De sublimitate commentarius

11쪽

HONORATISSIMO VIRO

UICE COMITI PARUER DE EIVEL ME,

V haec Commontarii do Sublimi genere dicendi Editio, Tuis Vir obilissimo, in aedibus et

SusCepta et magnu eX parte elaborata, eodem jure, quo e Parentem, e Patronum agnoscit Cum enim septem abhinc annos Ciceronis tres de Orator dialogos ediderim, Tuoque Domine Ornurim, meorum tu lioru In Primitia adeo non rejecisti,

ut o in Familiam pene dixeram in Amicitiam

tuam receperis. Ex illo tempore quot me secuta sunt vitae Commoda i quot res, de quibus mihi quodammodo licet gloriari Te nim, dum in Familiari uiri tuorum numer QSsem, habui Xemplum tanto moria in Suavitatis, ut qui dignitato Suvmios aequas, facilitate infimis par osse videre ris Te maxinis Innocentisi ModeStideque non in saetis solum, sed in dictis otiani inter convivia otubi liberius paulo se solet animus remittere Te tam incredibilis etprope singularis Diligentia in in-nibus summi tui muneris partibus sustinendis, s

12쪽

vi DEDICATIO. nisi accederet bona valetudo publicae saluti utiliter potius, quam Tude prudenter, Consulere iderere Tecum mihi dulcis studiorum consortio fuit; neque enim tot licet laboribus implicatus, tam in Legibus nostris interpretandis, sequitate Olliendis occupatus, ab aliis studiis doctrinisque refugisti, aut in iis in Theologia przesertim peregri tui in Te et hospitem esse voluisti. Mentini, et juvat mein inisse, quanta olim dolo tutione e Saepius in sermonibus quotidianis audierim non ostentando eruditionis tuto, sed levandi laboris gratia proserentem vel ea, quod in Sacris Scripturis ot Ecclesiae Patribus legendis notasses Vel ea, qu se in reconditu multiplicique Mathematicorum arte didicisses vel ea, iis subsecivis horis ex amoenioribus Poetarum lusibus hausisses. Tantam scio et tam lautam supellectilem non esse in Jurisconsultorum instrumento pone enim infiniti laboris est ipsa per o Legum in Strui iura Cientia: inulta ille memoria Continet, cui hae penitu notae sunt. Λ Tibi semper nihil ruditionis satis visuri est, cui aliquid addi posset illa igitur omnia ita propria Tua seciSti, ut, quaCunque de arte Se monem haberes, videri posses non inertem et ingloriam vitam egisse, si nihil aliud scires. Haec testis loquor, lide gratus aliis cognosci velim docaeteris tui virtutibus, quae in OnSpectu omnium P0Silae sunt, quaSque ad Publica re gerenda a seres, milii prorsus tacendum esse CenSe multa enim cum laude, minima cum invidia sextum jam

vivium agens dissicile illud et arduum summi ap

13쪽

DEDICATIO. vii in Britanniae Cancellarii munus Xequeris: O-runt jam omnes, qualis in Tribunali JudeX, qualis in Procerum consessu Praese emineaS: quum incorruptu San CtUS ue, et tumen quam dulcis sis; quam nullum labori genu refugias, et tamen quam en Per VaCUO SSe animo videaris. ea igitur vox hic publicae OC cedat neceSSe St, noin tanto Ouorum lauSi Consensuque ego id SΟ-lus velle videar, quod omnes sibi jure faciendum putant ossicii mei magis est, ut gratias reseram ob ea benevoli anini indicia, quae mihi quotidie

fere ostendisti Parenti enim me potiuS, quum Patroni, more ovisti multisque e beneficiis, quibus Tibi obstrictus sum, Sati aPparet, quum Constanti et diuturno amore eos proSequeriS,AEUOS felici micorum tuorum nomine Ortiato OSSO Velis : Nihil ver,magis postulat, ut gratum me PraeStem, ut salvis omnibus Religionis officiis totus Tuus Sim, quam uti Perrimum illud, quo jam ruor, benevolentiae et amicitiae Signum : Vereor equidem, ut omne tantae Par 2Ciae, Cui me praesecisti, curas digii Suti Su Stineam, Ut tuam XPeCtationem et Spem fortaSSe Pallio, quam Par erat, majorem de me conceptam eXpleam sed fixum animo me et immotiun savente Deo sedet, nequid refugiam, quod possint aut ire meae, aut

naturae, quantulaeCunque Sint, OleS: ut Regis, Patriae Ecclesiae nostrae Commodi SerViam, me

dedam siquid adjumenti per me his importari

possit, eo libenter omnes labores mei S CODVertent sic et ibi et ossicio meo satisfaciam Sic

14쪽

viii DEDICATIO.ox animo et Tu et Me Vitae Cursum instituam, sic id quod mihi semper in oti est Tui noli Omnino dissimilis suturus Sum. Interim placido, idost, quotidian tu Vult ho Studiorum meorum fructus tibi humillime flerri patiari ; siquos lapsi is ex incuria tu hanc ditionem L0ngini obropsisse videas, eodem eo modo, quo in aliis scriptis meis diu soles, inter legendUm noteS, meumque

judicium saniori tuo judiCio, quasi Dorula, dirigas. Hoc mihi cordi suturum est cum enim inscribendo prinium Sit, ut quis Optimis judicibus PlaCere Se Ciat; Proximum est, ut optini illi u- dices, ubi quid ipsi parum placet, Significent quibus de causi non probetur, et quo modo emendari debeat Permittas mihi, Vir illustrissime, ut hanc de Te spem habeam; nequid beneficii, quod a Te accipi possit, genus illi deesse videatur, quem tot beneficiis jam offeceris Tui observantissimum Tibique divinetissimum ZACHARIAM EARCL.

15쪽

UM ibi in manum trado Longini de Sublimitate Commentarium, Ciri Velim, quot qualesque Editiones meam PraeCeSSerint, quibus de causis hanc Suscipiendam cenSuerim, quidque ipse in illa exornanda per Cerim. Franciscus obortellus Utinensis primus hoc Longini opusculum ex Bibliothecarum latebris in lucem protulit impressit Basiles 1554 anno vero subsequente illud idem Y Sto Bessarionis odidit Vonotiis Paulus aliutius Aldi filius, omnino nescius aliam Editionem Suae anteCessisse: ad Oam anuli Editionem finxit suam r. Portus Cretensis typis Crispini Xcusani 1570 quam reliqui omnes secuti sunt, qui in hoc Longini Commentario limando elaborarint. Primus Ver Omnium Petr Daganus hunc libellum Latina Versione donavit, ediditque Venet. 1572 post hunc Gabriel de Petra, Graecae lingua Prosessor in Academia Lausannensi, novam Versionem LatinainseCit, eamque una cum textu Graeco impressit Genevae 16 12, hanc autem Gabriolis do Petra

16쪽

v1 PRAEFATIO. Editionem iterum imprimendam Cururunt Ger. Langbsenius Xonis 1636, k Tanaqu. Faber Sal- muri 1663 quorum ille multis, longe omnium doctissimis Annotationibus opus illustravit hic vero suae Editioni Otulas quasdam legenti utiles jucundasque inseruit, uberiores ut ipse promisit), si vixisset, daturus De Editione Bononiensi suota 1644, quaeque Editioni Fabri antecessit, melius est tacere, quam id quod loquenti necesse esset)mal dicere. Os omnes multo interjecto tempore SeCuius S Jacobus Tollius; qui textum Graecum Longini saepius X Stis emendavit,stae pius X alioru in suisve conjecturis mutavit: qui Ctiam, Cum veteris illius Versionis Latinae vitia innumera n barbarieti sero continuum videret, aliam ipse Versionem Latinam sibi faciendam intuit hanc igitur una Cum te X tu Graeco impres-

Sana, Oti Omnium Superior ilia in unum Congestis,

multisque u se ad illustrandum, emendata dum Alictorem adjectis, edidit Trajecti ad Rhenuna anno 1604. Postea vero istant Tollianam Editionem in brevius tacit celeberrimus . Hudsonus juS- sitque prodire Xoniae 710, alteraque vice 1718:k, ut minori esset Ornia suus liber, Omnes sere Tolli aliorumque Notas, praeter Criticas, misit, periodosque in Versione Latina Tolli nimium se prosundentes in arctiu redegit.

17쪽

PRAEFATIO. Hi Habes jam, Lector, omnium Opinori, quae meum praecesserint, ditionum k ordinem k numerum quibus de causi novam SuSCeperim, quidque in ea per Cerim, paucis nunc accipe. GraeCum

quod attinet textum vulgatum illum Manuti ubique SeCutu Sum, nisi ubi me alio duceret Editionis primae iam Storum auctoritas cum enim a-nutius in initio suae ditionis dicat se multa princlai Demendasse, nec tamen Lectori notum Squam faciat, quae sint Sti Lectiones, quaeve Sua Con-jeCturae, milium de fide ejus Editionis detrahendum Censeo: nimium sane sibi hic indulsit, ideoque minus utilis sui Editor elim enim ille multa scientia n lectione i sciret, quibus Q AUCtOribus, ex qua illorum operum arte Omnia CulOC Petenda Ssent, quae ex veteribus Scriptoribus

citaverit Longinus, non ea ad fidem sui Sti, quo more Robortellus, impressit; sed ita minutavit,

ut per Omnia vulgati eorum Veterum Scriptorum ditionibus convenirent. Ne ero temet hhoc dictum videatur, en Xemplum, quo id robaturus Sum In Sect 32 gi secti teXtus anuli exhibet se verba παντα φης, κατεσκίασαν,

at inter errata Typographica ad idem sui libelli

notata Lectionsem Sequentem, tanquutu eram, POSuit. πάντα αυτά φησι κατε οπα οἰνωθεν, την δε σαρκα

18쪽

zz οζολν μὲν καυμάτων π λημα δὲ χειμώνων, ἔτι δὲ πτωμά

πράως mocia ν postrema haec Lectio omnino iis quadrat, quae apud Platonem in Timaeo Occurrunt; at prior illa Lectio in Editione prima M omnibus ΜStis reperitur : censeo igitur hinc Sati ConStare, quod Manutius priorem illam ex suo Sto hau-Serit; OSte vero, inspecto Platonis loco citato, Longinum hic ex Platone ut ipsi visum aest)emendarit, at ut mihi male mutarit neque enim

adduci Oessum, ut credam Manutium tot verba temere in teXtum, aut ali quum sui Sti auctoritate, Primo admiSiSSe praeSertim Cum ea in caeteris ouinibus Stis occurrerent. . Et si semel hoc secisse probatur Manutius. Cur non illum assim sere hoc secisse credamus, Cum in OCisa veteribus

Scriptoribus citatis multum a Storum Lectiono recedentem videamus Negari quidem non potest quin, si Stus ille in Bibliothecum , arci Venetiis adversatus idem it, quem Manutius uti videtur Secutus est, quemque ΜStum Bessarionis appellat; negari, inquam, non OleSt, quin en, quae de anuli Editione dixerim, vera Sint CO-dox enim ille ' Marci multis in locis cum caeteris codicibus se scriptis convenit, B. Manuti an Vero

Lectione dissentit Scilicet clarissimus ille alioqui vir sibi in animum induxit suum Longini S-

19쪽

PRAEFAΤΙΟ. intum errasse, ubicunque eXhibuerit loca Herodoti, Platonis, Demostheni. c. alii VerbiS, quam quae istorum Scriptorum Editiones hodihil se se serunt. At huic non facile assentior; neque enim aut Longino aut aliis priorum saeculorum Scriptoribus

videtur usitatum suisse accurate fideque Satis Ver

nus per totum Suum Commentarium cujusvis

Auctoris locum iisdem verbi. modo pluribus, quam duobus aut tribus, consistereth exhibuit: nec aliter ab aliis Scriptoribus actum video si

enim sensum Auctoris, iraecipua Citatae Sententiae verba ob oculos Lectori ponerent, de caeteris minus Oliciti fuero : accurata haec citandi diligentia, qua hodie utimur, quaeque laudabilis sane est, frustra in veteribus quaerenda eSt; non ita pridem in litorariam Rempublicam importata est nostrae consuetudini, OSteriorum seculorum mori debetur de qua re si quis dubitet, Veteres hoc animo

consulat Auctores, in inveniet ni multum salior

non Solum Longinum, Sed Caetero Summos Scriptores, in hac re non dico errasse, Sed multum ab eo, quod jam facimus, plerumque abiisse : vellem igitur hoc Cl. nostro histon in mentem VeniSSet, qui, Cum nonnulla veteris Testamenti loca inveniat non verbum verbo in Ovo Testamento

reddita, aliam, prorsus aliam sibi V. T. Lectio-

20쪽

x PRAEFATIO.nem, quae cum Lectione . . melius conveniat multo cum labore, nonnulla Vereor Cum teme

ritate excogitat Sed hoc Obiter dico neque enim meae scriptionis hujusque temporis est aut Manu-tium aut nostrum histonum culpare, sed hujus Editionis rationem Lectori reddere.

tioni Latinam seci, imprimendam Curavi. moetamon ollianum illam non laudandam censeo at vorum lateri liceat illa non mihi se satis robat Tollius enim stili Ciceroniani amantissimus vi lotur sensum Longini pluribus, quam necesso fuit, verbis ' dilatasse attenuasse prae nimio studio longiores periodos proserendi, Lectorisquo aures implendi ita multa loca obscuravit, ut minori opinor labore intelligendus Sit Longinus, quum Tollius ' Velim Interpretem silum eSSe, Sed non sui ostentatorem .sit modo ejus dictio Latina sint

verba sensum Graeci auctoris clare breviterque exprimentia, non quaero an VerSio Ornatum praese erat; neque enim legenda, Sed consulenda est illa, ut de vi Graecorum Verborun ignari praeSenti sit auxilio mo iis hic Versionibus Latinis intelligi velim, quae una cimi Graeco Auctoris textu imprimuntur, de caeteris enim, seorsim editis,

qualis est Gallica illa Celeberrimi Bollavii Versio, longe aliter se res habet in his, ornatum Mele-