장음표시 사용
51쪽
Jmnes gentes quas fecisti Tu Christe Dei obules,
Terras fontes rivos montes Et formasti hominem; Avares quos convertistis Ultimis temporibus, Multa mala iam secerunt Ab antico tempore, Fana Dei dextruxerunt
Atque monasteria, Vasa aurea sacratis,
Argentea, fictilia. Vestem sanctam polluerunt De ara sacratissima, Linteamina levitae Et sanctaemonialium Muliebribus tradaiam Suadente demone. Misit Deus Petrum sancium, Principem postulum,
In auxilium Pippini, Magni regis filium,
Ut viam eius comitaret Et Francorum aciem. Rex accintus Dei virtuto Pippinus, rex catholicus, Castra git super flumen Albim Danubium Hostibus accingens totum Undique praesidiB. Unguimeri satis pavens
Regi dicens satis sorte: Tu Cacane perdite fAtque Catunae mulieri Maledictae coniugi: inegna restra consumata I Ultro non regnavitis'; Regna vestra diu longa Cristianis tradita,
Pippino demoliua Principe cauliosicoli i. e.
vestem sanetam et linteamina mulieribus tradiderunt Mares. a acti addita linea atramento quo et ultima arminis verba aeriptae sunt linea aut m signifieat aut voces in danubium separat Mese oa--m Danubium. 5 i. o. eonsummata. 6 i. e. regnabitas. η i. e. demolita.
52쪽
Cum forι eaeercitu, Fines tuos occuparet', Depopularet populum, Montos aikas atque colies Poneret residia. Tolle cito, porta tecum
Copiosa munera, ceptrum δ' regis adorare ut Paululum possis visere,
Aurum gemmas illi fertii Nec te 3 tradat tinerit
Audiens a canus rexi Undique perterritu S, Protinus ascenden mul9m, Cum arcanis primatibus Regem venit adorare i Et plagaret munere;
Begi dicens, Salae princeps lEsto noster dominus Regnum meum tibi trado
Silaas montes atque colles Cum omnibus nascentiis. De primatibus nec parcas, Tema verte aciem β; Colla nostra, proles nostras
Diotoni tradimus - Νos fideles cristiani Deo agamus grBtiam, Qui regnum regis confirmavit Super regnum Uniae λ Et victoriam donavit λ , De paganis gentibus. Vivat, vivat rex Pippinus In timore Dominil Avus regnet et senescat Et procreet silios, Qui palatia conservet In vita et post obitum: Qui conclusit regnum crande φAmplum potentisSimum, Quae regnου terrae non fecerunt Usque ad diem aetenufi, Neque Cesar et pagani 'Sod divina gratia. Tolle tecum prole nostras, Parent tibi obsequia; Gloria aeterna Patri,
53쪽
VERSUS PAUMNI DE HERICO BULEA. 799. OCCISO
ex eodd. Bernensi et Parisiensi.
I Mecum Timavi saxa novem mimina Flete per novem fontes redundantia, Quae salsa gluttit unda ponit Ionici, Istris ansque, Tissa Culps, ctrus, Natissa, Cores, gurgites sonti . Heri eum mihi dulce nomen plangite Sirmium, Polla, tellus Aquileiae, Inlii Forus, Cormonis rugaliR , Rupes sopi iuga Cenetensium, Astensis humus ploret et Alben ganus. Nec tu cessare, de cuius confinio Est oriundus, in dives Argentea, Lugere multo gravique cum gemittit Civem famosum perdidisti, nobile Germine natum claroque de sanguine. Barbara lingua Stratiburgiis diceris; Olim quod nomen ummisisti celebre, Hoc ego tibi reddidi mellisonum, Amici duleis ob amorem, qui fuit Lacte nutritus iuxta numen Qui mea. Aeetesiarum largiis in donariis, Pauperum a sir miseris subsidium, Hic viduarum summa consolati Erat quam mitis, harus sacerdotihus, Potens in armis, subtilis ingoniol
i 3 i. q. regu platea, Gallieum rue esse videtur.
54쪽
Barbaras gentes domuit aevissimas, Cingit quas Drauva, recludit Danubius, celant quas tunc paludes eotides, Ponti coartat quas unda salsinui, Dalmatiarum quibus obstat terminus; Turres iratonis, limitis principium, Scithia metas Traiiae qui cardinem se equestrat, utraque confinia Haec Austro reddit, haec relandit Boreae; Τondit ad portas quae dicuntur Caspiae. Libicum litus, quo redundant maria, Mons inimici Laurentus qui diceris,
Vos super umquam imber ros nec pluvia Descendant, flores nec tellus purpureos Germinet, humus nec fruetus triticeos, Ulmus nec vitem gemmato cum pampino Sustentet, uvas nec in ramis pendeat, Frondeat ficus sicco semper stipite, Ferat nec rubus malagranis punica, Promat irsutus nec globus castaneas,
Ubi cocidit vir fortis in proelio
Clipeo fracto, crueniata rumphea;
Lanceae summo retunso nam iaculo,
Sagittis fossum undis saxa sortia Corpus iniecta contrivisse dicitur. Heu me quam durum quamque triste nuntium Illa sub die deflenda percrepuit; Nam clamor ante orrendus per plateas Lacrimis dignus sonuit, quam tristia
Eius per verba mors esset exposita. 2 Libinnum legere malim; iam viburno in litore ericus oeciderat.
55쪽
Matres, mariti, Puer , iuvenculae, Domini, servi, sexus omnis, tenera Aetas pervalde, sacerdotum inclita Caterva, pugnis sauciata pectora Crinibus vulsis ululabant pariter. Deus aeterne, limi qui de pulvere Plasmasti tuam primos ad imaginem Parentes nostros, per quos omnes morimur; Μisisti tuum sed dilectum filium, Vivimus omnes per quem mirabiliter, Sanguine cuius redempti purpureo Sumus, sacrati cuius carne pascimur, Herico tuo servulo melliflua Concede quaeso paradisi gaudia Et nunc et ulira per immensa secula.
56쪽
ex codd. Veronensi, Parisiensi et Brullellensi.
solis ortu usque ad Occidua Litora maris planctus pulsat pectoru. Heu mihi misero lUltra marina agmina tristitia Tetigit ingens cum merore nimio. Heu mihi misero lFranci Romani atque cuncti creduli Luctu punguntur et magna molestia Heu mihi misero lInsantes, senes, gloriosi resules, Matronae plangunt detrimentum Caesaris Heu mihi misero Iam iam non cessant lacrimarum flumina; Nam plangit orbis interitum aroli. Heu mihi misero lPater communis orsanorum Omnium, Peregrinorum, viduarum, Virginum,
Heu mihi misero lChriste, caelorum qui gubernas agmina, Τuo in regno da requiem arolo; Heu mihi misero lΗο poscunt omnes fideles et creduli, Hoc sancti senes, viduae et Virgines... Heu mihi misero l
57쪽
Beu mihi misero lSpiritus sanetus, qui gubernat omnia,
Animam suam exaltet in requiem.
Vae tibi Roma Romanoque populo, 'Amisso summo glorioso aro lo. Heu mihi misero Vae tibi sola formosa Italia,Cunctimus tuis tam honestis urbibus Hsu 'mihi misero lFrancia diras perpessa iniurias, Nullum iam talom dolorem suεtinuit, Heu mihi misero lQuando augustum lacundumque ut Olum in Aquisgrani globus terrae tradidit. Heu me dolens plango lΝox mihi dira iam retulit somnia, Diesque clara non adduxit luminis, Heu me dolens plango lQuae cuncti Orbis christiano populo Vexit ad mortem venerandum principem. Heu mo dolens plangolo Columbane, stringe tuas lacrimas, Precesque funde pro illo ad Dominum, Heu me dolens plangol
Pater cunctorum Orphanorum, Omnium Peregrinorum, Viduarum, Virginum,
58쪽
Nox non rediret, iam non tulit somnia, Chorusque ara non adduxit lumina, Heu me dolens plangol Pater Ommune miserieor Dominus, Ut illi donet locum splendidissimum. Heu me dolens plangol Deus, unctae humanae militiae Atque caelorum, insernorum domine, Heu me dolens plango in sancta sede cum tuis apostolis Suscipe pium, o tu Christe, arolum. Heu me dolens plango l
59쪽
Urbs Aquenm urbs regalis', Regni sedes principalis,
Regi regum pange laudes, Qui de magni regis gaudes
Karoli elementia. Iste coetus Psallat laetus, Psallat chorusHic sonorus Vocali concordia; At dum manus operatur Bonum quod eo meditatur,
Dulcis est psalmodia. Hac in die, die festa, Magni regis magna gesta Recolat ecclesia. Reges terrae et omnes populi, Omnes simul plaudant et singuli Colebri laetitia. Hic si Christi miles sortis, Hic invictae dux cohortis Ducum sternit millia;
' lia primo scriptuni, ideoque carmen Aquisgrani rompositum PSSP, Cl. C. L. Grote nil animadvertit codex Fran suriensis habui: Franchemordensis urbs regalis.
60쪽
Terram purgit lolio Atque metit gladio
Ex messe iZani3. Hic est magnus cimperator,
Boni fructus bonus sator Et prudens agricola. Infideles hic convertit, Fana, sos 3 evertit, Et confringit idola. Hic superhos domat reges, Hic regnare aera leges Fecit cum iustitia; Quam tuetur eo fine, Ut et iustus sed nec sine Sit misericordia. Oleo laetitiae Uncius dono gratiae, Exteris par regibus. Cum corona glorme Maiestatis regiae Insignitur fastibus. rex mundi triumphator, Iesu Christe conregator, Sis pro nobis exorBtor, Sancte fater Κvrole, Emundati a peccatis Ut in regno claritatis Nos Febs tui cum beatis Coeli sit riis ineolRB.