장음표시 사용
641쪽
ut digni senatus misericordia et auxilio Diderentur. Deinde ita breviter rem omnem atque ita Dalide eω- civius es, ut Paucissimis verbis omnia, quae res posceret, continerentur, ut non ocius aut vehementius terra urbem illam quam animos audientium tua orα-tio moverit. - Sed mihi crede, amplissimum te iam in eloquentia tenere Iocum brevique summum eius cacumen aditurum. - Ιn Oratione tua Cyzicena, cum
deos Precareri3 et si os eli, obsecro addidisti: quod ego me non memini legisse: obsecrari enim et resecrari populus aut iudices solebant, sed me morsitan memoria iugerit: tu diligentius animadvertito. 3. Oratio de L. Vero Daire. Μ. Aurelius orationem dixit a. 919 166 , cum L. frater Armeniam subegisset triumphumque ageret. Fronto ad Verum Imperatorem. p. 181. Alii quoque
duces ante vos Armeniam Subegerunt, sed una meis
hercules epistola tua, una tui iratris de te tuisque virtutibus Oratio nobilior ad gloriam et ad posteros celebratior erit quam plerique Principum triumphi. 'Supersunt in Corpore Iuris fragmenta orationum Μarci Antonini, quae, cum Orationes Proprie non sint, sed edicta potius sive leges, in editione hac omittenda arbitrabar, Pariter atque orationes, id est, edicta imperatorum Helvii Pertinacis, Septimii Severi et Caracallae praetermisi, quorum in edit. priore fecimus
mentionem. CL. L. Aurelius Verus Imperator M. Antonini Philosophi
Natus a. 883 130), octo annis minor natu Μ. Aurelio. Vid. Eckhel DOctr. Nuntii . t. 7. P. 87. Ad OP-tatus a Tito Antonino Dio a. u. 891 1383. Consul a.
907 154 . Particeps imperii fit a. 914 161) eodemque
anno cum Μ. Aurelio iterum consulatum tenet. Consul
Fronto ad Verum Imperatorem 1. P. 175. Ex eis-guentia tuα, quam scriptis ad senatum literis dec/α-
642쪽
rasti, ego iam hic triumpho. Eloquentia tua, αα- sim dicere , meo ductu ,' Caesar , meoque ausPicio
Extabant orationes L. Veri Imperatoris. Capitolini Verus imperator 2. Audivit Scaurum grammaticum latinum, Scauri filum, qui grammaticus Hadriani fuit; graecos Telephum, HePhaestionem , mrPocrationem p rhetores Apollonium, Celerem Caninium, Herodem Atticum; latinum Cornelium Frontonem; philosophos Apollonium et Sextum: hos omnos amavit unice atque ab his invicem dilectus est: nec tamen ingeniosus ad literas. amavit autem in Pueritia versus iacere , Post orationes, melior quidem Orator luisses dicitur quam poeta, imo, verius dicam, Peior Poeta quam rhetor. Nec desunt, qui dicant, eum fuisse adiutum ingenio amicorum, atque ab aliis ei illa ipsa, qualiacunque sunt, scripta, si quidem multos disertos et eruditos semper secum habuisse dicitur.
L. Verus hane gratiarum actionem dixit, cum ab Antonino Pio vel praetor factus esset vel consul. Maius p. 131. Fronto ad Μ. Caesarem l. 5. 38. Fratris tui or tis me delectavit; nam et ornata luit et cordata, et Certum habeo, eum minimum spatii habuisse ad meditandum. M. Caesar ad Frontonem l. 5. 39. Fratris autem mihi gratiarum actio eo laudabilior est, quo minus ad meditandum, ut coniectas, habuit spatii.
Verus Imperator ad Frontonem ep. 3. P. 187. ed. Rom. Quidvis enim subire Paratus sum, diam a te
res nostrae inlustrentiar. Plane non contemseris et orationes ad senatum et a locutiones nostras ad exercitum.
L. Verus ad hellum Parthicum profectus est a. 915 162). Orationes, quas in illo bello ad exercitum habuit,
643쪽
scriptas reliquisse videtur. Extant etiam numi L. Veri, hae inscriptione ADLOCUTIO insignes. Mionnet dela rarete et du prix des Μέdailles roma ines T. f. p. 240. 241. Verus Imperator ad Frontonem ep. 3.p. 187. Quidvis
enim arabire Paratus Sum, dum a ta res nostrae illu- Atrentur. Picina non contemseris et omtiones αδ senatum es allocutiones nostrαs ad exercitum. CLI. Appuleius.
Natus Madaurae urbe Africae in finibus Numidiae et Gaetuliae, Hadriano imperante anno circiter 879 126 . Cons. Hildebrand in Commentatione de vita et scriptis Appuleii. Halis 1835. p. 2. Cum Carthagine primum, deinde Athenis imbutus esset litteris, Romae juri operam dedit causasque agere coepit. Postea in patriam redux Carthagine vixit et eloquentiae floruit laude sub Antonino Pio et fratribus M. Antonino philosopho et Vero. Augustinus ad Marcellinum Epist. V. APpuleius honesto Patriae suae loco natus, et liberaliter educatus, magnaque Praeditus eloquentia. Sidonius Apollin. Epist. l. 4. ad Claudianum Ep. 3. Tuarum ararium peritiae nec Frontonianae gravitatis
aut ponderis A Ppuleiani mulmen aequiparem. Appuleius ipse in Floridis p. 37, ubi omnia suaseriPta enumerat, orationes suas a disertis laudatas esse scribit. 1. Oratio pro se apud Claudium Maximum proconsulem Africae.
Extat haec oratio inter scripta Appuleii sub nomine Apologia sive de Magia liber. Appuleius accusatus est, quod Aemiliam Pudentillam, mulierem nobilem et ditissimam, magicis artibus allexisset, in matrimonium duxisset grandemque dotem contra fas extorsisset. Causa acta est Sabratae, urbe Africae ubi conventus iuridicus fuisse videtur. Οudendorp ad. Apolog. p. 525. , quae urbs non longe ab Oea abest, ubi Appuleius Pudentillam duxerat uxorem. Quando Causa fuerit acta, incertum esse
644쪽
seribit Bosse ha t. 3. edit. Ouden d. p. 507, Hildenhran dius autem p. 2. intra annum 907 i543 et 911 158 actam existimat, Claudio Maximo proconsule Asricae, qui a. 897 l44) consul fuerat. De hac oratione scribit
Augustinus ad Marcellinum Epist. 5. APPra tua ad- veraras quosdam , qui ei magicαrram αrtium crimen intenderant , eloquentissime fa defendit. 2. Oratio pro statua Oeae sibi locanda. Appuleius cum per tres annos Oeae habitaret, ibique laude floreret eloquentiae, statua publice in honorem eius decreta est. Vid. BOsscha t. 3. P. 508. Augustinus ad Μarcellinum Epist. 5. puleius Pro statua sibi apud Oeenses locanda, ex qua civitate hahebat uxorem, αdDersus contradictionem quorundam
eivium litigavit. Quod Posteros ne lateret, eiusdem litis orationem scriPtam memoriae commendavit. 3. Oratio pro statua Carthagine sibi posita. Appuleius Florida p. 76. Quin etiam tibi, nobilitas senatorum, claritudo civium, dignitas amicorum, mox ad dedicationem statuae meae libro etiam conscripto plenius gratias canam, itemque libro mandabo, rati Per Omnes provincias eat, totoque abhinc orbe totoque abhinc tempore laudes benefacti tui ubique
gentium SemPer annorum rePraeSentet. Declamationes.
Extant multarum declamationum, partim Carthagine partim in aliis urbibus ostentationis causa habitarum, fragmenta. Floridorum enim, quae extant. libri quatuor nihil nisi excerpta declamationum, colores, loci oratorii, loci communes esse videntur. Cons. BOssehat. 2. p. 1. Hildebrand p. 16. Atque superest adhuc inter reliqua Appuleii scripta declamatio integra, ut paulo post dicemus. Sed aliarum quoque, quae aetatem non tulere, habemus notitiam. 1. Oratio de maiestate Aesculapii. Hanc quae non amplius extat, Oeae, Africae orbe, Appuleius publice deelamavit. Argumentum orationis
645쪽
mysteria sunt dei Aesculapii. Appuleius in Apologia p. 517. Ego ut dixi, multiiuga sacra et plurimos
ritus et Darias cerimonias studio veri et officio ergα deos didici, nec hoc ad tempus compono, sed abhinc iere triennium est, cum primis diebus, quibias Oeam veneram, publica disserens da Aesculapii maleatata, eadem ista prae me tuli, et quot Sacra noSSem Percensui. Ea disputatio celeberrima est, vulgo legitur, in omnium manibus versatur, non tam j crandia mea, quam mentione AesculaPii religiosis Oeensibias commendata.
Florida p. 91. ex declamatione Carthagine habita: Nunc quoque igitur Principium mihi apud vestras aures ausPicatissimum ab Aesculvio deo capiam, qui arcem vestrae Carthaginis indubitabili numines Propitius respicit. Stim enim non ignotus illi sacricola , Nec recens cultor nec ingratus antistes, ac iam et prorsa et vorsa facundia veneratus Sram. 2. De deo Socratis.
Extat haec declamatio, et in codicibus una cum Floridis apte cohaeret. Meminit Appuleius declamationis cuiusdam, non orationis forensis, ut mihi videtur, in Apologia p. 445. De Patria mea, quod eam sitam Numidiae et Getuliae in ipso conminio meis scriptis ostendisti, quibus memet Pr easus sum, cum Lolliano ADico C. V. Praesente Publice dissererem, Seminramidam et Semigetulum, non video, quid mihi sit in ea re Pudendum. Atque p. 547. Revalesco, dissero aliquid postulantibus amicis Publice; omnes, qui aderant, ingenti celebritate basilicam qui locus auditorii eras complentes, inter alia pleraque congruentissima voce insignifer
Praeceptor Alexandri Severi. Lampridius vita Alexandri Severi c. 3. Alexander Severus in Prima
646쪽
pueritia literatores habuit Valerium Cordum et L. Veturium et Aurelium Philippum libertum patris; grammaticum in Patria Graecum Nebonem, rhetorem Serapionem, philosophum Stilionem; Romae grammaticos Scaurinum, Scaurini filium, doctorem cete-herrimum , rhetores Iralium Frontinum et Baebium Macrinum et Iulium Granianum, cuius hodieque orationes ii e clamat ae feruntur.
Natus a. u. 958 205 . Echhel Doctr. Nuin. t. 7. p. 267. Imperium iniit a. 975 222 , 16 annum agens. oeeiditur a. 988 235 , 29 annos natus.
Lampridius vita Alexandri Severi c. 3. Sed in Iarinis litteris non multum profecit, ut ex eiusdem Orationibus apparet, quas in senatu habuit vel in concionibus, quas apud milites vel apud po-Putum, nec valde amavit latinam facundiam, sed amavit litteratos homines. CLIV. P. Licinius Gallienus, Valeriani silius.
Natus a. u. 971 218 . A patre Caesaris dignitatem obtinet a. 1006 253 . Imperio potitur a. 1013 260).ΜOrtuus est a. 1021 268).
Trebellii Pollionis Gallieni duo c. 11. Fuit GaIlienus quod negari non potest o r at is ne, Poemate
atque omnibus artibus clarus. miras est illud epithalamium , quod inter centum Poetas Praeclaraum fuit. Longum est, eius DerSus oratio ne S grae connectere, quibras Suo tempore tam inter Poetas quam inter rhetores emicuit. Sed aliud in imperatore quaeritur, aliud in oratore υel Poeta flagitatur. CLV. Postumus iunior. Eadem aetate, qua Gallienus, Dixit.
647쪽
Eius declamationes tam fuere egregiae, ut Pro Quintilianeis v. p. 597 venderentur. Trebellius Pollio Triginta Tyranni a. Postumus Iunior. De hoc ProPe nihil est quod dicatur, nisi quod αPatre a mellatus est CaeSar, ac deinceps in eius honore Augustus cum Patre dicitur interemtus, cum Lollianus in locum Postumi subrogatus, delatum sibi a Gallia sumsisset imperiram. Mit autem quod solum memoratu dignum est ita in declamationibus disertus, ut eius controυersiae Quintiliano dicantur insertae, quem declamatorem romani generis acutissimum Dei unius capitis lectio Prima statim ironte demonStrat. CLVI. M Iurelius Numerianus, Cari tilius.
Natus anno circiter ii. 1007 254). A patre Caesar dicitur a. 1035 2823. Occisus est a. 1037 284). Flavii Vopisci diu merianus c. s. T. 2. Pag. 790.
mertanus, Cari ilius, moratus egregie et Dere dignus imperio, eloquentia etiam PraePollens, adeo ut publice declamaverit, fer antur que illius scripta nobilia, d e clamationi tamen quam Tulliano accommodiatiora stilo. VerSu autem talis fuisse Praedicatur, ut omnes Poetas aui emporis Dicerit. Nam et cum Olymρio Nemesiano contendit, qui Haberetica, Cynegetica et Nautica scripsit, et Aurelium Apollinarem, iamborum scriptorem , ita dem, quae recitaverat, edilia veluti radio solis obtexit. Huius oratio ierim', ad senα- tum missa, tantum habuisse eloquentiae, ut illi statua non quasi Caesari, εed quasi rhetori decorneretur Ponenda in bibliotheca Ulpia, cui subscriptum est Numeriano Caesari, oratori temporibus arι is Potentissimo.
Aequalis Q. Aurelii Symmachi, consul a. 1135 s382).
648쪽
Falsterus de hoc oratore in Memoriis obscuris aliquid memoriae prodidit p. 15. Symmachus Epist. l. I, 89. Non incognito quidem nobis eloquii splendore nituisti, sed magnis rebus
accommodata et maiestate scripti relata gloriam, quam magisterio ante quaesisti, recena auxit oratio. Nam praeter loquendi Phaleras, quibus to natura ditavit, simile quiddam planeque con Deniens auribus Patrum, gravitate Sensuum, verborum PDOPrietate sonuisti. Denique etiam hi, quorram Mineri a rancidior est, non negant facundiαm tuam crariae magis quam caveae convenire. At illi, quos cothurnus altior υehit et structurarum Pegmαta delectant, neque tristem soliditatem nec lascivum leporem consona laude celebrarunt. Haec sunt enim condimenta oris et Pectoris tui, quod nec gravitate horres nec Denustate luxurias, sed ratione lixus ac stabilis germanos colores rebus obducis. Nolo igitur ex Pecles iudicium meum, ne cimore delinqtiam. Quid varia ingenia senserint, res intimavit. Mit enim in illa oratione,
quod unusquisque diligeret et Pro ingenii sui qualitate laudaret. Quare sequere coepta melicia et te
in omnibus aemulare. Nobis ad testimonium religionis satis est non siluisse Sententiam ceterorum. Valea
quam cαDeael i. e. theatro. Vidatur Antonius antea eomoedias vel tragoedias seripsisSe.
CLVIII, O. Aurelius Symmachus. Extat de hoc viro inscriptio in opere orellii N. 1187: Q. Aurelio Symmacho viro clarisSimo, quae-δtori, praetori, Ponti ci maiori, correctori Lucaniae et Brittiorum, comiti ordinis tertii, Proconguli Africae, Praefecto urbis, congiali ordinario, oratori disertissimo. Q. Fabius Memmius Symmachus vir clarissimus patri optimo.
viro clarissimoi viri clarissimi sunt senatores. Casau bonus ad Flav. Vopisei Aurelianum e. l8. T. 2. p. 459. quiaeatorii Symmaehus Epist. l. 9, 1l 9.
649쪽
praetorii Symmaeh. Epist. l. 8, 14. pontifed ibid. l. 1 , 47. Maior autem pontifex Symmachus dieitur, quia de elassa patrieiorum saeerdotum fuit. maius p. XXX. correetorii l. e. Praetori. Symmachus eorrector s. praetor Lueaniae et Bruttiorum erat a. l 118 365 , malo teste p. XXX. ed, Rom. a. 1823. et Orellio. eomiti ord. tertiit Ex inseriptionibus novimus comites ordinia primi, aeciandi, tertii.
Euna vitam produxisse usque ad annum circiter 1163 4103, scribit Μaius in vita Symmachi, quam et edit. Μediolanensi a. 1816, et editioni Romanae a. 1823. adiecit. Cons. Heynii Censura ingenii et morum Symmachi in opuscul. Academ . T. 6. p. 1 - 18. Ausonius in Epistolis Symmachianis l. 1. ep. 32. et Modo intelligo, quam mellea res sit oratio, quam deleni a et quam suada facundia. Ille suavissimus, illa floridus tui sermonis asilatust Haud quisquam
ita nitet, ut comparatus tibi non sordeat. Quis ita Aesopi venustatem, quis soPhisticas Isocratis conclusiones, quis ad enthymemata Demosthenis, aut πυ- lentiam Tullianam aut Proprieta tem nostri Maronis accedat 'Μacrobius in Saturna l. lib. 5, 1. Quatuor sunt genera dicendi: copiosum, in quo dominatur Cicero, breve, in quo Salustius regnat; siccum, quod Frontoni
adscribitur; pingue et foridum, in quo Plinius Se
cundus quondam et nunc nullo Deterum minor noster Symmachua luxuriatur.
Cassiodorus in Historia tripartita lib. 9, 23. Symmachus inter senatores Praecipuus habebagur, eratquctromani eloquii eruditiona mirabilis, cuius multi quoque reperiuntur libri. . . .
650쪽
λοὶ λογοι συγγεγραμμένοι τη suceiων γλωσση τυγ
Symmachus Orator magis laudatus quam laudandus esse videtur. nam nulla si superessent orationum fragmenta, multis eum arbitraremur praeditum virtutibus: aequales certe magni facundiam eius aestimabant, et fortasse inter oratores illorum temporum longe eminebat. Sed eae, quae extant, Orationes ob alias potius causas
v. Niebutir Praefat. p. XVI. quam ProPter eloquetitiae lumina cognitione sunt dignae. Symmachus Ep. l. 4, 64. Nec ἔαntum epistolas Posci3, Oratiunculas quoque nostras, nonaum tibi editas, 'deferri in manus tuas PraeciPis, quae res videtur ostendere , quid iudicii habeas de iis, qu anta sumsisti. Misi igitur ex recentioribus quinque numero, quarum mihi iam riduciam iecit publieus vora
nondum tibi editast eod. Paris. ap Duebner. Vulgo non editaa. quarum mihil eod. Paris. Vulgo quarum uni.
Symmachus duos in Valentinianum seniorem Panegyricos scripsit, priorem a. u. 1121 368), quo quinquennalia Valentiniani celebrabantur, et imperator secundum obtinebat consulatum. Edidit Μaius et Niebui, r.
Hunc panegyricum dixit Orator in Valentiniani consulatu tertio a. u. 1123 370). Edidit II. et di.
Oratio a. u. 1120 367 dicta, cum a Valentiniano patre Gratianus filius, etiam tum puer, Augustus declaratus est. Edidit Μ. et di.