장음표시 사용
371쪽
praepositio, adiiiiiiiii ii ne in Dierptius dicendo in nauit diis orisa prima lalli 28 et alibi similiter VL 2 Uiax rareque is uestare'. qiuod linuatus est l. in modia inis sic p. 50J obstupe iam satius iura e crsed re Christo'. borum similis pro septemtrione Tullius dixit Arat. r. J septem soliti uocitare triones . quo aliquanis
audacius est quod Vergilius georg. u. 381 Dei secuti hunc Mibilius metam. I. 64 et auimus prom. 328 idem uerbum aeque
discerptum Siligulari numero posuerunt sed praeter haec exempla linesis in uerbis eis constitit. iiiii hus inesse ph; Ppositio quae
propria sorte plerumque libera adverbiorum instar agitaret, qui genus ibaeresis, cum ipsa quasi natura commendetur, non redo recte nuper abiudicatum esse a scaenicis itaque primum dixit Ennius de me hortatur 373 l. nam alibi apud eundem 4 ST prouulgato equi totondit restituenduitis quod traditur antiquitus et detondit'. tui Lucilii sunt haec Non. 287 160 deque dicata deque petigo'. qua crebro figura eum fuisse usum tradit comsentius es. Orpb ad Hor. p. I, 2, 3J. bis similia audis pauca habet Luci di ius etiam in oculis quae per se non On-
Stetit, ut i ita sic seque gri exari disque supatis . mox ternis exemplis Maro adini sit idem e es ok . T. Aen. X, 94. VIIII. 288J praeque diem ueniens inque ligatiis inpie ahitalaia, et huius assectatione uidius in transformationibus XII, 497J tuque cruentatus . huius autem usus exempli ianium non omnia euenere iuris formis. piae aliter essent ineptae metro dactylico ut inseria pleruinque i nclitie iusti ellis, riuitur ii itineri ceteriun amauere poetae uerbis in quibus it tmesis praemittere similis compositimnis et condicionis uocabulum uelut ita udignos inque merentes' conprenditui conque gregantur'. praeterea prima potissimust sedes et quinia hac licentia occupautiir uerum post Nasonem tmesis a classi eis non adhibet ii nisi disyllabis praepositionibus ita quidem ut compositionis pars utraque per se constet non indigJasterius, quales illud
circumspecteinus uacuam Romanis uatibus aedem.
inter quaecumque pretantur', non iuuenies simile exemplum apud in Sequentes, qui omnino sat raro nec hercule uitii do uulgi usu sed disciplina scholicainita letiacunque admiserunt iliaeresin ceterit in poetae ultrisii iiii bis terve liberius usi eadem ita enim scripsit Paulinus 35 40 Diuiligo b Corale
372쪽
' raro bonis praeque ea re inalis.
de toris vi a iis poema coimposuit 136 178 9 habet
haec conque gregatio 'fircum illa lociitio' per quam dicunt odori . Alius autem tmesis uerborum is euenit modus, cum pars O- eis compositae ab eis, ad quae natura sua pertinet metrorum inimitiis smaratur. italem habes hisce uersibus non quiuis uidet immodulata poemata iudex. aspietas bellum infaustum ominibusque negatam. quae licentia cum paullo lenior uideretur alieni tmesis generibus et tempore longiore uiguit et traiisiit ad praepositiones disyllabas. quarum prior pars et ipsa aequaret praepositionem quales sunt inter intra, hae quasi binarum vocum instar ut haberentur quamquam displicuisse eandem ipsam paucitate indicatur exemplorum. unde commode ea usus Flaccus in metro tali non quivis itide inimodulata poemata ilidex. in quo sonorum abnori tale rerum depinxit ille proprietatem sicut
ego cur, adquirere pauca si possum inuideor eum lingua Latonis et ni sermonem patrium ditauerit.
usi autem illa distinctione rarissimi quidem omnes, in hexametris Larem p. 413 Lucilius Lucretius Vergilius in aeneide Horatius Propertius Iuvenalis Manilius Statius in undia ido 'aulinus 9 19. 238. 36, 207 Prudentilis per steph. 9, 5 Arator a. p. li 326 Maximianus 2 3 Corippus inhann. V. 68. VI, 317. 374 laud. Iust. IV, 212J. porro eundem incidendi modum satis constat ignorasse Terentianum qui dicit Maronis meirum ilhid magnanimi Iouli iugi alii in adscendero cubile sua carere caesura fl705sq.J. celprum licentia hae citi ii iti ui iuuit eum uersimi OPPeeretur.
nulla sui causa itaque eadem in iambicis senariis usus Horatius ita ut adsidens ini lumibus pullis auis quod si meis tuaestuet praecordiis parentibusque mominatus Hannibal ine munis numero asclepiadeo dum flagrantia daturque ad Oseula arcanique siles prodiga ei lucidior ultro. quod imitatus est Patiliniis metro sapphico fl7, 2l0J semper a bello in lumit negarunt. ei Ausonitis uersu quadrato pros burd 12, Jium mihi cognata dudum inier memoratus Omnia.
373쪽
praeiero propter ea quae ierit Uuo exposui pares in se ulli sede diuisiti fuisse inius tibia iliter hisce exeniplis i ii sit 3 10 ac Silii l. 450. l. 321. ll. 536
sed treinor inter uiua sulsit calidumque trienteni
excutit. auitis uii inter u lii globo et post terga reuinctiini. stant pri in ivlo signa sones letu nutu laees sunt. haud ilignia ni ille latita ni orant nec auloena retentant.
quibus accedit appliiciatu tale Luxurii 306. Milignus inter grammaticos uticari. ceterum quod aliquando in metris talibus mutata extat forma praepositio Ilis, non magis erit nitruiti iluani quod cadit ni nomesinuoces infeli3rabiles. nec uer alienuitas ab usu eo de quo agitur, quod quidam in atrii iesulis quae sunt linter intra atque admisere elisionem uucum laninicariim. eleuta dixere duriores poetae Lucilius simo atque sucei dis et catullus iii ioco atque uino ne minus Ausonius epist. 24, 106 quae sit meo atque tuo ut Sidonius sepist. Villi. 15, 44 hi inio atque gente' ad Cotis. 373 nianti atque uoce praeterea Silius uiri liter sidera nometi' manu intra limina ducit et Arabu a. p. Ι 102 mauit uter uincula . ceterini illud atque si eliditur, prorsus haud dubio aequa monosyllaborum licentiam. apparet autem
etiam hac in parte interse suisse diuersos Vergili uni et Ouidiunimo ceterOS, prout uenique huius uel illi iis suiluendi rationem incessisset libido. ceterum quod duriorem norinan Seruauit Mars,
non poterit esse mirum reputantibus eum uersilicatorem longe quam poeiam sitisse deteriorem. quamquam non ignoro uel asim qui maxima ligetii socordia iusum esse ut em lsis, qui non
Vergilio niuilo sed sano Onnii indigii patienter servetii qu0 lcuin ita Sit, ne ceteroruni aequare culpatii uideantur illi Re Super
tribus uersibiis libri aeneidos secutidi in opusculo de uidit amoruuilibris philol. Xl. 60-91J quo primo impleatus sum litteras phi lubigas, olim protuli ea iam ignobilitati exempturus lioc loco adser, bam igitur ab euulis Creusae utentio post tuam sui iniecta his uerbis
liae ulli dicta cili lacri iiiiiiii iii et ni ulli uolententilicere loseruit tenuisque reco sit in auras,
iam subiecta seruntur talia ter conatus ibi collo dare braclita circuiu, ter frustra comprensa ianus ellugit imago par milius uentis uollierique simillima somno Diuili reo b C
374쪽
LIBER RHvs. vi quae in sexto aeneidosis isti memorantes cum celeri patienter rein numini tum ipse nuperrime Ribbeckius haud litaquam illa parcus abalienaiulis Maroii uersibus iani quis nisi mentis inops negarit monitus et insani esse hominis non iodo ter sed semel conari eum amplecti a quo sit Hictus nec Omnin posse fieri, ut ille manibus comprendat umbram quae in auras evanuerit igitur inupotest dubitari quin eximi oporteat libro secundo similite granimaticorum e sexto illata illa ei conatus ibi . quod inibi, suus cautius quam cupidius iudicare iiduxisset iii animunt, potuit ipse obseruare rem ante pedes positam. nam quod homo nobis utique longe superior nostra scripta non legit, acile patiemur. - cete
rum similiter aliud Vergilium Graecorrum in catalogo Iliadis II, 870 post illa quae sunt
salso addi interpolatione orta et ipsa talia των μὲν αρ' 'A ιτίμαχος καὶ Ναστης ἡrησάσθω/, Νάστης Ἀμφίμαχος τε μ . νος αγλα τέκνα. simplicis ratiocinationis imitate et scholiorum testimonio haud Ob
scuro alibi comprobauimus philol. I, 17M.
Contraria autem sunt tines enclisis uel proclisis quibus u eentu uno comprenduntur Oees scriptura seiunctae ac maloiecerie pauli quam compositurum partes uocis interstitio diremptae. quae iramquam non subsilii quibus ullgo reditur finibus, tamen haud ita amplum culto sermone apud Latinos locum
optinuit itaque coiistat usi poeta milia da olyti immini ob requentiam istas coire in linum uerbum Doeula quae sunt me te se Osuo cum praepositionibus, quarum pars altera constet sumx comparasiti ter uel tra, quales sunt inter praeter intra, nec non illud nescis eum pronominis indesiniti forma qualibet mouin' aba
quare cum sit lex uiri heroici ut secundus es ne eniciatur uerbo dactylico aut spondiaco, recte habent ali arte uelut haec
attamen inter nos medio uersantur in usu. ne tua praeter te chaotis iii texere qiuisquam. tiam scelus intra se tacitii in qui cogitat illii lii. speii mihi nescio quam uultu promittis inico.
at uitiosa sunt talia asi inter haec medio uersantur in usu.uamque intra se qui tacitum scelus adprobat ullum.
375쪽
et baec quidem iam arte coaluerulit melius ut iuncta scribantur pistam discerpta praeiere placuit quibusdaui biclinari proii alius indenium formas nou difflabas nec minus uerbi copinatiui illud et aliquando sum es sunt iam sis sit sint . cui praecederet aut monosFllaba uox quaelibet aut plusquani in onosyllat, troelia eo telpyrrhiclii exiens seu tribractio, cuius tamen sinalis synelii insaeumaneret breuis. ceterum allaret iuuari uelisin uerbi subsi-- sui , praecedat liuic subiectum ust praedicatum itaque non rem dicetur degenerare a legibus super exitu numerorum libro tertio
suisque uulgi illi liu li Sti'al si Milalii si quis. earndrius Amit, in Nil artu lini sun 'paruli expatrauit ali parum lielluatiis ost liec Iunonis iani tim et iras. ι uius geri r St. Riis iis irasu illi illi ego sim .saresse propere, inente si maleficus es.
quid saeuior est. ceter ulli ut obiter lioe ilionea in Satis sesse uel sat ess ' pro susti-riendo positu in remitis scribetur una ore sicut potis 'sse uel potesse denique ad sinu liti illinem eorum quae sunt interse praeteris' Ouidius illud est ad particulam non simplicem quamuis timclinauit huc uersu sep li, S. Miusta liti, his inuis est, si minor ira dei. quo ni Ollius etiana et ioni Martialis exeniplum illud lib. spem l8. Mpi stipiant ilit in os est, plus ieritatis bal et
au sacere, baec a te dictaque suetaque sunt. at ii ou ullo constat ε xeniplo ii rha proclis iligi ii ii in insequentibus proprio a re Piatu omisso. Da in ilis ut licit u in liliam is I, 5. 27 illa ab oris irrimi litiora dissimulata diistinctioue unuli habere accentum, achlieorum certe usu non confirmatur, qui seii per ut illisis omnino iocabulis iiiiiiiiiii praepositione et nomini finitimis. I ui inepte uidelitur lioc loco addete de ac istus latiui loDisiligo b Cooste
376쪽
gibiis. suae multa poetarum Ieriit ite iobis eu liere explorata.
quas qui recte perpenderint, plera lite superioribus lilii is inissa propria iam cogitatione facile supplebunt. - itaque primunt certo constat pronomina et particulas mon rnabas ut si milentia usus detrita tabuisse necenium grauem exceptis interrogatiuis quis et qui es Gell. l. 2. 114. quem eiusdem condieionis partes disyllabas lia huisse in taenultima, si esset breuis, luales suill go isti ila inter ipse intra lacilius est ad credendum liana ad demonstrandum a quo natura productam habent priorem ueluti autem uero horum non possunt non habore in eadem acutum sonum uel circumflexum iam nomina Hi uerba nota sint, condicione uariant arcentri in iit tali uri nulli illἱilii in luari alii a line aut in ultimam omnium ruit Peda syllabam iii ierbis plusquam monosyllabis quae cum lex sit certa, nihil moramur grammaticorii mineptias, qui nomina Mileue eadem musaque utraque ' Serv. d. aen. Illi, 37 aut particulus adeo es. iis in prol. trin. 220Jadfatim exaduersum Gell. I. T. 4 circum pono est serri uoluntacula secunda. pia ' Pruersitati ratior iliandi noli iiiiii do itin- quam uulgi usu ri urnere praeterea non licet uerbum duos
simul habere accentus, nisi tuas cum dis 'edit in partes, sicut potest fieri ut illi mansuhsacere uacestent calent Lachm. p. 19i J. porro in proparo xylonis ultima ualidiori sonost quam siue ea
quae praecedat ipsi sitio inali lial oxylonor lini let ii operi spomenorii m. at in his o Diale is illim latur Syllaba, i lde assentum habet grammaticum, ii a leti iure sono essertur inSequens,
ut, quantum illi dematur, huic addatur ponderis deinde quae a principi inde uerbi tenditu ad syllabam principali sinu insignitam, eorum uero sonus uari alii r isdem ninino seruatis rationi hiis illi ibi is ulli lii ii'um tritim sylhihar in ueluti in his piae sunt Uncone iissu irrepertus priuia uocalis fortius pronuntiatur
secunda et in talibus 4rreparabilis conspicabantur dominaremur princeps syllaba inrita, terita altera magis ualidum habet sonivn. contra in illis recedebamus reponerentus prima non magis elatiorem secunda potuit habere tonuin is iam in uocabillis bacchiacis aut amphibrae hiris accentii in ipsa granii nati sum. - ah his utein obseruantiis plerae pie elisiunum lienere leges reterum quod
nuper omnino negauit angenius in annalibus philologicis et paedagogicis LXXVlul, 47 adfuisse accentum circumnexum vocibus Latinis, longissime a uero aberrasse illum cons . nam qui iii
377쪽
monosylllabis pro simplici lege iniimma grauem tonum et acui tam diligenter distinxerunt qui credibilest in isdem acutum a circumflexo non segregasse at in paenultima sylla ha si ueniat M. nus quain sit diuersa pro uarietate quatililatum et ipsius et finalis condici sonorinn, supra iam declamiui nam et illud columi mihi alia elatione uocis efferri ullabam aeui insignitam, -- iura sit longa, alia, si positione producia aut omnino rems. quamquam facile concedo ultimorim temporum hominibus qui plane sicut nos ferinoileui Latilia in praeceptis grammaticorum non nativo usu perdiscerent uix aliter sonuisse priorem in eis quae sunt sue ei auctor quam in natu et uela, qualia semper eveniunt lingua degenere.
378쪽
SERVATI0MS GRAMMATI E. Regulis metroruni sonique legibus uti satisfacerent poetae Latini, haud guam utique copiam dictionum portui parari. quas ut satis recte possimus aestimare, ipsa natura carminis eiu-citur, qua eximitur pleriimque ambiguum eas iam deinceps ci
rate reseremus. - quae tamen rectene an secus sint liabeant non meum duxi diiudicare utili riti de lac re quibus et otii erit satis
et abunde ingenii, nos quidem, quibus neutrum Superat, re ipsas indicasse satis habebimus sed anto tamen quam exempla dinumeremus, ratione dactylicorum et studui paucis adumbrabimus. itaque apud antiquissimos Latinorum et eos qui Catullo uixere priores cuia magna fuisset flexio iuina dictionuni lue copia et uarietas, mox apud Romanos deni euenit quod seniper lilii, ut quo longius procederent temporum spatiis eo plura et nomina uer rum et formae evanescerent ex usu quae Augusto aequales p-iae consili et ratione temperata cum intra ceris sines coercuissent
neque enim ulla re seu priores siue insequentes lagi antecelluerunt quam iudicio , iani posterioris elatis auctores ut in
metris ita in dictionibus pleraque pedestri sermone insolita auctoritate priorum admisere pauca ipsi ovantes at ab adriani tempore antiqui simorum scriptorum admiratione rursus coalita pleraque ex horum libris excerpta redundarunt in carmina neotericorum neque enitI Splendore Sententiarum aut lumina orationis sed potius incognita dictionum aut flexionum insol uti petiuerunt ex istis Gellius ac Fronto cum asseclis quaniquam sa-hindum x huius iam peruersi usus longe pauciora exempla apud
379쪽
ilio prostare poetarum quos classicoruin numero compreliendi quam quos christianorum . iamque hi haud sane liberali instituti eruditione, quo plerumque uitio malorum exemplorum praua mi-inuo ritur, cupide plurima e Milectaneis in carmina rettulere,
quae ceteri magis uenusto sensu praediii etsi gnara sibi procul remoueredi a scriptis propriis adde quod a materia peris et necessitate exprimendi res philosophas et theologas haud raro illis
ortus est aliut dictionum usus quas primi nondunt ad illi iudicio et ut metrum explerent adhibuissent ceterum cum tu istianoruni
plerique plebis in usum sua pomponerem haudquaquam ipsi insigui loco nati, saepe dubium euenit, a pia in sermone aliena uul gine ex usu an ducia uetustissimorum auctorum aemulatione ashibuerint contra satis certo constat talia qualia sunt struiturus graditurus hauriturus et tuae similia extant uitia iitermorientis linguae propria aequalium ex usu adsumi ab isdem. - haec praelati iam accedimus ad proponendas obseruationes grammaticas. quibus nexiones servi ac derivationes ineuicis potissimum rati nibus ortae aut mutatae enarrenturi celerum minime sut in antius
obuia plerisque ac trita reco silendo lihri huius molem adgrauare, quae, etsi probe ad rein perliturali nostram, breuiter notantibus aut mittentibus omnino nobis lacile concedetur.
Igitur de substantivis minibus primae declinationis haec serme inuenio digna quae memorentur dixere clieniam genere seminino pro cliente Iloratius c. l. 18 8 et Ausonius parent. 24, 2J Iiorro genitivi in as exeuntis, si omiseris Ennianum dux ipse uias' ann. 21J, mi linia mansit uestigium praeter illud
pateriamilias, luod Sisennae libidine seruatum Char 8M prmsta bis apud Phaedrum III, 10, 8 sal, perest. 11. 1J, quamquam uel in hoc Martialis spreuit formam uetustam I, 84, J.
at finali a per diductas syllabas cum conclusissent substanti uorum pariter titue adiectivorum genetiuia in an in dativo tiunt litam
laccidit idem l .achm. p. 40 - nutus Lucilius Varro Lucretius Tullius, iam quaternis exemplis, ut recte notat Probus 1438bladhibuit eandem terminationem Vergilius ut puta aquai aulai aurai bictui haud sane quis litam aliis poetarum classicorum nisi ad
irridendam uel ustatem, ut est illud Martialis attonitusque legis iterrai si undiserat Attius et quidquid 'ac uitiusque uomunt Mart NI, 90, 5. s. Pers. 6, M. colatra imitatione antiquissimorum di
.ere Prudentius a in 702 aquai Ausonius Hyli 7, 5 heril
380쪽
letiique numeri pluralis casus Minium uel ablathium in abiis uullus finxit classicoraim. hinc a cluni quod Callimachi illii 'βόστρυχον ον κεινη πὰσιν κε θεοῖς sic maliti interpretari Catullus quain cunctis illa dearum leuia protendens brachia pol--iasi . minus lepidum foret deabus lamen christianis placuit laminatio illa in deabus Commodian. I, 16 p. 143. Prud apoth. 197. 'aulin. 36, 2 et animabuS Prud. e. 7 min. I, 31 perisieph. 2. 289J. Brinde nominatiuo secundae inueniuntur per aetaplasmum Duia in scriptis Catullo prioribus cum alia haud pauca tum haec
10 clivum Menim. p. Non. 194 gelum Var. Sesquiui. 21. Lucri V 205J uoltum Enn. 536. Lucr Ι 8, 1205Diioltiirus Enii. 141 uolturius Lucr. V 678. Lucis I 27 ceterum obiter moneo uni- quam tabum masculin inueniri genere, Omnivo Senecae Hercule Mineo 520 ui sit scribendum tabum uentum , non quod in Medicem libro uentem. - iam cum quaedam uerbalia quartaeniaxime senatus tumultu uersus secundae plerumque adsumant formas apud antiquissimos horiana aentulatione Ausonius dixit idyll. 8, b epist. 2b, 56 senati praeterea notumst genetiuos noli unum
in ius uel ium finientium contrahi solere ante Propertium. qua in re quod obseruauit Lachmannus p. 326 raro euenia e eandem rationem in nominatiuis explentibus tribrachum non tamen ut probetur aliena, id uero non alliori quadam accidit causa sed odiolarinarum iambicarum, uocali quae exirent, ob difficultaten elisionis ceterum plenior terminatio postquam increbuit, antiquior poetarum libris adhiberi numquam desiit quare quod concedit seda 2373 uersum Paulini hunc oblectans inopem sensu lau-eiuque peculii posse scandi ita iit aut eum syniges proferatur illud peculii aut secundunt Litellii praecep uim per unam i Seribatur,n uer uno contenti modulo benignitatem ei remittemus porro in dativo prorsus exunt usus inuentu Vahlenus intellexit dixisse tantum Metinisubestri, sicut apud uetustissimos in usu fuisse populo Romano auctor est Victorinus praeterea in uocatiuo casu soloece dixerunt de Prudentius ham. 930 Marci Luxorius 325, 1 sicut Graius ille Liuius silie tuni dativi qui habent iis ut ab optimis poetarum classicorum cs Lachm. p. 279 ita etiani ab auctoribus christianis aliquando fuere contracti sic habes