in thesi, inualuit uitium, si acuta esset uocalis sequens, quoniam ut apud nos stirpes iis apud Latinos syllabae accentu grammatico insignitae clariorem et ualbiliorem ceteris habuerunt sonum, unde diphthongus synhaeresilata orta nimis ahgona euadet et cruda, praesertim si fuerit et posterior uocalis natura loliga Iton positioii et producta ipsa prior. ceterum quaenam apud I .alitios habuerint syllabae acutum somni, quaeuam grauem, curiosius iusta declarabitur. - sed mature eum
odio habuere in breui euenientem blatum, quia ita praecedens um
284쪽
ealis in Orsiis ex meis exunt r. quare dactylic in praestantissimi elisionis hoc genus aut omnitio relugere aut artis continuerunt finibus praeterea simillimum obseruationi supra propositae
optinuit, uerrui a vocali incipientia e magis ut essent peruia elisioni uel durae, quo aequentiore ferrentur usu apparet autem etiam molliorem euenire Inetiysin, si uirumque uerbum genere constet particularunt, luod cuni alias accidit tum in tormulis itales sunt paullo ante certe ego ergo ego ergo ubi quare age quodsi ita. Iam ceriunis illud uerba uocalium concursu iugata non prorsus in unum coaluisse, quoniam hoc si sat non potest elisio post syllabam in sini Ordinis metrici positam admitti, pmd tamen passim euenit apud Graecos pariter ac Latinos neque uero fit, 3- eis mora solita alioquin in uerbis, quorum concurrant uocale cum nec stare possini priora serumque absuntia uocali, nec pausa longiore permissa maneat synhaeresis necessitas quae cum ita sint, apparet habere equidem elisionem locum in quavis uersuum parte, sed minus bene admitti ubicumque ueloci et puro Opus sit numero nec absurde dicetur nexum uerborum synhaeresi ortum medium esse inter iuncturam uariarum eiusdem uerbi syllaba in ceriam et indiuiduam et laxam satis uastamque diue sarum eiusdem sensus uocum quare minus bene habebit elisio admissa in uocibus eis quas aut metri aut sensus causa oporteat discerni, quoniam illud si evenerit, longius utique interstitium coeuntia inter uerba fieri necessest quam natura amat synizesis.
habet etiam quiddam incommodi monosylaba pondere ut ita dicam logico insignia imminui. ut est in disticho Nasonis
per teEgo lecipior, per te deprelisus inerinis ecce iluas uno tenipore turpis almo.
quamquam ininime uitarunt illud dactylici. Verum enimuero quo magis ars conualuit, eo acriore elisionem poetae persecuti sunt dio. quod ex parte itidem uenit
Graeeorum aemulatione, qui praeter pauca exempla longe ali iliai tenuere morem uel tollendi hiatus uel seretidi, nec lamen unus
a uulgaris pronuntiationis usu lalisaque uocalium coeuntium ostensione res est repetenda. etenim sicut in uno uerim ita fini et iiiiii diuersarum Mum postias hiscentes incales satis patienter tulere inlinia saecula, id quod Commodiani carmiuiluis et rythmica poesi apparet nam in his etsi bis terve sit elisio, tamen saepius longe
285쪽
viui a 'glegitur, vix ut ultimi num i ii ies magis inendisse inde anim hiatu quanti . hinc euani uenere perinii me illis Albsioliis definitiones apud neotericos quae extant granu nati eos qui Graecoruin rationibus decepti et riden perdit sensu collidelitium interse uocalium plerumque sullas tunt hi exemplis D mimuin mediarum syllabamim, cum maxime sermonis Latiui proprietas in longis elisis apparea praeterea litem plane ui pessimi nimgistrorunt Ostrorum scandendi ut asserunt uersus gratia omninuitoliint abici finalein in litatu posita in . - iluae cuin ita sili Salis
accidit intruin quod recentiores Itali adein qua uetustissimi elidendi uocales inueniuntur uti ratione sed hanc quidem mutationem ualde notabilem ne recie aestimemus, ea re impedimur quia
nec nouello Italorum diomate scripta carmina extant priora saeculo XIII et uulgari lingua Latina composita exceptis ecclesiasticis inunino labentur paucissima ceteriain cuni ne Sthulica quidem
carmina ab indoctis omnino auctoribus sint prosecta dubito seriumque a rustico sermone uiguerit etiam tum elisit, quam quidem re diu nisi ubi auctoritate Vergilii sirmaretur iucuria dioque millerent ceterunt antiquiSSini dactylicoruin quin Graecanica potius norma circuiticiderint synizesis mediis siue exit euiis uerbis accidentis
licentiam, non iusti cedo, neque ulla parte magis disserunt daci uetusti a scaenicis igitur eum iam Ennius et Lucilius caulioneuiquandam elisionibus adhibuisseni et hitendisseni seueritatem eoruni Lucretius et Catillius, i ruin placita plinii ere diuersis tamen usin hac re usi modis Vergilius et Ouidius nam ergilius etsi dura pleraque deuitauit, multitudinem tamen elisiomini non perinde relagii, quod apud Nasonem lange habet aliter mox insequentes pro diuersitate ingelii huic siue illi magis se applicauerunt, nulla ut magis re diuersitatem studiorum probarent pia in illa placet haec probari exeniplis itaque' ergilius in primo uolumine aeneidos quod habet uersus DCCLVI elisas adhibuit longas uocales LXXXV media LXXXXVII breues CLXXIII at Ouidius metamorphostium pruno, constat hexametris DCCLXXVIil admisit productas VIII in m exeuiites XXIII correptas CXXVIIII. limStatius initio achilleidos et tersibus t CCXX syllabas longas uiciens semel centiens octogiens ter breues, medias cingiens semel elisit contra Chiuilianus in carnunibus de consulatu Anicimini ac de Mallii Theodori et libro primo in nitanum, quibus compleo iur metra V, corrupi uocales productas bis medias underita
286쪽
hinuatas quadraginis sexiens. sic Marii dis in xeniis et ampli retis habet elisiones circa XX. luit Eugenius ut refert Paulus de Sympos aenigm. p. 40 in uessibus CCCCXXXXIII habe syiligeses in praes. 1, 6 earlii. 1. 12 3, 3. 5, 11. 17, 5. 18, 3. 19 4. Ο
20, 1. 23, 3 9 24, 2 26, 2 Sympositis in hexametris CCCXVllaon amplius binis 28, 3. 57, 14. iam diuersi auctores quamnani secuit sint normam reliquis laeti apparebit obseruantiis intemniliotabo omnino dactylicis litetris maiorem quani togaue dicis euenire elisionum et frequentiam et audaciam, praeterea poetas pro uarietate operis aut temporiun mutasse artem ita Horatii non idem usus in melicis et satiricis, ita Seneca tu choricis longe aliena arte utitur quam in diverbiis, et Petronii carmen de bello ciuili, quod epicorum imitatii libertatem, diuersum elisionuna frequentia reliquis praeterea Statius et Corippus in achilleide et laudibus Iustini, quos nouissimos composuere libros, cautiores longe fuere admittenda sinlaesi quam in ceteris operibus. denique Columbanus cum in hexametris haud raro utatur elisione, eandem omnino
abstiti uit ah donio ad edolium. ΙIis xpositis nihil obstat, quin siligula deinceps ut consueuimus illustremus exemplis in quibus reserendis quae lauptius inobseruationibus criticis Lachmaunus in commentario Lucreti οMuderunt iterum scrutati cum inuenerimus habere rectissime ab omni serme parte taciti passim adhibebimus paucissimis rebus additis, cum turpe sit uenia ipsuui indigentem aliorum errores minutos perStringere. Igitur prima elisionis Latinae normasi, non Limhaust --- sillaba longa aut media elidi tu roui nisi rino uinitimis o uiriti Ulta aut flexione formata aliena ab legitimis modulis praeterea num- quana diphthongo exeuntia eliduntur in correpta sed apta tali niges haec potissimum inueni uerba in te se mi pro eo quod
est mihi tu qui singulari numero positum si ni de fauci de sin euievi. 161 eum tum os qui iam nam quam tam sum at hereule haud quisquam uel sim uel plurali niuncto positum qui Misit
in breui nec magis illa o sto leni stem rem Spem quae tibicumque ante tarreptas constant illabas necessari ponuntur
eum hiatu quare quod apud Valerium Flaccum legitur IV. 62 l in quem tum inciden . si modo si uerum, aiebimur illiun ut
adulescentulum et quod peius est non satis urinum iudicio admisisse a ceterorum elegantia licentiam diuersam. uerum composita
287쪽
a monosyllabis quae descendi in non tenentur iege sinuli, non uisint uitios; elisione iugala tua re i Ie rilla siqua alia'. ceterum citristianos sente aut bis migrauisse istam regulam non nego, cum et alibi quantuni grammatica doctrina potiores tantum sint iusseriores hidici acumine eerte habes apud Auimium for mar linquae uiuuleo Poenus mensibus uix quattuor. ceterum omniurii omnino monosyllaborum elisio ii xiis conliiuturlegibus, ualite durum ut liabeatur ut utiliti et upili cuin breui syl- 'laba copulati posteri uel partem monosyllabo mi stare uerbo,
quod in reiicis simili modo immimilis accidere paenesi inauditium. demque dignum memoria iniquam apud Hactylicos tota uerba
absorberi elisione, itod in scaenicorum uersibus aliquando euenit. has regulas ignorantes homines orti luot errores commiserint, dicere non attinet. sed praeteritis ceteris monebo non posse mlerari quae Lachmannus Lucretio tribuit ex alienigenis quae alienigenis oriuntur. sed natura loci vitarissicit ipsa suapte porro monstri similest quod in Ciri deditionius
procurrit uirgo uia utinam ne prodita ludo. inelius in Germanici arat eis quod rellius probauit extremuim
elices sidus micat ne Silio quidem recte adscripsere quidam fix iiij non sim equidem Sulmone salus pro eo quod est uerum iis sum . Porro uocabula iambica non reperiuntur apud dactyleos elisa in breui nam quod apud Senecam legitur Phoen. M. Troad 945J
ui te ut illi a iubes pulusere abscolulat diem. vide ut ni in iis ingens laetus audierit necem.
est illii uide pyrrhichius. apud Alisonium quod fertur inceria auctoritate epist. 21, 28 aueque dicto dic uale et actutum redi', non iam quidem ob ausam scribendumst actutum ei redi uipertineat actutum ad priora. nec uero postri probari a clas poetis uoces iambicas umquana in acula syllaba esse elisas nam nec Attius Scripsit per agros urbesque fere omnes ' seripsit Jufromnes', et apud Senecam quod legitur aggessi manu sim se flammas', scribendum pronuntiandumve eapse, apud eundent quod seri in sile obsecro , sit halbet breuem sinalem, sicut euiei iace et aue in his haedri leni ergo mecum iace iii luti' sue usque ingessit'. mam, lilschelii uerbis ut utar, ainbicas
288쪽
uerborum formas in uocalem ex eluites quaslibet eum sierit corripi uitae constipitulo, non mirum dein sibi altiluotiens permisisse auellares in metro iambico, quod proxime accedit ad sermonem uulgarem neque uero uitellego, qui potinerit Latamantius quasi liue pertinet uia nesare eiusdem Senecae meae ignota est et hue simiiminens exeat , nisi iste probauit et ipse Beniles commenium, qui statuit in uerbis plus quan disyllabis et longa paenultina praeditis si finalis syllaba elidatur retrahi accentum grammaticum nec magis uiolatur atri Senecae metro tali hac mani hac inquit serar eum non possit probari uocem grauem, rhetorico in ectu si genionetur, cuium accentum assumere iam ut mutam quaedam non re sed specie aliena a norma Supra proposita, de quibus sexto libro agetur, apud christianos quide ui poetas tigratae legis illius eerta non prorsus desunt exempla ita in iambis dixit Avienussor mar. 20. 465 itio esse cordi' diu incolis , itaque Prudentius caib. 2. 75J eo usque dum lux surgeret idem in dactylico metro psychoni. 32 solo adplicat . tum Paulinus 21. 214. 266 et noui ortus gloria' in sinu abditos . idem alibi 36, 188 sancta de unde procul'. - sed iambica uel in graui syllaba elidere sunt uerit Lucretius Cato Tibullus Gratius Manilius Homerus Latinus columella Persius uidius iu distichis praeter epistulam uelenae XVIi 974. nec minus idem refugere uitium
scriptores Aetnae et culicis Seneca in choricis Petronius extrabestum ciuile Ciapurnius auctores carminis ad Pisonem et elegiarum de Maecenatis obitu Nemesianus Sammonicus Palladius Symposius Avianus iuueneus Merobaudes Priscianus Eugenius cor usi panegyrico denique qui carmina de Phoenice ac nuce ei laudes
Herculis et peruigilium Veneris colla posuerunt. - porro sunt tui rarissime et primum serme intra choria inbum tantur elisione uo-
eum iambicarum, semel amatimus sic siue loci ingenio seu domini genio bis iuuenalis atque item Mimnius in bello ciuili. ii rem i est in libro pri eorum uere rosa autumn pomis et apud Sedulium c. p. l. 'stare choro et placidis caelestia psallere uerbis.
At Geticorum elisionem cum admisissent Ennius f32M Lucilius Catullus praeter hexametros continuos Horatius in saturis, singulis exemplis probauere Propertius et auctor priapei unius luiud dubie est aequalis lil. 32, 5 curve te in Herculeum deportant esseda Ti- 86, 7 alter adsidua cauens diligentia ut herba'. con-
289쪽
ira in epistula immisito fulti. 71 quod seriuri Castori Amyclare
et tityclaeo ossuri , si non uidebitur spurius uersus, namque abest a codice uel serbytano . potius correptun Graecanico
inure ista lini ut Cainiri in Maunis isse Iacobum tu, Sos 28M Persei et Andromedae poenas metrii mniemptu pra ieribimus neque alibi iam similis licentiae reperitur exemptanapud classicos praeter lios Senecae trimetros ThJret '.12b Phoen. 262. ed. 695. 2bi
parces et illi consili Agamemnon mei. sed matrem amavi proloqui hymnaeivi pudet. incognita igitur ut nocetis causa cadam. aut soritido aliquis igne iri saxo domet.
nec miniis e christianis plerique abstinuere iam molesta elisiune Iuuencus Avianus Sidonius Martianus Araio Maximianus Lux ius
Eugenius praeterea Terentianus Boethius octavianus auctor Hio nicis, at si ea senti l liis Prudentius Ausoniis Avienus Priscianus Sedulius auctor de liguris sententiaria in ita iii a Prudentis
id uitium admissum uersibus his per M. 3, 172 1 Lolseminae ab ore meare pal m. innumeros cineres sanctorum Mutula in uicte.
pari atque alia excusatione sunt firma Ausonii haec pros in deg. 22, 27 idyll. 2. 11. 10, 256. pros. ut deg. 21, Jliliori et anili genus sed quos ineruisse deceret. Opi illi opem i, uictis poscenti hiis artis inenaptas. dexterii in ol,liquunt rapta piter excipit ictum. lustoriam callens Liuii et Ilerodoti.
nam apud eundem quod fertur μή , M linquenteni natos sexu utroque duos L Omnino salsumsi sexui porro semel Sedulius Dearm. pasta. V. 124
pastor malis uigere greges operari ili iuni.
itaque Priscianus purieg. 541 Delia in in uersus dixitu posuit 'insulae Abrdi'. denique Avienus pedibus primo e quin o elisit reliea, Sed quid mirum uerium esse ueteres reticos pedes elidere
sequente breui, cuni ne spondiagontes quidem hac sui condicione sustinerent isti ininuere igitur cum prioriana plerique ni inus suissetilanxii cauendo elisiones tales, posteriores ab Ouidio usque rarassi certis sere legibus adstrictas eas admisere sed omnino absibnuere his cato Manilius Ohnimius Surius in actineide scriptor elegiarim de bitu Maecenatis auctores priapeorum in dissiclus Sulpicia 'alladius Claudianus utilius Merobaudes Symposius qui
290쪽
-κ --6s. 287 relictim ei landes uerculis et peritigillum Veneris composuere praeterea ex christianis fiuiamis Martianus extra tri in piros Boetilius Lugenius scriptor carminis de Phoenice quibus proximi accessere
qui non admittunt elisionem nisi prini uersus sede aut in quibustiae non licet metris proxima, quomini normam tenuere Tibullus extra panegyricum Catullus in hexametri midius in distichis uminerus Latiniis Lucanus Columella lautiator Pisonis Martialis Seneca in choricis scriptor Aetnae Nemesianus Iuvencus Arator Maximianus Corippus in laudibus Iustini Octavianus at exemplorum quae fuerit paucitas, statim demonstrabo igitur uno loco longam cum breui copulavit auctor ad Pisonem 25M in remula quare age atque ita scriptor nucis 25 certe ego et Aetna 194 Ulli operist porro Seneca Ieri,ule Oetaeo 1956 celle ego te uidissagrantibus . est autem notabile alias ne in trimetris quidem sabulae eiusdem inueniri elisionem istam nam quod uulgo ser
tibi illa uirtus quae in elisit mala. tibi cessit uni primo et ante omnes mihi sietum abstulisti. cim merito suspectetur, uide an melius liabeant ultima sic prima. ei ah temnes, milii fletum abstulisti semel etiam Nemesianus longae iugalii e reptam in c. 8, 21 quare ageti semes iiivencus b. e. II, 594 iluaulo igitur et Arator epist. ad l'arth. 19 uidi ego tum Maximianus lI, 61 nec me adeo', denique clauianus exeinplo tali 200Jaum ardet Glauce Danae corrumpitur aurinauru emitur Pluton. Phlegethon transcenditur auro, proditur Amphiaraus atque Hector venditur auro. sed enim his uersibus - quos i ni itin hanum in epistula ad edο- litui imitari tam certumst quam mirum multiplicat auri uo-eabulo paratur uenia elisi is durioris praeterea Corippi sunt haec figanu Anast. 38 pan. Iusi. IV, 320 in te occios' qui se humilem et Homeri Latini 587 643. 33 ergo ubi ultro elim praeda umeros deinde Columellite 35. 230. 294 bis luare age semel ergo age . uqd tamen exemplum minus
sirimimst. deinceps habes apud Lucanum ΗΙ, 676. V II, 289 Π, 795. X, 133 mulsi inopes quare arae bis uidi ego . itaque ei apud Martialem I. 58 2 V, 79, 5. i. 44. . Vil, 18, M. II, 40, 2 ll, 4, 6 risi ego quare ego at si ego et si adeo