장음표시 사용
161쪽
Et Constant. Imo. N Libertati ait tantum a maioribus im
Ode tr. potas. pulsas e t permissa, libret item creere νον iterret SI neque abest Martianus', qui cum legis Pompeiae de 'ti. ρ , parricidijs capita recensereta, ea teneri matrem &maternum auum qui liberos occidis erat,expressit, ' ν Datris vero altum fecit stilentium: ea nimirum causa, W ante nos erudite Culac.' aduertit quia cum ma- 'intellexit Pi a ter,& per maternam lineam ascendentes pellonae, .eius hi p. t iit liberos in potestate non habeant Z, non aeque Vt par D Cμiής - 'p ter, liberos impune occidere poterant. EXtat quoqἷ
9 Vμ' '' iri iijs e, di uim patriae di missime ἔνο- si sique tibi diram abstulιrent quoque dictus obe pster patriae , Dic Phoebus adhaereat )tri' Vtrique : hic pitris di ditam dare, Patris . D. oeest Romani, siqWam 'tuit dare, demere ditam Posse etiam naris: ditam dedit alte at alter Vitam adimi, patriae pater erit sic dicitus terque:
Nec desunt parentum exempla, qui hac sibi concessa facultate vii perhibeantur. Nam ut Iunium Brutum, Avidium Cassium, Manlium 1 orquatum, - &Posthumium Tiburtium praeteream, quorum iamr svr hq 'si' ς' alio loeor meminimus. Aulus Fulvius Senatorijser dinis vir euntem in aciem filiam retraxine, a Saldbes Sat t. m cssti Ε οβ & alijs narratur, iuuenemque & ingeni Diρη ii 37 Utteris & Drma inter aequales nitentem, pyὴ δ' ' consilio amicitiam Catilinae sequutum , ii id ζ ςJ stra eius temerario impetu ruentem , supp-ici Q mortis anceiiIe : preefatus , non se Catilina itum aduersiis patriam , sed patriar aduersu
Illinam genuisse . . Quiri etiam citra cata am at potesta. nulla foemina D. Juisse legit. o Petris .in Epigra u. post satyr. excuses,
162쪽
. Libersecundiu, Cap. VII. 33 s
publicar ob solius pudicitiae respectim, resert Pomponius Virgini a Virginiam insontem ni Ina occi-d ille. Et Titus Liui' P. Horatiri, eius Horatii pa trem, cui suseratis Curiatiis, sororem Occrexerat, Ita ad populum inducit loquentem, se filiam iure caelam iudicare: ni ita esset patrio iure in silium animaduersurum. Ni mirum quia hoc priscis Romanis iure potestatis licebat, & de liberis ut Budam S ait, etiam capitaliter citra iudicium statuere poterant. Id quod ex Cicerone quoque intelligere positimus: qui de Clodio loquens, qui se in adoptionem plebeio homini dederat, cum ex patrici orti genere esset: ita inquit: cre o enim qttanquam in illa adoptione loqui nefaritam οἱ nihil, tamen te esse interrogatum, ait Alor ne esses u tu te P. Fonteius 'itae , nec que potestatem haberer t in f ΓολHaec namq; concepta esse, & solemnia ad rogationis verba, eg Agelli οφ & Alc X. ab Alex. didicimus. Sed neque Romanis duntaXat, verum alijs quoque nationibus, hanc filiorum occidendorum licentiam fuisse communem, vel ex eo colligimus , quod Aegypt ij j leuissimam in filiorum occisiores , ut Diodorus y refert , animaduersionem constitue bant. Et Persis crudelem in filios & in seruos dominationem e Xercuisse , paternaque potestate abuti soliti memorantur h. Apud Gallos ite in , ut Caesar ς testatur, viri, non in liberos tantum, sed &in uxores visae & necis potestatem habebant .
Q iod & apud Israelitas, & alios adiacentes populos valuisse , ex Abrahami exemplo ita libere filium Isaacum morti deuouere audentis, & Ieph te qui a bello rediens filiam sibi primo oblatam invictimam obtulit, nec non ex alijs sactae historiae argumentis late probare contendit Pet. Gregs inde Iusti-
rannide nominatii. 8. Eth. c. lo.
163쪽
e In .ind. g. i. Iustiniantura reprehendens, quod nullos alios ho- depat r. potest. mines talem qualem Romani potestatem na Dei e in liberos dixerit in que ita etiam eadem ratione FI ans co n. r. a. co cisc. Connan inuehitur, non sati S animaduerten-mem. c. x, tes Imperatorem alijs gentibus: potestatem in ime-rOS non negare, nec enim poterat, cum ut initIo huius capitis diximus, ex iuris naturali S fontibus Ua- Pinet. in Ruλ net. Sed eam tantum quae Romanis est, tot scilicet L, de bon. a.p-NA. iuribus, tot esse istinus praedita in , nullos alios lio inlin
7. Via 'η-IMς nes agnouisse, testari. Quod multi ex nostris icrip- ἰμὶ Q 3 toribus grecte percepisse videntur, dc Dionysiui
ς SP fR i III alvearii. b luculenter explicuit, adeo laram p4t i ' ' ci potestatem apud Romanos fuiste , recensen S : Vt, i Dio πν .li. a. dominicam superaret. Nam siue necare, siue verberare, siue rustico opere damnare Innocentem, m-- - - auditum,&indefensum filium pater vellet, ei libera erat facultas, nec non &vsque ad tertiam auctione 1. C. de patr. n i Vendendi, ut iii emel nun Ginatus a Patre filius, ab f. t. in . C. patr. hero clementiore manumissus fuisset, iterum ge- potest. Me cer. u. nitoris venalitium, Ut ante, mancipium nrret, Tec
ἔ-qpm ς 9- nisi post tertiam auctionem ab ea truetulentia tutust Pavi. i. Ssζης--. Quae tamen vendendi filios facultas poste o . . rioribus Iurisconsultorum & Imperatorum tempQ
ae in ribtis ut hoc obiter animaduertamus non videtat pono. itidem valuisse , quin imo nedum vendere, Verum D iae. ad Paul. & pignori accipere , sub deportationis pczη , t it Dest l. qui si ut Paulus in scribit vetitum erat quamuis Trido facit i. qui si ut Paulus i scribit vetitum erat squamuis sti Q si ΦCqβήτωρ . nianus sub eiusdem Pauli' nomine relegati m=i ρ st, in K tant im , ut aduertit Cuiacius ' meminerit
164쪽
Liber secundus, Captit VIIA i 3
Accur,' somniet) pignori dare, Constantini Impe- o Miccsir iti t. a. ratoris sanctior his verbis concepta permittit. Si CGp I
pride multi in agn1 nominis Viri Q animaduertor Unt.
quam alienti videtur ; cum latius lit eo modo patre l. 3. or 9.m. I p.
sibi simul & filio prospicere, qua utrumq; maximo famis dolore,que Menander miserrimu vocat,peri 'u- VWrre. Vnde Nehemiae quinto capite populus fame op-
prelius, nc inquit: Filia nostri, σ1 ustiζλ ζ m it 1δηt iustarat C de ius nimis, accipirmus pro pertio eorum frηm VtWm , in ζ'mς' ex of his quidamus in divamus . Et Eusebiu Sy refert, temporc sanguinoletos nuMaximiani Imp. multos parentes filios suos ven- triedos accelerutdidisse. Et Erijichthon postquam integrum patri- ci t, Rhet m Dium luxurioso profudit, tandem & filiam, ut ' C. t vh ς, ὸ L. fami succurreret vedidit, ut tradit Ouid.β his verbis. ζ'
Extat etia ut alia quae in hanc rem ex Tiraq Asca- tr . 26 gl .nπ.nius Clementinus accepit, silentio praeteream) fa- - cqv. Clem cetissimum apud Aristophanem V de Megarensi δ pq est e sec. quodam exemplum , qui optionem filiabus dabat, Vellent ne vendi, an potius domi fame perire, Grae- . I. ce quidem sed in hunc sensum . . v Aristo. in Acar.
165쪽
Paeli. Dan. Solore. I arriciae crim. Verum o improbae puellae miseeu ratus
seendite ad cibum ii qitu in uesteritis abeubi Audite sine, conuertite ad Jos Pentrem, Vtrum J elidi mavis his , an esurire male Zmendi, dendi.
Ius Olcidendi filios olim parentibus datum, posserioribus legibalem tu, nec nisi modicam coerchilonem,aut exheredationuibus
V E M A D M o D 'is Vendendi, ita 'occidendi filios potestas, nouioribus legit, ' angustata videtur. Vnde quae de hac re tractant Iurisconsultorum &Imprratorum responsa, praeteriti dum
taxat temporiS meminerunt. Nam cum patria portestas, Ut Marcian. - est, inpietate debeat non m atro ita
conisectere, & cX Antonini constitutione, neque iaoprios seruos saeuire ultra modii licuerit iustis p copi
lime immanis illa barbaries in parentibus et lac, vi cita fuit. Quam ob rem sicuti emendare pater imitare patriae potestatis non prohibetur V, sic atro Vi ter in enm animaduertere iura ' non patiunt Ur. γλ ' pqgiGψ ut ait Salvianus : Pro magno prccato paulμm IV ED Vse
166쪽
tis est patri, nihil de ditione perit silio ignoscens, qhi
felicius multo est oe laudabilius, suis aliquem etiam immerito tonoscere quam in suos etiam merito Mndicari, de Plinio te Ite, Tunc praecipus eci tyravsiuet divi t με, c*m f Pli1 .ssi'. epist. irae eius aiuntissima erit. Debet q, naturali S pater in ir- ai.
rogandis supplicijs coelestem imitari, qui ut d ertui.
ait g : Cum prouoluit hominem magis reboati cisim t, g Testulat. paeexcusat: cum condemnat, ab oluit . Inde est Ut neq; ab - uit. dicatio quae Graeco more ad alienados liberos Vsurpabatur, & αποκερυσις dicebatur Romanis le
patri praeter modicam castigationem , aliub lxsae pie dieatio C. depat. talis vindex, quam exheredati O, superesset. Vnde potest. D. Ambrosius ' Usu humano inquiij hereditatis pecu - i D. Ambr. ii. 3. Inisi De Paris Iacit, di everabiliora favi iura pretatis. Quia epist.2 3. hoc quoque plus defertur parentibus; ne lasa pietas patris 'lciscatur sie exheredatione eontumacis pignoris , & Quin- l Quintil. declae. tilianus': Fulmen typud patrum adue us ferociam a tesse a I 9. centiae datum est, aduer)μs suos qμi peccare plμ possunt. Quo eY fonte iam plane percipimus, cur in Papiniani responso δ' ex Traiani rescripto coactus in Papin. ivl.siu. fuerit pater filium emancipare, quzm male contra si apparent quis pietatem assiciebat, & omnino a filij bonis ex- fuer. man. clusus cx Neratij Prisci & Aristonis con filio, propter soluendae pietatis necessatem; quippe quiβ n L. neq; au'C. licet nemo filium emancipare Compelli soleat ', de em an .li. qui tamen male utitur iure potestatis in filium sibi concesso, eo beneficio se prorsus reddit indi - A D. num ' , & quemadmodum dominus x qui nimis gid.ί alabristi Lin seruum excandet, vel ancillae pudori non par- cit, cogitur illum, illam ve boni S conditionibus mur ic. ν 1 venderer. Expcissit enim , Vx lduini HVS ait r ve quibuitia i sire sua quis male tatur οῦ ita γ pater. fhμm , tu Leitcnos. C de Q.
167쪽
D an . Solor: de Farricissi crim.
clyeu. i. 3 lebe- quem tyrannidem p 0tiua quam potestatem exeruet. c. o. cet, cumi vendere non possit, manumittere omni-rh e. C. d. V V - no re nissime cogitur. Fiiij namque custos potius Dot in f debet esse quam carnifex, ut Seneca' ostendit, duqui simit sui enu. , β Τρος. ζ.eit ιμ' utut regi, ιmposuιmius illist cisiis. iis i qui H 'η ιζ m g strat i stib quorum offodia eo itineantari eum illuci i)1. Sed & tradit in hanc rem alia eruditissimus Pede verbor. in trus Faber , qui in supradicto Papiniani loco, po-ο per. Oftbu .adda steriora verba mendosa esse eXistimat, & ex notas i. tna. . Itu in i una umilitudine, & eiusdem nominis repetitione in t. si' em- 44 deceptum librarium stoluende hi talis, scripsisse, ubi
. lil laii,. nt0t ζη icribvre debuerat. Quam emendationem v Teriti g. is apb- iam arrogat Hotomanu Sq; Cuiacius autemur. e. 3 . multis in loci S ,COmmunem lectionem retinendam: . iis l. qiab' e se contendit; eo Quod potestas patria leuiori vo- modis ius potest. cabulo pietas interdum dicatur,& ut Tertuli. scri-
uinit r. bit, Gratius oc.tbtilum pietatis quam potestatis. Sed y , - mi με erg', mihi Fabri & Hoto manni coniectura non dit 'licet, ' 'ς'ς ς - θηφ nain non ita apte solui pietas dicitur, ut potestas de eap. dici. q m pQtius metas cum natural Iter debeatur, nullo 2 L 3. ω .CAὸ iuri S ciuilis figmento, nulla emancinationis solem pati.post l. vn. C. nitate tolli potuit aut solui Rurius ex eisdem etiade emen. rop. principij S cognosci inus quanam ratione pater, ubia Deuter. e. ai. in filius contumax & proteruus persisteret, nec pater
L, ' dm nixione ad debitum obsequium,& pietatis tali F ἡ ' si iuri' adduci potuerit, in illum durius animad-cMised . Liuil. Rς ς'dj fδς ut axem non habeat, sed presecto urbi agruis d esto Yς pr* di puniendum ex Alexandri, & Valeria rem de re mil. ex Hi IMPp sanctionibus φ offerre teneatur. uod &quo notat interp. Vetusta Mosis lege ',quam optime Iosephus' expli
situ de liuiuerem car, cautum inuenimus, &Iurisconsultorum rei P0 μ ρψt e Oblatum, re etiam Obseruatum videtur, Nam Macer. Ssci xxx
168쪽
. Liber fecundus, Caput. VI mi
patrem quendam, desertorem filium puniendum iudicibus obtulisse, quem D.Pius in duriorem militiam dari iussit. Et Vlpiantis,' tradit, quod si filius
patrem & matrem quoS venerari oportet, contu- p ' x- ζον emelijs assicit, vel linpias manus eis insert praefectus hi 'urbi delictum ad publicam pietatem pertinens, pro iamodo eius vindicare debebit . Id enim in filijs ut in ' --ς ς seruis obseruari solere, ex varijs iuris nostri locis I
col ugimus φ . Et ex eo pro cipue , quod citi m 4 3Aedilacio de , verbis scribit Vlpianus f Inauditum suum P tr m Q proconi I. I. V. cucidere non pose ,sed accus re eum apsd praefecZum praesi' patro ius de ostd em ep/ouinciae debere. Vbi tamen Acciui s. ridiculas prW-Vrb. admodum illius verbi inauditum comminiscitur exta i Vlp. tui. 2.aM Politiones, inter quas, ea, & interpretibus caeteris Cqmet. e siccar.
cedere, quae ver oum illud, pro non acculato iun it, H Piuel d. 1 di proque eo cuius auditae pi ius defensiones non fue- Rub. C. de bou. n. rint, quem Graeci Acρπον Vocant. In quo sensu Cu- is. Bris in Prat. lac. h etiam semel& iterum Vlpianum accepit, in νer . ivalidi M. eius confirmationem Tacitum y laudans, dum simi h Coiac.li. . Obs.li loquendi genere inaudito inquit, filium exitium obsepia ς kὸ σύ- ς- 17.rς- VOluerunt quippe iura noui ora, etiam in filio st ' V 'fi''
patre occidendo, legem illam antiquam duodecim tr i l ἡ.ου
tabularum seruari, quae neminem inauditum & in- demnatum, incognita,inditaque causa occidi iubebat: Ad quam respiciens Silvianus Massilicia. Episse .l l Salaia. ti. 8. de Interjici inquit) idem damnatum quemcumq- hominem p οβ Dci etiam duo ιm tabularum decreta Peruerunt. Et Diuus Augustinus mos avello leges tu ices Romani, nempe m A g I. deci pstit ρ trat facinora nec quemquam sceleritum indemnatu RV Dς othi tis occidi. unde Cicero ' inter caetera quae Verri '' DbijVir Crimma. Honesti imi, ait, atque inteo istini ab 'a ' ς β ι
169쪽
i 1 Dan. Soloreb de Farricidii crimis.
Quit. Cui .li. 8 tus Curtius 'de Callisthene loques,nullius caedem maiorem Alexandro inuidia excitasse scribit, in quod Pirum optimis moribus, artib juepr Ar am, non tantum occiderit, sed etiam torsierit iudicia quidem eaus . pSymm ςb ti=- Et Symmachus ad Theodosivim & Arcadiu scri-- ps qZ' bens. Quaeso igitur inquit ne in conismoti m i disjdestri γ' tura, innocentiae: frausparetist '.qundo enim ab- sientibus atque ignorantibus inter alios gesta nocuerunt Quis Daquam sententi am numinis: siri inauditus exce-
die. i.de legisi. pup Quamuis Cicer. P Dictatori hoc concessum recenseat , Ut quem J ellet eluium indicta causa impuve poset occidere. Sed Vero licet haec, his auctoribus placeant,mihi tamen probari non possunt: nam iuxta ea non male quis dixerir, auditum & damnatum filium a patre interfici posse , quod Vlpianus 1 contrario innuit,& superiore interpretatione retenqPMd. 'p. cur- ta Budaeus Q & Corrasius admittunt. Id autem
rq i' i fili quam iuris principijs repugnet,manifestum est Ν
posteriores leges semper ius potestatis minuerunt,& patribus non occidendi filios duntaXat, Verum,& in eorum causis cognoscera cli, & iudicandi facul- rL- q*i i. ibri talem denegarunt. x Quam ob rem licet noni 'ti 'μ V cier , verbum inaud tum pro eo plerumque t mi' inibis. Doeia, i. si ui auditus & defensus non sit: unde Marcian.
170쪽
est. Et Graeci Auctores eumpse textus interpre- X Lib. 6o.Ba'. tantes, inauditum scripserunt significare in Obedien- --39- rem sive contumacem, quem pater sibi non parent minori potest, ut olim, occidere, sed iudicibus puniendum offerre tenetur. Quam expositionem licet Iacobus Culacius y non probet, mihi tamen Υ G- -ρ - 4
cum non assequeretur Stellianus 'Orcat.' & com a Steph. orcatu. muni interpretationi ex luperioribus argumentis diei. 31. acquiescere non posset, inepte ad modiim tertiam cursij expositionem amplectitur ,& inauditum explicat, pro impio , qtsi j; reliquid inauditum commisiit, iurium quorundam ' minime id probantium argumento permotus.. b L.eaeticolarum C. de baret. l. . c. te apostiat.
issemia parentibas occidendi filios lieentia, statim poenas occi-joribus irrogatas. Hoc iure, merito i, quodammowst in il utupui eutam gratiam industum. Ne ad exbere lationem quide patrem sine magna cansa. accelere debere Cicer-- Senecα elegantigimis verbis ostensium . Erixonem equitem Roma num, Or simulum Fabium Seruitianum Osi biliorum cie es ta olim damnatos fuisse. Martiam sententia de patre qui silium, in euatione necauit,multis doctorum interpretationibus ob scπω ta m gis quam exposita ne explicatur, oe nouo ac Ne rosensu donator.
o o, licet olim de filio, ut de re sua, R R L i- . erbavestitam abutendo, pater dissonere nos 'ς rei ind. t. νer
siet, & illum concella sibi potes tatis iu- *ς ς
re Impune interficere , postea tamen
hoc crimen', restricto nimio parentum in filios j l l ὸ b. V