장음표시 사용
71쪽
quias convenerant, sepulchrum ejus publicis muneribus δε Coronis condecorasse. Nec vero Coronis solummodo, sed&-floribω, & non in coronam coactis , tumulos exoris nabant, inter quos principem Rose obtinebant locum, quarum Romani praesertim adeo fuere studiosi, ut post mortem monumenta sua iis spargi, supremo judicio nonnunquam jusserint, ut ex multis veterum scriptorum locis 6s), lapidumque inscriptionibus liquidissime apparet, quarum nonnullas huc transcribere necessem duximus, eo quod ex iis, illud etiamI innotescere nobis possit, sepulchrale hoc erga defunctos ossicium anniversarium fuis ἡ 66 , in eum scilicet finem, ut repetito illo quotannis ritu, immortales quasi facerent suos. Et quidem bis in anno, verno scilicet & aestivo tempore , idque εαζινο ς καὶ θερινοῖς ἄνθεσι l). Ravenna haec in lapide quodam legitur inscriptio, cujus illa pars quae ad propositum nostrum facit, ita se habet:
OB. MEMORIAM. PATRIS. SVI. DEC. vII. COLLEGI FABR. M. R. H--S CID. N. LlBERALITATE. DONAVIT SVB. HAC. CONDITIONE. VT. OTANNIS. POSAS AD. MONUMENTUM. EIUS. DEFERANT. ET. IBI
Et in domo privata quadam Patavit: P. MANLIUS. SURUS. P. F. IIII. U. CAP. ET. POMPONIA CN. F. MARITALI. CONCORDIA. INCOMPARABILEς S. V. P. HAC. F. SI NE . ULLA. PENA . VT. SUPERSTEsROSIS. S. IACENTIS. QUOTAN. KAL. IVNEXORNET. HIC Q. CVM. SVR. OMNIBUS. EPULEN
72쪽
Pari ratione in Lapide Mediolam in Propyleo S. Ambrosii ista leguntur: PETRONI. IVCVN. VI. VIR. SENI PETRONIA. MIRA . L. F. PATRONO . QVAE. H S.CCCC. LEG. POSSESSORIB. VICI. BERGO MAG. IN HER M.
TVEND ET. ROSA. QUOTANNIS ORNANDUM 69 .
Praestabatur autem id ossicii genus plerumque a defundii η
Bis & proximis, ut ex inscriptionibus jam adductis liquido nobis constare potest. Sic Hecaba apud Euripi m 7O hunc supremum honorem nepoti de funisto habUit 3 Similiter x Agamemnonis filios, Parentis tumulum coronis e ornasse testis est Sophocles in . Pari ratione Virgilius syr), sin eam ad Anchitae Patris se palchrum, purpureos jacentem stoi es introducit. Att git & morem hunc Sacer Scriptor Hieronymu 73 quando
strabit:Ceteri mariti super tumulos conjugum s p. rgulit , lota S,rosas,lilia floresque purpureos,&dolorem pectoris his ossi ius consolantur. idem fecit Silius, qui ad Virg lii Monunient tim Neapoli velut in templum annuatim ventitat se st 3r busque id ipsum exornasse dicitur 4 . Qiaandoq; tamen &-hono ste defunctis est: exhib tus, illis praesertim, quorum magna extarent in Re n publicam merita. D. Sic Macar ae Hrrcul sF liae tumuis luna, quod se voluntariae morti pro universo tum talute obtulerat, pag. Num. II. uera pag. ψ p. Num. V. tro in In Trojade A I. V. I In Eliaba n. st . seq. conf p. - . 7 a in AE'cid. Lib. V. d. 79 sq. 7ιὶ Epi'. XXVI ad Pammachium ) Vid.
73쪽
lerat, Athenienses floribus & corollis conlper sertunt 76 . Et
quidem vel paucis numero vel ingenti copia coronarum, prout is, qui fato functus erat, gratus acceptusque uni Versis esset
adplicatis, sed & multiplici forma ferro exsculptis Coronis exornari, mos admodum frequens fuit, cuius rei multa nobis suppeditantur exempla in iconibus & figuris, ex marmoribus ac lapidibus Romae repertis, Boi Laraeum 78 descriptis aerique incitis, ad quem curiosum harum rerum indagatorem brevitatis catas a remittimus. Et hunc quidem sepulchra Coronis exornandi morem, sub secutis temporibus quoque receperunt, inque suos coetus introduXerunt, Iicet illis temporibus, ubi persecutionibus urgerentur, profanum illum ethnicorum ritum penitus rejicerent, sicut eam ob rationem Coecilius apud Minucium Feliiscem 79J Ilos accusat: Coronas si uti hris denegatu , idem discimus CX Just no So) quando scribit: Non factsicia nidores scoronis adsistulchra deportarem. A qua tamen simplicitate posteri pedetentim discesserunt. In primis vero isiorum sepulchra floribus S coronis exornare Christiani veteres solebant, qui veImari rio invicti Christi pugiles exti eraat, vel in certamine mortis omnes tentationes vicerant SI), cui rei designandae palmam cum primis aptissimam judicibant, quippe quod victoriae
6) miri Paschalium loc. cit. 77 Antanus Alexandrinin memorat in funere Syllae plures quam bis min aurcas coronas , dona civit a. 'rum eorumque qui sub Vso militarerant, re amicorum spectatas fuisisse. cons. Paschac loc. cit. 78) In Antiquit. Parte III. pag. F Ist. 66 67. 7o. 7s. 78 σα Pari. IV pag. 69. 77. Sp. sc. cons c. Gutherius de Dre Manium Lib. I. cap. 2 a. 799 In octario pag. y2.pid. Woyver , Elmenhors Ouzelim in nosse ad h. l. δοὶ Lib. H.
74쪽
semper habita sit symbolum c8 9, imo Jc taurum triumphi imsigne ob eandem rationem urnis sepulchralibus, adposuisse veteres, testis est Ariaghius 83), quo loco icones quoque talium Coronarum delineatas dedit, prout eas ex subterraneis sarcophagis excerpsit atque descripsit. Et hic quidem ritus secutis temporibus, ubi religio christiana in alias quoque terrae partes prorUperet, una cum aliis Christianorum ceremoniis &inititutis, suum quoque adeptus est locum, tam tenaci in nostrum iasque seculum usu, ut multis in locis hodie non minusquam olim demortuorum sepulchra ac epitaphia floreis coronis exornata conspiciantur 8 ). Porro ipsae quoque quibus Ethnicorum defunctorum reliquiae condebantur, & quicquid defuncto charum fuerar, Coronis evinciebatur. χ' exemplo Psitarchuου 8s) memorat, Annibalam Marcessi cadaver honorifice combustum, in argenteam condidisse urnam injectaque aurea Corona, remisis se ad filium. Pari ritu urna illa aulea , cui Demetrii reliquiae impositae fuerunt, regali corona s. diademate exors Massiit 863, sic apud Euripidem 87) scutum a matre coronatUm fuisse legimus. Et apud Longum Sophisam 889 , Chloe rustica
superstitione coronat locum ubi condita fuit ovis nutrix siua. Ita quoque sedes ista lapidea qua, si quando fessus esset Demonax sedere solitus fuit, ab Atheniens bus coronabatur, in honorem ejus , qui ita putabant , eum lapidem super quo is sederat, esse facrum , cujus res testis Lucianus 89 .
D. Martinigestis vidi Tom. VIII.Bibl. Pal. Greg. Turonensem de Hom. S. S. Mart. Lib. II. Hieron. D. ad Pammachium. Prudentium Hymno in Exequiis San torum. cons Ari him Roma Sub. Tom. II. Lib. VI. cap. l. 3. I. a. Baron in iis ad Mart yrol. Rom. die I. Jan. Ia Aringhitu loc. cit. Π) Ioc cit. δ vid. Hachenbergius in Di . de Funeribus pet. Germ. I. aa. Π) se Marcelio Tom. I. p. itfi A.
Plutarchus in Demetrio sub H. 873 sic. cit. cIIo Lib. IV. PUora In Vita Demonarius subsim.
75쪽
Nec omittendum denique est, eos quoque sunm ρυ- ρequebantur apud Graecos praesertim, fuisse coronatos, quemadmodum in funere Dimoleontis infinita virorum & mulierum caterva 9O9 coronata conspiciebatur. Ita etiam illi qui Phi-
condebant, coronis redimiti fuerunt. Cujus apud veteres ritus atque consuetudinis, mentionem quoque facit M. T. Ci
Specto at huc etiam non minus admiratione, quam risu dignum, quod Hiero υμπι 9s sua memoria, cum in chartis juvaret Damasium Romanae urbis Episcopum, contigisse scribit: Vixisses, inquit, aevo inter se paria vili morum episse hominum
comparata, unum qui viginti mel et uxores, aiseram quae vigesimum secundum fabu et maritum, extremos ibi, uti putabant, matrimonio copulatos. Sumwam omnium fuisse expectationem, virorum pariter ac foeminarum , post tantaN ruris , quis quem'rim e erret: Vicisse maritum friotim urbis populo con uente corona. rus Palmam tenentem ster singulos sibi acclamantes, uxoris multi nubae feretrum praecessisse, tanquam victorem fae triumphatorem. Tandem ultimo hujus materiae loco adjicere placet, quod Pomponius Mela 96 de sui temporis reliquit: Diutius eos inquit, quam usi, mortalium beatius vivere, ubi vero vi vendi eos satietra magisque taedium coepit, hilares re imitos
seriis semetipsos in 'elagus cx certa rupe stratipites dare , ideo G-nvi extinium se. Haec de Coronis Exequialibus ratione instituti sum ciant. Plura in hanc rem facientia, legat cui volupe est, in illorum libris, qui peculiari cura atque instituto, de . neribus so) Viae Plutarchin in ejus vita sub finem. qiὰ In ejus nita sub M. ya viri Diovs Halicam. Lib. V pag. - 93 Plutarchin is νrta Arati sub calcem. p ) Lib. II. de L . yy ) E s. at vi
76쪽
Joh. Pontanus. io' , Conr. IIo & ultimo tandem loco Ioannes Nicolai IIIJ. Atque sic absolutis iis, quae de Coronis Latitia dicenda erant, sequuntur jam porro in Classe Coronarum Pacis
Articulo ΙΙ. 'CORONAE SACRAE L PIE
Eatio Nom nis N Appellat onis. Usus harum coronarum ἰn Sacris gentilium se equenti simiu. Primum locum ipsis sacrisicantibus tribuimus. Materia ex frondibus er foliis illarum arborum , quae cuique Numini, cujus sacra peragebantur propria. Non vero Sacrificantes solum coronati fuere , sed ipsae etiam Deorum tam publicorum quam privatorum aerae , statuae, fana delubra. Denique ipsa etiam scri ia, nec non facesia ta templa in quibus res sacra flebat, omnia denique instrumenta, y De Funeribus Romanorum Graecorum, aliarumquegentium. 98 De sit pulchris vario sepeliendi ritu. 99 De ritu sepeliendi. Ioo De Funeribus Romanorum. Io I De Funeribuου Romanorum. io a)De Funeribus Christianorum. io3 De Sepultura Veterum. Io De Exornationiblis Funerum. io' Dissert. de Antiquo Funerum Ritu. to 59 Lib. V. cap. s. 6. r. c 7 De Urb. IN. Rom. Part. II. cap. XXI. io 8) Adpers. Lib. I.cap. 6. Io q) Vol. IV. Pro-
77쪽
quibω νιΠm ae Pel ob. 1 tur , ut fae paterae ac pocula libatoria coo δηι exis synala conspicis bansur. Scriptores de re Sacragentisimm.
Coronae, quarum nunc post Corcnas Laetitiae quaeve his
erant oppolitae, ordimur tractationem, Sacrae dicuntur eo,quod
in re sacra, hoc est, sacrificiorum solemnitate, aliisque ritibus sacris, a gentilibus sint adhibitae, eum scilicet in finem, ut sima mam erga Deos suos animorum subjectionem atque pietatem, luculento hoc capitis insigni testarentur demonstrarentque publice. Quod si enim de veterum publicis iisque sacris
gentilium ritibus annales, paulo diligentius evolvamus, re ipsa comperimus verum esse, quod Patrum doctissimus nus i) breviter hac in' parte est complexus, sci ibens: In Deorum antiquitatibuae, Folemnitatibin osciis, ipsaου hores , ipsuhosias aras, ipsosque Ministros' sacerdotes fuisse coronatos. Vix enim ullam divini apud veteres gentiles cultus partem,sine Coronis peractam legas. De ipsis Sacerdotibus & Flaminibus acris cantibus , iisque qui sacris intererant innumera id testantur antiquitatis loca l . Sigillatim vero iraecis frequenti si mum hujus rei suisse usum, prolixe nos Demosthenes 23 cdocet. De Romanorum vero ritibus legendus hac in parte est GuilleLmus si qui huic suo Tractatui, icones quoque ac varias figuras, ex numismatibus & marmoribus depictas, inseruit, in quibus non solum Sacerdotum, alios uinique qui Sacris inter-
i) De Corona Militis cap. X. cons. Clem. Alex. Lib. II. Padag. cap. r. 4 9 Orid. Lib. Tris. V. El. III. v. s. Tibullus Lib. I. U. X. P. I eq. Idem. Lib. II El. I v. 1. Seneca Herc. Hur. I. In M. 3.sus . Idem
AAt IV M. I. v. I. Idcm Agamem. ALL II. M. I. P. a.seq. Virgil. Georg. Lib. I. P. ηρ. cons Sure ius in Descript. Sacrorum. ινφciorum Gentilium pag. 7p. nubertus de Sacrificiis Veterum cap. XI. pag. a s.
- seq. LVstius I. An. Tac. num. D. V elatus aὲ Prudent. pag. 773. ta Oratione contra Midam , ante medium. In tralitatu e antissimo de Veterum Romanorum Religione.
78쪽
sant, capita Corona mentis sunt conspicua, sed ipsa e tiam altaria, ipsae victime ae hos t ae, floribus ac Coronis exornata ceris nuntur. modo illi etiam qui oracula adibant conlibitu- ri, coronati Id peragebant, ut de Graecorum more id ipsum Ari. sopbanes ), de Romanis vero Libitus ), testantur. Nectebantur vcro tales Coronae ex frondibus & foliis a r. borum. Quoniam vero allae arbores, aliis Diis erant conlecratae, hinc ex ejus ut plurimum arboris materia laebant, qVae cuique Numini, cujus Sacra peragebantur, propria, inqUe ejus tutela esset Τ). Sic qui Baccho sacrificabant, ip que Vistimae, quae Numini huic immolabantur coronamentis eX heriis ra cui vitis quoque cum sta ino subinde admixta, exornatae conspiciebantur 6 , Autiat urnaeas teXebant est γη γω 7 , Duo
placebat 8 , in Saturnahbm sit abvi recentibin capita exornabant 9); Et qui Herculis Sacra peragibant, laurea Io) ivlio & populo II ) coronati erant. In frugum scilicet inventricis festo, Dicea ut plurimum Corona i 2
Utebantur, quae quidem omnium coronarum Videtur esse antiquissima, quod Ceres eadem est, cum terra i quae est omnium ) In Pluto v. a/. 'in Lib. XXIII. ατ ii s s9 Viae Curtim Sum-foriantu Hortorum Lib. III. s IV. Artemidorim Lib H. cap. 3A . du Uul. Dc. cit. pag. a 2. Stre limoc. cit ο) Viri Euripides in Bacis chis AEI I. Herodianus L b. L saltim Lib. VII. Thebaid. P. ConfPaschalius Lib. I. cap. II. Barthius in notis ad Claud de Raptu Profer Lib. I. Per . I7. D. Meurstin in Arbor. Sacro Lib. III. cap. α . 7ὶ Propertim Lib. IV. Carm. II. vers tr. seq. Horatius Epod. oda revia Lambinus in h. I ) Tertuli. Dc. cit. c. VII. ConfPascha Lib IV cap. I. ) vid. Macrobiin Lib. I. Sat. cap .pag. 2II. mo) Mneca in Herc. Fur. AEI. IV. s. m. sub sin. ii) Vi gil AEu. Lib. VIII. 286 cons. Georg. Lib. II 64 Ecl. VII. 6I. Pid. Sese vis m, Taubmannum in h. L ra) Tibritas Lib. I. El. I. R. ar. Fq. OPH. L b. X Metam. v. 4lt. Pq. F) piae Cicero Lib. II. de Nit. Dcorum cas. 16. Natalis Comes Mythotog Lib. V.cV. I .
79쪽
omnium mater, imo prima frumentorum inventrix 14 , quandoque tamen & eX Τπercu confecta, ad perpetuam accepti
ab illa Dea beneficii memoriam, ii , ut significavit illud
Falcem maturis quμquam fgponat arsis,
Cereri torta redimitus tempora quercu Dei motus ineompositos , Carmina dicat.
In Sicilia vero in Sacrificiis Cereris utebantur myrteis Coronis imo & e smilace, vel narcisso, vel croco, ut ex Enarratore So. phoclis Natalis annotavit I7 . Ex quo ritu in mores nostrates inductum recte opinatur Maderiti 18 , ut stingulis messibus etiam hodie apud nos Pa. tribus familias, de omnibus generis frugibus confectas coro nas, quas germanice Ernt te; Sransle vocamus, offerant at que in domibus suspendant operae. In Sacris Cybeles matris Deum coronae pinu I9 ) utebantur, in Dionysiacis vero ex myriari, confecta Zo . Phoebo Apollini ex lauro Corona grata, cui arbor illa Unquam Deo telorum, prorsus sacra fuit, ut testatur Virgisim ri): Populus Alcida gratissima , Uttis Iaccho, Formos myrtus Veueri , siua laurea Phoebo.
ci ) Orid. Lib. V. Orpheus in numno Cereris. Viris gil. Lib. I Georg. P. 7.seqq. rs Vid. Meusim lac. cit. cap. V is Lib. I. Georg. P. 3 7.seqq. Ip) Loc. cit. ty) Loc. cit. p. 0ρὶ Ovid. Lib. X. Metam P. IU.seq. cons. Stuc iin loc. cit. pag. af Gubertus de Sacrificiis cap. pag. a ro Aristophanes in Ranis. Timachiadas Lib. de Coronis citante mei fero in Antiq. Graec. Lib. I. c. ai) Eclog. VII. viise . O . Apostonius Rhodius Argon. Lib.II P. 9.Vid. Schosiastes Graecus in h. l. Plin. Lib. XII cap. I. α Lib. XV. cap. 3o. Co . P chalius Lib. VIII. cap. N.seq. Rhodigism Lib. V. cap. 7.
80쪽
ribus vocatur. Caussae vero & rationes ob quas laurus Apollini Sacra habita fuit, variae ab Autoribus adducuntur, aliam tuetur H intra a ), aliam Tertusilaum as), aliam Eusebius 16, aliam Chabolim r7 , aliam AEtiau 28), aliam Goropius Beca Diu 2'), aliam Salmutolin so), aliam Rud. Agrisoti si aliam denique fovet IO. Meursitu a), Plura in hanc rem se. cientia vide apud Paschalium 33). Imo quandoque, & Co
Apollinem cohonestatum fuisse, apud Scriptores optimae notae deprehendimus, Quippe quod iisdem quoq; dele flattis sit Apollo. Non vero homines fa crificantes solum coronati consipi ciebantur, sed i pia quoque aris Deorum, styat fana, temta, delubra & salua , coronis ornata atque redimita fuere. De uris restatur id ipsum post multos alios , Obridiud eX- pressis verbis, quando scribit 38 : mida cingatur florentibus ara coronis Micisque solemni iuris in ignesonet. Et