Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

num'. apparet uel caeco agi de omnientariis is quos uerm liqui iii auctores Aeliolis lectitatos ueteres composuerunt grammatici. iani liis inquan tractauit Lucretium in scholis, quem uel proueclioribus aetate ilimeneni esse dicit Quintilianus' aut quis ue- nemini seu neotericorum puerorum minauiris ingeniis proposuit

librum, qui systema philosophum unum ne dicam Epicuri dialectice

et enucleate per initia ac sine persequeretur at hercule legerunt satiricos id quod ii sis ieronymi uerbis probatur, inter quos quam insigni floruerit auctoritate Lucilius Quintiliani Gelliique ac Nonii nec minus aliorum appare exemplis huius igitur nomen haud eunctanter restituenduliis Imρm mo. praeterea sicut Valeri et Halius dixerim ante uocales quodsii atquin V, mel, VI, 161J, Lucilius posuit quidsin addita consona ita XXVIIII, 14 at non sunt si inites neque dant quidsin dare uellent' in quibus uerbis antiquitus traditumst quid sint denique ut et ii aequabili serme uiguere honore unde et librarii aliquando tu glarem imam pro breuiore et saepius hanc pro illa posuere. nam neque Laeuius scripsi metro ionico ita uti alma nocii, lueast scripsit Ula ut , et restituenda sunt Lucilii III et XXVI 15 36 degruinabis uti ita uti quisque Iuuenco h. e.

Iul. 81 ales uti Eugenio 23 9 'pro tibi uti ei qui scripsit de guris orationis 38 communi uti sit . At in uerbis primum non indignumst memoria illa Melarum

.et stetere credaris et credare cingi et cingier poetarum usu poni itidisserenter ita Statius dixit thebaidos l. XI 449 bis cassae periere uiae puraeque nefandi sanguinis obliquis ceciderunt icturus

hastae et Silius XI, 175 hi sunt qui iura dedere terrere expulso Sidicinaque bella remoruut ium Valerius VII, 331J

tune sequeris ait quidquam aut patiere pudendum denique Pedisius i. 28 at pulclirumst digito monstrari et dirier hic est . abstinuit lanien ab illo se Manilius qui non scripsit IlII. 248J materiamque ianu certa duplicarier arte traditumst ant, iustus duplicari ei arie - scripsit duplicare metalli. nam bquis incusari duobus uersibus ante inueniri metalli uocabulum, inde ut labefactetur sententia mea, huic quod respondeam non ha-heo nisi hoc numquam legisse uni Manilii librum praeterea Horatius cum in saturis et epistulis haud raro adhibeat ter eodem

alibi semel non saepius utitur et quidem in carminum LIUI spargier agno . porro persectorum in aui ui in exeuntia uulgi usu

402쪽

LIBER SEPTIMIS 399 communi et ne essitate tetrica pluriinum uirninuulluli', ut inlae luenter tamen cogantur uelut audieras munierant licet dixerit

Lucilius i. inc. 129 cum illi in sora irant'. nam Catullus J6, 91Jcoma Bereni pes siris an sitieris, Ouidius larinae medicaminibus 8M conti iris an contrieris posuerint, plane non liquei praeterea

numquam aut eui, raro contrahuntur auit euit auimus euimus. tamen admisere coacta Lucretius disturbat inuitat superat Martianus VIII l. 998,7 sarcinat Vergilius intramus Properitus narramus nenius' i alpurnius spectamus cs. Laelini p. 290J magis

probatur imminui illud tui. ac primum quidem dixit redi Lucanus Fui 321 idem petimus VIIli. 430 praeterea Seneca redi Herc. sur. 12. Herc. et 22 48. 795 peti Med. 248. Hercul GL 1843 Valerius adi V. 503 Stalius abi ad hili. III. 438 ini theb. I, 9 VIII, it 7 peti theb L 2J porro babes des apud Ma- uilium et Martialem Lachm. p. 208 deinde apud buu et Seu eam audii l. 9, 5. Med. 20lJ. praeterea haud pauci dixere ii

et petit, quae tamen Lachmannus statuendo non poni promiscue

ante OnSonan et o Halem prorsus allitur ita enim, ut Lucre-

lium naitiam dixit Martialis L 2. 6. I, 64. s abit Helene Hransit et atque item lib. specl. 16. 1. X, T, abit media

'perit serit nec non Lucanus V, 22. tu, at VIIII, 20b. 109M petit aut abii aut obit Pompeio perit aruere ei Sosius theb. I, 474. X. 323. VII, 439. X, 205J subit ibi

perit in iiii sectique adit non . ceterum satis constat illa tui et petiui et quiui, si sequatur , uulgari usu pati contractionem unde inter epenthesis exempla rettulere grammatici Vergilianum 'nos abiisse rati et uoto petiisse Mycenas'. a quae minus pia sunt ii cogantur, te digamma mittunt hinc plenae larmae paucis poetarum classicorum aliquanto pluribus christianorum reperiuntur prsibus, cum scilico illi insita elegantia, hi analogiae ad 0ges formas dictionum deligerent porro quod uiquini et tui et similia inuertuntur implicatis mutationi surpibus, satis sui inelegans nisi frequentia usus pratia mitigaretur

ratio nam et eadem causa excusantur noram nosse commoram sommosse , quihus aliquanto duriora sunt Illui nomus eiu Silem

adiuero tr. 138. ann. 339 Catulli uerint 66 18 Atti deuoropositum. in Decio ita animam deuor hostibus flat, praelex. 15J- quod ab deuorando duxere Nonius et Ribbeelcius 'um Dub

xiii fulsi III, 5, 33 prostrasse Manilii I, 776 strarai prae-

403쪽

iore persecta ita habent si si xi ali litando per uncopen imminuuntur, tum claui sequitur s. ilii alia sunt duxti consuuipse iusso nam haec nascitur species recuperata suturi primaria Manaeso, sed enim aliter eandem posse admitti syncopen a iquidem non persuadetist minime ut placeat, quod Terentio timbuii Benileius ad eun iis 2 10 secui aut quod alii Vergilio

in catalectis 8, 9 attiitonse cum uerissilii putem tradi codice Bruxellensi attollisse, quod coniecta iido praecepit cali 1 pr. ita

tutudi tunsi pupugi pulixi atting attigo ludisserenter OSuere ueteres a Silii libro M 458 eum uulgi, seratur discisset pro discidisset, discusset quod ni maius codice utenim an diuisset scribas uix reseri sed permissa legitime syncope ut a posterim ris aetatis opithiri iis sui aliena ita laud paucis poeta ilim displii uit. Omnino ut arcerent carminibus, exceptis quidem illis ausim saxini saxo sit quae disyllaba ab his descendunt quorum in numero uere Tibullus Ouidius Lucanus uomerus Latinus S nec chiuilianus Boethius uxorius Maximianus alii. Praeterea prima coniugatione dixere unius leuam 339Jpiu'petuassint 322 Lucilius XXV l. 8. 1 depeculassere de- argentassere ueriincassint Varro deuorassit Vahl. p. 49J porro illa si naui innavi sonatum inuatum sicut ne ab Optimis qui dem auctoribus prorsus sunt aliena Benit ad Hor mi. l. 8, 41J, similiter usurparunt Iuvencus lut 570 sonavi Paulinus intonavi 24 904 Prudelitius epit. 34 persona iii cs. Sid eueli ad ausi. 22 . qui et illud retia ui p. l. Is . 60J. sic Persio

b, 90J Eugenioque 17, 5 placuit uetaui, non Homero Latino eui tribuere plerique 251J. aliter quod meimorem uix habeo nisi notabo Sintii replictum pro replicato situ nil, 9, 29J prae iere quod memorat Gellius I, T. 20 M. Tullii temporibus usitatius esse coepisse explicui quali explicaui sitie dubio evenit ualentia actrlicorum, sicut et Ouidius dixit diluicuisse. At in secunda coniugatione abnue dixit Ennius annalium

octauo 28M et porro Lucilius moneriui XXV, 71J

iam nota uerba quae per metaplasmum tertiae accedunt coniugationi ac priinum quidem plurima ,oetaruin auctoritate aSSeruntur e correpta seruere fulgere lauere stridere e quibus illud eruere omnino adscribit tertiae Lucilius I. ML nec uerssulgere secundum tertiam innexum a pedestri sermone uidetur

suisse alienum. certe T. Livii l. XXXm fa, s habet eo x

404쪽

Bambet gelisis ut auro ei purpura sidonius . deinde bio et tuo satis amplis Senecae Statiique trinantur exemplis Senec. lud. d. i. . . . ippol. 424. Octau. 728. Stat thel, lil.

152 533J. denique Lygdamus dixit 3 30 neunt cetera Amrusio priora sonere Ennii et Lucreti inlaere et Mere Vari onis. at illud scatere cum Literritus tertiae addidisset uiuid posteriores auctores legere non memini praeis illud uoraui quod ambiguumst

scatentem belluis pontum . deinde quaesere pro quaerendo eum ad Lucretium usque, qui et gen dixit, haud ita raro reperiaturpi Sitiaui, mox eualuit sola ut manerent quaeso quaesiimus e g

Tib. I, 58. d. XVI. 251J. tamen uetustissimae dictionis aemulatione Iuuene fi 284 placuit quaesunt. - pore imperativi

dice duce ac sere frequentia usus euenit uti perderent malem. quam non liceret seruare Itomatiis translato in posteriorem syllabant accentu grammatico, quo munita remedio Graeci integra

optinuerint illa εἰπὲ - ἐλθέ quibus accedunt inger Catulli f27, 2 et Martialis ne uel potius conger HIL M, J iam se et duc qui principali posuerit specie inter dactylicos non ii

uenio contra illud ac non est dubium quin adhibuerit Catullus carmine de anusio 36, 16 acceptum face redditumque Oium . atque eadem forma Lucilii uiditque identidem adstruitur Odicimis XX, lul, 28. Mer lam. praes. 12J praeterea με posui auctor de liguris orationis 179J, non Vergilius, cui uila in Remmius Palaemon 1382J. at ex compositis quae a faciendo descendunt imperativo posita non obseruaui excepto uno exemplo Nasonis tali fart. m. II, 445 fac timeat de te tepidamque recalfice mentem'. in reliquis cum eadem quae simplicibus uerbis forma praeualeat usu, aliena a norma notaui ergilii et Statii aen. l. 463. in . XII, 598 edice sammonici 755 per iace. - deinde legere memini apud Valetiuili V. 72Jpetundum apud erentianum 1752 repetundum, quas recte habere lamas propter notum lepetundarum uerbum it credibile.

porro persecto Orippus dixit sui ui bisanu. VII, 137J item strui sust L 308 ium catullus 34, 8J ut Tacitus pusini praeterea haud pauci per compositionem maxime postum. - tum Satis aspere dixere Ennius adgrelum 574 Lucilius cum Lucretio expergitum III, 19. III. 927 enantius construiturum misc. II, 13

405쪽

rum II, 163J porro persecto intellegii supino meruliun dixit Lucretius Vl. 17. V. 1138J iam lini simiai Gellius plero

que uetei uni dixisse memordi spepolidi optigi cecurri, ut omitta in uniantini meinoiderit, ut detur Vario dixisse pepugi ua

sei ori elimile ite in eum laxis lit,ruin, si te pepugeri lii mi ilus scaenatilis.

Miluus quippe placet quod ausi lutius traditur uersu altero pepigai. idem alibi in composui, dixi deinini erat magia tal. 1 Meui Ennius 432 coiitu tuitit. Deinde quaria coniugalioli inflectentes dixero nilius parii enim iri Lucretius cupire fi 71J. e quibus moriri etiam apud Nasonem iuueniri metamorphosium xiiii 215 iam mirum quam certumst. sic et rythmico carmine illi, apparebit repentino dies

magii illi milii polietiduli essi pro litorietur inedia i rod uela l10-rimur ii tetranteir lioc uel inis quorum non morietur, latiuua

non extinguitur et metri et sensus reparei rationibus praeserea potiri cum indicativo praesentis temporis et Onimicuit imper i secti inruam sequi sol mi, amen potitur longa media dixere mimia iusillaisc. 881 Liicilius V. 18 is qui scripsit epistulant Hyper- mnestrae 113 . iam iii imperfectis laam et ibar pro letitoribus turmis adluberi nullo plane tempore desierunt ut futurum is ibo eum soliis inter poetas Augusto aequales siti passet Prope lius hoc uersu filii. 2s, 32 Henibunt iacit utiliter nostra Mini', abstinuere eodem Lucretius et Catullus mox inuasione

uetustisSi in orii iii post alin CC renouarunt auctores christiani.

sic Iuvencus dixi largilior redimibo II, 562. III. 189 Ausonius sepelibo epist. 25. lj. Veliantius mise. IllI, 2 p. 302 udistino praeterea babes apud Iuvencum li. 253 hauriturum apud Maximusianum 5. 97 seriturum

'Denique deponentia clim antiquissimo tempore pleruntque actitiam Ormam recupera AS 'ni, eadem ali Augiisti itide aetate praeter uerba quaedam priniae, quoi uin numeruin auxere citri

silani, tantum ii in omnino euauuii ueluti irrideuir ab Ausonis, qui reminisci dixerit in uersu pro reminiscor. Superest iii anomala persequamur ac pruinini quidem quia Flecheisenus in opistula ad Martiniim erigium p. 6 10 Lasse rit uerbum quod est aio quartani sequi conitigationem, aris' lici certe alium in uui secuti posuero pyrrhicitiae ais Pers. 4 27

406쪽

Tereusian. 249. - . epulist. Pol et Aran. 48J. unde Visinimniis 252M hunc uersinii quid ais Ei cer ubi facilior erit. amor

alter pro exemplo eius pii heroicu aetri instar resolutis longis ab duodecim ad decem et seplein crescat syllab3S. Porro perseel tisi admisi Ouidius epistula Canaces 59 iam de edendi uocabulo ut agam, dixit Horatius coniunculi edit odo ill43Juem saturamim l. li 8, 90J. praeterea huius uerbi Oriuae mariae magis humili aut antiquae dictioni conueniunt, licet dixerit Vergilius est tollis laniina ni edullas . tum classi os inter Oeta cuui a liuisisset Tibullus transiet 1, 4, 27 - similes in pedestri sermone apud Senecam uelut de benes II, 1, 2 iniet quaesi nat ut 10, oransiet identidem formas optimis adsericodicibus auctor est astus , eadem suturi species haud ita paucis christianorum probatur exemplis sic apud Iuueni, uni ha bes illi, 159 Iir i et u te apud Martianum Vult 914, 16 prodient apud Orippum ii harin V, 44 periet. - uerbi quod est sero persectum antiqui minii cum Catullo haud raro cuin secissentietuir, mox idem horum aemulatione adhibui Macrinus ita M'. 801, J si talem Graium tetulissent sata poetam'. deinde fieredixit Ennius . X. liaud quisquam postea tu in arro in cynico 1 barbare finxit satisfacitur nec multo melius Ioralius si sat. II, 5, 38J. eum numquam adhibeantur sci et i porro Iuaeuium secuti dixere meminens Ausonius pros buta. 1, 40 et Sidonius epist. II, 10 M, pia subiit. J. praeterea Prisciani perleges incertum quam recte sertur illud nequitur correpta paenultima 4174. - at in uerbo

substantiu praesenti temporis coniunctivus tris antiquitus cum habeat formas, quae sunt uani sieni sim, de secunda ac tertia

sic reser in oratore Tullius 47, 157 siet plenumst, sit inimi, nutum licet utare uim lud'. aiendum tamen mi Lucretium

omnino optinuisse formam breuiorem, non ut siem magis viii rei quam suam, licet semel dixerit Maro aen. X. 10S Τros Ru ivlusue t uat'. mox illa siein et suam identidem recepere libris propriis Frontonis adsectae e g. Terentiau. 209. Prud. c. Symm.

I, 504 p. st 2, 569. Mart. III, 262, 1M Ouuene Ilu 163 -- ni ab auctore qui siet ille dies, nesciris omnibus aequi in

non quod traditur antiquitus quis erit uel quis sit at . porro suturo scit uel ossit si Ennius et Lucretius tum potestur dixere idem denique illud pote cuin uerbi substantiu formis eis quae habent e praeter iviscativum temporis praesentis per mu-26.

407쪽

404 LiuκR EP-μου. iracmuiem immisceatur extrii l. i nisi secuti antiquissimus d. xere ultristia iii , inesse ei similia e g. I d. p. t. 10, 803J. Libset iter atorii in ii iii adii in addi pro litantissa luae dant dei inisso apud uetustissinios dactylicui uni uerbo Substantiuο tuique

illud est primum solet abesse a formulis quibusdam uerbis quales sunt nec mirum quid mirum Luer. I, 87. 338. Vt ira cai. 23. 7. 57 3 lior V soliis lilia dicere Enii sat. 6.

Ite ara l. 23 Des si g. 5 . ita situs pollitur ii et iii aphio L. Scipliniis prositus ε si ris hic sitiis, quoi tui irili iam iiii lus si uirtutei et Lucilii epigra imitale seruus P lili ilitidus doni iii neque inutili ques-

quam Lucili inluviessa iii sius Metrophaiies', quamquam saepius inuenitur additum uerbiim substantivum delude idem te sinis exulat a locis commuitibiis uelut habes apud Lucretiunt ΙlL 1076

certa luident liliis uilae mortalibus iis lat. lie deuitari letum Milequin obea inus' cs. I, 1-2.6J. ad luani prox in e accedit condicionem copula oniissa iii oratione grauiter concitata sicut linia

illo M. es 40 omnibu' cura uiris uter esset induperator seu catulli mauis 64 185J nulla sumo ratio nulla spes'. denique

nota iii Lachinannus p. cis coininode dein eandem uoculam ais dilo illinitivi, Pssi ite illi sic illa tuoque esse lihi solida liliae aeterna putandunt'. ceterunt a Vergilio inde ni ulto saepius missi

illam a poetis non est diibium licet adhibetida -ea lini qua inpare sint idem. At de nexivitibus derivativis ei pauca et communia habeo

quae tr3dam. Illarum hercule tumet uni est ratio tui similiter in uerti iit eruit atque inales declination uni et coniugalioliunt

modo propositas ac primuin quidem alistracta quae uocantur iuia in stas iudi us exei uita, quorum ingens sui usus apud antiquos, ab Augusti inde aetate magis magisque imminui coepta sumi quod minus necessitate carniinis quam iidicii legantia optinuere dactylici cum abstractin illi si tulit liti pilii OSuphorum e luidem inoliminibus conueniat, sed iniuinie libris poeticis. iiiiii et Seneca eum Phaedro raro admodum utitur uocabulis talibus. Mum auctae situ haud duine dactylici metri usu nexiones mei et mei ium. - tamen christiani identidem uestistissimorum placitis se a

commodarunt. - de forniis dein in illi uis digii meniolia quaedalii iii prohoemio altilli. - praeterea adiectivorum in tu illis litus iii ieiitium ab uno u. c. t CC itinerus coepit imminui, ut inane rexit putissimum haec aeratus aurasus serratus laqueatus auritu Diuitia ' Coral

408쪽

LinER EDTiaius. 405 isti sinus. quo aliena inueniuntur exempla picis inaxime proii liere resterum etiali illlat icti A lalielli inagis litagisque smitrii timcisa piaeterea ab Augusti inde aetate salis uisa sunt iii-

grata adiectiva in talis tilis tulis sinientia plus qua in intraullaba, utium, miliano aerii his cor luctificabit sulta' non inimis putemisisplicuisse Persio luctificabile quam aerumnis ulla'. huc pertinentia quaedam notaui lib. I ad uersum illum tum prae se portant adscendibilem sellulant'. at ex ad iterbiis antiquissinii horum nomine comprendo latullo priores cum magno adbibuere amore quae in im uel ius exeunt praeterea idem plerumque per metaplasmum a nominibus secundae descendentia illa quod est uer terminauere a quibiis placitis ualde suere iusti si posteriores apud plo niaxinae taec uiguere sili titii partitia passim raptini sensilii Statili confesti in penitus iitiis sui diliis similiter largiter puriter nec in iuus uerborum requentati uoruna usus cireumciditur post Literetium, qui ualde ea probauit, sicut et incoha- iis in quibus nonnulli uetustiorum suere immodici es Geli. xviii. 11 4. r. irag. ine. 132 Sq. J. . dicientur in line operis pauca cognitu laud iniucunda quai indam notionum de uarietate siue proprietate dixere Lucilius et lateretius guberniim pro gubemaculo XX, 10. IIII, 37Jatque ita christiani rilium prosapiam contumiam Mart. III, 24, 6J. porro Mavortem pro Marte Omnino sitisse inusitatum seris saeculis inde apparet quod inter parenthesis exempla et poeticam ad licentiam retulere magistri Vergilianu in Mavortis in antro'. itagnarum gnatum nauum non hercule uiuido uulgi usu potiusquam auctoritate priorum admisere plerique praeses ea cum Lu-essius posuisse sine siensione cuia i ra' XXX. 44J, Maroni tamen exprobrauere illud cuium pecus an Meliboei . deinde Go

siue i luo post Litcretii t mplis pii usurparit, i, lassicoruni liaudiluemquam inuenio iis seinet illi litae tragoediae aemulatione dixit Seneca in ludo de morte Caesaris exprome propere sole qua genitus ebias', sicut idem propriis sabulis clepo repetierim idem antiquissimorum imitatione auctores ebrisuaui, quos et satis constat temnendi et nandi uerba ab ipsoruni sempore aliena testimoniis uetustissimorunt set iuvisse stetit illud mill preolositum pro eo quod est omittere uel parcere. - praeterea suptili cura iiii agat AEum, quae cuique poetariim minus aptae ad carmen uideantur esse particulae. ueluti Lucretius numquam adhibuit ibid protinus,

409쪽

dem et iitpote et rinceps post Catullum nemo classicori in praeter illactinos uel satiricos adlubuli. eadem obseruantia tenetur quapropter, pro quo epici posuere quocirca Verg. aen. I, 673. Val. l. Il. 01 iam nec item altiori con enit dictioni sed enim isdein particulis certati in usi sunt christiani. praeterea siquidem et quandoquidem etsi plerisque poetarum suere probata utinitur aut utroque aut alterutro merethis Catullus Vergilius Manilius midius Seneca iuuenalis Matius Terentianus I identilis alii , tamen abstinuere libris propriis haud pauci Graiius tius Persius entesianus nillilius Boethius Calpurnius Eugettius Orientius. cita quianain post ergiliu in legere me non memini, neque illud quod est eutem inuenitur apud Corippum.

Ecce coronatae portum eligere carinae. traiectae Srries ancora iacia mihist. Iam quae longis utiliaminibus sum persecutus quamquam paucis uerbis coartare nec ii itiit ite licet, tamen iae serme quasi summa euadit obseruation uin nostrarunt ac prinnui quidem acriter impugnanda ea sententia, qua a Niburi identidem resalamo arrepta a Menio et Graueri statuitur nium cum asse seclis uersum heroicum ei alienigenam artem nouando inuidam

in lillis Romanae prophii taleii εἰ iecoritin reuerentia eneru3Sse. quae opilii cum nitatur ii gelit quada in ad in iratione uetustissiniorun carminum, quae popularia utique nec ullis doctrinae ueneris turpia in conuiuiis a pueris suisse aniata narrauit Cain ille e sorius, satae equidem largior millime posse refelli, qui prae illo monumentis Maronem et Ouidium spernent quod non erit inbrum, cum ne una quidem ex illis seruata sit littera . uera

eosdem aut similia ueri sequi numquam persuadebitur animo. etenim eum apud Iuuium Andronicum hominem Graecis litteris imbuium ianta duritas et siccitas inueniatur dicitumini qualem -- permne me depinxit omnisenus histi nom. I, 862J, qui redidit, ilest a rharos illos culto potius et linato quam rudi et uelut

balbutielite seritione esse usos aut quamnam sensuun altitudinem uel suptilitatem expectabis ab eis, qui durissiinis Selnperexerciti laboribus uitae cum Onera ni cinia errent ciuitatis bellii bellis continuantis, honores dignus non sunt nacti prius quam

410쪽

siores inierarunt Graecaruin praetero cum sat constei Romanos in excoleiula arte externigena purissimo esse So iudicio, ii in recipienda credatur aruisse eosdem pectore unde illiti conaperuinis Scipionem et Marcellum, qui primi adamarunt cultum alie- inini, minus suisse rerum peritos quam Appium et Catiuiem, qui magis sauerim monumvinis patriis quin potius statuetur Roni

nos ut cetera quae domi essent nulla et poeticae inuidulium rectio rem petisse ab eis quilius esset eius Opiat quare uanas equidem Nil, ii et Grauerti optulo. at erunt tortasse qui incusent, quod Ennius, euin Aboriginiuia artem spreuisset, ne Naevii quidem uel Plauti acquierit numeris hoc uero non est argutari in lalsis sed apimie insaulae quid enim num liorum metra populalia luere Latinis' aut si fuerunt, quae prudentia erit proprietate Ronianoruni et stilata pira lare iani II nu ro , Archilocli et Aristophani et principalii us artis auctoribiis Graecis, quos ut potiores duces secuti sunt dactsici Latini' - deinde cuinam gentium illud probabitur a scaenicis rationes metrorum potius doctissimo cuique et honestissimo Romuli nepotum tiam plebeiis hominibus et Summae caueae spectatoribus luisse da illulas quid autem dicetur de eo, quod ipsi illi, quo longius elate sunt progressi, magis magisque normae sedlicorina sese accommodarunt denique etiam haud in partem ipsum nummorum tuto aduocabitur iudicium, qui, tuo magis elegantia Graecanica suere imbuit, eo

petu coeperunt disse uersus scaenicus naui illud omitto ne nos quid ein lini se illire, modo simplici iudiei numerorum ac Sonorum aeSthnemus ratioties, trimetros Ι'lautinos Catullianis siue

noratianis tanto esse inferiores, itanto fuerint Hercule 'gmaei ceterum cum in scaenicorum arie muli plura uulgaris pronuntiationis diuersitate ei auctorum libidine temperarentur quam apud dactylicos, si aliter res cessisset, Filimici uioduli. pii a M. Aut liliud tempore uulgo optinuere, uix ulliumst ii in duo hus s. ieculis alii fuerint prouenturi neque enim aliter quana aut dactyli- eorum normae aequabilitate euenit, ut metricae antiquae diutiusquam religionis ualeret auctoritas utque eitius imperii Romauiis uana Ilomanae artis periret honos uam illud sponte concedeni omnes poesin yttunicam ut nec ueteribus rationibus nec satis neotericis reSpondentem quasi ibiloruiein liuinitium serarumque partum 'nii stri prodigiique esse simillimam. At uim dis sicultate carmiuis imprimis euenisse dixit Grauer-

SEARCH

MENU NAVIGATION