De sublimitate commentarius

발행: 1812년

분량: 355페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

43쪽

Πit υιως. I Recth deest Ma Κεκιλιου, non Καικιλω neque R-nutianum illud λόγQ St ιους liter apud Plutarchum Saepius, in Stis ar Ambr. Ven. et apud Dion. Cassium hoc no- Vat. d. itemque in ditione men Scriptum reperitu P. Ce- prima, et defuit olim ut vi cilius hic fuit Rhetor Siculus; deturhin S. Vat. 3. Longi vixit AEu, Augusto fuitque nus dicit paulo infra se αερὶ Dionysii Halicaria familiaris: υιους πομνηματίζεσθαι, et in Sect. Primus Creditur de sublimi ge-36. vocat hoc ipsum opus ἱ- nere dicendi scripsisse. πόμνημα : Uapropter IoS VO i. 2. Πος μισοσρσῆα, Edices des Sublimitate, addidi in tio prima, et Si en Ambr. Versione commentarius: πό- et Vat. Ire S. habent πιο ωμιεμνημα enim est aliquid Cri P Φλωρ to ινε et ad eundem motum ad suhsidium memoriae dum legimus in So ar. ut nos docet Ammonius in A quamvis dicat Tollius ibi legi

a οῦντο et πόμνησιν Ode Stum os Sit, cujus codice cum Soigitur se exhibet Auctor noS Par Collato SUS Si Sed Sem-ter, qui hoc ipsum vocat Com per sere deceptu est in prosementarium, Cum it opus pie rendis illius Si lectionibus. num omnibusque numeris ab Echi vero supra citatis Sissolutum. l. thurZfle ichius legendunt ceti Set Ποιτου με Φλ ερεέιανε, ut Lin. I. TQ Κεκιλιω omnes sit nomen hujus viri Poethia ante Tollium Editiones, nec mus Flavius Terentianu8. non Si Par et Ambr. habent i. 3. α--ρω ἐφανη της ἴλης

44쪽

4 DIONYSI LONGINI

δυοῖν ποιἈτουμένων, προτέρου μεν, τοῦ δεῖξαί τί το ποκε μενον, δι τέρου δε τῆ τάξει, τῆ δυνάμει δε κυριωτερου,

aon uset sed ne. hoc mihi culam , delendam censuit placet quia πιτμήτερον raro si sutius, ut rect procederet quando apud ultu in celebrio argumentatio. Sententia Lon-ris notae Scriptorem occurrit in latine expressa, sic igitur in sensu isto breυis aut minus curret Cecilii libero junior

per a Longin pro milius, res minime attigerit, non mul- ut Sec t. Hν-το αἴτημα τῶ tam utilitatem legentibus ij-'Ηρωος απμνοτερον et opponitur erro. Iudicet lector E. Sublimitati, Sect 43. Ἐκτων L. 2. ας εαυτων φύ ς Idem υιηλοτερων ἰπὶ τα τα νότ ρα ἀπο- hic Valet βαυτων quod μων:Mράσκει. Lege igitur, απμνοτε apud Graecos Scriptores tam ρον φώνη τῆς ἴλης τῆς υωος σεως, hu in prima et tertia, quum in semilior visus eat quam argu cunda Pe PSona, haec O inve menti ei rei tractatae materiau nienda est.

nam ita loquitur Dion Halic L. t 3 Eum ιο is μεγIM: πίδοσιν quem Noster saepius imitatur Ad faciendos aliquot in sublim- Tom. . p. 68. l. it. Ed Fran ita te trogressu es cita vertit Coton 'ἐνδῖδεν τῆς ποθίσεως τὸν υ λην Oufrius, recti S Si me ut vidi' χορηγηθοῦμεν. Itemque JOSephus tur E.

45쪽

DE SUBLIMITATE, Ac. 5

Causas astit. ' Veria, et hic et a Sstini Signincat que in libet scripto-L. 20. V αεφυκας Manutius rem Prosaicum, opponiturque edidit mi re, sed cum S Par poetae

46쪽

L. 27. αῖς αυτων περι εαλον, Eue' post μῖν acile subintelli&α mon opus est, ut Cum itur. E. Langbaenio legamus περ βαλον Ibid. Er γετο αεν Γανον Cum cum enim αιὼν Significat et er PoStor γ in Sequenti parte Sen-γret a sives immortalitas, hae tentiae occurrit ταυταδε, emen- verba reddi possunt suis au datione opu esse Ciatio, mi Sidibui circumjecerunt immor ει γε poterit reddi quoniam talitatem, Seu suas laudes ea sortaSge Pro εἴ γε legendum Stiisetin immortalitate ; i. e. ut ἐς γε vel ἰς γαρ : Si S2cpiSSi- ea CXPOSui, uas laudeo immor me hujusmodi irrori ortum tales iecerunt Non multum dederunt, ut in Sequentibus dissimilis Phrasis et wω et iii Noti docebimUS Πιθανὸν, her- ρεναι ρυργες P occurrit ilia in uasibile, i. e. persitudendi vim Sect. 2. et alibi haben S, ad perSuadendum a L. 29. ἁ πε φυα Monen commodatum, ita eniin vocedus est Lector hoc in ope te herou isibile utitur Quinctil. Longinum Pro το ae In St. r. l. 3. iis inveniendi υι, usurpare varietatis ara Omnia in Oratione tersuasibilia.

nia Synonyma Sunt, et igni L. 32 Παίος πάνω τω ἀκροω- scant vel Sublimitas, vel Sub μνω καφαται Non pu CSt, limia ut quae ultra id, quod ut Cum abro legamu πανlως; Sublime e St, procedunt a Lon huic enim Simili locutio Oc-gino vocantur μετε ala, ωαρα currit in Cebetis Tubula,

ut notat Hoogeueanu Cl. Sig videa ἐιναι limis idem Signifi-nificat, siquidem, quoniam Ru Care C κυρ υμν, uterior Sactionem igitur reddit noster, Sive dominari idemque voluit Chiro πιοανον uterent τα περ CXprimere Longinu S, cuni di-φυα. Frustra igitur locum So cit in CCt. 39. 1μῶ τῆς -οια licitavit octissimus earce. ἐπικζοιτῆσαν.

47쪽

L. 36. α τε πώγματα C. tium, quippe quae brevibus vo- Longinus, cujus De Scio an te malibuS Currunt et quaSi se pro-ge S, an exemplum per totum iciunt, apti SSimam rapidi mo- hoc pu mugi Sequendum tu S, Sive Fulminis sive Subli- Sit cum vi minus Stilus eju mitati S, Spe Ciem videtur exhi- quum materi Sublimitatem bere. Sapi it longinus, inquam, ad L. 37. Πάντα εφο o σν, α Sublimitatis vim exprimendam Optime vertitur: inea omnea arte quadam et proprietate iuDNini8 in Atar disjicere, et uni. verborum hic Su e St: aliti verεam latim' Oratoris , scriptor dixisset λαφορεῖ et is satefacere flet Vim enim ta- δελ-τα . Sed hoc languidi es lem esse Aovisti primi multisset animi Noster praeteriti in locis plene ostenderunt Cri- temporis verba Surpat λσφό- tici E. ρησεν et 4νεδείξατο. quo meliu L I. ΒαοωςJ Sic vox βαύιῖαι, significet vim et celeritatem, Scholiaste in Theocriti Idyll. quibus Sublimitas irationis δ5l interpretante, Significat animos audientium serit sui υπtρμεγεθε ς καὶ μεὶ ωροι. minis est ait instar, quoniam L. 3. Γενναται γαρ, φησὶ Pro hanc eo modo, quo fulmen, vulgato φασὶ Ecliti Robori et praesentem non poSSi dicere Si Par Ambr. et Vat. 2. ha- te videre preteteritam poSSis bent praτὶ dicit aliquis recte: CX esseCtu cognoscere: or dicit enim longinus in finero structura verborum in fine hujus Sectioni S in ταυθ', ω:huju Sententiae occurren ἴφην, ἐπ γχαιτο ὁ τοῖς χροομα ta7-

48쪽

S DIONYSII LONGINI

κία συνενεlκεῖν ἡ μι οδ PQ καὶ ως πικινδυνοτερα αυτα Ioσιν πο μων, C. ubi Singulari ut Macrobium saepius secisse

numero titur: Cur non igi- video.

turet antea dicebat φησὶ is Si L. 4. Παρορίσαι Haec estiatum est Longino citare ali lectio omnium ante Tollianam cujus aut horis locum c di Editionem, et Sorum Par. cere φησὶ, non addito illiu no Vat. . et . pro quo Faberminera xempla hujus mori conjecit legendum προσορίσαι

habemus in ecl. 4. et 29. et Tollius vero πιορίσαι Si ne CeS- 44 ct ecl. . ubi habe τινα, Sario quid corrigendum SSet, ς ησμ, τρόπον legerem dubentiu αγορίσαι, Ibid. Sententia Doct. . sed πηρομ videtur apud nos- Pearce Supra prolatu non Ob trum idem quod tριορί A Sig- stante, nullus dubito quin te nificare, nempe de finire, cir-gendum Sit φασὶ cum Praece cumacribere, determinare vadit, τε - . ἔλως OIONI AI, et tenus fici aut illa re uti forrno legitur, ud τε τα φυσικα eat. Nam in Sec t. o. legi- α ως IONTAI E. Inu παρώρισε τον κί δυνον, limitea L. O. Παὐητικοῖς Per τα πα- tostii perictilo, et paulo infra θητικα Graeci intelligunt ora in eodem Sensu ται in το tiones, in quibus in Sunt AsseC- όν. Opinor Ocem παρορίσαι tus, quibusque animi audien referri oportere ad ποσστητας

tium aut ad iram, aut ad mi Se et κακον, Vocem Ver συνενελεῖν ricordiam, aut ad aliquam a ud σκηm ct χοῖσιν. Notantiam perturbationem adductan dum hoc in loco videtur, quod tur: sed cum Latini nullam Tollius dicit S. Par habere

habeant vocem, quae Graecae meis oci quod nequaquam e voci respondeat, e Graeca hic rum est: est, lateor, o πο-

et alibi Latinam fecit thetica, ,αι in margine illius m Si,

49쪽

DE SUBLIMITATE, c.

sed in textu reperitur αρορί hic idem Velle dicere, quod σαι Ne Scio, quo fato Contigit alio in loco diXit, nempe αilli contigit tamen, semper μεγάλα ἐπισφαλ δἰ αυτ γίνis Θοει fere ut rursus Lectorem Ino το λε)us P Se Ct. 33. neam errare cum Sum L. t 6 Ἀνερμάτι α Metapho.

hunc Parisiensem citaret. a maVibu SUmpta, quae cum L. t 5. Και, ως πικινδυνότερα αυ- leviorem habent Saburram,

τα. ἰαὐενια τα μεγοίλα, α fluCtUant, ac tantur quatiun Primo auctoritate Robori et tur: Vide Suidam in voce ἔρμα. M S. Par et Vat. I. lego αυτοῦ uber. vice Manutiani αυτα deinde ad L. 9. οπερ γαρ υ Δημοσυίν,1 lfidem odit Robori et M Sorum e Spexit Demosth contra A-Par. Vat. l. . . deleo vulga PiSto CP. loco e Xplorato videre tum τω. Hae G recipiantur licet, rinantum immutaverit Emendationes, nihil opus est, Longin US, ut ad Sum Suum ut cum doctis nonnullis en ac COmlnodaret E. tiamu vocem et πιλοῖα e X ci L. 24. ς , L J S. Paris. disse post αὐτὰ Verba enim hic deficit, reditque non antet ἐπισκύια si τις Sunt Subintcili verba ora καμίνω, SIC Ante quae genda inter και et voxque verba in isto S ad finem ως idem valet ac ἔτι ut videre paginae Scribitur εἰ res et Lae Stin Sect 30. τι μεν τοίνυν et των tine desuntius folia e hoc Lec- ζίων,-καέ ως πασι τοῖς ἐητορσι, tori notum velim, ut intelligat

Lector, debes Clar. Boivino perfecto M Sofragmentum ali- Regis Bibliothecae tutetiae quod Aristotelicoruria Probi praesecto, qui addit Longinum matum continente, sucere mi-

50쪽

lo DIONYSII LONGINI

Και καμίνου σχωσι μακιςον σέλας. Εἰ γαρ τιν' ἐςῶχον ψομαι μόνον, ML παρείρας πλα αν χειμάρροον, Στέγη πυζωσω, καί καταν ζακωσομ χι.NJ δ ου κέκραγα πω το γενναT μ λ ζ'. Gnimam partem corum, quae iis anti Scriptum, o G est adesunt soli enim amisSa an nuper calamo : Si legamustum in se continebant, ut e νοαίσαιτο ut legendum Censet caeteris Si Par soliis con quidam micus meus paulu-jicero licet quantum plures tum a Si illius lectione dis- quum centum hujus meae Edi Sentiemus, ne necesse erittionis lineae legere Cum l. Boivino ηγήσαι

L. 25. ο δὲ κυριωτα τόν τε και το Clim VOX νομίσαιτο idem Ig- αὐτο Forte το αὶ κυριωτατον, Sub nificet ac γησαιτο, encterit, vel

intellige hic ri ἐπισκέψαιτό - si ut irit. στι καὶ αυτῶ c. Tertia enim L. l. Καὶ καμίνου Tollius edi- haec videtur ratio asserri, cur di καὶ μὰ καμίνου Sed ab e St, ἡ Sublimitatis ars uete lam Sit, ab omnibus ditionibus et et esse debeat et sic loquitur SIS et quamvis Tollius di- Longinus in ecl. 6. καὶ et cit id extare in margine Si κυνίτατον, ως ' τις κλεξας, c. Vat. 3. tamen in variis Lectio particula enim ς ibi idem a nibus ex illo Sto collectis,let, quod hic G. et ad finem Tolliano Editionis L. 30. Nnt Βαιτο θεωρίαν MS. appoSitis G, non apparet Cri- Vat. l. et i Ste Sus Par qui lici, nescio qui auctoritate fre- Aristotelis Problemata de ii, hos versus Eschylo udjudi- quo modo diXi continet, a cant Certe Sunt tragici cujus-bent κομίσαιτο sed in hoc So eam Scriptoris. Par. Cliam occurrit σαιτο vete. I. 5. Κίκρανά ά, Sic Edi-

SEARCH

MENU NAVIGATION