장음표시 사용
621쪽
retractare. ne tantus ilia tabor meus, ni hoc, gracia reliquum est studii, addidero, mecum pariter intercidat. Nam si rαtionem posteritatis habeas , quidqraia non est Peractum, Pro non inchoato est. Undes Di- cssimo aetatis anno in toro dicere coePi , et rarano demum, quid Praestare debeat orator, adhuc tamen per caliginem Dideo.
l. Oratio pro Iulio Pastore. Eam causam adolescentulus egit, non diu Postquam
duxerat uxorem, id est, anno circiter 836 83), Domitiano imperante. Conf. Masson p. 45 seq. Plin. Epist. 1, 18. Susceperam causam Iulii Pastoris, cum mihi
quiescenti υisa est socrus mea advoluta genibus, ne agerem Obsecrare. Et eram acturus adolescentiatus adhuc, eram in quadruplici iudicio, eram concrci Potentissimos civitatis atque etiam Caesaris amicos, quae lingula excutere mentem mihi post tam tristes somnium poterant. Egi tamen. Prospere cessit, αtque adeo illa actio mihi aures hominum, illa ianuamiamae Pate fecit.
2. Oratio contra Baebium Massam pro Baeticis.
Causa repetundarum acta a. 846 93), ut duabus rebus ostendi potest, Partim quia constat, Agricolam, qui mense Augusti a. 846 93ὶ mortuus est, Μ assam Baebium iam vidisse reum Tac. Agric. 45. , partim quia Herennius Senecio, qui una cum Ρlinio Baebium reum fecit, a Domitiano a. 847 94 morte multatus est. Cons. Μasson p. 59. Eiusdem Baebii Μassae meminit Tacitus Hist.
4, 50. nec multo post Piso interficitur: namque ads-rat, qui nosceret, Baebiua Massa e procuratoribus Africae, iam tunc optimo cuique exitiosus, et in causas malorum, quae mox tulimuS, Saepe rediturus. Plin. Epist. 7, 33. ad Tacitum. Dederat me senatus cum Herennio Senecione αδυOcatum provinciae Baeticαε contra Baebium Massam, damnatoque masa censuerat, ut bona elua publice custodirentur
622쪽
Ρlin. Epist. 6, 29. Adfui Baeticis contra Baebium
mSSam. Quaesitum est, an danda esset inquisuio:
data ESt. 3. Oratio pro Arionilla, Timonis uxore contra M. Regulum.
Haec causa centumviralis est acta a. 846 93 . Masson P. 00. Μ. Regulus delator sub Nerone et Domitiano. Plin. Epist. 1, 5. M. Rρgratus reminiscebatur, quam caseitaliter ipsum me a 'ud centramviros lacessisset. Aderam Arionillae, Timonis raxori, rogatu Aruleni Rustici. Regulus contra. 4. Orationes de ultione Helvidii contra Publicium Certum.
Acta est causa a. 850 97) Nerva imperante. Μasson p. 68. Dublicius Certus Helvidium Priscum filium, optimum virum, reum fecerat a. 847 94), effecitque, ut a Domitiano occideretur. Tacit. Agricola 45. Suet. Domit. 10. Postquam Domitianus e vita decessisset a. 849 96 , Tervaque succederet: Plinius, ulciscendum Helvidium ratus, Publicium Certum accusavit. Argumentum totius causae ipse enarrat in Epist. l. 9, 13. ,
orationumque in hac causa aetarum his verbis meis minit: Postea actionem meam, utcumque Potui,
recollegi, addidi multa; atque l. 7, 30, 4. Et
scribo aliquid et lego: sed cum lego, ex comPα- ratione sentio, quam male scribam, licet tu mihi bonum animum facias, qui Iibellos meos de ultiones Helvidii Orationi Demosthenis χ arci MM-bioυ confers, quam Sane, cum componerem illos, hα-bui in m ibus, non ut aemularer simprobum enim ac Pens iuriosum, sed tamen imitarer ac Sequerer, quantum aut diversitas ingeniorum, maximi aut minimi, aut causae dissimilitudo Pateretur, porro I. 4, 21. Helvidium, defunctum quoque, PerSeveranti5lime diligo, actione mea librisque testatum est.
Aeta est causa repetundarum a. v. 853 100 Traiano imperante. Μasson p. 94 et 104. Argumentum Pli-
623쪽
Plin. Ep. 6, 29. Accusavi Marium Priscum, qui
lege repetundarum damnatus utebatur clementia legis, cuius severitatem immanitαte criminum excesserat: relegatuS ESt.
Acta est causa repetundarum a. 853 1003. Masson p. 105. Argumentum exponit Plinius I. 3, epist. 3. et 9. Caecilius Classicus, homo foedus et aperte maluS, Proconsulatum in provincia Baetica non minus Diolenter quam Sordide geSSerat, eodem anno quo in Africa Marius Priscus. Sed Marium una civitas publice, multique privati reum peregerunt, in Gasai- eum tota Provincia incubuit. Ille accusationem vel ortuita υel υoluntaria morte praevertit. ibid. 6, 29. Admui rursus iisdem Baeticis) querentibus de Caecilio Classico. Quaesitum est, an provinciales ut socios ministrOSque Proconsulis Plecti vorteret: poenas
Eam Orationem, quae sola extat, dixit Plinius, cum consulatum iniret Calendis Septembribus a. u. 853 1003. Eius meminit in epistolis l. 3. ep. 13 et 18. Cons.
Westermana p. 289. G. H. Schaeser ad Plinium p. XL.
Acta est causa a. 854 101). Masson p. 119. Argumentum causae enarrat Plinius i. 4, 9. Et in eadem epistola haec scribit: habebis hanc interim epistolam
ut προδρομον, ex3Pectabis ortationem Plenam onustam ques, et exsPectabis diu. Neque enim leviter et cursim ut de re fanta retractanda eSt.
Plin. Epist. 6, 29, 10. Tuitus sum Iulium Bassum,
624쪽
ut incustoditum nimis et incautum, ita minime malum: iudicibus acceptis in εenatra remanctit.
Acta est causa a. 855 102). Masson P. 125. Argumentum enarratur in Plinii Epist. l. 5. ep. 20. Deinde de oratione sua hoc adiicii: Egi ego pro Vareno, non gine eDentur nam bene an male, liber indicabit. porro: Providendum est mihi, ne gratiam novitatis et fo
rem, quae oratiunculam meam DEl maxi=ne commendat, epistolae loquacicate Praecerpam. ibid. 6, 29, 11. Dixi proxime pro Vareno, Postulante, rat sibi invicam EDOcare testes liceret: i ecratum Esc.
Acta est causa a. 855 102ὶ. Corellia accusatur a Caecilio Classico, consule designato a. 855 102), ut ex Fastis Balteri apparet. Plinius eam defendit, causamque exposuit in Epist. l. 4, 17.
Annus incertus. Causa centumviralis. Ρlin. Epist. 6, 12. Vectio Prisco, quantram Plurimum Potue O, Praeεtabo, Praesertim in arena mea, hoc est, apud
Annus incertus. Plinius causam egit Firmanorum Hr-mum Picenum nomen huius coloniae. Conf. Manneri
6, 18. Rogas, ut agam Firmanorum Prahlicam cau-δαm, guod ego, quamquam Plurimis occupationibus distentus, adnitar.
Causa centumviralis, quam Plinius in l. 6. ep. 33 enarravit. Oratio pulcherrima omnium esse ferebatur. Ρlinius Epist. 6, 33. Accipe orationem meαm di-
625쪽
Dinam. Nurn superbius potui ' revera, ut intor meas, Pialchram . nam mihi satis est cerrare mecum. Est haec pro Acci a Variola et dignitate Personae et exempli raritate et iudicii magnitudine insignis. Nam et copia rerum et arguta divisione et narratiunculis pluribus et eloquendi Darietate renoDatur. Sunt multa elata, multa Pugnantia, multa subtilia. Dedimus υεla indignationi, dedimus irae , dedimus dolori, Da amplissima causa quasi magno mari, Pluribras Dentis sumus Decti. In summa solent quidam existimare hanc orationem Praecipuam, ut inter meas, ως υπβρ Κτιὶσμ ωντος ESSU.
Sidonius Apollinaris Epist. l. 8, 10. C. Plinius pro Attia Viriola plus gloriae de centumvirali suggestra domum retulit, quam cum M. Ulpio, incomparabili Principi, comparabilem Panegyricum dixit.
Plin. Epist. l. 9, 28. Tertia estistola continebat, esse libr redditam orationem Pro Clario, eamque visam uberiorem quam dicente me, audiente te fuerit. Est uberior: multa enim Postea inseriai.
Plin. Epist. 1, 8. Petiturus sum, r/t rurSua υaCES Sermoni, quem apud municipes meos hahui, bibliothecam dedicaturuS.
Eius libelli Plinius meminit in Epist. l. 3, 10.
Westermannus p. 290. seq. adiicit Orationem Pro Suetonio Tranquillo ex Epist. 1. 18. et Pro libertis ex epist. 7, 6. dubito an vere . CXL. Cornelius Tacitus. Natus anno circiter 808 55). Plinius in Epist. 7, 20 scribit, se propemodum aequalem eius esse. Praetor a. 841 s 88). Tacit. Annal. XI., 11. Consul a. 850 97 . Plin. Epist. 2, 1. Zumpi. Annal. Cons. I. Lipsit
626쪽
Dubito an recte Tacitum libro meo de Oratoribus inseruerim. Sed verisimile est, eum orationes reliquisse.
1. Laudatio funebris Virginii Rufi tertium consulis. Ea dicta est a. u. 850 97 P. Ch.), quo anno Virginius Rufus tertio consulatu destinctus est. Plinius Epist: 2, 1. Laudatus est la consule Cornelio Tacito: iam hic supremus felicitati eius cumulus accessit , Iaudator eloquentissimus. 2. Oratio pro Afris contra Marium Priscum. Hano causam una cum Plinio v. p. 601.) egit. Ρlin. Epist. 2, 11. Respondit Cornelius Tacitus eloquentissime et, quod eximium orationi eius inest, σεανως.
idem i. 7, 20. librum tuum legi et quam diligen-
. tissime Potui, adnotavi, quae commutanda, quae eximenda arbitrarer. nunc a te librum meum cum adnotationibus tuis exspecto. CXLI. Pompeius Saturninus.
Eadem aetate, qua Plinius, sed minor natu. Plinius Epist. 1, 16. Amabam Pompeium Saturninum , laudabamque eius ingenium, etiam antequam Ecirem, quam varium, quam flexibile, quam multi-PIex ESSet, nunc vero totum me tenet, habet. Possidet. Audivi causas agentem acriter et ardenter. Nec minus Polite et ornate, sive meditata siυε subita proferret. adsunt aPtae crebraeque Sententiae, gravis et decora constructio, sonantia verba et antiqua. Omnia haec mire Placent, cum impetu quodam et μα- mine Praevehuntur; Placent, Si retractentur. Senties, quod ego, cum orationes elua in manus sumseris, quas iacile cuilibet veterum, quorum eSt aemulus, comparabis. CXLII. T. Flavius Domiιianus.
Natus est a. u. 804 As). Echhel Doctr. Numor. t. 6. p. 367. Suet. Domit. 1. A. u. 834 8s) rerum potitus est. A. u. 849 963 mortuus est.
627쪽
suet. Domit. 2. Simulavie imprimis Poeticae aludium, tam insuetum antea sibi, quam Postea Spretum et abiectum . recitaυitque etiam publice . ibid. c. 20. liberalia studia imperii initio neglexit, numquam tamen aut historiae carminibusve noscendis operar tillam aut stilo Dei necessario dedit. Praeter commentarios et acta Tiberii Caesaris nihil lectitabat; ePistolas o ration e sque et edicta alieno formabat ingenio, sermoni tamen nec inelegantis, dictorum interdum etiam notabilium. Quintilianus Prooem. l. 4. 3. Domitianus Auginatus, ut in omnibus, ita in eloquentia quoque eminentissimus. Orationes.
Suet. Domit. c. 11. quosdam maiestatis reos incuriam induxerat, et cum PraedixiSSet, experturum se illa die, quam carus Senatui esset, macile Permecerat, ut etiam more maiorum puniendi condemnarentur , deinde atrocitate poenae conterritus, ad leniendam invidiam intercessit his Derbis meque enim ab re fuerit ipsa cognoscere): Permittite, Patres conscriPti. a Pietate vestra imPetrari, quod scio, me difficulter imPetraturum, ut damnatis libertim mortis arbitrium indulgeatis. Nam et Parcetis Oculis Destris, et intelligent me omnes senatui inter fuisse. Priscianus p. 693. ed. Pulsch. 6Ο3Per PrOSPeri. Domitianus in senatu Pro se: ut Prosper dicendi successus ostenderat, auditorum benivolentia crescere dicentium faciat atem. Cicero tamen PrΟSPerus Protulit.
Domitiantist si e legit Pu sebius, eoniae tura fretus, non a uetoritato ie odi eum, in quibus Donatianua legitur, ut Eretilius T. f. p. 24l ratqva Duebnerus testantur. Net wesierinantius p. 279 eoniecturam Pulsellii approbavit, praesertim euin nemo intelligat, quando Dorni
lianu Caesαν in aeniatu pro a. Oraverit, ed Donaticino, oratori alioqui ignoto, fragmentum tribuendum arbitratur. in Erlangensi 2. Doriticinua legitur.
628쪽
αuditoriami se auditorum Reehi. et ex ultima sillaba verbi Datendaret ortum; de ast in eod. Turie., qui praeterea non auditorum, sed adjutorium exhibet.
CXLIII. Donatianus v. Domitianus. CXLIV. Ielius Hadrianus Iugustus.
Natus a. u. 829 76). Spartianus in Hadriani vita c. s. A. u. 870 117) imperium accepit. A. u. 891 s 38) mortuus est. Spartianus vita Hadriani c. 3. Quaesturam gessit
Traiano quater et Articuleio coss., in qua cum ροπα-tionem imperatoris in senatu agrestius Pronuntians, riSMS ESset, usque ad summam peritiam et iacundiam latinis operam dedit.
Artieuleiot vulgo legitur Arunculeio. Sed eon . Fasti Balter R. u. 353 101 : Traianua IV. et Sextus Articulatua metua.
ibid. o. 16. Amavit genus dicendi Detustum, controversias declamavit. Ciceroni Catonem, Virgilio Ennium, Stalustio Caelium Praetulit. Aurel. Victor de Caesaribus c. 14. Aelius Hadrianus eloquio togaeque studiis adcommodatior. Aurel. Victor Epit. Caesarum c. 14. Aelius Πα-drianus graecis litteris impensius eruditus, a Plerisque Graeculus upellatus est, Atheniensium studia moreSque hausit, Potitus non sermone tantum, Sed et - ceteris disciplinis , canendi psallendi medendique Scientia , musicus, geometra, Pictor, fctorgrare ex
Hadrianus et orationes et declamationes edidisse videtur: a Charisio certo liber duodecimus Orationum Hadriani memoratur. Charisius p. 132. Valdissime. Divus Hadrianus orationum XII.: A vobis, patres con*cripti, Peto, et impetratum Daldissime cupio, rat proxims imaginem Augusti argenteum Potius clusteum sicut Augusto
Orationum XII. l ambigua dictum. aut enim voluinen duodeei in or tionum aut quod malo duodaeimus liber orationum intelligendus.
629쪽
l. Orationes, quas Traiano imperatori scripsit. Spartianus vita Hadriani e . 3. Traiani ei familiaritas creυit causa Praeclarae orationum, qua8 Pro im Peratore dicta Deras. 2. Oratio de Italicensibus.
Agitur de Italica, oppido Hispaniae, ubi natus est Hadrianus Dio Cass. l, 69, 10).
Gellius I. 16, 13. Existimamus, meliore conditione esse colonias quam municistia. De cuius opinionis tam promiscae erroribus Divus Hadrianus in oratione, quam de Icalicensibus, unde ipse ortus luit in senatu habuit, Peritissime disse Mit , mirarique se ostendit, quod et ipsi Balicenses et quaedam alia item municipia antiqua, in quibus Uticenses nominat, cum suis moribus legibusque uti Possent, in ius coloniarum mutari gestiverint. Praenestinos autem refert maximopere a Tiberio imperatore PetisSe orassequE , ut ex colonia in municipii statum redigerentur, idque illis Tiberium Pro referenda gratia tribuisse, quod in eorum rinibus sub Vso oppido ex capitali morbo
munieipiat qui de coloniis atque muniet piis meliora scire eupil. quam ex Gellii verbis hauriri possunt, adoal Niobuli rii l . R. t. 2. p. 70. Gihhon l. l. p. 73. EreuZer Rom. An l. p. 341.
Photii Codex 100. Τ. s. p. 86. ed. Bekk. Aνεγνυ πιθηυδριανου του βασιλέως uελεται διάφοροι, εἰς το μετριον του λογου ανMγμένω καὶ Ουκ ἀηδεῖς. XLV. Ielius Verus Gegar. Hadrianus a. u. 888 sl 35) Celonium Commodum Ve- ruin, iuvenem, ad Optavit, indeque Aelius Verus appella
Spartianus Aelio Vero c. 5. Fuit hic vitas laetissimae, eruditus in literis, Adriano ut malevoli loquuntur 9 αcceptior forma quam moribra 3, oris Denerandi, eloquentiae celsioris, versu iacilis. in republica etiαm non inutilis.
630쪽
ibid. c. 4. Cum de provincia Aelius redisset . at inque Orationem PuIcherrimam, quae hodieque legitur, Sive Per se Sive per scriniorum aut dicenai magistros Paractset, qua Kal. Ianuariis Adriano patri gratias ageret, accusa Potione, qua Se exiStimaret tu Dari, Kalendis ipsis Ianuariis Periit.
CXLVI. Τ. Aelius Antoninus Pius.
Natus a. v. 839 86 . Iulii Capitolini vita Antonini Dii c. 1.) Adoptatur ab Hadriano a. 891 s1383 eodem
que anno im Perium accepit. ΜOrtuus est a. u. 914
Capitolinus vita Antonini Dii c. 2. Fuit ingenio clarus, moribus esemens, nobilis Dialtu, et placidus ingenio, singularis eloquentiae, nitidae litteraturae. ibid. o. 11. orationes Plerigite alienas esse dixerunt, quae sub eius nomine ieruntur, Marius Maximus eius Proprias iraisse dicit.
alienaa saael veri simile a Frontone oratore lax esse toti fretns. Maritia Maximiaal historieus, evius libri ah auetoribus historing Au gusitio saepissime asseruntur.
Eam dixit, cum L. Verum consulem fecisset. Cons. Maius p. 131. Fronto ad Μ. Caesarem l. 5. ep. 38. Utrum iacti
Dirtus ornaDerit orationem, an oratio iaccum nobilissimum aequiparaverit, incertuS Num. I. Caesar ad Frontonem l. 5. ep. 39. Orationem Patris mei parem materiae suae visam tibi, nihil mi
Natus sub Domitiano, anno circiter 830 773. Cons. Niebutir in editione Frontonis p. XX. Ei ab Antonino Pio M. Aurelius filius adoptivus in disciplinam traditura. u. 892 139 . Dio Cass. l. 71, 35. Zumpi in Annalibus. Capitolinus in Μarco Anton. Philos . o. 2. idem in Vero c. 2. Eutropius I. 8, 6. A. v. 896 143) consul. Fronto ad M. Caesarem l . 2, 1. P. 35 ed. RO in.