장음표시 사용
11쪽
82brandis um notarium suum reliqvitis sanctorum arcessitum Romam misit. Quae vis uestre impetratae,
annis 826 et 82 in monasterio illo ulinhelm, quod
itim Seligensiad audit, sunt reconditiae. Quum igitur inter doctos eiurus et consiliariorum imperatoris cum Hildoin abbate S. Dionysii Deilestrinceps, regni negotiis tigna X arte praeesSet, et licet statur piarvus Magni Einhardi nomine ferretur, gravis sensim sensimque rerum altiliniarum commutatio intervenit. Orol enim puer e secundis imρeratoris nuptiis nato, totum Iudith te et μυ- wiei studium in eo vertebatur, ut rartem ei regni inter reliquos silios distri ti vindicarent. In quo cum
ciliquantum temporis constιmsissent, re puluica magis magisque neglecta, omnia ita essumdari Oeρerunt, ut Einhardus desiderio in praedia sua secedendi totus iam reseleretur. Aec tamen abstinendum riatus, quin onte ianimum imperatoris tentaret, Oblatis ei tinno
828 Gabrielis archangeli monitis, duodecim capitibus comprehensis, et quo facto pus esset indicavit, et seditionem nisi illud adimpleret erorturam . praedigit. Imρerator libello perleeto, alia fecit alia neglexit. Biennio post quum imperatoris aula magis magisque in puries triaheretur, et Iudith Bernhardum , eρ- timaniae ducem, amerarium eonstitui impetrasset, eontra filiorum amici lotharitim in subsidium vocarent, Einhardus apud disciyvium quondam suum, ne se stri ορροneret, diligentius institit. Interim
Bernhardus rauctoritate sua tu ab ιsus est, ut sversae artis principes situ emtrema potius tentranda
quam illum diutius tolerandum utarent; et initio anni 830, quum impertitor in Britannica e editione
Compendium venisset, Xercitu seducto, rebellionem concitarunt. v nuntio accepto, inhardus, qui Iudithum Compendium sequi iussus vialde egrotuSusque Valentiunas venerat, Gandavum nave receS- sit, et novo iam rerum ordine imminente, missionem
12쪽
tib imperatore petii ou impetrata, mense Martio linhelmum se recepi Sed quum rem publicam metionibus quusscitam in diversia ferri conspiceret, mense Aprili ne mi mothurii imperatoris ex Itali reducis olloquium vetiit; et postea conventum illum tignum, in quo in totius regni statum inquirendum esset, dire sibi proposuit Qui eum Kalendis Octobribus ovionius celebraretur, Amaritistimicis intercedentibus patri reconciliatus est. Ubi et
Εinhardum nostrum fidelem veram dedisse, eo mugis ut credamus inducimur, quod imperatoremnestate anni 36, quum unicum iam consilium demothari sineere sibi uniendo agitaret, iamicum suum
uetulum Seligensiadi ultro visitiasse legimus. Reliquum vitiae, religioni, litteris, amicis deditus,
in marinia regni perturbiatione per quietem egit. Nec motoritate quia valebia passensium et vicinorum rebus benigne consulere, nec pud amicos in aliatio remtinentes pro Oppressis intercedere destitit. cele- sitim usinheimensem, martyrum meritis iam longe lateque elabrem, adornavit et plumbo terit Libris conscribendis non tonium, quiantum Olim inter regninmotici, tempu3 impendi Annales quos de Pippini rosi et Mudoinici rebus in palati constitutus ed
derat, ultra tinnum 829 non producendos egistimavit.
Scripsit praeterea libros de histori translationis sanctorum Marcellini et Petri, et ad Lupum libellum
de erue adoranda. Distolae eius quae Supersunt,
historiae auctoris et temporis illius illustriandae uiatum Ondveun Historiam Stigoninh, sive libellum de adventu moribus et superstitione Sazonum, et historiam translationis sancti Aleriandri, ab Adramo Bremens ei tributus, Rudον et Meginhardo vidensibus deberi alio me diximus Lambecius vero tibbreviationem chronici ab Urbe conditia usque ad annum 800 ei vindicare conatus, nullo lane fundament nititur nec meliori iure alii inhardi ev-
13쪽
iusdam salterium, quod in bibliotheen Bobiens recensetur, nostro adscripserint ouae ver edidit, ito comparata sunt, ut praecipuum ei inter historieos Meum adsignen Scripsit enim summe integritote animi, non extera et aliena, sed templi suum, sed amicum, nec Oete timum, sed ut is qui aetatem in re publica radministrunda consumsisset. Lit ros Graecas aeque ac Romanas coluit, et eae inliqvis non tantum historicos et ροefas, mathematicos; rnmmaticos et rhetores, sed Putres etiam et sui eviscriptores egit. Cumque tem 'oris sui virorum rudentissimus et Getissimus hiaberetur, commercium
eius a iuvenibus optimae indolis vetitum fuisse, facile nobis persuadebimus Lupum, errariensem postea abbatem, qui erudiendus in Germaniam missus fuerat, praeeipuum cultorem habuit cum Mu-bano, uidensium tunc temporis bbate, quem ro-pfer doctrinae Opiam et morum robitutem mayni
fecit, societate continua iunctus erat cum eo mi-othecae suae catalossum ommunicaverat ei libros commodavit, ei lium unicum mussinum moribus et doctrina formandum et monachum erudiendum Ommisit. Immae etiam dulcissimae sororis, contuberni per aliquot annos gavisus est quam anni 836 initi defunctam adeo urit, ut totum quod sit i superesse dierum, in moerore transigendum statueret. Mam meminisse, illam intim corde amplecti, illius
se apud Deum intereessioni commendare, unica v
ventis voluptias unicum morientis solamen vit in haec vota animam Creatori reddere disposueras
Obiis a. d. Augusti, ann 844. Corpus in ecclesia eligenstadens sepultum, eique hoc a Mn-ban epitraphium adscriptum est: Te peto qui hoc templum ingrederis , ne noscera
Quid locus hic habeat, quidque tenen ino. Conditus ecce iacet tumulo vir nobilis isto,
14쪽
Einhardus nomen cui genitor dederat. Ingeni, hic prudens, probuM actu atque ires facundus Exstitit, ac multis arte fuit utilis. Quem Carolus princeps propria nutrivit in aula, Ρser quem et confecit multa Sati opera. Nam morum sanctorum condigno functus mo
Exquirens Romae corpora duxit et huc, Ut multis prosint precibus curaque medelae, IpSi usque animae regna poli tribuant. Christo Deus, hominum salvator rector et
Aeternam huic requiem da Super Stra pius. Fuerat Einhardus statura brevis, sed ardorem animico moris agilitate eaeprimebat aetrat ea de re testimonium Theodulf episcopi Aurelitinentis , cuius, Nardulum inardulum abbreviutum esse credo. Alovino Beseleel audit, ab ortisice, quem arcam Dederis aedisicasse testimuS.Τalem virum, si historiam sui temporis scribemdam sibi proponeret, pus rerum via et dicendi
ornatu emimium editurum fuisse, facile quisque intelligit amplissimam scribendi materiam ei suppetisse, eae supra allatis iisque quae de se ipso atque de epistolis quas emtare dicit et legationibus ad imperatorem directis prositetur, patet et veritatis non
minus studiosum quum capacem in referendis cladibus Franeorum et fama sinistra de Raroli litibus
ac coniurationibus propter immanem astrudae crudelitatem mortis ognoScimuS. M peribus eius, quae modo aetant, annales
T. I. Monumentorum edidimus, epistolis et historia translationis S. Marcellini et Petri in osterumrmositis. Quibus tamen ita raroli pud aequales et apud posteri aevi homines palminii praeripuit; nam nec ullius per medium aevum historici, mul Diacono
15쪽
et urtino Polon eromtis, tot codice extare, nec cuiusquam eorum scripta ita certatim ab omnibus visaecvlia vittigerunt, decerpta esse meminimus Laudis eius partem arom, artem sibi Mnhurdus debet.
Sune nec saeculis prorime antecedentibus nec sequentibus historieum inveneris, qui ea cogitationum vi, etiaritate sententi irum , eiaque dicendi arte ereellat. Debvit id studio Romanorum, Ciceronis priaecipue et Suetonii, quem in tunium cordi habuit, ut non solum operis dispositionem sed et integras haud raro sententitis inde mutuntus esse videri possit. Primus ei ante oculos versabatur, quem arolus factis quodammodo aequaverat, Octavianus Austustus, et Titus; sed nec Tiberium tantidiumve aspernatus est. Unde nonnulla veris loca , varie agitiata, lucem accistiunt,e. . quod eap. 4 dicit, se de nativitate et infantia vel etiam veri in Raroli nec scriptis nec auditu liquid percipere potirasse. Certe qualia Suetonius de Caesaribus nonnullis radidit, tilium de tirolo eae I bris stillem hauriendorum facultasininhard non suppetebat quam tumen ob causam recentiorum quidum noriter in eum invecti sunt , de Rarolo tinn 754 ο-ronat sibi constare gloriati; quod nec Einhardum ignoraSSe, utinam e tinniali ι eis discere voluissenti
inuti Dinooni libello de episcopis Mettensilis pau-
eas sententius in librum suum recepit. Ut autem nemo
alios impune imitiatur, ita inhrardum quoque noti terove loco eius rei poenus dedisse, haud diffleur;
nec omni tinnisu id effecit, ut antiqui plane sermonis compos eret, quippe qui e contra grammaticum aliquotiens ecciaverit. De quo nulla amplius dubitatio locum ubere potest quum novam iam editionem seraginta odicum ope instituerinta quorum maiorem partem in GermGnitie, fuliae, Helvetiae
Belgii, Galliae, Britanniae bibliothecis ipsemet evolvi. Einhardi libellus, o ut prodiit ingenti omnium ti 'plausu oeceptus et ab historicis qui ui oli
16쪽
tempora attingerent saepissime dae ratus est. Quorum numerus quum medii aevi desursu semper auctus sit, hie antiquissimos tantum ἡοrum et Mnhardo coaetaneos, Enhardum vidensem qui pus suum circa annum 30 inemit, chronogrυρhum FontaneLlensem, Thesanutim nonymum vitae mudοwici auctorem, nominasse suffletest, quorum tres aroli vitum eaescripsisse , Thessanum eam saltem imitatum esse, pro πιοrat habemus. Saeculo non medio MO-dolfus vidensis monachus in historia transIationis S. Alemandri plurima inde mutuatus est; Arnulfo rege, poetam agonem vitam versibus evressisse, et saeculo duodecim findevicum in riderio imperatore depingendo eam prae oculis habuisse iam antea viri docti monuerant.
Alteri libelli eximii editioni subiungere libet carmina nonnidia historiam raroli Magni illustrantia. Quorum quidem primum de victoria Pippini Avarieti
anni 796, inquam antea editum eae codice bibliothe- ea Regiae Berotinensis circa annum 800 Garum pro- ροno. Paulini versus in obitum rici ducis Foroiv-lani a. 709 prope Tarsalicam occisi ope codicum Bernensis et Parisiensis emendavi Planetus aroliem eodicibus Heronensi, Parisiensi et Brumellens iterum prodit eurmen de Sanctὐ rola, eius canon satione posterius, a Boehmero nostr eae eodie Fran-eοfurtensi transscriptum sistitur. Tertiae editioni imaginem aroli regis praemi, qualem chartae r monasterio sanet Dionysii ditae impressam in tubulori publico Parisiens tinno
1827 vidi otque pictori optimib. m. Mauritio Rugendus delineandam tradidi Dabam Berolini in Bibliothee Regia MIendis
17쪽
Vitam et conversationem, et ex parte non modica res gestas domni et nutritoris mei Karoli excellentissimi et merit famosissimi regis, postquam Scribere animus tulit, quanta potui brevitate complexus sum; pera iasnipendens, ut de his quae ad ni amnotitiam pervenire potuerunt, nihil mitterem, ,eque prolixitate narrandi nova quaeque fastidientium animos offenderem si tamen hoc ullo modo vitari potest, ut nova Scriptione non offendantur, qui vetera et a viris doctissimis atque disortissimis consecta monimenta fastidiunt. Et quan i quam plure esSe non ambigam, qui oti ac litteris dediti, statum aevi praesentis noti arbitrentur ita negligendum, ut omnia penitu quae nunc fiunt, velut nulla memoria digna silenti atque oblivione tradantur, potiusque velint, amore diuturnitatis illecti,
aliorum praeclara facta qualibuscunque scriptis in-Serere, quam Sui nominiisamam posteritatis memoriae nihil scribendo subtrah0re, tamen ab huiuscemodi scriptione non existimavi temperandum, quando mihi consciu eram, nussum ea veracita Squam me scribere posse, quibus ipse intersui, quaeque praesens culata, ut dicunt, fide cognovi, et utrum ab alio scriberentur necne, quid Scire non potui. Satiusque iudicavi eadem cum aliis velut communiter litteris mandata memoriae o Sterorum tradere, quam regis excellentissimi, et omnium sua aetate maximi, clarissimam Vitam et egregios atque
moderni temporis hominibus vix imitabiles actus pati oblivionis tenebris aboleri Suberat et alia
non irrationabilis, ut opinor, causa, quae Vel Sola sufficere posset, ut me ad haec scribenda compelleret, nutrimentum videlicet in me impensum, et
18쪽
perpetua, postquam in aula eius conversari coepi, cum ipso ac liberis eius amicitia qua me ita sibi devinxit, debitoremque tam vivo quam mortuo Onstituit, ut merito ingratus videri et iudicari possem, si tot beneficiorum in me collatorum immΘmor, clarissima et illustrissima hominis optime de me meriti gesta silentio praeterirem, patererque vitam eius, quasi qui nunquam vixerit sine litiseris ac debita laude manere. Cui scribenda atque explicandae non meum ingeniolum, quod exile et par Vum, immo paene nullum est, sed ullianam par erat desudare facundiam. En tibi librum . praeciarissimi et maximi viri memoriam continentQm, in quo praeter illius facta noti est quod admireris, nisi forte, quod homo barbarus is in Romana locutione perparum exercitatus, aliquid me decenter aut commode latine scribere posse lita erim, atque in tantam impudentiam proruperim, ut illud Ciceronis putarem contemnendum, quod in primo Tusculanarum libro , cum de Latinis scriptoribus loqueretur, ita dixisse legitur Mandare quemquum, inquit, sineris cogitutiones suas qui eas nec disponere ne illustrare possit, ne delaetatione aliqua ilicere ecforem hominis est intemperanter abutentis et otio e litteris. oterat quidem haec oratoris egregii sententia me a scribendo deterrere, nisi animo praemeditatum haberem, hominum iudicia potius expΘ-riri, et scribendo ingenioli mei periculum facere, quam tanti viri memoriam, mihi parcendo, praetPrire
Gens Merouingorum, de qua Franci reges sibi ereare soliti erant, usque in Hildericum regem, qui1 i. e. aerinanus es. Suetonii Caligul. c. et eat . 3.3 et Suetonii Augusti m c. l.
19쪽
iussu Stephani , Romani pontificis, depositus ac
detonsus atque in monaSterium truSus St, durasse
putatur. Quae licet in illo finita possit videri , tamen iam dudum nullius Vigoris erat, nec quicquam in se clarum praeter inane regi vocabulum prae-iserebat; nam et opes et potentia regni penes palatii praefectos, qui maiores domus dicebantur, et ad quos sumna imperii pertinebat, tenebantur; neque regi aliud relinquebatur, quam ut regio tantum
nomine contentu S, crine profuSO, barba Summissa, solio resideret ac Speciem dominanti emngeret, legatos undecunque veniente audiret, eiSque abeuntibus responsa quae erat edoctu vel etiam iussus, ex sua velut potestate redderet, cum praeter inutile regi nomen et precarium vitae stipendium , quod ei praesectu aulae, prout videbatur, exhibebat, nihil aliud proprii possideret, quam unam et eam prae- parvi reditus villam, in qua domum et ex qua famulos sibi nec0ssaria ministrantes atque Obsequium exhibontes paucae numerositatis habebat. uocumque eundum erat, carpento ibat, quod bubus iunctis, et bubulco rustico morae agente, trahebatur; sic ad palatium sic ad publicum populi sui conventum, qui annuatim ob regni utilitatem celebrabatur, ire sic domum redire solebat ad regni amministrationem et omnia quae vel domi vel foris agenda ac
disponenda erant, praesectu aulae procurabat.
2. Duo mcio tum cum Hildericus deponebatur, ippinus, pater Karoli regis, iam velut heroditario fungebatur. Nam pater eius arolus, qui tyranno per totam Franciam dominatum sibi vindicantes oppressit, et Sarracenos Galliam occupare
4 Zacharia mortuo, antequam iussu eius Pippinus coronaretur, Stephanus antecessoris Sui mandatum confirmasses
putandus est. Ita et auctor ragmenti Urstisiani 8S. T. II. p. 6. nostrum intellexit. De secunda Pippini coronatione hic minime gitur I i. e. t.
20쪽
temptantes duobus magnis proeliis, uno in Aquitania apud ictavium civitatem, alter iuxta arbonam apud Birram fluvium, ita devicit, ut in Hispaniam eos redire compelleret, undem magistratum, a patre ippin sibi dimissum, egregie amministravit; qui honor non aliis a populo dari consueverat, quam his qui et claritate genQris et opum amplitudine ceteris eminebant. Hunc cum ippinus, pater aroli regis, ab avo et patre sibi et fratri artomanno relictum,
Summa cum eo concordia divisum, aliquot annis velut sub rege memorat tenuisset, frater eius Karto mannus, incertum quibus de causis, tamen videtur quod amore conversationis contemplativae SuccenSuS, operosa temporalis regni amministratione relicta, Romam se in otium contulit, ibique hal,itu permutato monachus factus, in monte Soracte apud ecclesiam beati Silvestri constructo monasterio, cum fratribus secum ad hoc venientibus por aliquot annos optata quiete perfruitur. Ssdcum ex Francia multi nobilium ob vota solvenda Romam sollemniter commearent, et eum, velut dominum quondam suum, praeterire nollent, otium qu maxime delectabatur, crebra salutatione interrumpentes, locum mutare conpellunt. Nam huiuscemodi frequentiam cum suo proposito officere
vidisset, relicto monte, in Samnium proviritiam ad monasterium sancti Benedicti situm in castro Casin secessit, et ibi, quod reliquum erat temporalis vitae, religios conversando complevit'. 3. ippinus autem, per auctoritatem Romani pontificis ex praefecto palatii rex constitutu S, cum per annos 1 aut eo amplius y Francis solus imperaret, finit Aquitanico bello, quod contra Wai-6 es. Monuni T. I. annales a. 753-755 7 Pippin regno
prima coronatione anno T52. computato, anni 16 et aliquot menses, a secunda et attonsione filiorum artomarini