장음표시 사용
151쪽
aequo animo ac libenti cedit, si imm Τηidem eum ratione; quia euersa domo, intemptatus Feip. v tη manere potenti dis ruina, penates omnium trahat secum nec F ent. Et ' sane neque exemplis destituimur, quibus praestan. tiorem esse patriis, quam parentum aut liberorum causam, manifestetur. Nam Lucium Brutum, Va- . ,- leri0 λ &alijs referentibus, legimus filios suos Taras ει. iii l. l. qui ni j d omi nation ema se expulsam reuocare co
Aug. ciui. Dei nantes,comprehenso S, proque tribunali virgis cae cana .i6. Policr. sos, ad palum religatos, securi percuti iussisse. Cusi. .c. I. ius exemplum Darius, draiij quorum Plutar mel Plutar in p4 t. minit sequuti sunt: Et ut interim Epaminondam, . ιου-ς-τ, σιρε Manlium Torquatum, & Postumium Tiburtium m Plutarop.ς4- omittam qui filios, ut passim tradunt auctores iob 13.Plin si δε- ς- militiae ordinem non seruatum morti dedere; quo A. Viit' ti 9 forte respexit Paulus D dum ait:Discipliram cast*μm antiquiorem fuse Romanis, quam charitas liberorum . sin Paul I. c.ia Isentio Auidij Cassij memorabile factum inuolui n0 ipost Limini u L. potest, qui filium Tribunum, qui legem Agrariamsi i' de captiuis., primus tulerat multisque modis populariter lio minum animos sui amore deuinctos tenebat, obabseetati regni crimen domi damnauit, Verberibu qi affectum necari iussit,ac peculium eius Cereri c0 secrauit ut Plinius', Florus, &alij prodidere. Ma 6 ρηρ rij quoq;& Erechthei consimile factum narrat Pi in P Plutarib inpa tarchus P, qui patriarcharitati natura postposita, i*- ις θ0 σqy. . somnijs praemoniti; se victoriam consequutR ros si prius Dijs victimas filias face- rent: nihil cunctati, eas animo libcti fa
152쪽
Eypositum etiam silium , O i patre quavis Occasione relictu, si agnitum patrem Occiderit, parricidij teneri, contra omnes defendimus. De expositis liberisplura . Thebanorum Romanorumque de exponentibus leges.' Naturaliter etiam ma-ιὶ meritis parentibus obsolum vitae beneferam , pietatem 2 f ijs deberi. me Valerii, ω Ciceron..Nerbis,st Manli1 Tor- te ζt tqμati exemplo probatum. . Hios quos resert.
xio illa videtur accedere,an fili qui pa 'r' - ' η' trem occiderit, a quo sanguinolent',1d est recens natus expositus sit, vel simMenoeb.des poste alanguidus, & infirmus sine iu- bistraeis μανε. sta causa in Xenone seu hospitali relictus, parricidij i .Tiber. Decisi. poena,Vel ordinario tantiim homicidii upplicio ve- 9 im ij-nu. niat assiciendus' Et quidem interpretes ' omnes, δ' quotquot de hac re sermone fecere, parricidij reaia b-ς ήt ζηtraxum filia incurrere negant, verbis Impppo Valenti ' s mani, Valetis,& Gratiam allecti,qui eum,qui sobo' fermeno. d.ea
tem suam expone dam putauit,non solum animad- . . . .
uersioni, quae constituta h est dubiacere praecipiunt, qis sed & i aditum repetendi filij habere non sinunt. Nec enim' inquiunt) βαμm quis dicere psitqηem pe' sta stimus C.de Ia
reuntem contemsit.: A qua decisione non Ionge no- ties i. .
uior alii Iustiniani 4 differre videtur qua semus, qui e T. I.C. De V aegritudine affectus a domino destituitur,si. conua- in C, I beodos .ca. luerit, seruitutis vinculis liberatus; sui iuris manere πηic O i sint ex iubetur. Quod aeque in silijs.valuisse, & patriae po--φς testatis nexibus si ae parente expositi fuerint liberari, in is , tam ciuili φ, quain canonico, & regio iure probatur.
Nam etsi stim Romulus, ut Dionysiu. f refert, Pet. Greg. b. .
153쪽
ias Dan. Solore. de Tarricidit crimis.
liberos sub certis legibus exponere concessisset,postea tamen his & alijs poenis no a immerito ea parentum crudelitas coercita est. Nam si filios, quia patribus nullam artem edocti essent, patres initas Solin. Piret . pune contemnere, & alimentis priuare, prudentule in eius vita. tissimus sanxerat Solon S, cur ijs pietatem &o b sequium debebunt, a quibus sub fortunae arbitrio relicti, & quodammodo vita priuati immaniter
mite intestigipο- evovit, qsam ipse non habet. Vncle apua Theba-tesi te his qui ex nos, ut AElialius' refert, leX erat, quae capitis poe- ponebant itios in na mulctabat illum, qui infantem exponere, velinteolumna ustori litudinem abiicere ausus fuisset. Verum si in ex-Sρθὰς δ' 'qui i trerna necessitate pater esset constitutus, siue mas μ ε siue foemina infans esset, cogebatur eum statim a
tradit Rauard li. materia o partu ad magiitratum,cum ipti S raiciis,ada .eotest e. Ir. ferre, qui acceptum, alicui viro leui precio trade-i AElian. libr. r. cum quo pactam & conditiones intercede demur.hist. bant, Vt per suam fidem infantem aleret,&adultum serui, vel seruar loco haberet. Sed & Romanis, I Tertuli is aboli pud quos hoc crime frequetissimum fuisse indicatti . Tertullianus ' bos exponitis suscipiendos ab aliquoρμα-
tereunte misericordiam extranea. Varie, pro temporum
m cuiae. lib. 16. Varietate, vindicatum fuit, ut ex Cuiacijm, Meia obseruat.e. 36. cliij,& aliorum lcriptis constabit. Sed adhuc ego, in Din. adit. . quoad nostram pertinet tractationem, adduci Π0
4e ius ex f Me possum ut credam, etiam ob hanc causam filium par, Ig' trliquem compertum & exploratum habet,& a qd de Ees uis. ἡρ ίς gζ0ix'm ζsse cognoscit, citra parricidij supplicia Bogio litis b, mortem inferre posse.Nam neq; vero simile est filiumic. n. . 8. a patre sine maxima causa exponi potuisse; ut e Ri Nilostr. tib. a. apud Philostratu ' ex Euripide Apoloni' ostendit
154쪽
27t Cuncti, hominibus filii sunt ipsa anima. Et ut exponendi occasio deficeret, ac certe, qui eX- ponit, pater esse non desinit,neque quicquid se impie aduertus filium & crudeliter gerat, natura ipsa minor et pietas & retierentia debetur . Quid est enim, quod non ob solum nascedi initium, & huius . 'vitae usuram, filij parentibus rependere teneantur λVnde roctissime Imp. ' ctiam in nuptijs expositae o L patrem 162 filiae exponentis patris consensum requirit, & For- ι-- 'iret tunius Garcia P admodum docte concludit, ex su- P ρ μ' pradicta ratione filium egenti patri, quamuis ab eo nunquam aliquod beneficium acceperit, alimenta' μ' praestare, teneri . Naturaliter itaque parentibus etiam malemerentibus pietatem debemus, quod insucij Manlij Torquati filius apud Valerium q oste- q kr F.7-ς dit,qui effecit ne pater, a quo semper rustico opere grauatus, & male habitus fuit, causam ad populum diceret; Et Valerius ipse hoc addito elogio ma- . 'nifestius expressit. Commendabilis es Vetas, quα mansueris pare uribus pi aeritatur; Sed Manlius quo horridiorem , patrem brbust, hoc laudabinius periculo eius,ubuenit: qui ad cum Ligendum, priter natura m amorem , nullo in ul- entiae blandimento inuitatus fuerat. Ostendit etiam & Cicero dum pro Cluentio , ita aduersus eius ma- rcicer proclaei. irem Sasiam loquitur. Nam Suia mater huius Habui,
mater enim a me nominis causa sἄ es in bue boytisi
- . labitur, neq; nquam illa ita desce- lere, O immanistate audiet,
155쪽
interfectores extensum. Plane qui Patriam aut Principem produnt, parricidas passim a bonis ainoribus appellari, ω κο. maiestatis tantum, si is o parricidii reos videri. me de- . bitum patriae amorem exposcere. De quo nonnulla. Pilatum in Christi Domini morte parricidium commisisse secunturi aliquιs. Qui eius interitus ξ Praeceptoribus non secus ae parentibus reuerentiam deberi, O an in nece eorum parriciri,
crimen committatur. V d. c. 22. n. IS.
tes nullo casu citra parricidij crime interfici posse ,nisi ubi contra patriam ali quid moliuntur, stupra contra communes Doctorum traditiones resolui contrario explodenda est mihi in hoc capite eoru-t.b Ad cisis. ἡ dςm sententi ',quiderio assirmare nequaquam ve- ef. . quaero u. rentur, parricidium quoq; ό in nece parentum spiri-ro. ia. Pladia tualium commiti, Vel aliorum, qui parentum instar I .n. ai. ω aa. habeantur; veluti si quis iudicern, Dominum,spis' copum,vel Parrochum interfecerit . Nam etsi non .dimtear, magnam his personis venerationem αρ si h a sopivx tem deberi, ut pluribus adductis Tiraquellusi .eisus. hos ' 'ς 'dix S ; istam e ferat,particularem huius sce-τοlaw.Et Asean. ivri pD Uam, peculiaribus rationib' certis personii Gem. depat. ροι. inflictam ta late produci, ut nullus fere casus re 4Da-3.ex nu. . linquatur, quo locum habere non pollit'. Alijs sup plicijs, alia maleficia puniantur, parentum' violatio dL.interpretati, a sibi dumtaxat animaduersionem usurpet: n q; ne i rei ciedsi de poenalium legum verba contra totius legalis sciζ0 ναν-ς ρ ἰήλ re- tiar principia extra proprios cancellos proxx h*' gut.tur.in 6 tur.
156쪽
tur. Praesertim clim isthaec horum anetarum ampliationes, nullo, nec iuris,nec quotidiani usus lundamento nitantur, ut bene Gregorius LopeZ ς acim e Greg. Lop. λδ. uertit: sicut neque illa, quam ex multorum opinio- I.ra. 'art. verb. et
ne refert, & sequitur Plagax, quae docet parricidij 0o. Dauan. Ve-reu iudice esse, qui subditu suae potestati & imperio by -ς apicripsit. Lege Cornelia , de sicariis tcnctvr, qtii cum H V0.m l. Cornemagistratu est, esset, eorum qui fecerit, contra hominis ue- tia D.deflcar.
cem, quod legibus permiytam non sit. Plane si quis in patriam aliquod lacinus cornm sisset, etiam si alia reperiantur supplicia non male tentare quis posset, parricidij poenam locum habere, ut post alios, doctissimus Anton. Concius h aduertit: nam certe ii rit Cove ML parricidij nomen hanc in rem sistissime ab auctori /- -'A ti btis usurpari videmus. Cicero' poterit cisinuam t&le foed simu Parr:ci rumpatris. L.Flor.' cum de Ca- ici titilinae consuratione loqueretur , Fuluia Pili fimum lFlar i. e r. scortum', sed ' rricidii innocens. Salustius m de eo- in Salus eston dem Catilina Ciceroni maledicente in senatu, sis niti. Catit. vi haec male .cfa ciliquit) alιa eum adderet , obstrebe, e Omia de glisi q*α elegavr , basiem atque arricidam Ἐocare. Quod non inanita U' 'ος
rito admitti videtur, si enim patria communiq no , 'ruor est parens, qui patriae vim & int situm ii se h. 'NVψ pS aut tu eius perniciem impium aliquod facinus mata in '
chinatur,quasi qui parentem occidat, parricidij reus iuui aii debet . Quinimo potiore esse patriae, quam parentum rationem, & alio loco ' in siriuaui, di ele- Π Sup. hoc lib. e. ganter ouid ' ostendit, dium ait: ri . . -
157쪽
. Ioam Soloreb de Parricidit crimis. 4 cicer. i. Ulic. neq; abest Cicer ' qui patriam patribus praeposuit.
dum dixit: Non nobis totum nati sumμs,sed partim patri or Cie. 6.de repub. p. im p re tibus, oec. Et alibi I illittam cote pieta inDmu. Scip. tem: Τηε cum siit magus inparentibus m propinquis, tum in puria maxima e se. Quod satis testati sunt Brutus, s Valer. m. v. ii. CurtiuS, Decij, Scipiones, Codrus, Thrasiibalus, s.c. 6. alij rela Phileni,& alij, qui ut passim auctores' commemo
ti a Pet. Greg. in cimi, mortem pro patria alacriter oppetierunt, ma-
prx μή ti λ ς 39 lueruntque patriam incolumem propriae Vitae iactu- evng si ra relinquere, quam superstites cernere laborante, pq ig & captiuam intueri. Vnde non ab limili modo, licet ij qui in Principes aliquid moliuntur, maiestatis x L I crimen incurrant, & poenis huic sceleri constitutis plectantur; adhuc tamen, quia Imperator Vel Prin D qi ceps patriae pater esse censemr, parricidae dicuntur. v Suet. in DLe. Sueton. de Iulij Cesaris morte agens. Cui semin
quί occisius erit ob trui placuit , Idus que Martias parricis N Valerili. a. dium nominari. Valer. de Caio Casilio Dignaem manum
quae publico parricidio se non contaminaret, &ispe alibi , YBrq τεrb.par- in locis plena manu a Brissonio I congestis .uciduim. bus ego Senecam φ addo, qui Augustum , ad On-zSen. i. riae Cte nam sibi insidias parasse compertum, ira inducit lo- ment-ς 9- quentem . Vitam tibi Cinna do , prius hosti, nune i si R L ptu i ' iuονi de parni istae . Et Lampridium G qui in Com modi nece exultasse populum refert, & magnis ac I, 1πε t ερὰ Clamationibus illum parrisidam Senaum appula se. Ni de re νοb eui. Hi mirum , quia Vt Cicero ait: Atrocius est y triae istiati Ner. Ohac rentem quam suum occidf, e . Qua de causa, Pila 1 sciunt. Carre quod Christum Dominum omnium paren
nulli ex nostr os scriptoribus xradideriunt . Ni
158쪽
cui tum, & non sectis atquc de parricidis fieri , alio loco retulimus, in lacum proiectum. Quamuis alij auctores, quibus hac in rc plus tribuendum existimo, propria se illum manu transverbQr-Hς xς ς' ehasi Ah Ρὰ,
Est etiam ut Petrus Aerodius 4 aduertit, aliqUOd anno Chrispi i. parricidij genus in praeceptores saeuire a quibus Iug. 28 o. quis licet non vitam , vera tamen ut dicebat An- d Petr. Plisthenes & Aristippus vitae
naufragio possint enatare, cer imo quod distat corpus ab animo, eo plus praeceptoribus debemus quam patribus, quare non minori quam parentes obsequio & amore praeceptore S co
Iendos, post Platonem i. Accursius g quoque no- seto ire Hippiaster agnouit,& Marcus Mantua j,qui hinc mggistru' ςi 4 en-
in ius vocari non posse, constanter tuetur. Qui S est A . . enim, ut Cicero inquit , liberauter edηcgtμ , chi Πφη berto. .de obsto educatores, cui non sivi magistri atq; doritores, cui non Α- a liber. cus ille mutus, Ibi ipse aut do Em, aut attus esΙ, cum grara b M. A Iant. mreccrdatione in mete Per et 8 Aut.quis ignorat,nunqua glossir pari. r.ea.
Vel comeri dari satis ut Annaeus Robertus t ait vel 9ὸ Ay cr. Com. merita largitione, & dignis praemijs foueri posse AE p sit . praeceptores Zqui sollicito studio educatione&m e xζ dolescenti ae curat, qui 1; iuuentute bonis arti ' '- μ buS imbuunt. Quod quantu conducat ad veram & ἰ φη- Tob. li.3 solidam gloria, Lycurgus,ut Caeli 'm refert,catulata a xu argumento demostrabat, quos eis de prognatos φ με δ*' ς' parentib'; educationis dissimilixudine divorsis moribus ostendebat: cum lucernari' foret unus , alter venaticus, qui generosos spiritus alui, laboribus innutrjt . Vnde nota est in iure, & ab omnibus
hac solum de causa probata,illa ALIisi j Reguli ' in ii L. Attili R
159쪽
Nic instratum praeceptorem, cm iri iplina melior estariis fuerat, re maneratori a d γ natio : Nec non pium illorum auditorum osticium a quibus Sabin , o Ponth. in ἰ. ut narrat Pomp nius', in pluri num Lastentabatur. rirc. o. e Ori' Srd Ic multa eademque insignia grati animi erga magistr's zArzapla, co se in sλe PCtrus Greg.P re-
sali z iam ante annias mortuo, incitari 2 cietracteret, : iv, M pro ae damnatum parrici Iij non uulli testa aracialij a Phila- Uio D est. θ' i cieipho m crucem affigam: quidam, lapides in eum c o decios: a it Smyraae Vivum in ignom, ut sacra le-
r R fert P t. Et si guna, pi oieci Mn cite aluut'. Quae tamen Omnia, eo dura ubi Jv. animo accipi volo, ut gram istinum crimen ei se, pa-
trix, pri incipi,& pi arceptoribu Sim Di in inferre sig-n uicent, non tamea ut in his casibus , quicquid supradicta contrarium suadeant, culleo & serpentibus locum esse, defendere Vid Car. .
ex natura i Id des iere. Romiuos 'otestatem patriam tym, vitae necis iure iis liberos exercui se . Huius rei multa is bonis avitoηibus tessim Ouia: nonnulla etiam in Iuriscon ς 'ror m ubiis Nesigia inueniri. Omnia diligenter ob oculuposita . Et Martiano in I. r . a 'riciJ.cu in Cuiae. lax is xa . An a vi a ias uationes ius impune occidendi liberos me rit Z Et qui apud Romanos eo vj reperiantur. Quo re re Caius oe Ius tinianus patriavi mustatem prist rium rus ῆρ' mauor in dixeniet: ρ Ῥendere Olivi liberos parest ibui ἰi i ini
160쪽
. Liber secundus Maput VII. i 33
ARas rv M in filios dominationem ex naturae legibus originem trahere, &b ea qua de illis debita re iterentia alio lo' ut . bor libco- retulimus , satis ostendunt, & ele-
ganter Plinius Iunior V admonuit, dum ait: . Lex naturae semper in ritione parentum liberos est e iubet. . Nec dissentit Aristot. μ qui gentium iure,triplex in una-q a a que domo imperium consti tuit, Dicearchum in seruos, Baulleum in filios, Politicum in uxores.
Romani tamen, iam inde a nascentis reipublicae tepore, adeo magnam sibi in liberos potestatem adrogarunt, &tot iuribus, totque yriuilegijs munitam, ut patria potestas ut Iustin. μ post Carum tradit propria ciuium Romanorum, neque eo modo apud alios homines usii rccepta , dici potuerit. Quod forsan, ut pleraque alia φ, ea demum ratione induxerunt Romani, ut ciues ad matrimonia & liberorum procreationem urgentiu S allicerent; nec enim frustra Seneca ; Parentum inquit; conditionem sic ravimκs, quia experiebat Iberos tolli, liberis ciuibus ciuitates replere. Inter reliqua autem patriae potestatis iura, quae lingulis prope paginis auctores nostri Scommemorant, illud maXimum erat, Vt parente Sfilios non vendere tantum, verum & occidere ad libitum possent. Quod ex antiquissima Romuli lege originem traxit, quae his erat verbis concepta h. Parentum in uberos omne ius esto, relegandi endendi, oc'cidendi. & multis iuris nostri ciuilis testimonijs affatim demonstratur. Sic enim Paulus ' de liberorum exaere Gatione pertractans,Nec mirum est inquit diti crat eos exheredare, quos m occidere Leebat, & Paninia.
patri tantum qui filiam in potestate habet, eius in auulierio depreneis, occidendae licentia permittit
vide apud M. Verinum si, in Ler .Parx detur. lib.
h Referunt hane l. Baldui. O Pra
privc. de patr. po test. 1 P ah l. in l. suisti. in sin. de lib.